Thursday, June 18, 2009

မယုံမရှိနဲ့ တကယ်ရှိတယ် (စ/ဆုံး)

မယုံမရှိနဲ့ တကယ်ရှိတယ် (စ/ဆုံး) 

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံ မောင်မောင်နှံ

မာမာတင့် အသက်က ၁၉ နှစ်ထဲ ရောက်နေပြီ..။  ဆယ်တန်း နှစ်ခါကျပြီး ပြန်မဖြေတော့ပဲ  အဒေါ်ဖြစ်သူ မစန်းဝင်းရဲ့ အထည်ဆိုင်မှာ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား ကူ၍ ဈေးရောင်းပေးတယ်..။  မိန်းခလေးတစ်ယောက်အတွက်တော့ အဝတ်အစားက အဓိက အခန်းမှာ ပါဝင်သည်..။  မာမာတင့်က အထည်ရောင်းတာဆိုတော့ သူမအတွက် အဝတ်အစားဒီဇိုင်းအသစ်ပေါ်ပြီဟေ့ဆိုရင် ခါးပေါ်ရောက်လာသည်..။ 

သားသမီးမရှိသော အဒေါ်ဖြစ်သူ မစန်းဝင်းကလည်း မာမာတင့်အား သမီးလေးတစ်ယောက်လို ဆင်မြန်းပေးသည်..။  အသားက ဖြူဖြူ ၊ ပါးလေးတွေက ဖောင်းဖောင်းအိအိ ၊ နှာတံလေးက စင်းစင်းလေး ၊ မျက်ခုံးကြီးတွေက မဲနက်ဖြောင့်စင်းနေသလို ထူထဲသော မျက်တောင်ကော့ကြီးတွေကလည်း  မိန်းခလေးတိုင်းတွင် တွေ့ရခဲလှသည်..။

သန်တာရောင် နှုတ်ခမ်းလေးတွေမှာ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးက ပါးသော်လည်း အောက်နှုတ်ခမ်းလေးက လုံးလုံးထူထူလေး..။ ထူးခြားတာက အပေါ်နှုတ်ခမ်းပါးလေးရဲ့ လက်ဝဲဘက်အပေါ်နားလေးတွင် မှဲ့နက်ကလေး တစ်လုံး ။ အရေပြားပေါ်သို့ ဖူးထနေသော မှဲ့မျိုးမဟုတ်ပဲ အရေပြားတွင်သာ မဲမဲလေးဖြစ်နေသော မှဲ့နက်ကလေး ဖြစ်သည်..။ သျှတ္တရကျမ်းများ အဆိုအရ အပေါ်နှုတ်ခမ်းတွင် မှဲ့ပါရှိလျင် မိန်းမအင်္ဂါ၏ လက်ျာဘက်နှုတ်ခမ်း သားပေါ်တွင် မှဲ့ရှိသည်..။ အင်္ဂါဇတ်ပေါ်တွင် မှဲ့ရှိပါက ယောက်ျားဖြစ်စေ ၊ မိန်းမဖြစ်စေ ကာမဂုဏ်အာရုံကို  အများတကာထက် ပိုခုံမင်တတ်သည်..။ ရာဂစိတ်ကြီးမားသည်..။ ပြီးတော့ မျက်နှာများတတ်သည်..။

အင်္ဂါဇတ်တွင် မှဲ့တည်ရှိသော နေရာအလိုက် အကျိုးအပြစ်တွေက အသေးစိတ်ခွဲခြားတည်ရှိနေသော်လည်း အကြမ်းဖြင်းပဲ ဆိုကြပါစို့…။ အင်္ဂါဇတ်တွင် မှဲ့နက်ပါရှိသောသူတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်တို့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ဟုလည်း မိန့်ဆိုထားသည်..။

မာမာတင့်ကိုလည်း ကြည့်ပါအုံး..။ မျက်နှာထားကသာ ချောမောနေသည်မဟုတ် ။ ခန္ဓကိုယ်အချိုးအစားကလည်း သူမအသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်ပေ..။  အရပ်အမြင့်က ၅ ပေ ၄ လက္မ လောက်ရှိပြီး..၊ ရင်က ၃၄ လက္မ ၊ ခါးက ၂၁ လက္မ ၊ တင်က ၃၆ လက္မ ရှိသည်..။  မူရင်း ခန္ဓကိုယ် အချိုးအစားဖြစ်သည်..။ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ထားတာ မဟုတ်..။  မာမာတင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမှာ အလွန်ပျင်းသည်..။  အထူးသဖြင့် အိပ်ယာလေးပေါ်တွင် လှဲ၍ အချစ်ဝတ္ထုဖတ်နေရသော အချိန်ကို လျော့ပါးသွားမှာ စိုးရိမ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်..။

ဒီလို အလှအပတွေ စုဝေးနေသော ခန္ဓကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် မာမာတင့်အား ပုရိသယောကျ်ားအပေါင်းက လျစ်လျူရှု၍ နေနိုင်ပါ့မလား..။ လျစ်လျူရှုခြင်း မရှိရုံသာမက အထူးပင် ဂရုစိုက်ကြပါသည်..။  မာမာတင့်က အလှအပတွေကသာ တခြားမိန်းခလေးတွေနှင့် မတူပဲ ထူးခြားနေတာမဟုတ်.။ အကျင့်စရိုက်ကလည်း ထူးခြားသည်..။ တခြားမိန်းခလေးတွေဆိုရင် ဒီလိုသာ ပတ်ဝန်းကျင်ယောက်ျားတွေက သူမကို ဂရုတစိုက်နဲ့ ရှိနေတာကို သိကြည့်ပါလား..။ မျက်နှာထားကိုတင်းထားပြီး မတူမတန်သလိုပုံမျိုး လုပ်သွားတတ်ကြသည်..။ ဒါ အိန္ဒြေလား…။ စောက်မြင်ကပ်ဖို့ ကောင်းလှသည်..။

မာမာတင့်က ဒါမျိုးမဟုတ်..။ ဥပမာ ယောကျ်ားလေးတွေ အများစု ရှိတတ်သော လမ်းဆုံလမ်းခွလို နေရာမျိုး ၊ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်လိုနေရာမျိုးကို မာမာတင့် ဖြတ်လျှောက်မိပါက ယောက်ျားတွေရဲ့ မျက်လုံးက သူမခန္ဓကိုယ်တစ်ခုထဲကို စုပြုံ၍ ရောက်ရှိနေတတ်ကြသည်..။ 

ထိုအချိန်အခါမျိုးတွင် မာမာတင့်က မျက်နှာလေးကို ပြုံးပြုံးလေးနှင့် သူမခန္ဓာကိုယ်မှာ လှုပ်သင့်သည့် အရာကို ပိုလှုပ်အောင် ၊ တုန်သင့်သည့်အရာကို ပို၍တုန်အောင် လုပ်ကာ လျှောက်တတ်ရုံမျှမက ထိုယောက်ျားအများစု ရှိရာဘက်သို့ လှည့်၍ ၊ လှည့်သည်ဆိုတာကလည်း ဗြုန်းခနဲဆတ်ခနဲ လှည့်တာမျိုးမဟုတ် ။ 

ညင်ညင်သာသာ လှည့်၍ကြည့်တတ်ပြီး ထိုယောကျ်ားအများစုထဲတွင် ရှိနေသော သူမရဲ့ အသိမိတ်ဆွေအား လှမ်း၍ နှုတ်ဆက်သည့်ပုံဖြင့် အလှပဆုံး အပြုံးလေးတစ်ခုကို ဖန်တီးပြီး မေးလေးကို အသာဆတ်ကာ ဖြတ်ခနဲ ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်တတ်သည်..။  ချစ်စရာကောင်းလှသော အမူအကျင့်လေးပါပေ..။ ထိုနေရာမှာ ကျန်နေခဲ့သော အနှီပုရိသယောကျ်ားဆိုသော သတ္တဝါများမှာတော့ ငိုင်ကျကုန်ပြီး တန်းတန်း တန်းတန်း ဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ကြရလေတော့သည်..။

................................................................................................................................

မာမာတင့်က ဈေးက အဒေါ့်အထည်ဆိုင်တွင် ကူရောင်းသည်..။ နေတာက သူမမိဘများနှင့် အတူနေသည်..။ ဈေးနှင့် အိမ်က လိုင်းကားစီးလျင် ၁၀ မိနစ်လောက် စီးရသည်..။  ကားပေါ်မှ ဆင်းပြီးလျင်လည်း အိမ်သို့ ၁၀မိနစ်လောက် လျှောက်ရသည်..။ မာမာတင့် ဈေးသိမ်းပြီး အိမ်ပြန်လာလျင် လိုင်းကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်နှင့် အမြဲပင်  မှောင်ရီပျိုးနေတတ်သည်..။  

မာမာတင့် လိုင်းကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ၊ အသက်၂၈နှစ်လောက်ရှိသော  လူရွယ်တစ်ယောက် ကားဂိတ်နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှနေ၍ သူမကို လှမ်းကြည့်နေကြောင်း တွေ့ရသည်..။  မာမာတင့် ထိုသူကို တစ်ချက်မျှ စိုင်ကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်..။  သူမ၏ ခြေလှမ်းတွေက ခပ်ဖြေးဖြေးလေး.။ သူမလှည့်ကြည့်စရာ မလို စောစောကလူရွယ် သူမနောက်သို့ လိုက်လာမည်ဆိုသည်ကို မာမာတင့် အတတ်သိပြီးသားဖြစ်သည်..။

မကြာလိုက် ကားလမ်းမကြီးအတိုင်း လျှောက်လာသော မာမာတင့်က ရပ်ကွက်အတွင်းသို့ ဝင်သောလမ်းသွယ်လေးတစ်ခုကို ချိုးဝင်လိုက်သည်..။  အချိန်က မှောင်နေပြီ..။ လမ်းထဲမှာ လူသူရှင်းနေသည်..။  နောက်မှ လိုက်လာသော လူရွယ်က မာမာတင့်ကို မှီလာပြီး ရင်ဘောင်တန်း၍ လျှောက်မိပြီး….

“ မာမာ……. ” 

မာမာတင့် သူမလျှောက်လာခဲ့ရာလမ်းကို နောက်သို့ ဖြတ်ခနဲ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။ မည်သူ့ကိုမှ မတွေ့ရ..။ မာမာတင့် လမ်းဘေးမှာပေါက်နေသော ဇီးပင်ရုံလေး ဘေးသို့ ဖြတ်ခနဲ လှမ်းဝင်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ချလိုက်သည်..။

မူလထဲက လမ်းဘေးမှာကပ်ပြီး လျှောက်လာခဲ့သည် ဖြစ်၍ ဇီးပင်ရုံဘေးသို့ ခြေတစ်လှမ်းနှင့် ရောက်သွားသည်..။ မာမာတင့် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်သည့်အချိန်မှာပင် လူရွယ်ကလည်း သူမဘေးသို့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်..။  ထိုင်ပုံက သူ၏ ပေါင်နှစ်လုံးက မာမာတင့်၏ ကိုယ်လုံးကို ဘေးမှညှပ်ကာ ထိုင်ခြင်းဖြစ်သည်..။

“ အစ်ကိုမြင့်……လူကြည့်အုံး….. ” 

“ အင်းပါ….. ” 

အစ်ကိုမြင့်ဆိုသူ လူရွယ်၏ လက်တစ်ဖက်က မာမာတင့်၏ ရင်ဘတ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားပြီး နို့တစ်ဖက်ကို  စမ်း ၍ ညှစ်သလို ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ လည်တိုင်လေးကို ဆွဲဖက်ကာ နမ်းသည်..။ အငမ်းမရ တရစပ် နမ်းပစ်သည်..။  မာမာတင့်၏ နဖူးပေါ်တွင် ချထားသော ဆံမြိတ်လေးများပင် ဖွာလန်ကြဲကုန်သည်..။  ကျောလည်လောက်ဆံပင်ကို နောက်စေ့ဖက်တွင် စုစည်းထားသော ခေါင်းစည်းကြိုးလေးက အတန်ငယ် လျောကျသွားသည်..။

မာမာတင့် မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံး နီမြန်းကာ မျက်လုံးလေးများ မှိတ်ထားသည်..။

“ ကဲ…အစ်ကိုမြင့်…..တော်..ပြီ..နော်……… ” 

မာမာတင့်က ပြောလဲပြော ထ၍လည်း ရပ်လိုက်သည်..။

“ မနက်ဖြန်…ဈေးပိတ်ရက် ..အစ်ကို အရင်နေရာက စောင့်နေမယ်နော်….. ” 

“ အင်း….အင်းပါ…..သွားတော့…… ” 

အစ်ကိုမြင့်ဆိုသော လူရွယ် လာရာလမ်းအတိုင်း နောက်ဖက်သို့ ပြန်၍ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်သွားသည်..။  မာမာတင့်က ဟိုဟိုဒီဒီကြည့်ပြီး လမ်းမပေါ် ပြန်လှမ်းတက်ကာ အိန္ဒြေရရ ဆက်ပြီး လျှောက်လာခဲ့သည်..။  ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော သူမ၏ ဆံပင်များကို မပြုပြင်ပဲ ဆက်၍ လျှောက်လာခြင်းဖြစ်သည်..။

ဓါတ်မီးတိုင် လေးတိုင်လောက် လျှောက်မိပြီး လမ်းချိုးလေးတစ်ခုသို့ မာမာတင့် ချိုးကွေ့၍ ဝင်လိုက်သည်..။  ထိုလမ်းဒေါင့်မှာက အမှိုက်ပုံတစ်ခု ရှိသည်..။  အမှိုက်စွန့်ရန် ကာရံထားသော ဝါးကပ် က လူတစ်ထိုင်သာသာရှိသည်..။ ထိုအမှိုက်ပုံကို ကာရံထားသော ဝါးကပ်ဘေးတွင် စွပ်ကျယ်အင်္ကျိနှင့် လူတစ်ယောက် ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသည်..။  အသက်က ၄၀ လောက်ရှိပြီ…။

လမ်းချိုးကို ချိုးလိုက်ပြီးသည်နှင့် မာမာတင့် ခြေလှမ်းကို အသာရပ်၍ လမ်းဘေးခွဆုံတစ်လျှောက်သို့ သေ သေချာချာ လှည့်ပတ်ကြည့်သည်..။  လူသူ ကင်းရှင်းနေသည်..။ မာမာတင့် ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသူကို တစ်ချက်ကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုသူ့ရှေ့သို့ ဖြတ်ခနဲ လှမ်းဝင်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်..။

“ အစ်ကိုကြီး……လူလည်း ကြည့်အုံးနော်….. ” 

အစ်ကိုကြီးဆိုသူက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး မာမာတင့်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲ၍ဖက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က မာမာတင့်၏ နို့နှစ်လုံးကို ရစရာမရှိလောက်အောင် တအားပင် ဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်သလို ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ တင်သားကြီးတွေကို အားရှိပါးရှိ ဆုပ်နယ်သည်..။ ပြီးသည်နှင့်နို့ပေါ်မှ လက်ကို မလွှတ်ပဲ တင်သားကြီးပေါ်မှ လက်ကိုလွှတ်ကာ မာမာတင့်၏ ဂုတ်ပိုးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်နှာလေးအနှံ့ကို အတင်းကြီး နမ်းသည်.။

“ အင်း………ကဲ….တော်ပြီ…နော်….. ” 

အစ်ကိုကြီးဆိုသူက မာမာတင့်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်..။

“ မနက်ဖြန်…ဈေးပိတ်ရက်…အစ်ကိုကြီး လာရမလား…. ” 

“ ဟင့်…အင်း…..တင့်…သွားစရာရှိတယ်….အစ်ကိုကြီး…နောက်အပတ်..ပေါ့.နော်……. ” 

မောသံလေးပေါက်နေသည်..။  ပြောလဲပြော မာမာတင့်က ထ၍ ရပ်လိုက်သည်..။

“ ဒီနေရာက စောင့်အုံးနော်….ရှေ့ကိုမလာခဲ့နဲ့…အသိအိမ်ရှိတယ်….. ” 

“ အင်း…..သိပါတယ်…. ” 

မာမာတင့် လမ်းမပေါ်လှမ်းတက်ပြီး ဆက်လျှောက်လာခဲ့သည်..။ ကျန်ခဲ့သော အစ်ကိုကြီးဆိုသူထံသို့ လှည့်၍ပင် မကြည့်တော့…ပေ…။

နောက်ထပ် ဓါတ်မီးတိုင် သုံးတိုင်လောက် ကျော်မိလျင် မာမာတင့်၏ အိမ်ရှိသော လမ်းချိုးသို့ ရောက်ပြီ..။ လျှောက်လာသော မာမာတင့်၏ ခြေထောက်များက လမ်းပေါ်ကို သိပ်ပြီးမထိချင်တော့..။  သူမတစ်ကိုယ်လုံး  ထူပူပြီး ဖိန်းရှိန်းနေရုံမက ရင်ထဲတွင်လည်း မောသလိုကြီး ဖြစ်နေသည်..။

သူမနေအိမ်ရှိရာ လမ်းချိုးသို့ မာမာတင့် ချိုးကွေ့၍ ဝင်လိုက်သည်..။  လမ်းဒေါင့်မှ ရေတွက်လျင် သုံးလုံးမြောက် အိမ်၏ ကပ်လျက် ခြေရင်းအိမ်ရှေ့သို့ မာမာတင့် ရောက်လာသည်..။

“ အဟမ်း….အဟမ်း…..ဝေါ့…ထွီ….. ” 

ချောင်းဟန့်သံ ၊သလိပ်ခပ်သံ ၊ထွေးလိုက်သံ တို့ကို မာမာတင့် ကြားလိုက်ရသည်..။ သူမလှည့်၍ မကြည့်..။ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆတ်ခနဲ မြှောက်လိုက်ကာ သူမခေါင်းကို လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တစ်ချက်နှစ်ချက်ကုတ်ပြီး ပြန်ချလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ သူမ၏ ခြံစည်းရိုးထဲသို့ လျှောက်၍ ဝင်လာခဲ့လေသည်..။

မာမာတင့် အိမ်ပေါ်သို့တက်လိုက်တော့ သူမ၏ အဖေ အမေ နှင့် မောင်လေးတို့ ကိုးရီးယားကား ထိုင်၍ ကြည့်နေကြသည်..။ ကိုးရီးယားကား ကြည့်ပြီဆိုလျင် သေးပေါက်ချင်တာတောင် မထ..၊ အောင့်ထားပြီး ထိုင်၍ ဆက်ကြည့်တတ်ကြသည်..။ မာမာတင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ပြီး ရေချိုးရန် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်သည်..။

“ သမီးရေ…ထမင်း အဆင်သင့်ပဲ…ရေချိုးအုံးမှာလား…… ” 

“ ဟုတ်….ချိုးအုံးမယ်….အမေ…. ” 

“ အေး…အေး…..မြန်မြန်လည်း ချိုး….အအေးပတ်ပြီး…ဖျားအုံးမယ်…… ” 

“ ဟုတ်..ကဲ့…အမေ…. ” 

သူမကို လှမ်းပြောသော မာမာတင့်၏ မိခင်က ကိုးရီးယားကားမှ မျက်နှာမခွာပဲ ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။ မာမာတင့် ရေချိုးရန် ထဘီ ရင်လျားလေးဖြင့် နောက်ဖေးဘက်သို့ ဝင်လာခဲ့ပြီး မီးဖိုနောက်ဖက် မီးလုံးကိုဖွင့်ကာ အပြင်သို့ ထွက်သော တံခါးပေါက်ကို ဖွင့်လိုက်သည်..။

တံခါးကို အကုန်ဖွင့်ခြင်း မဟုတ်..။ တစ်တောင်လောက် ဟရုံသာဖွင့်ကာ အပြင်သို့ တိုးထွက်လိုက်ခြင်း ဖြစ် သည်..။ ရေချိုးရန် ရေစည်က အိမ်ရဲ့ခြေရင်းဘက် မီးဖိုချောင်ဘေးတွင် ကပ်လျက်ရှိသည်..။ မီးဖိုထဲတွင် ဖွင့်ထားခဲ့သော မီးလုံး၏ အလင်းရောင်က ရေချိုးသောနေရာတွင် ပြပြလေး လင်းနေသည်..။  မာမာတင့် ရေစည်ပိုင်းထဲမှ ရေခွက်ကို နှိုက်ယူပြီး စည်ပိုင်းနှုတ်ခမ်းကို ရေခွက်ဖြင့် ဒေါင်ခနဲ ခပ်တိုးတိုး ခေါက်လိုက်သည်..။

ထိုအခိုက် ခြေရင်းအိမ်၏ နောက်ဖက် သူမရေချိုးနေရာမှ တစ်လံမျှ အကွာ ခြုံဖုတ်ထဲမှ လူကြီးတစ်ယောက် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက် ခြုံဖုတ်ဘေးသို့ တိုးထွက်လာသည်..။ ထိုလူကြီးမှာ အသက် ၄၀ ကျော်မျှ ရှိပြီး သူ၏ ပုဆိုးကို အောက်စမှ ကိုင်မကာ ခါးသို့ပြန်၍ ညှပ်တင်ထားရာ သူ့ရှေ့မှ တစ်ထွာကျော်လောက်ရှိသော လီးမဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီးက ရမ်းခါ၍ နေသည်..။ မာမာတင့်က ရေစည်ထဲမှ ရေကို တစ်ဖလားခပ်လိုက်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်သို့ တဖျန်းဖျန်း လောင်းချလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ စောစောက လူကြီးကို လက်ဝါးလေးတစ်ဖက် ကာပြလိုက်ပြီး ရေစည်ဘေးသို့ မာမာတင့် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်..။

ပြီးတော့ ဒူးနှစ်လုံးကို ကားလိုက်ပြီး ထဘီကို ပေါင်လည်လောက်ထိရောက်အောင် လှန်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ လက်တစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကြီးကို စမ်းလိုက်သည်..။ စောက်ပတ်အဝတွင် စိုရွှဲ၍ နေသည်..။ မာမာတင့်က စောစောက လူကြီးဆီသို့ လှမ်း၍ ကြည့်လိုက်စဉ် ထိုလူကြီးက သူ၏ လီးမဲမဲတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး၏ ထိပ်မှ အရေပြားကို လှန်ချလိုက်သည်..။ 

သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်လံကွာမျှသာ ကွာဝေးသည်..။ ပြဲသွားသော လီးကြီးကို ကြည့်ကာ မာမာတင့်က စောက်စေ့ကလေးကို လေးငါးကြိမ်မျှ လက်မထိပ်ဖြင့် ပွတ်တိုက်ပြီး လက်ခလယ် လက်ညှိုးတို့ကို ပူး၍ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပြီး ထုတ်ချီသွင်းချီ ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပစ်လိုက်သည်..။ သူမ၏ ဝိုင်းစက်နေသော မျက်လုံးလေးနှစ်လုံးကလည်း မျက်တောင်မခတ်ပဲ လီးပြဲကြီးကို လှမ်းကြည့်၍ နေသည်..။

ထိုလူကြီးမှာလည်း မာမာတင့် ဖြစ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း သူ၏ လီးကြီးက တဆတ်ဆတ်ဖြစ်လို့ လာသည်..။ မကြာလိုက် မာမာတင့်တစ်ယောက် စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်သွင်းရင်း ဒူးနှစ်လုံးရိုက်ကာ မျက်လုံးလေး မှိတ် မှိတ်ကျသွားတော့သည်..။  ပြီးတော့မှ သက်ပြင်းလေးချကာ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေ အပေါ်၌ စို့၍လာသော ချွေးစလေးများကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သုတ်ပြီး မျက်လုံးလေးများ ပြန်ဖွင့်လိုက်ကာ ထိုလူကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်..။  လူကြီးမှာ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ပုံဖြင့် သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ကာ ဆုတ်ကိုင်ထားသည်..။

မာမာတင့်က ထိုလူကြီးကို လက်ဖဝါးလေးတစ်ဖက်ကာပြလိုက်ပြန်ပြီး မတ်တတ်ရပ်ကာ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ရေ သုံးဖလားခန့် လောင်းချ၍ ချိုးလိုက်သည်..။ ပြီးတော့မှ ထိုလူကြီးကို တစောင်းပေး၍ ရေစည်ဘေးတွင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဘေးဘီသို့ ကြည့်ကာ သူမ၏ ထဘီကို ရင်လျားထားရာမှ ဖြည်ချလိုက်သည်..။

ခါးအထက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ပေါ်သွားရုံမျှ မက တင်သားကြီးတဖက်ပါ ပေါ်၍သွားသည်.။  လူကြီးဖက်သို့ မျက်နှာလေးကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး လူကြီး၏ လီးကြီးကို မေးလေးငေါ့ပြလိုက်ရာ လူကြီးက ဆုတ်ထားသော လက်နှင့် သူ့လီးကို အပြင်းအထန် ဂွင်းတိုက်တော့သည်..။  ထိုလူကြီး၏ မျက်လုံးနှစ်လုံးကလည်း မာမာတင့်၏ ပေါ်နေသော ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ရင်သားစိုင်ကြီးများ တင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကို ကြည့်သည်…။  တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း မာမာတင့်၏ မျက်နှာလေးကို  ကြည့်သည်..။  မာမာတင့်ကတော့ ထိုလူကြီးကို ကြည့်ကာ ပြုံးပြုံးလေးလုပ်ပြထားသည်..။ မကြာလိုက် ထိုလူကြီး၏ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်..။

မာမာတင့်က အသက်အောင့်လိုက်မိပြီး ရင်ထဲ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်..။ လူကြီး၏ မျက်လုံးများ မှိတ်ကျသွားရသည်..။ ခဏအတွင်း ထိုလူကြီး၏ မျက်လုံးများ ပြန်ပွင့်လာတော့ မာမာတင့်က ထိုလူကြီးကို လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် အိမ်ပေါ်တက်ရန် ပြလိုက်ပြီး ထိုလူကြီးထွက်သွားလျင် မတ်တတ်ရပ်၍ ထမီကို ပြန်၍ ရင်လျားလိုက်ပြီး ရေချိုးနေလိုက်တော့သည်..။  

ဒီလို အခြေအနေတွေ အားလုံးဖြစ်ပေါ်လာအောင် မာမာတင့်တစ်ယောက် ၇ လ ၈ လလောက် အချိန်ယူပြီး ပုံစံချ ဖန်တီးယူခဲ့ရတာ မဟုတ်ပါလား…။

........................................................................................................................

အစ်ကိုမြင့်ဆိုသော အသက် ၂၇ နှစ်လောက်ရှိသော  လူရွယ်၏ အမည်ရင်းမှာ မြင့်ဦး ဖြစ်သည်..။  မြင့်ဦးမှာ လူပျိုလူလွတ်တစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပေ..။  မြင့်ဦးတွင် သမီးတစ်ယောက် ၊ သားတစ်ယောက်ရှိပြီး ၊ သမီးအကြီးက ၄ တန်း.၊ သားလေးက ၁ တန်းဖြစ်ပြီး မာမာတင့်တို့ ရပ်ကွက်ထဲတွင် မြင့်ဦးက နေတာမဟုတ်..။ မာမာတင့် ဈေးဝိုင်းရောင်းသည့် ဈေးထဲတွင် ရွှေပန်းထိမ်ဆိုင်က ဖြစ်သည်..။ လူပုံက ဖြူဖြူနွဲ့နွဲ့ ချောချော ဖြစ်သည်..။

အသက် ၄၀ လောက်ရှိပြီး မာမာတင့်က အစ်ကိုကြီးဟု ခေါ်သော လူမှာ မာမာတင့်တို့နှင့် တစ်လမ်းကျော်တွင် နေထိုင်သောသူဖြစ်သည်..။ အလုပ်အကိုင် မယ်မယ်ရရ မရှိ..။ မုဆိုးဖိုဖြစ်ပြီး နံမည်က ဖိုးတုတ် ဟုခေါ်သည်..။  မယ်မယ်ရရ အလုပ်မရှိပေမယ့် ဖိုးတုတ်က ရပ်ကွက်ထဲတွင် မြောင်းတူး ၊ အိမ်ဆောက် ၊ မြက်ရှင်း စသဖြင့် ဘောက် အလုပ်လုပ်သည်..။ 

သားသမီး ၃ ယောက်ရှိပြီး အရွယ်ရောက်ပြီး အလုပ်နှင့် အကိုင်နှင့် ဖြစ်ကာ ဖိုးတုတ်က အလုပ်ရှိလျင် ထွက်လုပ် ၊ မရှိလျင် အိမ်စောင့် ထမင်းချက် ဖြစ်သည်..။ လူပုံပန်းက အလုပ်ကြမ်းသမား ဖြစ်၍  ဗလကောင်းရုံမျှမက အရပ်ကလည်း မြင့်သည်..။  အသားကတော့ မဲချိတ်နေပြီး လူက မျက်လုံးပြူးပြူး သွားခေါခေါ ဖြစ်သည်..။

အဲ ….မာမာတင့်တို့၏ ခြေရင်းဘက်မှ ပုဂ္ဂိုလ်ကတော့ အသက် ၅၀ နီးပါးလောက် ဖြစ်ပြီး အသားလတ်လတ်နှင့် ဂင်တိုတို ဖြစ်သည်..။  နံမည်က ဦးမျိုးအောင် ဖြစ်ပြီး မြေးနှစ်ယောက် ပင် ရှိလေသည်..။  အလုပ်အကိုင် မရှိပဲ သားသမီးတွေ လုပ်စာကို ထိုင်စားနေသူဖြစ်သည်..။  

သူတို့ ၃ ယောက်စလုံးကို မာမာတင့်က သူမရဲ့ အလှအပတွေနဲ့ မြှူဆွယ်၍ အပိုင်ကိုင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်..။ မာမာတင့်လို အပြစ်ဆိုရက်စရာ မရှိလောက်အောင် ချောမောလှပသော ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် မိန်းခလေးတစ်ယောက် က ဒီလိုလူမျိုးတွေနှင့် ဒီလို ဖြစ်နေ ပတ်သက်နေပြီး သက်တူ ရွယ်တူ တွေနဲ့ ဘာလို့ မဖြစ်ရတာလဲဟု မေးစရာတွေက ရှိနေတာ အမှန်ပဲ..။

သက်တူရွယ်တူတွေနှင့် ဖြစ်လျင် လူရှေ့သူရှေ့ ပြောဆိုဆက်ဆံရတာ  ဒီကောင်မလေး ဒီကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်နေတယ်ဟု လူသိသွားမည်..။ မာမာတင့် အမှတ်တွေလျော့သွားတော့မည်..။  ထားမိသော ရီးစားကိုလည်း မာမာတင့်က အထက်က လူသုံးယောက်လို ပုံစံချ၍ ရပါ့မလား..။ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ..။ ဝေးသေး…ရီးစားဆိုတော့ ပြဿနာတက်ကာ မိုးမီးလောင်တာထက်ဆိုးတာတွေ ဖြစ်ကုန်နိုင်သည်..။

အထက်က ပုဂ္ဂိုလ် ၃ ယောက်ဘက်ကလဲ ကြည့်အုံး..။ ဘယ်သူမှ လူသိခံနိုင်သူတွေ မဟုတ်.. ။ မာမာတင့်လို အင်မတန် ချောမောလှပြီ ငယ်ရွယ်တဲ့ အပျိုလေးကို ကိုင်တွယ်နေရတာ သူတို့အတွက် တကယ့် မဟာ အခွင့်အရေး ဖြစ်သည်..။  မာမာတင့်က ကန့်သတ်ထားသော အတိုင်းအတာဘောင်အတွင်း၌သာ သူတို့ လှုပ်ရှားရဲသည်..။  ဒီလိုမှ မဟုတ်လို့ကတော့ သူတို့ရထားသော မဟာအခွင့်အရေးကြီး ဆုံးရှုံး သွားရပေလိမ့်မည်..။  

ယုတ်စွအဆုံး မာမာတင့် တစ်ယောက်ယောက်နှင့် တွဲနေတာတောင်မှ သူတို့သိလျက်နှင့် ပြောရဲလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ..။ ရီးစားဆိုလျင်တော့ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ…။ မျက်လုံးနဲ့ ကြည့်မိတာတောင်မှ ပြဿနာ တက်လိမ့်မည်..။  အဓိကမှာ သာယာမှု ဖြစ်သည်..။ ရီးစားထားလျင် ဘယ်လောက်သာယာမှု ပေးနိုင်မလဲ..။ အတွေ့အကြုံ ရှိပါတယ်ဆိုတာတောင်မှ ကလေးအဖေတွေလောက်တော့ မကျွမ်းကျင်နိုင်ပေ..။

ဒါကြောင့် မာမာတင့်က ဒီလိုလူမျိုးတွေနှင့် ဒီလိုသာယာမှု ယူနေခြင်း ဖြစ်သည်..။  နောက်ဆုံး တစ်ယောက် ယောက်က အမှတ်မထင် သိမြင်သွား၍ လိုက်ဖွမည် ဆိုပါကလည်း ဒီလိုလူမျိုးတွေနှင့် မာမာတင့်လို မိန်းမချောလေးကို ဘယ်သူမှ ထင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ…။  ဒီလိုလူတွေကိုလည်း မာမာတင့်က လမ်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့တာတောင် မှ စကားပြောတာမဟုတ်..။ မာမာတင့်အတွက် လုံခြုံလှလေသည်..။

.....................................................................................................................

မာမာတင့် ဒီနေ့ ဈေးပိတ်ရက် ဖြစ်၍ မာမာတင့် မြင့်ဦးနှင့် ချိန်းထားပြီး ဖြစ်သည့်အတိုင်း အတူတွဲ၍ တစ်နေ ကုန် လျှောက်လည်ခဲ့သည်..။  ရုပ်ရှင်ကြည့်သည်..။  ပန်းခြံထဲ ထိုင်သည်..။  မြင့်ဦးကလည်း တစ်နေကုန်ရသည့် အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံ..။ မာမာတင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကို ရစရာမရှိအောင်ကို ကိုင်ပစ်ခဲ့သည်..။  မာမာတင့်ဆိုလျင်လည်း ဝတ်ထားသော ထမီလေးကို ခဏခဏ လှည့်ဝတ်ရသည်အထိပင် ဖြစ်လေသည်..။

သူမအိမ်ပြန်လာတော့ မိုးစုန်းစုန်းချုပ်နေပြီ…။ ဈေးပိတ်ရက်ဆိုတော့ ဖိုးတုတ်ကို မစောင့်ခိုင်းပေ..။သူမပြန်လာရင်း ခြေရင်းအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ နားစွင့်ကြည့်သည်..။  ဘာသံမှ ထူးထူးခြားခြား မကြားရ..။ လူ လေးငါးယောက်လောက် စကားပြောသံတွေကိုသာ ကြားရသည်..။  ဧည့်သည်တွေ ရောက်နေပုံ ရသည်..။ မာမာတင့် လုံးဝ လှည့်မကြည့်ပေ..။

မာမာတင့် အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး နောက်ဖေးသို့ ရေချိုးရန် ဆင်းသည်..။ စည်ပိုင်းနှုတ်ခမ်းကို ရေဖလားဖြင့် ဒေါင်ခနဲ ခေါက်လိုက်သည်..။  အိမ်ရှေ့ဖက်မှ ဦးမျိုးအောင်၏ ချောင်းဟန့်သံ နှစ်ချက်မျှ ထွက်လာသည်..။  နောက်ဖေးကိုတော့ ရောက်၍ မလာ..။  သူ့မှာ မလွတ်လပ်၍ မလာနိုင်ကြောင်း မာမာတင့် နားလည်လိုက်ရသည်..။

မာမာတင့် ရေချိုးလိုက်ပြီး ထမင်းစားသည်..။  ပြီးတော့ အိမ်ရှေ့တွင် မိသားစုနှင့် အတူထိုင်ပြီး တီဗီ သိမ်းတော့ အိပ်ခန်းထဲသို့ မာမာတင့် ဝင်လာခဲ့သည်..။  မာမာတင့် အိပ်ခန်းပြူတင်းပေါက်ကို ပိတ်ရန်ကိုင်လိုက်ပြီး လည်ချောင်းရှင်းသည့်အသံမျိုး ချောင်းဟန့်လိုက်သည်..။  ပြီးတော့ ပြူတင်းပေါက်တံခါးကို ဝုန်းခနဲ ဆွဲပိတ်လိုက်သည်..။

ပြီးလျင် အိပ်ခန်းထဲမှ မီးကိုပိတ်ပြီး ခြင်ထောင်ချကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်သည်..။ တစ်နေကုန် မြင့်ဦးနှင့် ချိန်းတွေ့ပြီး အကိုင်ခံထားရသော စိတ်တွေက မသေးလှ..။ သွေးသားတွေက ချိုးနှိမ်၍ မရပဲ ခုထိ ထကြွလို့ နေသည်..။ ဒါတွေကို မာမာတင့်  ဖြေဖျောက်ချင်သည်..။

ဘာမှ မကြာလိုက် ၊ ခြေရင်းအိမ်မှ ဦးမျိုးအောင်၏ စကားပြောသံ ခပ်ကျယ်ကျယ် ထွက်၍လာသည်..။  မာမာတင့် သူမ၏ ထမီလေးကို ခါးဆီသို့ လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ ညအိပ်ရန် တစ်ထပ်တည်း ဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျီလေးမှ ရင်ဘတ် ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်..။

ထို့နောက် မာမာတင့်၏ ညာလက်က ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားပြီး ဘယ်လက်က နို့နှစ်လုံးပေါ်သို့ ရောက်၍ လာသည်..။  ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားသော လက်က စောက်စေ့လေးကို ပွတ်လိုက် ၊ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ပွတ်လိုက် လုပ်နေသလို ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်နေသော လက်ကလည်း နို့သီးလေးတွေကို ချေလိုက် နို့အုံကြီးတွေကို ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်..။

ထိုမျှမက သူမ၏ နားက ဦးမျိုးအောင်၏ စကားပြောသံကျယ်ကျယ်ကို နားစွင့်နေသကဲ့သို့ မှိတ်ထားသော သူမ၏ မျက်လုံးလေးထဲတွင်လည်း သူမတွေ့မြင်နေကျ ဦးမျိုးအောင်၏ လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို မြင်ယောင်၍ နေသည်..။

မာမာတင့် တစ်ယောက် အရသာတွေ့လှသည်.။ တစ်နေ့လုံး အကိုင်ခံထားရသော အရသာများနှင့်ပါ ပေါင်းစပ် ၍ မာမာတင့်တစ်ယောက် ခဏကြာတော့ မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်၍ လာရတော့သည်..။မာမာတင့် ပေါင်နှစ်လုံးကို ထောင်ကာ ကားလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ခါးလေးကို ကော့၍ လက်ညှိုးနှင့် လက် ခလယ်ကို ပူးကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ သွင်းလိုက်သည်..။ အရည်တွေက စိုရွှဲ၍ နေပြီ ဖြစ်သည်..။

ပြီးတော့ မျက်လုံးကို ပြန်မှိတ်လိုက်ပြီး ဦးမျိုးအောင်၏ လီးကြီးကို ပြန်၍ မြင်ယောင်လိုက်သလို နားမှလည်း ဦးမျိုးအောင် ၏ အသံကျယ်ကျယ်ကို စွင့်လိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်တော့လေသည်..။

မာမာတင့် တစ်ချက်ကလေးမှ မနား..။ သွက်သွက်ကြီးကို လုပ်ပစ်လိုက်ရာ ခဏအကြာမှာပင် ပါးစပ်လေး ဟကာ ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ ဖြစ်သွားရင်း မာမာတင့်တစ်ယောက် တွန့်လိမ်သွားလေတော့သည်..။  ခဏကြာသည်အထိ စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးနေရင်း နို့သီးလေးတွေကိုလည်း ဖွဖွလေး ချေပေးနေသည်..။ 

အတန်ငယ်ကြာတော့မှ သူမ၏ လက်များကို လွှတ်လိုက်ပြီး ထမီလေးကို ပြန်ဖုံးကာ ဝတ်လိုက်သလို အင်္ကျီကျယ်သီးလေးတွေကိုလည်း ပြန်၍ တပ်လိုက်သည်..။

မာမာတင့်တစ်ယောက် ခုမှပဲ ဒီည အိပ်ပျော်နိုင်တော့မည်…ဖြစ်လေသည်..။

.....................................................................................................................................

နေ့ခင်းနေ့လည်ဆိုရင် ဈေးထဲရှိ ဈေးဆိုင်များမှာ အထည်အဝယ်ပါးတတ်လေသည်..။  ထိုအချိန်တွင် မာမာတင့်နှင့် သူမအဒေါ် မစန်းဝင်းတို့ ထမင်းစားကြသည်..။  ထမင်းစားပြီး၍ သိမ်းဆီးပြီးသွားချိန်တွင် နေ့စဉ်ဆိုသလို မာမာတင့်က အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ အိမ်အတွက် နောက်တစ်နေ့စာ ချက်ပြုတ်ရန် ဟင်းချက်စရာများကို ငါးစိမ်းတန်းဘက်သို့ သွား၍ ဝယ်ယူပေးရလေသည်..။

မာမာတင့် ထွက်သွားပြီး မကြာမီ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလို ဆိုင်ရှေ့သို့ ရွှေတွေအပြည့်ဝတ်ထားသော မိန်းမကြီးနှစ်ယောက် ရောက်လာသည်..။ ကြည့်လိုက်သော မစန်းဝင်း ပြာပြာသလဲ ဖြစ်သွားသည်..။

“ ဟင်…အကြိုင်တို့ပါလား….ဈေးကိုလာတယ်…အိမ်ကိုလာရင် ပြီးရော..မလာစဖူး လာလာ…ဆိုင်ခုံပေါ်တက်…. ” 

မိန်းမကြီး နှစ်ယောက်က ဆိုင်ခုံပေါ် တက်ထိုင်လိုက်ကြသည်..။

“ လက်ဘက်ရည် မှာလိုက်မယ်နော်…အကြိုင်…. ” 

“ မမှာနဲ့…မစန်းဝင်း….စကားနဲနဲ ပြောပြီး…ပြန်မှာ….နေပါစေတော့.. ” 

“ ဘာများပါလိမ့်…အကြိုင်ရယ်…. ” 

“ ဒီလို…မစန်းဝင်းရဲ့..၊ တို့နဲ့ မစန်းဝင်းတို့က ညီအစ်မလို နေလို့ ပြောရတာ… တခြားမှုတ်ဘူး… ဟို…ညည်းတူမလေး ကိစ္စလေ…. ” 

“ ဟင်…..မာမာတင့် ဘာဖြစ်လို့လဲ…. ” 

“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး….ညည်းကလဲ…စကားဆုံးအောင် နားထောင်ပါအုံး..ဟဲ့…၊ ဒီလို….ငါ့တူက ဆရာဝန်…အခု နိုင်ငံခြားမှာ ဘွဲ့လွန်တက်ရမယ်… ရီးစားလဲ မရှိဘူး..အဲဒါ အိမ်ထောင်ချပေးချင်လို့..ညည်းတူမလေးနဲ့ ဆို သင့်တော်မလား..လို့… ” 

“ ဟို…မာမာတင့်က ဆယ်တန်းတောင် အောင်တာမှုတ်ဘူး…ဖြစ်ပါ့မလား…. ” 

“ အိုအေ….ဒါက အရေးမကြီးပါဘူး..ကလေးမလေးက အနေအထိုင် တော်တယ်..၊ ငါတို့ စုံစမ်းထားတာ ကြာပြီ..၊ ရီးစားတောင် မရှိဘူး..ဟဲ့..၊ ဆက်ဆံရေးကလည်း ဖော်ရွေတယ်.. ပြီးတော့ မစန်းဝင်းတူမအရင်းဆိုတော့ မျိုးရိုးကလဲ ကောင်းတယ်..။ တို့ဖက်က လူကြီးတွေအားလုံးက ဒီကလေးမလေးနဲ့ သဘောတူတယ်… ” 

“ အကြိုင်ရယ်…အကြိုင့်တူဆိုတော့ ကျမတို့ဘက်က ဘာပြောစရာရှိပါ့မလဲ..ကျမတူမလေး ဆင်စီးပြီး မြင်းရံရမှာပေါ့…. ” 

“ ပြီးတော့ ငါ့တူဆိုတာကလည်း တစ်ဦးတည်းသော သား ၊ ပြီးတော့ သူ့အဖေ ငါ့အစ်ကိုကလဲ မုဆိုးဖိုကြီး အဆင်ပြေသွားရင် ညည်းတူမ ကိုယ့်ခြေကိုယ့်လက် အုပ်ချုပ်ရမှာ..၊ ဒီတော့ မစန်းဝင်းက ကလေးမလေးကိုလည်း နားချပေး..၊ သူ့မိဘကိုလည်း စကားကမ်းလှမ်းထား..၊တစ်ပတ်လောက်နေမှ တို့ပြန်လာခဲ့မယ် ဘယ့်နှယ့်လဲ… ” 

“ အင်း…ကျမကြိုးစားထားပါ့မယ်..။ အခု တက္ကစီနဲ့ လာတာလား… ” 

“ မဟုတ်ဘူး..အိမ်ကကားနဲ့ ….ကဲ ပြန်မယ်နော်..မစန်းဝင်း…. ” 

“ ဟုတ်ကဲ့….ဟုတ်ကဲ့…. ” 

မစန်းဝင်း မာမာတင့်အတွက် ဂုဏ်ယူမိတာ အမှန်ပင်..။ ဒီ အကြိုင် တို့မိသားစုက ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက် ကျိကျိ တက် ချမ်းသာလာကြသူတွေ ဖြစ်လေသည်..။  မစန်းဝင်းက မာမာတင့်ကို နားချတော့ မာမာတင့်က ခေါင်းငြိမ့်သည်..။ ဒါပေမယ့် သူမ အသက် ၂၀ ပြည့်ပြီးမှ ယူမယ်တဲ့..။ ဒီတော့ တစ်နှစ်ကျော်လောက် ကြာအုံးမည်..။ 

မာမာတင့် မိဘများကလည်း မစန်းဝင်း သဘောအတိုင်း သဘောတူသည်..။  ဒီတော့ မစန်းဝင်းနှင့် အကြိုင်တို့ ညှိနှိုင်းပြီး အကြိုင့်တူ ဆရာဝန် နိုင်ငံခြား မသွားမီ စေ့စပ်ထားခဲ့ပြီး နိုင်ငံခြားမှ ပြန်လာလျင် လက်ထပ်ရန် အစီအစဉ် ဆွဲကြသည်..။ ဆရာဝန်ကလည်း နိုင်ငံခြားမှာ ၂ နှစ်လောက် နေရမည်ဆိုတော့ အားလုံး အဆင်ပြေသွားကြလေသည်..။

....................................................................................................

ဒီတစ်ပတ် ဈေးပိတ်ရက်တွင် မာမာတင့် တစ်ယောက် ဖိုးတုတ်နှင့် ချိန်းပြီး သူမတို့ ရပ်ကွက်နှင့် တစ်နာရီကျော်လောက် ကားစီးရသော နေရာရှိ တည်းခိုခန်းတစ်ခုသို့ လာခဲ့မိသည်..။ မာမာတင့် ကျန်တဲ့သူတွေကို မရွေးဘဲ ဖိုးတုတ်ကိုမှ ထိုသို့ ရွေးခြင်းမှာ အကြောင်းရှိသည်..။

ဖိုးတုတ်မှာ မုဆိုးဖို ဖြစ်သည့်အတွက် သူမ ငရဲ မကြီး.။ ဒါ့အပြင် အလုပ်ကြမ်းသမား ဖိုးတုတ်က အကိုင် အတွယ်ကြမ်းသလောက်  သူ့ကိုယ်ပေါ်က ကြွက်သား အဖုအထစ်တွေကလည်း အတွေ့ကောင်းလှကာ စွဲမက်စရာ ကောင်းလှသည်..။

ဖိုးတုတ်နဲ့ အခါမရွေး ဒီလို တွေ့နေသည်တော့ မဟုတ်..။ တစ်လတွင် နှစ်ကြိမ်သာတွေ့သည်..။  သူမ ရာသီမလာမီ ၇ ရက်နှင့် ရာသီလာပြီး  ၇ ရက် အတွင်းကို ရှောင်သည်..။  မရှောင်လျင် ဗိုက်ကြီးမည်…။ ကျန်ရက်များတွေ့ပါက ဗိုက်မကြီးနိုင်ဆိုတာကို မာမာတင့် ကောင်းကောင်းလေ့လာထားလေသည်..။

ဖိုးတုတ်နှင့် တွေ့သော နေ့များတွင် လမ်းစရိတ် ၊ စားစရိတ် ၊ တည်းခိုခန်းခ အားလုံးတို့ကို မာမာတင့်ကသာ ကျခံခြင်း ဖြစ်လေသည်..။

“ တင့်….အစ်ကိုကြီး…အဝတ်တွေ ချွတ်ပေးမယ်နော်…. ” 

“ ဟင်….ကိုကြီးကလဲ…နမ်းအုံးလေ…ပြီးမှ ချွတ်ပေါ့…လို့… ” 

မျက်နှာလေး တစ်ခုလုံး နမ်းပြီးပြီ…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ချင်း သိသည်..။

ဖိုးတုတ်က မာမာတင့် ကိုယ်ပေါ်သို့ ငုံ့လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်ကာ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထဘီပေါ်မှ ဖိ၍ နမ်းသည်..။ မာမာတင့်က အသာ ဖင်လေးကြွကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်တင်ကော့မ ပေးလိုက်သည်..။

စောက်ဖုတ်အုံကြီး တစ်ခုလုံး အနှံ့လျှောက်၍ နမ်းရုံမျှ မက ပေါင်ရင်း ပေါင်ခြံ ဆီးခုံတွေပါမကျန် နမ်းသည်..။  မာမာတင့် လက်တစ်ဖက်က ဖိုးတုတ်၏  ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး မျက်လုံးတွေ စုံမှိတ်ကာ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်နေသည်..။  ပြီးတော့မှ ဖိုးတုတ်က မာမာတင့် ထဘီကို ဆွဲ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ပေါင်တံ ဖွေးဖွေးကြီးများ အလယ်မှ ပြောင်တင်းခုံးမောက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက ဝင်းဝင်းစက်စက်ကြီး ပေါ်လာသည်..။ မာမာတင့်က သုံးရက်တစ်ခါ အမြဲ အမွှေးတွေကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်..။ 

ဒါကြောင့် သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဘာအနံ့အသက်မျှ မရှိပဲ ယစ်မူးဖွယ် အဖုတ်နံ့လေးသာ သင့်ပျံ့နေလေ့ရှိသည်..။ ဖိုးတုတ် ကြည့်နေမှန်း သိ၍ မာမာတင့်က ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားလိုက်တော့ ငေါက်တောက်ကြီးပေါ်ထွက်နေသော စောက်စေ့ကြီးအောက်မှ အကွဲကြောင်းတွင် စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ သီး၍ တန်းလန်းလေး ယိုစီးကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်..။ မာမာတင့် စိတ်တွေ အလွန်ပဲ ဖြစ်၍ နေပါပြီ..။ ဒီကိုအလာ လမ်းမှာထဲက သူမအဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေစိုနေပြီး ဖြစ်လေသည်..။

မာမတင့် ပက်လက်လှန်နေရာမှ ခါးတစ်ဆစ်ချိုးထထိုင်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။

“ အစ်ကိုကြီး….အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့…လေ… ” 

ဖိုးတုတ်က သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ငေါက်ခနဲ ထွက်လာသော အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ လီးတန်ကြီးကို မာမာတင့် လှမ်း၍ ကိုင်လိုက်သည်..။  ဖိုးတုတ်လီးကြီးက ဦးမျိုးအောင်လီးလောက် မကြီးသော်လည်း စံချိန်မီပြီး ဦးမျိုးအောင်လီးထက်တော့ အများကြီး ပို၍ သန်မာတောင့်တင်းသည်..။

မာမာတင့်က လီးကြီးကို မက်မက်စက်စက်နှင့်ပင် အမြတ်တနိုးလေး ပွတ်သပ်လိုက်ပြီးနောက် လီးဒစ်ကြီးကို ဆွဲ၍လှန်ကာဖော်ပေးလိုက်သည်..။ ထို့နောက် သူမ၏ နှာခေါင်းလေးဖြင့် အားပါးတရပင် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်..။ ပြီးမှ သူမပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံကာ စုပ်လိုက် လီးတန်ကြီးလုံးပတ် တလျောက် လျှာလေးနဲ့ ယက်လိုက်ဖြင့် တံတွေးလေးတွေ စိုရွှဲသွားအောင် လုပ်နေသည်..။  အတန်ကြာမှ အိပ်ယာပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်ချလိုက်လေသည်..။

“ အစ်ကိုကြီး….လုပ်တော့နော်….တင့်…မနေနိုင်တော့ဘူး…. ” 

စကားအဆုံး လီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး မာမာတင့်ဒူးနှစ်လုံးကိုဆွဲထောက်ပေးလိုက်သည်..။ ထို့နောက် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်မနှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲပေးထားလိုက်ရာ အတွင်းမှ ပန်းဆီရောင် အခေါင်းဝလေးကို မြင်နေရသည်..။

ဖိုးတုတ်က သူမ၏ ပေါင်ရင်းသို့ ဒူးထောက်၍ ဝင်လိုက်သောအခါတွင်တော့ မာမာတင့်၏ ခြေထောက်လေးများက မြောက်တက်သွားပြီး ဖိုးတုတ်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ ရောက်၍သွားသည်..။ လီးထိပ်ကြီးက စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့မိ၍ ထိတွေ့လာခိုက်  စိုစွတ်နေသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ဖြတ်ခနဲ ငုံညှစ်ပစ်လိုက်သည်..။  ဖိုးတုတ်က သူမ၏ ပေါင်တံ တဖက်တချက်ဘေးမှ လက်နှစ်ဖက်ကို ပတ်ယူ၍ လက်သီးဆုတ်သာသာခန့်ရှိသော သူမ၏ နို့အုံနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ဆုတ်ကိုင်ညှစ်လိုက်ရင်း ဖင်ကိုကြွကာ လီးကို ဖိသွင်းချလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်….အင်း…ပြစ်…တစ်…ဗြစ်….အား….ဟ….ဟင်း…အင်း…… ” 

လီးက တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီး ဖိုးတုတ်က သူ့လီးကို ဆက်၍ မသွင်းသေးပဲ…သူ့ဖင်ကြီးကို လှုပ် လှုပ်ပြီး နှဲ့ပေးသည်..။  တစ်ခဏလေးအတွင်း မာမာတင့်၏ မျက်နှာလေးက အရောင်အသွေး အမျိုးမျိုး ပြောင်း၍ နေသည်..။  စောက်ရေတွေကလည်း စီးခနဲ စီးခနဲ ထွက်လာပြီး မာမာတင့် ပါးစပ်မှ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ် သံလေးများ ထွက်လာသည်..။

“ ကျွတ်ကျွတ်….အဟင်း……အင်း….. ” 

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖွဖွလေး ချေမွပေးနေရာမှ နို့အုံနှစ်လုံးကို စုံကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်နေသေးသော လီးတစ်ဝက်ကို  ဖိုးတုတ်က ဖင်ကြီးကို မြှောက်၍ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်..။

“ ဗြစ်…ဗြစ်…ဇွတ်…ဒုတ်….အားပါး…ကျွတ် ကျွတ်….အမလေး…..ကိုကြီး…ရယ်….အင်း …ဟင်း ဟင်း….. ” 

ချပ်ယပ်လှသော မာမာတင့်၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဗိုက်သားလေးများ လှိုင်းလေးများ ထသွားသည်..။ လီးက တဆုံး ဝင်သွားပြီ….။ ဖိုးတုတ်က သူ့လီးကို နောက်သို့ တဖြေးဖြေး ပြန်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ မာမာတင့်၏ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ကော့တက်၍ ပါလာသည်..။

“ အိုး….အိုး….အဟင့်…. ” 

“ ဗြစ်….စွပ်…..ဒုတ်…… ” 

“ အားပါး….ထိတယ်…..ကိုကြီးရယ်….ဒီတချက်က…အိ..အိ….အ……. ” 

ဖိုးတုတ် တစ်ချက်ဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်..။ မာမာတင့် တစ်ကိုယ်လုံး ခါဆင်းသွားရသည်..။

“ ဗြစ်…ပလွတ်…..ဖွတ်….ဒုတ်….. ” 

“ အာ့….အီး..ကို ရယ်….ဟင်း..ဟင်း….အ…အင်း…. ” 

စောက်ခေါင်းအတွင်းက အသာမျှင်တွေက လီးကြီးကို စုစည်းကာကွယ်နေကြတာလား..။ ဒါမှမဟုတ် လီးကြီးကို အလုအယက် ဆွဲယူရစ်ပတ်နေကြတာလား မသိ…။ အထဲက အသားမျှင်တွေက လီးတစ်လျောက်လုံးကို လှိုင်းထ၍ ညှစ်ယူ စုပ်ဆွဲနေကြသည်..။

ဒီကောင်မလေး ယောကျ်ားယူရင်  သူ့ယောက်ျားက တော်တော်ချစ်မှာပဲ…ဟု ဖိုးတုတ် တစ်ချက်ချင်း အားစိုက်ဆောင့်နေရင်းက အပြေးအလွှား တွေးမိလိုက်သေးသည်..။

“ ပြစ်….ပလွတ်….ထုတ်…ဗြစ်….ပလစ်…. ” 

“ အင်း…အင်း…….ကျွတ်….ဆောင့်..သွက် သွက်…လေး..ဆောင့်တော့…ကိုကြီး…..အရမ်းကောင်းနေပြီ…..တင့်ကို မညှာတော့နဲ့…..တအားကြီးသာ .ဆောင့်…ပေး…ပါ….တော့.. ” 

မာမာတင့် မျက်လုံးမဖွင့်နိုင်တော့ပဲ…စကားသံလေးတွေကလည်း…မပီမသဖြစ်လို့လာသည်..။ ဖိုးတုတ် သူမ၏  နို့နှစ်လုံးကို အားပါးတရကြီးပင် ဆွဲညှစ်ကာ အသကုန် ဆောင့်လိုးပစ်သည်..။

“ ပလွတ်….ပလပ်….စွပ်….ဒုတ်…ဗြစ်….ဒုတ်….အင့်….အစ်..အစ်…အီး……အ… ” 

မာမာတင့် ပြီးချင်လာသော စိတ်ကို အတင်းအောင့်၍ စိတ်ကိုတင်းက အရသာခံပြီး…ဖင်ကြီးကြွပြီး ခံသည်..။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါတွင်တော့ ဆောင့်လိုးနေသော ဖိုးတုတ်က ဖင်ကြီးကို မပြီး ဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်က မြင့်တက်သွားပြီး စောက်စေ့အတက်ကလေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းပွတ်တိုက်ကာ ဝင်သွားလေတော့ မာမာတင့် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ…ပြီးသွားခိုက် စောက်ခေါင်းထဲမှ အသားစိုင် အသားမျှင်တွေက လီးကြီးကို အတင်းပင် ဆွဲညှစ်လိုက်ရာ ဖိုးတုတ်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်..။

“ ပလွတ်…ဖွတ်…စွပ်…..ဒုတ်…..အမလေး…လေး…..အ..အီး…..ပြီးပြီ…..ပြီးပြီ…အမေ့….အား…ထွက်ကုန်ပြီ…ကိုရဲ့….အိုး…ကောင်းလိုက်တာ….အာ……အား……. ” 

ဖိုးတုတ်၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ပေါ်မှ မာမာတင့်၏ ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်က စန့်၍ ဘေးသို့ ကားထွက်သွားခိုက်..သူမ၏ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့ ဖိုးတုတ်က မှောက်ချလိုက်ပြီး…နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ငုံခဲလိုက်ပါလေတော့သည်…။


End



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ဓါတ်လိုက်တက်သည် သတိထား (စ/ဆုံး)

ဓါတ်လိုက်တက်သည် သတိထား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ကိုယ်လက်တွင်း၌ ကိုယ့်ဘာသာဆုပ်ကိုင်ထားရင်ပင် ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေမိသည်။ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် အစွမ်းထက်သော ကျော်ထက် ပေးလိုက်သည့် လိမ်းဆေးကြီးက အမှန်တကယ်ပင် အစွမ်းပြနေသည်။

ထိပ်လုံးက မပွင့်ရသေးသော တောင်ပို့မှိုကြီးပမာ အတုံးလိုက် အခဲလိုက်ကြီး ပွယောင်းကြီးထွားနေပြီး လက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်အတွက် လီးထိပ်တခုလုံးက ဆီ သုတ်ထားသည့်အလား တင်းပြောင်ဝင်းလက်နေ၏။ လုံးတန်ကြီးက မူလထက် ( ၂ ) ဆ ခန့်ရှည်ပြီး ထွားသည်ကတော့ အမှန်ပဲဟု တွေးရင်း ငုံ့ကြည့်မိပြန်သည်။ 

မဲမှောင်၍ အုံကောင်းလှသော လမွှေးအုပ်ရှုပ်ရှုပ်တွေးကြားမှ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ကြီး မတ်ထောင်နေသော လီးကြီးမှာ အကြောကြီးများ ဖောင်းကြွလျက် မာန်ဖီနေသော မြွေဟောက်ကြီး တကောင်အလား တဆတ်ဆတ်တုန်နေ၏။ ဂွေးစိမဲမဲကြီးက အထက်သို့ တဖြေးဖြေးချင်း လိပ်တက်လာလိုက် တဖန်ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ဆင်းသွားလိုက်ဖြင့် ဓါတ်လှေကား အစုံအဆန် လှုပ်ရှားနေသည်နှင့်ပင် ဆင်တူနေပြန်၏။

လည်ချောင်းတွေ ခြောက်ကပ်လာသည်မို့ တံတွေးကို မကြာခဏ မြိုချနေရင်း မာဒင်သည် ပတ်ဝန်းကျင်ကို မလုံမလဲ တချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ လည်ချောင်းတွေ ချောက်ကပ်လာသည့် အလျောက် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဆက်ဆော့ပြီး ဟိုကောင် ကျော်ထက်ပေးလိုက်သော လိမ်းဆေးကို လိမ်းကြည့်ခြင်းကပင် ပြဿနာ စတင်ခြင်းဖြစ်၏။ 

ကျော်ထက်ဆိုတဲ့အကောင်က အစကတည်းက လူစုံလိုင်းစုံနေသော အကောင်ဖြစ်သည်။ မာဒင်နှင့်တလမ်းထဲ နေလာကြသည်မှာလည်း ငယ်စဉ်ကတည်းကပင် ဖြစ်သည်။ ယခု မာဒင်တို့ အသက် (၂၀) ဝန်းကျင်ရောက်ခဲ့ကြပြီဖြစ်သော်လည်း ကျော်ထက်လောက် ဗဟုသုတမစုံ။

ကျောက်ထက်က ( ၈ ) တန်းနှင့် ကျောင်းထွက်ပြီးကတည်းက ဝပ်ရှော့၊လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၊ထမင်းဆိုင်၊ အရက်ပုန်းဆိုင်၊စားသောက်ဆိုင်တွေစုံအောင် လုပ်ဖူးနေသည်မို့လဲ လူပေါင်းစုံနှင့်တွေ့ကာ ဗဟုသုတကလည်း စုံမှစုံ။

ယနေ့ကတော့ ကျော်ထက်၊ ကျော်ဦး၊ စိုးမင်းနှင့် မာဒင်တို့အုပ်စု ဟိုးအရင်ကလိုပင် "ရွှေဗန်ဒါ" လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ဆုံမိကြရာ ကျော်ထက်က ရှားရှားပါးပါး သူရရှိလာသော လီးကြီးဆေး လိမ်းဆေးတောင့်ကို ထုတ်ပြလေသည်။

“  အလကား အာပလာတွေပါကွာ၊ ဘယ်လောက်ယူမလဲ  ” 

ဟု မယုံသင်္ကာပြောသည်။

“  သာဦး လိမ်းကြည့်ပါလား  ” 

“  မင်း လိမ်းပါလား ငါက ဆေးမလိုဘူး၊ အဲဗားထန်နေတဲ့ အကောင် ဟဲဟဲ  ” 

သည်လိုနှင့်ပင် ကျော်ထက်လက်ထဲက လိမ်းဆေးတောင့်က သာဦးမှ တဆင့် မာဒင့်လက်ထဲ ရောက်သွား၏။ အတွေ့အကြုံမရှိသော မာဒင်က အူကြောင်ကြောင်နှင့် ယူထားလိုက်မိသည်။ ညနေကျောင်းမှ ပြန်လာသောအခါ  အိမ်တွင် အစ်ကိုမရောက်သေး၊ အလုပ်မှ ပြန်မလာသေးချေ။

“  အငယ်ကောင် ထမင်းစားနှင့်မလား  ” 

ဟု အစ်ကို့မိန်းမ မအုန်းကြည်က မီးဖိုထဲမှ လှမ်းအော်သည်။

“  အစ်ကို လာမှပဲ စားတော့မယ်   ” 

ဟု ပြန်အော်ရင်း အိပ်ခန်းထဲဝင်လာကာ ကျောင်းလွယ်အိပ်ကို နံရံ နိုက် ချိပ်၍ ကျော်ထက် ဆေးကို စမ်းသပ်ကြည့်မိခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမ ပုဆိုးကို လှန်၍ ဆေးကို အရင်းမှ အဖျားသို့ လက်သုံးချောင်းဖြင့် သပ်ခါသပ်ခါ လိမ်းကြည့်သည်။ ဆေးညွှန်းက ဘယ်လိုမှန်း မသိ၊ မာဒင်ကတော့ လိမ်းဆေးအတောင့်ကို ညှစ်လိုက် လိမ်းလိုက်နှင့် အတန်ကြာကြာကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်မိသောအခါ လီးကြီးက မာကြောတောာင်လာ၏။ ယခင်ကလည်း လူငယ်ဘ၀ ဂွင်းတိုက်နေကြမို့ သိပ်ပြီး တအံ့တသြကြီး မဖြစ်သော်လည်း တစ်မိနစ်ခန့်ကြာသောအခါ လီးတန်ကြီး တခုလုံးတဆတ်ဆတ်ဖြင့် လိုးချင်စိတ်မှာ ထိန်းမရသိမ်းမရအောင် ဖြစ်လာလေသည်။

ထို့ကြောင့် မာဒင်က မဆိုင်းမတွပင် လီးကြီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ သုံးလေးချက် ဂွင်းဆောင့်လိုက်သည်နှင့် သုတ်ရည်များက အားကောင်စွာ ဖြောင်းကနဲ ဖြောင်းကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေသည်။ ယခင်ကဆိုလျှင် သုတ်ထွက်ပြီးသွားသည်နှင့် လီးကြီးက မောပန်းစွာ ဇတ်ကျိုးသွားလေ့ ရှိသော်လည်း ယခုမူ ပိုမိုတင်းမာကာ မာန်ထလာပြန်၏။

ယခင်ကထက် အဆပေါင်းများစွာ ထန်ပြင်းလာသည့် ဝေဒနာကိုတော့ တကယ် ခံစားရသည်။ မာဒင် စိတ်ထဲ၌  ပူလောင်ပြင်းပြစွားဖြင့် တခါမှ မချဘူးသေးသော မိန်းမကို ချချင်စိတ်မှာ ဆောက်တည်ရာ မရနိုင်လောက်အောင် ပြင်းထန်လာသည်။

ဒုတိယအကြိမ် မိမိလက်ထဲ၌ ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ထိန်းချုပ်ညှစ်ထားသော သူ့လီးကြီးကို ငုံကြည့်မိပြန်သည်။ လီးကြီးခမျာ စိတ်ကြွဆေးများ အလိမ်းခံထားရသောကြောင့် တင်းမာ ခက်ထန်နေရလင့်ကစား အမှန်တကယ် မျိုးစပ်ရမည့် မိန်းမအင်္ဂါစပ်နှင့် မတွေ့ဘဲ ဂွင်းတိုက်ဖြေသိမ့်ခြင်း ခံစားလိုက်ရသည့်အတွက် အောင့်သက်သက်နှင့် ကျေနပ်ဟန်မတူ။ ခေါင်းမာသော ကလေးငယ်တစ်ဦးပမာ ဟန်ရေးပြလျက်သာ ရှိနေပြန်သည်။ လီးထိပ်မှ ယိုစိမ့်ပြီးကျလာသော သုတ်ရည်လက်ကျန်တို့က ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ချောင်းများပေါ်သို့  ပူနွေးစွာ စီးကျလာကြသည်။

“  ဟဲ့ အငယ် နင် ဘာလုပ်နေလဲ  ” 

မရီးဖြစ်သူ မအုံးကြည် အသံက ဟိုး အိမ်နောက်ဖက် မီးဖိုချောင်မှ လွင့်ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ 

ကုတင်ဇောင်းပေါ် တင်ပလွှဲထိုင်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ကာ ငုံ့ကြည်လျှက်ရှိသော မာဒင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဆက်ကနဲ့လန့်ပြီး မတသွားသည်။ ပုဆိုးကိုလည်း ကမန်းကတန်း ဆွဲဖုံးပြီး ဖရိုဖရဲ ဝတ်လိုက်သည်။ 

“  ဘာ လုပ်မလို့လဲ အမ  ” 

မာဒင်က အသံကိုထိန်းပြီး ပြောလိုက်သည့်တိုင်အောင် အသံက လှိုင်းထလှုပ်ရှားနေသည်။

မအုံးကြည်က မီးဖိုချောင်ရှေ့တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ မီးပြောင်းဖြင့် မီးကိုကုန်းမှုတ်နေရာမှ သမင်လည်ပြန် လှည့်ကြည့်ကာ အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ပြန်အော်လိုက်ပြန်သည်။

“  ဟဲ့ ငါ့ကို အချိုမှုန့် ငါးကျပ်တန် တထုတ်လောက် သွားဝယ်ပေးစမ်း အငယ်၊ အဲဒီ ဗီဒိုပေါ်က နို့မှုန့်ဗူးထဲမှာ ပိုက်ဆံတွေ့လား၊ အခန်းဝက ဗီဒိုပေါ်မှာလေ  ” 

မာဒင် စိတ်ပျက်လက်ပျက် မျက်နှာနှင့် သူ့အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး  အစ်ကိုတို့ လင်မယား အခန်းဝရှိ လူတရပ်ကျော်ကျော်ခန့်ရှိသော ရှေးဟောင်း ဗီဒိုဟောင်းကြီးပေါ်မှ နို့မှုန့်ဗူး ဆိုသည်ကို ရှာသည်။ လက်ကို ဟိုဖက် သည်ဖက် ရမ်းသည့်တိုင်အောင် မအုံးကြည်ပြောသော နို့မှုန့်ဗူးက မတွေ့ဘဲ ဖြစ်နေသည်။

“  မတွေ့ဘူး အမရဲ့  ” 

“  ဗီဒိုပေါ်မှာပါဆို ဟယ် နင်ကလဲ  ” 

မအုံးကြည်က စိတ်မရှည်တော့ဘဲ မီးဖိုနားက ထလာကာ ထမီကိုဖြစ်သလို ဝတ်ရင်းအပြင်ထွက်လာသည်။ မာဒင်က ဗီဒိုရှေ့နိုက် ခြေဖျားထောက်ကာ ရှာနေဆဲ

“  ဖယ်စမ်း ဒီအပေါ်မှာ ထားတဲ့ ဟာပဲ  ” 

မအုံးကြည်က အမှတ်တမဲ့ မာဒင်ကို လက်ဖြင့် ပုတ်လိုက်သည်။ မာဒင့် ပေါင်ကြားမှ ထုထည်ကြီးမားစွာ ငေါထွက်နေသော လီးကြီးက မအုံးကြည်လက်နှင့် ဒိုင်းကနဲ ထိခတ်မိ၏။ မာဒင် တကိုယ်လုံး ဖောင်းကနဲ ပေါက်ကွဲသွားသလိုပင် မျက်လုံးတွေ ပြာဝေသွားသည်။ မအုံးကြည်က မမျှော်လင့်သော အထိအတွေ့ကြောင့် မာဒင်ကို ဇဝေဇဝါလေး တချက်ကြည့်ပြီး ကြောင်သွားသည်။ 

ဒီကောင်လေး သူတို့လင်မယားနှင့် ငယ်စဉ်ကတည်းက အတူနေလာခဲ့ခြင်းကြောင့် မိမိသားသမီး အရင်းလိုပင် သဘောထားခဲ့သည်။ ယခုကဲ့သို့သော ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်း ကြီးထွားမှုကို ကိုင်လိုက်မိသောအခါ အသက် (၃၀) ခန့်ရှိသော သွေးသားအဆူဖြိုးဆုံး အရွယ် မအုံးကြည် ခေါင်းထဲ လှစ်ကနဲ ဖြတ်သန်းစီးဝင်သွားသော လှုံ့ဆော်မှု စိတ်အစဉ်ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဖြင်း ကနဲကြက်သီးထသွားမိလိုက်သည်။

အင်း မာဒင်တောင် အသက် (၂၀) ရှိပြီပဲ ဟု တွေးရင်း စိတ်တွေ ကစဉ်ကလျား ဖြစ်ချင်သွားသည်။ မာဒင့်မျက်နှာကို မသိမသာ အခဲခတ်လိုက်သော အခါ လူပျိုရိုင်းလေးမျက်နှာတွင်  နီရဲနေပြီး အသက်ရှုပြင်းနေ၏။  ထို တဒင်္ဂလေး အတွင်း၌  မာဒင့်မျက်လုံး အစုံက ဝင်းဝင်းလက်ကာ မအုံးကြည် ဖင်လုံးတစ်တစ်ကြီးကို ဝါးစားတော့ မယောင် စိမ်းစိမ်းကြီး ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ဂရသည်။

နောက်တကြိမ် ရှားပါးသော ကြည်သီးထခြင်းကို မအုံးကြည် ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။ မူမမှန်တော့သော မအုံးကြည်၏ အသက်ရှုသံသည်လည်း ပြင်းပြလာသည်။

“  နင့်လက်က အနောက်ထိ မှီလား အငယ်  ” 

“  ခြေဖျားထောက်ရင် မှီပါတယ် အမ  ” 

မာဒင်က ဗီဒိုအပေါ် မျက်နှာပြင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ရမ်းကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ပြောလိုက်၏။ မအုံးကြည် မျက်လုံးက မာဒင့်ပေါင်ကြားမှ ပုဆိုးကို ထိုးထွင်းကာ ငူလျက်ငေါထွက်နေသော မာဒင့် ဒုတ်ကြီးကို မသိမသာ ကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။

ဒီကောင်လေး ဒုတ်ကြီးက သူ့အစ်ကို စိန်သောင်းထက်ပင် ကြီးမားထွားကြိုင်ပုံရသည် ဟု တွေးမိသည်။ မာဒင်ကလည်း လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်တွင် စုံမြှောက်ကာ အလုပ်များနေသည့် အတွက် လိင်တန်ကြီးမှာ အရင်းမှကိုင်း၍ ခါရမ်းနေသော ဝါးရင်းဒုတ်ကြီးအလား လှုပ်ရမ်းနေ၏။

ယောင်္ကျားသားများထက် အဆတထောင် အကြောပေါင်းစုံဆောင်သည် ဆိုသော မိန်းမသား မအုံးကြည်သည် မာဒင့် အပေါ် စိတ်ကစားလျက် မိန်းမဉာဏ်သုံးကာ ပရိယာယ်ဆင်လေတော့သည်။

“  ဟဲ့ မာဒင်  ” 

“  ဗျ  ” 

ခပ်ဆောင့်ဆောင့် အခေါ်ကြောင့် မာဒင့် ခမျာ ပင်ကိုယ်က လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်နေရာ လန့်ပြီးထူးရင်း မအုံးကြည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်မိသည်။

“  ငါ့ကို မ ပေး၊ ရှေ့တိုးလေ၊ ကဲ လုပ် မ  ” 

“  အစ်မကို ချီပေးရမှာလား အစ်မ  ” 

“  အေးပေါ့ ဟဲ့ ဒါမှ ဗီဒိုပေါ်ကို မြင်ရမှာ  ” 

မခိုင်းစဖူး အခိုင်းထူးသောကြောင့် မာဒင့်ခမျာ ရုတ်တရက် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသေးသည်။

“  အေး ကောင်လေးက လဲ ချီပေးစမ်းပါဆို  ” 

“  ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ  ” 

မာဒင်က မအုံးကြည် တင်ပါးအောက်မှ လက်နှစ်ဖက်ကို သိုင်းယှက်ပြီး ပွေ့လိုက်သည်။ မအုံးကြည် ဆီးစပ်နှင့် မာဒင့် မျက်နှာ ဖိကပ်သွားလေသည်။ မအုံးကြည်စိတ်ထဲ၌ ချမ်းမြေ့ပီတိလေး ဖြစ်ကာ မာဒင့်ခေါင်းကို အတင်းဆွဲယူကပ်ဖိရင်း ဗီဒိုပေါ်သို့ ရှာဟန်ပြုလိုက်သည်။ စင်စစ်မူကား ဗီဒိုပေါ်တွင် လျက်ဆားပုလင်း အဟောင်း ဓါတ်ခဲအဟောင်းများသာ တွေ့ပြီး နို့မှုန့်ဗူးကိုမူ မတွေ့ချေ။

သို့သော် မအုံးကြည်က မတွ့ဘူး ဟူ၍ ချက်ချင်းမပြောဘဲ ဟိုရှာသည်ရှာဟန် ပြုရင်း မာဒင်မျက်နှာနှင့် သူမ၏ ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားပါးတရ ပွတ်နေ၏။

“  မ နိုင်တော့ဘူး အစ်မ ရဲ့  ” 

“  နေဦးဟဲ့ မချနဲ့ဦး ဒါလေးတောင်မှ  ” 

မာဒင်ခမျာ တခါမှ မရီးဖြစ်သူကို ထိကိုင်ဖူးခြင်းမရှိသည့်အပြင် ဆေးတန်ခိုးကြောင့် ထကြွနေသော စိတ်များဖြင့် ယခုကဲ့သို့ တင်းတင်းကြီး ပွေ့ဖက်ထားရသည့် ခံစားမှုမှာ အသက်ရှုမေ့လောက်အောင် ပြင်းပြလှသည်။

မအုံးကြည် တင်ပါးအိအိကြီးတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ဆုပ်ကိုင်မိထားသလို မအုံးကြည်က မကြာခဏ ဟိုသည်ယိမ်းနွဲ့သလိုဖြင့် ပေါင်ကြားကို မာဒင့်မျက်နှာနှင့် ပွတ်သပ်သောအခါ မာဒင်မှာ အစိမ်းလိုက် ကိုက်စားချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာလေတော့သည်။

“  နင် ငါ့ကို တအား မချနဲ့နော် မာဒင်  ” 

“  ဗျာ  ” 

“  ဖြေးဖြေးချလေ ကြည့်ပါလား၊ ချလဲ မချတက်ဖူး၊ ဘယ်လိုကောင်လေးလဲ မသိဘူး ” 

မအုံးကြည် အသံသည် တမျိုးကြီးဖြစ်နေသလား ဟု မာဒင်က ထင်သည်။ မိမိ စိတ်ကိုက ထောက်ပြန်နေလို့ ထင်ပါရဲ့ ဟု လည်းတွေးမိပြန်သည်။

“  ဟဲ့ လုပ်လေ ချတော့  ” 

“  အောက်ကို ချရမှာလား  ” 

“  အေးပေါ့ဟဲ့ နင်က ဘယ်ကို ချချင်သေးလို့တုန်း  ” 

မအုံးကြည်လေသံက ဘယ်လိုချချင်သေးလို့တုန်း ဟူသော နေရာတွင် တီးတိုးလေး ဖြစ်သွားသော်လည်း မာဒင် သဲသဲကွဲကွဲကြီး ကြားလိုက်လေသည်။  မာဒင့် စိတ်ထဲ၌  ကသောင်းကနင်း ဖြစ်လျက်ရှိသည်။

ဖြေးဖြေးချင်း လျောချပေးလိုက်သော မအုံးကြည်၏ လုံးတစ်ပြူးအစ်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးက မာဒင့်မျက်နှာ နှင့် အိကနဲ ပွတ်သပ်ပြီးမှ  မာဒင့် ရင်ဘတ်တွင် ခပ်ပြားပြားဖြစ်သည်အထိ ဖိကပ်သွားကြသည်။

မာဒင်က ဖက်ထားဆဲဖြစ်ကာ မအုံးကြည်ကလဲ နို့နှစ်လုံးကို ရင်ဘတ်နှင့် လှိမ့်ကာပွတ်ချေလိုက်ရင်း မာဒင့်ကျောပြင်ကို မသိမသာလေး ပြန်ဖက်ကာ ရစ်သိုင်းလျက်  စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ဖိကပ်ပူး၍ ပွတ်သပ်နေမိကြသည်။

ထိုအခါ ထောင် နေသော မာဒင့်လီးကြီးက မအုံးကြည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ရဲရဲတင်းတင်းကြီး  ထိုးဝင်သွားကာ စောက်ဖုတ် ဟု ထင်ရသော မာတင်းတင်း မို့မောက်မောက် နေရာကို ခပ်ဖိဖိကြီး ထိုးထောက်လိုက်မိပါတော့သည်။

မာဒင့် ခေါင်းတခုလုံး ပူလောင်နေသည်။ အသိဉာဏ်များက ကာမရာဂစိတ်များ လောင်မြိုက်မှုကြောင့် လွှင့်ပါးကုန်၏။ ဤမျှအထိ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အပေးအယူသိရှိလာမှု အတွက် မအုံးကြည် က မာဒင့် ပုခုန်းအပေါ် မျက်နှာလေး ဝှက်လိုပ်ရင်း

“  အဟင့် ဟင့် သူ့ဟာ ကြီးကလည်း  ” 

ဟု တိုးတိုးလေး ဆိုလိုက်၏။ ပါးစပ်က ချွဲတဲတဲ ပြောနေစဉ် မအုံးကြည်၏ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းက ဘေးသို့ ကားပေးလိုက်လေသည်။ မာဒင် တကိုယ်လုံး ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ် တုန်လာကာ ကားပေးထားသော ပေါင်ကြား အတွင်းသို့ မာတင်းတုတ်ခိုင် ရှည်လျားသော လီးကြီးကို ဇပ်ကနဲ ထိုးဆောင့်လိုက်၏။ ပုဆိုးနှင့်ထမိန် နှစ်ထပ်ခံနေသည့် ကြားမှ လီးအတန်ကြီးက စောက်ပတ်အဝသို့ တင်းကနဲ တင်းကနဲ ထိုးမိသွားသည်။ 

“  အင်း အင်း  ” 

မအုံးကြည်က မချိတင်ကဲလေး ညီးတွားရင်း မာဒင့် တင်ပါးကို စွန်လက်သည်းကုတ်သလို စုံကိုင်ပြီးကုတ်လိုက်၏။ မာဒင့် တကိုယ်လုံးက ဝုန်းကနဲ ပေါက်ကွဲသွားသည့်အလား သွက်သွက်ခါသွားကာ  မအုံးကြည် ခါးသေးသေးလေးကို တင်းနေအောင် ဖက်ပြီး အားရပါးရကြီး ဆောင့်ချလိုက်ပြန်၏။ မအုံးကြည်၏ တင်ပါးကြီး အစုံ တုန်ခါသွားသည်။

“  အိပ်ခန်းထဲ သွားကြရအောင်ကွယ်  ” 

မအုံးကြည်က မောလျလျအသံလေးနှင့် ဆို၏။ မာဒင်က မအုံးကြည်ကို ဖက်ထားလျက်မှ အိပ်ခန်းတွင်းသို့ တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ဝင်လိုက်ကြ၏။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ အသက်ရှူသံတို့က ပူလောင်ပြင်းပြစွာ တဦးနှင့်တဦး ရိုက်ခတ်ကာ နေကြပြီး အသားဖြူသော မအုံးကြည်၏ မျက်နှာလေးမှာ အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် နုပျိုလန်းပြီး ရှက်သွေးတို့ဖြင့် ရဲရဲနီလျက်ရှိသည်။ 

တသက်လုံးက မိမိမောင်အရင်းလိုပင် သဘောထား ဆုံးမသွန်သင်လာခဲ့သော မာဒင်ဆိုသည့် ကောင်လေး၏ အားရပါးရ ဖက်ပွတ်ကာ တင်ပါးကြီးကို တဆဆ ဆုပ်နယ်ခံနေရခြင်း အရသာမှာ မအုံးကြည်အတွက် တကြိမ်ဖူးမျှ မခံစားခဲ့ရသော ကာမရာဂ လှုပ်ဆော်မှု အသစ်အဆန်း အတွေ့အကြုံတရပ်လိုပင် ဖြစ်နေပေရာ အပျိုရိုင်းလေးအလား ရွှေရင်အစုံမှာ တသိမ့်သိမ့်တုန်စွာ ရင်ခုန်နေမိရှာသည်။ မာဒင်ကလည်း ရဲတင်းသွက်လက်လာပြီး မအုံးကြည်မျက်နှာကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲသည့်တိုင်  ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ခြင်းကိုမူ  စိတ်ရှိလက်ရှိကြီး လုပ်ရဲလာလေသည်။

မအုံးကြည်က သူမခါးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားသော မာဒင့်လက်ကို အသာအယာဖြုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ ခပ်စောင်းစောင်းလေး လှဲချလိုက်သည်။ မာဒင့် မျက်နှာကိုလည်း မဝံ့မရဲ တချက်ဝေ့ကြည့်ကာ အကဲခတ်လိုက်သည်။

အတွေ့အကြုံမရှိသော လူပျိုရိုင်းလေး မာဒင်မှာမူ တရှူးရှူး တရှဲရှဲနှင့် မအုံးကြည် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး တခုလုံးကို ကြွပ်ကြွပ်ဝါးစားတော့မယောင် အရောင်တဖျတ်ဖျတ် တောက်ပနေသော မျက်လုံးများဖြင့် စူးစူးကြီး ကြည့်နေရင်း မအုံးကြည် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ တက်ခွ ရန်တာစူနေသည်။

“  ဟဲ့ ဘယ်လို လုပ်ဦးမှာလဲ ဒီဘက်လာလေ  ” 

မအုံးကြည်သည် သူမခါးလည်မှ တက်ခွရန် ခြေထောက်ကြီး တဖက် မြောက်ကြွ မြောက်ကြွ လုပ်နေသော မာဒင့် ကို ဆက်ကနဲ ဆောင့်ဆွဲပြီး ကုတင်အလယ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်ရာ မာဒင် ခမျာ မအုံးကြည်ခါးပေါ်၌  ကန့်လန့်ကြီး မှောက်လျက်လဲကျသွားလေသည်။

“  ခိုးချင်တာကလဲ ပြာလို့ လက်ကလဲ ချာလို့ ဟွန်း  ” 

မအုံးကြည်က သွားကလေးများ စေ့ထားရင်း က အားမလိုအားမရ တီးတိုးကြိမ်းဝါးလိုက်သည်။ မအုံးကြည်ကျောနောက် ရောက်သွားသော မာဒင်ကမူ  မအုံးကြည် ကျောပြင်ကို ရင်ဘတ်နှင့်အပ်ကာ  တွင်တွင်ကြီးဖက်ထားရင်း တဟင်းဟင်း အဖျားတက်သလို ညီးညူးနေရင်း မာတင်းသန်စွမ်းလှသော လိမ်းဆေးလူးထားသည့် သူ့လီးထိပ်ကြီးဖြင့် မအုံးကြည် ဖင်ကြားသို့ ဂမူးရှူးထိုး ဆောင့်သွင်းနေပြန်ချေသည်။

“  အို ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲ ကျွတ်  ” 

မအုံးကြည်က သူဖင်ကြားသို့ မာကျောစွာ  ထောက်ထားပြီး တဆက်ဆက်ညှောင့်နေခြင်းကို စိတ်မရှည်တော့ဘဲ ခပ်ဆက်ဆက်အော်ရင်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို မာဒင့်ဖက်သို့ ဖျတ်ကနဲ တစ်ပတ်လှည့်လိုက်သည်။

မအုံးကြည် ကိုယ်မှ မွှေးပျံ့သော သနပ်ခါးရနံ့က မာဒင့်စိတ်ကို ပိုမိုတက်ကြွစေပြီး သူ့ဖက်သို့ လှည့်လာသော မအုံးကြည်၏ ပါးမို့အစုံကို တရှူးရှူး နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

“  ကြည့် အရမ်းဆိုးတာပဲ  ” 

မအုံးကြည်က ခပ်နွဲ့နွဲ့လေး မျက်စောင်းထိုးရင်း မာဒင့် ခန္ဓာကိုယ်နှင့် သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရင်ချင်းအပ်ကာ ပူးကပ်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ အိစက်သော မအုံးကြည်၏ နို့ထွားထွား မို့မို့ကြီးနှစ်လုံးက မာဒင့် ရင်ခွင်ကြီးကို အိစက်နွေးထွေးသော ခံစားမှုတရပ် ပေးလိုက်သည်။

မာဒင့် လက်အစုံက အလိုလိုပင် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖြစ်ကာ တရွရွ ဆုပ်ညှစ်နယ်ကာ နေမိ၏။ တစောင်း လှဲထားသော မအုံးကြည်၏ အပေါ်ခြမ်းပေါင်တန်က ထောင်သွားသည်။ ခပ်စင်းစင်း လှဲထားသော အောက်ဖက် ပေါင်တန်ကမူ  မာဒင့်ပေါင်ကြားသို့ မသိမသာလေး တိုးဝင်လိုက်သည်။ မာဒင်ကလည်း ကြွတက်လာသော မအုံးကြည်အပေါ်ပေါင်နှင့် အောက်ပေါင်ခွကြားသို့ သူ့ခြေထောက်တဖက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်လိုက်သည်။

အဝတ်မဲ့သွားသော ပေါင်သားချင်းအထိအတွေ့က နှစ်ဦးစလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ ရာဂသွေးများကို ပွတ်ပွတ်ဆူလောင်စွာ ထကြွလာစေတော့သည်။ ပင့်လှန်ထားသော မာဒင့်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက မအုံးကြည်ပေါင်ရင်းကို နွေးနွေးကြီး စိုစွတ်စွာ တွေ့ထိမိကြ၏။ 

မအုန်းကြည် လက်တဖက်က သူမထမီကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာ မဲမှောင်နေသော စောက်မွှေးအုံးကြီးကြားမှ အက်ကြောင်း ထင်းထင်းကြီးထကာ ဖင်နှင့်တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဘွားကနဲပေါ်လာသည်။ မာတင်က တစောင်းအိပ်လျှက် မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးရမည်ကို မလိုလားဟန်ဖြင့် ဇက်ကနဲထကာ မအုံးကြည်၏ ထောင်ထားသောပေါင်တန်ကြီးကို  ပုခုံးပေါ်ဆွဲမပြီး လက်ခွတက်သဏ္ဌန် လီးကို ထိုးတပ်လိုက်သည်။ 

စောက်ပတ်အနံ့ ရလိုက်ပြီးဖြစ်သော မာဒင်၏ လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်နှင့်မာန်ဖီကာ သွားရေ တမြားမြားကျလာ၏။ ဆီးစပ်ကျော်ရုံလေးပင့် လှန်ထားသော မအုံးကြည် ထမီစကို စောက်မွှေးတောကြီးကျော်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးဥဥလေး ပေါ်သည်အထိ မာဒင်က ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ 

“  အိုး ဘာလို့ အကုန် လှန်ပြစ်နေတာလဲလို့  ” 

မောလျတုန်ခါသော အသံလေးဖြင့် မအုံးကြည်က မာဒင့်ကို မျက်စောင်းလေး ထိုးကာ ပြောလိုက်သည်။ မာဒင်က ယခုအချိန်ထိ စကားတလုံးမျှပြန်မပြောသေးဘဲ မအုံးကြည် မျက်နှာကိုလည်း စေ့စေ့မကြည့် ။ကြီးမားသော တဝက်ကျော်ကျော် ခပ်အာအာဖြစ်နေသော မအုံးကြည်၏စောက်ပတ်ကြီးကိုသာ အားရပါးရကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း တံတွေးကို ဂလု ကနဲမြိုချနေသည်။ 

မအုံးကြည်က ပက်လက်မကျတကျ အနေအထားမှ သူမစောက်ဖုတ်ကို လက်တဖက်နှင့် မမှီမကမ်းလေး လှမ်းဖုံးရင်း ရဲရဲနီသော မျက်နှာလေးဖြင့်

“  ဘာဖြစ်လို့ တအားကြည့်နေမှန်း မသိဘူး  ” 

“  မမြင်မှ မမြင်ဖူးတာ  ” 

ပထမဆုံးအကြိမ် မာဒင့်အထံမှ ခြောက်ကပ်အက်ရှသော အသံတုန်တုန်ကို စတင်ကြားရသည်။ 

“  ဟေ့အေး မကြည့်နဲ့ကွယ် မမရှက်တယ်  ” 

တကယ်လည်း မအုံးကြည် ရှက်နေမိသည်။ နေခင့်ကြောင်တောင်ကြီးမို့ စောက်ပတ်ကြီးက ထင်ထင်ရှားရှားဖြင့် အဆီရွှဲ နေသလိုကြီး ဝင်းလတ်နေသည်။ မအုံးကြည်သည် အလွန်အကျွံအသားဖြူသော မိန်းမတယောက်မဟုတ်သော်လည်း ထမီကိုလှန်လိုက်သော အခါ စောက်ပတ်ကြီးမှာ ဖွေးဥ နုဖတ်နေသည်ကို မာဒင်သတိထားမိသည်။ မအုံးကြည်၏ အတွင်းနုနု စိုစိုလေးများထက်စာလျှင်ပင် မာဒင်လီးတန်ကြီးက မီးသွေးရောင် ပေါက်နေသေးသည်။

မာဒင် မိန်းမ မလိုးဖူးသေးကြောင်း မအုံးကြည် ကောင်းကောင်းသိသည်။ စောက်ပတ်ကို မထိမကိုင်ရဲသလို ခွကိုင်ထားပြီး ငုံ့ကြည်နေသော မာဒင့် ဟန်ပန်ကြီးက အသဲယားစရာကောင်း၏။

မအုံးကြည် လက်နှင့် ဖုံးထားသလို ဖိထားသောကြောင့် စောက်ပတ်မှာ ခပ်ရွံ့ရွံ့လေးဖြစ်နေပြီး မအုံးကြည်ကလက်နှင့် ဖုံးသလိုလိုဖြင့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲပေးထားခြင်းလည်း ဖြစ်နေသည်။ 

မာဒင် သူ့လီးတန်ကြီးကို ဂုတ်မှနှိမ်ပြီး မအုံးကြည်၏ ပြဲအာအာ ရဲရဲနီသော စောက်ပတ်အဝသို့ တေ့သွင်းကာ  သူ့ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့အနည်းငယ် တိုးကပ်လိုက်သည်။

“  ပြွတ် ဗလွတ်  ” 

“  အင့် အင်း ကျွတ် ကျွတ်  ” 

မအုံးကြည်က စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထားသော လက်ကို ရုတ်ကနဲ ဖယ်လိုက်ပြီး သူမဆံပင်များကို တင်းနေအောင် ဆွဲစုကိုင်ရင်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ကော့လန်သွား၏။ မှိုငုံကြီးအလား ထိပ်ပိုင်းအလုံး အငုံကြီးက မအုံးကြည် စောက်ခေါင်းဝသို့  ပြွတ် ကနဲ ကျွံအဝင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက အတွင်းပိုင်းသို့ ပြိုင်တူလိပ်ဝင်ပြီး တင်း ကနဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အလိုးခံလိုက်ရခြင်းကြောင့် မအုံးကြည်မှာ ကော့ကနဲ ဆက်ဆက်ခါသွားရသည်။

“  ဗြစ် ပြစ် ပြစ် စွတ်  ” 

“  ဟ အ အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်  ” 

ဖြေးဖြေး ဖြေးဖြေးနှင့် လီးတန်ကြီး အဝင်ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ဖြေးညှင်းစွာ သွင်းနေရာမှ မာဒင်က မအုံးကြည် နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး အားနှင့်ဆောင့်ချလိုက်၏။ စောက်မွှေးမဲမဲနှင့် လမွှေးနီကျင်ကျင်တို့ ရောထွေးသွားစဉ် လီးတန်ကြီး တဝက်နီးပါး စိုက်ဆင်းသွားလေသည်။

“  ပြွတ် စွတ်  ” 

“  အောင်းမလေး ဟင့် အင်းအင်း  ” 

မာဒင် လီးလုံးပတ်ကြီးက မအုံးကြည် စောက်ပတ်အဝထက် ကြီးကာ ဝိုင်းစက်သော မအုံးကြည် စောက်ပတ်အဝလေးက မာဒင့် လီးတန်ကြီး ပတ်ပတ်လည်ကို ဆွဲညှစ်ထားသလို တင်းတင်းကြီး ကြပ်တောင့်နေလေပြီ။

“   ပြွတ် စွတ် ပြွတ် စွတ်  ” 

“  အောင်းမလေး အမေ့ အောင်းမလေး လေး  ” 

နှစ်ချက် ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဆောင့်သိပ်လိုက်သော မာဒင့်လီးကြီးက မအုံးကြည် သားအိမ်ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို ဒုတ် ကနဲ ဒုတ်ကနဲ နှစ်ချက်ဆက် တိုက်ဆောင့်မိသွားသည်။ မအုံးကြည် လက်နှစ်ဖက်က ဘာကို ကိုင်ရမှန်း မသိအောင် ပြာယာခပ်သွားပြီးမှ မာဒင့်ပေါင်ကို လှမ်းပြီး လက်သည်းများနှင့် ကုတ်ဆွဲထားလိုက်မိသည်။

ပေါင်သားတင်းတင်းကို မအုံးကြည်၏ လက်သဲ စူးစူးလေးများ ဆစ် ကနဲနစ်ဝင်သွားသည်နှင့် မာဒင့် လီးတန်ကြီးမှာ အံ့သြစရာကောင်းအောင် ထောင်း ကနဲ မာကျစ်သွားလေသည်။ ဘာကြောင့် ထိုသို့ ဖြစ်ရသည်ကို မာဒင် မသိ၊ စောက်ပတ်အတွင်း၌ လီးတန်ကြီး ကျောက်သားကျောက်စိုင်ပမာ မာကြောသွားခြင်းကို မအုံးကြည် အရသာရှိစွာ ခံစားသိရှိနေပါသည်။

ယောင်္ကျားများက ဤသို့ပင် မိန်းမအင်္ဂါဇာတ်အတွင်း လိင်တန်ကြီးဝင်နေစဉ်၌ ပေါင်ကြောပြင်၊လက်မောင်းတနေရာရာကို ကုတ်ခြစ်ပေးပါက ဤသို့ဖြစ်တက်သည်ကို မအုံးကြည်သိ၏။ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ထိုးသွင်းထားသော လီးတန်ကြီးက အနည်းငယ် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း မအုံးကြည်စောက်ခေါက် တခုလုံး ထူးကဲသော အရသာကို ခံစားနေရသည်။

“  ပြွတ် ဘွတ် အင့် အင်း  ” 

“  ပြွတ် ဘွတ် အင့် အင်း  ” 

“  ပြွတ် ဘွတ် အင့် အင်း  ” 

လေးလေးမှန်မှန်ကြီး ဆောင့်နေသော မာဒင့်လီးကြီး အသွင်း အထုတ်လုပ်တိုင်း မအုံးကြည် မျက်လုံးအစုံမှေးစင်းကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်လုနီးပါး ကိုက်ရင်း  တအင်း အင်း ညီးနေ၏။ မာဒင်က လီးနှင့်စောက်ပတ်ကြားမှ စိမ့်ထွက်လာသော အမြုပ်ဖြူဖြူလေးများကို ငုံ့ကြည့်ရင်း မအုံးကြည်၏ အဝတ်မဲ့သော ဖင်ကြားသို့ လက်တချောင်းဖြင့် အသာအယာ ပွတ်သပ်လိုက် စအိုဝလေးကို လှည့်မွှေလိုက်ဖြင့် ဆော့ကစားလိုက်ရာ မအုံးကြည် ထွန့်ထွန့် လူးသွား၏။ 

စောက်ပတ်ကို အလိုးခံနေရစဉ် ထိုသို့ စအိုဝကို ကလိပေးခြင်းခံရပါက မိန်းမများ ထွန့်ထွန့်လူးတက်သည် ဆိုသော သာဦးစကားကို မာဒင် စမ်းသပ်ကြည့်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။တကယ်ပဲ မအုံးကြည် တွန့်လိန်သွား၏။ 

“   ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ်  ” 

“  အင့် အင့် အင့်  ” 

ထိုစကားကို မအုံးကြည်က မာဒင့်မျက်နှာကို မကြည့်ဘဲ ပြေကျနေသော ဆံပင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပြန်ထုံးရင်း ပြောနေခြင်း ဖြစ်၏။ မာဒင်ကျေနပ်သလို ခံစားလိုက်ရ၏။ စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားဆဲဖြစ်သော သူ့လီးကို တချက်နှစ်ချက် ဆွဲနှုတ်လိုက် ဆောင့်လိုက် ဆော့ကစားလိုက်သည်။

“  ဟဲ့ နင့်လီးက မပျော့သေးဘူးလား  ” 

“  ဟင့်အင်း မာတုန်းပဲ မမ  ” 

“   ကဲပါ ခဏချွတ်ပါဦး ဆီးသွားပါရစေဦး  ” 

မအုံးကြည်က မာဒင့် ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို အသာအယာတွန်းလိုက်မှ မာဒင်က လီးတန်ကြီးကို ဖြေးညှင်းစွာ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဗလွတ် ကနဲ့ထွက်လာသော လီးတန်ကြီးထိပ် ဒစ်တဝှိုက်၌ မအုံးကြည်၏ စောက်ပတ်အရည်များ တွဲခိုလျက် ပါလာလေသည်။

“   ရှည်လိုက်တာကြီးလဲ မပြောပါနဲ့တော့  ” 

မအုံးကြည်က မာဒင့် လီးတန်ကြီးကို လက်ဖျားကလေးနှင့် မဝံ့မရဲကလေး ပုတ်ခတ်ရင်း တိုးတိုးလေး ပြောကာ ကုတင်ပေါ်မှ ခြေနှစ်ဖက်ချရင်း ထမိန်ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အခန်းအပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည်။ မာဒင်က ပေကျံနေသော သူ့လီးတန်ကြီးမှ အရေများကို အဝတ်ဟောင်း တခုဖြင့် စင်ကြယ်စွာ သုတ်လိုက်သည်။

ထိုအခိုက် မအုံးကြည် ဆပ်ပြာခွက်နှင့် ရေဖလားကို ကိုင်ကာအခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်။ 

“  ရော့ စင်ကြယ်အောင် ဆပ်ပြာနဲ့တိုက်  ” 

“  ဟင် မမက တော်ပြီလား  ” 

“  စကားသိပ်မျာတာပဲ ကွယ် လာ ဒီဖက်လှည့် ပုဆိုးလှန်  ” 

မအုံးကြည်က မာဒင်ကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး ခြေတွဲလောင်းချကာ ပုဆိုးကိုလှန်စေပြီး ဆင်နှာမောင်းကဲ့သို့ တွဲလောင်းကြီး တင်းနေဆဲဖြစ်သော လီးတန်ကြီးကို ရေဆေးပြီး ဆပ်ပြာမွှေးနှင့် အသေအချာ တိုက်ပေးသည်။ဒူးထောက်ကာ တယုတယလီးကို ရေဆေးပေးနေသည်။ မအုံးကြည် ပါးအို့လေးကို မာဒင် ကုန်းနမ်းရင်း 

“  မမကို ချစ်လိုက်တာဗျာ  ” 

ဟု ကတုံကရီကြီး ပြော၏။ မအုံးကြည်က လမွှေးများကြားသို့ ဆပ်ပြာမြှုပ်များနှင့် ဖွဖွလေးပွတ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို မသိမသာ မဲ့ပစ်လိုက်သည်။

“  ရိုးနေပြီ မာဒင် မင်းတို့ယောင်္ကျားတွေက လိုးရတုန်း ဒီစကားပြောကြတာပါ ဟင်း ဟင်း  ” 

“  ကျတော် တကယ် ချစ်တာဗျ  ” 

မအုံးကြည်က လှိုက်လှိုင်လှဲလှဲ ပြောလိုက်သော မာဒင့် စကားကြောင့် နှလုံးအိမ်ထဲနိုက် စိမ့်ကနဲအေးမြစွာ ခံစားလိုက်ရပါသည်။ အချစ်ဆိုသည်ကို ချိုသည် ခါးသည် မသိတက်သေးခင် (၁၆) နှစ်သမီး အရွယ်ကပင် သူ့ထက် (၁၀) နှစ်ခန့်ကြီးသော ကိုစိန်သောင်းနှင့် အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရသည်။ မိမဲ့ ဖမဲ့ဘဝ၌ အဒေါ်ဖြစ်သူတို့က ရိုးအေးသော ကိုစိန်သောင်းနှင့် နေရာချပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယနေ့ထက်တိုင် ကိုစိန်သောင်းကလည်း မအုံးကြည်ကို

“  ချစ်လိုက်တာ ကွယ်  ” 

ဟု တယုတယလေး မပြောခဲ့။ယခုကဲ့သို့ မိမိကို  ” 

“  သိပ်ချစ်တာပဲ  ” 

ဟု နှစ်နှစ်ကာကာကြီး အပြောခံလိုက်ရသောအခါ  ချမ်းမြေ့ခြင်း ပီတိသောမနဿကို မအုံးကြည် မြိုးမြိုးမျက်မျက်လေး ခံစားလိုက်ရခြင်း ဖြစ်ပါ၏။ ထို့ကြောင့် ဆပ်ပြာမွှေး အမြှုပ်များ ဖွေးနေအောင် လိမ်းကျန်ထားသော မာဒင်၏ ဧရာမလီးတန်ကြီးကို သွယ်လျသော လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တယုတယကိုင်တွယ်ရင်း 

“  မမကလဲ မောင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပါပြီကွယ်  ” 

ဟု မပွင့် တပွင့် မဝံ့မရဲလေး ပြောလိုက်မိလေရှာသည်။ 

“  မမ ကျနော့ကို တကယ်ချစ်တာလားဟင်  ” 

“  တကယ်ပါဆိုကွယ်  ” 

မအုံးကြည်နှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့သော မာဒင်သည် မအုံးကြည်၏ အနူးညံ့ဆုံးသော မျက်နှာ အနေအထားကို ခုအကြိမ် ပထမဆုံး တွေ့လိုက်ရခြင်း ဖြစ်မည်ထင်၏။ မအုံးကြည်မျက်နှာက ရှက်သွေးရဲရဲလေးများဖြင့် ရှိရင်းစွဲထက် (၁၀) နှစ်ခန့် ပျိုမြစ်နုနယ်နေသည်။

မာဒင်က လက်နှစ်ဖက်ကို အနောက်သို့ထောက်ထားပြီး လီးကြီးကို မတ်သထက် မတ်အောင်ကော့ပေးရင်း

“  မမ ကျနော့ကို တကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင် စုပ်ပေးပါလား  ” 

မအုံးကြည်မျက်နှာလေး ကွက်ကနဲပျက်သွားရှာ၏။ မာဒင်သည် သူ့ကို အပေါစား သဘောထားလေပြီလား  ဟု စိတ်ထဲ၌  ညှိုးငယ်သွားမိသည်။ သို့သော် မာဒင့်မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ မာဒင့်မျက်လုံးများက အချစ်အရောင်တွေ တဖိတ်ဖိတ် တောက်ပနေခြင်းမှအပ အထင်သေးသည့် အရိပ်အရောင်မျိုး လုံးဝ မတွေ့မမြင်ရပါချေ။

“  တခါမှ မစုပ်ဖူးဘူးဟဲ့ ကောင်စုတ်လေးရဲ့  ” 

“  ကျနော်လဲ တခါမှ မယက်ဖူးပါဘူး၊ ကျနော့ကို မမ စုပ်ပေးပြီးရင် မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကျနော် ယက်ပေးမယ်လေ နော် မမ  ” 

“  ဟယ် မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲငအုံတွေ ကြီးကုန်ပါ့မယ်  ” 

မအုံးကြည်က မာဒင်၏ - မမစောက်ပတ်ကြီးကို ယက်ပေးမယ် ဆိုသော စကားကြားရုံနှင့်ပင် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထသွားအောင်ပင် ကျောထဲ စိမ့်သွားမိသည်။

“  လုပ်ပါဆို မမကလဲ  ” 

ပြောပြောဆိုဆို မာဒင်က ရှစ်လက်မခန့် ရှည်လျားသော သူ့လီးတန်ကြီးကို မအုံးကြည် ပါးစပ်ဝသို့ ကော့ပြီးတေ့ပေးလိုက်လေသည်။ မအုံးကြည်က နောက်သို့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီးမှ သူမပါးစပ်နားသို့ ကပ်လာသော မာဒင်၏ လီးထိပ်ကြီးကို စူးရဲရဲလေးကြည့်ကာ ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးလိုက်သည်။ 

“  နေဦး ခဏ   ” 

ဟုပြောလျှက် ရေဖလားမှ ရေများဖြင့် လီးတန်ကြီးထိပ်မှ ရေများလောင်းချလိုက်လေ၏။ ဆပ်ပြာမြှုပ်များ သန့်စင်သွားသော လီးတန်ကြီးမှာ စင်ကြယ်လျက် သန့်ရှင်းဝင်းလတ်သွားလေသည်။ 

“  တခါထဲ သိပ် အနိုင်ကျင်တဲ့ ကောင်လေး  ” 

လက်မှရေများကို ခါထုတ်ရင်း မာဒင့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပြောပြီးမှ လီးတန်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုကိုင်လျက် နီရဲသောဒစ်ကြီး ပြဲလန်သွားအောင်ပင် ခပ်ဖိဖိလေး ဖြဲချလိုက်လေသည်။ လီးထိပ်ကြီးက လုံးဝလတ်ဆပ်သော အမဲသားစိမ်းကဲ့သို့ ရဲတွတ်လျက်ရှိနေ၏။

မအုံးကြည်က သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားသို့ လီးထိပ်ကြီးကို ငုံခဲလိုက်ပြီး ဒစ်ပိုင်း တခုလုံးငုံထားကာ လျှာဖျားလေးဖြင့် ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

“   အ အိအိ အင်း အား လား လား လား ရွှီး ကျွတ်  ” 

မာဒင် ဖင်သားကြီးများ တင်းတက်သွားသည်။ လီးတန် အရင်းမှ အမွှေးများ ဇောင်းထကာ ထောင်လာကြ၏။ တွန့်လွန့် ရှုံ့မဲ့သွားသော မာဒင့်မျက်နှာကို မျက်လုံးလေး လှန်ကြည့်ပြီးမှ  လီးတန်တဝက်ခန့်အထိ ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းယူလိုက်ပြီး လျှာနှင့်လိပ်စုပ်ထားလျှက် ထိပ်ပိုင်းသည် မအုံးကြည်၏ ပါးစပ်ထဲ၌  မြဲမြန်စွာ ကျန်ရစ်နေပေရာ မာဒင်မှာ လီးထိပ်ကို အစုပ်ခံရခြင်းနှင့် နှုတ်ခမ်းအစုံက တင်းတင်းကြီး ရစ်ပတ်ထားမှုကြောင့် ရုတ်တရက်သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်တော့မလောက် ခံစားလိုက်ရလေသည်။

“  အားပါးပါး ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်  ” 

မာဒင် ဗိုက်သားများ ရှပ်ဟိုက်သွားပြီး ဆီးခုံကြီးမှာ အထက်သို့ ကော့တက်သွားပြီး ဖင်တခုလုံးမှာလည်း ဟိုသည်ရမ်းခါလျက် ကြွတက်သွားမိလေသည်။ မအုံးကြည်က လီးတန်ကြီး၏ ခန့်ညားထယ်ဝါမှုကြီးကို အားရနှစ်ခြိုက်စွာ ကြည့်ရင်း တပြွတ် ပြွတ် နှင့် စုပ်နေရာ  လီးတန်တချောင်းလုံး တံတွေးများ စိုစွတ်လာလေသည်။ မာဒင်က လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်သို့ ထောက်ထားရင်း ခေါင်းကိုမော့လှန်လျှက် ပါးစပ်ကို ဟထားပြီး အသက်ကို တရှူးရှူး ရှိုက်သွင်းနေရ ရှာလေသည်။

စုံကိုင်ထားသော မအုံးကြည် လက်တဖက်က မာဒင်၏ ဂွေးစိမဲမဲကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ချေနယ်ပေးလျက် လီးကြီးကိုလဲ သွားလေးများဖြင့် မနာအောင် တဇက်ဇက် ကိုက်ပေးလိုက်ရာ မာဒင်မှာ မည်သို့မျှ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ဘဲ သုတ်ရည်များကို မအုံးကြည် ပါးစပ်ထဲသို့ ဒရစပ် ပန်းထည့်လိုက်မိလေ၏။

တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေရာမှ အာခေါင်အတွင်းသို့ ပူကနဲ ပူကနဲ ပန်းထည့်လိုက်သော မာဒင်၏ သုတ်ရည်များကြောင့် မအုံးကြည် လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်လိုက်မိလေသည်။ မအုံးကြည် ပါးစပ်ထဲတွင် သုတ်ရည်များ ပြစ်ခဲ့စွာ လျှံကျလာသည်။

“  ဟာ ဆောရီး မမရယ် ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး  ” 

မာဒင်က အားတုံ့ အားနာဖြင့် မအုံးကြည် မျက်နှာလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှပ်ယူပြီး သုတ်ရည်များကို ပုဆိုးနှင့်သုတ်ပေးမည် ပြုစဉ် မအုံးကြည်က ရှောင်ဖယ်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်များကို မြတ်နိုးစွာ မြိုချလိုက်လေသည်။

“  ဟာ မမကလဲ ဘာလို့ မြိုချပြစ်ရတာလဲ  ” 

မာဒင်က မအုံးကြည် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအသာအယာ ဆွဲမယူပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်ရင်းပြောသည်။ မအုံးကြည်က မှေးစင်းသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် မာဒင့်ကို ခပ်စွေစွေကြည့်ကာ မောလျနွမ်းနွယ်စွာ ပြုံးရင် ပြောလိုက်သည်။

“  ချစ်လို့ သိပလား  ” 

“  ဒါလောက်တောင် ချစ်ရသလား မမရယ်  ” 

မာဒင်က မအုံးကြည် စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ရင်း မချင့်မရဲကြီး ပြောလိုက်ကာ မအုံးကြည် ပါးလေးကို ရှည်လျားစွာ နမ်းရှိုက်ပြစ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် မအုံးကြည်ကို ကုတင်ပေါ်အသာ လှဲချလိုက်သည်။ မအုံးကြည် ခြေထောက်အစုံက ကုတင်အောက်တွင် တွဲလောင်းကျလျှက် ရှိသည်။

“  ထမီချွတ်လိုက်မယ် မမရယ် နော်  ” 

“  အပေါ်လှန်တင်လိုက်ပါလားလို့ တော်တော်ကြာ တယောက်ယောက် ဝင်လာလို့ ဗြုံး ဒိုင်း ဆို ထမီရှာနေရရင် ဒုက္ခ ဘာမှလည်း နားမလည်ဘူး  ” 

မအုံးကြည် ပေးသော ဆင်ခြေက ဟုတ်သလိုလို ဖြစ်နေသဖြင့် ထမီကို မအုံးကြည် ဗိုက်ပေါ်လိပ်တင်လိုက်သည်။ ဖွေးနုသောပေါင်တန်ကြီး နှစ်လုံးကြားမှ မို့မောက်အုံကြွနေသော စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးမှာ  မကြာခင်က ဆပ်ပြာတိုက် ရေဆေးထားခြင်းကြောင့် ကျိကျိမြည်ကာ သန့်စင်လန်းဆန်းနေသည်။

မာဒင်က မအုံးကြည် ခြေရင်းတွင် ခြေနှစ်ဖက်ကြားသို့ ဝင်ကာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး နူးအိနေသော ပေါင်တွင်းသားများကို ပထမဆုံး လျှာဖြင့် လျောက်ယက်လိုက်၏။ မအုံးကြည်မှာလည်း တခါမှ စောက်ပတ် အယက်ခံယူဖူးသူ မဟုတ်လေရာ ရုတ်တရက် ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ယောင်ပြီး ကပ်စေ့လိုက်မိလေ၏။ 

“  အ ဟ ယားတယ် ဟဲ့  ” 

မအုံးကြည်က ရှက်ပြုံးလေးနှင့် မာဒင့်ဆံပင်ကို မ ဆွဲ ခေါင်းကို နောက်သို့ လှန်လိုက်သေးသည်။ သို့သော် မာဒင်သည် အမဲသားနံ့ရသော ကျားဆိုးလေး ပမာမျက်နှာကို အတင်းထိုးကပ်ပြီး မအုံးကြည်၏ စပျစ်သီးပမာ ရှိနေသော စောက်စိလေးကို စုပ်ယူလိုက်သည်။

မအုံးကြည် တကိုယ်လုံး လှိုင်းမိသော လှေပမာ လူးခါသွားသည်။

“  အို အိုး မောင်လေးရယ် ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ ကွယ်  ” 

မာဒင့်ခေါင်းမှ ဆံပင်များကို ဟိုသည် ထိုးဖွရင်း မအုံးကြည်ဖင်ကြီးက ကြွတက်လာလေရာ မာဒင်၏ နှာခေါင်းနှင့် စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ ဖိကပ်မိသွားလေသည်။

ဆပ်ပြာမွှေးနံ့ သင်းသင်းက မာဒင့် နှာခေါင်းထဲ စူးကနဲ ထိုးဝင်လာသည်။ မာဒင်က ဤမျှနှင့် အားမရသေးဘဲ မအုံးကြည်၏ လက်နှစ်သစ်ခန့် ထူအမ်းသော စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို လက်မအစုံဖြင့် ဆွဲဖြဲကာ နီရဲသော အတွင်းသားများကို ဂဏန်းပြုတ် စုပ်သကဲ့သို့ ရှလူး ကနဲ မြည်အောင် စုပ်ယူလိုက်လေသည်။

စောက်ပတ် အတွင်းသားများမှာ အလွန်တရာ နူးညံ့သည် အားလျှော်စွာ လေဖြင့် အစုပ်ခံရသောအခါ ပင်လယ်ရေမြုပ်များ ပမာ မာဒင်ပါးစပ်ဝသို့ အစုလိုက် အပြုံလိုက် ပါလာကြလေသည်။

“  အား အ သေပါပြီ မောင်လေးရယ်  ” 

မအုံကြည် အူစုံ အသဲစုံကို ဆွဲနှုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသလို ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်း ကလီဇာများ လစ်ဟာသွားသလို ဖြစ်သွားပြီး ဖင်သားများဖြင့် ဇိုးဇိုး ဖတ်ဇတ်တုန်အောင် ခံစားလိုက်ရရှာလေသည်။

မာဒင်က သူ့စွမ်းဆောင်ချက် ထိရောက်ကြောင်း သိလေလေ ပိုမိုကြွလာကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းပြီး ပျော့အိသော အတွင်သား နုနုလေးများကို ကလော်ပြီး လျှာဖြင့် ယက်ထုတ်ဆွဲယူလိုက်ပြန်သည်။

“  ဟဲ့ ဟဲ့ အို ကျွတ် နာတယ် ဟဲ့  ” 

မာဒင်က စုပ်သန်သဖြင့် သာမန် တို့ထိရုံမျှ မကဘဲ စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုများအပြုံလိုက် ဆွဲထုတ်ကာ စုပ်လိုက်သဖြင့် မအုံးကြည် မျက်ရည်ဝဲသွားသည်။ ထိုအခါမှ မာဒင်က အပြင်နှုတ်ခမ်း နှစ်ခြမ်းအောက်ခြေကို လျှာစောင်းလေးထိုးထိုးပြီး အလျားလိုက် အထက်အောက် ကော်ကော်ပြီး တင်ပေးလိုက်သည်။

“  အို ကွယ် ကောင်း လှချည်လား မောင်လေးရယ် အင့်  ” 

မအုံးကြည် ခါးကို ဟိုနွဲ့သည်ရမ်းပြုရင်း သူမနို့ကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုကိုင်ဆုပ်ညှစ်နေမိရှာလေသည်။

မာဒင်က မနားတမ်း ထိုးယက်ပေးပြီးမှ စောက်စိအောက်ခြေမှ ညိုမဲမဲကျင်ငယ်ဝလေးကို လျှာဖျားလေး ခပ်တောင့်တောင့်ပြုကာ ဟင့် ကနဲဆောင့်ထိုးလိုက်ရာ မအုံးကြည် အား ကနဲ အော်ရင်း မာဒင့်မျက်နှာကြီးနှင့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အတင်းဆွဲဖိ၍ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ရှီးကနဲ ရှီးကနဲ ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များက မာဒင့်မျက်နှာကို စပရေးဂန်းဖြင့် ပန်းသလို ဗလနှံ ပန်းမိသွားလေသည်။ မွှေးချို စူးရှသော စောက်ရည်နံ့က ယောင်္ကျားသုတ်ရည်နံ့ထက် ပြင်းသည်ကို မာဒင်လက်တွေ့ ခံစားလိုက်ရပါလေသည်။

“  အဲ အ ကန်တော့ပါ မောင်လေးရယ် ကန်တော့  ” 

မအုံးကြည် ငိုသံနွဲ့နွဲ့နှင့် အားတုံ့အားနာ တိုးတိုးပြော၏။

“  မောင်လေးကို မမ လိုးပေးမယ်နော်  ” 

“  မမက ကျတော့်ကို လိုးပေးမှာလား  ” 

“  အင်းပါလို့ ဆို ကဲ ထ ဒီမှာပဲအိပ်လိုက်  ” 

မာဒင်က ကုတင်စောင်း၌ ကန့်လန့်ဖြတ် အနေအထားဖြင့် ပက်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ အခုန ထမီချွတ်ရန် ညင်းဆန်ခဲ့သော မအုံးကြည်က ယခုအခါ သူမဘာသာပင် ထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး မာဒင့် လီးတန် မတ်မတ်ကြီး အပေါ်သို့ တက်ခွလိုက်လေသည်။ ခပ်ယိုင်ယိုင် အပေါက်လွဲနေသော လီးတန်ကြီးကို မအုံးကြည်က လက်ပြန်ကလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အဝနှင့် အသေအချာတေ့ပြီး ညှင်သာစွာ ထိုင်ချလေသည်။

“  ဗြစ် ဘွတ်  ” 

ဆိုသော အသံက ကျစ်လစ်စွာ တိုးတိတ်သောမြည်သံကို ဖြစ်သွားစေသည်။

“  ကြပ်ကို ကြပ်တာ သိလား အတန်ကြီးက အလုံးအထည်ကို ကြီးနေတာ ၊ ရှည်တာကလဲ တရားလွန်  ” 

တရားလွန်အောင် ရှည်သည် ဆိုသော လီးကြီးကိုပင် မအုံးကြည်က မက်မောစွဲလန်းစွာ ငုံ့ကြည့်ရင်း အဆုံးသို့တိုင်အောာင် ဖိသွင်း ဆောင့်လိုး ယူလိုက်လေသည်။

“  ဖြွတ် ဒုတ်  ” 

မအုံးကြည်သည် ပင်ကိုယ်အရပ်နိမ့်သူဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် စောက်ခေါင်းတိမ်ပြီး ရှစ်လက်မခန့်ရှည်သော မာဒင့်လီးအဆုံးသွင်းတိုင်း လုံးချောမာတင်းသော သားအိမ်ခေါင်းနှင့် ဒုတ် ကနဲ ဒုတ် ကနဲ ဆောင့်မိလေသည်။

“  အထဲမှာ ဘာနဲ့ သွားသွားထိတာလဲ ဟင် မမ  ” 

လူပျိုရိုင်းလေး မာဒင်၏ အပြစ်ကင်းစင်သော မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း မအုံးကြည် ရယ်ချင်သွား၏။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တနင့်တပိုးကြီး ပြည့်ကြပ်စွာ နစ်ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကို ဖင်ကြီးကြွကာ အာသာအယာ ဆွဲနှုတ်ရင်း ခပ်တိုးတိုးလေး ဖြေလိုက်သည်။

“  သားအိမ် သားအိမ် ဂေါင်းနဲ့ ထိုးမိတာ  ” 

“  သားအိမ်ဂေါင်း ဟုတ်လား  ” 

“  အင်းပေါ့ နင့် ဟာကြီးက ရှည်တာကိုး ဟဲ့  ” 

ရှက်ကိုး ရှက်ကန်း မျက်နှာလေးဖြင့် မပွင့်တပွင့်လေးပြောရင်း ဖင်ကြီးကို မာဒင့် ဆီးခုံကြီးနှင့် ဖိကပ်သွားအောင် ဖိထိုင်ချလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို အရှေ့သို့ငိုက်ချပြီး ဖင်ပိုင်းကို အားယူတွန်းတင်ပြစ်လိုက်ပြန်သည်။

“  ဗြစ် ပြွတ် ဒုတ်  ” 

“  အိုး အိုး ရှီး ကွဲသွားပြီ  ” 

မအုံးကြည် စိတ်လိုက်မာန်ပါ အားရှိပါးရှိဆောင့်လိုက်ရာ ပါးလွှာသော စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး ဖတ် ကနဲကွဲသွားကာ ဖြင်း ကနဲ့ စပ်ဖြင်းဖြင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရ၏။ 

“  မမ စောက်ပတ် ကွဲသွားတာလားဟင်  ” 

“  ဟုတ်တယ် အား လား လား  ” 

လီးကြီး တစ်လစ်နှင့် ပြည့်တင်း ဖောင်းကားနေသော သူမစောက်ပတ် ပြဲပြဲကြီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိ၏။ စောက်ပတ် အဝ၌  လီးအပေါ်ယံ အရေခွံများ အရစ်လိုက်ပုံနေပြီး လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ယှက်သန်းနေသော အကြောကြီးများ ဖောင်းတင်းလျက်  စောက်ပတ်ကြီးက ညှစ်ထားသလို ဖြစ်ကာ အစ်တစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

လေးကန်သော မအုံးကြည်၏ လှုပ်ရှားမှုကိုကြည့်ရင်း မာဒင် ခမျာ မချင့်မရဲဖြစ်လာလေသည်။ မာဒင် ကလည်း ပက်လက်အိပ်နေရာမှ တဆစ်ချိုးထထိုင်ကာ လီးနှင့်စောက်ပတ် တစ်စို့စို့ကြီး ဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ကာ လီးကြီးမှာ သံဒုတ်ကြီးအလား ပိုမိုမာကျောသွားလေသည်။

“  ချစ်တယ် မမရယ် ၊ မမကို လိုးရတာ အားမရဘူး  ” 

ပါးစပ်က တလုံးတခဲကြီးပြောရင်း မအုံးကြည် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆွဲညှစ်နယ်ဖတ်ပြီး မအုံးကြည်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်မှ ပက်လက်လှန်ချလိုက်လေသည်။

“  ဟဲ့ ဇောက်ထိုးကြီး ဖြစ်နေပြီ ဟဲ့   ” 

မအုံးကြည်က ဘာကို ကိုင်ရမှန်း မသိဘဲ ကုတင်အောက်ကြမ်းပြင်နှင့် ကျောပြင် ထိတွေ့သွားလေ၏။ မာဒင်က မအုံးကြည်၏ ခေါက်ကွေးနေသော ခါးပိုင်းကို လက်အစုံဖြင့် အားရပါးရကြီး ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို လျင်မြန်စွာ ရှေ့နောက် လှုပ်ရှားပြီး စောက်ပတ် အိအိဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ သို့ လီးတန်ကြီးကို ဒလစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပြီး စိုက်လိုးလိုက်ပါတော့သည်။ 

“   ပြွတ် စွတ် ပြွတ် စွတ် ပြွတ် စွတ်  ” 

“  အ အား အ အား အ အား ကျွတ် ကျွတ် မောင်းနဲ့ ထောင်းထဲ့နေတာလား မောင်လေးရယ်  ” 

မအုံးကြည်က ကြမ်းပြင်ကို လက်သဲများဖြင့် ကုတ်ခြစ်ရင်း မချိ့မဆန့် အံကျိတ်ရင်း ညီးတွားနေရ၏။ မအုံးကြည်၏ ကြီးမားကားဖွင့်သော တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို မာဒင်က ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြင့် မှေးထောက်ထားပြီး ပွင့်လန်နေသော မအုံးကြည်စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လိမ်းဆေးတန်ခိုးဖြင့် သံဒုတ်ကြီးတချောင်းပမာ မာကြောနေသော သူ့လီးကြီးအား အပေါ်စီးမှ ဆောင့်ဆောင့်ထည့်သလို ဆောင့်ဆောင့်လိုးချလိုက်လေရာ မအုံးကြည် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း အောက်အစပ်မှ သွေးစ သွေးနလေးများပင် ယိုစီးကျလာပါလေတော့သည်။

“  ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် စွတ်  ” 

“  အိ အိ အင့် အင့် အင့် သေပါပြီ  ” 

မညှာမတာကြီး စက်သေနတ် ပစ်သကဲ့သို့ ဆင့်ကာဆင့်ကာ ဆောင့်နေသောကြောင့် မအုံးကြည် ခမျာ စောက်ပတ်ထဲ ပူကျင်လာပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆစ်ခနဲ ဆစ်ကနဲ ခံစားလိုက်ကာ စောက်ရေများ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်တော့၏။

ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ လီးတန်ကြီး ဆွဲနုတ်လေတိုင်း အန်ထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် လီးတန်ကြီးမှာ ဆီသုတ်ထားသကဲ့သို့ ဝင်းလတ်ပြောင်တင်းကာ အမြှုပ် တစီစီ ထွက်လာသည်အထိ မနားတမ်းလိုးဆောင့်လိုက်မိလေတော့၏။

မအုံးကြည် ပျော့ခွေသွားသော လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကြမ်းပြင်တွင် ဆန့်တန်းရင်း၍ ငြိမ်သက်သွားသည်။ တစောင်းလေး ဖြစ်နေသော မအုံးကြည် မျက်ခမ်းဒေါင့်လေးမှ ကြည်လဲ့သော မျက်ရည်လေးများ စိုလာသည်ကို မာဒင် ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့လိုက်ရသည်။

“  ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဘွတ် ပြွတ်  ” 

အသံတွေက ပိုမို မြည်တွန်လာသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ လှိုင်ထွက်လာသော လေသံကပါ ရောနှောပါလာ၏။ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ပြစ် ကနဲ ပြစ်ကနဲ ကန်ထွက်လာသော သုတ်ရည်များနှင့် အတူ သွေးများ ရောနှောပါလာသည်။ မာဒင်က သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိတိုင်အောင် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ကပ်ဖိထားပြီး သိပ်သိပ် ထည့်ချလိုက်သောအခါ လီးတန်ကြီး တလျောက် သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပြေးထွက်လာသည်ကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်။ 

“  အ အား ဟင်း ဟင်း ကျွတ် ကျွတ်  ” 

ချက်ချင်း ဆိုသလိုပင် ခါး၊ဒူးနှင့် အောက်ပိုင်း အဆစ်အမြစ်များ ညောင်းကာ ပျော့ခွေသွားလေသည်။မအုံးကြည်ကို အသာအယာကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လှဲချပေးလိုက်စဉ် လီးတန်ကြီးက ရှည်လျားစွာ ထွက်လာပြီး ဒစ်ကြီး ကျွတ်ထွက်သွားစဉ် မအုံးကြည် ခန္ဓာကိုယ်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ စူးနစ်နေသော ငုတ်ကြီးတချောင်း ဆွဲနုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသည့် အလား ဆက်ကနဲ တုန်ခါ သွားရှာလေသည်။

လီးထိပ်တွင် အမျှင်တန်းကာတွဲလောင်း ကျနေဆဲ သုတ်ရည်များက မအုံးကြည်၏ ဖြူဝင်းသော ဗိုက်သား ဝင်းဝင်းလေးအပေါ်သို့ ကျဆင်းသွားကြလေသည်။ မာဒင်က ရိုက်သတ်ခြင်းခံရသော မြွေတကောင် ပမာပျော့ခွေနေသော မအုံးကြည်ဘေး၌ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ပါ၏။

“  မမ ဘယ်လိုဖြစ်နေလို့လဲ ဟင်  ” 

မအုံးကြည်က အားယူပြုံးပြပြီး မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဟူသော အဓိပ္ပါယ်မျိုး ခေါင်းခါပြရင်း ကြမ်းပြင်မှ ထိုင်လိုက်သည်။

“  ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဗလစ် ဘွတ်  ” 

စောက်ပတ် အတွင်းမှ ကန်ထွက်လာသော လေသံများက မာဒင့်ကို တအံ့တသြ ဖြစ်စေလေသည်။

“  အဲဒါ ဘာဖြစ်တာလဲ ဟင် မမ  ” 

“  လေအန်တာပေါ့ သူဆောင့်တာက နားမှမနားဘဲ  ” 

“  စောက်ပတ်က အီး ပေါက်သလိုပဲနော်  ” 

“  သွား စုတ်ပဲ့  ” 

မအုံးကြည် မျက်နှာနီနီလေးဖြင့် ပြုံးရင်း မာဒင့် ဒူးခေါင်းကို လက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် ထုလိုက်သည်။ ရှစ်လက်မ အရှည်မှ အနည်းငယ်မျှ တန့်တိုဝင်သွားခြင်း မရှိသော မာဒင့်လီးကြီးကို မအုံးကြည်က မချင့်မရဲကြီး ဆုပ်ကိုင်ရင်း

“  လိမ်ချိုးပစ်ဖို့ ကောင်းတယ်   ” 

ဟု တိုးတိုးလေးပြော၏။

“  အဲ အဲ သွားကိုင်ပြန်ပြီနော် မပြောမရှိနဲ့  ” 

“  ဘွာ ဘွာ မကိုင်ရဲတော့ပါဘူးရှင် လန့်ပါပြီ  ” 

မအုံးကြည်က ပြောပြောဆိုဆို ကြမ်းပြင်မှ ကုန်းထလိုက်စဉ် စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ဖင်နှစ်ခမ်းကြားမှ နောက်သို့ပြူးထွက်လာသည်ကို မာဒင်ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်မိပြန်လေရာ ဆက်ကနဲ မအုံးကြည် ခါးကိုဖက်၍ သူ့လီးကြီးဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တေ့သွင်းကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။

“  ပြွတ် ဘွတ်  ” 

“  အာ လွန်ပြီကွယ် အင်း အင်း အင်း  ” 

မအုံးကြည် လေးဘက်ထောက် အနေအထား ကနေ မအီမသာပြောလိုက်သော်လည်း လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲ ဇိ ကနဲ တိုးဝင်လာပြန်သောအခါ စိတ်များက ထလာရပြန်သည်။

ဒါကလဲ မအုံးကြည်တို့ မိန်းမသာများ အမူအကျင့်ပဲ ဖြစ်မည် ထင်ပါသည်။ စိတ်ပါသည်ဖြစ်စေ မပါသည် ဖြစ်စေ အားနှင့်အင်နှင့် မာကျောခက်ထန်စွာ ထိုးထည့်လိုက်သော လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိထိမိမိဝင်လာပြီဆိုလျှင် ခံချင်စိတ်က အလိုလိုပေါ်ထွက်လာစမြဲပဲဖြစ်ပါသည်။

“  တော်တော့ကွယ် တော်ကြာ နင့်အစ်ကိုပြန်လာတော့မှ မိသွားရင် ခက်ကုန်မယ်  ” 

“  မိသွားတော့လဲ ဘာဖြစ်လဲ မမကို ကျနော်က ယူလိုက်မှာပေါ့ အင် အင်း အင်း  ” 

မာဒင်က အရူးအမဲသားကျွေးမိသလိုပင်  မရပ်မနားပွဲဆက်နေပြန်သည်မို့ မအုံးကြည်ချော့ရသည်။ 

“  နောက်နေ့တွေ အများကြီးကျန်သေးတာပဲကွယ်နော်  ” 

“  တကယ်နော် အခုလိုကုန်းပေးရမယ်  ” 

“  အေးပါ ကုန်းပါမယ်၊ စောက်ပတ်ကို လိုးလိုး အားမရသေးရင် ဖင်စအိုကိုပါ လုပ် သိလား ကဲ မှတ်ထား  ” 

ပြောပြောဆိုဆို မအုံးကြည်က လေးဘက်ကုန်းနေရာမှ ထရပ်လိုက်ရာ မာဒင့်လီးကြီးမှာ မဆံ့တငံ့ တန်းလန်းကြီး ကျွတ်ထွက်လာပြီး ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ဒေါသကြီးနေပြန်သေးသည်။

“  တကယ်နော် ဖင်ကိုပါ လိုးမှာ  ” 

“  လိုးပါ လိုးပါ ကိုယ်တော်ရယ် အခုလဲ ပါးစပ်ကိုပါ လိုးပြီးပြီ မို့လား ဟွန်း  ” 

မအုံးကြည်၏ ရွဲတဲ့တဲ့ အမူအယာ ကလေးကို ကြည့်ကာ မာဒင့်မှာ မချင့်မရဲကြီး ဖြစ်လာပြီး မအုံးကြည်ကို တအားဆွဲဖက်ရင်း စောက်မွှေးများကို လက်နဲ့ ပွတ်ပေးရင်း စိုးရိပ်စွာ တီးတိုးပြောလိုက်၏။ 

“  အမြဲတမ်း လိုးနေပါရစေ မမရယ်နော်  ” 

“  လိုးပါ မောင်လေးရယ် မမစောက်ပတ်ဟာ မောင်လေးလီးကြီး အတွက်ဆို အမြဲခံဖို့ အသင့်ပါကွယ်  ” 

“  ချစ်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ မမရယ်  ” 

မာဒင်က ဝမ်းသာအားရကြီး ရေရွတ်ကာ မအုံးကြည် နှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့်  စုပ်မည်ပြု၏။

“  ဟဲ့ ပါးစပ်ထဲမှာ ဘာလဲ  ” 

“  ဟင် ပါးစပ်ထဲမှာ ဘာတွေ့လို့လဲ မမရယ်  ” 

“  အော် ဟာ အင်း  ” 

မအုံးကြည်က ဘာမှ ထပ်မပြောဘဲ မာဒင်၏ ပါးစပ်ဒေါင့်တွင် ညှပ်နေသော ကောက်ကွေးနေသည့် အမွှေးလေး တချောင်းကို လက်ညှိုးနှင့် လက်မလေးဖြင့် ညှပ်ကာ မာဒင့်မျက်နှာ ရှေ့သို့ ပြုံးပြုံးလေး လုပ်ရင်းယူပြ၏။

“  အမွှေး တွေ့လား  ” 

“  ဘာမွှေးလဲ ဟင်  ” 

“  ကြည့် မသိဘူးလား  ” 

“  အခုန သူပဲ မမကို ဘာဂျာမှုတ်သေးတယ် မို့လား ခစ် ခစ် ခစ် အဲဒါ မမ စောက်မွှေးပေါ့ ခစ် ခစ် ခစ်  ” 

နှစ်ယောက်သား တင်းတင်းကြီးဖက်၍ အဝတ်မဲ့သော အောက်ပိုင်းနှစ်ခု ပူးကပ် ပွတ်သပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံမှာ ပြွတ် ကနဲ စုပ်မိသွားကြလေသည်။


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။