Saturday, October 21, 2023

မှားမိလေသောအခါ (စ/ဆုံး)

မှားမိလေသောအခါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဒေါက်တာသက်ထွေး

{အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။}

သက်ထွေး ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ သူတကယ်ပဲ ကြုံရတော့မည်လား။ ဒါမှမဟုတ် သူ့ကို အင်သွားတာလား၊ မကြာခင် အဖြေပေါ်တော့မှာပဲလေ။

သူဆိုင်ကယ် အစုတ်ကလေးနှင့် စစ်ကိုင်းတံတားကို ဖြတ်ကာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ညွှန်လိုက်သော ဟက်ပီးဟော်တယ်လေးသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ကောင်တာက ကောင်ကလေးကို တစ်နေ့လုံး တစ်ခန်းယူမည် ညမအိပ်ဟု ပြောကာ အခန်းတစ်ခု ယူကာ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ အခန်းရှိရာသို့ တက်လာလိုက်သည်။

အခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေး တစ်လုံးနှင့် သိပ်အကျယ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း သပ်သပ် ယပ်ယပ် ရှိသည်။ အတွင်းထဲက တံခါးလေးတစ်ချပ်တွေ့လို့ တွန်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝရံတာ သေးသေးလေး တွေ့ရသည်။ မြို့ပြရှုခင်းတွေ တွေ့နေရသည်။ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ မှန်ပြတင်းပေါက်တွေက အလင်းရောင်အပြည့် ဝင်နေသည်။ သို့သော်လည်း အပြင်ဘက်ကမူ အခန်းထဲကို မမြင်ရပေ။

သူ့ဖုန်းလေးကို ထုတ်ကာ မက်ဆေ့ဂျာမှနေ၍ အခန်းနံပါတ်ကို ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဟော်တယ်နာမည်နှင့် လိပ်စာကတော့ ပြောပြီးသား။ ရေချိုးခန်းက ရေပန်းတွေ့တော့ ရေချိုးချင်စိတ်ပေါက်သွားသဖြင့် အင်္ကျီဘောင်းဘီတွေ ချွတ်ကာ ရေပန်းအောက် ဝင်လိုက်သည်။ ရေနွေးနွေးဖြင့် အားရအောင် ချိုးလိုက်ရသဖြင့် လူလည်း တအားလန်းဆန်းသွားသည်။ ခေါင်းခြောက်အောင်သုတ် ကိုယ်လုံးကိုသုတ်ပြီး ထိုမျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုပဲ ခါးမှာပတ်ကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

“ ဒေါက် ဒေါက်”

သက်ထွေး တံခါးကို သွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တီတီလေး ပိတောက်ဝါရောင် ဝမ်းဆက်ဖြင့် လှနေသည်။ ဆံပင်ကိုလည်း တပတ်လျှို ထုံးထားပြီး အစကို ပုခုံးမှ ဘယ်ဘက်ရင်ပေါ် ချထားသည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီအကြပ်မို့ မို့မောက်သော ရွှေရင်အစုံက လုံးကြွ နေသည်။

“ ဟဲ့ လမ်းဖယ်ပေးဦးလေ လူကို မမြင်ဖူးတာကြနေတာပဲ”

သက်ထွေး ကမန်းကတန်း လမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည်။ တီတီလေး အခန်းထဲ ဝင်ပြီးတာနှင့် တံခါးကို ပိတ်ကာ ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

“ တီတီလေးကလည်း အရမ်းလှနေတာကိုးဗျ”

သက်ထွေးက အခန်းထဲဝင်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေသော သူ့တီတီလေးခေါ် ဒေါ်စိမ်းနုကို အနောက်ဖက်မှ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထမိန် အဝါဗြောင်သားအောင်မှ ကားစွံ့နေသော အိုးကြီး မှာ လုံးကြွဖုထစ်နေသည်။ လမ်းလျှောက်လိုက်တော့လည်း တုန်ခါနေသည်။ တချို့ ဆော်ကြီးတွေလို ဖင်မာကြီး မဟုတ်ချေ။

“ အခန်းလေးက မဆိုးပါဘူး”

ပြောရင်းက သူ့ဖက်လှည့်လာတဲ့ တီတီလေးကို သက်ထွေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တီတီလေးက သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထားရင်း

“ ဟဲ့ဟဲ့ အင်္ကျီတွေကြေကုန်မယ် ခဏလေး”

ဟု ပြောလိုက်ရာ သက်ထွေးက မချင့်မရဲဖြင့် လွတ်လိုက်ရလေသည်။

“ အာ့တာဆိုလည်း ချွတ်ဗျာ “

ဟု ပြောရင်း သူ့ခါးမှာ ပတ်ထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်လေသည်။ တီတီလေးကို လိုးရတော့မည်ဟု အတွေးနှင့် အခုတော့ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုသည့် အသိက သူ့လီးကြီးကို မာတောင်ထနေစေသဖြင့် သဘက်အကျွတ်တွင် ဖြောင်းကနဲ ခုန်ထွက်လာလေသည်။

“ အို ခစ်ခစ် ဘယ့်နှယ့်ဟာလည်း အရှက်လည်းမရှိဘူး တကယ်တည်း”

“ ဟာ တီတီလေးကလည်း ကလေးတောင် နှစ်ယောက်ရပြီးနေပြီ အဆန်းလုပ်လို့ ရှက်နေသေးတယ်”

“ ဟဲ့ ငါ့ယောက်ျားက အမှောင်ထဲမှာပဲ ထမိန်လှန်လုပ်တာဟဲ့။ နင့်လို အရှက်မရှိ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး မဟုတ်ဘူး”

“ ကဲပါဗျာ ထားပါတော့ ချွတ်ပါတော့ ဒီမှာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ်”

“ ဒီမှာစောင့်”

ဒေါ်စိမ်းနုက ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် သူ့ကို လက်ညိုးလေးဖြင့် ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည်။ သက်ထွေးက ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်းက သူ့လီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်ရင်း အခု လက်ရှိ အဖြစ်သို့ ရောက်လာရသည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်တွေးနေမိသည်။

…………………………………………………

သက်ထွေးငယ်စဉ်က စိမ်းနုမှာ သက်ထွေးတို့ အိမ်မှာ နေလေသည်။ သက်ထွေးနှင့် တစ်ခြင်ထောင်ထဲ အိပ်သည်။ သက်ထွေးအမေ တင်ရီမှာ သူတို့ မောင်နှမထဲတွင် အကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး အလတ် ယောက်ျားလေး တင်ဦးနှင့် အငယ်ဆုံး ညီမလေးမှာ တင်သီ ဖြစ်သည်။ သက်ထွေးအဖေမှာလည်း မောင်နှမ သုံးယောက် ရှိသည်။ အစ်မအကြီးဆုံးမှာ ဒေါ်မေဝင်း ဖြစ်ပြီး ညီမအငယ်ဆုံးမှာ စိမ်းနု ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးနှင့် စိမ်းနုမှာ တူအရီး ဖြစ်ကြသော်လည်း အသက်က ၇ နှစ်လောက်သာ ကွာလေသည်။ စိမ်းနု ဆယ်တန်းအောင်တော့ သက်ထွေးမှာ ကလေးသာသာ ရှိသေးသည်။ ထိုအချိန်ထိ သက်ထွေးမှာ စိမ်းနုနှင့် အိပ်ရသေးသည်။

စိမ်းနုက ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်တက်တော့ အပျိုဖြန်းဖြစ် အပေါင်းအသင်းစုံပြီး sex ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ သို့သော်လည်း ရည်းစားမထားရဲ။ သူများတွေ အတွေ့အကြုံတွေကို ကြားရတော့ ရင်ခုန်သည်။ ကိုယ့်ပိပိလေးကိုသာ ပွတ်ရင်း အရသာ ခံတတ်လာသည်။ တခါတလေ ညဘက် အိပ်မပျော် လူးလွန့်ရင်းက တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်နေသည့် တူလေးသက်ထွေးကို ကြည့်မိသည်။ ဒီကောင်လေးကလည်း အိပ်တာ ကြမ်းသည်။ ပုဆိုးတောင် အခုမှ စဝတ်တာမို့ ညလည်ဆိုလျှင် ပုဆိုးက လည်ပင်းကွင်းလုံးစွတ်နေသည်။ သူမ လက်ညိုးသာသာလောက် လီးကလေးကလည်း ငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။

စိမ်းနု တဏှာစိတ်တွေ ထလာတော့ အသာကိုင်ကြည့်မိသည်။ သက်ထွေးက တစ်နေ့လုံး မျောက်ရှူံးအောင် ဆော့ထားသူမို့ ညအိပ်ရင် နိုးဖို့ မလွယ်ပေ။ ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနုအဖို့ တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။ သူများတွေပြောတာ စာအုပ်တွေထဲ ဖတ်ဖူးတာတွေကို စမ်းကြည့်ချင်မိသည်။ ရည်းစားလည်း မရှိသေးတော့ ညဘက် ခြင်ထောင်ထဲ ဒီလီးကလေး က သူမအတွက် လက်တွေ့စမ်းသပ်ကြည့်ဖို့ အတော်ဖြစ်လာရသည်။

ပထမ လက်ဖြင့်သာ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။ နောက်တော့ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးသည်။ သက်ထွေးက ဘယ်တော့မှ မသိလိုက်၊ ထို့ကြောင့်လည်း တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။ နေ့တိုင်းလိုလို သက်ထွေး လီးကလေးကို ငုံစုပ်ပေးသည်။ စုပ်နေရင်းကမှ သူမ ပိပိလေးကို ပွတ်သည်။ စေ့စေ့လေးကို ပွတ်ချေပေးသည်။ စောက်စေ့လေး ကျင်တက်ပြီး ပြီးသွားရသည်။

ထိုမှ တဆင့်တက်ကာ သက်ထွေး ပက်လက်လှန်စေပြီး သူမစုပ်ထားသဖြင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကလေးအပေါ် ခွဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်သွင်းသည်။ သူမ လက်ချောင်းလေးထက် နည်းနည်းပဲ ကြီးသည်မို့ ပထမတော့ ကြပ်သေးသည်။ နောက်တော့ လီးချောင်းလေး အထဲထိ ဝင်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနုတစ်ယောက် သက်ထွေးအပေါ်ခွကာ လိုးတော့သည်။ သူမသာ ပြီးသွားသည်။ သက်ထွေးကတော့ ဘာမှမသိ။

ဤသို့ဖြင့် ရက်တွေလတွေ ကြာတော့ သက်ထွေး လီးလေးက တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာသည်။ စိမ်းနု ဂွင်းတိုက်ပေးပေးနေသဖြင့် ဒစ်လည်း စောစောစီးစီး ပြုတ်နေပြီ။ တခါတလေ သက်ထွေး သူ့လီးလေး တင်းလို့ နိုးလာလျှင် သူ့တီတီလေးက သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့ရတတ် သည်။ တကယ်တော့ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။

တစ်နေ့တော့ စိမ်းနုတစ်ယောက် သက်ထွေး လီး လေးကို စုပ်ပေးနေရင်း လီးကလေးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အရည်တွေ သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည်။ ပထမတော့ သက်ထွေး သေးပေါက်လိုက်သည်ဟု ထင်လိုက်သော်လည်း အေားကားတွေ သူငယ်ချင်းများနှင့် ကြည့်ဖူးနေပြီ ဖြစ်သော စိမ်းနုတစ်ယောက် ချက်ခြင်း သိလိုက်သည်။ သက်ထွေး လူပျို ဖြစ်ပြီဟု။ ထိုအခါ သူမ ပိပိလေးထဲ မထည့်ရဲတော့။ တော်ကြာ မတော်တဆ ဗိုက်ကြီးရင် ဒုက္ခရောက်မည် မဟုတ်လား။ ဂွင်းတိုက်၊ လီးစုပ်သာ လုပ်တော့သည်။

သက်ထွေး တခါတလေ နိုးလာလျှင် ခါးလေး ကော့ကော့ပေးကာ ဆောင့်တတ်သည်။ လူကြီးတွေကို ပြန်မပြောရဘူးဟု ပြောထားရာ သက်ထွေးလည်း သဘောတူသည်။ သူလည်း ကောင်းနေတာကိုး။

နောက်တော့ စိမ်းနု ကျောင်းပြီးသွားကာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရန်ကုန် ထွက်သွားသည်။ ရှေ့နေမတစ်ယောက် ဖြစ်လာသည်။ ယောက်ျားရသည်။ အဖြစ်အပျက်တို့မှာ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်လျှင် မြန်လှသည်ဟု ထင်ရလေသည်။

ထိုသို့ သူ့တီတီလေး မရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း သက်ထွေးလည်း ဆယ်တန်းအောင် တက္ကသိုလ်တက် ကျောင်းပြီးလို့ ကိုယ်ပိုင် စာအုပ်ထုတ်ဝေလေး တစ်ခု လုပ်နေသည်။ ရည်းစားလည်း ထားလိုက် ပြတ်လိုက်၊ တခါတလေ ဖာသွားချလိုက်ဖြင့် မိန်းမ အတွေ့အကြုံတော့ ရှိနေပြီ။ သို့သော်လည်း တည်တည်တန့်တန့် ယူဖို့ မိန်းမတော့ မရှိသေး။ အင်တာနက်က အောစာတွေလည်း ဖတ်တတ်နေပြီ။ အဲဒီထဲကမှ အင်းစက်ကို စိတ်ဝင်စားမိလာသည်။

သူ့ တီတီလေးနှင့် ငယ်စဉ်တုန်းက ဖြစ်တာလေးတွေကို ပြန်တွေးမိပြီး အဲတုန်းက လိင်ကိစ္စတွေ သူဘာမှ မသိခဲ့သည်ကို နောင်တရမိသည်။ သူ့တီတီလေးက သူ့ကို အသုံးချသွားသည်ဟု ခံပြင်းမိသည်။ မိန်းမလည်း မရသေးသော လူပျိုမို့ မိဘအိမ်မှာပဲ ကပ်နေသည်။ အဖေက အင်ဂျင်နီယာ ကန်ထရိုက်တာမို့ အလုပ်များသည်။ ဝင်ငွေလည်း ကောင်းတော့ အမေ အလုပ်လုပ်စရာ မလို၊ အိမ်မှာ ပဲ နေသည်။ သားနှင့်လင် စားဖို့ ကောင်းကောင်း ချက်ပြုတ်ပေးသည်။ အဝတ်လည်း ကိုယ်တိုင်လျှော်သည်။ တခါတလေမှသာ ကောင်မလေးတွေကို ခိုင်းတတ်သည်။

သက်ထွေး အလုပ်ကလည်း နေ့စဉ် နာရီနဲ့အမျှ လုပ်နေရသော အလုပ် မဟုတ်။ တခါတလေ တစ်နေ့လုံး လုပ်စရာမရှိ အားနေတတ်သဖြင့် အိပ်ယာပေါ် စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြင့် အပျင်းဆန့်နေတတ်သည်။ ထိုသို့ အားလပ်နေချိန်တွင် အောစာတွေကို ပိုဖတ်မိသည်။ အင်တာနက်မှလည်း ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်မိသည်။ အင်းစက်တွေကို ထူးခြားသဖြင့် လည်းကောင်း၊ တီတီလေးကို စိတ်ထဲမှ မဖျောက် နိုင်တာက တစ်ကြောင်းကြောင့် ပိုကြည့်ဖြစ်သည်။

ပိုကြည့်မိတော့ ဂျပန်ကားတွေမှာ ကောင်လေးတွေ အမေနှင့်ဖြစ်သော ကားတွေ အများကြီး တွေ့ရလေသည်။ အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းချက်၊ အိမ်ရှင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ် ကြမ်းတိုက် စသဖြင့် လုပ်သော ဂျပန်အိမ်ရှင်မများ၊ ယောက်ျား အလုပ်သွားလျှင် အိမ်က သားနှင့် ဖြစ်ကြသည့် ကားတွေ အလွန်များသည်။ အဲလိုကားတွေ ကြည့်ဖြစ်ရင်းက အိမ်က အမေကို သတိထားမိလာသည်။ း

သူ့အမေကတော့ ဂျပန်မ တွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါး မဟုတ် အသားက ဖြူသော်လည်း အကိတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ အာရပ်မကြီးတွေလို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း နှင့် ထွားထွားကြီး ဖြစ်သည်။ ဖင်လုံးကြီးများမှာ လုံးဝန်းပြီး အနောက်သို့လည်း ကောက်ချိတ်ကာ လမ်းလျှောက်လျှင် တလုံးတက် တလုံးဆင်း လှုပ်ရှားတုန်ခါနေသည်။ ခါးမှာလည်း သေးကျင်သဖြင့် ဖင်ကြီးက ပိုကားနေသည်ဟု ထင်ရသည်။ ရင်သား အစုံကလည်း ထွားသည်။ အင်္ကျီရင်ဖုံး ဝတ်ထားလျှင် ကျွဲကောသီး နှစ်လုံး အောက်မှာ ထည့်ထားသည့်အလား ဖောင်းမို့ ထွက်နေသည်။

တခါတလေ သူ အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲပြီး စာဖတ်နေချိန်၊ သူ့အခန်းထဲ လာပြီး တံပြက်စည်းလှဲ အမှိုက်ကောက် လုပ်တတ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် စာဖတ်သလို နှင့်၊ မသိမသာ ခိုးကြည့်တတ်သည်။ ကြမ်းပေါ်က အမှိုက်ကို ကုန်းကောက်လိုက်လျှင် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးက ကားထွက်လာသည်။ သက်ထွေး သူ့လီး ထောင်ထလာတာကို မမြင်ရအောင် ပေါင်နှစ်လုံး ဖြင့် ညှပ်ထားရသည်။ ကိုယ့်အမေကို မပြစ်မှားကောင်းဘူးလေဟု ဆိုတာ စိတ်ကို တခြားနေရာလွဲရသည်။

တခါတလေ နေ့လည်နေ့ခင်း သက်ထွေး အိမ်မှာ ရှိချိန်ဆိုလျှင် သူမတို့ အိပ်ခန်းကို တက်ပြီး တရေးတမော အိပ်တတ်သည်။ ထိုအခါများတွင် သက်ထွေး ဘာရယ်မဟုတ် သွားချောင်းတတ်သည်။ သူ့အမေ တို့ အခန်းတံခါးမှာ ဘယ်တော့မှ ပိတ်ထားလေ့မရှိ အခန်းစီးကာ ကာထားသည်။ ထို့ကြောင့် တခါ သူတို့ အခန်းရှေ့မှ ဖြတ်သွားရင်း သူ့အမေ ကုတင်ပေါ်မှာ အခန်းဝကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှပြီး ထမိန်မှာ အနည်းငယ်လန်နေတော့ မြင်နေရသည့် ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးများက သက်ထွေးကို ရင်ခုန်မြန်စေသည်။ ချောင်းကြည့်တာလောက်ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဟု တွေးကာ ချောင်းရင်းမှ အရသာ တွေ့သွားသည်။

တခါတလေ ဒူးထောင်ပြီး ပက်လက်အိပ်နေလျှင် ပေါင်အရင်း အသားများကို တွေ့ရသည်။ သူ့အမေ ပေါင်လုံးက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်မို့ စောက်ဖုတ်ကို တော့ သေခြာမတွေ့ရချေ။ သို့ပေမဲ့ မြင်လို မြင်ငြား အခွင့်ရတာ နှင့် သွားချောင်းလေ့ရှိသည်။

ဖြစ်ချင်တော့ တစ်နေ့။ သက်ထွေး ညနေစောင်း အပြင်က ပြန်လာတော့ နည်းနည်းမှောင်နေပြီ၊ သူငယ်ချင်းတွေ နှင့် သောက်လာတော့ နည်းနည်းလည်း ရီဝေနေသည်။ အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ၊ သူတို့ အိမ်မှာက အောက်ထပ်မှာ ဧည့်ခန်း၊ ထမင်းစားခန်း၊ မီးဖို ရှိသည်။ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်းသုံးခန်း ရှိသည်။ သူ့အမေက အိမ်မှာ အမြဲ ရှိသူမို့ အပေါ်ထပ်မှာ ရောက်နေမှာပဲဟု တွေးလိုက်မိသည်။ အိပ်များနေသလားဟု တွေးရင်း ချောင်းဖို့ အကြံ နှင့် ခြေဖျားထောက် တက်လာခဲ့သည်။

သူ့အမေအခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ။ သက်ထွေး ဦးနှောက်စားသွားသည်။ သို့နှင့် သူ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ မှ အံအားသင့်သွားသည်။ သူ့အခန်းပြတင်းပေါက်မှာ မဟတဟ လေး စေ့ထားပြီး ထိုပြတင်းပေါက်ကြားမှ အောက်ကို ငုံ့ချောင်းနေတာက သူ့အမေ ဒေါ်တင်ရီ။

“ ဟာ အမေ ဘာလုပ်”

“ ရှူး ရှူး”

အမေက သူ့ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းပေါ်မှာ လက်ညိုးထောင်ကာ အသံမထွက်ဖို့ ပြောသည်။ အပြင်မှာ မှောင်နေရသည့်အထဲ ပြတင်းပေါက်ကို စေ့ထားတော့ အခန်းထဲမှာ နည်းနည်းမှောင်နေသည်။ နောက်တော့ သူ့ကို လက်ယပ်ခေါ်ပြီး သူမ ချောင်းနေသော အပေါက်မှ ကြည့်ခိုင်းသည်။

“ ဟာ”

သက်ထွေး ချက်ချင်း မျက်လုံးကျယ်သွားရသည်။ သူ့အမေ ချောင်းနေသည်က သူတို့နှင့်ကပ်ရက် အိမ်က သူ့ဦးလေး ဦးတင်ဦးတို့ အိမ်။ ထိုအိမ်က သက်ထွေး နှင့် ကပ်ရက် အောက်ဖက်အခန်းမှာက ဦးတင်ဦးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်း။ ထိုအခန်းကို ကာထားသော သစ်သားနံ့အပေါ်ဘက်တွင် ကြက်တူရွေးတန်းလို သစ်သား အချောင်းအချောင်းများဖြင့် လေဝင်ကောင်းအောင် လုပ်ထားသဖြင့် အပေါက်များ ဖြစ်နေသည်။ သာမန်ဆို အတွင်းသို့ မမြင်ရသော်လည်း အခုအပြင်ဖက်မှာ မှောင်နေပြီး အခန်းတွင်းမှာလည်း မီးချောင်းထွန်းထားသဖြင့် သူတို့ လင်မယား အိပ်ယာကို အထင်းသားမြင်နေရသည်။

သူတို့ လင်မယား ပွဲကြမ်းနေကြချိန် ဖြစ်လေသည်။ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ဖြစ်နေကြသည်။ ဦးလေးမိန်းမက လေးဘက်ထောက်ပေးထားကာ ဦးလေးက ဒေါ့ကီဆွဲနေချိန် ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးတို့ ချောင်းသည့် နေရာမှာ ပြတင်းပေါက် တံခါးရွက်နှစ်ခု ဆုံရာကို နည်းနည်းဟထားသည်ကနေ ချောင်းတာမို့ အကွဲကြောင်းက အထက်အောက် ဖြစ်နေသည်။ နောက်ပြီး ဦးလေးတို့ အခန်းက အပေါက်မှာလည်း သိပ်အရှည်ကြီး မဟုတ်သဖြင့် မြင်ရသည့်နေရာက ကျဉ်းကျဉ်းကလေးသာဖြစ်သည်။ ရှင်းအောင် ရေးရလျှင် ခေါင်းနှစ်လုံးကို ထိဆင့်ပြီး ချောင်းမှ နှစ်ယောက်မြင်ရမည် ဖြစ်လေသည်။ သက်ထွေးကို ဘာလဲဆိုတာ ပြပြီးပြီမို့ ဒေါ်တင်ရီ က သက်ထွေးကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သူမက ချောင်းပြန်လေသည်။ သက်ထွေးက လေသံ တိုးတိုးဖြင့်

“ သားလည်း ကြည့်ချင်တယ်လေ”

ဟု ပူဆာတော့ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်ကာ သူမ ခေါင်းအပေါ်သို ထိုးပြပြီး သူမ ကိုယ်ကို အသာကုန်ပေးလိုက်သည်။ သူမ ခေါင်းပေါ်ကနေချောင်းဟု ဆိုခြင်းမို့ သက်ထွေးက သူ့အမေ နောက်ဘက်မှ နေပြီး ကုန်းချောင်းဖို့ ပြင်သည်။ သူ့အမေကိုယ်က ထွားသည်မို့ လူချင်းမထိပဲတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်။ သက်ထွေး ဂရုမစိုက်တော့ သူ့အမေ အနောက်မှ ကပ်ရပ်ကာ သူလည်းကုန်းကာ ချောင်းတော့သည်။ ဟိုမှာက ပွဲကောင်းနေလေပြီ။

သက်ထွေးမှာ သူ့အမေက သူ့မောင်လင်မယား လိုးနေသည်ကို ဘာလို့ ချောင်းတာလဲ နားမလည်နိုင်။ သို့သော်လည်း မြင်နေရသော မြင်ကွင်းနှင့် သူ့ပေါင်ခြံနှင့် ဖိမိနေသော သူ့အမေဖင်သား အိအိကြီးတွေက သူ့လီးကို မာတောင်လာစေခဲ့သည်။ ဘယ်လိုမှ သတိမထားမိချိန်မှာပင် သူ့ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးက သူ့အမေ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားကို တိုးဝင်သွားလေပြီ။ ထမိန် နှင့် ပုဆိုး ပါးပါးလေး နှစ်ခု ခံနေသော်လည်း သူ့လီးကြီး အနွေးဓာတ် နှင့် သူ့အမေ ဖင်အအေးဓာတ်တို့က တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် သိနေကြလေပြီ။

သူ့လီးကြီးမှာ သူတချိန်လုံးမှန်းထု နေခဲ့ရသည့် သူ့အမေ ဖင်ကြားသို့ တိုးဝင်ပွတ်တိုက်နေပြီ ဆိုတော့ သူ့ဦးလေး လင်မယား လိုးပွဲကို သက်ထွေး စိတ်မဝင်စားတော့။ သူ့ကိုယ်ကို အသာလေး အောက်နှိမ့်ချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက အောက်က ထောင်ထိုးသလိုဖြစ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါသော သူ့အမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမိန်ပါးပါး တလျှာခြား၍ ပွတ်မိသွားသည်။

ဒေါ်တင်ရီ ဒူးတွေ ညွတ်ခွေသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို လှမ်းထိန်း ကိုင်လိုက်ရသည်။ သူမ ဖင်ကြီးလည်း အနောက်ကို ကော့ပေးသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် သက်ထွေး လီးထိပ်ကြီးက သူမ စောက်စေ့နေရာကို ထိထိမိမိ ထိုးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။ သက်ထွေး လက်တွေက သူ့အမေ ပေါင်တန် အရင်းတွေကို လက်ဖြင့် တဖက်တချက်ဆုပ်ကိုင်ထားမိနေပြီး သူ့ဖင်ကို ကော့ကာ ကော့ကာ လီးထိပ်ကြီးဖြင့် အကွဲကြောင်းနေရာလေးကို ထိုးမိနေပြီ။ ဒေါ်တင်ရီလည်း မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ ပြတင်းပေါက် ဘောင်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင် ရင်းက သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေမိလေသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် သူတို့ အိမ်ရှေ့ ကျောက်လမ်းပေါ် ကားတစ်စီးဝင်လာပြီး ထိုးရပ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့အဖေ အိမ်ပြန်လာပြီ။ ဒေါ်တင်ရီလည်း ဗြုန်းကနဲ့ ထရပ်လိုက်သလို သက်ထွေးလည်း ကမန်းကတန်း နောက်ဆုတ်ရပ်လိုက်မိသည်။ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် တဝုန်းဝုန်း နှင့် အိမ်အောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းသွားလေသည်။ သက်ထွေးလည်း ပြတင်းပေါက်ကိုသွားပြီး သူ့ဦးလေး အခန်းကို ငုံကြည့်လိုက်တော့

“ ဟောဗျာ”

သူ့ဦးလေး လင်မယားနှစ်ယောက်က ဘယ်အချိန်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်သွားကြသည်မှန်း မသိတော့။ ထိုနေရာမှာပင် မရှိတော့ချေ။ သက်ထွေး ဘောမှ အောင့်သလိုပင် ခံစားလိုက်လိုက်ရသည်။ မရတော့ဘူး ထုပစ်မှ ရတော့မယ်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်။ နောက်တာ့ သူ့ စာအုပ်တစ်ခုထဲတွင် ညှပ်ထားသည့် သူ့အမေ အလှူပွဲတစ်ခု သွားတုန်းက ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံ ကို ထုတ်ယူကာ လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ကြည့်ရင်း နောက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုလေတော့သည်။

သက်ထွေး နှင့် သူ့အမေ ဇာတ်လမ်းက အဲမှာ ရပ်သွားသည်လို့ ဆိုရမလား တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်သွားကြရသည်။ နောက်တစ်ခါ ပြန်မကြုံတော့။ သက်ထွေးလည်း ထိုစဉ်က သွေးပူပြီး လုပ်ခဲ့တာ မျက်နှာပူပြီး ရက်အတော်ကြာကြာ ရှောင်နေခဲ့မိသည်။ နောက်တော့လည်း ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားသည်။ တခါတလေ သူ့အမေ အိပ်နေတာကို ချောင်းတုန်း၊ မှန်းပြီးထုတုန်း ဖြစ်လေသည်။

ထူးခြားတာက သူ့တီတီလေး ဒေါ်စိမ်းနု မန်းလေး ပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ ဝန်းထဲမှာပဲ သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အိမ်မှာ နေသည်။ ကလေးနှစ်ယောက် ရနေသော်လည်း သက်ထွေး စိတ်ထဲတော့ ပိုတောင့်လာသည်ဟု ထင်မိသည်။ သူ့အမေ လောက် ဆိုက်မကြီးတော်လည်း အကိတ်စာရင်း ဝင်လေသည်။

သက်ထွေး အလုပ်မှာ ပုံမှန် ရုံးတက် ရုံးဆင်း ရသည့်အလုပ်မျိုး မဟုတ်သဖြင့် တီတီလေး ကလေးတွေကို ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လုပ်ပေးရတတ်သည်။ တီတီလေးယောက်ျား ကြည့်ရသည်မှာလည်း လက်ကြောတင်းပုံ မရချေ။ ယခင်က ဘာလုပ်လာမှန်း မသိသော်လည်း ယခုတော့ ကားပွဲစားလိုလို ဘာပွဲစားလိုလိုဟု ဆိုသည်။ တီတီလေးကသာ အဝတ်အစား သတ်သတ်ယပ်ယပ်ဖြင့် သူမ ကားကလေး သူမ မောင်းကာ အလုပ်သွားသည်။ ရှေ့နေ မို့ အချိန်က မှန်သည်မရှိ၊ တခါတလေ မိုးချူပ်တတ်သည်။ တခါတလေလည်း အိမ်မှာ တစ်နေ့လုံး ရှိတတ်သည်။ တီတီလေးယောက်ျားကတော့ သူ့မှာ အလုပ်ရှိလား မရှိလားမသိ နေ့တိုင်းလိုလို တစ်နေကုန် ထွက်နေလေ့ရှိသည်။

သက်ထွေးက အားသည့် အချိန်များတွင် တီတီလေး အိမ်တွင် အချိန်ဖြုံးနေတတ်ပြီး အိမ်အလုပ်တွေလည်း ဝိုင်းဝန်းကူလုပ်ပေးတတ်သည်။ တီတီလေး တစ်ယောက် သူတို့ အလုပ်မှ ဘဲကြီး တစ်ပွေနှင့် ဘာဂလိုတိုတို ဆိုတာကိုလည်း အနည်းငယ် ရိပ်မိနေသည်။ တခါတလေ တီတီလေး အိမ်ပြန်နောက်ကျလျှင် သူက ကလေးတွေ နှင့် စောင့်နေတတ်သဖြင့် တီတီလေး ပြန်လာချိန် အမူအယာပျက်တာကို သတိထားမိသည်။ ကြေမွနေသော ထမိန် နှင့် အစွန်းအကွက်လေးများကို မျက်စိလျှင်သော သက်ထွေးက သတိထားမိသည်။

တစ်နေ့တော့ မျက်စိမျက်နှာမကောင်း ပြန်လာသော တီတီလေးကို သက်ထွေး သတိထားမိသည်။ နောက်ပိုင်း အိမ်ပြန်ချိန် နည်းနည်း ပြန်မှန်လာသည်။ အိမ်မှာ ကလေးထိန်းရင်း အမြဲလိုလို ရှိနေသည့် သက်ထွေး နှင့် ကထိကပါး ပြန်ဖြစ်လာသည်။ သက်ထွေးကလည်း နဂိုထဲက ညှိချင်နေတာမို့ အိမ်မှာ ဟိုအလုပ်ဒီအလုပ် ကူလုပ်ရင်းနှင့် လုံးသည်။ နောက်တော့ သက်ထွေးက တီတီလေး၏ ရင်ဖွင့်ရာ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အဲတော့မှ သူမနှင့် သူမအလုပ်မှ လူတစ်ယောက် ညှိစွန်းခဲ့ပြီး ပြတ်သွားခဲ့တာကို ပြောပြသည်။ သူ့ယောက်ျားက ကလေးနှစ်ယောက် ရပြီး နောက်ပိုင်း ဂရုမစိုက်တော့တာတွေလည်းပါသည်။ နောက်တော့ နောက်ရင်း ပြောင်ရင်းက ငယ်စဉ်တုန်းက သက်ထွေး နှင့် အတူတူ အိပ်ခဲ့စဉ်က အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြသည်။ သက်ထွေး က အခု အဲလို ပြန်အိပ်ချင်တယ်ဟု နောက်သလို ပြောင်သလို ပြောသည်။ တီလေးက ရယ်မောပစ်လိုက်သည်။

သို့သော် သက်ထွေးက ဇွဲ မလျှော့။ တီလေးကို အိမ် မှာ ကလေးတွေ မျက်ကွယ်ရာတွင် ဖက်သည်၊ အသားချင်း ထိပွတ်သည်။ တခါတရံ သူ့လီးမာမာ ကြီးဖြင့် ထောက်သည်။ တီလေးက စိတ်မဆိုး သူ့ကို ရယ်မောကာ ငြင်းသည်။ အတန်ကြာတော့ နဂိုထဲက ထန်သော တီတီလေး နည်းနည်း စိတ်ပြောင်းလာသည်။ သူမ ယောက်ျားကလည်း သူမနှင့် မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာလှပြီ၊ သူမ ရုံးက ဖြစ်နေသည့် ကောင်နှင့်လည်း ပြတ်သွားပြီဆိုတော့ လီးငတ်နေပြီ။ ထို့ကြောင့် သက်ထွေး အထိအတွေ့မှာ သာယာစ ပြုလာသည်။ အရင်တုန်းကလို အတင်းရုန်းတာ တွေ တွန်းဖယ်တာတွေ သိပ်မလုပ်တော့။

သက်ထွေးက အရင်တုန်းက ပွတ်ရုံ ထောက်ရုံသာ လုပ်သည်။ အခုတော့ ကလေးတွေ လစ်ရင် ချောင်ပိတ်ပြီး အတင်းဖက် အတင်းနမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ရအောင် စုပ်သည်။ တီလေး ဖင်ကြီးတွေကို လစ်တာနှင့် ဆုပ်နှယ်သည်။ တခါတလေ နို့တွေကို ပါ ဆုပ်ကိုင်သည်။ လိုးချင်နေသည်မှာ အသေဖြစ်နေသည်။ မုဒိန်းတောင် တက်ကျင့်ချင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း အိမ်မှာက နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဖို့ကမလွယ်။ နောက်ပိုင်း တီလေးကလည်း အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်လာသည်။ သက်ထွေး အထောက်အပွတ်ကိုလည်း ငြိမ်ခံပြီး ဖီးယူလာသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးမှာ နှစ်ယောက်ထဲ အပြင်မှာ တွေ့ကြဖို့ကို သဘောတူဖြစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စစ်ကိုင်းက ဟော်တယ်တစ်ခုမှာ ဆုံဖို့ ချိန်းလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။

ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်လာသော တီလေးကို ကြည့်ကာ သက်ထွေး၏ အတွေးမြှင်တန်းတွေ ပြတ်သွားသည်။ တီတီလေးက အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လာပြီး သူ့လိုပင် သဘက်ကို ပတ်လာသည်။ သူက ခါးမှာ ပတ်ထားသော်လည်း တီလေးက ရင်လျှားလုပ်ထားသည်။ သို့သော်လည်း သဘက်က သိပ်အနံကြီးသည် မဟုတ်တော့ တီတီလေး ရင်သားအပေါ်ပိုင်းက လုံးထနေတာကို မြင်နေရသလို အောက်မှာလည်း သဘက်က ပေါင်လယ်အထက်နားထိသာ လုံတော့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို မြင်နေရသည်။

သက်ထွေး တီလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တီလေးက သူမ လျှာလေးကို သက်ထွေး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သဖြင့် ထိုလျှာကိုပါ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ သက်ထွေးလက်တွေက တီလေး ရင်လျှားထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း သဘက် မရှိတော့တာမို့ သူတို့ အသားချင်း ပွတ်သတ်မိကြလေပြီ။ တီလေး နို့ကြီးများမှာ ကလေး နှစ်ယောက် ရထားပြီမို့ အရမ်းတင်းမာ မနေတော့သော်လည်း အရမ်းကြီးလည်း ရုပ်ဆိုးတောင် တွဲကျမနေချေ။ ပျော့ပျော့လေးဖြင့် အလုံးအထည်ကြီးမားတာမို့ ပိုတောင် ဆက်ဆီ ဖြစ်သည်ဟု ထင်မိသည်။

သက်ထွေး ရင်ဘတ်မှာ ထိုနို့ကြီးတွေ ဖိကပ်မိအောင် တင်းတင်းဖက်ထားပြီး သက်ထွေးက သူအမြဲ သရည်ယိုနေခဲ့ရသည့် တီတီလေး ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်မိလေသည်။ သူ့လီးကြီးကတော့ တီတီလေးဗိုက်ပေါ်မှာ သွားထောက်မိနေသည်။            

“ တီလေးရယ် သား တအားလိုးချင်နေပြီ”

“ အင်း လိုးလေကွာ တို့က လိုးဖို့ ဒီလာတာပဲ မဟုတ်လား”

တီလေးက သူ့ထက်ပင် ပိုပွင့်လင်းနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် ရောက်လာကြသည်။ တီလေးက သူ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ သူ့ခါးနားမှာ ထိုင်၍ သူ့လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ထုလိုက်သည်။

“ ဟင်း ငယ်ငယ်တုန်းက ငါနဲ့ တူတူအိပ်တုန်းက အဲလောက်သာ ကြီးရင် ငါယောက်ျားတောင် ယူဖြစ်ပါ့မလားမသိဘူး ခစ်ခစ်”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ သက်ထွေးက မခံချင်စိတ်ဖြင့်၊

“ အဲ့တုန်းက ကလေးကိုဗျ၊ ကလေးလီးဆိုက်ပဲ ရှိမှာပေါ့၊ တီလေး သားကို ညာလုပ်ထားတာတွေ အခု လက်စား ပြန်ချေမလို့ဗျ”

ဟု ပြောရင်း တီလေးနို့ကြီးတွေကို မှီရာလက်ဖြင့် လှမ်းဆုပ်ကိုင်လေသည်။ တီလေးက သက်ထွေး လီးတန်ကို ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်သည်။

“ အ.. နာတယ် တီလေးရဲ့”

တီတီလေးက သူမပါးစပ်မှ သူ့လီးတန်ကြီးကို ခဏဆွဲထုတ်လိုက်ပြီ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ပြကာ၊

“ တစ်ခါထဲ ပြတ်အောင် ကိုက်ထည့်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ ဟင်း”

ဟု ပြောရင်း လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ငုံထည့်ကာ စုပ်လေသည်။ တီလေး လီးစုပ်တာ ကျွမ်းလှသဖြင့် သက်ထွေးမှာ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာသည်။ ယခုတော့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေး။ တော်ကြာ အချိန်မရှိဘူးဆိုပြီး စောက်ဖုတ်မလုပ်လိုက်ရပဲ နေမည်ဟု တွေးကာ တီးလေး ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးကို တီလေး၏ နှုတ်ခမ်းထူထူကြားမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးတော့

“ လိုးရအောင် တီလေးရယ် တော်ကြာ ပါးစပ်ထဲ ထွက်ကုန်ဦးမယ်”

သက်ထွေး၏ တီလေး (သို့မဟုတ်) တီတီလေး (သို့မဟုတ်) ဒေါ်စိမ်းနု ဘာမှမပြောတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သည်။ သူမ၏ နို့ကြီးများမှာ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ အနည်းငယ် တွဲကျနေသည်။ ဗိုက်သားမှာ ကလေးနှစ်ယောက်အမေမို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့ရဲရဲပေမဲ့ တုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်ကြီးများကြောင့် ကြည့်၍ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုပေါင်လုံးနှစ်လုံးကို စေ့ပြီး ဒူးထောင်ထားသဖြင့် သက်ထွေးက သူ့လက် နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒူးနှစ်လုံးကို တဖက်တချက်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်ခွဆုံမှာတော့ အမွှေးအမြှင် ရိပ်ထားသလားမသိ ပြောင်တင်းနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ဟပြဲနေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုတွေက တွန့်တွန့်လေးတွေ၊ အတွင်းသား နီနီတွေက အရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဟတတ ရှိနေသည်။

သက်ထွေး သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းထူထူ တွေကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သည်။

“ အား ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

သက်ထွေးက နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေး တဖက်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် အသာညှပ်ဆွဲလိုက်သည်။ နောက် လက်တစ်ဖက်ကလည်း စောက်စေ့နေရာလေးကို ဖိပွတ်ပေးသည်။ လျှာကို မာတောင့်တောင့်လေးလုပ်ကာ အတွင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်ကြည့်သည်။ တီလေးလက်တွေက သူ့ခေါင်းကို အတင်းဖိထားပြီး သူမ ခါးကော့တက်လာသည်။ သက်ထွေးက သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို တီလေး ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုအောက် ထိုးထည့်ကာ ဆုပ်ညစ်ဆွဲမရင်း စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံးကို အားရ ပါးရ တပြတ်ပြတ် နှင့် ယက်လေသည်။ တီလေးကလည်း သက်ထွေးခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ် နှင့် အတင်းဆွဲကပ်သည်။

သက်ထွေး ဇက်ညှောင်းလာတော့ စောက်ဖုတ်မှ မျက်နှာခွာပြီး တီလေးကိုယ်ပေါ် တွားတွားမှောက်ရက် တက်လာခဲ့သည်။ တီလေး နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်ဖက်တစ်လုံးစီ ဆုပ်ကိုင်ရင်း မာတောင်နေသော နို့သီးခေါင်း ညိုတုတ်တုတ်တို့ကို တလှည့်စီ စို့ပေးလေသည်။ တီလေးက သက်ထွေး ကိုယ်ကို ဆွဲမပြီး သူမနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းစေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သက်ထွေး၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ ပေါင်အတွင်းသား များကို ပွတ်တိုက်မိနေလေသည်။

တီလေးက သူမလက်ဖြင့် စမ်းကာ လီးကြီးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ သက်ထွေးလည်း ကိုယ်ကို အသာနှိမ့်ချရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလေသည်။ တီလေးစောက်ဖုတ်မှာ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် စေးစေးလေး ဝင်သွားသည်။ သက်ထွေး ထင်ထားသည်က ကလေးနှစ်ယောက်ရပြီးနေသူမို့ ချောင်ကျယ်နေလောက်ပြီဟု ထင်ထားခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ဒေါ်စိမ်းနုမှာ မွေးပြီးတိုင်း ဆရာဝန်လက်ရာကောင်းကောင်း နှင့် ချူပ်ထားသည်မို့ နဂိုအတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားရသည့်အပြင် ခုနောက်ပိုင်း လင်ကလည်း ကောင်းကောင်းမလိုး၊ အလုပ်က ကောင်နှင့်ကလည်း မပြတ်ခင်အထိက တစ်ပတ်မှ တစ်ခါလောက်သာ အလုပ်ဖြစ်လေရာ လီးငတ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖြစ်သဖြင့် စေးကြပ်နေရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးလီးကြီး ဝင်သွားသည်နှင့် ဒေါ်စိမ်းနုက သူမဒူးတွေကို ထောင်ထားလိုက်သည်။ သက်ထွေး လည်း အဆောင့် သူမ ခြေဖဝါးတွေကို အားပြုပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပြန်ပေးသည်။ သက်ထွေးကလည်း အားပါအောင် သူမ ဂျိုင်းအောက် တစ်ဖက်တစ်ချက်မှ လက်လျှိုပြီး ပုခုံးကိုဆွဲကာ ဆောင့်သည်။ ဆောင့်သံတွေက တဖုံးဖုံး မြည်သလို၊ ငြီးသံတွေကလည်း တအီးအီး နှင့် နေလေသည်။

သက်ထွေးမှာ လိုးချင်သည်မှာ အနှစ်နှစ်အလလ ရှိပြီမို့ လီးက အရမ်းတောင်၊ စိတ်က အရမ်းကြွနေပြီ။ ခုနကလည်း ပုလွေ ကောင်းကောင်း အမှုတ်ခံရသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ခဏလေးနှင့် ပြီးချင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း မထိန်းထားတော့ အချိန်ရှိသေးသည် နောက်တစ်ချီမှာ ကောင်းကောင်းလိုးတော့မည်ဟု တွေးကာ စိတ်လွတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်စိမ်းနုကလည်း ကိုယ့်အစ်ကိုရဲ့သား တူတော်မောင် အရင်းကြီး အလိုးကို ခံနေရတော့ စိတ်က တအားထနေသည်။ ကောင်လေးက ငယ်တော့ အားကလည်းသန်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပြီးချင်နေပြီ။ ကောင်လေး လီးထဲက လရည်တွေ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်လာတော့ သူမကိုယ်လုံး အကြောတွေ ဆွဲသလိုဖြစ်ကာ တဗျင်းဗျင်းနှင့် တုန်ခါပြီး ကောင်းကောင်းပြီးသွားလေသည်။

သက်ထွေး ခဏနားပြီး ထကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ သေးပေါက်လိုက်သည်။ လီးကို ရေလောင်းဆေးပြီး ဆပ်ပြာလေး ဘာလေး တိုက်ချွတ်ဆေးလိုက်သည်။ တီတီလေးကို တကယ်လိုးလိုက်ရသည်ကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် အိပ်မက်လားထင်နေရသည်။ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လိုက်တော့ သူ့ကို ကျောပေးအိပ်နေသော တီတီလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အဝတ်အစား ပြန်မဝတ်သေးတာကြောင့် ဖင်လုံးကြီ နှစ်လုံးက ပြောင်တင်းနေသည်။

သက်ထွေးလီး ချက်ချင်း ပြန်မာလာသည်။ နဂိုထဲ က တီလေးဖင်ကို ရအောင်လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသဖြင့် အဖော်နှင့် ဂျယ်ပါ ယူလာခဲ့သည်။ သက်ထွေး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ တီတီလေး နောက်မှ ကပ်လှဲကာ တီတီလေး ခါးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ တီတီလေး ဂျိုင်းအောက်မှ လက်လျှိုကာ ရှေ့မှ နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ တီတီလေး ဆီမှ ငြီးတွားသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာသည်။

သက်ထွေးက မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော သူ့လီးကြီး ကို တီတီလေး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြား အမြှောင်းလိုက် ကပ်လိုက်လေသည်။

“ ဟေး နင့်ဟာကြီးက မာလာပြန်ပြီလား တယ်မြန်ပါလား၊ ငါတောင် သေချာ မနားရသေးဘူး”

“ တီလေး နားလေ။ သား အကြောလျှော့ပေးမယ်လေ “

“ အင်း….”

“ တီလေး မှောက်လိုက် သားမှာ ဆီပါတယ်။ အာ့လေးနဲ့ နှိပ်ပေးမယ်”

“ အင်း ကောင်းသားပဲ လုပ်ပေး။ ငါ ဇိမ်ခံလိုက်ဦးမယ် ခစ်ခစ်”

“ အာ့ဆို မှောက်လိုက် “

တီလေး မှောက်လိုက်တော့ သူမ ဖင်ကြီးများမှာ တောင်ကုန်းကြီးလို မို့မောက်တက်လာသည်။ ခါးလေးနေရာမှာ နိမ့်ဆင်းသွားသည်။ ပြောင်ဝင်းနေသော ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားကို ဆီလေး နည်းနည်း လောင်းထည့်လိုက်သည်။ ဆီတွေက ဖင်ကြားထဲ စီးဝင်သွားတော့ သက်ထွေးက ဖင်လုံးကြီးများကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် တဖက်တချက်ကို စက်ဝိုင်းပုံစံ ပွတ်ကာ လိမ့်ပေးသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း တချက်တချက် ဆီတွေ သူမ ခရေပွင့်လေးထဲ စီးဝင်သွားတာ တွေ့နေရသည်။

သက်ထွေးက ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကို အသာဆွဲဖြဲပေးတော့ ဆီတွေက ခရေပွင့်လေးထဲ စီးဝင်သွားသည်။ သက်ထွေးက ဖင်တလုံးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဘေးသို့ တွန်းထားကာ ဆီကို ခရေပွင့်လေး အပေါ်တည့်တည့် လောင်းပြီး နောက်တဖက်က လက်ခလည်လေးဖြင့် အတွင်းထဲသို့ တွန်းထိုးထည့်ပေးလေသည်။

တီလေးမှာ ခရေပွင့်လေးကို သက်ထွေး ကစားနေတာ ခံရသဖြင့် ဖင်ကြီး တကြွကြွ ဖြစ်နေရသည်။ သူမ ယောက်ျားကလည်း သူ့ကို ဖင်လိုးချင်သည်။ သို့သော် မူးနေသည့်အချိန် အနူးမနပ်ပဲ အတင်းလာလုပ်ဖို့ ကြံသဖြင့် နာသောကြောင့် ခါးခါးသည်းသည်း ငြင်းဆန်ထားသဖြင့် နောက်ပိုင်း မထိတော့ချေ။ အလုပ်မှ ရည်းစားဟောင်းကလည်း စသေးသည်။ သူ့ဒစ်ဖျားသာ ဝင်သည်။ နာသဖြင့် ပေးမလုပ် လိုက်ချေ။

ထိုသို့ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူမကို ဖင်လိုးဖို့ ကြိုးစားသဖြင့် သူမစိတ်ထဲ ဘာလဲ ဟု သိချင်လာသဖြင့် စာတွေဖတ်၊ ဗီဒီယိုတွေ ကြည့် မိတော့ တော်တော်များများက လုပ်နေကြသည်ကို တွေ့ရသည်။ တခြားမိန်းမတွေ အားရပါးရ ခံနေသည်ကို ဗီဒီယိုတွေထဲ တွေ့နေရတော့ တစ်ခုခုတော့ ကောင်းလို့နေမှာပဲဟုတော့ တွေးမိသည်။ သူမကို အခုလို သက်ထွေး စနေတော့ ဒီတခါတော့ စမ်းကြည့်လိုက်ဦးမည်ဟု တွေးကာ ငြိမ်နေလိုက်မိသည်။    

သက်ထွေးကလည်း တီတီလေးတစ်ယောက် ငြိမ်ခံနေတာတွေ့တော့ စိတ်ပိုထလာသည်။ တီတီလေး ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်လုံးကို ချဲကားလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဒူးထောက်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ခရေပွင့်လေးထဲ ဆီထပ်ထည့်ကာ လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးသွင်းပေးနေရာ လက်နှစ်ဆစ်လောက် ဝင်နေပြီ။ ဆီထပ်ထိုးပြီး လက်ညိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းဖြင့် အသာထိုးသွင်းပေးတော့ တီလေးဆီက ငြီသံလေး ထွက်လာသည်။ နောက်လက်တဖက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်ကိုင်ကြည့်တော့ အရည်တွေ တတောက်တောက် ကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တီတီလေးတော့ ဖီးတက်နေပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ပြီ။

သက်ထွေး သူ့လီးကြီးကလည်း မာတောင်နေပြီမို့ အဖော်တစ်ထုပ်ကို ဖောက်ကာ သူ့လီးကြီးမှာ လှိမ့် စွပ်လိုက်သည်။ ကွန်ဒန်ပေါ်မှလည်း ဆီလောင်းကာ သေချာပွတ်လူးလိုက်သည်။ သူ့လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဆွထားသဖြင့် ပွစေ့စေ့လေး ဖြစ်နေသော ခရေပွင့်လေး အဝတွင် လီးထိပ်ကိုတေ့ကာ အသာလေး ဖိလိုက်ရင်းက၊

“ တီလေး သား တီလေး ဖင်ကို လိုးတော့မယ်နော်”

“ ဟာကွာ သားကလည်း ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေမှန်း မသိဘူး၊ တီလေး တစ်ခါမှ အဲဒါ အလုပ်မခံဖူးဘူး၊ ဖြစ်ပါ့မလားကွာ”

သူ့တီတီလေး ရှက်ရှက်ဖြင့် လျှောက်ပြောနေမှန်းသိသည်။ သူ ဒီလောက် သူမ ဖင်ပေါက်ကို ဆွနေတုန်းက ဘာမှမပြောပဲ လိုးတော့မည်ပြောမှ ပြန်ပြောနေတာမို့ သူ ဂရုမစိုက်တော့၊ သူ့ကွမ်းသီးလုံး ဝင်အောင် အသာဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဖျစ်..”

“ အ..”

တီတီလေး နည်းနည်းနာပုံရသည်။ သို့သော်လည်း သူမက ဒီတခါတော့ ရအောင်စမ်းကြည့်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသဖြင့် အံကြိတ်ခံလိုက်သည်။ သက်ထွေးကလည်း သူ့လီးကို ဒစ်ဝင်ရုံလေး သွင်းထားပြီး တီလေး ပေါင်ကြားကို အောက်မှနိုက်ကာ စောက်စေ့ကို လက်ခလယ်ထိပ်ကလေးဖြင့် ဖိချေပေးလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးးး”

“ ဖျစ်..ဖလွတ်..”

စောက်စေ့ကို ဖိချေတာ ခံလိုက်ရတော့ ရုတ်တရက် ဖီးတက်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့လိုက်တော့ သက်ထွေးလီးကြီးက သူမ ဖင်ပေါက်ထဲ တဝက်လောက်တိုးဝင်သွားသည်။ ရုတ်တရက် ပါးစပ်မှ အားကနဲ အော်လိုက်မိသည်။ သက်ထွေးက ဆက်မသွင်းသေးပဲ ရပ်ထားပြီး စောက်စေ့ကို ဆက်ဆွလေသည်။ တီလေး ဖင်ပေါက်ဝမှာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖြင့် ဖြစ်နေပြီး စောက်စေ့ကိုလည်း ကလိခံရတော့ အာရုံ ပြောင်းသွားသည်။ ဖင်ပေါက်က တင်းကြပ်ကြပ်က နည်းနည်းလေး အသားကျသလို ဖြစ်လာတော့ သက်ထွေး ထပ်ထိုးထည့်တာကို ခံလိုက်ရသည်။

“ ဗျစ်..ဖွတ်..”

“ အု..”

သက်ထွေးလီးကြီး အဆုံးနီးပါး ဝင်သွားပြီ။ သက်ထွေးပေါင်ခြံက တီတီလေး ဖင်လုံးကြီးများ နှင့် ဖိကပ်နေလေပြီ။

“ အ.. သား.. နာတယ်.. တီလေး ဖင်များ ကွဲသွားပြီလား မသိဘူး အီးးးးးး”

“ မကွဲပါဘူး တီလေးရဲ့ အခု အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ၊ ဒီထက်မပိုတော့ပါဘူး”

သက်ထွေးက လီးကြီးကို တီတီလေး ဖင်ပေါက်ထဲ စိမ်ထားရင်းက သူမ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှာ လက်ထောက်ရင်း တီလေး လည်ဂုတ်ကို ငုံ့နမ်းလိုက်ရင်း

“ တီလေး အဆင်ပြေသွားရင်ပြောနော်။ သား လိုးတော့မယ်”

“ အင်း… ရပြီထင်တာပဲ သိပ်မနာတော့ဘူး”

တီလေးဆီက အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ပြောသံကြားရတော့ သက်ထွေး ကိုယ်ကိုပြန်မတ်ကာ ဒူထောက် အနေအထားဖြင့် တီလေး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ခုကို သူ့လက်ဖြင့် အသာဆွဲမကာ ဘေးက ခေါင်းအုံးတစ်လုံးဆွဲ အောက်က ခုလိုက်သည်။ အခုတော့ နဂိုထဲက ဖောင်းမို့နေသည့် အိုးကြီးက ခုံးထလာကာ သူ့အတွက် ဆောင့်လိုးဖို့ အကောင်းဆုံး အနေအထားဖြစ်လာသည်မို့ လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

တီလေးဆီမှ အီးကနဲ ငြီးသံ ကြားလိုက်ရသည်။ ခရေပွင့်ကလေးက လီးကြီး၏ အကြောဖုတွေ ပွတ်ဆွဲတာကို ခံရ၍ဖြစ်သည်။ ဒစ်နားအထိသာ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆီကို အဝမှာ ထပ်လောင်းလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ပြန်တွန်းထည့်လိုက်သည်။ နောက်တခါ ထပ်ပြီးဆွဲထုတ်ရင်း ဆီထပ်ထည့်လိုက်သည်။ နောက်တခါ အပြီးမှာတော့ လီးကြီးက စေးစေး လေးပင်မဲ့ အသားကို မပွန်းတော့ပဲ ချောချော မွတ်မွတ် ဝင်နေလေပြီ။ ထိုအခါကြတော့မှ သက်ထွေး က တီတီလေး ပေါင်အရင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။ နောက် တော့ အရှိန်ရလာပြီး သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

“ အု..အု…အိ..အိ..”

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

သူ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ပေါင်ခြံ နှင့် တီတီလေး ဖင်လုံးကြီးတွေ ရိုက်မိပြီး ဖင်လုံးကြီးတုန်ကနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားသည်က အမြင်အာရုံရော အတွေ့အာရုံပါ အလွန်အရသာ ရှိလှပေသည်။ အရှိန်ရလာတော့ တီလေးလည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးကာ သူမ တံတောင်တွေ ထောက်လျှက် ကုန်းထလာသည်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် အနေအထားကနေ ဒေါ့ကီပုံစံ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

“ အု..အု…အိ..အိ..”

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

သက်ထွေး ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် တီတီလေး ခေါင်းက ဆံပင်တွေတောင် ဖာလန်ကြဲနေသည်။ လီးကိုလည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စေးနေသလိုမျိုး မို့ ဖင်လိုးရတာကို အရမ်း အရသာတွေ့နေမိသည်။ ဆောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်း ညှောင်းလာတော့ ခနနားရင်း နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်ခြင်း တချက်ခြင်း အားပါပါ ဆောင့်သည်။ တီလေး ဖင်ကြီးက ခါရမ်းနေသည်။ နောက်တော့ ခါးမှ သိုင်းဖက်ကာ စောက်စေ့ကို သွားချေသည်။ တီလေး မခံနိုင်တော့

“ အား…သား .. တီလေး ပြီးတော့မယ် ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ကွာ”

သက်ထွေး အရှိန်ပြန်မြင့်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးလည်း အလွန်ယားလာလေပြီ တီလေး ဖင်ကြီးထောင်ပြီး ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာအပ်သွားတော့ သူမ ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ သက်ထွေးလည်း လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ကွန်ဒုံးကို အမြန်ဆွဲချွတ်ရင်း လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်လိုက်သည်။ သူ့လရည်တွေ တီတီလေး ဖင်ကြီးနှင့် ခါး ကျောပြင်တို့ အပေါ်ကို တဖတ်ဖတ် ကျကုန်တော့သည်။

“ အားးးးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ တီတီလေးရယ်”

`````````````````````````````````````````````````

သက်ထွေး ဒီနေ့တော့ စိတ်တွေက ပြန်ကြွနေသည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်က တီတီလေးနှင့် စစ်ကိုင်းက ဟော်တယ်မှာ သွားပြီး လိုးလိုက်ရတာ တော်တော်လေး အာသာပြေသွားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ပတ်မပြည့်ခင်မှာပင် လူက ပြန်ဆာလာသည်။ အိမ်မှာလည်း အခု အဖေက အလုပ်ကိစ္စ နှင့် ခရီးထွက်နေတော့ သူနှင့် အမေသာ ကျန်ခဲ့သည်။ ဟိုတစ်ခါ သူ့အခန်းထဲကကိစ္စ ဖြစ်ပြီးကာစက ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်ခဲ့ရပြီး၊ နောက်တော့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်သွားခဲ့ကြပြီး ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးမှာ တီတီလေးကိုလည်း ပြန်ချိန်းချင်သော်လည်း တီတီလေးက အလုပ်ကိစ္စ နှင့် ရန်ကုန် ဆင်းသွာသည်ဆိုတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ချေ။ တစ်ခါက သူနှင့် အမေတို့ ချောင်းခဲ့သည့် ဦးလေးတို့လင်မယား အခန်းကို သတိရပြီးတော့ ထချောင်းကြည့်မိသည်။ ဟိုက်၊ ကောင်းခန်းရောက်တော့မှာ ပါလား၊ အနမ်းတွေ နှင့် စနေကြပြီ။ ညကလည်း မှောင်နေပြီမို့ သူတို့ အခန်းက မီးချောင်း အရောင်က တအားလင်းသလို ဖြစ်နေရသည်။

သက်ထွေး အကြံရသွားသည်။ သူ့အခန်းပြင်ထွက်ပြီး အပြင်ကြည့်လိုက်တော့ အိမ်မှာ မှောင်နေပြီး တံခါးတွေလည်း ပိတ်ပြီးနေပြီ။ သူ့အမေ အခန်းကို သွားကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး စာဖတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့်

“ အမေ.. အမေ”

“ ဟင် ဘာလဲ သား”

“ ခဏလေး လာပါဦး သားပြစရာရှိလို့”

ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် သက်ထွေးများ ဘာပြစရာရှိသလဲဟု တွေးကာ သက်ထွေးနောက်က လိုက်လာခဲ့သည်။ သက်ထွေးအခန်းထဲမှာ မီးမဖွင့်ထားပဲ မှောင်နေသဖြင့်

“ ဟဲ့ သားအခန်းက မီးလုံး ဘာဖြစ်လို့လဲ ကျွမ်းနေလို့လား”

“ မဟုတ်ဘူးမေမေ တမင်ပိတ်ထားတာ အမြန်လာဒီကို”

ဒေါ်တင်ရီက သက်ထွေး ပြတင်းပေါက်မှ အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့

“ ဟဲ့၊ ခစ် သူတို့ လုပ်ငန်းစကြတော့မယ်ဟဲ့”

ဟု သက်ထွေးကို လှမ်းပြောမိလိုက်ပြီးမှ သတိရသွားကာ ရပ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သက်ထွေး ဦးလေးတို့ အတွဲမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်နေကြပြီမို့ အသံတိတ်သွားပြီး စိတ်ဝင်တစား ကြည့်မိနေတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဆစ်စတီနိုင်း ပုံစံဖြင့် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စုပ်ယက်နေကြသည်မှာ တော်တော်ကို မြိန်ရေ ယှက်ရည်ရှိလှပေရာ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ပင်စိုလာခဲ့လေသည်။ သူ့ကို ပြတင်းပေါက်မှာ ကြည့်ခိုင်းထားပြီး သူ့အိပ်ယာပေါ် သူသွားအိပ်နေသော သက်ထွေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း၊ အင်းလေ သူလည်းအရွယ်ရောက်နေပြီပဲ ကြည့်ချင် ကြည့်ပါစေလေဟု စိတ်ထဲတွေးမိကာ

“ ဟဲ့ သား လာလေ မကြည့်တော့ဘူးလား၊ ခစ် နင့် ဟိုအောကားတွေ ငှားကြည့်တာထက်တောင် ပိုကောင်းပါတယ်ဟ”

သက်ထွေးမှာ နှစ်ခါ မခေါ်ရ၊ ချက်ချင်းထလာပြီး ဒေါ်တင်ရီဘေးမှ ကပ်ပြီးလာကြည့်လေသည်။ တစ်အိမ်လုံးမှာလည်း နှစ်ယောက်ထဲ အမှောင်ထဲမှာ သူများ လင်မယား လိုးနေတာကို အတူတူ ချောင်းနေကြသော သားအမိနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက် ကိုယ်ငွေ့ တစ်ယောက် ခံစားမိနေပြီး ကာမဆန္ဒတွေကလည်း မသိမသာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နိုးကြွလာနေရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ဆိုသည်မှာ သဘာဝက ပေးထားသည့် ဆွဲငင်ဓာတ် ရှိနေသည်မို့ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်တွင် ရှိနေပါက ရုန်းထွက်ရန် သိပ်တော့ မလွယ်ကူချေ။

ယခုလည်း အိမ်တစ်လုံးလုံးထဲ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုသော အသိ၊ အလင်းရောင် မရှိသဖြင့် တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် သေချာ မမြင်ရသဖြင့် ဆန္ဒရမက်ကို ထိန်းသိမ်းဖို့ အတင်း မကြိုးစားချင်ကြတော့။ သူ့ဦးလေးတို့ လင်မယားအတွဲထက် သူ့အမေကိုသာ စိတ်ဝင်စားသော သက်ထွေးက သူ့အမေ နောက်မှ ကပ်ကာ နေရာယူလိုက်သည်။

ဒေါ်တင်ရီ ကလည်း သက်ထွေး၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သဘောပေါက်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း သွေး တွေက ဆူဝေနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ သက်ထွေး၏ လီးကြီး သူမ ထမိန်ပါးပါး တလွှာခြားပြီး ဖင်သားတွေကို လာထိတော့ သူမရဲ့ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက် အသာကော့ပေးလိုက်မိသည်။ မာတောင် ပူနွေးတဲ့ အချောင်းကြီးက သူမ ဖင်နှစ်လုံးကြားက တိုးဝင်လာပြီး သူမ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ပွတ်တိုက်မိသွားတော့ သူမ အသက်ရှူဖို့ မေ့သွားသည်။ ညအိပ်ယာဝင်ခါနီးမို့ သူမမှာ ဘာအတွင်းခံမှ မပါလာချေ။ ပင်တီမပါ၊ ဘရာမပါပဲ သူ့သားအခန်းထဲ ဝင်လာမိသည်မှာ သူမ အမှားပင်။

သက်ထွေး လက်တွေက သူမ ချိုင်းအောက်မှ ဝင်လာကာ သူမ နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်လာတော့ ပါးစပ်မှ ငြီးသံလေး ထွက်သွားမိသည်။ သို့သော်လည်း နည်းနည်းတော့ ရှက်နေသေးသဖြင့်

“ အု.. အို.. သား ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ… လက်ဖယ်စမ်း… ငါ မင်းအမေနော်”

သက်ထွေးက ဒီအချိန်မှာတော့ ဘာပြောပြော နားထဲဝင်မည့်ပုံ မပေါ်တော့ပါ။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်တင်ရီကို သိုင်းဖက်ကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်နေပြီး သူမ ဖင်ကြားထဲသို့ သူ့လီးကြီးဖြင့် လွှတိုက်နေလေပြီ။ ပါးစပ်က ပြောနေသော်လည်း အတင်းရုန်းထွက်မသွားသော ဒေါ်တင်ရီကို သူ သိမ်းသွင်းလို့ရနေပြီ ဆိုတာကို သက်ထွေးက သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ ကိုယ်လုံးကို အသာဖက်ကာ သူ့ကုတင်ရှိရာသို့ တွဲခေါ်လာခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲလိုက်စေသည်။ ဒေါ်တင်ရီ မှာလည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ပက်လက်ကလေး လှဲလျှောင်းနေရှာလေသည်။

သက်ထွေးက ဒေါ်တင်ရီ့ အင်္ကျီရင်ဖုံးကို ကြယ်သီးများ အမြန်ဖြုတ်လိုက်လေသည်။ အပြင်ဘက်က တိုးဝင်လာသော မီးရောင်မှိန်မှိန် အောက်တွင်၊ ဖွံ့ဖြိုး လုံးထွားလှသော သူ့အမေ နို့ကြီးများကို မြင်နေရလေသည်။ အသက်ကလေး ရလာပြီ ဖြစ်သဖြင့် အနည်းငယ် လျှော့လျဲလျဲလေး ဖြစ်သော်လည်း ကလေးတစ်ယောက်သာ ရဖူးခဲ့သဖြင့် တချို့ အမျိုးသမီးကြီးများကဲ့သို့ ချက်အောက်ကျနေသော နို့တွဲလွဲများ မဟုတ်ချေ။ ပက်လက်လှန်အိပ်နေသဖြင့် ဘေးတဖက်တချက်သို့ အနည်းငယ်လေး အိကျနေခြင်းသာ ဖြစ်ပြီး လက်မလုံးအရွယ် တုတ်ကာ လက်မဝက် မရှိသရှိ နို့သိးခေါင်း မဲမဲတွေက စိတ်ထနေ၍ ထင်သည် မာတောင်နေသည်။ သက်ထွေးက နို့ကြီးတွေကို မထိသေးပဲ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

“ အို”

မီးမှောင်ထဲမှာ ဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်တင်ရီက ရှက်သဖြင့် သူမ စောက်ဖုတ်နေရာကို လက်ဖဝါးဖြင့် လှမ်းအုပ်လိုက်မိသည်။ နောက်တဖက်က လက်ဖျံတွေဖြင့် သူမ မျက်လုံးတွေ ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ သူမ ဘာမှ မတွေ့ဘူးဆိုသည့် သဘော။ သူမ လက်ဖဝါးလေးက အမွှေးမြှင်အားလုံးကိုပင် မကာနိုင်။ တုတ်ခိုင်ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်လုံးကြီးများက သက်ထွေးကို တံတွေး မြိုချလိုက်ရသည်။ ဒီပေါင်လုံးကြီးတွေကို တစွန်းတစ မြင်ရဖို့ သူ့မှာ အသည်းအသန် ချောင်းခဲ့ရသည် မဟုတ်လား။

သက်ထွေး သူမပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဘေးတဖက်တချက်ကို အသာတွန်း၍ ကားလိုက်ပြီး ပေါင် အတွင်းသားများကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သည်။

“ အို့.. ယားတယ်ကွာ”

ဒေါ်တင်ရီ တွန့်သွားသည်။ သူမ ဒူးတွေကို ထောင်လိုက်မိသည်။ သက်ထွေးက သူမ ပေါင်တွေကြား ဒူးထောက်ဝင်ကာ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လိုက်ယက်မိသည်။ ပေါင်ခွဆုံနားရောက်တော့ သူမ လက်တွေကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးနေပေမဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီး နှင့် အတွင်းသား နီတာရဲလေးကို အရည်တွေ ရွှမ်းလဲ့ စွာ မြင်နေရသည်။

သက်ထွေးက သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲသလို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် အဖျားတက်သလို တုန်ရီသွားပြီး သက်ထွေးခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင် ဆွဲလိုက်မိသည်။

“ အမေ့”

သက်ထွေး လျှာကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ယက်ပေးနေကာ အတွင်းထဲကိုလည်း ဝင်သလောက် ထိုးပြီး ယက်နေချိန်မှာတော့ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် ဖင်ကြီး တကြွကြွဖြင့် လူးလွန့်နေလေပြီ။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှ ညီစို့စို့ အနံ့ကလေးက သက်ထွေးကို ပို၍ စိတ်ထစေလေရာ သက်ထွး လီးကြီးမှာ တောင်ရလွန်းသဖြင့် ညှောင်းသလိုတောင် ဖြစ်လာသဖြင့် သက်ထွေးမှာ ထထိုင်လိုက်လေသည်။ အနည်းဆုံးတော့ သူ့လီးကြီးတင်းနေတာကို အမြန်လျှော့မှ ရတော့မည်။ နို့မို့ဆိုရင် ပေါက်ကွဲပဲ ထွက်သွားမလား ထင်နေရသည်။ သက်ထွေး သူအမေ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ ဟလာသော စောက်ဖုတ်ကြီးအဝတွင် လီးကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ အို…အိ..”

လီးနှင့် မတွေ့ရသည်မှာ အတော်ကြာနေပြီမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်များ ရွဲနေသော်လည်း စေးကြပ်နေသည်။ ဒေါ်တင်ရီလည်း မခံစားရတာ ကြာသော ခံစားမှုမို့ အရသာ အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် ခံစားရသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုထက်ပိုဆိုးသည်မှာ မိမိစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေသည့် လီးကြီးမှာ မိမိသားအရင်း၏ လီးကြီးဖြစ်နေသောကြောင့်လည်း ဘာနဲ့မှ မတူသော ခံစားချက်များ ဖြစ်ပေါ်နေရလေသည်။

သက်ထွေးမှာ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ပျားရည်ထဲ စိမ်လိုက်ရသလို နွေးထွေးနူးညံ့လှသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ရသဖြင့် အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ကျော် စိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။ လီးကြီးမှ လရည်တွေ ပန်းမထွက်သွားအောင် အတော်ပင် စိတ်ကို ထိန်းနေရလေသည်။ လီးကြီး ဒေါ်တင်ရီ့ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့ ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်ထားပြီး ဒေါ်တင်ရီကို သိုင်းဖက်ထားမိသည်။ သူ့လီးကို မလှုပ်ရဲ လှုပ်လိုက်သည်နှင့် လရည်တွေ ထွက်ကုန်မှာ စိုးနေမိသည်။ အခုမှ လိုးရတာ ဆိုတော့ ချက်ချင်းမပြီးချင်သေး၊ အသက်ကို ခဏအောင့်ထားပြီး သူ့စိတ်တွေကို တခြား အကြောင်းအရာတွေ တွေးဖို့ ကြိုးစားနေသည်။

သူ့ရင်ဘတ်အောက်မှာ မိုးပျံဘော်လုံးကို ဖိထားရသလို သူအမေ နို့ကြီးတွေက အိတုံတုံဖြင့်၊ သူမ မျက်နှာကို အုပ်ထားသည့် သူမလက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်ရီက နှုတ်ခမ်းတွေကို စေ့ထားသော်လည်း သူ့လျှာကြီး သူမ နှုတ်ခမ်းကြား တိုးဝင်လာတော့လည်း ဟပေးလိုက်မိသည်။ သူ့လျှာကြီးက သူမ လျှာကလေးကို လာပွတ်နေသည်။ သူမ လျှာကလေးကို နောက်သလို ထုတ်ပေးလိုက်တော့ သူပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်သည်။ သူမ လက်တွေက သက်ထွေး ကျောပြင်ကြိးကို အလိုလို သိုင်းဖက်မိသွားလေသည်။ သူမ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေက သူတို့ကို အထဲမှာ မာတင်းတင်းဝင်နေသည့် လီးတန်ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲ အလွန်ယားနေလေပြီး သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့တွန်းပစ်လိုက်မိသည်။

သက်ထွေး သဘောပေါက်သွားပြီ။ သူ့အမေ အရမ်းလိုနေပြီ ဆိုတာ။ သူ အင်ထုနေလို့ မရတော့။ ပြီးချင်မှသာ ပြီးရော သူလိုးမှ ရတော့မည်။ သူ့အမေ ဂျိုင်းအောက်မှ လက်လျှိုကာ ပုခုံးကို ဆွဲလို့ ဆောင့်သည်။ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်အောင်ကို ဆောင့်လိုးနေမိသည်။ ကုတင်သံ ကျွိ့ကျွိ့နှင့် တဖတ်ဖတ်၊ တဖုတ်ဖုတ်အသံ၊ အင့်အင့်၊ အီးအီး အသံတို့ကို ဂရုစိုက်စရာမလို၊ တစ်အိမ်လုံးမှာ သူတိုက နှစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်လား။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆောင့်သည်၊ လိုးသည်။

စောစောကတည်းက ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာနေသော သက်ထွေးလီးကြီးက ထင်သည့်အတိုင်းပင် ရေရှည်မခံ ခဏအတွင်းမှာပင် လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ဒေါ်တင်ရီ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ဒေါ်တင်ရီကိုယ်တိုင်လည်း နောက်မကျပါ။ ကိုယ့်သားအရင်း လရည်တွေ ကိုယ့်စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ ဝင်လာတော့ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သလိုဖြစ်ကာ ပြီးသွားရသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိကြသည်။ သက်ထွေး လီးကြီးက ဒေါ်တင်ရီ စောက်ဖုတ်ထဲ တဆတ်ဆတ်တုန်တာ ရပ်သွားပြီး အနည်ငယ် ပျော့သွားတော့မှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြသည်ကို ဖြေလျှော့လိုက်ပြီး သက်ထွေးက ဒေါ်တင်ရီ့ ဘေးတွင် ဝင်လှဲ အိပ်ကာ နားလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှ ဒေါ်တင်ရီက

“ သား .. အမေတို့တော့ မှားကုန်ကြပြီ..”

“ မမှားပါဘူး အမေရယ်၊ မှားတယ် ဆိုရင်လည်း သားရဲ့ အပြစ်ပါ”

“ ဟင့်အင်း သား။ အမေက အလိုလိုက်မိလိုက်တာ၊ အမေ့ အမှား ။ အမေက လူကြီးလေ”

“ သားလည်း အရွယ်ရောက်နေပါပြီ အမေရဲ့။ စဉ်းစား ဆုံးဖြတ်တတ်နေပါပြီ။ အမေလည်း မမှားဘူး၊ သားလည်း မမှားဘူး၊ အရွယ်ရောက်နေတဲ့ ဖိုနဲ့ မ နှစ်ဦးရဲ့ သဘောတူ ဆုံးဖြတ်ချက်ပဲလေ၊ လာပါဦး သားကို ဖက်ပါဦး”

ဒေါ်တင်ရီက သူ့ဘက်ကို တစောင်းလှည့်ကာ ပြောလိုက်သည့် သက်ထွေးနားကို တိုးကပ်ကာ သက်ထွေး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ကာ တွယ်ဖက်လိုက်သည်။ သက်ထွေးက ဒေါ်တင်ရီ့ နောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းက             

“ ဒီကမ္ဘာမှာ သားလောက် ကံကောင်းတဲ့သူ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူးနော်”

“ ဘာလို့လဲ သားရဲ့”

“ အမေရဲ့ သဘောတူညီချက်နဲ့ အမေ့ကို လိုးခွင့်ရတဲ့သားလေ အမေ”

“ သွားကွာ နားရှက်စရာတွေ”

“ သားလိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား အမေ”

“ တော်ကွာ ရှက်စရာတွေ ပြောမနေပါနဲ့”

“ အမေကလည်း ဒီအဆင့်နဲ့ ဒီအဆင့် ဘာရှက်စရာရှိသေးလို့လဲ၊ သား လရည်တွေတောင် အမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အခုထိ ရှိနေတုန်းဟာကို”

ဒေါ်တင်ရီက သက်ထွေး လက်မောင်းကို ဖြတ်ကနဲ ရိုက်လိုက်ရင်း

“ ကြည့် ယုတ်မာတယ်။ ပြောလေ ကဲလေ၊ တော်ပြီ နောက်ဆို မရတော့ဘူး၊ မပေးတော့ဘူး”

“ အာ အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့ အမေကလည်း။ မမေးနဲ့ဆို မမေးတော့ပါဘူး”

“ အင်း၊ ဒါနဲ့ သားက အမေ့ကို အဲ့လိုစိတ်တွေ ဘယ်တုန်းကတည်းက ပေါ်နေရတာလဲ၊ ဒီလောက် ဝတုတ်နေတာကြီးကို”

“ ဘယ်က ဝတုတ်ရမှာလဲ အမေကလည်း၊ အမေက ဝတာမဟုတ်ဘူး ကိတ်တာ ကိတ်တာ”

“ ဟွန့် ထားပါတော့ ။ ကဲ ပြောစမ်းပါဦး ဘယ်ကနေ ဘယ်လို စပြီး အဲလိုစိတ်တွေ ဖြစ်လာရတာလဲ”

“ သား ပြောပြမယ်၊ အမေလည်း သားကို ပြန်ပြောပြ။ သားက ပထမဆုံး ဖီးဖြစ်သွာတာက အမေနဲ့ အဖေ လိုးနေတာကို အမှတ်မထင် တွေ့တာက စတာ”

“ ဟယ်တော့ ဘယ်လိုကြီး တွေ့သွားတာလဲ ရှက်စရာကြီး “

“ အဖေနဲ့ အမေက လိုးရင် အခန်းတံခါးမှ သေချာမပိတ်တာ”

“ ဟယ် မီးတော့ ပိတ်ထားပါတယ်၊ ဘယ်တော့မှ မီးဖွင့်ပြီး မလုပ်ပါဘူး”

“ အင်းလေ ဒါပေမဲ့ အိုက်လို့ဆိုပြီး ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ထားတယ်လေ၊ လမ်းမီးတိုင်က အလင်းရောင်နဲ့ ဇာခြင်ထောင်အပါးနဲ့ဟာကို အကုန်မြင်နေရတာပေါ့”

“ ဟင့် နှာဘူးလေး သူ့ဘာသာ ချောင်းကြည့်တာကို သူများကို အပြစ်ပြောရသေးတယ်”

“ အပြစ်ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ သားက အဲ့လိုမြင်ပြီးတော့ အမေ့ကို တအားလိုးချင်သွားတာ”       

“ ဟွန်း အဲဒါကြောင့် ဖြစ်မှာပေါ့ ။ ကိုယ့်အမေကို ကြည့်တာက တစ်ခါထဲ မျက်လုံးက အိန္ဒြေမရဘူး ခေါ်တော တထောင်အားနဲ့”

“ ဟင် အမေကလည်း သတိထားမိတာလား ခွိခွိ။ သားက သား ခိုးကြည့်တာ မသိလောက်ဘူး ထင်နေတာ”

“ အမလေး ဒီထက်တောင်ပိုသိသေး၊ အမေ အခန်းလာရှင်းမယ်ဆိုတာ သိလို့ နှာဘူးစာအုပ်တွေ အောခွေတွေကို အမေ မြင်နိုင်လောက်တဲ့ နေရာမှာ ထားထားတာ မဟုတ်ဘူးလား၊ ဟွန့် ဒီကလည်း မနေနိုင်ဘူး အဲစာအုပ်တွေ ဖတ်ကြည့်၊ အောခွေတွေ ထည့်ကြည့် နဲ့၊ သူ့ဟာတွေက အန်တီကြီးတွေနဲ့ ကောင်လေးတွေ လုပ်တာကြီးပဲ။ နောက်ပြီးတော့ အင်းစက်တွေလည်း အများကြီး။ အဲဒီမှာ စိတ်ထဲက တမျိုးဖြစ်လာတာ၊ တခြားလူတွေများ အဲလို လုပ်တာ ရှိမလား၊ တကယ်လို့ ငါ့သားက ငါ့ကို တကယ်လုပ်ချင်နေတာ ဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဆိုတာမျိုးတွေ ပေါက်ကရ အတွေးဝင်လာတာ”

“ ဟုတ်လား သားက အမေ အဲ့တာတွေကို ထိတောင် ထိရဲ့လား မသိဘူးလို့ တွေးနေတာ အဟီး”

“ ဟဟ တချို့ ဟာတွေဆို အကြိမ်ကြိမ်တောင် ကျော့ဖြစ်တယ် ခစ်ခစ်။ အိမ်မှာ နေ့လည်တစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ အချိန်တွေက အများကြီးကို”

“ ဘယ်လို ဟာတွေ ကျော့တာလဲ အမေက”

“ ဟို ဂျပန်ကားတွေ များတယ်၊ ကိုယ့်အမေကို ပြန်လုပ်တဲ့ ကားတွေပေါ့။ အဟီး ။ နင်ကလည်း အဲလို ကားတွေချည်းပဲ ဝယ်ထားတာ မဟုတ်ဘူးလား”

“ အင်းပေါ့ သားက အမေ့ကို လိုးချင်နေတာကိုး”

“ အသိသာကြီးလေ၊ နင် ဝယ်ထားတဲ့ ခွေတွေက အဲလို ဟာတွေနဲ့ ပြေးလို့မှ မလွတ်တာ။ ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း အမေပါ စိတ်ပါလာတာပေါ့”

“ အခု အမေနဲ့ တစ်ကားလောက် အတူတူ ကြည့်ရအောင် ဘယ်လိုလဲ”

“ ဟယ် ညကြီးသန်းခေါင် သူများတွေ ကြားသွားမှာပေါ့”

“ အသံပိတ်ထားမှာပေါ့ အမေရဲ့ အသံမှ မလိုပဲဟာ”

“ အင်း လုပ်လေ အာ့ဆိုလည်း “

သက်ထွေးက အခန်းမီးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ဒေါ်တင်ရီ ကမန်းကတန်း သူမကိုယ်ကို စောင်တစ်ထည်ဆွဲယူကာ ပတ်လိုက်သည်။ လင်းလင်းချင်းချင်းမှာတော့ နည်းနည်းရှက်သလို ဖြစ်မိသည်။ သက်ထွေးက ခွေတစ်ခုကို ကောက်ယူကာ သူ့အမေ လက်ကို ဆွဲကာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာကြလေသည်။ သူတို့ အိမ်မှာ ဒီဗီဒီ ပလေရာနှင့် တီဗီက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာသာ ရှိသဖြင့် စက်ထဲခွေထည့်ကာ တီဗီနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

ဒေါ်တင်ရီမှာ စောင်ကြီးကို ခြုံထားပြီး သက်ထွေးက တော့ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့မို့ ဒေါ်တင်ရီ က သူ့စောင်တွင်းဝင်ဖို့ စောင်အစကို လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်တော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် တီဗီစခရင်ပေါ်မှ ဂျပန်ကားကို ထိုင်ကြည့်ကြလေသည်။ ထိုကားတွင် ဂျပန် ကျောင်းသားလေးက သူ့အမေ အိမ်တွင် ကြမ်းတိုက် ဖုံသုတ်လုပ်နေရင်း ဂါဝန်အောက်စ လွတ်နေသည်ကို ချောင်းချောင်းကြည့်နေပြီးနောက် သူ့အခန်းထဲတွင် စာကြည့်သလိုဖြင့် ဂွင်းတိုက်နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ့အမေက အခန်းထဲ ရုတ်တရက်ဝင်လာပြီး မိသွားကာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ရှိန်းကုန်လေသည်။ ဒေါ်တင်ရီက တခစ်ခစ် ရယ်ရင်း

“ နင့်ကိုလည်း ငါတစ်ခါမိတာ မှတ်မိသေးလား”

“ ဘယ်မေ့မှာလည်း သားက အမေတော့ ဆူတော့မှာပဲ ထင်နေတာ။ အမေက မဆူပဲနဲ့ သားလီးကို သေချာကြည့်ပြီး ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ ထွက်သွားတာလေ၊ အဲဒီနေ့က အမေ သားကို ဂွင်းထုပေးတယ်ဆိုပြီး ထုလိုက်တာ ဘယ်နှစ်ချီမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး၊ ခိခိ”

“ အင်း အမေလည်း အဲနေ့က သားလီးကို မြင်ယောင်ပြီး သားအဖေ လိုးတော့တောင် သားလိုးနေတယ်လို့ တွေးမိတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် စိတ်ဆိုးတယ် အဟစ်”

နောက်တော့ ဂျပန်ကား ထုံးစံအတိုင်း ကောင်လေးက သူ့အမေ နှင့် သူ့အဖေ အိပ်နေရာသို့ ညဘက်သွားကာ သူ့အမေဘက်မှာ အသာစောင်လှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ယက်ကာ တက်လိုးတော့သည်။ အဓိပ္ပါယ်ရှိတာ မရှိတာ အပထား သက်ထွေးမှာ လီးတောင်နေလေပြီ။ ဂျပန်မမှာလည်း လီးကြီး အဆုံးထိဝင်မှ နိုးလာပြီး သူ့ယောက်ျား နိုးမည် စိုးသဖြင့် ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ပိတ်ကာ အလိုးအဆောင့်ခံလေသည်။

“ ခစ်ခစ် အဓိပ္ပါယ် မရှိလိုက်တာ “

“ အင်း သားက အဲလို လိုးချင်တာ၊ အဖေ အိပ်နေတုန်း အမေ့ကို လာလိုးချင်တာ”

“ အမလေးတော် မလုပ်ပါနဲ့ ငါးပါး မှောက်ကုန်ပါ့မယ်၊ နိုးသွားရင် အသတ်ခံရမှာ”

“ ဒီမှာ ကိုင်ကြည့်ပါဦး တွေးလိုက်တာနဲ့ကို သားလီးက အရမ်းတောင်နေပြီ”

“ ဟွန့် သူ့လီးက တစ်ချိန်လုံးတောင်နေတာ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ “

သက်ထွေးက သူ့လက်ကို သူ့အမေ ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းနိုက်လိုက်ရင်း

“ အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးလည်း စိုနေပါပြီဗျာ..”

ဟု ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်တင်ရီက သက်ထွေး လက်ကို လှမ်းရိုက်လေသည်။ သက်ထွေးက စောင်ကို ခွာချလိုက်ကာ ဒေါ်တင်ရီကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်ရီ့ နို့ကြီးများမှာ သက်ထွေးရင်ဘတ်ကို လာအိလေရာ သက်ထွေးက သူ့လက်တွေကို ဒေါ်တင်ရီ နို့ကြီးတွေ ဆုပ်နှယ်စေပြီး ပါးစပ်ကလည်း ဒေါ်တင်ရီ့ လျှာလေးကို စုပ်လေသည်။ ဒေါ်တင်ရီမှာလည်း မျက်လုံးလေး စင်းလာပြီး သက်ထွေးကို ပြန်ဖက်လာလေသည်။ ထိုသို့ ခဏနမ်းလိုက်ပြီး အမှန်မထင် တီဗီစခရင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်လေးက သူ့အမေကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ ဒေါ့ကီ ဆွဲနေလေပြီ။

“ အမေ သား အဲလို လိုးချင်တယ်”

ဒေါ်တင်ရီမှာ မျက်နှာလေး နီသွားပြီး

“ အိုကွာ အိမ်ရှေ့ခန်းကြီးမှာ”

“ လာပါ အမေရဲ့ ဒီမှာပဲ တီဗီကြည့်ပြီး လိုးကြရအောင်ပါ”

နောက်ဆုံးတော့ သက်ထွေး အလိုကျ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တီဗီကို မျက်နှာပြုလျှက် လေးဘက်ထောက်ပေးရှာလေသည်။ သက်ထွေးမှာ ကားစွင့်နေသည့် ဒေါ်တင်ရီ့ ဖင်ကြီး ပေါင်လုံးကြီးများကို အနောက်မှ ကြည့်ရင်း လီးကြီး တအားတောင့်တင်းလာတော့သည်။

“ အမေ့ကို နောက်ကကြည့်လိုက်မိတိုင်း အဲဒီ ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ပြေးပြေးဆောင့်ချင်နေတာ အဟီး”

ဒေါ်တင်ရီက လေးဘက်ထောက်ကုန်းထားရာမှ သက်ထွေးကို နောက်ပြန် လက်ဖြင့် လှမ်းရိုက်လိုက်လေသည်။ သက်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲဖြင့် ဒေါ်တင်ရီ့ ဖင်နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်ရင်း ရှုံ့ပွဖြစ်နေသည့် ခရေပွင့်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ တစ်နေ့တော့ ဒီခရေကို ချွေဦးမည်ဟု လည်း တေးထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး အကွဲကြောင်းကို သူ့လီးကြီးတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။     

“ အား…ရှီး…ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်..”

“ ဖွတ်..ဖြွတ်…ဖတ်..”

သက်ထွေးမှာ ဒေါ်တင်ရီ့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ အနောက်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေသည်။ ဒေါ်တင်ရီမှာလည်း မာကျောလှသော လီးကြီး မညှာမတာ တိုးဝင်နေမှုက အရသာ အစုံပေးနေသဖြင့် အသံထွက် ငြီးတွားမိလေသည်။ ပထမပိုင်းတွင် သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ဂျပန်သားအမိ ဒေါ့ကီ လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း တစ်ချက်ချင်း ဇိမ်ဆွဲဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်ရလာတော့ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာတာကာ တအားဆောင့်လိုးမိလေတော့သည်။

ထိုညမှစကာ သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက် သောက်လို့ မပြေတဲ့ ဆားငံရည်ကို သောက်သုံးမိသလို ဖြစ်သွားကြပြီး အိမ်မှာ လူလစ်တာ နှင့် လိုးကြလေတော့သည်။ တခါကတော့ သူတို့ အဖေမှာ ကန်ထရိုက်အလုပ်တစ်ခု ပြီးသွားသဖြင့် နောက်အလုပ်မစခင် အိမ်မှာ နားနေတော့ရာ လိုးဖို့ အခွင့်အရေးမရ ဖြစ်နေရလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်တင်ရီက သူ့ အမျိုးတွေရှိရာ အထက်ဘက်သို့ ညအိပ်သွားလည်မည်ဟု ပြောကာ သားအမိနှစ်ယောက် ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။

ဒေါ်တင်ရီ့ အဒေါ်တို့ ရွာတွင် သူ့အဒေါ်က သားအမိ ပဲဟုဆိုကာ ခြင်ထောင်တစ်လုံးထဲတွင် သိပ်ရာ သူတို့ နှစ်ယောက်အတွက် အတော်ဖြစ်နေတော့သည်။ ခိုးရာလိုက်လာသော ချစ်သူနှစ်ဦးပမာ နေစောင်းသည်နှင့် အိပ်ချင်သည်ဆိုပြီး ခြင်ထောင်ထဲ ရောက်ကုန်ကြတော့သည်။ ထိုညကပင် သက်ထွေး လိုးချင်နေသော သူ့အမေ ဖင်ကို လိုးခွင့် ရလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း အကြာကြီးနေလို့ မဖြစ်သဖြင့် သူတို့ အိမ်သို့ ပြန်လာရလေသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သုံးလေးရက်လောက် မလိုးရတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ထန်နေကြရာ ဒေါ်တင်ရီ က သူ့ယောက်ျားကို အရက်မူးအောင် တိုက်ပြီး သက်ထွေး အခန်းလာ အလိုးခံဖို့ ပြင်လေသည်။ သက်ထွေးက သူ့လင်ကြီးနားမှာ လိုးချင်သည်ဟု ဆိုပြီး ဒေါ်တင်ရီကို သူတို့ လင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ပေါ်မှာပင် သူမယောက်ျား တစ်ဖက်မှာ မူးပြီး အိပ်ပျော်နေတုန်း နောက်တစ်ဖက်မှ တက်ကာ လိုးခဲ့လေသည်။ နောက်ကြတော့ သူ့အဖေ အလုပ်ပြန်စတော့ အိမ်မှာ အရင်အတိုင်း ပြန်လွတ်လပ်သွားကြတာ လိုးပွဲကြီး နေ့တိုင်း ဖြစ်နေတော့သည်။

“ ဟဲ့ သား နင်လည်း အရွယ်ရောက်ပြီ အမေ့ကိုပဲ လိုးနေလို့ မရဘူးလေ မိန်းမလေး ဘာလေး ယူဖို့ လုပ်တော့”

“ ဟာဗျာ ဘယ်မိန်းမမှ မယူချင်ဘူး၊ အမေ့ကိုပဲ လိုးနေချင်တယ်၊ ယူလို့ရရင် အမေ့ကိုပဲ ယူထားလိုက်ချင်တယ်”

“ အောင်မယ် ငါမသိတာကျလို့။ နင် နင့်တီတီလေးကိုရော လိုးနေတယ် မဟုတ်လား ဟွန့်။ ငါ့ကို ငတုံးများ မှတ်လို့လား”

“ အာ ဒါကတော့ အမေရယ်”

“ ဟင့် ဘာဒါကတော့လည်း။ နင် နင့်ဂျီးဂျီးကို မျက်စောင်းထိုးနေတာလည်း ငါသိတယ်၊ နှာဘူးလေး၊ ငါက မှားသွားမိတဲ့ အမှားကို ပြင်လို့ မရတော့လို့ ဟွန်း”

“ တီတီလေးနဲ့က သူက စတာပါ အမေရာ၊ သားက သူ့ကြောင့် မှားမိတာပါ”

“ ဘာကြောင့် မှားမှား မှားတယ်ဆိုတာက မကောင်းဘူး ဒါပဲ”

“ သိပါတယ် အမေရယ်၊ မှားလက်စနဲ့ ဆက်မှားလိုက်ကြရအောင်လား ခိခိ”

“ သေနာလေး”


ပြီးပါပြီ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



အချစ်များစွာဖြင့် (စ/ဆုံး)

အချစ်များစွာဖြင့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ကျနော့် မိန်းမနာမည် အေးအေးသင်း၊ အသက် နှစ်ဆယ် အရွယ်လောက် ၃၄/၂၄/၃၆ ဆိုဒ်။ ဘော်ဒီလှတဲ့အပျိုချော ခယ်မနာမည်က အေးအေးနှင်း၊ သင်းသင်း နှင့်နှင်းနှင်းပေါ့။ လင်မယား အရှက်ကုန် ဆိုသလောက် ကျနော်တို့ လင်မယားကဲခဲ့တာ ပြောပြမယ်၊၊

မင်္ဂလာဦးညမှာကို သင်းသင်းကို ကျနော်လိုးတာ၊ ခလေးတွေ အိပ်ပေမယ့် ခယ်မက မအိပ်သေးဘူး၊ သူ့အသံမကြားရတော့ အိပ်ပြီဆိုပြီးတွယ်တာ၊ နယ်မှာဆိုတော့ လင်မယားခန်းအတွက် သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့အိပ်တဲ့အခန်းကို ယူလိုက်ရတယ် ဝါးထရံကာလေးတွေနဲ့ပေါ့။

မိဘတွေနှင့် ခလေးတွေက အောက်ထပ်မှာ အိပ်ကြပြီး ကျနော်တို့က အပေါ်ထပ်ခိုးလေးပေါ်မှာ နှင်းနှင်းကတော့ ကျနော်တို့ အခန်းဘေးက အပြင်မှာ ခြင်ထောင်ထောင်ပြီး အိပ်နေတယ် သူကတော့ အိပ်ရာပြောင်းလို့မအိပ်နိုင်သေးဘူး။ ကလေးတွေ အသံတိတ်သွားမှ ကျနော်လည်း သင်းသင်းကိုနမ်းပြီး အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ကြတယ်၊၊

မီးမှောင်နေပေမယ့် ပူမှာစိုးလို့ ခေါင်းရင်းက ပြူတင်းတံခါးဖွင့်ထားတာ လရောင်လေးက အခန်းထဲ ဝင်နေတာလေ၊၊ အဝတ်အစားတွေချွတ်တော့ ကျနော့်မိန်းမကိုယ်လုံးလေးက ပေါ်လာတယ်၊၊ လရောင်လေးနှင့်အရမ်းမိုက်တယ်ဗျ၊၊ နို့လေးကလုံးပြီး မာနေတာပဲ၊၊ အပေါ်ကခွပြီး နို့စို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊

" ယားတယ် ကိုကျော်" တဲ့။ 

အေးလေ သူမှနို့စို့မခံဘူးတာ၊၊ သမီးရည်းစားဘဝက ကျနော်လည်း လူမလစ်လို့ နို့မစို့ခဲ့ရဘူးလေ၊၊ နို့လေးကို အင်္ကျီအောက်ကပဲ လက်နှိုကိပြီးပဲ ကိုင်ခဲ့ရတာကိုး၊၊ ကျနော်လည်း အားပါးရစို့တော့ သင်းသင်းက အသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်၊ ဒီတော့ ကျနော်လည်း အောက်ဆင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပစ်လိုက်တယ်၊

" မရွံဘူးလား...ကိုကျော်"

လို့အသံတိုးလေးနှင့်ပြောတော့

" မရွံပါဘူး ကိုယ့်မိန်းမဟာပဲ ရွံပါဘူး သင်းသင်းလည်း ရွံလို့မရဘူးနှော်"

" အင်းပါ..ကိုကျော်တောင်လုပ်ပေးတာ  မရွံပါဘူး"

ကျနော်လည်း အကွဲကြောင်းတလျောက် ယက်ပေးတာ သင်းသင်းက အသံတွေ ထွက်နေတယ်၊၊ အိမ်မှာအဖေအမေတွေ နိုးသွားမှာ စိုးလို့သာ သိပ်အသံမထွက်တာလေ၊၊ ကျနော် မိန်းရပြီဆိုတော့ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝခံချင်တယ်လေ၊၊

ကိုယ်ယက်ပေးမှ သင်းသင်းကို နောက်ဆိုစိတ်တိုင်းကျ ခိုင်းလို့ရမှာမို့ ကျနော်က အပျိုစင်အဖုတ်ကိုအားရပါးရယက်ပေးနေတာ၊၊ အဖုတ်ကိုဖြဲပြီး လျှာကို မွှေပစ်လိုက်တော့ အင်း ဟင်းအင်း ဟင်း နှင့်မြည်တယ်၊၊လျှာနှင့်ယက်တော့လည်း အသံက

" ပလပ်..ပလပ်"

အသံတောင် ထွက်တယ်၊၊ ထွက်မှာပေါ့ သင်းသင်းကလည်း အရည်တွေ ထွက်နေတာကိုး၊ ကျနော်က ကာမစိတ် နည်းနည်း ထန်တယ်၊၊ လူပျိုဘဝမှာတောင် ဂွင်းထုရင်အနည်းဆုံး သုံကြိမ်လောက် ထုနိုင်တယ်၊၊ လေးကြိမ်မြှောက်ထုတဲ့ အချိန်မှာ ပုံမှန်သွားလာနိုင်ပေမယ့် လှေကားအဆင်းမှာ မလွယ်ဘူး။

အတက်မှာ တက်နိုင်ပေမယ့် အဆင်းမှာ ဒူးခွေပြီး လဲချင်သလို ဖြစ်တာကြောင့် လေးကြိမ် မထုတော့ဘူး၊သုတ်ထွက်လည်း ထိန်းထားနိုင်တယ်လေ၊၊ ကျနော်က သင်းသင်း အစေ့ကို လျှာဖျားနှင့်ထိုးဆွပေးတာ သင်းသင်းတစ်ယောက်

" အီး ဟီး"

ဆိုပြီး တုန်တုန်သွားတယ်၊၊ အစေ့ကို နှစ်မိနစ်လောက် စုပ်ပေးတာ သင်းသင်း တစ်ယောက် တုန်ပြီး အဖုတ်ထဲက အဖြူနှစ်ကလေးတွေ ထွက်ပြီး သူမပြီးသွားတယ်။ ပြီးတော့ ဘာမှမလုပ်ရဘဲ အသက်ရှူသံတွေ ထွက်ပြီး မောနေတယ်ဗျို့။ ကျနော်လည်း သင်းသင်းပြီးသွားတော့ ရပ်လိုက်ပြီး သင်းသင်း ဘေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။

" သင်းသင်း ကိုကျော်လီးကို စုပ်ပေးဦ"

ဆိုပြီးလီးအရေပြားကို လှန်လိုက်တယ်၊၊ သင်းသင်းလည်း အိပ်ရာကထလာပြီး တပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်တယ်၊၊ဘယ်အရသာ ရှိပါ့မလဲ၊၊

တောင်တော့ တောင်နေတာပေါ့ ။ လီးနှင့်လျှာနှင့်တွေ့တာ မတောင်ပဲနေပါ့လား၊ အင်း..ရန်ကုန်ရောက်မှသင်ပေးရမယ်၊၊ သုံးမိနစ်လောက်ပဲ စုပ်ပြီး အာညောင်းတယ် ဆိုပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြောင့် နှင်းနှင်းကို လိုးဖို့ကြံရတော့တာပေါ့။ ကုတင်မရှိတော့ မွေ့ယာမှာပဲ ပက်လက်လှန်ပြီး လှေကြီးထိုးပြီးဆွဲရတယ်၊၊

အစေ့နှင့်အဖုတ်ကို လီးနှင့်ကလော်ပြီး သုံးမိနစ်လောက်အထဲကို မထည့်ပဲ လုပ်လိုက်တယ်၊၊ သင်းသင်းဆီက အသံလေးထွက်လာမှ အဖုတ်ထဲ လီးစသွင်းတာ၊ အပျိုဆိုတော့ တန်းပြီးသွင်းပစ်လိုက်ရင် အရမ်းနာသွားမယ်၊၊ ဒီတော့ အဖျားလောက်ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် သုံးမိနစ်လေးမိနစ်လောက် အချိန်ဆွဲပြီးလိုးပေးပြီး သင်းသင်းအသံလေး ခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာမှ ဆက်ကနဲထိုးသွင်းပစ်လိုက်တာ

" အာ့....ကိုကျော်"

ဆိုပြီး အသံကျယ်ကျယ် ထွက်သွားတယ်၊၊ အပြင်မှာ နှင်းနှင်းတောင် အိပ်နေရင်းက လန့်နိုးသွားလောက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းသေးတယ်၊၊ ကျနော်လည်း ခဏတော့ ရပ်ပစ်လိုက်ပြီး နို့ပြန်စို့ရတာပေါ့၊၊

သင်းသင်းဆီက အသံထွက်လာတော့ ထပ်ပြီး အဆုံးထိ သွင်းပစ်ရတာပေါ့၊၊ ဒီတော့လည်း သင်းသင်းက တဟီးဟီး အသံထွက်လာတာပေါ့၊၊ ကျနော်က အားနှင့်မဆောင့်ရတော့ အားမရဘူးဗျ၊၊ ဆယ်မိနစ်လောက်တွယ်ထည့်လိုက်ပြီး ရပ်လိုက်တယ်၊၊

ပြီးတော့ သင်းသင်းကို ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးတော့

" နာတယ်  ကိုကျော်

ဆိုတော့ တဖြေးဖြေး ကြိတ်လိုးလေး လိုးရတာပေါ့။ နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာတာလေ၊၊ ကျနော် အဆုံးထိထည့်ပြီး ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ၊၊ လူလည်း နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတာပေါ့ဗျာ။

" သင်းသင်း ကောင်းရဲ့လား"

" အင်း"

ကျနော်တို့နှစ်ယောက် အဝတ်အစားထဝတ်ပြီးဖက်ကာ အိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။

..................................................

နောက်တစ်ရက် မိုးလင်းတော့ သင်းသင်းတို့ အဖေအမေကို ကန်တော့ပြီး ရန်ကုန်ကို လာလိုက်တယ်၊၊ ရန်ကုန်မှာကျတော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးရတော့ အရမ်းကောင်းတာပေါ့ ။ သင်းသင်းလည်း လီးစုပ်တတ်လာသလို ဖင်တောင်ချလို့ရလာတယ်၊၊ ချစ်စခင်စကြင်နာစပဲလေ အပီအပြင် ဆော်လို့ ရလာတာ့ပေါ့ဗျာ။

ကျနော်လည်း အလုပ်ကငွေရနေတော့ ပျော်ပျော်ရွှင်ပါပဲ၊၊ တစ်လနောက်တော့ သင်းသင်းအဖေ ကားတိုက်ခံရပြီး ဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတယ်၊၊ ကျန်တဲ့နေရာကျိုးပေမယ့် ကျောက်ပတ်တီးစည်းလိုက်တာ ကောင်းသွားပေမယ့်၊ ဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတာကျတော့ မကောင်းတော့ပဲ ချိုင်းထောက်ကြီးနှင့်နေရတာ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။ ခလေးတွေက လူလားမမြောက်သေးတော့ အားလုံး ကျနော့် တာဝန်ဖြစ်လာတယ်၊၊

ငွေရတဲ့ ကာလမို့လို့ သင်းသင်းတို့ မိသားစုကို ထောက်ပံ့ထားနိုင်တယ်လေ၊၊ သင်းသင်းက သူ့အဖေအမေမိသားစုကို ထောက်ပံ့ထားတဲ့ ကျနော်ကိုရွှေပေါ်မြတင် ဆိုသလိုပဲ၊၊ ကျနော် ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ခွင့်ပြုတာပဲ၊၊ ကျနော်လည်း လိုးရင်းဆော်ရင်း သင်းသင်းက ကိုယ်ဝန်ရလာတယ်၊၊ အစောပိုင်းခြောက်လအထိ ကျနော် လုပ်ဖြစ်တယ်၊၊

နောက်တော့ မလုပ်ရဲတာနှင့် လီးစုပ်ခိုင်းရတာပေါ့၊၊ ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရတော့ဘူး။ သင်းသင်းက စျေးဝယ် ဘာဝယ်တာ လမ်းလျောက်တော့ ဝယ်နိုင်သေးတယ်၊၊ ကျနော်က ရှစ်နာရီလောက် ရုံးသွားရလို့ သူနှင့်မလိုက်ဖြစ်ဘူး၊ သင်းသင်းပဲ မနက် စောစောထ ထမင်းကြော်ပဲပြုတ်ဝယ် ကော်ဖီဖျော်ပြီး စျေးသွားလေ့ရှိတာပေါ့၊၊

.................................................................................

ခြောက်လလောက်ကြာတော့ သင်းသင်းကို စောင့်ရှောက်ရအောင် နှင်းနှင်းကို ကျနော်တို့ဆီ လွှတ်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းရောက်လာတော့ သင်းသင်းပြောတာနှင့် အခန်းတွေ ကန့်ရတာပေါ့။ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်လည်း တစ်လုံးထပ်ဝယ်ရတာပေါ့၊၊

နှင်းနှင်းက သူ့အမအိမ်မှာ နေရပြီး တိုက်ခန်းဆိုပြီး လုံခြုံတာကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတယ်၊၊ သူ့အမစျေးသွားတဲ့ အချိန် သူက ထမင်းကြော်ကော်ဖီဖျော်ပြီး ကျနော်ကိုလည်းကျွေးသူလည်းစားပေါ့၊၊

သူက ညအိပ်ရင် ဘရာရော ပင်တီပါ ချွတ်အိပ်လေ့ရှိတယ်။ သူ့အခန်းဘက်က ပြူတင်းပေါက် မရှိတော့ ပူတယ်လေ၊၊ အဝတ်ပါးလေး ဝတ်ပြီးတော့ပေါ့ မနက်ကျ မှဘရာဝတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီး ထမင်းကြော်တာ။

ကြာလာတော့ ကျနော်နှင့်ပိုပြီး ရင်းနှီးလာသလို ကျနော်လည်း သွားရည်တမျှားများ ကျနေမိတယ်။ ကျနော်လည်း အချစ်က တစ်ယောက်တည်းနှင့် မလုံလောက်တော့ဘူး ။ အချစ်များများ လိုချင်လာတယ်။ ဒီတော့ခယ်မချောချောလှလှကို လိုးချင်လာတယ်၊၊ ဆိုရိုးစကားတောင်ရှိသေး၊ ခဲအိုဆိုတာ ခယ်မပေါင်တစ်ခြမ်းကို ပိုင်တယ်ဆိုတာ၊ ကျနော်က တစ်ကိုယ်လုံးရအောင်ကြံမယ်။

ကျနော်လည်း နေမြင့်လေ အရူးထလေ ဆိုသလို သင်းသင်း ကိုယ်ဝန်ရင့်လေ တဏှာပိုး ထလေပေါ့ဗျာ။ ဘာလို့လည်းဆိုရင် တရက်တရက် လီးစုပ်ခံရတာနှင့် အာသာမပြေဘူး၊ တညတလေ တံခါးလေး စေ့ရုံစေ့ထားပြီး အားမရတဲ့ ညဆိုရင် မိန်းမကို ကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကို ဖြေးဖြေးလေးလိုးသေးတယ်၊၊ ကိုယ်ဝန်ရှစ်လလောက်အထိ သင်းသင်းကို စည်းရုံးပြီး လိုးတယ်၊၊ သင်းသင်းကလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိပေမယ့် ကျနော့်တောင်းဆိုချက်ကို လိုက်လျောရတယ်၊၊

သူကလည်း ကျနော် အမြန်ပြီးအောင် အသံလေးတွေ ထွက်ပြီး အော်ရတာပေါ့လေ၊၊ ကျနော်လည်းတမင်တကာ နှင်းနှင်း သိအောင် အီး အား အီးအားပေါ့၊ နှင်းနှင်းက သိတယ် ။ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ၊၊ တခါတလေ မိန်းမမရှိတုန်းလေး တဏှာစကားတွေ ပြောပြောနေတော့ နှင်းနှင်းက တံခါးပိတ်အိပ်တာဗျ၊ ဂျက်ထိုးထားတော့ ဝင်မရဘူးပေါ့၊၊

တနေ့မှာ မနက်အစောကြီး နှင်းနှင်းဝမ်းသွားတယ်။ သုံးလေး ကြိမ်သွားတော့ ဆေးသောက်ပြီး ဆက်အိပ်တယ်၊ နှင်းနှင်း တံခါးပိတ်ဖို့ မေ့သွားတာပေါ့၊၊ သူ့အမ သင်းသင်း စျေးသွားတယ်လေ၊ ကျနော်လည်း အိပ်ရာကထပြီး ထမင်းကြော်ကြော်ပေးမယ့် သူမရှိတော့ နှင်းနှင်းအခန်းကို ကြည့်တဲ့အခါ တခါးစေ့ထားရုံသာတွေ့တော့ ကျနော်ဝင်သွားလိုက်တယ်၊ ဒီအကွက်က ကျနော် ကျားချောင်းချောင်းနေတာလေ ။ နှင်းနှင်းကို လီးကြိုက်သွားအောင် လိုးလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာကိုး၊၊

ပင်ပန်းလို့လား မသိဘူး ။ ပက်လက်ကလေး ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ပျော်နေတယ်၊ လုံချည်က မကျွတ်ပေမယ့် ဖြေလျော့နေတာပေါ့၊၊ အင်္ကျီပါးပါးအောက်မှာ စီကာ့လောက် နို့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး တွေ့ရတော့ စို့ချင်လိုက်တာ၊၊ ကျနော် ဆုံးဖြတ်ချက်က နို့စို့ဖို့ မဟုတ်ဘူးလေ၊ နောက်ဆို အဖုတ်ရရင် နို့ကကြိုက်သလောက်စို့လို့ ရတယ်မဟုတ်လား။

ဒီတော့ အဖုတ်ကို လုပ်ဖို့ ထမီလေးဖြေပြီး အပေါ်က အောက်ကို လျောချလိုက်တာပေါ့၊ အိပ်ရေးပျက်လို့လား မသိဘူးမနိုးဘူးဗျ၊၊ ကျနော် နှင်းနှင်းအဖုတ်ကို ကြည့်တော့ သိပ်လှတယ်။ အမွှေးကလည်း နုနုလေး၊အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက သိပ်လှတယ်၊၊

ကျနော် လျှာနှင့် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ယက်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။ မနိုးသေးဘူး၊ ဆယ်ချက်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာ အဖုတ်မှာ ကျနော့် သွားရေတွေနှင့် ချွဲလာတယ်။ ကျနော် အားမရဘူး ။ ခြေနှစ်ချောင်းထောင်းလိုက်တော့ အင်း အင်း ဆိုပြီး တချက်လှုပ်သွားတယ် ။ မနိုးသေးဘူး၊ လျှာနှင့်ကုန်းပြီး အကွဲကြောင်းထဲ မွှေလိုက်တော့ နှင်းနှင်းလန့်နိုးလာပြီး

" ဟာ....ကိုကျော် ဘာလုပ်တာလဲ"

" ဖယ် မမ သိရင် အားလုံးပြသနာပဲ"

ဆိုပြီး ရုန်းထွက်ဖို့ လုပ်တယ်၊ ဝမ်းသွားထားတော့ သိပ်မလှုပ်နိုင်ဘူး၊ ကျနော်ကလည်း သိတယ်၊ ဒါကြောင့်သူ့ရင်ဘတ်ကို ခွ မျက်နှာကို နှင်းနှင်းခြေဖက်ကို မျက်မှာမူ ထိုင်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော့် ကိုယ်လုံးဖိထားတော့ နှင်းနှင်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး၊၊ လူကသာ မလှုပ်နိုင်ပေမယ့် လက်ကကျနော့ကျောကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် ရိုက်ပြီး

" ကိုကျော်  မလုပ်ပါနဲ့ သမီးကို လွှတ်ပါ"

" မမ သိသွားလိမ့်မယ်"

ကျနော်က မလွှတ်တဲ့ အပြင် ဖင်ကိုဆွဲ မ,ကာ ဖင်အောက် ခွခေါင်းအုံးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ ဖင်ကြီးအပေါ်ကိုမြောက်တက်လာတယ်။ ကျနော် အားရပါးရ ယက်ပေးလိုက်တယ်၊ ငိုနေတဲ့ အသံ တိတ်သွားတ်၊၊ အရည်တွေလည်း ထွက်လာတယ်၊၊ သူမရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ဖြဲပြီး အစေ့ကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊

ငါးမိနစ်လောက် ယက်ပေးလိုက်တာ နှင်းနှင်းတစ်ယောက် တဆက်ဆက်တုန်ပြီး ပြီးသွားတယ်၊၊ ကျနော်နေရာ ပြောင်းပြီး ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်တော့ 

" မလုပ်ပါနဲ့ ကိုကျော် မမသိရင် မိုးမီးလောင်ပါ့မယ် "

" ငါရှင်းနိုင်တယ် နှင်း"

ဆိုပြီးအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ အင်္ကျီကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး နို့သီးခေါင်း သေးသေးလေးတွေကို စို့ရင်း လီးဒစ်ဖျားလေးနဲ့ အဆုံးအထိ မသွင်းဘဲ အရည်လိုက်လာအောင် တဖြေးဖြေးနဲ့ ငါးမီနစ်လောက် အသားကျအောင် လိုးနေလိုက်တယ်၊၊ နှင်းနှင်းလဲ မရုန်းကန်နိုင်တော့ဘဲ မျက်စိပဲ မှိတ်ထားရတာပေါ့လေ။

ဘယ်လောက်ပဲ ငြင်းဆန်ဆန် လီးနှင့်အဖုတ်တွေ့ရင် အဖုတ်က သူ့အလုပ်ကို သူသိတာပေါ့၊၊ မကြာပါဘူး ။ နှင်းနှင်းတယောက် ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်လေ၊ ဒီတော့ ကျနော် အချိန် မဖြုန်းတော့ဘူး ။ အမှေးပါး ဟိုင်မင်ကို ထိုးခွဲလိုက်တော့ နှင်းနှင်းမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး

" အား....နာလိုက်တာ ကိုကျော်ရယ်" တဲ့၊

" ခဏလေးပါ နှင်းနှင်း မကြာခင်ကောင်းသွားမှာပါ"

" မမလာလို့ မိသွားရင် ကျမ ပြသနာတက်ပါ့မယ်"

" သင်းသင်းလာဖို့ အဝေးကြီးပါ"

ကျနော်လည်း အေးအေးဆေး လုပ်လို့ရပြီလေ။ ဒီတော့လည်း နှင်းနှင်း ကောင်းအောင် နို့စို့ရင်းလိုးလိုက်တယ်၊ ပထမတော့ ဖြေးဖြေး နောက်တော့ အားလည်းသုံးရတာပေါ့၊၊ နှင်းနှင်းက ကျနော့်ခါးကို ခြေထောက်နှစ်ဘက်နှင့်တောင် ချိတ်လိုက်သေးတယ်၊၊

ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်း တဟင်းဟင်း ညည့်းလို့ ။ ဒါတောင် သူဝမ်းသွားထားလို့ အာလျော့နေတာ၊၊ သူသာနေကောင်းရင် အရမ်းကောင်မှာ အချိန်အေးအေးဆေးဆေးရလို့ သုတ်ထိန်းလိုးတာတောင် ကျပ်ထုပ်နေလို့ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်မှာ နှင်းနှင်းရော ကျနော်ရော ပြီးသွားတယ်။

ပြီးသွားတော့ ရပ်လိုက်တဲ့အခါမှာ

" ကိုကျော်ကျမ ဗိုက်ကြီးသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

" ဗိုက်ကြီးသွားရင်  နင့်ကို ငါယူမယ်"

" ဘယ်လိုဖြစ်မှာလဲ ကိုကျော်"

" ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ညနေ ငါဆေးဝယ်လာခဲ့မယ်"

ဆိုပြီး အခန်းအပြင်ထွက်လိုက်တယ်၊ သတိရလို့ သနပ်ခါးတုံးကို ယူပြီး တခါးဂျက်ထိုးတဲ့ ဂွင်းကို ထုပစ်လိုက်တယ်၊၊ နောက်နေ့ အေးအေးဆေးဆေး ဝင်လို့ ရအောင်လေ။

ကျနော်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ရုံးကို လစ်လာလိုက်တယ်၊ နှင်းးနှင်းကတော့ အိပ်ရာက မထနိုင်တော့ဘူး ။ အိပ်ပြီး ကျန်ခဲ့တော့တယ်။ ညနေပြန်ရောက်တော့ သင်းသင်း မရိပ်မိအောင် နှင်းနှင်းကို ဆေးဝယ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ နောက်တနေ့  နံနက် သင်းသင်း စျေးသွားချိန်ရောက်တော့ နှင်းနှင်းကထမင်းကြော်လေး ထကြော်တော့ ကျနော်နှင်းနှင်း နောက်ကနေဖက်ပြီး မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ် ။ နှင်းနှင်းက

" ကိုကျော်ရယ်....ကျမတို့ မသင့်တော်ပါဘူး"

" ဘာလို့ မသင့်တော်ရမှာလည်း နှင်းနှင်း"

" ကိုကျော် က တစိမ်း မဟုတ်ဘူးလေ..မမယောက်ျားဆိုတော့"

" အော်နှင်းနှင်းကလဲ ခယ်မနှင့်ခဲအို ဆိုတာ ဒီလိုပဲ၊ ကိုကျော်က နှင်းနှင်းကို ချစ်နေတာလေ၊"

" မမ သိသွားရင် မခက်ဘူးလား"

" သိသွားတော့လည်း ကိုကျော်နှစ်ယောက် ပေါင်းမှာပေါ့"

" ကိုကျော်ကလည်း မနှင်းက ရပါ့မလား"

" ရအောင် ကြံမှာပေါ့"

" ကျမ ရှက်တယ် ကိုကျော်၊ အမယောက်ျားနှင့်ဖြစ်တာ"

" အော် ဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘာလို့ ရှက်နေရအုံးမှာလည်း"

" ကျမ နယ်ပြန်တော့မယ် ကိုကျော်"

" မင်းအမ ဗိုက်ကြီးနှင့်ဘယ်လိုထားခဲ့မှာလည်း နေ့စေ့လစေ့ ဖြစ်နေပြီ..ငါအလုပ်သွားတုန်း ဗိုက်နာနေရင်ဒုက္ခမဟုတ်လား"

" အင်း...ကျမ ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းတောင် မသိဘူး"

ဆိုရင်းမီးဖိုပေါ်က ထမင်းကြော်အိုးကို ချလိုက်တယ်။

" ကဲလာပါ နှင်းရယ်"

ဆိုပြီး နှင်းနှင်းအခန်းထဲဆွဲခေါ်လိုက်တော့ နှင်းနှင်းလည်း မထူးဇာတ်ခင်းကာ ပါလာတယ်။

" ကိုကျော်ကလည်း နေ့တိုင်းပဲ လုပ်ချင်နေတာပဲလား"

" နှင်းနှင်းကလည်း နင့်အမဗိုက်ကြီးကတည်းက ငါ့မှာ ငတ်နေတာလေ"

" ကိုကျော် မငတ်ပါဘူး၊ ကျမသိပါတယ်"

" ဟင်...နှင်းနှင်းက ဘယ်လို သိလဲ"

" နေ့တိုင်းနီးပါးလောက် အသံကြားနေရတာ"

" အဲဒါ နင့်အမ လီးစုပ်ပေးနေတာလေ"

" ငါ့မှာ သူလီးစုပ်ပေးရုံနှင့်  အားမရဘူး"

" ဒါဆို ဟိုတနေ့က မမ အော်သံကြားရတယ်"

" ငါလည်း မနေနိုင်လို့   နင့်အမ ဖင်ကို လိုးရတာဟ"

" ဟင် ကိုကျော် မမက ဖင်လည်း အလုပ်ခံတာလား"

" သူလည်း အစောတုန်းကတော့ မကြိုက်ဘူး၊ နောက်တော့ ကြိုက်လာတာပေါ့"

" အမလေး ကြောက်စရာ ကိုကိုကျော်ရယ်"

" သူလည်း နင့်လိုပဲ အစပိုင်းတုန်းက ကြောက်တယ် ..နောက်ကျတော့ ကောင်းမှန်းသိတော့ ဖင်ကို အမြဲတန်းချခိုင်းတယ်"

" ကိုကိုကျော်ကရော မရွံမရှာ ချတာပဲလား"

" ရွံစရာလား ကိုယ့်မိန်းမပဲ သူကောင်းအောင် ငါဆို ဖင်တောင် ယက်ပေးတာ"

" မနေ့တုန်းက ကိုကိုကျော်ယက်တုန်းက ခံလို့ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဖင်ချခံမှာတော့ ကြောက်တယ်"

" ဒါဆို နှင်းနှင်းက အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကြိုက်တယ်ပေါ့"

" အင်း...တခါမှလည်း အဖုတ်အယက်မခံဘူးတော့ တမျိုးပဲ..နောက်ပြီး ကိုကိုကျော်အဖုတ်ယက်ပေးလို့သာကျမလည်း အလုပ်ခံလိုက်တာ"

" ကဲလာ ဒီနေ့ ရှယ်ယက်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းအဖုတ်ကို အထူးတလည် ရှယ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်၊ မနေ့က ရုန်းနေလို့ သိပ်မလွတ်လပ်ပေမယ့်၊ ဒီနေ့ကတော့ ရှယ်ယက်လိုက်တယ်၊ ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ယက်ရသေးတယ်၊ နှင်းနှင်းကတအီးအီး တအားအား အော်ပြီးပြီးသွားတာ။

" နှင်းနှင်း ပြီးသွားပြီလား"

" အင်း ကိုကိုကျော်"

" ကောင်းလား"

" ကောင်းတယ်"

" ဒီလိုဆို ကိုကျော်လီးကို စုပ်ပေးပါလား"

" အင်း စုပ်ပေးပါ့မယ်"

ဆိုပြီး စုပ်ပေးတယ်။ စုပ်ပေးရင်း အားမရဘူး ထင်ပါရဲ့...။ ကျနော့်တင်ပါးကို ဆွဲပြီး သူ့ဘက်ကို အတင်းကပ်တော့ ကျနော်လည်း သဘောကျပြီး အဆုံးနီးပါး ဆောင့်ပေးသေးတယ်။ ငါးမိနစ်လောက် အစုပ်ခံပြီး နှင်းနှင်းကို ကုတင်စောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးခံပြီး ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်က ပြောလက်စ စကားအတိုင်း နှင်းနှင်းဖင်ကုန်းပေးတော့ နှင်းနှင်းအဖုတ်နှင့် ဖင်ကို ယက်ပေးသေးတယ်၊၊ နှင်းနှင်းက ဖင်ယက်ခံရတာ ကြိုက်တယ်၊တဟင်းဟင်း အသံကို ထွက်လို့။

ဒီနေ့တော့ ဖင်ကိုမချသေးဘူး ။ အဖုတ်ကို အီဆိမ့်နေအောင် ချမယ်ဆိုပြီး နောက်ကနေ တဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တယ်၊၊ လီးဝင်တာကိုလည်း အားမရဘူး ထင်ပါရဲ့၊ လက်ကို နောက်ပြန်နှင့် ကျနော်ကို ဆွဲတယ်၊၊ကျနော်လည်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လုပ်တာ သိပ်မကြာဘူး ။ ဆယ်မိနစ်လောက်မှာ သူပြီးသွားတယ်၊၊

ကျနော်လည်း နှင်းနှင်း ခါးကိုဆွဲပြီး  ဆောင့်လုပ်တာ ငါးမိနစ်လောက်မှာ ပြီးသွားတယ်လေ၊၊ နောက်တော့ ကျနော်လည်းရေမိုးချိုး ထမင်းကြော်စားပြီး ရုံးသွားတယ်၊၊

အလုပ်က ခွင်ရှိနေတာမို့ မအားဘူး၊ ကျနော်နဲ့နှင်းနှင်းဟာ သင်းသင်းမသိအောင် မနက်ပိုင်း ကာမဆားငံရေအတူတူ သောက်လာတာ ပုံစံမျိုးစုံသာမက ဖင်ပါ ချလာနိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် သင်းသင်းက မွေးခါနီးဖြစ်လာတဲ့ အခါ စျေးမသွားနိုင်တော့ပဲ နှင်းနှင်းကိုသာ သွားခိုင်းတော့ တာကြောင့် ကျနော်လည်း ငတ်လာတယ်၊၊ ဒီတော့ ညဘက်မှာ သင်းသင်းအိပ်ချိန်နှင်းနှင်းအခန်းထဲ အတင့်ရဲပြီး လုပ်တော့တယ်၊၊ နှင်းနှင်းက

"  အာ....ကိုကိုကျော် မမသိသွားရင်ဘယ်လို လုပ်မှာလည်း တဲ့ " 

ကျနော်က

" မကြားအောင် လုပ်မယ်"

ဆိုပြီးတွယ်တယ်၊ပထမတော့ သင်းသင်းမသိပေမယ့် နောက်တော့ ရိပ်မိလာတယ်၊၊

လက်ပူးလက်ကြပ်မိအောင် ဖမ်းဖို့ဆုံး ဖြတ်လိုက်တယ်၊ တနေ့ သူအိပ်ချောင်ယောင် ဆောင်နေတာကို မသိဘဲ ကျနော်ကနှင်းနှင်းကို လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့်လိုးနေတုန်း ကျနော့် နောက်က ဝင်လာတာ မသိဘူးလေ။ ကျနော်က ကိုယ်ရှူး ကိုယ်ပက်တာပါ တံခါးဂျက်ပေါက်ကို ပိတ်မရအောင် ထုခဲ့တာကိုး။ "ချောက်" လို့အသံကြားပြီးမီးလင်းလာတော့ ကျနော် ရပ်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ သင်းသင်း။ 

" ဟင်..မမ"

ကျနော်က စိတ်မပူပါဘူး ။ ကျနော်မှာနိုင်ကွက်ရှိတယ်၊ ကိုယ်တိုင် အလုပ်လုပ်ပြီး ရှာကျွေးထားတဲ့ မိန်းမတွေပဲလေ၊

" ကိုကိုကျော်..ရှင်အကြံ ပက်စက်လှချည်လား"

နှင်းနှင်းကတော့ ငိုနေရှာတယ်။ 

" ငါဘာအကြံပက်စက်လို့လဲ"

" ရှင် လက်ပူးလက်ကြပ် မိနေတာတောင် မုံလာဥ လုပ်ချင်သေးတယ်"

" နှင်းနှင်း  ညည်းကလည်း မိုက်လိုက်တာအေ""

" ညည်းက အငယ် ကိုကိုကျော်မှ ာအပြစ်ရှိတာ"

" ဟ ငါက နင့်ကို မလိုးရလို့ နင့် နင့်ညီမကိုလိုးတာ ငါ့အပြစ်လား"

" ရှင်လူယုတ်မာ ၊ရှင်ကျမ ဗိုက်မကြီးခင်က ရှင်ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ် ကျမခံခဲ့တာ၊ ကျမဗိုက်ကြီးတဲ့ခဏလေးတောင် မစောင့်နိုင်ဘူးလား"

" အေးလေ ငါအကြာကြီးမစောင့်နိုင်ဘူး ။ မင်းကလေးမွေးပြီးတော့လည်း တစ်လခွဲနှစ်လ စောင့်နေရအုံးမှာ"

" ကိုကိုကျော် ရှင်သာလူယုတ်မာ ခွေးကျင့်ခွေးကြံကြံတယ်"

" အေး ငါဟာ ခွေးမဟုတ်ဘူး၊ နွားသိရဲ့လား နွားဟ"

" နွားတစ်ကောင်လို ကျင့်ပြီး ညည်းတို့ တအိမ်သားလုံးကို ထောင်နှုတ်ခမ်း လမ်းလျောက်ပြီး ရှာကျွေးနေတာ"

" ကျမရှင်နှင့် မပေါင်းနိုင်ဘူး"

" မပေါင်းရင်လည်းနေလေ၊ နင်တို့ထွက်သွား၊နင်တို့တစ်မိသားစုလုံး ငတ်လိမ့်မယ်"

" ဟုတ်ပါတယ် မမရယ်..မောင်လေးတွေ ညီမလေးတွေကို ကြည့်ပါဦး"

ဆိုတော့ သင်းသင်းက ချာကနဲ ထွက်သွားပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝင်ငိုနေတော့တယ်၊၊ ကျနော်လည်း

" နှင်းနှင်းခဏနေအုံး "

ဆိုပြီး သင်းသင်းအခန်းထဲ လိုက်သွားတယ်။ နှင်းနှင်းလည်း ငိုကျန်ခဲ့တယ်၊၊ သင်းသင်း အခန်းရောက်တော့သင်းသင်းကို ဖက်လိုက်ပြီး သင်းသင်းကို

" မငိုပါနဲ့သင်းသင်း ကိုယ်တို့ သားသမီးလေးဗိုက်ထဲမှာ စိတ်ညစ်နေရလိမ့်မယ်၊"

" သွား   ရှင် ကျမအနားမလာနဲ့"

" သင်းသင်း  နေ့စေ့လစေ့ကြီးကွာမငိုပါနှင့် တော်ကြာခေါင်းကိုက် စွဲသွားပါ့မယ်"

" စွဲစွဲ ..ရှင် ကျမအပေါ် သစ္စာဖောက်ရက်တယ်"

" သစ္စာဖောက်တာ မဟုတ်ရပါဘူး၊ ကိုယ် တကယ် မနေနိုင်လို့ပါ"

" ရှင်မနေနိုင်တာက ဘာအရေးလည်း.....ကျမညီမလေး ဘဝပျက်ပြီ"

" ငါ မင်းတို့ မိသားစုအားလုံးကို စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်"

" ရှင် မစောင့်ရှောက်လို့ လဲ မရဘူး၊ကျမတို့တစ်မိသားစုလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်မှာပေါ့၊ အဖေက ဒုက္ခိတကလေးတွေက အရွယ်မရောက်သေးဘူး"

" အေးပါ ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ မင်းရော နှင်းနှင်းရော ငါစောင့်ရှောက်ပြီး မင်းတို့မိဘနှင့်မောင်နှတွေကို ငါ့မိသားစုလို စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်"

" ရှင် တကယ်လား"

" အော် အရင်ကလည်း ထောက်ပံ့နေတာပဲ အခုလည်း ဘာထူးမှာလည်း အခုလည်း ထောင်ပံ့နေတာပဲလေ၊နောက် မင်းမိဘအိမ်ကို တိုက်သစ်ဖြစ်အောင် ငါပြန်ဆောက်ပေးပါ့မယ်"

သင်းသင်းလည်း ကျေနပ်သွားတယ်။

" နောက်မှ ခလေးအမေဖြစ်သွားမှ ကျမကိုပစ်မသွားနှင့်"

" အေးပါကွာ၊မငိုနဲ့တော့ အိပ်တော့နော်"

" ရှင်ကဘယ်သွားမလို့လည်း ဟိုဘက် မင်းညီမ ငိုနေတယ် ခဏချော့ပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်"

" ကျမက ညီမလေးကို မျက်နှာပူတယ်"

" နှင်းနှင်းလည်းအဲလိုဖြစ်နေမှာ တော်ကြာစိတ်ညစ်ပြီး မတော်တရော် လုပ်သွားမှာစိုးလို့"

" ကျမ မျက်နှာပူတယ် ရှင်ဘာသာရှင်သွားပြီး ပြော"

ကျနော်လည်း ဗိုလ်တိုက်ချွန်းထုံးနှလုံးမူပြီး နှင်းနှင်းအခန်း ကူးလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်လည်း သင်းသင်းနှင့်ပြေလည်သွားပြီဆိုတော့ နှင်းနှင်းအခန်းဘက် ကူးရပြန်တယ်၊၊ နှင်းနှင်းက ကျနော်နှင့်သင်းသင်းပြောနေတာကိုကြားပြီး ဖြစ်နေတယ်၊၊

" ကိုကိုကျော်မမနှင့် အဆင်ပြေသွားပြီလား"

" ပြေသွားပြီလေ၊ အခုတော့ နှင်းနှင်းနဲ့လည်း တရားဝင်နေလို့ရသွားပြီ၊နှင်းနှင်းတို့အိမ်ကိုလည်း ပြန်ဆောက်ပေးမှာ"

" ဝမ်းသာပါတယ် ကိုကိုကျော် အဖေတို့လည်း အေးအေးချမ်းချမ်းနေရပြီပေါ့"

" ကဲပါ ဒီလိုဆို ပြန်စရအောင်"

" ကိုကိုကျော် ဒီနေ့တော့ နားလိုက်၊မမနားသွားနေလိုက် သူဝမ်းနည်းနေမယ်"

ကျနော်လည်း သင်းသင်းဆီ ပြန်သွားပြီး အိပ်ရတာကြောင့် သင်းသင်းလည်း ဝမ်းသာနေတယ်။ နောက်ရက်တွေမှာ သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့ တစ်ယောင်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာမဆိုင်ဘူး၊ နှင်းနှင်းက သူချက်ပြုတ်စရာရှိချက်ပြုတ်ပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝင်နေတာပေါ့၊၊ သင်းလည်း စားစရာရှိသွားစား သွားစားပြီး သူလည်းသူ့အခန်းဝင်တယ်၊၊

ကျနော်ကတော့ ညကျတော့ အခန်းကူးရတာပေါ့၊၊ သင်းသင်းက အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပေါ့။ ဒီလိုနှင့် ကျနော်အလုပ်သွားနေတုန်း သင်းသင်း ဗီုက်နာလာတာပေါ့၊၊ သင်းသင်းကနှင်းနှင်းကို မခေါ်လို့မရတော့ ခေါ်ရတော့တယ်။

သွေးရင်းချာတွေ ဆိုတော့လည်း နှင်းနှင်းလည်း ပြာတိပြာရာဖြစ်ပြီး ကျနော်ကို ဖုန်းခေါ်ပြီး အကျိူးအကြောင်းဖုန်းဆက်ပြောကာ ဆေးရုံသွားကြတယ်၊၊ ကျနော်လည်း အလုပ်က ဖြတ်မရတော့ ညနေမှ ရောက်ဖြစ်တယ်၊၊ သင်းသင်းက မမွေးနိုင်တော့ အရေးပေါ် ခွဲမွေးရတာပေါ့၊၊ သွေးလိုတော့လည်း နှင်းနှင်းဆီက ယူရတယ်၊၊ ဆေးရုံစောင့်တော့လည်း နှင်းနှင်းပဲ စောင့်ရတာပေါ့။ သေးချေးကအစ အားလုံးလုပ်ပေးရတာပေါ့၊၊ ကလေးအတွက်လည်း နှင်းနှင်းကပဲ လုပ်ပေးရရှာတယ်၊၊

သင်းသင်းက ဗိုက်ခွဲထားတော့ သိပ်မလုပ်နိုင်ဘူး၊ ဆေးရုံမှာချုပ်ရိုးဖြေပြီးတဲ့အထိ နေပြီတော့ ဆေးရုံကဆင်းလာရတယ်၊၊ သင်းသင်း ဗိုက်ခွဲနေရာက အနာမကျက်တော့ အိမ်မှာ လဲလျာင်းနေရတယ်။ နှင်းနှင်းကလည်း သူ့တူလေးကို ချစ်မှချစ် ညတိုင်းခလေးအသံကြားရင် လာလာလုပ်ပေးရတယ်၊၊

ကျနော်လည်း သင်းသင်း အနားအိပ်နေရပေမယ့် ကုတင်ကြပ်လို့ အိပ်ရအဆင်မပြေသလို တစ်ခါတလေနှင်းနှင်းအိပ်ပျော်နေရင် ခလေးငိုသံ သိပ်မကြားရတော့ သင်းသင်းကို ပြောပြီး အခန်းအလယ် ကာထားတဲ့အထပ်သားနံရံကို ဖျက်လိုက်ရတယ်။

ပြီးတော့ နှင်းနှင်းကုတင်ကို ပူးပြီး နှင်းနှင်းကို ကျနော်ဘေး အိပ်ခိုင်းလိုက်တာပေါ့ဗျာ၊၊ ကျနော်အကြံကတော့ ကွက်တိပဲ။ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းကို လိုးမယ်ဆိုတော့ ငြင်းတယ်၊၊

" အာ ကိုကိုကျော် မလုပ်ပါနှင့် အမရှိတယ်"

သင်းသင်းက ဗိုက်ခွဲဒဏ်ရာရှိနေလို့ စောင်းအိပ်မရဘူးလေ။ ပက်လက်ကလေးနှင့် နေရတယ်။

" ကိုကျော် ရှင်ဟာလေ ကျမရှေ့မှာနေပြီး ကျမညီမကို လုပ်ချင်နေပါလား၊ သွားအပြင်မှာသွားလုပ်"

" အေး ရှေ့မှာဘုရားခန်းဖြစ်နေတယ် မဖြစ်ဘူး"

" ရှင်အဲလောက်မှ အရှက်မရှိရင်တော့ ကျမတို့ညီအမလည်း တယောက်ရှေ့တယောက်လုပ်ခံနေတာ အရှက်မရှိ ထိုင်ကြည်နေရရင် ရှင်လည်းအရှက်မရှိ နှင်းနှင်းစောက်ပတ်သာယက်ပြီးမှ လုပ်၊နှင်းနှင်းနင်လည်းအယက်မခံရရင် မခံနှင့်"

" ကဲ ကိုကိုကျော်  မမပြောတာနော် ရှင်လုပ်ရဲ ရင်လုပ်ပေါ့"

" ငါက..နှစ်ယောက်လုံး ယက်ပေးဖူးတယ် မလုပ်ရဲစရာမရှိဘူး"

" ကိုကျော်...ရှင်ကတော့လေ၊ နှင်းနှင်းညီမလေး ညည်းအယက်သာ ခံလိုက်တော့  အဲလောက်အရှက်မရှိတာလုပ်ပါစေ ငါလည်းကြည့်နေမယ်"

" ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီခြုံထွင်တဲ့ ကျနော် ဘယ်ရှက်မလဲ၊ လင်မယားတွေချည်းလုပ်တာ ဘယ်သူသိတာ မှတ်လို့။ ကျနော်က သင်းသင်းတစ်ယောက်က ကြည့်မယ်ဆိုတာကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားရသလို နှင်းနှင်းလည်းကျနော့်လိုပင် ဖြစ်နေသည်၊၊

ထို့ကြောင့်

"သင်းသင်း..မိန်းမမင့်ကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ပေါ့ကွာ၊ မင်းစိတ်ပါလာတယ်ဆိုရင်လည်း နောက်များမှပေါ့၊ ဆိုပြီးသင်းသင်းကိုယ်အား ခေါင်းအုံးကျောမှီပေးလိုက်သည်။

ဒါနှင့် ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းအား

" နှင်းနှင်းရေ အင်္ကျီလေးချွတ်ကွာ"

" အာ ကိုကိုကျော်ကလည်း"

" ညီမ ဘာမှရှက်မနေနှင့် နှင့်ချွတ်သာပေးလိုက်"

နှင်းနှင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းနို့ကို စို့ပေးပြီးနောက် နှင်းနှင်းပေါင်ကြားဝင်ကာ သင်းသင်း တစ်ယောက် စိတ်ပါလာအောင် တမင်ပင် အထူးယက်ပေးလိုက်သည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်းပထမတော့ အသံမထွက်ပေမယ့် နောက်တော့ အသံကလေး ထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်ကဖင်ကိုနှိုက်ပြီး အစေ့ကို သေသေချာချာစုပ်ပေးသည်၊၊ နှင်းနှင်းမှာ မျက်စိမှိတ်ပြီး သူ့အမကိုမေ့ကာ တရှီးရှီးအော်လာသည်၊၊

ကျနော်လည်း အမှန်အကန် စိတ်ပါလာပြီး ဆယ်မိနစ်လောက် စုပ်ပေးရာ နှင်းနှင်းတစ်ယောက် ပြီးသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းရပ်လိုက်ပြီး နှင်းနှင်းအား

" နှင်းနှင်းရေ ကိုကျော်လီးစုပ်ပေးဦးနော် "

ပြောပြီးသင်းသင်းဘေးနာကပ်ထိုင်ပြီး သင်းသင်းနှုတ်ခမ်းနမ်းလျက်

"ကိုကျော်လည်: သင်းသင်းကို အရမ်းလွမ်းနေပြီ"

ဟုပြောလိုက်ကာ နှင်းနှင်းအား လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သင်းသင်းလည်း အလိုးမခံရတာကြာပြီမို့ စိတ်ကလေးပါလာပြီး မျက်လုံကလေးတောင် အရောင်လက်လာသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်း လီးစုပ်တာ ခံပြီးနှင်းနှင်းအား လိုးရန်ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်အိပ်စေပြီး လိုးလိုက်သည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်း မရှက်တော့ပြီမို့ အော်ညည်းကာ ခံလေသည်၊၊

ကျနော်လည်း သားလေးနိုးသွားမည် စိုရိမ်ပြီး အရမ်းမဆောင့်ရဲပါ၊၊ ဆယ်မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုက်ကာ ခဏမျှရပ်လျက် နှင်းနှင်းအား လီးပြန်စုပ်စေသည်၊ သင်းသင်းလည်း အံ့ဩစွာ ကြည့်နေသည်၊၊ နှင်းနှင်းလီးစုပ်ပြီးသင်းသင်းဘက်လှည့်ကာ လီးအားမျက်နှာနား ကပ်ပေးလိုက်ရာ သင်းသင်းကလက်နှင့် ပုတ်ပြီး

" မစုပ်ချင်ပါဘူး"

" လုပ်ပါကွာ မိန်းမကလည်း"

" အာ အခုမီးတွင်းထဲမှာ မလုပ်ပေးဘူး"

ဟုဆိုသဖြင့် ကျနော်လည်း ဆက်ပြီး မတိုက်တွန်းတော့ပါ၊၊  နှင်းနှင်းကိုသာ ကုန်းခိုင်းပြီး တွယ်လေသည်၊၊နှင်းနှင်းလည်းညည်းသံများပေးကာ ခံလေသည်၊၊ ကျနော်  အသံလည်း တဖြေးဖြေး ထွက်လာသဖြင့် သင်းသင်းက

" ကလေးနိုးသွားမယ် ဖြေးဖြေးလုပ်"

ဟုပြောသဖြင့် ကျနော့်မှာအရှိန်လျှော့ချပြီး လုပ်ရလေသည်၊၊ သုတ်ထိန်းပြီး လုပ်သဖြင့် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်တွင် နှင်းနှင်းပြီးသွားသည်၊၊ ကျနော်လည်း နောက်ထပ်ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်လုပ်လိုက်ပြီး သုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်၊၊

သင်းသင်းက သူ့ညီမအား

" နှင်းနှင်း နင်က တော်တော် ခံနိုင်တာပဲ"

" အာ...မမကလည်း"

" ငါသာ အဲလောက်ကြာရင် ကျိမ်းစပ်နေတော့မှာ"

" ကိုကျော်ကလည်း တော်တော်ကို လုပ်နိုင်နိုင်တယ် အိမ်ထောင်သက်ကြာလေ တဏှာကကြီးလေ"

" သင်းသင်း ..နင်လည်း အရင်တုန်းက ကြာကြာလိုးမှကြိုက်တယ်ဆို"

" ဟီးဟီး..မမက အဲလိုပြောလို့လား ကိုကျော်ရဲ့"

" ဟေ့..နှင်းနှင်းတော်ပြီ၊တော်ကြ ာခလေးနိုးလာလို့"

" ကိုကိုကျော်  မမရှက်သွားပြီ"

" ဟာဒီကောင်မလေးတော့၊ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်လိုက်ဦး"

ဆိုသဖြင့် ကျနော်တို့လည်း အဝတ်အစားဝတ်လိုက်ပြီး၊သင်းသင်းကို အိပ်ရာပေါ်ပြန်သိပ်လိုက်ပြီး အိပ်လိုက်ကြသည်၊၊

နောက်နေ့တွေမှာတော့ သင်းသင်း အနာလည်းကျက်လာပြီး လမ်းလျောက်လာနိုင်သည်။ ကျနော်နှင့် နှင်းနှင်းလိုးကြပြီဆိုလျှင် သင်းသင်းက အပြင်ဘက်ထွက်ကာ တီဗီကြည့်ပြီး ရှောင်နေလေ့ရှိသည်၊၊ ကျနော်လည်းနှစ်ယောက်တွဲ လိုးချင်သောဆန္ဒရှိနေသော်လည်း ဆန္ဒမပြည့်သေးချေ၊၊ သို့သော်မကြာမှီ လေးဆယ့်ငါးရက်လည်း ပြည့်တော့မည်၊၊

ကျနော် အလုပ်မှာ ဆယ်သိန်းရပ်ကွက်ပြီးစီးပြီး တခြားမြို့နယ်ဘက်ရွှေ့ရပြီး ရာထူးလည်း တိုးကာ ဦးစီးအရာရှိပင် ဖြစ်လာသည်၊၊ သင်းသင်းတို့ အိမ်ကိုလည်းပြင်ဆောက်ရန် စီမံရသည်၊၊ သင်းသင်းမှာ ညီမဖြစ်သူ အတွက် လက်ဝတ်လက်စားများ ဆင်ပေးရန် ပူဆာသဖြင့် ကျနော်လည်း ဝယ်ပေးရလေသည်၊၊

အိမ်ဆောက်ရန်အတွက် ဆယ်သိန်းရပ်ကွက်မှ မြေအချို့ကိုပါ ရောင်းထုတ်လိုက်ပြီး တချို့ကို ချန်ထားပြီး ယခု လုပ်ရသောရပ်ကွက်တွင် လုပ်ပိုင်ခွင့် ပိုရလာသည်၊၊ ထို့ကြောင့်  မယားနှစ်ယောက် အပြင် သူတို့မိဘများကိုပင်ကောင်းစွာ ထားနိုင်လေသည်၊၊


The End




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။