အခွင့်အခါ သာတဲ့အခါ (စ/ဆုံး)
StevenLaw ရေးသည်။
သီတာတစ်ယောက် စိတ်ညစ်ညူးစွာဖြင့် အောင်မင်္ဂလာ ကားဝင်းထဲ Taxi ကို လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ELite ကားဂိတ်ကို ရောက်ခဲ့ရတယ်။ မိမိဘဝအခြေအနေကြောင့် ခရီးမထွက် မဖြစ် ထွက်ရတာကြောင့် စိတ်မောလူမောဖြစ်ကာ ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဆွဲ၍ ခရီးသည် နားနေခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး ထိုင်လို့ရမယ့် နေရာကို ရှာလိုက်တော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို တွေ့ပြီးဝမ်းသာသွားကာ
" ဟယ် ကျော်ဇင်"
" ဟေ့ သီတာမ ဘယ်သွားမလို့လဲ"
" ဟယ် ကျော်ဇင် နင်ကော ဘယ်သွားမလို့လဲ"
" အေး ငါမုံရွာသွားမလို့"
" ဟယ် ငါလဲ မုံရွာကို သွားမှာဟ"
" ဟုတ်လား နင် တစ်ယောက်တည်းလား"
" အေးလေ တစ်ယောက်တည်း၊ နင်ရော တစ်ယောက်တည်းလား"
" အေး နင်နဲ့ အဖော်ရပြီ"
" အေးဟယ်၊ ဒါနဲ့ နင်က ကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ် ဘာလို့ မသွားတာလဲ"
" တစ်ယောက်တည်း မမောင်းချင်ဘူးလေ၊ ဟိုမှာလဲ ကားတစ်စီး ရှိသေးတယ်"
" အော် "
" နင်ကရော ဘာလို့ မုံရွာ သွားတာလဲ"
" ဒီလိုပါပဲ ဟယ်၊ ငါ့မှာ ငွေရေးကြေးရေး ကိစ္စတစ်ခုရှိလို့"
" ဟုတ်လား၊ အလုပ်လုပ်ထားတာ ရှိလို့လား"
" အေးဟယ် ငါငွေချေးထားတာ ပြန်မရလို့"
" နင်ကလဲ ခုလိုခေတ်ကြီး ငွေချေးစားရတယ်လို့”
" နင့်လို ဘောစိမှ မဟုတ်တာဟယ်၊ ရှိတာလေး တိုးပွားအောင် ကြံရတာပဲ"
" နင် ဘယ်သူ့ဆီ ချေးထားလို့လဲ"
" မျိုးမင်းကို ချေးထားတာ"
" နင်က ဘာလို့ မုံရွာအထိ လိုက်လာတာလဲ"
" ဒီကောင် ဖုန်းခေါ်မရလို့"
သီတာက သူငယ်ချင်းကို တွေ့ပြီး အဖော်ရပြီလို့ တွေးကာ ပျော်သွားတယ်။ ကျော်ဇင် ဆိုတာက ငယ်သူငယ်ချင်း။ ခုထိ လူပျိုကြီး လုပ်နေတုန်း၊ သီတာမှာသာ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးတယောက် ရကာမှ ကွဲသွားရတယ်။ ခုလည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် အားကိုးပြီး ငွေရှာရတယ်၊ အတိုးလေး ရမလားလို့ တွေးပြီး သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကို ချေးငှားခါမှပဲ သူငယ်ချင်းက ဖုန်းခေါ် မရတဲ့ အတွက် မုံရွာအထိ လိုက်လာရတော့တယ်။
အခု ကျော်ဇင်နဲ့ တွေ့တော့ အားနည်းနည်း ရှိသွားတယ်။ လမ်းခရီးမှာ ကိုယ့်အသိနဲ့ ပါမှ စိတ်က အေးရတာ၊ခုလို ညဘက် ခရီးသွားရတော့ အဖော်နဲ့ဆို စိတ်ချလက်ချ အိပ်လို့ရတယ်လေ။ ကျနော် သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ မျိုးမင်းက တောထဲရောက်နေတာ၊ ဖုန်းလိုင်းမရှိတဲ့ နေရာမှာ၊ မျိုးမင်း ပူဆာလွန်းလို့ သူ့ကို အလုပ်ခွဲပေးထားတာက ကျနော်၊ သူလုပ်တဲ့ အလုပ်က ပြီးခါနီးပေမယ့် ပိုက်ဆံက ထွက်မလာသေးဘူး။
နောက်ဆုံး အရစ်ထွက်မှ ငွေက ပြန်ပေါ်မှာဆိုတော့ သီတာ့ ငွေကို သူပြန်မပေးနိုင်သေးတာ ဖြစ်မယ်။ သီတာက ယောက်ျားရပြီး လင်နဲ့ကွဲတော့ သူ့ဟာသူ ကြိုးစားနေတာ ဖြစ်မယ်။
ကားထွက်ခါနီးတော့ လူခေါ်တာနဲ့ ကျနော်နဲ့ သီတာ ကားပေါ် တက်ခဲ့တယ် ။ ကားပေါ် ရောက်တော့ သီတာက ကျနော်နဲ့ ထိုင်ရအောင် နေရာပြောင်းပြီး ထိုင်တယ်။ ကျနော်လဲ စကားပြောဖော်ရတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။
" ကျော်ဇင်ရယ်၊ ငါလဲ ပိုက်ဆံချေးလိုက်တာ စိတ်ဒုက္ခ အတော် ရောက်တယ်"
" ဘာလို့လဲဟ"
" ငါ့ ပိုက်ဆံချည်း မဟုတ်ဘူးလေ၊ သူများပိုက်ဆံလဲ ပါသေးတယ်ဟ"
" အော် ဒီလိုလား"
" ဟိုဘက်က ပြန်တောင်းနေပြီ၊ မျိုးမင်းက ဖုန်းဆက် မရဘူး၊ ငါဒုက္ခ အတော် ရောက်နေတာ၊ ဒါကြောင့် မျိုးမင်းရှိတဲ့ နေရာကို လိုက်တာ"
" ပြန်ရမှာပါ၊ စိတ်မပူပါနဲ့ သီတာ"
" မပူလို့ရမလား ဟိုက အရေးတကြီး တောင်းနေလို့"
" ဟိုက ဘယ်လောက် တောင်းနေလို့လဲ"
" လောလောဆယ် ငါးဆယ် ပြန်ပေးရမယ်"
" အရေးတကြီးဆိုရင် ငါဆီက ယူလိုက်လေ"
" နင် တကယ်ပေးမှာလား"
" ပေးမယ်"
" အေးဟယ် ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ"
" မလိုပါဘူးဟာ အချင်းချင်းတွေပဲ" သီတာ စိတ်အေးသွားရသည်။
" သီတာ ငါတစ်ခုမေးမလို့ အားနာနေတာနဲ့ မမေးဖြစ်ဘူး"
" ဘာမေးမလို့လဲ အားနာစရာလားဟယ်"
" နင်ဘာလို့ အိမ်ထောင် ပျက်ရတာလဲ"
" ဟိုကောင် ဖောက်ပြန်လို့လေ"
" ဘာလို့ ဒီ ကောင်က ဖောက်ပြန်တာလဲ"
" တဏှာရူးလို့ နေမှာပေါ့"
" ဘာလို့ အဲလိုပြောနိုင်တာလဲ၊ ဒီကောင်က တော်တော် တဏှာရူးလို့လား"
" တဏှာရူးလို့ပေါ့ ၊ကေတီဗီက ကောင်မကို ယူတာလေ"
" ကောင်မလေးက ကေတီဗီကလား"
" အေး ဟုတ်တယ်၊ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူ တဏှာရူးလို့သာ အဲဒီကောင်မမျိုးကို ယူတာ၊ ရုပ်က မပြင်ရင် ဘာမှ မထွက်ဘူး၊ ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ပိန်တယ်၊ ပညာရေးကလဲ ဆယ်တန်းတောင် မအောင်တာ"
" ဖောက်ပြန်တာက အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြလို့ရတယ် သီတာ၊ ဒါပေမယ့် တကယ့် အကြောင်းရင်း ရှိမှာပါ"
" နင်ပြောပုံက ငါကပဲ ဖောက်ပြန်လို့ သူဖောက်ပြန်တယ်လို့ ပြောနေတာလား"
" မဟုတ်ဘူးဟ၊ အဲဒီကောင်ကို ငါတွေ့ဖူးသားပဲ၊ အေးအေးဆေးဆေး သမားပါဟ"
စကားတပြောပြောနဲ့ ဆိုတော့ 115 မိုင်ကို ရောက်လာတော့ ကားပေါ်က ဆင်းရတာကြောင့် စကားကြောပြတ်သွားရတော့တယ်။ ညစာစားပြီး ညဆယ့်တစ်နာရီထိုးနေပြီ၊ ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး စထွက်တော့ သီတာ ငိုက်လာတယ်။ ဘေးမှာ ကျော်ဇင်ပဲရှိတော့ အားနာစရာမရှိပါဘူး။ ဒီတော့ စိတ်ချလက်ချ အိပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။
ကျနော်က အိပ်မပျော်နိုင်ပေ။ သီတာက သူ့ဘေးက ကျနော် ဖြစ်နေတော့ သိပ်ရှိန်မနေဘူး။ သူအိပ်ရင်းကျနော်ပေါ်မှီထားတယ်။ ညရောက်လေ သူက ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာတယ်။ ကျနော်လဲ မနက်နှစ်နာရီလောက်ကျတော့ မနေနိုင်ဘူး။ မထူးဘူးဆိုပြီး သီတာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားလိုက်ကာ အိပ်ပြီးလိုက်တယ်။
သီတာ တရေးနိုးတော့ ကျော်ဇင်က သူ့ကို ဖက်ထားပြီး အိပ်ပျော်နေမှန်း သိပြီး လှုပ်လိုက်ရင် ကျော်ဇင် နိုးသွားမယ်ဆိုပြီး ငြိမ်ကာ အိပ်နေလိုက်သေးတယ်။ တခုတော့ သီတာ ဝန်ခံချင်ပါတယ်။ ကျော်ဇင့် ရင်ခွင်ထဲရောက်တော့ စိတ်ကတမျိုးတော့ ခံစားရတယ်။ မနက် လေးနာရီလောက် မုံရွာဝင်မှ ကျနော်နိုးလာပြီး
" သီတာ ထတော့ မုံရွာ ရောက်ပြီ"
" ဟုတ်လား"
" ဆောရီးဟာ နင်အပေါ်ငါမှီပြီး အိပ်ပျော်လာတာ"
" အေး သိတယ်၊ နင်စိတ်အေးသွားလို့ ဖြစ်မယ်"
" အေးဟယ်"
" ငါဟိုတယ်မှာ Booking လုပ်ထားတယ် သီတာ၊နင်လိုက်မလား"
" အေးလေ လိုက်ရမှာပေါ့"
ထိုသို့ ကျော်ဇင် ခေါ်တဲ့အခါ သီတာ လိုက်ဖို့ ဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်နှင့် သူကားပေါ်က ဆင်းပြီးနောက် ကျနော်သုံးဘီးဆိုင်ကယ် ငှားကာ ဟိုတယ် သွားလိုက်တယ်။ ဟိုတယ် ရောက်တော့ မနက်လေးနာရီခွဲပဲ ရှိသေးတာကြောင့်
" သီတာ ငါနဲ့အိပ်ရဲတယ် မဟုတ်လား"
" ဘာလို့ မအိပ်ရဲမှာလဲ"
" အဲဒါဆို ဟိုဘက်က အိပ် ငါဒီဘက်က အိပ်မယ်"
" အေးပါဟယ်"
သီတာ ရယ်ချင်သွားတယ်။ သီတာက ယောက်ျားရဖူးပြီး သူကမှမိန်းမ မရသေးတဲ့လူ။ ကျနော်ကုတင်ညာဘက်ခြမ်းမှာ ဝင်အိပ်လိုက်ပြီး သီတာက ဘယ်အခြမ်းမှာ အိပ်တယ်။ သီတာ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်တာမှ တကယ်ကို ဖြစ်တယ်။
အခုပဲ ကျော်ဇင်နဲ့ တစ်အိပ်ရာတည်းမှာ အတူအိပ်နေရတယ်။ ကျော်ဇင်က အိပ်တာ တော်တော်မြန်ပါတယ်။ သတိထားပြီး အိပ်နေတာ ဖြစ်မယ်။ တချက်မှ မလှုပ်ဘူး။ ကျော်ဇင် ခနပဲဆိုပေမယ့် မနက် ခုနှစ်နာရီမှနိုးလာတယ်။ သီတာက ရေချိုးထားပြီးလို့ မျက်နှာကို မိတ်ကပ်ပြင်နေတယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" နိုးပြီလား ကျော်ဇင်"
" အေးနိုးပြီ၊ နင်က ရေတောင်ချိုးပြီးပြီပဲ"
" အေးလေ နင်က အိပ်တာ သိုးနေတာပဲ"
" နင်က တညလုံး ငါ့ဆီမှီအိပ်တာဘယ်လို အိပ်လို့ရမလဲ၊ မနက်နှစ်နာရီ ကျော်မှမှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားတာ"
" ကိုယ်တော် ရေချိုးလိုက်တော့ မနက်စာသွားစားမယ်"
" အေးပါ ချိုးလိုက်မယ်"
ကျနော်လဲ ရေချိုးလိုက်ပြီး သဘက်ပတ် ထွက်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အဝတ်အစားဝတ်ပြီး ခေါင်းဖြီးလိုက်တယ်။
" ပြီးပြီလား"
" အေး"
အခန်းအပြင် ထွက်ပြီး ဟိုတယ်က စားသောက် ခန်းမဆီကို သွားကာ မနက်စာ စားလိုက်တယ်။ စားသောက်နေရင်း ကားကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ စားသောက်ပြီး ကားရောက်လာတော့ ကားသော့ ယူကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်သွားလိုက်တယ်။ ဒီနေ့က မြို့ထဲမှာ စာတင်ပြီး လူကြီးအချို့နဲ့ဆုံစရာရှိတယ်။
" သီတာ အပြင်သွားမယ်"
" အေး သွားလေ၊ ဒါနဲ့ ငါမျိုးမင်းဆီကို ဘယ်လို သွားရမလဲ"
" ဒီနေ့တော့ မျိုးမင်းဆီ မသွားနဲ့ဦး၊ မနက်ဖြန်မှ လိုက်ပို့မယ်၊ ငါဒီက လုပ်စရာလေးတွေ လုပ်လိုက်ဦးမယ်"
" အေးပါဟယ်"
" ငါမနက်ပိုင်း အားတယ် နင်ဘုရားသွားမလား လိုက်ပို့ပေးမယ်"
" အေးသွားလေ"
ကျောက္ကာ ရွာဖက်ကို ကားမောင်းပြီး ဘုရားကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။
" သီတာငွေက ခုပေးရမလား"
" ခုပေးရင် ငါငွေလွှဲလို့ ရတယ်လေ"
" အေး အဲဒါဆိုရင် ဘဏ်ခနသွားပြီး ငါငွေထုတ်မယ်၊ တလက်စတည်း နင်လွဲစရာရှိတာ လွှဲလိုက်ပေါ့"
" ကောင်းတယ်ဟာ၊ ကြွေးပူနေတော့ စိတ်က မအေးဘူးဖြစ်နေတာ"
" အေးပါ ဘာမှပူမနေနဲ့"
ဘဏ်ကို သွားပြီး ငွေထုတ်ကာ သူက ငွေလွှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရုံးကိစ္စ သွားကြပြီး နေ့လည်ထမင်းစားကာ လူကြီးအချို့နှင့် တွေ့ပြီး စကားပြောရသေးတယ်။ ညနေအပြင်မှာ ထမင်းစားပြီး ကိုးနာရီလောက်မှ ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့တယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဟိုတယ်ရောက်တော့ အဝတ်အစား လဲကာ အိပ်ရာပေါ်ခနလှဲပြီး သီတာက အဝတ်ပါးပါးလေး ဝတ်ထားတာမြင်လိုက်ရပြီး ကျနော့်စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားရပြီး ငပဲက တောင်လာတယ်။ စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပြီးတော့ကားပေါ်မှာ ပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေကို ဆက်ပြောလိုက်တယ်။
" မနေ့က ကားပေါ်မှာ စကားဆက်ပြတ်သွားလို့"
" ဘာလဲ နင်က ဟိုကောင်နဲ့ ကိစ္စလား"
" အေးလေ"
" ဘာသိချင်သေးလို့လဲ"
" နင်ပြောတာဟာ ဒီကောင် တဏှာရူးလို့သာ နင့်လောက်မှ အဆင့်မရှိတာကို ယူတယ်လို့ ပြောချင်တာမလား"
" အေးလေ"
" နင်က ချောပါတယ် ၊ ဒါပေမယ့် ဘာလို့ နင့်လိုမိန်းမကို ပစ်ပြီးမှ ဟိုကောင်မလေးကို ယူရတာလဲ"
" ငါလဲ မပြောတတ်ဘူး"
" နင်က သူ့ကိုဝအောင် မကျွေးလို့လား"
" ဟေ့ ငါက ဘာဝအောင် ကျွေးရမှာလဲ"
" ဒီလိုဟာ၊ ငါယူဆချက်တစ်ခု ပြောပြမယ်၊ သမီးရည်းစားဘဝမှာတောင် Sex က နှစ်ဆယ့်ငါး ရာခိုင်နှုန်းလောက်တော့ ပါတယ်။ အိမ်ထောင်ပြုရင်တော့ ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက်နဲ့ ကျန်တာက နားလည်မှု့တွေလို့ ထင်တာ"
" အင်း"
" အဲဒီတော့ဟာ ဒီကောင်က တဏှာရူးဆိုရင် သူလိုချင်တိုင်း မပေးဖြစ်တာလား"
" အဲဒါလဲ ပါမှာပေါ့ဟယ်၊ ငါက ဆိုင်ဖွင့်တာဆိုတော့ ညအထိ အလုပ်လုပ်ရတယ်..ပင်ပန်းတဲ့အခါကျတော့လဲ သူ့အလိုအတိုင်းလဲ မဖြစ်တာလဲ ပါမှာပေါ့"
" အင်း သူက ကားမောင်းတာ မဟုတ်လား"
" ဟုတ်တယ် သူ့အဖေအိမ်က ကားကိုမောင်းတာ"
" သူကဘယ်အချိန် ကားထွက်ရတာလဲ"
" မနက်အစောကြီး သွားရတာ၊ စျေးကြိုကားတွေလေ၊ နေ့လည်ကျတော့ အော်ဒါလိုက်တယ်"
" အော်၊ နင်နေ့လည်စျေးရောင်းတော့ ထမင်းတွေဘာတွေ ချက်ဖြစ်ရဲ့လား"
" မနက်တော့ ထမင်းတော့ အစောကြီး ချက်ဖြစ်ပေမယ့် ညနေကျတော့ သူချက်ရတယ်"
" ခူးခပ်ကျွေးဖြစ်လား"
" မကျွေးဖြစ်ဘူး"
" နင်တို့နှစ်ယောက် အကြင်နာလျော့လို့ ဖြစ်တာဟ"
" ဘာဆိုင်လို့လဲ"
" မဆိုင်ဘဲ နေမလား နင်က သူ့အပေါ်မှာ ဂရုမစိုက်ဘူးလေ"
" အင်း ဟုတ်တယ်"
" Sexကိစ္စကရော အဆင်ပြေလား"
" ဟာ နင်ကလဲ ဘာတွေလျောက်မေးနေတာလဲ"
" သိချင်လို့ပေါ့ဟာ"
" လူပျိုကြီးက ဒါတွေမေးရအောင်"
" ငါအလှည့်ကျရင် အဆင်ပြေအောင်လို့လေ"
" Sex ကိစ္စက လင်မယားချင်းပဲ လုပ်တော့ဖြစ်ပေမယ့် သူတောင်းတိုင်း ငါမပေးခဲ့ဘူး"
" ဘာလို့လဲ သီတာ"
" ညကျရင် ငါပင်ပန်းနေပြီ၊ စိတ်မပါတော့ဘူး"
" သူက စိတ်ပါအောင် မနှူးနှပ်ပေးဘူးလား"
" အိမ်ထောင်ကျစကတော့ လုပ်တယ်.နောက်တော့ မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး"
" နင်တို့ အိမ်ထောင်ရေး ခြောက်သွေ့သွားတာ အဲဒါပဲ"
" ဟင် ဘာဆိုင်လို့လဲ"
" လင်ရယ်မယားရယ် ဖြစ်လာမှတော့ Sex ကိစ္စက ပိုအရေးကြီးပြီ၊ ပိုပြီးတော့ နုရွနေရမှာ"
" ဟင်ဘာလဲဟ"
" နင်မသိဘူးလား မိန်းမဆိုတာ အိပ်ရာပေါ်ရောက်ရင် လင်သားအပေါ်မှာ ပြည့်တန်ဆာကဲ့သို့ ကျင့်သုံးနိုင်ရမယ်ဆိုတာ"
" မလုပ်နိုင်ပါဘူး၊ ငါကပြည်တန်ဆာမှ မဟုတ်တာ"
" ငါပြောတာကို နင်နားလည်မှု့လွဲတာ ငါပြောချင်တာက နင့်ယောက်ျားနဲ့ နင်ဆက်ဆံတဲ့အခါပြောတာ"
" ဟဲ့ပုံမှန်ပဲ ဆက်ဆံတာပေါ့"
" လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲလား"
" အဲဒါ ဘာပြောတာလဲ"
" ပက်လက်လှန် လုံချည်မပြီး ဒူးထောက်လုပ်တာကိုပြောတာ"
" အဲလိုပဲလေ"
" Doggy မလုပ်ဘူးလား"
" ဘာလဲဟ ဒေါ့ဂီ"
" ကုန်းပြီး လုပ်တာ"
" အာ အောင့်လို့ မခံနိုင်ဘူး"
" အစကတည်းက နှူးနှပ်ထားရင် မနာပါဘူးဟာ"
" နင်က ဆရာကြီးလား"
" ဟားးးး"
ဒီလို စကားတွေပြောနေတော့ သီတာ့စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်နေမိတယ်။ မလုပ်ရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့အတွက် လိင်စိတ်တွေ ကြွလာသလို ခံစားရပြီး အဖုတ်က စိုလာသလို ခံစားရပြီး ရှက်သွားတာကြောင့် မျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်သွားရတယ်။
" နင်က ဘာလို့ဒါတွေ မေးနေတာလဲ"
" ငါသိချင်တာတွေ ရှိလို့ပေါ့"
" နင်အိမ်ထောင် မပြုသေးဘူးလား"
" သီတာ အိမ်ထောင်ပြုတာက လွယ်ပေမယ့် အိမ်ထောင်တည်မြဲဖို့ မလွယ်ဘူးဟ"
" ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်"
" နင်သိတဲ့ အတိုင်းအိမ်ထောင်ပြုတာ အသွင်တူဖို့ လိုတယ်"
" အင်း"
" Sex ဆိုရင်လည်း မျှတနေဖို့လိုတယ် မိန်းမဖြစ်သူက အရှက်သည်းနေရင်လဲ အဆင်မပြေဘူး"
" နင်ပြောတာ ငါကအရှက်သည်းလို့ ဖြစ်တာပေါ့"
" အဲဒီတစ်ခုကြောင့်ချည်း မဟုတ်ဘူး သူ့ကို ဂရုမစိုက်တာတွေကြောင့် သူ့ကို ဂရုစိုက်တဲ့သူကို ယူသွားတာ"
" ငါက ဒီထက်ပိုပြီး သူ့ကို ဘာဂရုစိုက်နေရမှာလဲ"
" နင်စဉ်းစားကြည့်လေ ၊နင်က ငွေရှာနိုင်တယ် ဆိုပြီး သူ့ကိုမှဂရုမစိုက်တာ"
" အဲလို မဟုတ်ဘူးဟ၊ ငါရှာတာ ငါ့မိသားစုအတွက်လေ"
" ငါသိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငွေကချည်း အရာရာကို ဆုံးဖြတ်နိုင်တာမှ မဟုတ်တာ"
" အင်းငါသိပါတယ်ဟာ၊ ငါလည်းငါ့ခြေထောက်ပေါ် ရပ်တည်နိုင်တယ်ဆိုပြီး မာနထားခဲ့လို့ပါ"
" ဟုတ်တယ်လေ၊ လင်မယား ဖြစ်ပြီး Sexကိစ္စကိုတောင် အရှက်သည်းနေတာကို"
" ဟဲ့သူလုပ်ချင်ရင် လုပ်လို့ရတာပဲ"
" ငါတစ်ခုမေးမယ်၊ နင်သူ့ဟာကို နမ်းဖူးလား"
" မနမ်းချင်ပါဘူး"
" အဲဒါပြောတာ"
" နင်ကလဲ အဲဒါတွေ ပြောမနေနဲ့တော့ ငါ နင်မရှက်ပေမယ့် ငါရှက်လာပြီ"
သီတာ အဲလောက် မတုန်းပါဘူး ။ နမ်းတယ်ဆိုတာ စုပ်တာပဲလို့ သိထားပါတယ်။
" နင့်ကို မေးဦးမယ် ကျော်ဇင်၊ နင်ကရော မိန်းမမယူပဲ မိန်းမကျမ်းကြေနေပါလား၊ မိန်းကလေး တော်တော်များများနဲ့ တွေ့ထားတာလား၊ နင်မရိုးဘူးနှော်"
" လူတိုင်းက Sex နဲ့မကင်းပါဘူး သီတာ၊ ငါလဲ လူသားပဲ ဘယ်လွတ်မလဲ"
" နင်အပြင်မှာ မဟုတ်တာတွေနဲ့များ လုပ်နေသလား ရောဂါရနေပါ့မယ်"
" အဲလိုကျတော့ လဲငါမလုပ်ရဲဘူး သီတာ"
" နင် ပေါက်ကရမလုပ်နဲ့ မိန်းမလည်တွေနဲ့ တွေ့ပြီး ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေ ဖြစ်ပါ့မယ်"
" ငါဆင်ခြင်ပါတယ်၊ တခါတလေလဲ စိတ်ရှိတိုင်း လုပ်မရဘူးလေ"
" မိန်းမယူပေါ့ဟဲ့"
" ပြောပြီးပြီပဲ သီတာရာ"
" အင်း"
" သီတာ အိပ်ကြမလား"
" အိပ်လေ "
Sex အကြောင်းတွေ ပြောပြီး ကုတင်တဖက်တချက်မှာ လဲလျောင်းလိုက်ကြတဲ့ သီတာစိတ်ထဲ တမျိုးကိုဖြစ်နေတယ်။
" ကျော်ဇင် ငါလေ နင်နဲ့ ဒီလို အိပ်လို့ ငါ့ကို အထင်မသေးနဲ့နှော်"
" မသေးပါဘူး သီတာရယ်"
ကျနော်က သီတာ ဘေးနားကပ်ပြီး သီတာကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သီတာ ငြိမ်နေမိတယ်။ သီတာကို ကျနော့် ဆွဲလှည့်ပြီး နဖူးကို နမ်းလိုက်တော့
" နင် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကျော်ဇင်"
" ငါ့စိတ်တွေ တော်တော်လေး ဖြစ်နေတယ်"
" ဖြစ်ရလေ ကျော်ဇင်ရယ်"
သီတာ့ ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကို ရှူရှိုက်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။ သီတာ့ စိတ်တွေပြိုလဲ သွားသလိုပါပဲ။ ကျော်ဇင် စိတ်တွေ ဖြစ်နေသလို သီတာ့စိတ်တွေလဲ ဖြစ်နေတယ်။ ကျော်ဇင်ရဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးက သီတာဗိုက်ကို လာထောက်နေတယ်။ သီတာမှာတော့ လီးနဲ့ အထောက်ခံရတော့ စိတ်တွေတမျိုးဖြစ်ပြီး ထိန်းချုပ်ထားရတဲ့ စိတ်တွေ ပွင့်လာကာ ကာမစိတ်က လူးလွန့်လို့ လှုပ်ရှားလာရတယ်။
အဖုတ်ထဲ စိုစိစိဖြစ်ကာ ကျော်ဇင့်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီး ကျော်ဇင့်ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကျော်ဇင်က အငြိမ် မနေပါဘူး။ သီတာတင်ပါးကြီးကို ကိုင်ပြီး ဖျစ်ညှစ်ပေးပြန်တယ်။ နောက်တော့ လုံချည်ကို ဆွဲချွတ်တော့ သီတာ ကြွပေးလိုက်တယ်၊ ကျော်ဇင်က လုံချည်ကို ခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီးချွတ်ချပေးတယ်။
သီတာ့ အောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားပြီး ကျော်ဇင့်ပုဆိုးလဲ ကျွတ်ကျသွားရတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျော်ဇင့် လီးကို သီတာ မမြင်ရသေးပါ။ ပူနွေးနေတဲ့ ကျော်ဇင့်လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုသာ သီတာ ထိတွေ့ခံစားမိတယ်။ကျော်ဇင်က သီတာ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်တဲ့ အခါသီတာမှာ စိတ်ကြည်နူးမိပြီး ပြန်လည်နမ်းလိုက်တယ်။
ပါးစပ်ထဲ ကျော်ဇင့်လျှာကြီး ဝင်မွှေတော့ ပြန်ပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နမ်းပြီးတော့ ကျော်ဇင်က ထထိုင်ကာ သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး သီတာ့အင်္ကျီကို ချွတ်မယ်ကြံတော့ သီတာက ထထိုင်ကာ ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျော်ဇင့်ပေါင်ကြားကို ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ကျော်ဇင့်လီးက ချက်အထိ ရောက်ကာ ကပ်နေတယ်။ အိမ်ထောင်ကျဖူးတဲ့ သီတာမှာ ကျော်ဇင့်လီးကို ကြည့်ပြီးအံ့ဩမိတယ်။
မိမိ လင်ဖြစ်ခဲ့သူရဲ့ လီးဟာကျော်ဇင်လီး တဝက်သာသာလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်။ ထိပ်ဖူးကြီးက နီရဲပြီး အကြောတွေ တပျိုင်းပျိုင်းထနေတာကြောင့် အလွန် ကြီးမားနေသလို ဖြစ်နေတယ်။ အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်တော့မှ ကျော်ဇင်က သီတာ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ် စို့တော့တယ်။
" ပြွတ်! ပြွတ်!"
" အာ့ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကျော်ဇင် ရယ် ငါထွက်မပြေးပါဘူး"
ကျင်ကနဲကျင်ကနဲ ဖြစ်သွားတဲ့ နို့စို့ခံရတဲ့ အရသာက အကြောထဲ စိမ့်ဆင်းသွားရပြီး အဖုတ်ကတော့ စိုရွှဲလို့နေပါပြီ။ မခံစားရတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ အတွက် စိတ်က ပိုပြီးထကြွလို့လာတယ်။ ကျော်ဇင်က နို့စို့ရင်းအဖုတ်ကြားလက်နဲ့မွှေပါတယ်။
" အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းးး"
ဘာကြောင့် မှန်းမသိပါ၊ ကျော်ဇင့်နဲ့မှ စိတ်တွေထကြွပြီး ညည်းမိသည်။ နို့စို့နေရာမှ ဗိုက်သားပြင်ချပ်ချပ်လေးအား လျှာဖြင့်လျှောတိုက်ပြီး ယက်လိုက်ရာ
" အာ့! ယားတယ် ဟ"
" ဘယ်က ယားလဲ"
" အာ နင်နှော်"
ချက်ပတ်လည်ကို ဝိုက်ပြီးတချက်ယက်လိုက်တယ်။
" အိုး ကျွတ်ကျွတ်"
သီတာမှာ ယားပြီးခါးမှာ ကော့တက်လာသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် အဖုတ်က ပိုပြီး ဖောင်းကား လာသလို မြင်ရတော့သည်။ သီတာတစ်ယောက်မှာ ကာမစိတ် မိမိခန္ဓာကိုယ်က ကာမကို တောင့်တနေမှန်း ကိုယ်တိုင်မသိပေ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ပျော်နေမိသည်။ ရှေ့ဆက်ဖြစ်လာမည့် အရာအား ဆက်မတွေးတော့ပေ။ တလှိုက်လှိုက်နဲ့ ရင်ဖိုသလို ဖြစ်လာပြီး ပိပိအတွင်းသားတွေ ယားယံလို့လာခဲ့ပြီ။ စိုထိုင်းဆများရုံမက စိုရွှဲ၍ပင်လာသည်။ ကျော်ဇင် ပိပိကို လက်နှင့်ပွတ်ရာ
" အာ့ ...."
ကြက်သီးနွေးဖုတို့ ထသွားရပြန်သည်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ကျော်ဇင်ရဲ့ ခေါင်းက သီတာ့ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လာကာပေါင်ကို မတင်ပြီးပိပိကို လျှာနှင့်အပြားလိုက် ယက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။
" ပလပ် ပလပ်"
" အာ့! အိုးး ကျော်ဇင်ရယ် အားးရှီးး"
ကြက်သီးမွေးညင်း ထသွားပြီး ခြေဖဝါးတွေတောင် တောင့်သွားပါတယ်။ မကြုံရတာ ကြာပြီမို့ ခံစားရတဲ့အထိအတွေ့က နူးညံ့ပေမယ့် လူက တုန်တက်သွားရတယ်။ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းရင်း မိမိနို့ကိုပင် ပွတ်မိနေတော့တယ်။ သီတာမှာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ရင်ထဲက ကလီစာတွေ ပြုတ်ကျသွားသလို တလှိုက်လှိုက်ခံစားလိုက်ရပြီ။ ပိပိထဲက ဆစ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ သိလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲ စိုရွှဲလာသလို ခံစားလိုက်ရပြီး
" သွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီ"
ဟု စိတ်ထဲ တွေးမိပြီးရှက်သွားမိပြန်တယ်။ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ယက်ပေးနေတာကြောင့် ကျင်တက်လာတဲ့ ခံစားမှု့နှင့်အတူ ပိပိထဲကပါ ယားယံလာခဲ့တယ်။ ထို့အတူ ညည်းသံလဲ ထွက်ခဲ့ရပြန်တယ်။
" အာ့ အင်းအင်း ဟင်းဟင်း ကျော်ဇင် ငါမနေတတ်ဘူးဟာ၊ နင်လုပ်ရင်လဲ လုပ်ပါတော့"
ကျော်ဇင်လည်း ယက်နေရင်းကနေ သီတာပေါင်တွေကို လက်နှင့် ပွတ်ပေးပြီး တင်သားများကိုလဲ ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပေးလိုက်တဲ့ အခါမှာ သီတာမှာ အသံတွေ ပိုထွက်လာခဲ့တယ်။
" အိုး ကျော်ဇင်ရယ် နင်လုပ်တတ်လိုက်တာဟာ"
အပျိုမဟုတ်သော သီတာတစ်ယောက်မှာ ကျော်ဇင်ရဲ့ နှူးနှပ်ဆွပေးမှု့မှာ ကာမစိတ်တို့ ထကြွလာခဲ့ပြီ။ ကျနော်လဲ စိတ်ထန်နေပြီဖြစ်တဲ့အတွက် လူးလဲထကာ သီတာ့ပေါင်ကို ကားပြီး ဒူးထောက်၍ ပိပိအဝကို လီးဒစ်လေးမြုပ်ရုံ အပေါ်အောက်စုံဆန်လုပ်လိုက်တော့တယ်။
" အား ရှီးးရှီး အားး"
သီတာမှာ လီးကြောင့် ကာမစေ့ကို ထိတွေ့လာတဲ့ ကျော်ဇင်ရဲ့ လီးထိပ်ဖူးကြောင့် စိတ်တို့ပိုထကြွလာပြီး မိမိနို့တွေကို အလိုအလျောက် ပွတ်ကိုင်မိရပြန်တယ်။ သီတာတစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်နေမှန်းသိတာကြောင့် ပိပိဝထဲကို လီးအားဖိသွင်းလိုက်တယ်။
" ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဗျစ်"
" အားး!အိုး ဖြေးဖြေးဟာနင့်ဟာကကြီးတယ်"
" အေးပါဟာ"
လီးကို လုံးဝဆွဲမထုတ်ပဲ စိမ်ထားလိုက်ကာ သီတာရဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာအား စုပ်ယူလိုက်တော့ သီတာ အငမ်းမရပင်ပြန်စုပ်နမ်းတယ်။ သီတာရဲ့ လက်အောက် ကျောအောက်ကနေ လက်နှစ်ချောင်းလုံးအား ထည့်ပြီး ပုခုံးကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်ရာ ကြည်ပြာလဲ ကျော်ဇင်ရဲ့ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလိုက်တဲ့အခါ ပိပိအတွင်းက လှုပ်ရှားလာပြီး ညှစ်နေသလို ခံစားရလာတဲ့အခါ
" သီတာ ငါဆက်လုပ်မယ်နှော်"
" လုပ်လေ အရမ်းမကြမ်းနဲ့ဦး"
" အေးပါဟာ"
လီးကို ဆွဲရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ကို ဖြေးညှင်းစွာ လုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သီတာမှာ ပိပိထဲကို ဝင်လာတဲ့ လီးရဲ့ ပူနွေးနွေး အရသာနှင့်အတူ ပိပိ နှုတ်ခမ်းသားကို ပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ ထူးခြားတဲ့ ခံစားမှု့ကို ရလိုက်တယ်။ ဒစ်ကားကြီးက ပိပိအတွင်းသားတွေကို တိုးဝင်သွားလိုက် ၊ပွတ်ဆွဲပြီး ပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့ အရသာကို စတွေ့လာပြီး ကျော်ဇင်ကျောပြင်ကို လက်သည်းနဲ့ ကုတ်မိတော့တယ်။
" နာသေးလား သီတာ"
" ဟင့်အင်း ငါကောင်းနေပြီ"
" ခံနိုင်ပြီ လား သီတာ"
" အာ မသိဘူးဟာ မမေးနဲ့ကွာ ရှက်တယ်"
" နင်ခံနိုင်ပြီဆို ငါနည်းနည်းမြန်ချင်လို့"
" လုပ်လေ နာရင်ပြောမယ်"
" အင်း"
ကျနော်လည်း သီတာ့ပုခုံးကို ဆွဲပြီး လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို နည်းနည်းမြန်လိုက်တော့တယ်။
" ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
ဖက်ထားရင်း လုပ်တာမို့ အရမ်းကြမ်း၍ မရပေ။ တဖြေးဖြေးချင်းသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည်။ အပျိုမဟုတ်တော့ပေမယ့် စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကို အပြည့်အဝရရှိပြီး သီတာ၏ လက်သည်းအချို့က ကျောပြင်ကိုလာပြီး မထိတထိနဲ့ ထောက်နေတဲ့အခါ စိတ်တို့ ပိုကြွလာပြီး ခါးကို မတ်၍ အရှိန်တင်ပြီး တဖွတ်ဖွတ် တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးလိုက်တယ်
" ဘွတ်ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
" အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း".
အစေ့နှင့် ထိတွေမှု့ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့် သီတာမှာ မခံစားဖူးသေးသော ကာမအရသာ တမျိုးကို ခံစားရပြီ းညည်းမိတယ် ။ တချက်တချက် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အရသာ အရမ်းရှိပြီးသီတာမှာ တုန်တက်လာခဲ့တယ်။
" ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း"
" အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး"
ကာမစိတ်တို့ အထွဋ်အထိပ်ရောက်လာပြီး ညည်းသံ ပိုထွက်ခဲ့ပြီး ပိပိ အတွင်းနံရံတွေကနေ အလို အလျောက် တုန့်ပြန်ကာ ကျော်ဇင်လီးကို အရမ်းညှစ်သလိုလဲ ခံစားရလာတယ်။ ကျော်ဇင်မှာ သီတာပြီးတော့ မယ်မှန်းသိနေပြီ။ ထို့အတွက်ပင် မနားတမ်းဆောင့်ပြီး ပြိုင်တူပြီးနိုင်ရန် စိတ်နှစ်ပြီး မြန်မြန်ပင်လိုးလိုက်ရာ သီတာရဲ့ အော်ညည်းသံနှင့်အတူ ကျော်ဇင်ရဲ့ တဏှာသံ ပိုထွက်လာတယ်။
" ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း"
" အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး"
" အားငါပြီးတော့မယ် ကျော်ဇင် ဆောင့်ဆောင့်"
" အေးဆောင့်ပြီ"
ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း
" အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး.အာ့ ရှီးးရှီးးးအားး"
သီတာတစ်ယောက် အသည်းအသန် အော်လာပြီးနောက် ငြိမ်ကျသွားရပါတော့တယ်။ ကျော်ဇင်လဲ ပြီးခါနီးတော့
" သီတာ ငါအထဲမှာ ပြီးလို့ရလား"
" ရတယ်လုပ်လုပ် ငါသန္ဖေတားပစ္စည်း မထုတ်ရသေးဘူး"
သီတာက ပြောသောကြောင့် အကြိမ်ငါးဆယ်ကျော်ခန့် ဆက်တိုက် တွန်းလိုးလိုးလိုက်ရာ သုတ်များတဖြောဖြေ ာထွက်သွားရတော့တယ်။ သုတ်များ မထွက်တော့သည်အထိ စိမ်ထားပြီးနောက် ပျော့ခွေစ ပြုလာတဲ့ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး သီတာ့ အနားကပ်ကာ ဖက်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။
" သီတာ ငါလုပ်တာ ကောင်းရဲ့လား"
" ဟာ ကျော်ဇင်၊ နင်တကယ် လုပ်တတ်လိုက်တာဟယ်"
စောင်ကို ဆွဲခြုံရင်း သီတာပြောလိုက်တယ်။ ကျော်ဇင်လဲ စောင်အောက်ကို ဝင်ကာ သီတာကို ဖက်ထားလိုက်ပြီး
" တကယ် ကောင်းတယ်၊ နင့်ဟာက ကြီးပြီးတော့ အကြာကြီးလဲ လုပ်နိုင်တယ်၊ အစကတော့ တော်တော်နာတယ်"
" နောက်တော့ လည်းကောင်းသွားတာပဲလား"
" အင်း"
" နင့်ယောက်ျားနဲ့ ငါနဲ့ယှဉ်ရင် ဘယ်လိုလဲ"
" အင်းသူက မနှူးမနှပ်ပဲ လုပ်တော့ ငါ့မှာ အလုပ်ကလဲ ပင်ပန်းတယ်ဆိုတော့ စိတ်မပါဘူးလေ"
" ဟုတ်လား"
" နင်က လူပျိုသာဆိုတယ် လုပ်တတ်တယ်၊ နင့်ဟာကြီးကလဲပြ ည့်ကျပ်နေတာပဲ"
စကားပြောနေရင်း သီတာက ကျော်ဇင်လီးကို စမ်းကိုင်လိုက်ပြီး
" ဟယ် ခုတော့လဲ သူမဟုတ်သလိုပဲ"
" ဟင်းဟင်း သူခဏ အနားယူတာပါ သီတာရာ၊ နင်သာ နမ်းပေးမယ် ဆိုရင်တော့ မြွေတစ်ကောင်လို ပါးဗျဉ်းထောင်လာမှာပါ"
" တကယ်ရသေးလို့လားဟယ်၊ ငါ့ယောက်ျားကတော့ တစ်ခါပဲ"
" နင်သာ နမ်းပေးမယ်ဆိုရင် သူက ချက်ချင်းမာလာမှာ"
" နင်နှော် တော်တော်လူလည်ကျတယ်" သီတာပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။
" လုပ်ကြည့်စမ်းပါ သီတာ"
" ငါကွင်းထုပေးမယ်ဟာ"
သီတာက အိပ်ရာကထပြီး ဂွင်းထုပေးနေရင်းကနေ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ၊ ကျော်ဇင် ပြောသလို နမ်းကြည့်ချင်လာပြီး ကျော့်ဇင့်လီးကို ငုံစုပ်ကြည့်လိုက်သည်။ လျှာဖျားလေးနဲ့ တထိုးမွှေကြည့်တော့ အာငွေ့ကြောင့်လား သီတာမသိချေ။
ကျော်ဇင့်လီးက အရမ်းပင်ကြီးလာသည်။ ထိပ်ဖူးဝ၌ အရည်တို့ စိမ့်ထွက်လာသည်၊ ငံပြပြအရည်ဖြစ်သော် အနံ့နှင့် အရသာတို့ မဆိုးသောကြောင့် သီတာစုပ်ရတာ အဆင်ပြေသည်။ ထွက်လာသော အရည်တို့ကိုလည်း ပါးစပ်ထဲငုံမထားပဲ မြိုချရင်းစုပ်လိုက်သည်။ ထို့အပြင်ကျော်ဇင့်၏ ဂွေးဥကြီးကိုလည်း အသာအယာညှစ်ပေးလိုက်သည်။
ကျော်ဇင်၏ ဂွေးဥမှာ ပျော့တွဲမနေဘဲ၊ ကျစ်လစ်နေသည်။ သင်ပေးခြင်းမဟုတ်ပဲ ဂွေးဥကိုပါ နမ်းပေးလိုက်သည်။ ကျော်ဇင့် လီးကား အလွန်မာတောင်ကာ မိုးပေါ်သို့ ပြန်တက်မည်သကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။ ထိပ်ဖူးကြီးလဲ နီရဲလို့လာသည်။ စုပ် ရသည်ကို ကျေနပ်လို့ နေမိသည်။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး တအင်းအင်းညည်းနေသော ကျော်ဇင်ကို
"တော်ပြီ ကျော်ဇင် ငါညောင်းနေပြီ"
" အာညောင်းရင်ရပ်လိုက်လေ၊ ငါလဲ အရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ"
" အင်းလုပ်လေ"
သီတာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်လိုက်သည်။ ကျော်ဇင်က သီတာ့ ပေါင်ကြာ ဒူးထောက် ဝင်ပြီး သူ့လီးကြီးနဲ့ သီတာ့ ပိပိကို အထက်အောက် စုံဆန်လုပ်ပြန်သည်။ ကျင်တက်သွားသော ခံစားချက်နဲ့ သီတာ ညည်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျော်ဇင်က အဖုတ်ဝကို လီးတေ့ကာ တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တော့သည်။
" ဖျစ် ဗျစ် ဖျစ် ..."
" အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းး"
လီးက သီတာ့အဖုတ်ထဲ တိုးဝင်သွားသည်။ အရည်တို့ စိုရွှဲနေ၍သာ တအိအိနဲ့ ဝင်သွားသည်။ လီးအထဲရောက်သည့် အထိအတွေ့သည်လည်း အဖုတ်နံရံသားများကို ပွတ်သွားလေရာ အရသာ ရှိနေသလို ခံစားလိုက်ရပြီး သီတာညည်းမိတော့သည်။ ကျော်ဇင်လည်း သီတာ့ပုခုံးကို ဆွဲပြီး လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။
" ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
ဒုတိယအကြိမ် လိုးခြင်း ဖြစ်သော်လည်း တဖြေးဖြေးချင်းသာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ရသည်။ စေးပိုင် တင်းကျပ်မှု့ကို အပြည့်အဝ ရရှိပြီး သီတာ၏ လှမ်းဖက်ခြင်းကို ခံရကာ လက်သည်း အချို့ကကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ ထောက်နေတဲ့အခါ စိတ်တို့ ပိုကြွလာပြီး ခါးကိုမတ်၍ အရှိန်တင်ပြီး တဖွတ်ဖွတ် တဖန်းဖန်းမြည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။
" ဘွတ်ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
" အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း"
အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ ဘေး နှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့် ခံစားဖူးပေမယ့် နောက်ထပ်အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လိုချင်နေသော အရသာ တမျိုးကို ခံစားရပြီး ညည်းမိတယ်။ တချက်တချက် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အရသာအရမ်းရှိပြီး သီတာမှာ တုန်တက်လာခဲ့တယ်။
" ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း"
" အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး"
ကာမစိတ်တို့ အထွဋ်အထိပ်ရောက်လာပြီး ညည်းသံ ပိုထွက်ခဲ့တယ်။ ပိပိ အတွင်းနံရံတွေကနေ ကျော်ဇင်လီးကို အရမ်းညှစ်သလိုလဲ ခံစားရလာတယ်။
ကျော်ဇင်က သီတာမှာ ဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်ပြီး ပြီးမည့်အချိန်မှာ ကြာမည်မှန်းသိနေသည့် အတွက်ပင် မနားတမ်း ဆောင့်လိုက်သေးသည်။ ထိုနောက်တော့ ကျော်ဇင်က သီတာ့ခါးကို ကိုင်၍ပင်လီးကို မချွတ်ပဲ မလိုက်ကာ ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်ရာ သီတာမှာ အလိုအလျောက် ကျော်ဇင်အပေါ် ရောက်သွားသည်။
သီတာ သိလိုက်ပါပြီ ။ ကျော်ဇင်က မိမိကို အပေါ်စီးကနေ လုပ်ခိုင်းမှန်းသိတာကြောင့် ခြေထောက်တွေ ပုံမှန် အနေအထားရောက်စေရန် ပြုပြင်လိုက်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ငါးမိနစ်ခန့်လုပ်ပေးပြီး နောက်ကခါးကိုကိုင်ပြီး ကြွခိုင်းလာတာကြောင့် သီတာ အပေါ်စီးကနေပြီး ဆောင့်ချပေးလိုက်သည်
" ကျော်ဇင် ငါအရမ်းညောင်းနေပြီဟ"
" အေး အာ့ဆို ကုန်းပေးပေါ့"
" ဟင်..နင်နှော် အလကားရတိုင်း ရေတောင် အဝသောက်မယ့် လူမျိုး"
" အကွက်စုံမှ အရသာ ပိုသိတာဟ"
" မသာ...လိပ်မျိုး လုပ်ရင်လဲ မြန်မြန်လုပ်ကျိမ်းစပ်နေပြီ"
ပါးစပ်ကသာ ပြေနေပေမယ့် သီတာကတော့ ကျော်ဇင် အလိုကျ အိပ်ရာပေါ်လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်သည်၊ ကျော်ဇင်လည်း သူလုပ်ချင်တဲ့ ပုံစံကို သီတာက ခွင့်ပြုလိုက်တဲ့ အတွက် အိပ်ရာက ထလာကာ သီတာ့နောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဖင်ကို ကြည့်လိုက်သည်၊ ကိတ်လွန်းတဲ့ သီတာ့ဖင်ကြီးဟာ ဝိုင်းစက်လှပပြီး ခါးကျဉ်ကျဉ်ကလေးကြောင့် ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတော့တယ်။ တင်သားကို လက်ဖဝါးဖြင့် တချက်နှစ်ချက်ရိုက်ချင်စိတ်လည်း ပေါက်လာသဖြင့် ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။
ဖတ် ဖတ်
ကျော်ဇင် က လီးကို ကိုင်ပြီး အ ဖုတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။
ဖျစ် ဗျစ် ဖျစ်
“ အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းး”
ကုန်းပြီးခံရတဲ့ အရသာကတ မျိုးပါ ။ အစကတော့ အောင့်သလိုဖြစ်ပြီး အထဲထိ လီးက မြုတ်ဝင်သွားချိန်မှာ တော့ အဆုံးထိ ထိထိရောက်ရောက် ဝင်သွားတဲ့ ခံစား မှု့မျိုးကိုသီတာ ခံစားလိုက်ရသည်။
“ ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းးး”
“ အာ့!အင့်! အင်! အင်းဟင်းး”
ကျော်ဇင့် ဆောင့်ချက် ကြောင့် သီတာမှာ နာသလို အောင့်သလိုလိုနဲ့ ကောင်းသလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ ကျော်ဇင်က တင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကိုင်ပြီး ဆောင့် ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုး လေ သီတာမှာ အော်ညည်းမိလေ၊တ ဖြေးဖြေးနဲ့သီတာမှာ ကာမစိတ် အထွဋ်အထိပ်ထိ ရောက်လာတယ်။ ကျော်ဇင့် အတတ်ကောင်းတွေတတ်တယ်။
သီတာ့ ဖင်စအိုဝကို လက် သည်းနှင့် ထိသလို မထိသလိုလုပ် တော့ သီတာစိတ်တွေပို ထလာပြီး
ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းး
“ အာ့!အင့်! အင်! အင်းဟင်းးလုပ် လုပ် ငါ ငါပြီးတော့မယ် အင့်”
ကျော်ဇင်လည်း ကြာကြာ မထိန်းနိုင် တော့ချေ။ အရမ်းလှပတဲ့ ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ဆောင့်ရတဲ့ အရသာက အလွန်ပင်ကောင်းလာကာပြီးခါနီး လာပြီးသီတာနှင့်ပြိုင်တူပြီးနိုင် ရန်စိတ်နှစ်ပြီး မြန်မြန်ပင်လိုးလိုက် ရာသီတာရဲ့ အော်ညည်းသံနှင့် ပိုထွက်လာတယ် ။
“ ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း”
“ အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အား ငါပြီးတော့ မယ် အားး”
“ ဘွတ်..ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း””
“ ဟုတ် အာ့ ရှီးးရှီးးးအားးပြီးးပြီအား”
သီတာ တစ်ယောက် အသည်းအသန် အော်လာပြီး နောက်ငြိမ်ကျသွားရ တယ်။ ကျော်ဇင်လည်း သီတာ မှောက်လျက် လဲကျ မသွားစေရန် ခါးကို ကိုင်ကာ ထိန်းထားပြီး နောက်အကြိမ်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆက်တိုက်တွန်း လိုး လိုးလိုက်ရာ သုတ်များတဖြော ဖြော ထွက်သွားရတော့တယ်။
“ ဟားးကောင်းလိုက်တာ သီတာ ရာ လူလည်းချွေးတွေနဲ့ နစ်ရောပဲ”
“ အင်းလေ နင်က အလကားရတယ်ဆို ပြီးအသေ ကြိတ်နေတာကိုး”
“ နင်ကသာ အသေကြိတ်တယ်ပြော နေတာ ငါက အားကိုမရသေးဘူး”
“ တော်ပြီ ငါရေချိုးခန်းဝင် အုံးမယ်”
သီတာကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ထရာ သီတာ့ အဖုတ်ထဲက သုတ်ရည် များ စီးထွက်လာသဖြင့်
“ ဟာ အများကြီးဟာ၊သုတ် တော် တော်ပေါတာပဲ”
“ စုထားတာတွေလေ”
သီတာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး သန့်ရှင်း ရေးလုပ်ပြီး ပြန်ဝင်လာသည်။
“ အိပ်ကြမယ် ကျော်ဇင် ငါလဲပန်း နေပြီ”
“ အေးပါဟာ အိပ်မယ်”
နှစ်ယောက်သား အိပ်ရာပေါ် လှဲချ လိုက်သည်။ ကျော်ဇင်က သီတာ့ကို ဖက် ထားသည်။ သီတာငြိမ်နေလိုက်သည်။ မနက်မိုးလင်းမှ သီတာနိုးလာသည်။ ကျော်ဇင်က သီတာကို ဖက်လျှက် အိပ်ပျော်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သီတာ စဉ်းစားမိသည်က ခါတိုင်းယခုနှိုက်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်လေ့မရှိပေ ။ ညတွင် အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်ခန့်နိုး တတ်သည်။
ယခုတော့ မိုးစင်စင် လင်းမှနိုးသည်။ လူက လန်းဆန်းနေသည်။ မနေ့ညက အဖြစ်ကြောင့်ဖြစ် မည်ဟု တွေးလိုက် မိသည်။
“ ကျော်ဇင်..ထတော့ဟ”
“ ခန..နေစမ်းပါဦးဟာ.ဇိမ်ရှိတုန်းလေး...ယူပါရစေဦး”
“ မနက်စာ ငတ်သွားမယ်”
“ ငတ်ပါစေဟာ”
“ ငါထတော့မယ်၊ နင်ဖယ်တော့”
“ နင်ထမှတော့ ဘယ်ကဇိမ်ရှိတော့မလဲ၊ ငါလဲထပြီ”
“ တော်တော် ဇိမ်ရှိချင်နေရင် မိန်းမယူ လေ”
“ ငါ့ဟာငါ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေ တာကို မမြင်နိုင်ဘူးလား”
“ နင် ဒီအတိုင်းနေလို့ မဖြစ်ဘူး”
“ အေးပါဟာ”
“ ငါရေချိုးလိုက်ဦး မယ်”
“ ငါနင့်အတူ ချိုးမယ်လေဟာ”
“ နင်တကယ် ကဲတယ် သိလား”
“ ဟီးးးး”
ရေချိုးခန်းထဲ နှစ်ယောက် အတူဝင် ချိုးတော့ ကျော်ဇင်က သီတာ နောက်ကျောများကို ဂျေးတွန်းပေးလိုက် သည်၊ ရေချိုးပြီး မနက်စာစားပြီး သီတာ့ကို ခေါ်ကာ တောထဲသွား လိုက်တယ်။ မျိုးမင်းနဲ့ တွေ့တော့အကျိုးအကြောင်း ပြောပြလိုက်တော့ သီတာ ကျေနပ်သွားတယ်။
“ ကျော်ဇင် နင်လေ မျိုးမင်း နင့်ဆီက အလုပ်တွေ ယူလုပ် ထားတာ မပြောဘူး”
“ မျိုးမင်း နင်မပေးရင် ကျော်ဇင့်ဆီက တောင်းမှာ”
“ အေး..တောင်းလိုက်ဟ၊ ဒီကောင်က သူဌေး”
“ နင့်ကို ဆက်သွယ်တာ မရလို့ သူ့ဆီက ငါးဆယ်ယူထားလိုက်တယ်၊ နင်ရမှ ပြန်ဆပ် တော့”
“ မဆပ်တော့ဘူး ငါရစရာရှိတာတွေ ကဖြတ်လိုက်ရင်..ငါတောင် အတိုး သက်သာသေးတယ်”
“ တကယ်လူလည်တွေ ချည်းပဲ”
“ မလည်လို..ချေးတာပါဟယ်”
“ အေးပါ ပြီးရော၊ ငါပြန်မယ်”
“ အေး ပြန်လေ”
လမ်းမှာ ကျော်ဇင် အကြောင်းစဉ်း စားလာ လိုက်ပြီး
“ ကျော်ဇင်”
“ ဟင် ဘာလဲ သီတာ”
“ နင်တော်တော်..လည်တာပဲသိလား”
“ ဘာလို့လဲဟ”
“ နင်က..သူများငွေနဲ့ အလုပ် လုပ်ပြီး ငါကို..ဝိုက်လိုက်သေးတာ”
“ ဟား..နင်ကလဲ..ပြောရော့မယ်..နင် ကရော..မကြိုက်ဘူးလား”
“ တော်ပြီ..ဟေ့ကောင်..နောက် တစ်ခါ မရတော့ဘူး”
“ အေးပါ နင်..မကြည်ဖြူရင် အတင်း ယူလို့မှ..မရတာ”
“ အေးအဲ..ဒါကြောင့်..နင်လူပျိုကြီး ဖြစ်နေတာ”
“ ဘာဆိုင်လို့”
“နင်တွေး ကြည့်ပေါ့.. မိန်းကလေးက ကိုယ့် ယောက်ျားမဟုတ်ပဲ..ကြည်ဖြူ ပါတယ်.. လုပ်ပါလို့..ပြောမလားဟဲ့”
သီတာ ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။
“ အော် ဒီလိုလား”
ဟိုတယ် ပြန်ရောက်ကြပြီး ညကျတော့ သီတာ ရန်ကုန်ပြန်ခဲ့ရ တယ်။ ကလေးကို အကြာကြီးခွဲထား လို့မရ လို့ပါ။ ဒါပေမယ့် အိမ်အပြန် ခရီးကတော့ သီတာ့အတွက် လန်းဆန်းနေတယ်။ ကျော်ဇင် ပြန်လာရင် သီတာ့ကို လာခေါ်မှာ သိနေတယ်လေ။
တစ်ခုပဲ အချိန်အတိုင်းအတာ တစ် ခုထိလိုနေတဲ့ ကွက်လပ်မှာဖြည့်ဖို့ သူ့အတွက်သော်လည်းကောင်း ကိုယ့်အတွက်သော်လည်းကောင်း ကျော်ဇင် ရှိနေပေးမယ်ဆိုတာ ယုံ ကြည်မိတယ်။ ပုံမှန်မဟုတ်ပေမယ့် အခွင့်အခါသာတဲ့အခါ ချစ်ပွဲဝင်ကြ ဆဲပါ။
~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီစာရေးဆရာ ဟာ ကိုဗစ်ကာလမှာ ဆုံးပါးသွားပြီလို့ သိရသည်။ မြန်မာ့အပြာစာပေ လောကတွင် အရေးဆန်းဆန်း အတွေးဆန်းဆန်းလေးတွေ ရေတက်သူမို့ နှမျှောမိပါသည်။ လူတိုင်း လင်ယူ၊ မယားယူကြသော်လည်း ပြန်လည်ချပြ မရေးတက်ကြဘူးလေ။
THE END
........................................💚💛💖💝💙........................................
ပြီးပါပြီ။
