သဇင်ဝင်း (စ/ဆုံး)
Writer - K4 (Wattpad)
{ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။}
" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင့်"
လယ်ကွင်းပြင်ကြီးရဲ့ ဘေးနှုတ်ခမ်းစပ်က ခြုံအကွယ်လေးမှာ သဇင်ဝင်းတစ်ယောက် ရည်းစားဖြစ်သူရဲ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေရင်းက ပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်လိုက်ပါတယ်။
" တော်ပြီကွာ စုပ်ရတာ ပျင်းလာပြီ"
" သဲကလည်းကွာ ကိုယ့်လီးကြီး တောင်နေတုန်းလေ အလိုးမခံရင်တောင် စုပ်ပေးပါကွာနော်"
" တော်ပြီလို့ အိမ်ပြန်တော့မယ် ညနေ(၄)နာရီလည်းထိုးနေပြီ"
" ကဲ သဘောကွာ ပြန်ပြန်"
သဇင်ဝင်းလည်း ကပိုကရို ဖြစ်နေတဲ့ အင်္ကျီလုံချည်ကို သပ်သပ်ရပ်ရပ် ပြင်ဆင်ပြီး ထပြန်လာလိုက်ပါတယ်။ သဇင်ဝင်း ထိုကောင်လေးနဲ့ တွဲသည်မှာ တစ်နှစ်နီးပါးရှိပြီပင်။ ရန်ကုန်ကနေ အခုနယ်ကို ပြန်မလာခင်ကတည်းက လိုင်းပေါ်ကနေ ရည်းစားဖြစ်ခဲ့ကြတာပင်။ ရည်းစားဖြစ်ပြီးကတည်းက sex chatting လုပ်ခဲ့ကြသလို သဇင်ဝင်း နယ်ပြန်လာချိန်မှာလည်း အခုလို ချိန်းတွေ့ကာ အစုပ် အယက် လုပ်လေ့ရှိကြတယ်။
သဇင်ဝင်းရဲ့ ရည်းစားက သဇင်ဝင်းကို ပါကင် ဖောက်ချင်နေပေမယ့် သဇင်ဝင်းက ခွင့်မပြု။ အခုဆို လီးစုပ်ပေးဖို့ပါ ငြိုညင်လာပြီပင်။ သဇင်ဝင်း ဒီလီးကြီးကိုပဲ စုပ်နေရတာ ပျင်းလှပြီပင်။ ရှင်းရှင်း ပြောရရင် ရိုးသွားတာပေါ့လေ။ အခုရက်ပိုင်းမှာ သဇင်ဝင်း စိတ်ဝင်စားနေတာက အဖေပဲ။
~~~~~~~~~~~~~
သဇင်ဝင်း ဆိုတာက အသက် (၂၅) e-major second year နဲ့ ကျောင်းနားထားတာပေါ့။ သဇင်ဝင်းက လှတယ်၊ မျက်နှာလေးက ကလေးမျက်နှာလေးလို သေးသေးလေး။ မျက်လုံးက ဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူလေး။ အသားလေးကတော့ ညိုရှာတယ်။ အရပ်လည်း ရှည်တယ်။ ရင်ကလည်း ကိတ်သလို တင်ကလည်းကိတ်ရှာတယ်။ ကျောင်းတက်ကတည်းက ရည်းစား တယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထားတယ်။ တွဲသမျှရည်းစားတိုင်းနဲ့လည်း အစုပ်အယက်အဆင့်ထိ ရှိခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် အဖုတ်ကိုတော့ သဇင်ဝင်း ခွင့်မပြုခဲ့ဖူးပါ။
သဇင်ဝင်း နယ်ကို ပြန်ရောက်တာ သိပ်မကြာသေး။ ငါးလ ခြောက်လပဲ ရှိသေးတာ။ သဇင်ဝင်း (၉)တန်းကျောင်းသူ အဆောင် နေရမယ်ဆိုကတည်းက ရန်ကုန်ကို ပြောင်းသွားခဲ့တာ။ နောက်ပိုင်း (၁၀)တန်းအောင်ပြီးတော့လည်း ရန်ကုန်မှာပဲ အဖွားနဲ့ အတူတူ ဆက်နေဖြစ်ခဲ့တာ။ အခုနှစ်ပိုင်းမှ နယ်ပြန်လာပြီး အိမ်မှာ ဖေဖေ မေမေတို့နဲ့အတူ ပြန်လာနေခြင်းပါ။
ဖေဖေနဲ့အတူ တစ်အိမ်တည်း မနေရတာ ဟိုးအသက်(၁၄)လောက်ကတည်းက အခုထိဆိုတော့ ဆယ်နှစ်တောင် ကျော်နေပြီပင်။ ဒီဆယ်နှစ်ကျော် အတွင်းကြားထဲမှာက တစ်ခေါက်တစ်ခါသာ တွေ့ရလေ့ရှိတယ်။ ဆိုတော့ သဇင်ဝင်းတစ်ယောက် အဖေဖြစ်သူနဲ့ အနေဝေးပြီး စိမ်းသလိုပင် ခံစားရပါတယ်။
သဇင်ဝင်းရဲ့ အဖေနဲ့ အမေက အိမ်ထောင်ရေး သိပ်အဆင်မပြေလှ။ ဟိုးအရင် သဇင်ဝင်း ငယ်ငယ်ကဆို အဖေက မယားငယ်တွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်။ အရက်က သောက်သေး။ အရက်သောက် သွေးဆိုးပြီဆိုလည်း သဇင်ဝင်းအမေကို ရန်ရှာနေကျ။
တစ်ခါတစ်လေဆို ကိုယ်ထိလက်ရောက်ပါ ထိခိုက်အောင် လုပ်လေ့ရှိတယ်။ ဒီလို အမှတ်တရတွေကို သဇင်ဝင်း ပြန်စဉ်းစားကြည့်မိရင် အဖေ့အပေါ် မုန်းရပါတယ်။ ဟော့ဒီ အမုန်းပါပဲ၊ သဇင်ဝင်းနဲ့ အဖေကို ပိုပြီး သွေးကွဲစေတာ။
လိုင်းပေါ်မှာ သားအဖတွေ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ကြည်နူးကြတာကို တွေ့ရင် သဇင်ဝင်း အားကျမိပါတယ်။ မိမိလည်း အဖေနဲ့ ဒီလိုပြေလည်တဲ့ ဆက်ဆံရေး ရမယ်ဆို သိပ်ကောင်းမှာပဲ လို့ အမြဲ တွေးနေတတ်လေ့ရှိတယ်။ သဇင်ဝင်းတစ်ယောက် ပိုပြီး အဖေနဲ့ ရင်းနှီးခင်မင်ချင်ရတဲ့ အကြောင်းကတော့ လိင်စိတ်တိမ်းညွှတ်မှုကြောင့်ပါပဲ။
~~~~~~~~~~~~~~~~
သဇင်ဝင်း အဖေ ဦးမျိုးဝင်းထွန်းက ဟိုအရင် ကားဆရာတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့တာ။ အခုတော့ အိမ်မှာပဲ ဟိုလုပ် ဒီလုပ်ပေါ့။ သဇင်ဝင်း အဖေ ပီပီသသ အသားက ခပ်ညိုညို။ ဪ ဒါပေမယ့် သဇင်ဝင်းတို့ သားအဖ ညိုတယ်ဆိုတာ မဖြူ မဝင်းရုံပါပဲ။ လုံးဝ အညိုကြီးတော့မဟုတ်။
ထားပါတော့။ ဆက်ရအောင်။ ဦးမျိုးဝင်းထွန်းက အရပ်ကတော့ မပုဘူး (၅) ပေ (၇)လက်မ နီးနီးတော့ရှိတယ်။ ဘီယာအရက်သောက်ခဲ့သူဆိုတော့ ဗိုက်ကတော့ ဘီယာဗိုက်နဲ့ပဲပေါ့။ မျက်နှာက ဝိုင်းဝိုင်း ကိုယ်လုံးတုတ်တုတ်ဆိုတော့ နှာဗူးရုပ်ကြီးလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ သဇင်ဝင်း အမေကတော့ နေ့ခင်းတွေဆို ဈေးထဲကဆိုင်မှာ ဆိုင်ထိုင်ပေးရတော့ နေ့ဘက်အိမ်မှာမရှိ။ ဆိုတော့ နေ့ခင်းဘက်တွေဆို အိမ်မှာ သဇင်ဝင်းနဲ့ သဇင်ဝင်း အဖေပဲရှိတာ။
သဇင်ဝင်း တစ်ယောက် အဖေဖြစ်သူအပေါ်မှာ ကာမစိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်လို့နေပါတယ်။ အဖေဖြစ်သူနဲ့ လက်ပွန်းတတီး နီးနီးကပ်ကပ် နေချင်တယ်။ သဇင်ဝင်း ဟိုးငယ်ငယ် ရန်ကုန်မသွားခင်ကဆို အဖေက သဇင်ဝင်း နားရွက်ကလေးကို တအားကိုင်တတ်တာ။ ဘာလို့လဲလို့မေးရင် အဖေအမြဲတမ်း ပြန်ဖြေတာက ချစ်လို့တဲ့။ ဒီလိုအမှတ်တရလေးတွေကို ပြန်တွေးမိတိုင်း သဇင်ဝင်း ရင်တွေ နွေးထွေးရပါတယ်။
သဇင်ဝင်းက နည်းနည်းတော့ ထန်တဲ့ မိန်းမထဲ ပါတယ်လို့ ပြောရမယ်။ ဘာလို့ဆို သဇင်ဝင်း (၆)တန်းလောက်က အဖေ့ရဲ့ အတွင်းခံကို ကောက်ကိုင်မိရင်းက အတွင်းခံ အနံ့ကို ရှူလိုက်မိတာ။ အဲ့ကစပြီး ညနေကျောင်းဆင်း အိမ်ပြန်လာတိုင်း အရင်ဆုံး လုပ်ဖြစ်တာက အဖေ့ရဲ့ အတွင်းခံကို ရှူတာပဲ။ အဲ့အရွယ်ငယ်သေးတော့ ဘာရယ်ညာရယ် သဇင်ဝင်း မသိ။ အဖေ့ရဲ့ ဝတ်ပြီးသား အတွင်းခံကနေ ရတဲ့ လီးနံ့၊ သေးနံ့၊ ချွေးနံ့ ဒါတွေကို သဇင်ဝင်း သဘောကျမိတာပါ။
အခုချိန်မှာတော့ သဇင်ဝင်းအဖြစ်ချင်ဆုံးက အဖေ့လီးကြီးကို မြင်ဖူးချင်တာပါ။ သူမြင်ဖူးခဲ့တဲ့ လီးတွေနဲ့ ဘာကွာလဲ စိတ်ဝင်စားသလို၊ အဖေ့လီးကြီး ဖြစ်တာကြောင့်လည်း မြင်ဖူးချင်နေပါတယ်။ အဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးချင်တယ် ၊ အဖေလိုးတာကို ခံချင်တယ် စတဲ့ ဒီလိုအတွေးတွေကို တွေးလိုက်မိတာနဲ့ ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ရင်ခုန်ခြင်းတွေ ခံစားရတာပေါ့။ သဇင်ဝင်း အစကတော့ နားမလည်ခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ အင်းစက်စာရေးဆရာအချို့ရဲ့ ကျေးဇူးနဲ့ ငါဟာ အင်းစက်ဖီလင် ရှိသူပါလားလို့ နားလည်သွားပါတယ်။
~~~~~~~~~~~~
သဇင်ဝင်း ဆိုင်ကယ်တက်စီငှားပြီး အိမ်ပြန်လာလိုက်ပါတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ အိမ်ထဲမှာ တိတ်နေတာကြောင့် အဖေအိပ်နေတာ~ ဖြစ်မယ်လို့ သုံးသပ်လိုက်မိတယ်။ အဖေနိုးမှာ စိုးတာနဲ့ အိမ်ထဲကို ခပ်ဖွဖွပဲဝင်လာလိုက်တယ်။ အိမ်ထဲကို ရောက်ရောက်ချင်း သဇင်ဝင်း တွေ့ပါပြီ။
အဖေဖြစ်သူ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ကြီး အိပ်နေတာ။ သဇင်းဝင်းတို့ အိမ်က အခန်းတစ်ခန်းပဲ ရှိတာ။ အဲ့အခန်းကို သဇင်ဝင်းကို အပိုင်ပေးထားပြီး အဖေနဲ့အမေက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာပဲ အိပ်ကြတာ။ ဒါကြောင့် သဇင်ဝင်း အိမ်ထဲ ရောက်ရောက်ချင်း အဖေအိပ်နေတာကို မြင်ရတာပင်။
ကုတင်နားကို ဖြေးဖြေးချင်း ကပ်သွားလိုက်ပြီး ခြင်ထောက်ကို မျက်နှာကပ်ကာ အထဲကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ သဇင်ဝင်း မြင်လိုက်ရတာက ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ပျော့တွဲကြီး ဖြစ်နေတဲ့ အဖေ့ရဲ့လီးဥကြီး နှစ်လုံး။ ဒါပေမယ့် ခြင်ထောင်အစ ခံနေတာကြောင့် သေသေချာချာ မမြင်ရဘဲ ဝေဝေဝါးဝါး ဖြစ်နေပါတယ်။
သဇင်ဝင်း ခြင်ထောင်ကို လှပ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီးမှ လီးဥကြီးကို သေချာပြန်ကြည့်မိပါတယ်။ ညိုနေတဲ့ လီးဥကြီးနှစ်လုံးက ပေါင်ကြားမှာ တွဲကျလို့။ သဇင်၀င်း တစ်ယောက် အာတွေခြောက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေပါ ယားသလိုလို ဖြစ်လာရပါတယ်။ သဇင်ဝင်း မနေနိုင်ဘဲ လီးဥကြီးကို လျှာနဲ့ တို့ကြည့်မိတယ်။ ငန်ကျိကျိလေးနဲ့အတူ လီးဥကြီးနားကို ကပ်သွားတုန်းက ငယ်ငယ်က ရှူခဲ့တဲ့ အတွင်းခံအနံ့ကို ပြန်ရပါတယ်။
ဦးထွန်းမျိုးဝင်းရဲ့ လိင်တံကြီးဟာ ပုဆိုးနဲ့ ဖုံးနေပါတယ်။ သဇင်ဝင်း တစ်ယောက် လချီကာ တောင်းတ နေခဲ့ရတဲ့ အဖေ့လီးကြီးကို မြင်ခွင့်ရခါနီးမို့ အရဲစွန့်ကာ ပုဆိုးကို လှန်လိုက်ပါတယ်။ ပျော့နေတဲ့ အဖေ့လီးကြီးကြောင့် သဇင်ဝင်း အာတွေ ပိုခြောက်လာပါတယ်။
သဇင်ဝင်းလည်း အဖေ မနိုးလောက်ပါဘူးလို့ စိတ်ကို အားတင်းပြီး ပျော့နေတဲ့လီးကြီးကို လျှာနဲ့အမြှောင်းလိုက် လျက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံကာ လီးခိုးစုပ်ပါတော့တယ်။ စုပ်ရင်းနဲ့ လီးကြီးက ခပ်တင်းတင်း ဖြစ်လာတာပေါ့။ တောင်တော့ မတောင်သေးပေမယ့် လီးကြီး တင်းလာတာမျိုး။
ဦးမျိုးထွန်းဝင်း တစ်ယောက် အိမ်နေရင်းကနေ အောက်ပိုင်းက စိုစိစိုစိ ခံစားချက်နဲ့အတူ လီးတစ်ချောင်းလုံးနွေးကာ အရသာရှိတာကြောင့် လီးစုပ်ခံနေရမှန်း သိလိုက်ပါတယ်။ မျက်စိက လေးနေတာကြောင့် မျက်စိကို ဖွင့်မကြည့်ဘဲ မှိန်းကာ လီးစုပ်ခံနေပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ မိန်းမဖြစ်သူ ခေတ်မှီလာတယ် လို့ တွေးနေမိပါတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်။ မိန်းမက လီးစုပ်ပေးနေတယ်လို့ ထင်နေတာပါ။ ဦးမျိုးထွန်းဝင်း မိန်းမဖြစ်သူနဲ့ မလိုးတာ ကြာပြီပင်။ ဟိုးညားခါစ လိုးဖြစ်တုန်းကလည်း မိန်းမဖြစ်သူက ဘယ်တုန်းကမှ လီးမစုပ်ပေးခဲ့ဖူးပါ။
ကားမောင်းလိုက်ရင်း လမ်းမှာကြုံသလို စားဖူးတဲ့ အပြင်စာတွေနဲ့ မယားငယ် အထန်မလေးတွေကြောင့်သာ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်ခံစားခဲ့ဖူးတာပင်။ မိန်းမဖြစ်သူကတော့ အလိုးခံရင်တောင် ပေါင်ကားပေးဖို့ပဲ တတ်တာ။ လီးစုပ်တာမျိုးဆို ဝေးလာဝေးပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့မှ ထူးထူးခြားခြာ းစုပ်နေတာဆိုတော့ ဦးမျိုးထွန်းဝင်းတို့ ပျော်ပြီလေ။
သဇင်ဝင်း လီးစုပ်နေရင်းက လီးကြီးက တောင်လာတာကြောင့် စုပ်ရတာ အားရနေပါတယ်။ အိမ်ထောင်သည် လီးတစ်ဖြစ်လည်း အဖေအရင်း လီးကြီးက ဂင်းနစ်စံချိန်တင်လောက်အောင် ကြီးတယ်လို့ မဆိုလိုပေမယ့် အင်းစက်ဖီလင် အပြည့်ရတာကြောင့် လီးစုပ်ပေးရင်းနဲ့တောင် တစ်ချီပြီးနိုင်တယ်။ လက်တွေ့ စုပ်တာက နောက်ပါ။ စိတ်ကူးနဲ့ မှန်းရင်တောင် ရင်တုန်ရက်ခုန်ရတာ အင်းစက်ပါပဲ။
ဦးမျိုးထွန်းဝင်း တအားကောင်းလာပြီမို့ ပါးစပ်ကပင် အော်ငြီးနေမိရင်း လီးကြီးထဲကနေ လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သဇင်ဝင်းလည်း အာခေါင်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လီးရည်တွေကို မြိုချပြစ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်းဖို့ လုပ်ချိန် ဦးမျိုးထွန်းဝင်းက တံတောင်ကို ကိုင်ကာ ဆွဲချလိုက်တာကြောင့် အဖေဖြစ်သူရင်ဘတ်ထဲ စိုက်စိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်သွားပါတယ်။
ဦးမျိုးထွန်းဝင်း မျက်စိကို ခုထိမဖွင့်သေးဘဲ သမီးဖြစ်သူကို မိန်းမအမှတ်နဲ့ ဖက်ထားမိပါတယ်။
" အ အဖေ လွှတ် လွှတ်အုံး"
ဆိုသော သမီးအသံကြားမှသာ ဖွင့်မရတဲ့ မျက်လုံးတို့ ပြူးသွားရပါတယ်။
" ဟာ သမီး ဟာ ဘယ် ဘယ်လို"
" ဟင့် သ သမီး အဖေ့လီးမြင်တာနဲ့ စုပ်ချင်လာလို့"
မငယ်တော့တဲ့ အရွယ်တွေမို့ စကားပြောတာဟာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပါပဲ။
" ဟာ သမီးရာ သမီးက လီးစုပ်နေကျလား"
" ဟုတ် သမီးကောင်လေးတွေကိုတော့ စုပ်ပေးဖူးတယ်"
" သမီးရာ ဘာလို့ သူများလီးစုပ်ရတာလဲကွာ"
" စုပ်ချင်တာကိုး အဖေရဲ့ ဘာလဲ သူများလီးမစုပ်နဲ့ဆိုတော့ အဖေက အဖေ့လီးပေးစုပ်မလို့လား"
" ဒါပေါ့ သမီးရ သမီးလီးကြိုက်တာများ အရင်ကတည်းကပြောတာ မဟုတ်ဘူး သမီးရာ အဖေ့လီးကြီး အားနေတာကြာပြီ သမီးကို ပေးထားမှာပေါ့ သမီးရ"
ဦးမျိုးထွန်းဝင်းဆိုတာ အရင်က ကားဆရာအထန်ဆိုတာ ပြောပြဖူးပြီးသားပါ။ ဆိုတော့ အင်းစက်ဆိုတာကိုလည်း သူသိပြီးသားပါပဲ။ အင်းစက်ဖီလင်သိသူ အဖို့ကတော့ သားဖချင်းလုပ်သင့်တယ် မလုပ်သင့်ဘူး ဘာမှမတွေး။ သားဖချင်းလုပ်တော့ ပိုတောင်ကောင်းသေးလို့သာ တွေးကြတာပင်။
" ပြီးရော အဲ့ဒါဆို သမီးစုပ်ချင်တိုင်း အဖေ့လီးပဲစုပ်တော့မယ်"
" ရတာပေါ့ ဒါနဲ့ သမီး အဖေမေးမယ်မှန်မှန်ဖြေနော်"
" မေးလေအဖေ"
" သမီး လီးပဲစုပ်ဖူးတာလား ကျန်တာရော်"
" ကျန်တာက ဘာလဲအဖေရဲ့"
သဇင်ဝင်းရှက်ပြုံးလေးနဲ့ပါပဲ။
" ဟို သမီးရာ အဖုတ် အဖုတ် သမီးအဖုတ်ကိုလိုးခံပြီးပြီလားလို့ အဲ့တာမေးတာ"
" အဖေကလည်း အလိုးတော့ ခံဖူးပါဘူး"
" အလိုးမခံဖူးဘူးဆိုတော့ အဖုတ်ကို ဘာလုပ်တာတော့ ခံပြီးပြီလဲ"
" ဟို လက်နဲ့ကလိတာ ပွတ်တာဘာညာတော့ ခံဖူးတယ်အဖေ"
" ဪဟုတ်လား ဒါဆိုသမီး ပက်လက်လှန်လိုက်"
" ဟုတ်အဖေ ဘာလုပ်မလို့လဲဟင်"
သဇင်ဝင်းပက်လက်လှန်ရင်းပဲ အဖေကိုပြန်မေးနေတာပေါ့။
" ဘာလုပ်ရမှာလဲသမီးရဲ့ ခုနကသမီး အဖေ့လီးကို စုပ်ပြီးသွားပြီလေ အခုက အဖေ့အလှည့် သမီးကို အဖုတ်ယက်ပေးမလို့"
" ဟယ်အဖေရယ် ငရဲကြီးပါအုံးမယ်"
" ငရဲကြီးမှာကြောက်နေတာ အယက်မခံဖူးသေးလို့ သမီး အဖေယက်ပြမယ် သမီးငရဲကြီးမှာကြောက်သေးလားကြည့်ကြည့် ယက်ပေးလို့တောင် တောင်းဆိုလာအုံးမှာ"
ဦးမျိုးထွန်းဝင်းက ပြောလည်းပြီးရော သဇင်ဝင်းရဲ့ လုံချည်ကို လှန်လိုက်ပါတယ်။ ဖွားခနဲပေါ်လာတဲ့ အနီရောင်ပင်တီလေးမှာ စိုနေတဲ့ စောက်ရည်ကွက်ကလေးက နေရာယူထားပါသေးတယ်။ ဦးမျိုးထွန်းဝင်းက ပင်တီလေးကိုပါ ချွတ်ပေးပြီး အမွှေးထူထူ အဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့တို့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။
ငွေရောင်အမျှင်တန်းကာပါလာတဲ့ စောက်ရည်လေးကိုကြည့်ရင်း
" သမီးအဖုတ်က စောက်ရည်တောင်ရွှဲနေပြီ"
လို့ ပြောပြီး လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ အကြမ်းပတမ်း ကုန်းလျက်ပါတော့တယ်။
ပထမအကြိမ် စောက်ဖုတ်အလျက်ခံရတဲ့ သဇင်ဝင်းလည်း စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး လေပေါ်ဝဲသလိုခံစားရကာ ကောင်းနေပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကိုလျက် စောက်စိကိုလျှာနဲ့ ထိုးလိုးပေးတော့ သဇင်ဝင်းတစ်ယောက် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပြီး အဖေမျက်နှာကို ပြန်ပွတ်နေပါတယ်။ ရှလွတ်ရှလွတ် မြည်အောင် စောက်ဖုတ်လျက်ရင်း စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကိုလည်း မြိုမြိုချပစ်နေပါတယ်။ နောက်ဆုံး သဇင်ဝင်းလည်း စောက်ရည်ပန်းကာ တစ်ချီပြီးသွားပါတော့တယ်။
"သမီး စောက်ရည်တွေက များလိုက်တာသမီးရာ"
လို့ ပြောရင်းပေါင်ကြားထဲကထွက်လာတဲ့ အဖေ့မျက်နှာဟာ စောက်ရည်တွေစိုရွှဲလို့ပါပဲ။
ဘေးနားက ချွတ်ထားတဲ့ သဇင်ဝင်းရဲ့ အတွင်းခံကို ယူပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပွတ်သုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ အဖေဖြစ်သူရဲ့ အပြုအမူကြောင့် သဇင်ဝင်းလည်း ကာမစိတ်တွေ ပြန်နိုးထလာရပြန်ပါတော့တယ်။
" ကဲသမီး ဒါဆို အဖေတို့ လိုးရအောင်နော်"
သဇင်ဝင်းလည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်မိပါတယ်။ အရင်ရည်းစားတွေက သဇင်ဝင်းအဖုတ်ကို လိုးချင်လွန်းလို့ နည်းလမ်းပေါင်စုံနဲ့ စည်းရုံးတာတောင် မရခဲ့ပါ။ အခု အဖေအရင်းကျမှ တစ်ခါတည်း ဟုတ် ဆိုကာ ခေါင်းတန်းငြိမ့်မိပါတော့တယ်။
အဲအချိန်မှာပဲ ဒေါ်မိုးပြန်လာတာကြောင့် သဇင်ဝင်းလည်း လုံချည်အမြန် ကောက်ဝတ်လိုက်ရပါတယ်။
" ငါလိုးကွာ လိုးတော့ မလို့ပါ ဆို"
" လိုးလို့ရပါတယ် အဖေရဲ့"
" သမီးအမေက ပြန်လာပြီလေ"
" သမီး အခန်းထဲ သွားလိုးမှာပေါ့လို့ လာအဖေ"
ဆိုကာ သားဖနှစ်ယောက်လုံး အခန်းထဲဝင်ပြီး ဂျက်ထိုးထားလိုက်ပါတော့တယ်။ သဇင်ဝင်းလည်း အိပ်ယာပေါ်တက်ခါ အစောကလိုပဲ ပက်လက်လှန်ပေးထားတာပေါ့။ ဦးမျိုးထွန်းဝင်းက သမီးဖြစ်သူအပေါ် အုပ်မိုးလိုက်ပါတယ်။ သဇင်ဝင်းရဲ့ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီကို ချွတ်ပြီး နို့ကို ကုန်းစို့လိုက်ပါတယ်။ အောက်ကတောင်နေတဲ့လီးကြီးကလည်း စောက်ဖုတ်ကိုထိပြီး ပွတ်ကာ ညှောင့်နေပါတယ်။
သဇင်ဝင်းလည်း နို့စို့ခံရ အဖုတ်ညှောင့်ခံရကြောင့် ရှိန်းခနဲ ဖိန်းကခနဲ ပူနွေးကာ နေလို့ ကောင်းလွန်းလှပါတယ်။
" ဟေ့ သားဖတွေ ဘယ်ရောက်ကုန်တုန်း"
" အာ့ ဟို အ အမေ့ ဟင့် သမီး အ အခန်းထဲမှာ အာ့"
သဇင်ဝင်းလည်း အဖြစ်သာ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။ အပြင်က ဒေါ်မိုးလည်း ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ ကိုယ်မို့ သိပ်ဂရုမစိုက်နိုင်။
သဇင်ဝင်း စောက်ဖုတ် ညှောင့်ခံရရင်း နို့စို့ခံရတာ ကြာလာတော့ မနေနိုင်တော့ပါ။ သူ့အရင် ရည်းစားတွေဆို လက်လေးနဲ့ လုပ်တာလောက်ကိုပဲ ခနနဲ့ လီးရည်ထွက်တာ၊ အခုအဖေကတော့ အဖုတ်ကို ပွတ်ညှောင့်နေတာတောင် ခုထိ လီးရည်မထွက်အောင် ထိန်းထားနိုင်တယ်။
" အဖေ အင့် သမီးအဖုတ် ယားနေပြီ ထိုးလိုက်တော့အထဲထဲထိ"
" ရစေရမယ်ဗျာ နာတယ်နော်သမီး မအော်နဲ့ အပြင်ကမိန်းမကြားသွားမယ်"
ဦးမျိုးထွန်းဝင်းက သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဂျိုင်းအောက် ကနေ နောက်ကျောဘက်ကို လက်ထိုးပြီး အားယူလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်ကတော့ သမီးဖြစ်သူရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို တမက်တမော စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေပါတယ်။ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ် အပေါက်လေးနဲ့ တည့်အောင် ချိန်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်တာပေါ့။
လီးထိပ် ကွမ်းသီးခေါင်း ဝင်သွားပြီးနောက် တစ်ဆက်တည်း အသားချောင်းကြီး ထပ်တိုးဝင်လာပါတယ်။ တစ်နေရာအရောက် အမှေးပါးလေးနဲ့ ပိတ်သွားတာကြောင့် သမီးဖြစ်သူ အဖုတ် အလိုးမခံဖူးမှန်း သေချာသွားပါတယ်။
" သမီး နာမယ်နော် အောင့်ခံကြားလား နာရင်ဖေဖေ့သာကုန်းကိုက်ပစ်"
သဇင်ဝင်းလည်း အဖေဖြစ်သူရဲ့ ပခုံးသားကို ကုန်းကိုက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ဦးမျိုးထွန်းဝင်းလည်း အဆင်သင့်ပြင်ပြီး လီးကြီးကို ခါးအား အကုန်သုံးကာ ဖိသွင်း စောင့်လိုးဖြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အပျိုရည်လည်း တရားဝင် ပျက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံးလည်း ပူရှိန်းစပ်ကာ နားလွန်းတာကြောင့် အဖေဖြစ်သူပခုံးကို ဆွဲကိုက်ထားပါတယ်။
နို့သလေးတွေကို ဖွဖွလေးခြေပေးလိုက်၊ စောက်စိကို ခြေပေးလိုက်နဲ့ နာကျင်မှုကြားက သာယာမှုရအောင် ပြုစုပေးနေပါတယ်။ တစ်ခဏ အကြာမှ ဦးမျိုးထွန်းဝင်းလည်း လီးကြီးကို ပြန်ထုတ် ပြန်သွင်းလုပ်ကာ လိုးပါတော့တယ်။
စစချင်း ဖြေးဖြေးကနေ အရှိန်တွေ တက်လာပြီး လိုးကောင်းနေကြတုန်း ဒေါ်မိုးက တံခါးခေါက်ပါတယ်။
" ဟင့် အင့် အ အမေ့ ဘ ဘာလဲ ဟင့်"
" ညည်းအဖေ ဘယ်သွားလဲ"
ဒီမေးခွန်းကို သဇင်ဝင်းလည်း မဖြေတတ်တာကြောင့် အဖေကိုသာ မျက်စပစ်ပြလိုက်ပါတယ်။
" လမ်းထိပ်ခနသွားတယ်လို့ ပြောလိုက်" အသံတိတ်နဲ့ပဲ ဦးမျိုးထွန်းဝင်းက အဖြေကို ပြောပြနေပါတယ်။
" အ အမေ့ အ အင့် အဖေက အပြင် သွားတယ် လမ်းထိပ်တဲ့ အာ့"
" ဪအေး ညည်းအသံကရော ဘာဖြစ်နေတာတုန်း"
" ဘာ ဘာမှ ဖြစ်ဘူး အာ့ ဟ ဟ"
" အေးအေး"
ဒေါ်မိုးလည်း ကိုယ့်အလုပ်ကိုသာ ပြန်ဆက်လုပ်နေတာပေါ့။
" ကောင်းလားသမီး"
" ဘာကြီးလဲအဖေရဲ့"
" အဖေလိုးတာ ကောင်းလားလို့"
" အ ကောင်းတယ် အမေ ရှိလို့ ခနနေပါအုံးဆို ဇွတ်လိုးတယ် အာ့ ဟာ့"
" သမီးကလည်းကွာ သမီးအဖုတ်ကြီးက မရပ်ချင်လောက်အောင် လိုးကောင်းနေလို့ပါကွာ အား"
အိပ်ခန်းထဲက သားဖနှစ်ယောက်ကလည်း တဖွတ်ဖွတ် တဖိုင်းဖိုင်းနဲ့ အားရပါးရ လိုးကြရင်း သားဖနှစ်ယောက်လုံး လီးရည်စောက်ရည်ထွက်ကာ အားရသွားခါမှ နားနေကြပါတော့တယ်။
" သမီး ဒီကစ္စက လျှို့ဝှက်ချက်နော်"
" သိပါတယ်အဖေရဲ့ သမီးကလေးမဟုတ်ပါဘူး"
" အဲ့တာကြောင့်ချစ်တာ မွမွ"
" သွားပါ ချစ်ရင်ဟိုးအရင်ကတည်းက လိုးရမှာပေါ့ အခုကျမှ ဟွန့် ဒါတောင်သူများကအရင် စ ရတယ်"
" ကဲ လာသမီး ဖေ့ရင်ခွင်ထဲ"
ဦးမျိုးထွန်းဝင်းလည်း သမီးဖြစ်သူကို ရင်ခွင်ထဲခေါ်ဖက်ထားပြီး ပြောပြပါတယ်။
" အဖေကလေ သမီး ဟိုးငယ်ငယ်ကတည်းက လိုးချင်တာသမီးရဲ့ အဲ့ကတည်း လူလစ်ရင် သမီးအဖုတ်လေးကို အဖေနှိုက်နေကျ.. နို့လေးတွေဆိုလည်း ကုန်းကိုက်နေကျ၊ နောက်ပိုင်း သမီးအပျိုဖော် ဝင်မှ အဖေမလုပ်တော့တာ"
" အာ့ဆိုလည်း သမီး ဒီရောက်တာ ခြောက်လလောက်ရှိပေါ့ လိုးပါ့လား"
" ဪသမီးရယ် ..ကဲဒါဆို အရင်က အလိုးပေးခဲ့ရတာတွေအစား အခုကစပြီး နေ့တိုင်း သမီးအဖုတ်ယားတိုင်း လိုးပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"
" ဟီး ဟုတ်အဖေ သမီး အခုလည်း ယားတယ်နော်"
" ဟဲဟဲ အဖေ့ လီးကြီးလည်း ပြန်တောင်နေပြီ"
ဟိုအရင်က တစ်နေကုန် သားဖနှစ်ယောက်ပဲရှိလို့ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တဲ့ အိမ်လေးဟာ ထိုနေ့က စပြီး လိုးသံ ငြီးသံတွေနဲ့ သာယာလို့ နေပါတော့တယ်။
ပြီးပါပြီ။
The End
ပြီးပါပြီ။
............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................


No comments:
Post a Comment