Thursday, October 20, 2022

တစ်ခန်းရပ် ၀တ္ထုတိုများ အမှတ် ( ၆ )

တစ်ခန်းရပ် ၀တ္ထုတိုများ အမှတ် ( ၆ )

ဆရာမနှင့်ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်  

✍️ - ဝေလင်းမောင်

ကျွန်တော်ကဝေလင်းပါ၊ နောက်ဆုံးနှ်းကျောင်းသားတစ်ယောက်ပါ။ ကျုပ်သူငယ်ချင်းက ကိုဖြိုးတဲ့။ စိတ်တူ တဲ့ကောင်နှစ်ကောင်ပေါ့။ ထန်တာလည်းတူတယ်လေ။ ကျုပ်လီးကခုနှစ်လက်မလောက်ရှည်တယ်။ ဂေါ်လီပါထည့်ထားတာ။ ကိုဖြိုးလီးကကျုပ်ထက်ရှည်ပြီးတုတ်တယ်။ ကျုပ်ထန်တာက ထိမ်းနိုင်သေးတယ်။ ကိုဖြိုးထန်တာက ထိမ်းမရဘူး။ ဒီကောင်ကမိန်းမဖင်မြင်တိုင်းမျက်လုံးကျွတ်မတတ်ကြည့်တာ။ အဲလောက်ထိထန်တာ။ 

တစ်ခါက ဆို ကျုပ်သူ့အိမ်သွားရင်း ကျုပ်မျက်လုံးတောင်ကျုပ်မယုံနိုင်တာတွေ့ခဲ့ရတယ်။ ဟုတ်တယ်ဒီကောင်သူ့အမရဲ့ အခန်းထဲကထွက်လာတာ။ သူ့အမက အိမ်ထောင်နှစ် ဆက်ရှိပြီ ကွဲသွားတာ။ ဒီကောင်က အရက်ကိုကြိုက်တယ်ဗျ။ အဲဒါကြောင့်မမှားသင့်တာမှားသွားတာနေမယ်။ သူ့အမကလည်းဆာနေတာရှိမှာပါ။ အဲဒီနေ့က ကျုပ်လည်းမသေချာလို့ နောက်နေ့မှချောင်းမယ်ဆိုပြီးတေးထားလိုက်တာ။

ကျုပ်တို့မေဂျာဌာနမှူးက ကျုပ်တိုလွှတ်ချစ်တာ။ သူကဒေါ်မိုးသီတာတဲ့။ ကျောင်းသားတွေကတော့ တီချယ်မိုးလို့ပဲခေါ်ကြတာ။ သူ့ယောကျာ်းက ဆရာဝန်။ ဒီနိုင်ငံ မှာမဟုတ်ဘူး သြဇီမှာအလုပ်သွားလုပ်တာ။ လေး၊ငါး၊ခြောက်လလောက်မှတစ်ခေါက်ပြန်လာတာ။ သူတို့မှသား သမီးမရှိဘူး။ အဲဒါကြောင့်တီချယ်က ကျုပ်ကိုသားအရင်းတစ်ယောက်လိုချစ်ရှာတာ။ ကျုပ်ကစားအိမ်သောက်အိမ်လိုပါပဲ။ 

ညနေခြောက်နာရီလောက်ဆို သူ့ အိမ်ကိုရောက်သွားပြီ။ စာနားမလည်တာရှိလည်းမေးတာ ပေါ့။ တစ်ခါ တလေ ကိုဖြိုးလည်းပါတယ်။ သူ့ကိုလည်း တီချယ်ကချစ်ပါတယ်။ အရက်သောက်တာကိုလည်း တားတယ်။ ဒီကောင်ကမရပါဘူး။ တီချယ်ကအိမ်နေရင်းဆိုရင်အဝတ်အစားကိုပွတာဝတ်တယ်။ ပြီးတော့အောက် ခံတွေဘာတွေမဝတ်ဘူး။ တစ်ခါတလေ နို့သီးခေါင်းလေးတွေပေါ်လာလိုက်၊ ထဘီဖင်ကြားညှပ်ပြီး ဖင်ကအထင်း သားမြင်နေရသလိုပဲ။ 

ကျုပ်ကတော့ ဘာစိတ်မှမရှိဘူး အဲဒီတုန်းကပေါ့။ ဒါပေမယ့်ကိုဖြိုးကတော့ မျက်လုံးကျွတ်မတတ်လိုက်ကြည့်တာ။ ပြီးရင်အိမ်သာထဲဝင် ဝင်သွားတာ။ ကိုပ်ကယောကျာ်းချင်းမို့သိတယ်။ တီချယ် ကလည်းအိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့သိမှာပါလေ။

တစ်ရက်တော့ ကျုပ်နဲ့ကိုဖြိုးကမ်းနားမှာ လေညှင်း ခံရင်း ကျုပ်ကဘီယာသောက်၊ သူကအရက်သောက်ကြ ရင်းကျုပ်ကိုဖြိုးကိုမေးလိုက်တယ်။

“ ဟေ့ကောင်ကိုဖြိုး မင်း..ဟိုနေ့က မင်းအမအခန်းထဲက နေ လီးအတောင်သားနဲ့ထွက်လာတာ မင်း...မငအမကိုလိုး နေတာလား”

“ ဟာမင်းကလည်းကွာ မင်းမျက်လုံးမှားတာဖြစ်ပါလိမ့် မယ်..လိုးစရာလားကွာ....”

ကျုပ်လည်း အစ်အောက်ပြီးထပ်မေးတာပေါ့။

“ ဟေ့ကောင် မင်းမညာနဲ့ ငါမင်းအကြောင်းကိုသိပြီး သား...မင်းလွယ်ရင်ရှောင်မယ့်ကောင်မဟုတ်ဘူးဆိုတာ မင်းနဲ့ပေါင်းလာတာကြာပြီ မသိဘဲနေမလားကွာ..အမှန် တိုင်းပြောစမ်းပါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဟ.....”

“ အေးကွာ...ဟုတ်တယ်...ငါလည်းမူးနေလို့လိုးဖြစ်သွားတယ်...အဲဒီတစ်ခါတည်းပါကွာ...”

“ အေးပါ...မင်းဘယ်လိုလိုးဖြစ်သွားတာလည်း”

“ ငါ..အဲနေ့က သောက်ပြီးပြန်သွားတာကွာ...လမ်းပေါ် မှာဆော်လေးတွေကြည့်ရင်း လီးကတောင်နေတာ...အိမ်ရောက်တော့ အမက ရေချိုးပြီးစကွာ..ကပိုကရိုလေး ငါ့မျက်လုံးထဲလှနေတာ။ သူက သူ့အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားတော့ ငါလည်း မသိမသာနောက်ကနေလိုက်သွားတယ်...အခန်း ထဲရောက်တော့ သူက ရေလဲထဘီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး ဝတ်မယ့်အဝတ်တွေကို ရွေးနေတုန်းရှိသေးတာ..ကိုယ်တုံး လုံးကြီးဟေ့....အဲဒါကိုကြည့်ရင်း ငါလည်းမနေနိုင်တော့ တာနဲ့ ဝင်လုံးပြီး စောက်ဖုတ်ယတ်၊ နို့တွေစို့ပြီး အတင်း တက်လိုးလိုက်တာ...ဟေ့ကောင် မင်းလျှောက်တော့ မပြောနဲ့နော်....”

“ အေးပါမပြောပါဘူး...မင်းက အမတောင်မရှောင်တာ တီချယ်ကိုကြည့်ပြီး အိမ်သာထဲဝင်ဝင်ထုတာ မဆန်းပါ ဘူးကွာ..ဟားဟားဟား..”

“ အဟီး..ငါလည်း မရည်ရွယ်ပါဘူးကွာ တီချယ်က အိမ် နေရင်းဘာမှဝတ်မထားတာ မင်းလည်း မြင်နေတာပဲကွာ ငါကအလိုလိုမှထန်ပါတယ်ဆို သူ့ပစ္စည်းတွေမြင်ရတော့ မနေနိုင်ဘူးဟ။ မင်းကနေနိုင်လား..ကဲ”

“ အေးပါ ငါလည်းသိတယ်၊ တီချယ်လည်းသိမှာပဲ မင်းအဲလိုထုနေတာကို...ငါကတော့ ဘာစိတ်မှမရှိခဲ့ဘူးကွ..”

“ ငါယုံပါတယ်..မင်းကငါ့လောက်မှမထန်တာ။ တစ်ကယ်ဆို ငါသာမင်းနေရာမှဆို လိုးပြီးနေပြီကွ...။ ယောကျာ်းနဲ့ဝေးနေတယ်ကွာ။ သူ့အိမ်ကို မင်းတစ်ယောက်ပဲ နေ့နေ့ညညဝင်ထွက်လို့ရတာ။ ငါဆိုလိုးတယ်။ မင်းကြည့်ကြည့်လေ အကျီအောက်က နို့ကြီးတွေက အယ်နေတာ၊ ပြီးတော့ ဖင်အတ်ကြောင်းလေးကလည်း ထင်းလို့...လိုးလိုက်ရရင် အပျိုလေးအတိုင်းနေမှာ မင်းလီးကလည်းကြီးပြဂေါ်လီပါတယ်၊ ငါ့လကလည်းကြီယပြီးတုတ်တယ်ကွာ....သူစွဲအောင်လိုးလိုက်ရင် နေ့တိုင်း တောင်ခံချင်နေမှာပဲကွ”

ကျုပ်လည်းမျက်လုံးထဲမှာ တစ်ရစ်ခြင်းပေါ်လာ တယ်။ တီချယ်ပုံစံတွေကို။ ဟုတ်တယ် ကျုပ်လိုးချင်ရင် လိုးလို့ရမယ့်နည်းလမ်းတွေမှ အများကြီးရှိတာပဲ။

“ အေး..မင်းပြောတာဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်ကွာ...ဒါပေမယ့် ငါမှဖီးမလာတာ...”

တကယ်တော့ ကျုပ်စိတ်ကူးထဲမှ လိုးနေပြီလေဟီးဟီး...။

“ တကယ်လို့ လိုးမယ်ဆိုရင် ငါ့ကိုလည်းဖန်ပေးဦး ဟေ့ရောင်ရေ..ငါလည်း ငါ့အမနဲ့မင်းကိုလွှတ်ပေးမယ်..”

“ အေးပါအေးပါ....”

ကျုပ်တို့လည်း သောက်ရင်းစကားတွေပြောပြီး သောက်ပြီးတာနဲ့အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ အဲဒီနေ့ကတီချယ်ဆီမသွားဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် စိတ်ကူးထဲမှာတော့ အသားကုန်လိုးပြီးနေပြီလေ။ နောက်နေ့ကျောင်းတက် ချိန်မှာ တီချယ်စာသင်ချိန်ရောင်တော့ ဘုတ်မှာစာရေးနေ တဲ့တီချယ်နောက်ပိုင်းအလှကိုရှုစားရင်း လီးတောင်နေမိ တယ်။ 

ကိုဖြိုးဘက်ကြည့်လိုက်တော့လည်း ဒီကောင်က အောက်ခံဘယ်တော့မှမဝတ်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ လီးတောင်နေတာ ပုဆိုးကိုပေါက်ထွက်တော့မယ့်အတိုင်းပဲ။ ညနေကျောင်းဆင်းတော့ အိမ်ကိုပြန် ရေမိုးချိုးပြီး တီချယ်အိမ်ဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ တီချယ်ကရေချိုးနေတုန်း စောင့်ဦးဆိုလို့ထိုင်စောင့်နေလိုက် တယ်။ ခဏကြာတော့ ထဘီရင်လျားနဲ့တီချယ်ထွက်လာ တယ်။ အဝတ်မလဲသေးဘဲကျုပ်ကို....

“ သားရေ ဒီနေ့တီချယ်အရမ်းပင်ပန်းပြီးအကြော တွေတက်နေလို့ဟေ့....အဲဒါကြောင့်ရေချိုးတာ ပိုဆိုးသွား တယ်...သား..တီချယ်ကိုဇက်ကြောလေးဆွဲပေးပါလား....”

“ ဟုတ်တီချယ် သားဆွဲပေးမယ်လေ...”

ကျုပ်လည်း ပြောပြီး တီချယ်အနားကိုသွားပြီး သူ့ဇက်ကြောလေးကို နှိပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ တီချယ်က....

“ သား..ဒီအတိုင်းနှိပ်နေရင်အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး လာ အခန်းထဲကိုသွားရအောင်..ကုတင်ပေါ်မှာ နှိပ်ပေး တော့ ခြေသလုံးတွေပေါင်တွေပါ ညောင်းနေလို့...”

“ ဟုတ်....ဟုတ် တီချယ်”

တီချယ်ကရှေ့ကနေ သူ့တို့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ကျုပ်လည်းနောက်ကနေလိုက်ပြီးဝင်လိုက်တယ်။ အခန်း ထဲရောက်တော့ တီချယ်ကမှောက်ယားထိုးပေးတယ်။

“ သားရေ ခြေသလုံးကနေစပြီးနှိပ်ပေးကွာ......”

“ ဟုတ်တီချယ်.....”

ဂလု ဆိုပြီးတံတွေးမြိုချသံ ထွက်သွားတယ်။

ရေလဲထဘီကိုမချွတ်ဘဲဝတ်ထားတော့...ထဘီက ခြေသလုံးအထက်ရောက်နေတယ်။ ကျုပ်လည်းအသာလေးနှိပ်ပေးရင်း ဖင်ကြားထဲထဘီစညှပ်နေတာကိုကြည့် ရင်း လီးကတောင်နေတာ။ ကျုပ်တီချယ်ခြေသလုံးကိုနှိပ် ပေးပြီးတော့ ထဘီကပေါင်လယ်နားရောက်နေပြီ။ ကျုပ် ကတဖြေးဖြေးချင်းလှန်တင်လာတာကိုး။ ပေါင်ကိုနှိပ်ရင်း တီချယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အညောင်းမိတဲ့အရှိန်နဲ့ မှေးနေပြီ၊ ဇိမ့ခံနေတာပေါ့။ 

ကျုပ်လည်းပေါင်လည်ရောက်နေတဲ့ ထဘီကိုထပ်ပြီးဖြေးဖြေးချင်းလှန်တင်နေလိုက်တာ နောက်ဆုံးထဘီက ပေါင်ရင်းကိုကျော်ပြီး ဖင်ပေါ် ရောက်သွားတယ်။ ဖင်ပေါ်ရောက်သွားတော့အောက်က စောက်ဖုတ်ကြီးကပြူးထွက်လာတယ်။ ကျုပ်လီးကလည်း တဆက်ဆက်နဲ့တုန်နေပြီတောင်မတ်နေတာ။ ပေါင်နှိပ်ပြီးတော့ တီချယ်ကိုကပ်ပြောလိုက်တယ်။

“ တီချယ်....တီချယ်....”

“ ဟင်...ဟင်..သားဘာလည်း”

“ ဟိုလေ နောက်ကြောကိုနှိပ်ရမှာဆိုတော့ သားတီချယ်ကိုခွပြီးမှအဆင်ပြေမှာ....အဲဒါကြောင့် သားတီချယ် ကိုခွလိုက်မယ်နော်....”

“ အော်....အေးအေး...သားအဆင်ပြေသလိုသာလုပ်”

ကျုပ်လည်းတီချယ်ဖင်ပေါ်ခွလိုက်တယ်...ခွပြီး နှိပ်တယ်..လီးက ဖင်အမြောင်းနဲ့ ကွက်တိပဲ..ခဏလောက်ကြာတော့ တီချယ်ကိုကြည့်လိုက်တယ်...မှိန်းနေရင်းကနေ အိပ်သွားပြီ။ အဲဒါနဲ့ ကျုပ် လည်း ပုဆိုးကိုအောက်လျောပြီး လီးကိုထုတ်ချလိုက်တယ်။ ဖင်ကြားထဲမှာ လီးကိုအမြောင်းလိုက်ကပ်ပြီး လက်ကလည်းအနှိပ်မပျက်ဘူး။  လီးအမြောင်းလိုက်ကပ်ထားတာတောင်မနိုးတော့ ကျုပ် လည်းအတင့်ရဲလာပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ဝနဲ့ထိအောင် လိုက်ရွှေ့နေလိုက်တယ်။ ဒစ်ကစောက်ဖုတ်ဝနဲ့တေ့မိတော့ ဖြေးဖြေးလေးထိုးထည့်လိုက်တယ်။ မနိုးဘူးအဲ ဒါလည်း။ ကျုပ်လည်းမရတော့တာနဲ့ ခါးကိုကိုင်ပြီး ဒစ်မြုတ်ယုံဝင်နေတဲ့ လီးကိုအားနဲနဲစိုက်ပြီးထပ်သွင်းလိုက်တယ်။

“ ဗြစ်...ဗြစ် ” ဆိုပြီး လီးကြီးကအထဲဝင်သွားတယ်။ ကျုပ်လည်းဖြေးဖြေးချင်းပဲ သာသာယာယာလေးထိန်း ပြီး လီးတစ်ဝက်လောက်ကိုအထုတ်အသွင်းလုပ်နေလိုက် တယ်။

ကျုပ်လည်းတီချယ်စောက်ဖုတ်ထဲ ပုံမှန်လေးအထုတ်အသွင်းလုပ်နေရင်း တီချယ်ကနိုးလာတယ်...။

“ ဟင်..သားဘာလုပ်တာလည်း ဖယ်ဖယ် ဆင်းတော့ဆင်းတော့.... မလုပ်နဲ့”

“ မရတော့ဘူးတီချယ် တီချယ်စောက်ဖုတ်ကြီးကလိုး ကောင်းတော့သားမထိန်းနိုင်တော့ဘူး ခွင့်ပြုပာနော်...

“ မရဘူး မရဘူး ခုဆင်းစမ်း ငါ့အပေါ်ကနေ ခုဆင်း”

ကျုပ်လည်း လီးကိုအဆုံးထိဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုး ချလိုက်တယ်...။

“ ဗြစ်..ဗြစ်...​ဗြစ်”

“ အား...နာတယ်နာတယ် မလုပ်နဲ့မလုပ်နဲ့”

ဆိုပြီးတီချယ် ကဇွတ်အတင်းရုန်းတော့ လီးက ပလွတ်ဆိုပြီးပြုတ်ထွက်သွားတယ်။ တီချယ်လည်း ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်သွားတယ်။ သူကုန်းသွားခါမှ စောက်ဖုတ်ကပြူးထွက်လာတယ်။ ကျုပ်လည်း အလွတ်မပေးပဲ ခါးကိုဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်ဝ လီးတေ့ပြီး ဆောင့်သွင်းချလိုက်တယ်။

“ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ဖာသည်မကြီး လိုးနေတာကို ငြိမ်ခံစမ်း....”

တီချယ်က ပြန်ပြီးရုန်းတယ်။ ကျုပ်လည်းအလွတ်မပေးဘဲ ဇွတ်အတင်းလိုက်ချုပ်နေရတယ်။ အဲဒီလိုချုပ်ရင်းနဲ့ တီချယ်ကို ပက်လက်ကလေးလှန်နေတုန်း ကျုပ်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဖိပြီး မလှုပ်သာအောင်ချုပ်ပြစ်တယ်လေ။

“ ငြိမ်ငြိမ်အလိုးခံပါဆိုပြောနေတာကို စိတ်တိုတာပြီ ဒီဖာသည်မကြီးကလည်း ကဲကွာ...ဖြန်းဖြန်းဖြန်း ဆိုပြီး ပါးကိုသုံးချက်လောက်ဆင့်ရိုက်ချလိုက်တယ်...”

“ သားရယ် တီချယ်မှာတော့ သားလေးတစ်ယောက် လိုချစ်လိုက်ရတာ မင်းကအခုတော့ တီချယ်ကို မဒိန်းလည်းကျင့်တယ် ပါးတွေလည်းရိုက်တယ်   ဟီးးးးးးး”

ဆိုပြီးငိုပါလေရောဗျာ။ သူငိုတာကြည့်ပြီး ကျုပ်လီးကပိုတောင်လာတယ်။ ကျုပ်လည်းသူ့ခြေနှစ်ချောင်းကိုဆွဲ ချလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲနေရာယူလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကိုလီးတေ့ပြီး ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ သူ့အကျီတွေပါဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး videos ရိုက် တယ်။ ပေါ်လာတဲ့နို့တွေကိုစို့ရင်းကိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲကလီးကိုအထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးနေတယ်။ ကျုပ်အဖို့ ဇိမ်တွေ့နေတုန်း တံခါးလှပ်သံကြားလိုက်တယ်။

“ တီချယ် တီချယ် လို့ခေါ်တဲ့ ကိုဖြိုးအသံကိုကြားလိုက် တော့ ကျုပ်ကလည်း ဟေ့ကောင်လာခဲ့အခန်းထဲမှာဟ...”

“ ဒီကောင်အခန်းထဲဝင်လာတော့ တီချယ်မျက်နှာတော် တော်ပျက်နေတာ။ ကိုဖြိုးလည်းမျက်လုံးပြူးသွားတာ ပေါ့ ငေးကြည့်နေလေရဲ့”

“ ဟေ့ကောင် ငေးမနေနဲ့ သွားတံခါးပိတ်ချေဦး...”

လို့ပြော လိုက်တော့ ချက်ခြင်းသွားပိတ်တယ်ဗျာ။ ပြန်ဝင်လာတော့ ကျုပ်ကတီချယ့်ကိုတရစပ်ဆောင့်လိုးနေပြီ။ ကိုဖြိုး လည်းကြည့်ရင်းနဲ့ ပုဆိုးဆွဲချွတ်ပြီးတောင်မတ်နေတဲ့လီး ကိုတီချယ်ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။

“ ကျုပ်ကလည်း.....ဖာသည်မကြီးစုပ်ပေးလိုက်စမ်းအဲဒီ လီးကို....”

ကိုဖြိုးက...

“ ဟာ ဟေ့ကောင်ဘယ်လိုကြီးပြောတာတုန်း..”.တဲ့။

“ မင်းကြားတဲ့အတိုင်းပဲလေကွာ”

တီချယ်လည်းမလွန်ဆန်နိုင်တော့ ကိုဖြိုးလီးကို စုပ်ပေးပါလေရော။ ကျုပ်လည်းဆောင့်လိုးရင်းပြချင်လာတော့....ကိုဖြိုး..ငါပြီးတော့မယ် မင်းဖယ်ဦး ငါပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်လိူ့လို့ပြောလိုက်တော့ ဟိုကောင်ကဖယ်ပေးတယ်။ဖယ်ပြီးပြီးချင်း တီချယ်ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး စောက်ဖုတ် ကိုဆောင့်လိုးပါလေရောဗျာ။ ကျုပ်လည်းတီချယ်ပါးစပ်ထဲကိုဆယ်ချက်လောက်လိုးပြီးရော လီးရည်တွေအကုန် ပါးစပ်ထဲဝင်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ဟိုကောင်က ကျုပ်ပြီးသွားတော့ လွတ်သွားတဲ့ တီချယ်နို့တွေကိုဆွဲရင်းဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေတာ။ ကျုပ်လည်းခဏနားပြီး တော့လီးကပြန်တောင်လာတယ်။ 

အဲဒါနဲ့ ကိုဖြိုးကိုပက်လက်အိပ်စေပြီး တီချယ်ကိုအပေါ်ကဆောင့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်က တီချယ်နောက်က ဖင်ဝကိုတံ တွေးထွေးလိုက်ပြီး တေ့ချလိုက်တယ်။ တီချယ်ကနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး

“ သား..ဖင်ကိုတော့မလိုးပါနဲ့ကွာ မင်းဦးလေးတောင်မလိုးဘူး... မလုပ်ပါနဲ့ကွာနော်...”

ဆိုပြီးတောင်းပန်တဲ့အကြည့်လေးနဲ့လာကြည့်နေတယ်။ ကျုပ်လည်းဂရုမစိုက်ဘဲ ဖင်ဝကိုလိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကိုဖြိုးကစောက်ဖုတ်ကိုလိုး ကျုပ်ကဖင်ကိုလိုးရင်း ကြာလာတော့တီချယ်လည်း ကြိုက်လာတယ်နဲ့တူတယ်။ စည်းချက်မှန်အောင် တည့်ပေးတယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီး ဖုန်းနဲ့ရိုက်ထားတဲ့ video ကိုပြပြီး တီချယ့်ကိုနေ့တိုင်း အကြပ်ကိုင်လိုးတော့တာပဲ။


ပြီးပါပြီ။


```````````````````````````````````````````````````````

ဆရာမလေး ခင်မာချို

ရေးသားသူ -အမည်မသိ

အောင်နိုင်ကျော်သည်အထက်ကျောင်းတခုမှ..၁၀ တန်းကျောင်းသားခေါင်းဆောင် တယောက်ဖြစ်သည်..။ ရုပ်ရည်မှာသာမာန် သာဖြစ်သော်လည်း အရည်ရှည်ရှည် ဒေါင် ကောင်းကောင်းနှင့်ပင်…။အားကစားလည်းထူးချွမ်သလို..စာတွင်လည်းအလယ်အလတ် အဆင့်တွင်ဖြစ်သည်..။ ကျောင်းကဆရာမတိုင်း၏ အားကိုးရာဆိုလည်းမမှားပေ..။ တလောက အောင်နိုင်ကျော်တို့ကျောင်းကို ဆရာမလေးအသစ်တယောက်ရောက်လာ၏ နာမည်က ခင်မာချို..။

အောင်နိုင် ကျော်တို့ အတန်းကို ကာယနှင့် ရသကိုပူးတွဲသင်ပေးသည်..။ ကျောင်းသားများက သူ့အချိန် ရောက်လျှင် စိတ် ဓာတ်တက်ကြွလေ့ရှိသည်.. ။ ခင်မာချိုက ကိုယ်လုံးကိုယ် ပေါက်လှတာကိုး..ရင်သားတွေက medium size လောက်ရှိမည်.. အဆီ ပို မရှိ ပြားချပ်သော ဗိုကိသားများ..

ကောက်ချိတ်နေတံ့ ဖင်တွေနဲ့ တင်းရင်းတဲ့ ပေါင်တံတွေက ပုရိသတိူ့အကြိုက်ပင်..မျက်နှာပေါက်မှာမြင်သါအောင် ပြောရလျှင်..ရှပ်ရှင်မင်းသမီး ယဉ်လတ်ကဲ့သိူ့ မျက်နှာပေါက်မျိုးဖြစ်သည် ။  အရပ်က ၅ ပေ ၄ လောက်ရှိမည်ထင်သည်..။ ကာယအချိန် သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရာတွင် ခြေထောက်မြောက်လိုက်တိုင်း ခြေသလုံးသားဖွေးဖွေး တွေကိုကျောင်းသားများ က မြင်ကြ၏…။

White bord ပေါ်တွင်သူ စာကုန်းရေးနေချိန်မှာ ကျောင်းသားတွေအကြိုက်ပင်..ငွားစွင့်သော ဖင်လုံးကြီးများကိုထင်းထင်းယင်းယင်းမြငိနိုင်သောကြောင့်ပင်..။

ရသအချိန် မြန်မာ အက သင်လျှင်လည်း..ထမီအောက်မှ ဘစ်ရာကထင်းနေလေသည်..။ ထို့ကြောင့်သူ့အချိန် ရောက်လျှင် ကျောင်းသားများကပျော်ကြသည်.. ခင်မာချိုမှာ ကျောင်းသားများ..အတွက်ဂွင်းမော်ဒယ် ဖြစ်နေတော့သည်..။ ခင်မာချိုကို မှန်းသည့်ထဲတွင်မောင်အောင်နိုင်ကျော်လည်းပါသည်….။ သူက ဆရာမနှင့် အနေနီးသည့်အချိန်များ ရှိသဖြင့်..စိတ်ပိုထသည်..။

ပစ္စည်းသည်ဖို့ ဆရာမက မောင်အောင်နိုင်ကျော်ကို အမြဲခေါ်လေ့ရှိသည်.. ။ စတိုခန်းမှ ပစ္စည်းများကိုနားနေဆောင်သိူ့ သယ်ခိုင်းခြင်း.. စတိုခန်းမှသင်ထောက်ကူများသွားထုတ်ခြင်းကို အောင်နိူင်ကျော်နှင့်သာလုပ်လေ့ရှိသည်… ။ သူတို့နှစ်ယောက်တည်းရှိနေချိန်တွင် အောင်နိုင်ကျော်သည် ခင်မာချိုကို ကြည့်ပီး. လီးတောင်နေတတ်သည်..။ ခင် မာချို လက်မြောက်လိုက်သောအခါ အကျီအောက်မှ ဘော်လီဗိုက်သားပေါ်နေလျင် အောင်နိုင်ကျော် အတွက်ဂွင်ပင်..။

တခာတရံကုန်းကုန်းကွကွနှငိ့ ပစ္စည်းရှာလျင် အော်နိုင်ကျော် မျက်စိကမခွာတော့ပေ.. ။ ဤသည်ကို ခင်မာချိုလည်းသတိထားမိနေသည်..။ သို့သော် စိတ်ထဲ၌သာထား၍မသိချင်ယောင်သာ ဆောင်လိုက်သည်..။ အလိုအကြည့်ခံရတာ ကိုက ခင်မာချိုအတွက်သာယာသလိုဖြစ်နေသည်. ။ ခင်မာ ချိုသည် အပျိုစစ်စစ်တော့မဟုတ်..။ သူဆယ်ကျော် သက်ဘဝတွင် ရည်းစားက သူ့ကို ပန်းဦးခြွေခဲ့သည်..။ 

သူမိဘတွေသိတော့ သူကို .. ..သည်လိုနှင့် ခင်မာချိုတယောက် သူ့ကြီးဒေါ်၏စအဲ့အကြောသူ့အဒေါ်အိမ်ကိုပို့သည်အဲ့အကြောင်းတွေကိုဖျောက်ဖျက်ပစ်သည်ည်းကမ်းတင်းကျပ်မှုအောက်တွင်..ဘွဲ့ရသည်အထိ ဖြစ်လာခဲ့၏.. ။ သူဝါသနာပါရာ ပညာရေးဝန်ထမ်း ဘက်ကို ရွေးချယ်ခဲ့၏..။ အချိန်ပိုင်း ကိုကျူရှင်ပြသောကြောင့် ကိုဝမ်းစာကိုရှာဖွေနိုင်လာသည်..။ အဒေါ်အိမ်မှထွက်လာပြီး.. တိုက်ခန်းငှါးပြီး တယောက်ထဲနေထိုင်စားသောက်နေခြင်းဖြစ်သည်..။

တရက် ခင်မာချိုက ကျောင်းစတိုခန်းထဲက သင်ထောက်ကူများထုတ်ရန် ထုံးစံအတိုင်း အောင်နိုင်ကျော်ကိုလှမ်းခေါ်သည်…

“ အောင်နိုင်ကျော် သင်ထောက်ကူပစ္စည်းထုတ်ဖို့အတွက်ကူပေးပါအုံးကွယ်..”

“ ဟုတ်လာပြီ ဆရာမ…”

စတိုခန်းထဲတွင် ခင်မာချို တယောက်ဗီရိုပေါ်မှာတခုခု ကိုခြေဖျားထောက်ရှာနေသည်.. ။ ထိုစဉ်ခင်မာချိုမှာ ရုတ်တရက်မူးသလို ဖြစ်က ဟန်ချက်ပျက်ပြီး လဲ ကျမလို ဖြစ်တော့ အောင်နိုင်ကျော် ပြေးထိန်းလိုက်သည်..။ ရုတ်တရက် ခင်မာချို ထူပူသွားသည်..။

ဟုတ်ပေသည်.. ။ အောင်နိုင်ကျော်၏ လက်တစုံက ခင်မာချို့ နို့တွေကိုဖက်မိရက်သားဖြစ်နေသည်.. ။ ခင်မာချို တင်ပါးများက

အောင်နိူင်ကျော်၏ ပူနွေးတောင့်တင်းသော.လီးကြီးနှင့်ကပ်နေလေသည်..။ ခင်မာချိုရုတ်တရက်အာခေါင်ခြောက်လာသည်.. ။ သူလီးနှင့်ဝေးကွာခဲ့ရသည်မှာနှစ်နည်းနည်းကြာနေပီ..။ ခုလို တင်ပါးကို.လူပျိုလီးနှင့် မိတ်ဆက်ခံရတော့ သူစိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေသည်.။ အောင်နိူင်ကျော်လည်း ဆရာမ၏ တင်ပါးနူးနူးညံညံလေးမှာ..သူ့လီးကိုကပ်ရင်း ပစ္စုပန်ကိုမေ့နေသည်..

အတန်ကြာမှ သတိဝင်ကာ..

“ ဆရာမရရဲ့လား..”

“ ရပါတယ် ညက အ်ိပ်တာ နောက်ကြသွားလို့ မူးသလိုဖြစ်သါွးတာပါ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဒိစာအုပ်တွေက Cခန်းမှာထားရမှာမလား.. ကျွန်တော်သွားထားလိုက်မယ်နော်ဆရာမ..”

“ အေး..အေး..”

ခက်မာချိုမှာ တယောက်ထဲကျန်ခဲ့သည်..။ စောနကအဖြစ်အပျက်ကိုတွေးရင်း. စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်များစိမ့်က ထမိမှာနည်းနည်းလာစွန်းသည်..။

“ အို….”

ခင်မာချို ရှက်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်..။

တမနက်လုံးအောင်နိုင်ကျော်အကြောင်းသူ စဉ်းစားနေမိသည်..။

နေ့လည်မုန့်စားချိန်ရောက်တော့ကျောင်းသားတွေအကုန် လုံးမုန့်စားတန်းသို့ ရောက်နေပီ ။ အောင်နိုင်ကျော် တယောက်ထဲ အခန်းထဲမှာ အောစာအုပ်ဖတ်နေသည် ။ ဘယ်သူမှမရှိချိန်ခိုးဖတ်ခြင်းပင်.. ။ ခင်မာချိုလည်း အောင်နိူင်ကျော်တို့ အတန်း ဘက်တို့ လမ်းလျောက်ထွက်လာစဉ် အောင်နိုင်ကျော်တယောက်တည်း.. ။ ထိုင်ပြီးစာဖတ်နေသည်ကိုတွေ့၍ သိချင်သဖြင့်တိတ်တိတ်လေးဝင်သွားသည်..။ သူ့နောက်တည့်တညိ့တွင်ရပ်လိုက်သည်..။ မိသွားပြီ..။ အောင်နိူင် ကျော် အောစာအုပ်ဖတ်နေသည်ကို..။

ဒါမဲ့ဘာမှမပြောပဲရပ်ကြည့်နေသေးသည်..အတန် ကြာမှ အောင်နိူင်ကျော် နောက်လှည့်ကြည့်သည်..။

“ ဟာ..ဆရာမ..”

ခင်မာချိုဘာမှ မပြော အောင်နိုင်ကျော်ကိုသာစူးစိုက်ကြည့်ရင်း ဘာမှမပြောပဲ ပြန်ထွက်သွားတော့သည်..။ အောင်နိုင်ကျော်လည်း အဲ့တော့မှ အနည်းငယ်စိတ်အေးရတော့သည်…..။ အောင်နိုင်ကျော်ကအပေါင်းသင်းနည်းသည်… ။ ကျောင်းကလူတွေနဲ့သိပ်မရော သူ့ဟာသူနေသည့်ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်…။.

နေ့လယ်က ကိစ္စကိုတော့ အောင်နိုင်ကျော်တွေးပူနေသည်…။

နောက်ဆုံးချိန်က ကျောင်းတွင်းသန့်ရှင်းရေးဖြစ်သည်…။ ပီးရင် တခါတည်းကျောင်းဆင်းရမည်..။ ကျောင်းသားများက လွယ်အိတ်တခါတည်းယူပြီး အောက်မှာသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေပြီ အောင်နိုင်ကျော်လည်းသွားတော့မည် အလုပ်တွင်….

“ မောင်အောင်နိုင် စတိုခန်းထဲဆရာမနဲ့ ခနလိုက်ခဲ့….”

အောင်နိုင်ကျော်လန့်သွားသည်..။ သူများတိုင်တော့မည်လား..။ ခင်မာချိုကတော့ ဟန်မပျက်ပင်..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လိုက်သွားရမည်….။

ဒီလိုနှင့် ဆရာမနောက်သို့မောင်အောင်နိုင်ကျော်တယောက်ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်သွားတော့သည်…။ စတိုခန်းထဲရောက်တော့ ဆရာမက တံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်သည်..။ စတိုခန်းက ဂျောင်လည်းနဲနဲကြတော့လူဖြတ်သွားဖြတ်လာ နည်းသည်.

ဆရာမက..

“ မင်းနေ့လည် က ဘာလုပ်နေတာလည်းမောင်အောင်..မင်းကိုဒီလို မြင်ရမယ်မထင်ထားဘူး..”

“ အာ..ဆရာမ…အတာကလေ..ဟို..ကျွန်တော်..”

ခင်မာချို၏မျက်ဝန်းနက်နက်များဖြင့်မောင်အောင်နိုင်ကိူ စူးစူးရှရှကြည့်နေသည်.. ။ မောင်အောင်နိုင်မှာဇောချွေးများပြန်နေသည်..

“ ကဲ..ဘာမှပြန်မပြောနဲ့တော့.. နောက်ဒီလိုမလုပ်နဲ့နော်ကြားလား..မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ကုန်မယ်….ဒါနောက်ဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ပါစေနော်.”

“ ဟုတ်..ဆရာမ..”

“ နေအုံး….”

“ မင်းအပြင်မှာကော လက်တွေ့လုပ်ဖူးလား..”

“ ဘာ..ဘာကိုပြောတာလဲ မသိဘူးဆရာမ..”

“ ကဲ ငါရှင်းရှင်းပဲပြောတော့မယ်ကွာ..မင်းမိန်းမ လိုးဖူးလား..”

အောင်နိုင်ကျော် အံ့သြ သွားသည်..။ ဆရာမလှလှလေးကို ဒီလိုမျိုးပြောမည်ဟုသူမထင်ခဲ့.. ။ အတွေးများရှုပ်ထွေးနေစဉ်..

“ ဟဲ့..ငါမေးတာ ဖြေလေ..”

“ မလုပ်ဖူးပါဘူးဆရာမ..”

“ အာ့ဆိုဆရာမနဲ့ စမ်းကြည့်ချင်လား..”

“ ဗျာ.. မသင့်တော်ဘူးထင်..”

“ ဘာမသင့်တော်တာပဲ ငါအကုန်သိတယ်နော် မောင်အောင်..မင်ငါ့ဖင်တွေကိုခိုးကြည့်နေတာရော..ငါကိုမှန်းနေတာရော..ခုမှ မသင့်တေယ်ဘူးလုပ်မနေနဲ့ လူဆိုး… ထိုင်ချလိုက်..”

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ပင် ခင်မာချို ကအောင်နိုင်ကျော်ကို ဆွဲချလိုက်သည်..ပြီးတော့ပုဆိုးကိုဖြေချလိုက်ရာ လီးတန်းကြီးမှာ ငေါက်ခနဲ ထွက်လာသည်..။

“ အောင်မလေး လူကောင်နဲမှမလိုက် မောင်အောင်ရယ်..”

မောင်အောင်ကြောင်ကြည့်နေသည်..။ သူ့ဘဝမှာမိန်းမတယောက်ကသူ့ကိုပထမဆုံးဂွင်းထုပေးခြင်းဖြစ်သည်..။ မျက်စိမှိတ်၍သာမောင်အောင်နေနေသည်.. ။ ခင်မာချို ၏ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများက မောင်အောင်၏လီးတန်းကြီးကို ထုပေးနေသည်. ။ ထိပ်ဖူးကြီးမာလည်းတင်းမာလာသည်..။ ခင်မာချိူလည်း.. မထိန်းနိုင်တော့ပဲ.. စစုပ်တော့သည်..။

“ အား..ဆရာမ ဘာလုပ် အားကောင်းတယ်..ဆရာမ.ကန်တော့နော်”

“ ဘာကန်တော့လည်းမှန်းတုံးက မှန်းပြီးတော့ ကိုယ်တော်ချော..”

လီးအောက်က အကြောကို ခင်မာချိုလျာနဲ့ယက်သည်.။ ဥတွေကိုနယ်ပေးသည်.။ ထိပ်ဖူးကြီးကိုလျာနဲ့ကလိပေးပြီးစုပ်သည်…။

“ ပြွတ် ပြွတ် ဂလု ဂလု အွန်း.. ပြတ် ပြတ် အား ဆရာမရေ အား..”

လီးစုပ်သံများက သူတို့နှစ်ယောက်လုံး နားထဲမှာ ကျယ်လောက်နေသည်..။ လေးဘက်ကုန်းပြီးလီးစုပ်နေသောခင်မာချိုလည်း..စောက်ပတ် ထဲမှ ယားလာသဖြင့် ထမိန်ကို ဖြေက စောက်ပတ်ထဲနှိုက်ပီး ကလိနေသည်.. ..။ စောက်ရည်များက ခင်မာချို၏စောက်ပတ်မှ ပေါင်တံများ ထိ စိုရွဲကုန်သည်.. ။ အောင်နိုင်ကျော်မှာ လီးစုပ်ခံရသေယအရသာကို အပြည့်အဝခံစားရင်းကောင်းနေသည်…. ။ ရုတ်တရက် ခင်မာချိုက စုပ်တာကိုရပ်လိုက်ပြီး.. အတွင်းခံကိုချွတ် ထမိကိုမကာ လီးတန်းတည့်တည့်မှာရပ်လိုက်သည်။

“ မောင်အောင် ဒီအကြောင်းဘယ်သူမှ မပြောရဘူးနော်..”

မောင်အောင်နိုင်ကျော်ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်….။

ခင်မာချိုက လီးတန်းကြီးပေါ် တက်ထိုင်လိုက်သည်..။ ကျောင်းဆင်းတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် မြန်မြန် ထိုင်ချလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်လေးက လီးတချောင်းလုံးကို ဝါးမျိုသွားသည်..။ ခင်မာချို ပါးစပ်လေးဟလျက် အဟုသာ တချက်အော်လိုက်သည်.. ။ စောက်ရည်များရွဲနေသဖြင့်လည်း.လီးကအလွယ်ဝင်သွားခြင်းပင်..။

လီးမဝင်တာကြာသောကြောင့် အဖုတ်လေးမှာ အပျိူ စောက်ဖုတ်လိုဖြစ်နေသည်.. ပြီးမှာ မောင်အောင်နိုင်ကျော်ကို စိတ်တိုင်းကျတက်ဆောင့်လေသည်… ။ အောင်နိုင်ကျော်မှာ ပထမဆုံး လီးထည့်ဖူးသည်ဖစ်ရြာ မပီးအောင် ထိန်းနေသည်..ခင်မာချိုက…

“ သား ကောင်းရဲ့လား..”

“ ဟုတ်ဆရာမ အရမ်းကောင်းတယ် သားပြီးချင်နေပြီ..”

“ ဆရာမတို့ဒီထက် အချိန်ယူလို့ရရင်ကောင်းမယ်ကွာ..ဒီပိတ်ရက် မင်းအားတယ်မလား.”

“ ဟုတ်ကဲ့အားပါတယ် ဆရာမ..”

“ အင်းကျောင်းရှေ့ကားမှတ်တိုင်မှာ မနက် ၁၀ နာရီတိတိ အချိန် ဆရာမကိုစောင့်နေ ဆရာမလာခေါ်မယ်…”

“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ….”

ပြီးနောက်နားနားကပ်ကာ.

“ မင်း…ဆရာမကို အားရပါးရလိုးချင်နေတယ်မလား..”

အောင်နိုင်ကျော်မျက်လုံးပြူးသွားသည်…။ ပြီးချင်ရာမှာ ပိုပြီးချင်လာလေသည်..ခ။ င်မာချိုလည်း.အပေါ်မှ ခက်သွက်သွက်စောင့်တော့သည်…။

ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖလွပ် စွပ်ဗြွတ် 

“ အား..ပြီး..ပြီးပြီးဆရာမ.”

အောင်နိုင်ကျော့်လရည်တွေက ခင်မာ ချို အဖုတ်ထဲ တပြစ်ပြစ်ပန်းထွက်ကုန်သည်.။ခင်မာချိုလည်းဓာတ်လိုက် သလို တုနခတက်ပြီးပြီးသွားလေပြီ..။

“ ဟွန်း မြန်လိုက်တဲ့ ကိုယ်တော်လေး…. လရည်ကိုသန်လို့..”

ပြောပြောနှင့် ခင်မာချိုက သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လီးကိုချွတ်လိုက်သည်.. ။ ပြီးတော့.ထိုင်ချပြီး ပေါင်ကားလိုက်သည်..။  စောက်ပတ်လေးနှစ်ခြမ်းမှာဟပြဲလာသည်..ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်ထဲမှ အောင်နိုင်ကျော့် လရည်တွေကိုလက်နဲ့နှိုက်ထုတ်သည်..အရည်ကုန်စင်သွားတော့.

စောက်ဖူတ် ကို wet tissuseဖြင့် သန့်ရှငးရေးလုပ်သည်..။ အဖုတ်မှာ စောက်မွှေး ရေးရေးလေးသာရှိသည်.. အားလူံးပြီးတော့ အတွင်းခံ ကို ဝတ်သည် ။ တင်သားဖွေးဖွေးကြီးများက စွဲမက်စရာအတိပင်.. ။ ထမီကိုပြင်ဝတ်ပြီး. ပွနေသော ဆံပင်ကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖီးသည်.. ။ အောင်နိုင်ကျော်မှာတော့ သူ့ဆရာမကိုကြည့်ပြီး..လီးကပြန်တောင်လာသည်..။

“ ဟာ ဆရာရေစိတ်လျော့အူံး.. မနက်ဖြန် မှ စိတ်ကြိုက်လုပ်ပါ…”

ခင်မာချိုကရယ်ပြီးပြောသည်…။

“ ကဲ ကျောင်းဆင်းဖို့ လည်း ၁၀ မိနစ်ပဲလိုတော့တယ်.. ဒီထက်ကြာလို့မဖြစ်ဘူး..ဒီတော့သွားရအောင်ကွယ်..”

“ ဟုတ်.. ဆရာမ..”

“ ဒါနဲ့မင်းဖုန်းနံပတိပေးထားအုံး…”

ဒီလိုနဲ့ ဖုန်းနံပတ်အပြန်လှန်ပေးပြီး… ကျောင်းဆင်းခဲ့ကသည်..။

ခင်မာချိုကောမောင်အောင်နိုင်ကျော်ပါ.. စတိုခန်းထဲကအကြောင်းကိုညအိပ် သည်အထိ တွေးနေသည်.။ မနက်ဖြန် စနေပိတိရက်မှာ ဆရာမကိုအားရပါးရလိုးရမည်ဖြစ်သဖြင့် အောင်နိုင်ကျော်မှာပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားက တညလုံးအိပ်မရဖြစ်နေသည်….။

``````````````````````````````

ဒီလိုနဲ့မနက်မိုးလင်းသွားခဲ့သည်…. ။အောင်နိုင်ကျော် တယောက် နောက်ကျမှအိပ်ရာက နိုးသည်.နာရီကိုကြည့်တော့မနက် ၈ နာရီရှိပြီ..။

ရေမိုးချိုးမနက်စာစာပြီး..အိမိကို မြို့ထဲရုပ်ရှင် သွားကြည့်မည်ဟုပြောပြီး ထွက်ခဲ့သည်..။ ကျောင်းနားက ဘက်စ်ကားဂိတ်ရောက်တော့. ၁၀ နာရီအတိ.. စနေနေ့လည်းဖြစ်သဖြင့်.. လူကနဲနဲရှုပ်နေသည်.. ၅မိနစ်လောက်စောင့်လိုက်ရပြီးတော့ ခင်မာချို ရောက်လာသည်..။

Polo shirtအဖြူကို ထမိ စကပ်ရှည်နဲ့ တွဲဝတ်ထားပြီားဆံပင်ကိုစည်းနှောင်ထားသည်…။ ဝတ်ထားသည်မှာ ရိုးရိုးလေးပင်ဖြစ်သော်လည်း အောင်နိုင်ကျော်စိတ်ထဲမှာ သိပ်လှသည်ဟုထင်မိသည်..၂၆ နှစ်အရွယ် မိန်းမ တယောက်က ၁၀နှစ်ခန့် ပြန်ငယ်ပြီးသူနှင့် ရွယ်တူလိုပင်ခံစားမိသည်..။

“ မောင်အောင် စောင့်နေတာကြပြီလား..”

“ ဟင့်အင်းဆရာ မ ခုနလေးတင်မှ ကျွန်တော်လည်းရောက်တာ..”

“ အော် ဟုတ်လား ဒါဆို ဆရာမလည်းကွက်တိပဲပေါ့..”

အလပသလာပပြောရင်းဘက်စ် ကားကိုစောင့်ကြသည်..။ မကြာမီ YBSတစီးက သူတို့ရှေ့ကိုရောက်လာတော့သည်..။

“ ဒီကားပဲမောင်အောင်လာ..တက်စို့.”

ကားပေါ်သို့နှစ်ယောက်သား ခက်သွက်သွက်တက်လိုက်သည်..။ ကားကကြပ်သဖြင့် နောက်သို့တိုးဝှေ့သွားသည်.. ။ တော်သေးသည်..နောက်ဆုံး ခုံထောင့်မှ နှစ်ယောက်စာနေရာလွတ်သဖြင့် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်..။

ကားပေါ်တွင်တော့နှစ်ယောက်သားတိတ်စိတ်နေကြသည်.. ခင်မာချိုကစပြီး..

“ မင်းကို ဘယ်မှာကြွေသွားလဲသိလား ကောင်လေး..”

အောင်နိုင်ကျော် ခေါင်းခါပြသည်..။ 

“ မင်းဆရာမဖင်ကိုကြည့်ပြီး လီးတောင်ချိန်တိုင်း မင်းလီးက ကြွေသွားတာအရမ်းကြီ်တော့ဆရာမလေးမနေနိုင်တော့ဘဲပေါ့ကွာ.ဟား ဟား…”

ရီသံ သဲ့သဲ့လေးနှင့်တဏှာစကားပြောလိုက်သဖြင့် အောင်နိုင်ကျော့် ညီတော်မှာ တင်းချင်လာပြီး ခင်မာချိုက မြင်တော့ လက်နဲ့ပုပ်ပြီး..

“ ဟွန့် အိန္ဒြေထိန်းပါအုံး.. ရှေ့မှတ်တိုင်ဆိုရောက်ပြီ…”….

မှတ်တိုင်ရောက်တော့ ဆင်းပြီး လမ်းလျောက်ကြသည်.. ။ ၃ မိနစ်လောက်လျောက်ပီး ဆရာမ နေရာ တိုက်ခန်းကုိ ရောက်သည်..။

“ လာအောင်နိုင်ကျော် ဒီတိုက်ပဲ.. ”

ပထမထပ်အခန်းက ဆရာမအခန်းဖြစ်သည်.. ။ အခန်းက သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိလှသည်..ဆောက်ပြီးစတိုက်မလို့ လူသိပ်မရှိသေး..ဘေးခန်းဆို လူပ်ူမနေရသေး.. ဆိုတော့ အေးဆေးကြမ်းလို့ရမည်ဟူအောင်နိုင်ကျော် တွေးမိသည်….။  အိမ်အလယ်ခန်းမှ ကုတင်ကိုတွေ့သည်..။အိမ်ရှေ့မှာတော့ TV စက်တီနှင့် စားပွဲခုံ..

“ ခနထိုင်အုံးမောင်အောင် ဆရာမ မင်းစားဖို့ ယူလာပေးမယ်..”

```````````````````````````````````

ရိသဲသပြုံးပြီးနောက်ဖေး တွင် ပြင်ဆင်နေသည်..။ ခနကြာတော့..ကြက်ဥ ငှက်ပျောသီး စပါကလင်နှင့်ဆေးဗူးတဗူးယူလာသည်..။

“ ရော့ ကိုယ်တော်လေးအားရှိအောင်.. ဆရာမအဝတ်စားလဲလိုက်အုံးမယ်..ပြီးမှ စကြတာပေါ့..…”

အောင်နိုင်ကျော်လည်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်.. ။ ဆရာမက အခန်းထဲဝင်သွားသည်.. ။ အောင်နိုင်ကျော် ကြက်ဥတလုံးကို ဖောက်ပြီး ဆပါကလင်နှင့် ရောသောက်လိုက်သည်.။ အားများတက်ကြွသလိုခံစားရသည်..။ ခနကြာတော့ ထမိရင်လျားပြီး ဆံပင်ဖားလားချထားကာခင်မာချိုတယောက်ထွက်လာသည်..။

“ အောင်နိုင်ကျော် ကုတင်ပေါ်လာလေ.စကြတာပေါ့..…”

“ အော်ဆရာမမေ့လို့.. ဆေးဗူးထဲက ဆေးတလုံးယူသောက်လိုက်အုံးနော်..…”

“ ဘာဆေးလဲဗျဆရာမ..…”

“ အတာကလား.. ကြာဆေး ဖီးဆေး ရှင်တို့လိုကောင်လေးတွေအတွက်ပေါ့..ခိခိ..…”

အောင်နိုင်ကျော် ဆေးတလုံးကိုရေနှင့်အမြန်သောက်လိုက်သည်..။ ခနကြာတော့ လီးက အလိုလိုထောင်လာသည်.. ။ ကုတင်ပေ်ာတွင်ခင်မာချိုက ထိုင်လျက်.. ခင်မာချိုနားသို့ အော်ငနိုင်ကျော် သွားလိုက်သည်..။  တခန်းလုံးကို မီးပိတ်လိုပ်သဖြင့်..နေရောင် ဖျော့ဖျော့သာအခန်းထဲတွင်လင်းနေသည်..။ အောင်နိုင်ကျော် အဝတ်စားတွေအကုန် ချွတ်ပြီး ဘစ်တထည်သာ ကျန်တော့သည်..။

ခင်မာချိုဘေးတွင်ထိုင်ပြီး ခင်မာချိုကိုစပြီးနမ်းတော့သည်…။ နှစ်ယောက်သား အနမ်းဖလှယ်ကြသည်..။ တယောက်လျှာကို တယောက်စုပ်ပေးကြသည်.. ။ အောင်နိုင်ကျော် လက်က အငြိမ်မနေ. ခင်မာချိုကိုယ်လုံးပေါ် စုန်ချီ ဆန်ချီပြေး၍ လှုပ်ရှားနေပေသည်.. ။ နှုတ်ခမ်း ချင်း ခွာပြီး. ခင်မာချို လည်တိုင်လေးကို နမ်းသည်.. ။ ပေါင်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးသည်...။ ခင်မာချို ရှိုက်သံလေးက သူ့ကိုရမ္မက်ပိုကြွစေသည်….။

“ ဆရာမ…..…”

“ ဟင်……”

“ ထမီ ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်……”

“ အင်း……”

ရင်လျားထားတော့ ထမီကိုဖြေချလိုက်တော့ ခင်မာချို၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိူင်း ခန္ဒာကိုယ်ကို မြင်ရသဖြင့် လီးပိုတောင်လာသည်.. ။ အောင်နိုင်ကျော်လည်း ဘစ်ကိုချွတ်လိုက်သည်.. ။ နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ်တီးလုံးများဖြစ်သွားကြပီ..။ ခင်မာချိုနို့တွေကတင်းပြပီးလုံးဝန်းနေသည်..။ နို့သီးခေါင်းများက ပန်းရောင်သန်းသေးသည်..။

ကာမရမ္မက်ကြောင်လြည်း ဆူထွက်နေသည်… ။အောင်နိုင်ကျော်.. မနေနိုင်တော့ပဲ…. နို့ဆာနေတဲ့ကလေးလို ခင်မာချိုနို့ကို စစို့တော့သည်..။

“ ပြွတ်ပြက် ကြပ် ပြက်..အား..အို့… ဟင့် မောင်အောင်…..အား..…”

“ သိပ်စို့တာပဲ.. လူဆိုးလေး..ပြွတ်ပြက် ပြက်…အား… …”

လက်တဖက်ကလည်းကျန်နို့သီးခေါင်းတဖက်ကို ချေပေးနေသည်..။ ဘယ်ပြီးတော့ညာပြောင်းစို့သည်.. ။ ခင်မာချိုလည်း နို့စိူ့ ခံ ရသဖြင့်.ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်.. ။ နို့စို့ပြီးတော့ခင်မာချို့ကိုနမ်းသည်..ပြီးတော့..

“ ဆရာမ..…”

“ ဟင်……..…”

“ ဆရာမ ကအရမ်းလှတာပဲဗျာ.. ကျွန်တော်ဆရာမကိုလေ..ချစ်မိနေပြီ..…”

“ ဟာ..ဒီကောင်လေးတော်တော်ဆိုး ဒီကမင်းပျက်စီးမှာစိုးလို့ လိုက်လျောပေးတာနော် ပိုမလာနဲ့ဟွန့်..…”

“ လုပ်ပါဗျာ ကျွန်တော့် ချစ်သူအဖြစ်နေပေးပါလား……”

“ အော် ခက်ပြီကွယ်..…”

“ အင်း.. ချစ်သူဖြစ်ပေးမယ် ဒါမဲ့ ကတိ တခုပေးကွာ..…”

“ ဟုတ်ပြောလေ ဆရာမ..…”

“ အေးမင်း ၁၀ တန်းကို Dပါအောင့ဖြေ အာ့ဆိုရင် မင်းကိုဆရာမ အတည်တွဲမယ်ကွာ ဘယ်လိုလဲ……”

“ ဟာ တကယ် လား..မ..…”

“ ဘာမလဲ မလေးမစားနဲ့..ဟွန့်..…”

“ ဗျာ.. ခုပဲလိုးတော့မယ်ဟာကို.. မကဘာဖြစ်..…”

“ အေးပါကွယ် ကိုယ်တော်လေးရယ် ကျောင်းမှာတော့မူမပျက်နေနော်..…”

“ စိတ်ချ မ…ခုတော့လေ..မ စောက်ဖုတ်ကိုလျက်ချင်တယ်..နော်..…”

“ ဟွန့်ကောင်စုတ်လေး ဘယ်တုံးက ဒါတွေ တက်သွားတာလဲ ရည်းစား ရှိနေတာလား ငါမသိအောင် ပြောစမ်း..…”

ခင်မာချိုက မျက်စောင်းလေးထိုး၍ပြောသည်..။

“ ဟား.ဟား မဟာတ်ပါဘူးဗျာ အောကားထဲကအတိုင်းလုပ်ကြည့်မလို့..…”

“ ဟွန့်လူဆိုး..လာအောက်မှာထိုင်လိုက်……”

ခင်မာချိုက ပေါင်ကားပေးလိုက်ယြသည်.. ။ စောက်ဖုတ်လေး နှစ်ခြမ်းမှာ ပြူကနဲပေါ်လာသည်…။ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးများကလည်း..စိမ့်ထွက်နေသည်..။

“ အား…ပါးပါး မရယ် လှလိုက်တာဗျာ……”

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်..ခင်မာချို့စောက်စိကို စစုပ်တော့သည်..။ လက်နှစ်ချောင်းနှင့် လည်း အဖုတ်ကို ကလိပေးနေသည်..။

“ ရွတ် ပြွတ်ပြွတ်..ပလစ် အား မောင်အောင်.. အား..ဘလိုတွေလုက်နေတာလဲကွယ်…အား.အိုး… လူဆိူးလေး..…”

“ အား..ဟ..အား.. …”

ခင်မာချိုမှာအကောင်းကြီးကောင်းနေသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်မှာလည်းဆပ်ပြာနံသင်းပြီးအနံသက်မရှိသော.ခင်မာချို စောက်ဖုတ် ကို လျက်ရသည်ကို အရသာတွေ့နေသည်.. ။ လက်နှစ်ချောင်းကို ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး လျာနှင့် စုန်ချီ စန်ချီ ယက်ပေးသည်.. ။ စောက်ခေါင်းထဲသို့လျာကိုတစောင်းထားထိုးထည့်သည်..။

“ ပလက် ပလက် ရွတ် ရှလွတ်..အား.ကလေးရယ်..အိုး..…”

“ တော်တော် အတတ်စုံနေပါလား.. အား.. စောက်ဖုတ်တခုလုံး ကျင်နေတာပဲ အား.. ထွက်ပြီ အောင်…အား ထွက်……”

“ ဗြွတ် ပလွပ်… အူး…..…”

ခင်မာချို စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ က ပန်းထွက်ကုန်သည်..။ စောက်ပတ် တခုလုံးကော အောင် နိုင်ကျော် ၏ မျက်နှာမှာပါ စိုရွဲကုန်သည်.. ။ ခင်မာချိုက အရည်သန်သည်…။ စောက်ဖုတ် ထဲမှလည်းစောက်ရည်များ စီးကျလျက် ခင်မာချို တချီပြီးသွားသည်.. ။ အောင်နိူင်ကျော်က စောက်ရည်များကို တစက်မကျန် လိုက်ယက်ပြီးသောက်နေသည်..။

“ မောင် မရွံဘူးလားဟင်..…”

“ ချစ်တာကိုမရယ်..မစောက်ပတ်လေးကလေ.သိပ်အရသာရှိတာမရဲ့……”

“ ဟွန့်.သွားလူးဆိုးလေး ဒီမှာ တချီတောင်ပြီးသွားတယ်……”

“ ဟုတ်လား.မကကြိုက်တယ်ပေါ့.…”

“ အင်း..…”

“ မ.. ကျွန်တော့်ကိုလီးစုပ်ပေးမယ်မလားဟင်……”

“ ဒါပေါ့ စုပ်ပေးမယ်လေ လာ လှဲလိုက်..…”

အောင်နိုင်ကျော်က ပက်လက်အိပ်လိုက်သည်.. ။ ခင်မာချို ကကုတင်ခြေရင်း ဘက်ကိုသွား ပြီး ဒူးထောက် ကာ သူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေဖြင့် အရင်ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်..။

“ မင်းဟာကြီးကကြီးပါ့ကွာ..မစောက်ဖုတ်ထဲဝင်ရင်တော့ဖြင့် ကွဲမှာမလားမသိ..…”

“ ဖြေးဖြေးလိုးပေးမှာပေါ့မရဲ့..…”

“ ဟွန့်.သွားပါ..…”

ထို့နောက် အောင်နိုင့် ကျော့် လီးအောက်ဘက်မှအကြောနေရာကို လျာနဲ့ယက်ပေးသည်…။

“ အိုး..မရယ် ကောင်းလိုက်တာဗျာ……”

လီးထိပ်က အရည်ကြည်များကိုလျာ့နဲယက်သည်..။ လီးထိပ်ကိုသွားလေးနဲ့ဖွဖွလေးကိုက်တော့ အောင်နိုင်ကျော် တွန့်တက်သွားသည်..။ လက်တွေကလည်းဥတွေကိုဆုပ်နယ်ပေးနေသည်..။  အောင်နိုင်ကျော်မှာ အရသာသစ်များ..ခံစားနေရလေသည်..။

ခင်မာချိုလည်း လီးတန်းကြီး.တခုလုံးကိုစုပ်ရင်း စောက်ပတ်မှ အရည်ကြည်များ တစိမ့်စိမ့်ကျလာသည်..။ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်သည်..။ အောင်နိုင်ကျော်ကတော့ မျက်စိမှိတ်ကာ feel ယူလျက်…. ။ တခါခါ သူ့မျက်လုံးနက် နက်ရွဲရွဲ ကြီးတွေနဲ့လီးစုပ်လျက်မော့ကြည့်သည်..။ ဆံသားနက်နက်များ.ကကျောပြင်ပေါ်မှာ ဝဲလျက်..လီးစုပ်နေသော. ခင်မာချို၏ အလှကိုကြည့်ကာ အာင်နိုင်ကျော် မနေနိုင်တော့.. ပါးစပ်ထဲမှာ လရည်များပန်းကာ တချီပြီးသွားသည်..။

“ အား..မရယ် ထွက်သွားပြီ အား..…”

ခင်မာချိုလည်း..ပါးစပ်မှလီးကိုထုတ်လိုက်တော့. လရည်များက နှုတ်ခမ်းတဝထုက်မှာပေပွကုန်သည်..တချို့က ပါးစပ်မှ နို့ပေါ်သိူ့ကျကုန်သည်..။

“ ကောင်းလား မ….…”

“ သွားပါလူဆိုး ငံသလိုချိုသလိုနဲ့….…”

“ ဟားမမကိုချစ်လို့ လရည်ကချိုသွားတာနေမှာ..ဟားဟား.…”

“ နေပါဟယ်..…”

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ပေပွနေသောပားစပ်မှလရည်တွေကို လက်ခုံနဲ့သုတ် လိုက်သည်… ။ ခင်မာချိုကိုကြည့်ကာ အောင်နိုင်ကျော်လီးပြန်တောင်လာသည်…။.

“ မ………”

“ ဟင်..…”

“ လိုးကြရအောင်နော်…”

“ အင်း လုပ်ရအောင်လေ..…”

ပြောပြောနှင့်ခင်မာချိုပြန်အိပ်လိုက်သည်..။ အောင်နိုင်ကျော်က ခင်မာချိုပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်..။ ခင်မာ့ချို့ပါးပြင်လေးကို လည်း တချက် ရွတ်ခနဲ နမ်းလိုက်သေးသည်.။ပြီးတော့…

“ ပေါင်နဲနဲကားလိုက်မ…”

“ အင်း..…”

ပေါင်ကားလိုက်တော့ ခင်မာ ချိုရဲ့ အချစ်ပန်းပွက့်လေးကအရည်များရွဲကာ အနည်းငယ်အာနေသည်..။အောင်နိုင်ကျော်က မလိုးသေး..။ သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး..စောက်ပတ် ပေါ်တင်၍ပွတ်ပေးနေသည်.. ။ တချက်ချက် လီးနဲ့စောက်စိကို ဖတ် ခနဲ ဖတ် ခနဲ ရိုက် သဖြင့်.. ခင်မာချို တူန်တုန်တက်သွားသည်..။

“ အို..ဒီကောင်လေးတော့ကွာ………”

မကြာလိုက်ပါ ခင်မာချို မအောင့်နိုင်တော့..

“ အား မောင်အောင်.. မမခံနိုင်တော့ဘူး..…”

“ စောက်ပတ်ထဲအရမ်းယားနေပြီ.. လိုးပါတော့နော်..…”

“ ဟုတ်မမ ကျွန်တော်လိုးတော့မယ်နော်..…”

အောင်နိုင်ကျော် လီးကို ကိုင်၍ ခင်မာချို့ စောက်ဖုတ် အဝမှာတေ့လိုက်သည်.. ။ သွင်းမည် အလုပ်တွင် လီးက ချော်ထွက်သွားသည်….။ ပထမဆုံးအကြိမ် မိန်းမလိုးဖူးမှန်း.ခင်မာချိုသိလိုက်ပြီ..သူလည်းစိတ်သိပ်မရှည်တော့..။ လီးတန်းကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝနားတေ့ကာ သွင်းပေးသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်ကခါးကော့ကာ ဆက်သွင်းလိုက်တော့ထိပ်ဖူးကဝင်သွားသည်..။

“ ပလစ်…. ပွက်..…”

“ အား..ဟ…”

ခင်မာချို နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်၍ညဉ်းမိသည်..။ လီးနှင့် တော်တော်ကြာဝေးကွာပြီးမှအလိုးခံရသောကြောင့်…အပျိုစောက်ဖုတ်နီးပါးပင်ဖြစ်နေသည်…။ အောင်နိုင်ကျော်ဆက်သွင်းရာလီးတဝက်ခန့်ဝင်သွားသည်..။ နှစ်ယောက်စလုံးချွေးတွေပြန်လာသည်… ။ အသက်ပြင်းပြင်းရှုရှိုက်မှုကြောင့်ခင်မာချို့ရင်သား အစုံမှာနိမ့်ချည်မြင့်ချည်နှုင့်ပင် ချွေးများလည်းစိုနေသဖြင့်နို့နှစ်လုံးမှာပြောင်တင်းနေသည်…။ အဆုံးထိမသွင်းမိ အောင်နိုင်ကျော်ကခင်မာ့ချို့ကို လက်ချင်းတင်းတင်းစုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်..။ ပြီးတော့မှလီးတချောင်းလုံးသွင်းလိုက်တော့သည်..။

“ ပလွပ်….ဖတ်.. အား..…”

ခင်မာချို့ ပါးစပ်လေးဟသွားရသည်..။

“ အား.ဝင်သွားပြီမ.. ချစ်နေမိပြီမရယ်..…”

“ မလည်းတူတူပါပဲကွာ.. မင်းက အရမ်းနူးညံတာပဲ ကလေး..မ စောက်ဖုတ်က နွေးနေတာပဲ ပြီးတော့စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး..…”

“ မင်းလီးကလည်းစံချိန် မှီလီးပါနော် မအဖုတ်ထဲမှာပြည့်ကြပ်နေတာပဲ.…”

ပြောရင်းအောင်နိုင်ကျော်မှာ အသွင်းအထုတ် မှန်မှန်လုပ်နေသည်…။

“ ပလစ် ပတ် ပွက် ပလွတ် ပစ် ပစ်..အား..မောင်ရယ်..အား……”

“ ဟား..ချစ်တယ်မရယ်…အင်း…အိုး…ဇွိ ဖလိ.ပြွတ်……”

လီးဝင်သံလီးထွက်သံများက ခင်မာချို့ကိုပိုထန်စေသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်လည်းစိတ်ထဲမှန်းနေရသောဆရာမဆီမှာ လူပျိုရည်ပျက်သည့်အသိ ကပိုထန်စေသည်..။ လိုးချက်များက တစတစ ကြမ်းလာသည်..။ ခင်မာချို စောက်ဖုတ်ကလည်း.. တချက်တချက် အောင်နိုင်ကျော်လီးကြီးကိုညစ်ပေးသည်…။

“ ဖွတ် ဖတ် ဖတ်..ပစ် ပလစ် အား.. ဖလွတ် ဘွတ်…ဘတ်.. ဗွက်..…”

“ အား.. မောင်..အား….ပြစ် ပြစ်…အား..ဟ…

တချက်ချက်ခင်မာချို့ သားအိမ်ကိုလာထိသဖြင့် အောင့်တက်သွားသည်..။ ဒါကို အောင်နိုင်ကျော် ရိပ်မိတော့..လက်နှစ်ဖက်ကို ပူးချုပ် လိုက်သည်…။ ပြီးတော့ ခင်မာချိုနှင့် နီးအောင်ဖိ ကပ်လိုက်သည်…။

“ မောင်ဘာလုပ်နေတာလဲဟင်……”

အောင်နိုင်ကျော် သားအိပ်ထိအောင် ဖိလိုးတော့သည်….။

“ ဖွတ် ဖက် ဖက် အား အား.. မောင်..နာတယ် အား..ဖွတ် ဖလွပ်..စွပ်..အား.မ..မခံနိုင်ဘူးမောင်အား.…”.

သားအိမ်ကိုဆက်တိုက်ထိသဖြင့်..ခင်မာချိုမှာအောင့်ခြင်းနာခြင်းနှင့်ကောင်းခြင်းတို့ကို ရောထွေးခံစားနေရသည်.။ရုန်းလေကြပ်လေ ဖြစ်သဖြင့်လည်း ခံစားရတာ တမျိုးဖြစ်နေသည်..။

“ ဖွတ် ဖလပ် စွပ် ဘတ် ဘတ် ဘွတ် အား..မောင်မကောင်းဘူးကွာ..အနိင်ကျင့်တယ် မကိုသနားပါအုံး.. အား..…”

နာကျင်မှုကပိုပြင်းလာသဖြင့်.. မျက်ရည်ကျမိကာ ငယ်သံပါအော်အော်မိလိုက်သည်.. ။အဲ့တော့မှအောင်နိုင်ကျော်က လက်ကို လွတ်ပေးက လီးတန်းကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။

“ ပလွတ်…ဖြစ်……”

လီးတန်းကြီးနဲ့အတူ အရည်များက စောက်ဖုတ်မှ ထွက်ကျလာသည်..။ထိပ်ဖူးမှာ သွေးစလေးတေကပ်ပါလာသည်..။ပြီးတော့ ခင်မာချို့ဘးမှာ အိပ်လိုက်ကာ သိုင်းဖက်ပြီး..

“ မ နာသွားလားဟင်..ကျွန်တော်က မကောင်မယ်ထင်လို့လုပ်လိုက်မိတာပါတောင်းပန်ပါတယ်နော်……”

“ နာတာပေါ့မောင်ရယ် အဖုတ်တခုလုံးကျိန်းပြီးအောင့်နေတာပဲ……”

အောင်နိုင်ကျော့်လိုက်တဖက်က ခင်မာချို့ စောက်ဖုတ်လေးကိုကလိပေးနေသည်.. သိုင်းဖက်ထားတော့ လက်က နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေပေးနေသည်..။

“ မမောနေတယ်မလား ခနနားလေနော်…..…”

“ အင်း……”

မာတောင်နေသောလီးတန်းကြီးက ခင်မာချို ဖင်ကိုကပ်ထားသည်..။ ပြီးတော့ kissing ဆွဲကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ ခနလှဲနေကြသည်။ ခနကြာတော့ အောင်နိုင်ကျော်ကလိပေးမှုကြောင့်..စောက်ဖုတ်ထဲမှအချွဲအကျိလေးများထွက်လာသည်..။ အောင်နိုင်ကျော် ပြုံးလိုက်သည်..မကတကယ်မြန်တာပဲ..

“ သွားပါ..သူကျလူကို စိတ်ကြိုက် ကလိနေလိုးနေပြီးတော့… အင်းဒါဆိုထပ်လုပ်ရမလား……”

“ လုပ်ပါကွယ် ဒီနေ့တနေ့လုံးရှင်လေးနဲ့လိုးမယ် ကျေနပ်လား..…”

“ ဟီး…ဒါဆို ကျွန်တော့်ကိုကျောပေး ဘေးစောင်းအိပ်လိုက်မ.…”

“ အင်း..…”

ခင်မာချိုဘေးစောင်းပေးလိုက်သည် ။ အောင်နိုင်ကျော်က ပေါင်တချောင်းကိုမလိုက်သည်..။ စောက်ရည်လေးများရွဲစိုနေသောစောက်ပတ်ကပြူခနဲပေါ်လာသည်…။ အောင်နိုင်ကျော်က လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ် ထဲဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

“ ဖွတ် ဇွိ အား……”

ဒီတခါတော့ ရှောရှော ရှူရှူဝင်သွားသည်..။

“ နာသွားလားမ……”

“ ဟင့်အင်း.မခံနိုင်လာပြီ မင်းစိတ်ကြိုက်လိုးတော့နော်..…”

လို့ပြောပြီးခေါင်းလေးပြန်လွှဲလိုက်သည်.။ အောင်နိုင်ကျော်လည်း ဆောင့်လိုးတော့ငည်..

“ ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ဇွိ ဖတ် ဖတ် ဖလွပ် ဖွတ်အား..ဟား…ဟ……”

“ ဗြစ်ဗြစ်. ဖွတ်… ဖက် ဖက် အား…. မဒီဘက်လှည့်ဦး..…”

လည်တိုင်လေးကိုကိုင်ပြီး အငမ်းမရနမ်းသည်.အောက်ကလည်း.တဖက်ဖက်မြည်အောင်လိုးနေသည်.. ဖြန်း…ဖင်ကိုလက်ဝါးဖြင့်တချက်ရိုက်လိုက်သည်..“

“ ဟာ ဘာလုပ်တာလဲမောင်..…”

“ ဟီး.ဟီး.မဖင်တုံးလေးကို အသဲယားလာလို့..ချစ်လို့.…”

“ ဟွန့်.. ရှင်နော် သိပ်တတ်…”

လိုးနေရင်း ခင်မာ့ချို့စောက်စိကို လက်မလက်ညိုးနှင့်ဆွဲညစ်ထားသဖြင့် ခင်မာချို့မျက်နှာလေးတချက်မဲ့သွားသည်..။ စောက်စိကိုကလိတာကော..လိုးတာကောပေါင်းပြီး.ခင်မာချို ထပ်ပြီးသွားသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်ကတော့လိုးဆဲ..စောက်ရည်များက လဥကော အိပ်ရာခင်းတွေမှာပါစိုကုန်သည်….။

“ မကအရည်အရမ်းသန်တာပဲနော်.. တာကြောင့်လည်ူပိုချစ်နေတာ……”

သူ့စကားကြောင့် နောက်တကြိမ် ထပ်ပြီးရပြန်သည်…။အောင်နိုင်ကျော်ကလီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ရုတ်တရက်ခင်မာချိုက မတ်တက်ထရပ်လိုက်သည်..။

“ ကဲဆရာ ကျွန်မအလှည့်ရှင့်.ရှင်လေးကိုလည်းပညာပေးရမယ်…”

အောင်နိုင်ကျော့်ကို တွန်းလှည်းလိုက်ပြီး.. လီးတန်းကြီးကိုကောက်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်မှာတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်သည်..။

“ ဖလွပ်..အူး..…”

လီးကို စကောဝိုင်းလိုမွှေ့ပေးသည်..။

“ အား…မရယ်..အိုး……”

ပြီးတော့အားနဲ့ဗစောင့်စောင့်ထိုင်ချတော့သည်..။

“ ဖွတ် ဖတ် ဗက် ဗက်…”

“ အား…မရယ်..အား ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ချပါဗျာ..ဆီးခုံအောင့်လာပြီ….ဟွန့်သူကြတော့ လူကို အဖုတ်ကွဲ မတတ်လိုးပြီးတော့ မရဘူးဆောင့်မှာပဲ…..…”

ဆောင့်ထိုင်ချက်တွေက အားပါပြင်းထန်းလှသည်..။ တခါဆောင့်ပြီး ထိုင်ချတိုင်းခင်မာချို့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ရမ်းရမ်းခါသွားသည်…။အော်နိုင်ကျော်လည်းကြာတော့ လီးထိပ်ဖူးကနာပြီး..လရည်ထွက်ချင်လာသည်…။

“ မ..ရေကျွန်တော်ထွက်တော့မယ်…အားယ.ယဗွတ် ဗတ် ဗတ်..…”

“ ဗလွတ်စွပ်ဗြွတ်… အူး… ဖြေးဖြေးဗျထ်ိပ်နာလာပြီး……”

“ အိုး အို….မရေထွက်ပြီအား……”

လရည်များက စောက်ဖုတ်ထဲမှာထပ်ထွက်ကုန်သည်….။ အဲ့တော့ မှ ခင်မာချိုလည်း. လီးကိုချွတ်လိုက်သည်. ။ လရည်များကခင်မာချို့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အောင်နိုင်ကျော့် ဆီးခုံပေါ်သိူ့ ပြစ်ကနဲထွက်ကြလာသည်..။ ထွက်ကြလာသောဆီးခုံပေါ် က လရည်တွေကို ခင်မာချို့ က တစက်မကျန် လျာနဲ့ယက်ရင်း.. မျိူချလိုက်သည်..။အောင်နိူင်ကျော်မှာလည်း..တတိယအကြိမ်လီးပြန်တောင်လာပြီ.ာဆေးရှိန်ကလည်းပျယ်တော့မည်..။

````````````````````````````````````````````

“ ကဲ မှတ်ပြီလား.လူဆိုး..ဟွန့်…”

“ အာ.မကလည်း..အချစိကြမ်းတာလား….…”

ရီပြီ.နို့ကိုတချက်ညစ်လိုက်သည်..။

“ လာမ ကန့်လန့်ဖြန့်လှဲအိပ်လိုက်..…”

“ ဟင်..ဘာလုပ်ဖို့တုံး..…”

“ အောကားထဲကအကွက်စမ်းမလို့..…”

“ ဘာအကွက်တုံး ကိုယ်တော်လေးရဲ့……”

“ သိရမှာပေါ့ဗျ.လာပါ အိပ်လိုက်..…”

ခင်မာချိုကုတင်ပေါ်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်လိုက်သည်.. ခြေထောက်များက အောက်ကိုချထားလိုက်သည်…။ အောင်နိုင်ကျော်က သူဘေးနားကိုလာပြီး..ဒူးထောက်ထိုင်ကာဂွင်းထုခိုင်းသည်..။ ထို့နောက် ခင်မာချို့ကို…

“ မ..စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ဖြဲထားပေး.…”

“ အင်း..…”

လက်နစ်ချောင်းနှင့်စောက်ဖူတ် နှုတ်ခမ်းသားကို ဆွဲဟလိုက်သည်..။အောင်နိူင်ကျော့်ကသူ့လက်သုံးချောင်းကိုခင်မာချို့စောက်ဖုတ်ထဲသို့သွင်းလိုက်သည်..။

“ ဇှိ..အ..…”

ပြီးတော့သွင်းနိုင်သမျှ အထဲကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်…။ ခင်မာချိုတွနိ့တွနိ့တက်လာသည်…။ အထဲကိုလက် ၃ ချောင်းလုံးဝင်သွားတော့ အောင်နိုင်ကျော် ခင်မာချို့စောက်ဖုတ်ကို တရကြမ်းနှိုက်တော့သည်…။

“ ဇွိ.. ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ပလ်တ်…ဗြစ်..ဇွပ်..ဇွပ်…. အား..မောင်ရယ်..…”

“ အား… အသေကို နှိုက်နေတာပဲ. စောက်ပတ်ထဲ စူးသလိုလိုနဲ့..…”

“ အား….ကျင်လာပီ..အား.. ဇွိ…ဇွပ်…ဇွပ်.. ဇွပ်..…”

ခင်မာချို ဂွင်းပင်မထုပေးနိုင်တော့….။ အိပ်ရာခင်းပေါ် လက်ထောက်ကာ.နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး..သူ့စောက်ဖုတ်ကို အသံမျိုစုံအြည်အောင် ကြမ်းကြမ်းနှိုက်နေတာကို တချက်တချက်ငုံကြည့် ရင်း အံကြိတ်ခံနေရရှာသည်..။အောင်နိုင်ကျော့်.လက်တွေကလည်းပိုမြန်လာသည်..မကြာလိုက်ပါ…။ 

“ ဗလစ်…ဗြစ်..ဗြသ်..ပြစ်…ရှူး..အား… အမေရေ..သေပါပြီ…ရွီး..…”

စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များကောသေးရည်များပါ..အရှိန်ဖြင့်ပန်းထွက်လာသည်..။ ကြမ်းပြင် တခုလုံးခင်မာ့ချို့ သေးကောစောက်ရည်ကောစိုရွဲကုန်သည်….။ အောင်နိုင်ကျော်ကလက်ကို ပြန်ထုတ်လိုက်ရာ..စောက်ရည်အကြွင်းကျန်လေးများထွက်လာပြန်သည်..။

“ မ..ဖင်ကုန်းလိုက်နော်..ဆက်လုပ်ကြမယ်..ခံနိုင်သေးတယ်မလား..…”

“ ဟွန့်လူဆိုး…ခံနိုင်တယ်ရှင့်ကျုပ်က လီးငတ်နေတာတော်တော်ကြာပြီသလား..ရှင်လေးနဲ့တွေ့မှပိုစွဲသွားပြီ…ဒီနေ့တနေ့လုံးရှင်လေးအတွက်..…”

“ ဟုတ်ပါပီဗျာ..ဒါဆို ဖင်ကုန်းလိုက်နော်………”

“ အင်း..…”

ခင်မာချို လေးဘက်ထောက်ပြီး.ဖင်ကုန်းလိုက်သည်.. ခါးလေးကိုပင်နဲနဲနှိမ့်လိုက့သေးသည်.. စောက်ဖူတ်နှင့်ဖင်ပေါက်လေးကပြူကနဲပေါ်လာသည်.. အဖုတ်နှိုက်ထားတာကြောင့်ရောလိုးထားတာကြောင့်ပါ အဖုတ်ဝလေးကနဲနဲကြယ်လာသည်..စောက်ရည်များကလည်း တဝင်းတဝင်းနှင့်…

ခင်မာချို့့်နောက်တွင်အောက်နိုင်ကျော်ဒူးထောင်လိုက်ပြီးလီးကိုအဖုတ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်ပြီးဆောင့်လိုးသည်…

ဗြစ်.. ဖွတ် ဖက်..ဖက်.. ဖက်.အား..မောင်ရယ်..အား..မရယ်..ချစ်တယ်ဗျာ..နေ့တိုင်မကိုလိုးချင်တယ်..အား မလည်း.. အ..တူတူပါပဲ..မင်းရဲ့လိုးချက်တွေကိုဆွဲနေပြီကွာ..ဒုတ်..ဗြွတ် ပလစ်..အား.သားအိမ်ထပ်ထိပြန်ပြီ..

“ မ…”

အောင်နိင်ကျော်ကနားနားကိုကပ်၍တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်.။

“ ဟင်..”

“ ကျွန်တော် ဖင်လိုးချင်တယ်…”

“ ဟာ..မတခါမှ ဖင်မခံဖူးဘူး..အဆင်ပြေပါ့မလား..”

“ လုပ်ပါဗျာ..မဖင်ကိုအရမ်းလိုးချင်လို့ပါ.. မ လုပ်ကြည့်မယ်မလား..”

“ အင်း…. ရှင်လေးသဘောပါရှင်..ဒါမဲ့ ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်..မခုမှမင်းဖင်လိုးတာခံရမှာ..”

“ အင်းပါမရယ်..စိတ်လျော့ထားနော်… ကျွန်တော်လီးထည့်တော့မယ်.အင်း..”

စောက်ဖုတ်ထဲမှလီးကို အောင်နိုင်ကျော် ဆွဲထုတ်လိုက်သည်….။ ပီးတော့ဖင်ဝလေးကို တံတွေးထွေးလိုက်သည်.. ။လီးကိုကိုင်က..ဖင်ဝနားကို တေ့လိုက်သည်.။

“ မ….”

“ ဟင်..”

“ ချစ်တယ်နော်…ကျွန်တော် ဖင်လိုးတော့မယ်..”

“ အင်း.မလည်းချစ်ပါတယ်..”

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဖင်ဝကိုလီးစထည့်တော့လေသည်..။ လီးထိပ်က ဖင်ထဲကိုတဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်သွားသည်..။ ခင်မာချို့မှာ ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ညစ်ထားသည်..

“ မ.ညစ်မထားနဲ့နော်လျော့ထား.ခနပဲနာမှာပါ..နော်…”

ခင်မာချိုခေါင်းငြိမိ့ပြသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်ကဆက်သွင်းသည်..။ လီးထိပ်တခုလုံးဖင်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်..။ ဖင်ဝလေးမှာလည်း.အနည်းငယ် ကြယ်လာသည်..။ ဆက်သွင်းရင်း လီးတဝက်လောက်ရောက်တော့.. ခင်မာချိုမခံနိုင်တော့အော်တော့သည်…။.

“ အားမောင်.. အရမ်းနာတယ်..အား..”

“ ပြန်ထုတ်လိုက်ရမလားမ..”

“ ဟင့်အင်း..ဆက်သွင်း..မ ကြိတ်ခံမယ်..မင်းကိုချစ်လို့..ဖင်ခံတာ..”

“ လီးကဝင်လာလေ ခင်မာချိုအော်ရင်းခံလေဖြစ်သည်..”

“ ဖတ်..ဖလွတ်…ဇွိ….ဘွတ်..အား..အမေ..အား..ကွဲပါပီ..”

“ အား….ဟား ”

ခင်မာချိုနာလွန်းလို့ မျက်ရည်ပင် ဝဲလာသည်.။ လီးကြီးမှာ ခင်မာချို့ဖင်ထဲမှာကြပ်သိပ်နေသည်…။

“ မ လိုးတော့မယ်နော်..”

“ အင်း..”

အောင်နိုင်ကျော် ဖင်စလိုးတော့သည်.. လီးဝင်လီးထွက်တိုင်း ခင်မာချို်အသည်းခိုက်အောင်နာသည်..။အရမ်းလည်းကောင်းသည်..။ စောက်ဖုတ်ကလည်းအရည်ကြည်တတောက်တောက်ကျလာသည်..။ ခနကြာကြာဖြေးဖြေးလိုးလိုက်တော့ဖင်က ချောင်လာသည်..ခင်မာချိုလည်း. ဖင်ခံရတာ အရသာတွေ့လာသည်..။

အောင်နိုင်ကျော့်ကို..

“ မောင်ဆောင့်လိုးပါတော့နော်..မခံနိုင်လာပြီ..”

“ အင်းမ….…”

“ ပြစ် ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ်..…”

“ အား…မောင်ရယ်…အိုး.. ဆောင့်ဆောင့်..…”

“ နာနာဆော့်..ကွဲရင်ကွဲပါစေ..မောင့်ကိုချစ်လို့….အား..…”

“ အ..မဖင်က ကြပ်စီးနေတာပဲ လိုးလို့အရမ်းကောင်း..အ..အား..…”

အချက်၃၀လောက်မနားတမ်းဆောင့်ပြီး ခင်မာချိုထပ်ပြီးသွားသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်က လီးကိုဖင်ထဲမှထုတ်လိုက်သည်..။

“ ဖလွတ်……”

ဖင်ပေါက်လေးမှ အဝတွင်သွေးစလေးများနှင့် ကျယ်သွားသည်….။ ခင်မာချို့ကိုသူ့ဘက်လှည့်စေကာ အနမ်းတွေဖလှယ်ကြသည်..။

“ လူဆိုး…ကို့ဆရာမကိုတာင် ဖင်လိုးရတယ်လို့…ကျုပ်တော့ monday ထိနားရတော့မယ်.ရှင်လေးကြောင့်..…”

“ ဟီးဟီးမကလှတော့..ကြမ်းမိသွားတာပါ……”

“ ထပ်လုပ်အုံးမလား..မကတော့ပြီးချင်နေပြီ လူလည်းပန်းနေပြီ..…”

“ အင်းကျွန်တော်ရောပဲမ..ဒီတခါအပြီးလုပ်ကြမယ်လေ……”

“ အင်း..ပလက်ပဲလုပ်ကြမယ်ကွာ..တူတူပြီးကြမယ်နော်..…”

ခင်မာချိုပက်လပ်အိပ်ပြီးပေါင်ကားထားလိုက်သည်..။ အောင်နိုင်ကျော်ကလီးတန်းကို ထည့်ပြီး တချက်ချင်းအားပါပါ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်..

“ ဇွိ..ဇွပ် ဇွပ်..ဖလွတ်. ဗြစ်..အား..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်……”

“ အား..မောင်..အား………”

ရုတ်တရက် ခင်မာချို့ကအောင်နိုင်ကျော့်နားနားကပ်ကာ..…

“ မောင်..ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးလိုက်နော်..မဗိုက်ထဲကိုခလေးထည့်ပေး..…”

အောင်နိုင်ကျော် မျက်လုံးပြူးကာကြက်သီးမွှေးများထလာသည်..။ ဆောင့်လိုးချက်များကလည်း..ပိုမြန်လာသသည်။

“ ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖလွပ်ဇွတ်.ဗြစ်.အား.မ.. ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်အား.…”

“ တူတူပဲမလည်ူပြီးတော့မယ်..…”

ခင်မာချိုလည်း အလိုက်သင့်ကော့ပေးသည်..။ တခါတခါ ဆောက်ဖုတ်ကလီးကိုဆွဲဆွဲညစ်ပေးသည်..။ ၁၅ ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံးတုန်တက်ကာ ပြီးသွားကြသည်….။

“ အားကောင်းလိုက်တာမရယ်..ကျွန်တော်ပြီးပြီ..…”

“ အင်း မကောပဲ အရမ်းကောင်းတာပဲကွာ..မစောက်ဖုတ်ထဲမှာ တသက်လုံးလီးစိမ်ထားချင်တယ်မရာ..…”

အောင့်နိုင်ကျော်က နှဖူးလေးကိုတချက်နမ်းပြီးပြောလိုက်သည်..။ပြီးမှလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။ ခင်မာချိုဖင်ရောအဖုတ်ကော ဟစိစိလေးနှင့်ကျန်ခဲ့သည်..။ တော်တော်လည်ယကျယ်သွားသည်..။တော်တော်လည်းနာနေသည်..။သို့သော် ခင်မာချိုကျေနပ်နေမိသည်..။ အောင်နိုင်ကျော်ကဘေးနားမှာဝင်အိပ်ရင်း..

“ မ..မောင်တို့ တကယ်ကလေးရသွားရင်ကော..…”

ခင်မာချိုကပြုံးလျုက် 

“ မရပါဘူးကွာ..မတားဆေးကြိုထိုးထားတယ်..သုံးလခံတားဆေးလေ.…”

“ အော်တော်သေးတာပေါ့..…”

“ ဘာတော်သေးတာပေါ့လဲ.လိုးတုန်းက ဘီလူးလိုးလိုးပြီးတော့..ကလေးရမှာကြတော့ကြောက်တယ်ဟုတ်လား…”

“ ဒါကတော့မရယ်……”

“ မတခုတော့ ပြောမယ်နော်..…”

“ ဟုတ်ပြောလေမ..…”

“ အခုတလော မင်းကိုပေးမလိုးတော့ဘူး…”

“ ဟင်ဘာလို့လဲဗျာ..…”

“ ဟုတ်ယတ်.မင်းကဒီကိစ္စပဲ အာရုံရောက်နေရင် စာမှာ အားနည်းမှာစိုးတယ်ကွာ..အာ့ကြောင့် မင်း ၁၀ တန်းကိုသာအောင်အောင်ဖြေ အောင်ရင် မမင်းကို ပြန်လိုးခွင့်ပေးမယ် မင်းမိန်းမယူတဲ့အချိန်ထိကွာ..ဟုတ်ပီလား..…”

“ အင်းပါမ ကျွန်တော်ကြိုးစားပါမယ်..…”

“ ၁ နာရီတောုထိုးတော့မယ်.အိပ်ရအောင်လေမ..မလည်းအနားရတာပေါ့…”

“ အင်းလေ..အိပ်ကြတာပေါ့..…”

“ ခနလေး.မရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးပြီးနို့စို့ပြီးအိပ်ချင်တယ်.…”

“ ဒီကလေးကတော့ကွာ..လာ.…”

အောင်နိုင်ကျော်မှ ခင်မာချို့ရင်ခွင်ထဲမှာနို့စို့ရင်းအိပ်သွားသည်…။ ခင်မာချိုကတော့ပြုံးကြည့်နေသည်...။ ဆံပင်လေးပိုသပ်ပေးသည်...။ ခနကြာတော့သုံးနာရီထိုးတော့နှစ်ယောက်လုံးနိုးလာသည်…။

“ မ ကျွန်တော်သွားတော့မယ်နော်..…”

“ အင်း.မင်းကြိုးစားရမယ်နော်..…”

“ အင်းပါ…”

ခင်မာချိုမှာ အောင်နိုင်ကျော့်ကြောပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း သူလိုးခဲ့သော သူမစောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ရင်း ကျန်ခဲ့လေသည်………..။

ပြီးပါပြီ ။

(မူရင်းရေးသားသူအား Crd ပေးပါသည်)

`````````````````````````````````````````````````````````````````````

ကျွန်တော်နှင့်အိမ်နီးနားခြင်း

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

သာယာအေးချမ်းလှတဲ့မြို့ငယ်လေးတစ်ခုမှာနှစ်ပေါင်း ၃၀ လောက်ကြာအောင်နေထိုင်ခဲ့ကြပြီးနောက်မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးရဲ့အလုပ်ကတစ်ခြားနယ်တစ်ခုမှာပြောင်းပြီးတာဝန် ထမ်းဆောင်ဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ်။ 

 နှစ်ပေါင်း၃၀လောက်တိုင်အောင်နေခဲ့တဲ့ဒီမြို့လေးမှာအိမ်နီးနားခြင်းများနဲ့ဆွေမျိုးတွေလိုဖြစ်နေပေမဲ့လည်း အလုပ်တာဝန်အရတစ်ခြားမြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရပါတော့တယ်။ကျွန်တော်တို့မြို့အသစ်လေးမှာပြောင်းရွှေ့နေထိုင်တော့စပြီး  သိကျွမ်းခင်မင်ရတဲ့ဘေးခြံကအိမ်နီးနားခြင်းအသစ်ရဲ့နာမည်က အေးမြတ်မူ တဲ့ နီလာနဲ့မေမြတ်နိုးတို့ရဲ့အမေပေါ့။အိမ်အသစ်ပြောင်းတော့အိမ်တက်ပွဲလေးလုပ်ဖြစ်တယ်။အိမ်တတ်ပွဲမှာလာရောက်ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးတဲ့အေးမြတ်မူရဲ့ပြောစကားကြောင့်သူမရဲ့အတိတ်အကြောင်းတွေကိုသိလိုက်ရတယ်။

သူမရဲ့ယောင်္ကျားနဲ့ ဘယ်လိုကြောင့်ကွာရှင်းပြတ်ဆဲခဲ့ကြတယ် ဘာညာ အစရှိသည်ဖြင့်ပေါ့။ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးနဲ့အတိုင်အဖောက်ညီညီစကားပြောနေကြတာကို ကျွန်တော်ကြားရတာပါ။အေးမြတ်မူက သမီးနှစ်ယောက်အမေဆိုပေမဲ့အလှအပတွေကျန်ရှိနေဆဲပါ။တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့သူ့နေရာနဲ့သူရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အလှတရားတွေရှိနေဆဲပါ။အနီးစပ်ဆုံးဥပမာပေးရမယ်ဆိုရင် မင်းသမီးမေပန်းချီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပေါ့။

သူမရဲ့အသက်ကတော့၃၇နှစ်လောက်ရှိပြီ။အေးမြတ်မူကတွေ့တိုင်းကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြလေ့ရှိတယ်။ကျွန်တော့်ရဲ့နှလုံးသားကိုသူမရဲ့အပြုံးတွေအောက်မှာအရည်ပျော်သွားအောင်လုပ်နေသလိုပါပဲ။

တစ်နေ့မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးတစ်ခုထွက်ရတယ်။အေးမြတ်မူကသူအိမ်မှာရေစက်မော်တာခလုပ်ပျက်သွားတာအသစ်လဲပေးဖို့အကူအညီတောင်းလာတာနဲ့ကျွန်တော်လဲမဆိုင်းမတွပဲ သွားကာကူညီပေးလိုက်တယ်။ ရေစက်ခလုပ်လဲလို့ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖေးမီဖိုးချောင်မှာ အေးမြတ်မူတစ်ယောက်သူ့သမီးတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ့တော့ကျွန်တော်လဲနှုတ်ဆက်မနေတော့ပဲအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ခဏကြာတော့အေးမြတ်မူကျွန်တော့်ရဲ့အိမ်ကိုရောက်လာတယ်

'' ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ရှင် အိမ်မှာကယောင်္ကျားသားမရှိတော့ ဒီလိုမျိုးအခက်အခဲတွေဖြစ်လာရင်ဒုက္ခရောက်တယ်..ကျွန်မကလဲမလုပ်တတ်တော့လေ'' 

ကျွန်တော်က

'' ရပါတယ်ဗျာ ကျွန်တော့်အတွက်အပန်းမကြီးပါဘူး'' 

'' ညကျရင်အိမ်မှာညစာလာစားလေ ကျွန်မပြင်ထားလိုက်မယ်''  

'' အော်ဟုတ်ကဲ့ လာခဲ့ပါမယ်ဗျာ'' 

ကျွန်တော်လဲတစ်နေ့လုံးပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ဖုန်းထိုင်ပွတ်နေရင်းအပျင်းဖြေနေရတယ်။ညနေခင်းလောက်ရောက်တော့ရေမိုးချိုးပြီးအင်္ကျီအဝတ်အစားလဲထားလိုက်တယ်။အချိန်ကသိပ်စောလွန်းနေသေးတာကြောင့် ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်ကာဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့ပွတ်နေတုန်း အောကားတွေတင်တဲ့ အကောင့်တစ်ခုတွေ့တာနဲ့ဝင်ကြည့်လိုက်မိခဲ့တယ်။

အချိန်က ည၇နာရီလောက်ရောက်လာတော့အေးမြတ်မူတို့အိမ်ဘက်ကိုသွားဖို့ပြင်ကာမတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့ အောကားကြည့်ထားမိတဲ့အရှိန်ကြောင့်လီးကတောင်နေတယ်။အဲ့ဒါနဲ့ငါးမိနစ်လောက်ခဏပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး စိတ်ထဲမှာတစ်ခြားအကြောင်းအရာတစ်ခုကိုစဉ်းစားကြည့်နေရတယ်။ကျွန်တော်ကအောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိဘူးလေ။ကျွန်တော့်ရဲ့မွေးရာပါကညိမ်သက်ခြင်းသို့ရောက်တော့မှ အေးမြတ်မူတို့အိမ်ဘက်ကိုချီတက်ခဲ့ရပါတော့တယ်။

'' ဒီကဖြင့်မျှော်နေတာကြာပြီ မလာတော့ဘူးတောင်ထင်တာ''

'' မဟုတ်တာဗျာ မအေးမြတ်မူက ဖိတ်ထားတော့လဲ လာဖြစ်အောင်လာရမှာပေါ့''

'' လာ လာအိမ်ပေါ်တက်'' 

'' ဟုတ်ကဲ့''

ကျွန်တော်အေးမြတ်မူတို့အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းကဆက်တီပေါ်မှာခဏထိုင်နေလိုက်တယ်။

'' သမီးရေ နီလာ ဦးနဲ့ခဏစကားပြောပေးနေလိုက်ဦး မေမေထမင်ခူးလိုက်ဦးမယ်''

'' ဟုတ်ကဲ့ မေမေ'' 

အေးမြတ်မူရဲ့သမီးအကြီးမ နီလာကတော့ဆယ်တန်းဖြေပြီးကာစ အသက်၁၇နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ရှိပြီအငယ်မ မေမြတ်နိုးကတော့ ၅တန်းတက်ရမယ်။ကျွန်တော်လဲအငယ်မလေးကဆော့နေတော့ အကြီးမ နီလာနဲ့ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်မေးလျှောက်ပြောနေရတာပေါ့။

'' သမီးရေ ဦးကိုထမင်းစားခန်းခေါ်လာခဲ့ပါကွယ်'' 

ကျွန်တော်နီလာ့ရဲ့ခေါ်ဆောင်ရာထမင်းစားခန်းကိုလိုက်သွားလိုက်တယ်။ထမင်းစားပွဲမှာထိုင်လိုက်တော့ဟင်းကသုံးမျိုးလောက်ချက်ထားတယ်။ကျွန်တော့်အကြိုက်ငါးရှဉ့်ဆီပြန်တောင်ပါလိုက်သေးတယ်။သူတို့မိသားစုသုံးရောက်ပါအတူတူဝင်စားကြတယ်။အေးမြတ်မူရဲ့ဟင်းချက်လက်ရာကကျွန်တော့်မိန်းမထက်သာတယ်။

တကယ့်ကိုအချက်အပြုတ်ကျွမ်းကျင်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ။

'' မအေးမြတ်မူ ကဟင်းချက်တစ်ကယ်ကောင်းတာပဲဗျ ထမင်းဆိုင်ဖွင့်လို့တောင်ရတယ်''

'' အယ်မြှောက်နေပြန်ပါပြီ ဒီကလက်ရာကအဲ့လောက်လဲမဟုတ်သေးပါဘူးနော်'' 

'' အော တကယ်ပြောတာပါဗျာ'' 

'' ဟုတ်ပါပြီရှင်''

ကျွန်တော်တို့ထမင်းစားပြီးတော့ဧည့်ခန်းကဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ရင်းစကားပြောကြတယ်။စကားပြောနေကြရင်းနဲ့အေးမြတ်မူရဲ့သမီးနှစ်ယောက်က အိပ်ချင်တယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲသွားအိပ်ကြတယ်။   ကျွန်တော်လဲအိမ်ပြန်အိပ်ဖို့စဉ်းစားလိုက်မိပေမဲ့လဲအေးမြတ်မူကသူဘဝဇတ်ကြောင်းကို ဇတ်စုံခင်းကာပြောနေတာကြောင့်သူရဲ့ဓါတ်ပြားဟောင်းကြီးကိုနားထောင်ပေးနေရတယ်။

ပြောရင်းပြောရင်းနဲ့အေးမြတ်မူရဲ့စကားတွေကသူယောင်္ကျားနဲ့တုန်းကလိင်ဆက်ဆံရတာ အဆင်မပြေကြောင်းတွေပါပြောလာတယ်။ ကျွန်တော့်တို့လင်မယားအကြောင်းတွေကိုလဲနှိုက်နှိုက်ချွတ်တွေမေးလာတယ်။

ကျွန်တော်လဲသူမမေးသမျှ တစ်တစ်ခွခွပြောကာဖြေပေးရင်း စောစောက အောကားကြည့်ထားတဲ့အရှိန်နဲ့လီးကတဖြည်းဖြည်းတောင်လာတယ်။ကျွန်တော်လဲစကားပြောနေရင်းနဲ့လီးကိုမကြာခဏကိုင်ပြီးပွတ်မိနေတယ်။

ကျွန်တော်လဲအေးမြတ်မူစကားပြောနေတုန်းခေါင်ငုံလိုက်တဲ့အချိန်မှာပေါ်လာတဲ့နို့ကြီးတွေလက်ပြတ်အင်္ကျီဝတ်ထားတာကြောင့်လက်မြှောက်လိုက်တဲ့အချိန်ပေါ်လာတဲ့အမွေးမရှိတဲ့ချိုင်းဖြူဖြူဖွေးဖွေးတို့ကို တွေ့လိုက်ရတော့လိုးချင်စိတ်တွေပြင်းပြလာတယ်။ကျွန်တော်ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကလဲချောင်ပြီးကျွတ်ချင်ချင်ဖြစ်နေတာကြောင့်မတ်တပ်ထကာပုဆိုးဖြန့်ဝတ်လိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့လီးတံကြီးကရှေ့ကိုငေါထွက်လာတယ်။ 

'' အို  ဟယ်တော့……အကြီးကြီးပဲ'' 

အေးမြတ်မူတစ်ယောက်ပုဆိုးရှေ့မှာငေါထွက်နေတဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့လီးတံကြီးကို တစ်ခါမှမမြင်ဘူးသလိုစိုက်ကြည့်လို့နေတယ်။   အေးမြတ်မူ နတ်ပူးနေသလိုတုန်ရီနေပြီးကျွန်တော်ရဲ့လီးကြီးကိုသူမရဲ့လက်နဲ့လာတို့ကြည့်တယ်။

ကျွန်တော်သူမရဲ့လက်ကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူမရဲ့လက်ဖဝါးပေါ်သို့ပုဆိုးထဲမှအချောင်းလိုက်ထွက်နေတဲ့လီးကြီးကိုတင်ပေးလိုက်တယ်။အေးမြတ်မူပုဆိုးထဲမှာလီးကိုသူ့လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ကြည့်နေတယ်။

'' လီးစုပ်ချင်လား'' 

'' အင်း''

ကျွန်တော်ပုဆိုချွတ်လိုက်တော့သူမ ဆက်တီပေါ်တွင်ထိုင်နေရာမှထလာပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။

'' ကျွန်မ ဒါမျိုးကြီးကိုတစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး'' 

ဟုပြောရင်းလီးတစ်ချောင်းလုံးကိုအားရပါးရစုပ်ပါတော့တယ်။အေးမြတ်မူ လီးစုပ်နေတုန်း ဖားလျှားချထားတဲ့သူမရဲ့ဆံပင်တွေကို ကျွန်တော်ဆွဲကာစုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခေါင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။အေးမြတ်မူရဲ့လီးစုပ်တဲ့အရည်အချင်းကတော့တော်တော်မိုက်တယ်။အစာရေစာငတ်ပြတ်နေသူတစ်ယောက် အစားအစာရလို့ ဝမ်းသာအားရနဲ့စားသလိုကို အားရပါးရနဲ့ကျွန်တော့်လီးကိုစုပ်တာ။

သူမလဲယောင်္ကျားနဲ့ကွဲနေတာ ကြာပြီဆိုတော့လီးငတ်နေရှာမှာပေါ့။လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာစုပ်လိုက် လီးတံကိုဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဥတွေကိုစုပ်လိုက်နဲ့သူဟာ့သူအလုပ်ရှုပ်နေတယ်။ ကျွန်တော်အတွက်ကတော့အရမ်းကောင်းတဲ့ကာမအရသာကိုရနေတယ်။ကျွန်တော်မိန်းမတောင် သူမလိုအားရပါရကြီးလီးမစုပ်ပေးဖူးဘူး။

အေးမြတ်မူရဲ့လီးစုပ်ချက်တွေကြောင့် တခါတခါသူမရဲ့ဆံပင်ကိုဆွဲထားရင်း သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို အာခေါင်ထိ လီးထိပ်နဲ့ထောက်အောင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးမိတယ်။အဲ့လိုအခြေနေမျိုးမှာအေးမြတ်မူက သူမရဲ့ပါးစပ်ကိုအကျယ်ကြီးဟပေးထားတယ်။

သူမ အသက်ရှုမဝဖြစ်မှသာ ခေါင်းကိုရုန်းတယ်။၁၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ သူမရဲ့ဆံပင်ကနေဆွဲလာပြီး ဆက်တီပေါ်မှာဖင်ကုန်းကာဒူးထောက်ထားခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်အပေါ်မှာဝတ်ထားတဲ့ရှပ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးလီးကိုတစ်ချက်နှစ်ချက်ဆွလိုက်ပြီးအေးမြတ်မူရဲ့ထဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။သူမကအောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်မထားဘူး။အေးမြတ်မူရဲ့ဖင်ကြီးတွေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ ကျွန်တော်လီးကြီးကိုလက်နဲ့အရင်းကနေကိုင်လိုက်ပြီး အေးမြတ်မူရဲ့စောက်ဖုတ်ဝတေ့ပြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

လီးကအဆုံးထိမဝင်သွားဘူး တစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်တယ်။သူမရဲ့စောက်ဖုတ်က အလိုးမခံရတာကြာတော့ကျပ်နေတယ်။

'' အ အ '' 

ကျွန်တော်လီးတံထိပ်ဖျားကိုတံတွေးထွေးချလိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ဝတေ့ကာ အားစိုက်ပြီးဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်။

'' အ အားး သေပါပြီ ရှင်''

'' ရှုးးတိုးတိုး ကလေးတွေနိုးသွားမယ်'' 

ကျွန်တော်အေးမြတ်မူရဲ့နားနားကိုတိုးတိုးလေးကပ်ပြောလိုက်ပြီးနောက်ကနေတရစပ်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။အေးမြတ်မူက ဆက်တီပေါ်မှာ ဆက်တီလက်ရန်းလေးကိုလက်ဖြင့်အားပြုကိုင်ထားကာအလိုးခံပေးနေတယ်။

ကျွန်တော်လီးတဆုံးလိုးသွင်းလိုက်တိုင်းအေးမြတ်မူရဲ့ဖင်ဖြူ့ဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေတုန်ခါနေတာမြင်ရတော့ ပိုထန်လာပြီးဖင်ကြီးကိုလက်ဝါးနဲ့တစ်ချက်ရိုက်လိုက်တယ်။ 

'' အ အဟင့် ဟင့်''

ကျွန်တော့်ညာလက် က အေးမြတ်မူရဲ့ညာဖက်လက်ကိုနောက်ကနေဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ဘယ်လက်က သူမရဲ့ ဂုတ်ကိုကိုင်ရင်းနောက်ကနေဆောင့်လိုးပေးတယ်။ 

'' အိုးးး အားး ကောင်းလိုက်တာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေးပါ'' 

'' ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်ပါ''

ကျွန်တော်ခပ်ကြမ်းကြမ်း အချက်၃၀လောက်ဆောင့်လိုးအပြီးမှာသုတ်ထွက်ချင်သလိုဖြစ်လာတာကြောင့် အေးမြတ်မူရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

အေးမြတ်မူရဲ့ဖင်ကြားကနေစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်လျှာပြာကြီးနဲ့ယက်ပေးလိုက်တယ်။သူမရဲ့ဖင်ကြီးကလုံးပြီးကြီးနေတာကြောင့်ဖင်ပေါက်ဝကို တောင်သိပ်မမြင်ရဘူး။ပြီးနောက်ကျွန်တော် ဖင်ပေါက်ဝလေးပေါ်လာတဲ့ အထိ သူမရဲ့ဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကာ ဆောင့်လိုးပေးတယ်။

'' အားး အားးအင်းး လိုးးး လိုးး အင်းး''

သူမက ညည်း လေး လိုးရတာအားပါလာပြီး အရသာရှိလေပါပဲ။လိုးရင်းနဲ့  သူမစောက်ဖုတ်ထဲကအရည်ရွှဲလာတော့ တဗျစ်ဗျစ် တဘွတ်ဘွတ် နဲ့အသံတွေပါထွက်လာတယ်။လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတဲ့အချိန်သူမစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ညှစ်ညှစ် ပေးတော့ လိုးရတာရှယ်ပဲပေါ့။

လီးထိုးထည့်ပြီးလိုးလိုက်တိုင်းတဘွတ်ဘွတ်နဲ့မြည့်တဲ့ အသံကို အရမ်းသဘောကျတယ် ပိုပြီးလဲဆောင့်လိုးချင်စိတ်ဖြစ်ပေါ်လာစေတယ်လေ။

'' မအေးမြတ်မူ နောက်ကိုပြန်ဆောင့်လိုးပေးပါလား''

အေးမြတ်မူတစ်ယောက် ဘာမှပြန်မပြောပဲ အလုပ်နဲ့သက်သေပြတယ်။တုန်ခါနေတဲ့ ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေနဲ့နောက်ကိုပြန်ဆောင့်ပေးတယ်။ကျွန်တော်လဲအားရလာပြီးသူမရဲ့ဆံပင်ကိုဆွဲကာ ပြန်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့ကျွန်တော်ခါးတွေညောင်းလာတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ 

'' ကျွန်တော့်ကိုလီးပြန်စုပ်ပေးဦး''    

ကျွန်တော်ဆက်တီပေါ်ထိုင်လိုက်တော့အေးမြတ်မူ ဆက်တီပေါ်မှဖင်ကုန်းအလိုးခံနေရာကဆင်းလာပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေနဲ့ရွှဲနေတဲ့ လီးကိုစုပ်ပေးပါတယ်။ လီးစုပ်ပေးပြီးတော့ 

'' မအေးမြတ်မူ ကျွန်တော့်အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးဗျာ'' 

သူမအပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးနေတုန်းကျွန်တော်က သူမရဲ့လက်ပြတ်အင်္ကျီလေးကိုလှန်တင်လိုက်ပြီးနို့တွေကိုစို့ပေးလိုက်တယ်။

'' အားး အူးးအးးး ကောင်းလိုက်တာအိုးး အားးး''

ဒီလိုနဲ့ကျွန်တော်အားရပါးရဆက်တီပေါ်မှာအေးမြတ်မူရဲ့တက်ဆောင့်လိုးပေးနေမှုကို ဇိမ်ယူနေရင်းအမှတ်မထင်သူတို့ရဲ့အိပ်ခန်းဘက်ကြည့်မိလိုက်တော့ သူမရဲ့သမီးအကြီးမနီလာက ကျွန်တော်အပေါ်မှာ သူအမေ တက်ဆောင့်ပေးနေတာကိုမျက်တောင်မခတ်ပဲကြည့်နေတာမြင်လိုက်ရတယ်။

အေးမြတ်မူကတော့ နီလာရှိတဲ့နေရာကိုကျောပေးထားသလိုဖြစ်နေတာကြောင့်မမြင်ရပါဘူး။ ကျွန်တော်လဲ အေးမြတ်မူရဲ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်နဲ့ကိုင်ကာပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ်။နီလာကမျက်လုံးလေးအပြူးသားနဲ့ငေးကြည့်နေပြီး ခဏကြာတော့အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတယ်။

ကျွန်တော်လေးအေးမြတ်မူကိုဆက်ပြီးပင့်လိုးပေးနေလိုက်တယ်။

'' အား အားး ကောင်းတယ် အကောင်းတယ် အဲ့လို လိုး'' 

ကျွန်တော်လဲအေးမြတ်မူကိုပုံစံမျိုးစုံနဲ့လိုးပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ပြီးချင်လာတာနဲ့သူမကို ကျွန်တော်အကြိုက်ဆုံးပုံစံ ဆက်တီပေါ်မှာလေးဘက်ထောက်ကာဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်ရင်း အချက်၅၀ခန့်ဆောင့်လိုးအပြီး သုတ်ရည်များကိုသူမရဲ့ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေကိုပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးနောက်မှာတော့ လီးတံပေါ်မှာကျန်နေတဲ့ သုတ်ရည်များကိုလီးတံနဲ့အေးမြတ်မူရဲ့ဖင်ကြီးကို နှစ်ချက်သုံးချက်လောက်ရိုက်ကာခါချလိုက်ရင်း ပုဆိုးအကျီ င်္ပြန်ဝတ်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့အိမ်သို့ပြန်ခဲ့ပါတော့တယ်။

အိပ်ယာနိုးတော့မနေ့ညကအေးမြတ်မူအားလိုးခဲ့ပုံတွေကိုပြန်မြင်ယောင်ကာစဉ်းစားမိပြီးလီးကပြန်တောင်လာတယ်။ကျွန်တော်အိပ်ယာနိုးတော့ရေချိုးလိုက်ပြီး မနက်စာကော်ဖီနဲ့ကိတ်မုန့်ကိုစားရင်း     ထိုင်နေတုန်းအေးမြတ်မူရဲ့သမီးအကြီးမနီလာရောက်လာတယ်။

'' ဦးနဲ့အမေ ညက ဟိုဟာလုပ်နေတာသမီးသိတယ်နော်'' 

'' ထိုင်စမ်းပါဦးသမီးရဲ့ဘယ်ဟာလုပ်တာကိုပြောတာလဲသမီးရဲ့'' 

'' ဟာ ဦး ကလည်း ဟိုဟာလေ'' 

'' သမီးကအဲ့ဒီဟိုဟာကိုသိလို့လား'' 

'' သိတာပေါ့ဦးရဲ့ဟီးဟီး'' 

'' ဘယ်လိုသိတာလဲသမီးရဲ့'' 

'' ဟီးဟီး ဘယ်ပြောမလဲ'' 

နီလာရဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ပိန်ပိန်ပါးပါးလေး ဖင်တွေရင်တွေက ရှိတယ်ဆိုရုံလေးပဲ။သူ့အမေလိုမျိုး အကိတ်မဟုတ်ဘူး။  ကျွန်တော်နီလာ့လက်ကိုဆွဲပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။နီလာက အတင်းပြန်ထနေလို့ခါးလေးကိုဖက်ထားရတယ်။

'' သမီးက လဲ ထိုင်ပါဦး ဦးပြောပြမယ်လေညကအကြောင်း…ညက သမီးအမေနဲ့ ဦးတို့လိုးကြတာလေ'' 

ကောင်မလေးရှက်ပြီးမျက်နှာတွေက ပန်းရောင်သန်းနေတယ်။ကျွန်တော်ပေါင်ပေါ်မှာဆွဲဖက်ကာ ထိုင်ခိုင်းထားတော့တောင်နေတဲ့လီးကသူမရဲ့ဖင်ကိုထောက်မိပြီး ကောင်မလေး မရိုးမရွှဖြစ်နေတယ်။

'' သမီးရော အဲ့လိုးအလိုးခံဘူးလား'' 

'' အွမ်း'' 

'' ဟုတ်လား… ဘယ်သူနဲ့လည်း ”

“ ကျောင်းတက်တုန်းကရည်းစားနဲ့''

ဒီလောက်ဆို ဒီကောင်မလေးကို အပိုင်ကိုင်လို့ရပြီလေ။ကျွန်တော်စကားပြောနေရင်းနဲ့ကောင်မလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုလက်ညိုးလေးနဲ့ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကောင်မလေးရဲ့လည်တိုင်လေးကိုလက်နဲ့ပွတ်ပေးလိုက်ရင်းသူမရဲ့ပါးလေးပေါ်ကိုနှုတ်ခမ်းနေဲ့ဖွဖွလေးဖိထားလိုက်တယ်။ 

'' ဦး ယားးတယ်……မနေတတ်တော့ဘူး လွတ်ပါတော့'' 

ကျွန်တော်ဘယ်လွတ်ပေးတော့မလဲ။ကောင်မလေးရဲ့တီရှပ်အကျီ င်္ထဲလက်ထိုးထည့်ကာသူမရဲ့နို့အုံသေးသေးလေးကိုပွတ်ကြည့်လိုက်တော့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကထောင်နေတယ်။ 

'' ဟင့် ဟင့် ဦး ယားတယ်…မနေတတ်ဖူး'' 

ကျွန်တော်ကောင်မလေးရဲ့တီရှပ်လေးနဲ့အောက်ခံဘော်လီလေးကိုအပေါ်လှန်တင်ပြီးဆွဲချွတ်လိုက်ရင်းသူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုဆွဲစုပ်ကာနမ်းလိုက်တယ်။နမ်းနေရင်းနဲ့သူမရဲ့နို့လေးတွေကိုပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ခဏနေတော့ကောင်မလေးငြိမ်ကျသွားတယ်။

ကောင်မလေးကို ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်မှာမှောက်ကာအိပ်စေလိုက်ပြီး သူမဝတ်ထားတဲ့ စကပ်အတိုလေးကိုလှန်တင်လိုက်တော့ အောက်ခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးပေါ်လာတယ်။

အောက်ခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကသူမဖင်လုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကိုလုံခြုံအောင်ဖုံးအုပ်မထားပေးနိုင်ပါဘူး။ဖင်လုံးလေးရဲ့အသားဆိုင်အချို့ကအပြင်ကိုထွက်နေတယ်။    အောက်ခံဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးနဲ့ဖင်လုံးဖြူလှလှလေးတို့ဟာအင်မတန်လိုက်ဖက်လို့နေပါတော့တယ်။ကျွန်တော်ကောင်မလေးရဲ့ဖင်လုံးလေးတွေကို ဆွဲညှစ်ကာ အောက်ခံဘောင်းဘီမဖုံးအုပ်ပေးနိုင်တာကြောင့်ပေါ်ထွက်နေတဲ့ ဖင်သားလေးတွေကိုနှုတ်ခမ်းနဲ့စွဲစုပ်ကာတပြွတ်ပြွတ်မည်အောင်နမ်းလိုက်တယ်။

'' အင့် အင်းးအင်းး အင်းး'' 

ကောင်မလေးကတော့ညည်းညူလို့နေပါပြီ။ဖင်လုံးလေးတွေပေါ်ကအောက်ခံဘောင်းဘီအစွန်းနှစ်ဖက်ကိုဖင်အကွဲကြောင်းကြားထဲသို့ဆွဲကာထည့်လိုရင်းကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်နေရာကိုတစ်ရှိုက်မက်မက်နမ်းလိုက်တယ်။ကောင်မလေး တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်သွားတယ်။ ပြီးနောက်သူမရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်လိုက်တယ်။

စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကိုလက်နဲ့ပွတ်ပေးနေရင်းကောင်မလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းတော့ သူမက ကျွန်တော့်ရဲ့အနမ်းတွေကိုတုံ့ပြန်လာတယ်။မတ်တပ်ရပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကျန်နေသေးတဲသူမရဲ့စကပ်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပေါ်လာတဲ့စောက်ဖုတ်အုံလေးကိုလက်နဲ့ဆွဲညှစ်ကြည့်တော့

'' အင်း ဟင်းးး ဟင်းး အငိးးး''

'' သမီး ခုံပေါ်မှာထိုင်လိုက်''

ကောင်မလေးခုံပေါ်ရောက်တော့သူမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုကားပြီး ဆွဲမလိုက်တဲ့ခါ ဖင်လုံးလေးတွေကခုံနဲ့လွတ်သွားပြီး သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လှလှလေးပေါ်လာတယ်။စောက်ဖုတ်လေးကို လျှာနဲ့ယက်ပေးလိုက်တယ်။အစိလေးကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်လေးထဲကိုလက်ညိုးလေးနဲ့အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့။

'' အားး ဟ ဟားး အအ ဦးးး သမီးမနတတတှော့ဘူးအားးအ''

ကျွန်တော်ငါးမိနစ်လောက်စောက်ဖုတ်ယက်ပေးရင်းလီးကိုဆွနေလိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်ယက်ရတာအားရတော့ ကျွန်တော်မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်သေးသေးဖောင်းဖောင်းလေးထဲကို ကျွန်တော့်လီးကြီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

'' အားးး အားးး ဦး နာတယ် နာတယ်'' 

ကောင်မလေးနာတာပျောက်သွားအောင်သူမရဲ့အစိလေးကိုပွတ်ပေးနေရင်းဖြည်းဖြည်းခြင်းချော့လိုးပေးနေလိုက်တယ်။တခါတရံ လိုးတာရပ်ထားရင်းသူမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးကိုထည့်ထားရင်းအစိလေးကိုပွတ်ပေးနေတော့ စောက်ဖုတ်နဲ့ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကြီးကိုဆွဲဆွဲညှစ်တယ်။လီးကြီးကိုသူမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီးသူမရဲ့ဖင်ပေါက်လေးနဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုယက်ပေးလိုက်တော့

'' အားးး အားး အီးး အားး ဦး ပြန်ထည့်ပေးပါ''

'' သမီးစောက်ဖုတ်လေးကယက်လို့ကောင်းလိုပါကွာ''

ကျွန်တော်ကောင်မလေးကိုဂျိုင်းနှစ်ဖက်ကမကာပွေ့ချီလိုက်တယ်။သူမရဲ့ခြေထောက်တွေကကျွန်တော့ရဲ့ကိုယ်လုံးကိုခွလျှက်သားလေးပေါ့။သူမရဲ့လက်တွေကကျွန်တော့်ရဲ့ပုခုံးကိုဖက်ထားတယ်။ကောင်မလေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ထိမ်းလိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့လီးကိုကိုင်ကာသူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲထည့်လိုက်တယ်။ကောင်မလေးရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုထိန်းထားရင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ခန္တာကိုယ်ကို လှုပ်လှုပ်ပြီးပင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ်။

'' သမီး ကောင်းလား'' 

'' အားး အားး အင့်အင့် ကောင်းတယ် အာ့ အင့် အဲ့လိုလုပ်တာကောင်းတယ်''

ကျွန်တော်၁၅ချက်လောက်အဲ့လိုပုံစံနဲ့လိုးပေးပြီးတော့ဒူးတွေမခိုင်ချင်သလိုဖြစ်လာတာနဲ့ ခုံပေါ်မှာထိုင်ချလိုက်ရတယ်။ကောင်မလေးကကျွန်တော့်အပေါ်မှာရောက်နေတော့အောက်ကနေပင့်လိုးပေးရတာပေါ့။ကျွန်တော်ငါးချက်လောက်ဆောင့်ပေးပြီးတော့သူမကလဲအပေါ်ကနေပြန်ဆောင့်လိုးပေးတယ်။ကျွန်တော်လဲ သူအပေါ်ကနေတက်ဆောင့်ပေးနေတဲ့အရသာကိုခံစားကြည့်ရတာပေါ့။

ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကသေးတော့ကျွန်တော့်လီးကြီးနဲ့ကျပ်ထုပ်စီးပိုင်နေတော့ တော်တော်လိုးကောင်းတာပေါ့။ကျွန်တော်လဲသူမရဲ့ဖင်လုံးလေးတွေကိုကိုင်ရင်းလှုပ်ရှားပေးနေလိုက်တယ်။ကျွန်တော်လဲပြီးချင်လာတာနဲ့သူမအပေါ်ကတက်ဆောင့်ပေးနေတာကိုရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူမကိုခုံပေါ်မှာလေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ပြူထွက်လာတဲ့ကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုခဏယက်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲလီးကို တဆုံးထိုးထည့်ကာလိုးပါတော့တယ်။ကောင်မလေးရဲ့ညည်းသံတွေက ကျွန်တော့်ရဲ့အိမ်ထဲမှာဆူညံလို့နေတော့တယ်။ကျွန်တော်ရဲ့လဥတွေနဲ့ကောင်မလေးရဲ့ဆီးခုံတို့တဖတ်ဖတ်မြည်သည့်အထိအားကုန်မညှာမတာဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။

အားရပါးရလိုးလို့အပြီးမှာတော့ လီးကိုကောင်မလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးဂွင်းတိုက်ကာ သူမရဲ့ဖင်လုံးလေးနှစ်ခုကြားထဲသို့သုတ်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

'' သမီး ကောင်းရဲ့လား''

'' အင်း''

'' ဦးနောက်တခါ လိုးရင်ရော ခံမှာလား ''

'' အင်း''

'' သမီးဒီကိစ္စဘယ်သူကိုမှမပြောရဘူးနော်'' 

''အင်းပါ ဦးကလဲ'' 

ကျွန်တော်ကောင်မလေးကိုတစ်ကိုယ်လုံးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်ပြီးအဝတ်အစားသပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြန်ဝတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး သူမရဲ့အိမ်ကိုပြန်သွားတယ်။နောက်တခါကျွန်တော့်အမျိုးသမီး အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးသွားဖြစ်ရင် ဟိုဘက်အိမ်က အေးမြတ်မူ တို့သားအမိနဲ့ခိုးစားဖြစ်ဦးမယ်ထင်ပါတယ်။

ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့သူတို့သားအမိကအိမ်နီးနားခြင်းကောင်းတွေလို့မှတ်ယူထားလိုက်ပါတော့တယ်။


ပြီးပါပြီ။

````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

ခုတွေ့ ခုချစ်

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်လျားကန်ဘောင်တစ်လျောက် မိုးကခပ်ဖွဲဖွဲ ။ ထီးရောမိုးကာရော ကျွန်မမေ့ခဲ့တယ်။ ကန်ဘောင်တစ်လျောက်မိုးခိုဖို့ထိုင်ခုံလိုက်ရှာကြည့်ပေမယ့် အတွဲတွေနဲ့တင် ပြည့်နေ တယ်လေ။ ဒီအတိုင်းလမ်းလျောက်လာရင်း နောက်က ကျွန်မကိုအမိုးတစ်မိုး ကာ စီးပေးထားတော့ နောက်လှည့်ကြည့်မိတယ်။ အတန်းဖော်သူငယ်ချင်း ရယအောင် ထီးလေး မိုးပေးထားတယ်။ သူကကျွန်မတို့မေဂျာကလေ ။သူကကျွန်မကိုကြိုက်နေမှန်း ကျွန်မသိတယ်။ စာသင်ခန်းထဲမှာခိုးခိုးကြည့်နေပြီးရည်းစားစာလဲ နှစ်ခါပေးဖူးတယ်။

 ” ခုလို ထီးလေးလာဆောင်းပေးလို့ကျေးဇူးနော် ကိုရယအောင်” 

“သူစိမ်းဆန်လိုက်တာဗျာ မဟုတ်တာ အတန်းဖော်တွေပဲ”

 “ဟုတ်” 

နှစ်ကိုယ်တူ ထီးရိပ်လေးနဲ့ဆိုပေမယ့် မိုးကသည်းနေတော့ ခေါက်ထီးလေးက မလုံ့တလုံပေါ့။

အဲ့လိုမလုံတော့ မိုးပေါက်တွေက ကျွန်မကိုယ်ပေါ်ကိုလေ သကြန် ကျနေသလား စိုလို့ချွဲလို့ပေါ့။ မိုးပေါက်တွေနဲ့အတူ အက်ျီတွေ ထမိန်တွေ စိုရွဲနေတော့ အောက်က အတွင်းခံတွေက ပိုလို့ရုပ်လုံးကြွလာတယ်။ သူမရဲ့အတွင်းနံရံကိုဖောက်ကြည့်နေသော ရယအောင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ သားကောင်ရှာနေသောမုဆိုးပမာ။ကျွန်မတို့ လိုင်းကားတိုးစီးပြီးကားပေါ်ရောက်တော့ လူတွေကပြည့်ကျပ်နေတယ်။ရယအောင်က ကျွန်မနားတိုးလားပြီး 

“အေးနေလား” 

လို့မေးတော့ ကျွန်မခေါက်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သူကလေအနားနားကပ်လာပြီး လူကိုမပြောမဆို အနောက်ကနေသိုင်းဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်မရင်တွေတဒိုင်းဒိုင်းခုန်။ အောက်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဘာဂျာ လေးကလဲ ပွစိပွစိ ဖြစ်လို့ပေါ့။

“ ကိုယ်လေ မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ် ကျောင်းမှာဖွင့်ပြောဖို့အခွင့်မသာလို့ ခုကြုံကြိုက် တုန်းလေး ဖွင့်ပြောလိုက်ရတာပါ ကိုယ့်ကိုရောချစ်လား” 

အောင်ကလေ ကျွန်မ နားရွက် လေးနားကပ်ပြီး ရည်းစားစကားပြောနေတော့ ကျွန်မလဲရင်ခုန်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်လိုက်မိတယ်။ အဲ့နေ့ကစပြီးသူနဲ့ရည်းစားတွေဖြစ်ခဲ့ကြသည်။သူနဲ့ကျွန်မကနောက်ဆုံးနှစ်ရဲ့ဒုတိယနှစ်ဝက်ကိုတက်နေကြတာလေ။ သူနဲ့ရည်းစားတွေဖြစ်ပြီး ဘုရားသွား ကစားကွင်းသွား နဲ့ အချိန်တွေကုန်လာလိုက်တာ ကျောင်းလဲပိတ်ရောပေါ့။ သူကနယ်ကလာပြီး ကျောင်းလာ တက်တာ။ ကျောင်းတွေပိတ်တော့သူလဲပြန်သွားတယ်။ ကျွန်မကသူ့ကို မောင် လို့ခေါ်တယ် ။ သူကကျွန်မကို ငြိမ်း တဲ့။ ကျွန်မမောင့်ကိုအရမ်းလွမ်းတယ်။

မောင်နဲ့ဖုန်းပြောရင်တစ်နာရီအနည်းဆုံးပဲ။မောင်ကရန်ကုန်မှာရှိတဲ့ကျွန်မကိုလာလာတွေ့တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျွန်မအလွမ်းပြေတယ်။ ဒီလိုနဲ့ချစ်သူသက်တမ်းတစ်နှစ်ပြည့်နေ့မှာပဲ ဖေ့ဘုတ် ပေါ်က အကိုကြီးတစ်ယောက်က ဗီဒရိုကော ခေါ်လာတယ်။ ကျွန်မလဲ ဖုန်းကိုင်လိုက်တယ်။ကိုင်လဲကိုင်ရော အဲ့အကိုကြီးက သူလီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကလိပြနေတယ်။ 

ကျွန်မလဲ တော်တော်မိုက်ရိုင်းတဲ့ကောင်ဆိုပြီးဘလော့ပစ်တယ်လေ။ အကိုကြီးက နောက်ထပ်တစ်ကောင့်နဲ့ကျွန်မဖေ့ဘုတ် ကိုထပ်လာအပ်တယ်။ ပြီးတော့ ဗီဒရိုကော ခေါ်တယ် ကျွန်မလက်ကလဲကိုင်မိပြန်ရော။ ကိုင်လဲကိုင်ရော အရင်အတိုင်း သူ့လီးကြီးကို ကလိပြတယ်လေ။ ကျွန်မအရမ်းစိတ်တိုတယ် ရည်းစားသာထားခဲ့တာ ။

ကျွန်မချစ်သူ မောင့် လီး တောင်မြင်ဖူးခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလေ။ မောင်နဲ့ကျွန်မက စည်း ရှိကြတယ်။ မောင်က ကျွန်မကို ပါးလေးပဲနမ်းခဲ့တာ လက်လေးပဲကိုင်ခဲ့တာ။ ကျွန်မကအဲ့တာကိုသာယာခဲ့သူလေးပေါ့။ ခုတော့ ပိုင်စိုးပိုင်နက် ဗီဒရိုကော နဲ့ လီး လာ လာ ပြတာ ခံရတော့ ရှက်တယ်ရှင့်။ အကိုကြီးကိုကျွန်မဘလော့တာနှစ်ခါရှိပြီလေ။ သုံးခေါက်မြောက် ဆိုရင်တော့ ရန်တွေ့ပစ်မယ်လို့ ကျွန်မကြုံးဝါးထားတယ်လေ။ 

တစ်ရက်တော့ အကိုကြီးလာအပ်တယ် ။ ဖေ့ဘုတ် နာမည်က old young တဲ့။ ကျွန်မလဲလက်ခံထားလိုက်တယ်။ ဗီဒရိုကော ခေါ်ရင်ရန်တွေ့မယ်ပေါ့။ အထင်နဲ့ အမြင်တက်တက်စင်လွဲတယ်ရှင့်။ အကိုကြီးကဗီဒရိုကော မခေါ်တော့ပဲ သူလီးကို လက်နဲ့ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပြီး လီးထိပ်ကအရည်ဖြူဖြူထွက်ကျလာတဲ့ ဗီဒရို ကို မက်ဆင်ဂျာ ကနေပို့တယ်လေ။

ဘယ်လောက်စိတ်တိုစရာ ကောင်းလိုက်သလဲ နှမချင်းကိုယ်ချင်းမစာတဲ့ မသာကြီးလို့ ကျွန်မဘာသာကျွန်မ အခန်းထဲမှာ တီးတိုးဆဲဆိုပစ်တယ်။ အကိုကြီးကဗီဒရိုကော ခေါ်တုန်းကရော သူ့လီးကလိပြတဲ့ဗီဒရို ပို့တာရော ခေါင်းမပါဘူးလေ။ ဟီး သရဲမဟုတ်ဘူးရှင့်။ လူမှလူအစစ်။ ခေါင်းမပါဘူးဆိုတာရုပ်မပြဘူးပြောတာလေ။ အကိုကြီးကတစ်ပတ်ကို၄ကြိမ်ဗီဒရို ကို မက်ဆင်ဂျာ ကနေပို့တယ်။ ဂွင်းထုပြတယ် ၊ လီးကိုရေနဲ့ဆေးပြတယ်။ အဲ့လိုလုပ်လာတာ တစ်လရှိပြီ။ ည ည ကျွန်မလေ မောင်နဲ့တောင် စကားပြောရတာပျင်းလာတယ်ရှင့်။ အကိုကြီးဗီဒရို လေးပို့မလား မျှော်လိုက်ရတာအမော။ အကိုကြီးရဲ စကားကြမ်းကြမ်းတွေကိုဖတ်ချင်ရတာအမော။

ည ညဆို ကျွန်မအကိုကြီးနဲ့အတူ အမောဆို့ချင်လာတယ်လေ ခစ်ခစ်။ မောင်ကတော့ မသိရှာဘူး။ ညဆိုအကိုကြီးနဲ့ဖုန်းပြောမိတယ်။အကိုကြီးကလေ “အေးအေးငြိမ်း မင်း အရမ်းလှတယ်ကွာ မင်းနဲ့ချစ်သူဖြစ်ရင် ငါအသေလိုးမှာ” အကိုကြီးက အဲ့လို အပြောရိုင်းတာရှင့်။ အစက ကျွန်မ နားရွက်ထဲ စီးဝင်လာမယ့် စကားသံဟာ စတော်ဘယ်ရီလို ချိုမြမယ်ထင်ခဲ့တာလေ။ အခုတော့ အရိုင်းတုံးရှင့်။ ကျွန်မလဲ အစက အောင့်သိအောင့်သက်ပေါ့။ 

ကြာတော့လဲအဲ့စကားသံလေးမကြားရရင်တောင် အိပ်မပျော်ရှာ။ အကိုကြီးနဲ့သာခင်တာ အကိုကြီးမျက်နှာ မမြင်ဘူးဘူး။ ကျွန်မအကြိမ်ကြိမ်တောင်းဆိုပေမယ့် အကိုကြီးကသူ့ရုပ်ကိုမပြဘူးရှင့်။ နောက်တော့အကိုကြီးက ကျွန်မကို အကြပ်ရိုက်စေမယ့် မေးခွန်းနဲ့အဖြေကို သူပေးခဲ့တယ်။

“ အေးအေးငြိမ်း အကိုကြီးမျက်နှာမြင်ချင်ရင် ချစ်တယ်လို့အဖြေပေး အဲ့ဒါဆို မြင်ရပြီ မြင်ရဖို့ကလဲ ဗီဒရိုကော ဓာတ်ပုံ မဟုတ်ဘူး လူကိုယ်တိုင် မြင်ရမှာ ဘယ်လိုလဲ” 

ကျွန်မ စိတ်တွေရှုပ်ထွေးခဲ့တယ်။ အကိုကြီးနဲ့ကျွန်မချစ်သူဖြစ်မှမျက်နှာမြင်ရမှာလေ။ ကျွန်မ ဘာလုပ်သင့်လဲ။ မောင် ဟုတ်တယ် မောင့်ကို ကျွန်မစိတ်တွေက မလိုလားချင်တော့သလိုလို။ ကျွန်မတို့မိန်းမသားတွေဟာ လူတစ်မျိုးရှင့်။ ကာမအရသာကိုရှင်တို့ယောက်ကျာ်းတွေထက် ပိုမိုရမ္မက်ထန်တယ်လေ။ 

မိန်းကလေးဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်ကြောင့်သာ မခုတ်တတ်တဲ့ ကြောင် လို နေနေရတာပေါ့။ ကျွန်မစိတ်တွေကလဲ အကိုကြီးကို မမြင်ဖူးပေမယ့် နှစ်လကျော်ကြာ မြင်နေတွေ့နေရတဲ့ အကိုကြီးလီးကို တမ်းတရင်ခုန် မြည်းစမ်း ချင်တာ အမှန်ပါပဲ။

များမကြာမှီကျွန်မလဲ အကိုကြီးကိုအဖြေပေးလိုက်တယ်။ အကိုကြီးမျက်နှာထက် သန်မာထွားကြိုင်း စွေ့စွေ့ခုန်နေသော အကိုကြီးလီးကို မြင်ဘူး ကိုင်ဘူး ချင်ပါရဲ့။ အကိုကြီးက လသာမြို့က တည်းခိုခန်း ကို လှမ်းချိန်းတယ်။ အချိန်က ည ၇ နာရီ။ ကျွန်မသွားခဲ့တယ် ။ အခန်းထဲမှာကျောပေးထိုင်နေတဲ့ အကိုကြီး။ ကျွန်မစိတ်ကို အရိုင်းစိတ် ဝင်အောင်လုပ်ခဲ့တဲ့ အကိုကြီးနား ဖြည်းဖြည်းလမ်းလျောက်သွားချိန် အကိုကြီးက ကျွန်မဘက်ကို လှည့်လာတယ်။ ကျွန်မရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ပေါ့။ ချောမှာချော။ မင်းသား ကိုနေတိုးလို ရုပ်မျိုးရှင့်။အကိုကြီးက “လာပေးလို့ ကျေးဇူးပါ ကို မင်းကို အေး လို့ခေါ်မယ်လေ ချစ်သူတွေဖြစ်နေပြီပဲ” ကျွန်မခေါင်းကသူ့အလိုလိုငြိမ့်ပြီးသားပေါ့။

အကိုကြီးကကျွန်မနား ကပ်လာပြီးတော့ ဆံနွယ်လေးတွေကိုနမ်းတယ်။ နားရွာလေးတွေကို လျှာနဲ့ထိုးပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်လိုက်တာများ ကျွန်မတစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖုတစ်ဖုတစ် တွေ ထသွားလိုက်ပုံက ပြောမပြောချင်။ အကိုကြီးကကျွန်မပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို တယုတယ နမ်းလိုက်တော့ မောင့်ကို သတိရမိပါရဲ့။ ဒါပေမယ့်ကွာတယ်ရှင့်။ မောင်နမ်းတာက ရင်ဖိုစရာမကောင်း အကိုကြီးနမ်းတာကကျတော့လေ နှုတ်ခမ်းကိုဖွဖွလေး လုပ်ထားပြီးမှ ပြွတ် ခနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်တာ။ အကိုကြီးကကျွန်မနှုတ်ခမ်း တစ်စုံကို ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြာနှမ်းနေမှန်းရိပ်မိလေရဲ့။

“ မကြောက်နဲ့လေ အေး ရဲ့ အကိုကြီး က ချစ်လို့နမ်းတာလေ စိတ်လေးလျော့ထား”

“ ဟုတ်” 

အကိုကြီးက ကျွန်မ အောက်နှုတ်ခမ်းလေး အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေး ကို တစ်လှည့်စီ စိတ်တိုင်းကျ ဆွဲစုပ် နေတာ ကျွန်မရဲ့ ရင်ဘတ်ကြီး ထက်ခြမ်း ကွဲသွားတယ်တောင် ထင်မိတယ်။ ကျွန်မကတော့မနမ်းတတ်ဘူး အခုမှအစလေ ကျွန်မအတွက်တော့။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး အနမ်းပန်းလေးတွေခြွေပြီး ကျွန်မရဲ့လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကို လျှာနဲ့ယက်ပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်တာများ မိုးပေါ် မြှောက်တက်သွားသလိုလို။ အကိုကြီးကနမ်းလဲနမ်း သူ့လက်တွေကလဲ အငြိမ်မနေပဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျွန်မဖင်ကို ဝ လုံး ဝိုင်းသလို ရစ်ပတ်ဖျစ်ညှစ်နေတယ်လေ။ ဖင်တခုလုံး လက်နဲ့ပွတ်သတ် ပတ်နယ် နေတော့ ကျွန်မပိပိထဲက အရည်စိုစိုလေးတွေ ပင်တီပေါ်စီးကျနေမှန်း ကျွန်မသတိထားမိပါရဲ့။ အကိုကြီးကဖင်တွေလဲ ချေ မျက်နှာတွေလဲနမ်း ကြာလာတော့ ကျွန်မ အားအင်ချည့်နဲ့လာသလိုလို။

အကိုကြီးက ကျွန်မကိုပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ်နှစ်ဦးသား လဲလျောင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်မရဲ့ ချိတ်အကျီလေး ချွတ် တယ် ချိတ် ထမီလေးလဲ ချွတ် တယ် ဘော်လီလဲ ချွတ် အတွင်းခံဘောင်းဘီလဲချွတ် ရှိရှိသမျှ အကုန်ချွတ်တော့ ကျွန်မဟာ ခုမှ လူပြည့်ရောက်လာတဲ့ အူဝဲ ပေါက်စလေးလိုပေါ့။ ကျွန်မကို ဝါးစားမတတ် အကိုကြီးကြည့်နေတော့ ကျွန်မ ပိပိလေး ပိုယားလာသလိုလို။ အကိုကြီးက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုဘေးတစ်စောင်းလေးလှဲပြီး ကျွန်မရဲ့ နို့ တွေကို နို့ဆာနေတဲ့ ပေပီလေးလို ကုန်းစို့နေလိုက်တာများ အဟင့် အဟင့် ကျွန်မ အသည်းခပ်ယားယား။ ယား တာမှလေ ဟိုး အခေါင်း အတွင်းထိ။ အကိုကြီးက လျှာဖျားထိပ်လေးနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ကလိတော့ ကျွန်မ စောက်စိ တောင်တင်းတင်းလေး ဖြစ်လာတာပေါ့။

ကျွန်မလဲ အကိုကြီးဇက်ပိုးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖက်ထားမိတယ်။ အကိုကြီးက နိုးသီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့ ထိုး ဆော့ ကစားရင်း သူရဲ့ လက်တွေကလေ ကျွန်မရဲ့ ပိပိ နားက ပေါင် အတွင်းသားတွေကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတော့ စောက်ရည်ကြည်လေး တွေက ဒလဟော ။ ကျွန်မရဲ့ ဗိုက်သား ပေါင်အတွင်းသား ခြေသလုံးလေး တွေကို လျှာနဲ့ထိုးဆော့ ကစားလေတော့ ကျွန်မ ပိပိ အလိုးခံချင်လာတယ်လေ။ စိတ်တွေအရမ်းကြွလာလို့ ကျွန်မလဲ အကိုကြီးလီးကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်မိတာပေါ့။ လိင်တံလေးက မာကျစ်ထွားကြိုင်သန်မာပြီး တော်တော် လီးရှည်တဲ့ အကိုကြီးလို့ စိတ်ထဲကလဲပြောမိလိုက်သေး။ ကျွန်မလေ မောင်နဲ့တုန်းက အချစ်ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ဘူး

ခုတော့ အချစ်ဆိုတာ စည်းစိမ် လို့ မှတ်ချက်ပြုမိတယ်။ ကျွန်မရဲ့ ပိပိ လေးကို အနမ်းမပေးသေးပဲ ပိပိ နား တစ်ဝိုက် လျှာနဲ့ရစ်သီရစ်သီ လုပ်နေတာက ကျွန်မတို့ မိန်းမသားတွေအဖို့ တစ်စုံတစ်ခုဆီ ခြေလှမ်းမြန်မြန်ရောက်ဖို့ ဦးတည်နေလေရဲ့။ အကိုကြီးကပိပိနားလာလိုက် ပေါင် အတွင်းသားတွေဆီဆင်းသွားလိုက် ခြေသလုံး အတွင်းသားတွေဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ အကြိမ်ရေ မရေမတွက်နိုင်အောင် လုပ်ပြီးမှ ကျွန်မ ပိပိ ဂိတ်ပေါက်လေးဆီ လာချေရဲ့။ ကျွန်မပိပိထဲက အရည်ကြည်ပျစ်တစ်တစ်တွေကို သူကလျှာလေးနဲ့ လျက်တယ် ။ ပြီးမှ ကျွန်မရဲ့ ဂိတ်ပေါက် နံရံကြွက်သားနုနုလေးတွေကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ဆွဲစုပ်တယ်။တော်တော်ကြာကြာ ဆွဲစုပ်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ဂိတ်ပေါက် ဘာဂျာတံခါးလေးဖွင့်ပြီး သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ လိုးတယ်လေ။

လျှာလိုးဆိုတာ အဲ့တာကိုပြောတာများလား။ ကျွန်မလေ နေမထိ ထိုင်မသာ တွေ ဖြစ်လာပြီး ဖင် က ကြွကြွလာတယ်။ အကိုကြီးခေါင်းကဆံပင်တွေကိုလဲ လက်နဲ့ ဆောင့်ဆွဲထားမိတယ်။ အာ့ အား အ ကျွန်မလဲည ည်းမိတယ်။ ကျွန်မဂိတ်ပေါက်ဘာဂျာကို ထက် နေ တဲ့ လျှာနဲ့ ထိုးခွဲ ပြီး သူ့လက်မ နှစ်ဖက်လုံးက အစိ လေးကို ဖုန်း ပွတ် သလို အပေါ် အောက် ပွတ်ဆွဲ နေပေးတော့ ကျွန်မလဲ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ တစ်ချီပြီးသွားတာပေါ့။အကိုကြီးက

“ အေး (ကို )လိုးတော့မယ်” 

“ဟင့်အင်း လိုးနဲ့” 

ကျွန်မတို့မိန်းမသားတွေအဖို့ ဟန်ဆောင် ရသေးတယ်လေ ခုတွေ့ ခုလိုး ဆိုတာ အပြာစာပေမှာပဲရှိတာလေ ။ လက်တွေ့ဘဝမှာ လွယ်မှမလွယ်တာ။

ကျွန်မကပိပိလေးကို လက်နဲ့ အုပ်ထားတယ်။ 

“ ကို လေ အေး ကို တကယ်ချစ်တာပါ တရားဝင်လက်ထပ်ယူမှာပါ” 

ဟောကြည့် စကားလှလှ စကားကြွယ်ကြွယ် နဲ့ ချုပ် တော့ ကျွန်မတို့ မိန်းမသားတွေလဲ အညာမိရောရှင့်။ ကျွန်မတို့မိန်းမသားတွေက ရှင်တို့ ယောက်ကျားတွေ ဆွလိုက်ရင် အဆုံးထိပြီးရမှကျေနပ်တာလေ။ ကျွန်မလဲ မူတယ် မူယုံတင် မဟုတ် ငိုလဲငိုပြရသေး။ မတော် လိုးပြီးထားခဲ့ ဘယ်နှယ့်လုပ်မလဲ။ ရှင်တို့ယောက်ကျားတွေ ချုပ် သလို ကျွန်မတို့မိန်းမတွေကလဲ အငိုလက်နက်လေးတော့ဆောင်ထားရတာ ပဲလေ။

“ တကယ်ပါကွာ ကို ဝါကျွတ်ရင် လာတောင်းမယ် ခု လီးက မတရား တောင်နေပြီ မလိုးရရင် ကို သေမှာ” 

“ သေပေါ့”

အကိုကြီးပါးစပ်က အဲ့လိုတွေပြောနေမယ့် လက်ကအငြိမ်မနေဘူးရှင့်။ ကျွန်မစိတ်တွေ မကြွကြွအောင် သူရဲ့ လက်ဖဝါးလေးတွေနဲ့ ကျွန်မခြေဖဝါးကို ဂလိ ထိုးသလိုကစားနေတာ။ မိန်းမသားတို့ခြေဖဝါးက အစိ ကို တောင်စေ ကြွစေ တာ အကိုကြီးဘယ်လိုများသိ။ 

“ အေး လိုးမယ် လိုးပြီကွာ” 

အဲ့လိုလဲပြောပြီးရော အကိုကြီးကကျွန်မကိုအပေါ်ကတက်ခွပြီး နှုတ်ခမ်းကိုခပ်မာမာဆွဲစုပ်တယ်။ ပြီးတော့ ရင်နှစ်မွှာကို လက်နဲ့ အားပါပါ ဆုပ်နှယ်လိုက်ချိန်မှာ ကျွန်မပိပိထဲ အကိုကြီးဒစ်ဆုံးဝင်သွားမှန်း တအောင့်အကြာမှ သတိထားမိတယ်လေ။ 

“ အဟင့် အဟင့် မလုပ်ပါဘူးဆို”

ပြောလဲပြော မျက်ရည်လဲ ကျပြရသေး။ မိန်းမသိက္ခာရှိသေးတယ်လေ တော်ကြာအထင်သေးရင်ဘယ်နှယ့်လုပ်မလဲ။

ကျွန်မအဖို့ ပိပိ ကျပ်ကျပ် လေးထဲ အကိုကြီးလီးနဲ့လိုးနေတော့ ကျမလည်း ကမ္ဘာကြီးတောင် ချာချာလည်သလိုခံစားလာရတယ်။

အား…..အီး…ဗွတ်..ပြွတ်..ဒုတ်.. 

အကို့လီးမာကြီးက ကျမ အဖုတ်လေးထဲ ပြည့်ကြပ်ပြီး အဝင်အထွက်မှန်မှန်လေးလိုးပေးနေတာ ကျမဖြင့် မျက်လုံးများ မဖွင့်နိုင်အောင်မှေးစင်းပြီး တအီး… တအား.. နဲ့ အထွတ်အထိတ်ဆိုတဲ့ အရသာမျိုးကို အားရစွာခံစားနေမိလေရဲ့.. လိုးတတ်လိုက်တာရှင် ကျမဖြင့်တကိုယ်လုံးကျင်ပြီး စိမ့်တတ်လာတာ..ပြောမပြတတ်လောက်အောင်ပါပဲ..ကျွန်မလည်းဘနှစ်ကြိမ်ပြီးမှန်းတောင် မသိတော့ပါဘူးရှင့်။အကိုကြီးကကျွန်မကို ပက်လက်လိုး တစ်စောင်းလိုး ကုန်းလိုး လိုးနည်းမျိုးစုံနဲ့လိုးတယ်။

သူစိတ်ကျေနပ်အောင် လိုး ပြီးမှ ကျွန်မကို မြင်း စီးခိုင်းတယ်။ ကျွန်မလဲ တောလမ်းခရီးကြမ်းကို မောင်းနှင်သကဲ့သို့ ဒုန်းစိုင်း ဟောဟဲ ဟောဟဲနဲ့ သူကအောက်က ကော့လိုး ကျွန်မကဆောင့်နဲ့ စီးနှင်းလိုက်တာ အခန်းထဲ ဖွတ်…ဇွတ်..ဗြုန်း..ဒိုင်း.. အသံများ မြည်ဟီးကာ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ ပန်းဝင်ပြီး သူလရည်တေကျမအဖုတ်ထဲ လျှံထွက်ကာ အကိုကြီးပေါ်ကို ကျလည်းမှောက်ကျသွားပြီး အမောဖြေရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ် (ပြိုင်တူပြီးရတဲ့အရသာကဘာနဲ့မှမတူဘူးရှင့် ရှင်တို့လည်းလိုးကြည့်ကြ)။ 

အဲ့နောက်ပိုင်း အကိုကြီးနဲ့ကျွန်မ တည်းခိုခန်းမှာ ၁၀ကြိမ်ခန့် လိုး ခဲ့ကြသည်။ အကိုကြီးနဲ့တွေ့ဆုံခဲ့ရတာ ၃လနီးနီး။ ၃လနီးနီးတွေ့ဆုံခဲ့ပြီး သူနဲ့ကျွန်မ အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားခဲ့တာ ယနေ့တိုင်ပါပဲ။

ဖေ့ဘုတ် မှာ အကိုကြီးအကောင့်ကိုရှာတယ် အကိုကြီးပေးထားတဲ့ဖုန်း ဆက်ပေမယ့်လဲ ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပကို။ ၂နှစ်လောက်ကြာတော့ မောင်နဲ့လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ မောင်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ပေမယ့် အခုအချိန်ထိ အကိုကြီး ကို လွမ်းဆဲ ချစ်ဆဲ။ Old young လို့ ခေါ်တဲ့ ကို ရေ ဒီစာစု လေး မြင် ရင် သတိရပေးပါလို့ တောင်းဆုပြုရင်း . .. . . . .။


ပြီးပါပြီ။



........................................💚💛💖💝💙........................................

End





ကျနော့် အရိုင်းပန်း အပိုင်း (၂)

ကျနော့် အရိုင်းပန်း အပိုင်း (၂)

ထူးခြား ရေးသားသည္။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

(05)

" ဟယ် ဆိုးလိုက်တာကွယ်၊ မရဘူး ‌‌မြေးလေး အိမ်ရှေ့ မှာ တစ်ယောက်ထည်း"

" ခနလေး ပါ မိန်းမရယ်လာလာ၊ စာကလေးရှော့ လေး စာပွဲ ပေါ် ပဲ ဘိုက်မှောက် ကုံးလိုက်"

အဲလို ကျတော့ လည်း အလိုလိုက်ရှာပါတယ်။ စားပွဲပေါ် မှောက်လျှက် ကုံးပေးတဲ့ အမေ့ အနောက်က နေ ထဘီ အနားစ ကို ဆွဲလှန်ပြီး ခါးပေါ် အထိ တင်လိုက်တယ်။ သူ့ ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ကျနော့် ဒူးနဲ့ တဖက်တချက်တွန်းလိုက်ပြီး ပေါင်ခွဆုံ ကြားက ပြူးထွက် နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးနဲ့ မပင့် ပြီး ပွတ်ခြေလိုက်တယ်။

" အင်းးးး ဟင်းးး"

အမေ့ ပါးစပ်က ငြီးသံ နဲ့ အတူ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စိုတိုတို ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ အဲဒါနဲ့ ပဲ မီးဖို ထဲ မှာ တစ်ချီ။ နောက် အိမ်ရှေ့ ခန်း သားလေး ဆော့ နေတာကို လှမ်းမြင်နေရတဲ့ နေရာ ဆိုဖာ ပေါ် မှာ တချီ ဆွဲ ပြီးမှ အလုပ်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်။

..................................

အလုပ်မှာ လုပ်စရာ ရှိတာလေး တွေ ကမန်းကတန်း လုပ်ပြီးတော့ မိန်းမ ဆေးခန်း နေ့ခင်းဘက် မပိတ်ခင် အချိန်လောက်မှာ ဆေးခန်းရှိရာကို ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ကားကို ခပ်ဝေးဝေး တနေရာမှာ ရပ်ပြီး ဆေးခန်းဘက်ကို လှမ်းမြင်ရတဲ့ လဘက်ရည်ဆိုင် လေးတဆိုင် ထိုင်ပြီး အကဲခပ်နေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ မိန်းမ ရဲ့ အကူ လုပ်နေတဲ့ နပ်စ် မလေး ထွက်သွားတာ တွေ့ရတယ်။ ပုံမှန်ဆိုရင် မိန်းမ နဲ့ နပ်စ်မ လေး တို့ နှစ်ယောက်က အတူတူ ထွက်လာကြပြီး ဆေးခန်းကို Closed ဆိုတဲ့ ဆိုင်းချိတ်ခဲ့ကြတာ၊ အထဲမှာတော့ ဦးယူစွတ်က အမှိုက်လှဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေါ့၊ အခု တော့ နပ်စ်မလေး က ထွက်သွားတယ်။ နောက်တော့ စုနွယ်လင်း တံခါးဝ ရောက်လာပြီး Closed ဆိုင်းကို ချိတ် လို့ အထဲ ပြန်ဝင် သွားတယ်။

ကျနော် ထင်တဲ့ အတိုင်းမှန်နေပြီပေါ့။ အထဲကို ချက်ခြင်းဝင်လို့ မဖြစ်သေးဘူး၊ တော်ကြာ ရှေ့ခန်းမှာ ဖြစ်နေရင် ပက်ပင်း တိုးနေဦးမယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်နေတုန်း ဆေးခန်းတံခါးက နေ စုနွယ်လင်း နဲ့ ဦးယူစွတ် တို့ နှစ်ယောက် အတူတူ ထွက်လာကြတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဟိုက် ဆေးခန်းမှာ လုပ်မဝလို့ ဟော်တယ် များ သွားလိုးကြမှာလား လို့ တွေး ရင်း လဘက်ရည်ဖိုး ရှင်း ပြီး သူတို့ နှစ်ယောက် နောက်က မယောင်မလည် လိုက်သွားခဲ့မိတယ်။ သိပ်မသွားရပါဘူး အနီးအနား က ကြေးအိုးဆိုင်လေး တခု ထဲ ဝင်သွားလို့ သူတို့ ထိုင်ပြီး စားစရာ မှာနေတာ တွေ့ရတယ်။ သူတို့ နဲ့ နံရံခြင်းကပ်လျှက် သူတို့ မမြင်ရတဲ့ နေရာမှာ သွားထိုင်ပြီး ကြေးအိုး တခွက် မှာလိုက်တယ်။

သူတို့ ကြေးအိုး မှာ ထားတာ စောင့်ရင်း ပြောနေကြတဲ့ စကားတွေ အရ စု က ဘိုက်ဆာလို့ လာစားကြတာ ဖြစ်ပြီး၊ ဦးယူစွတ် က အချိန်နည်းနေမှာမို့ စားပြီးတာနဲ့ ဆေးခန်း ပြန်ကြရအောင် လို့ လောနေတာ ကြားလိုက်ရတယ်။ အဲတော့ မှ ကျနော်လည်း သဘောပေါက် သွားပြီး ကျနော့် အော်ဒါကို ပါဆယ် ပြောင်းထုတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး  စု တို့ စားနေကြတုန်း ဆိုင်က ထွက်လာလိုက်တယ်။ 

ကြေးအိုးထုတ်ကို လမ်းဘေး အမှိုက်ပုံးထဲ ပြစ်ထည့် ခဲ့ပြီး ဆေးခန်းဆီ အမြန်သွားလိုက်တယ်။ ဆေးခန်းထဲ သော့ဖွင့် ဝင် ပြီး သူတို့ ဆေးခန်းထဲ မှာ ပစ္စည်း အတိုအစတွေ ထားတဲ့ စတိုခန်းထဲ ဝင်ပုန်း နေလိုက်တယ်။ အဲဒီ စတို ခန်းက တော်ရုံ သူတို့ ဝင်ခဲပါတယ်။ နောက်ပြီး လူနာစမ်းသပ်ခန်း နဲ့ စု ရုံးခန်း နှစ်ခု ကြားထဲ မှာ ရှိပြီး သစ်သား ပျဥ်ထောင်ကာ မို့ အပေါက် တွေလည်း ရှိတယ်။

အဲဒီ စတိုခန်းထဲ ဝင်ပြီး တံခါးလာဖွင့်ရင်လည်း ကျနော့်ကို မမြင်ရအောင် ပုံးတွေကို နေရာ နည်းနည်းစီ ရွှေ့ ပြီး အနောက်ဘက် အသာခိုရင်း စောင့်နေလိုက်တယ်။

နောက် ဆယ့်ငါး မိနစ်လောက် ကျတော့ ရှေ့တံခါး ဖွင့်ပြီး သူတို့ ဝင်လာကြသံ ကြားတယ်။ သူတို့ လူနာစမ်းသပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားသံ ကြားလို့ အဲဒီအခန်းနံရံ ဘက်ကို သွားပြီး ချောင်းလိုက်တယ်။ ဦးယူစွတ်က နီညိုရောင် စွတ်ကျယ်သား လို တီရှပ် လက်ရှည် ကိုဝတ်ထားတယ်။ ဘောလုံး ဂိုးကီပါ တွေ ဝတ်တဲ့ ဟာမျိုး ပေါ့၊ မိန်းမ ကတော့ မီးခိုးရောင် ဆွဲဆန့်သား လက်ရှည် နဲ့ အောက်က ထဘီစကဒ် အမဲ ဝတ်ထားတယ်။ လူနာခန်းထဲ ရောက်တော့ ဦးယူစွတ်က ကျနော့် မိန်းမကို သူ့ ဘေးနား ဆွဲခေါ်ရင်း ပုခုံး ကနေသိုင်းဖက်လို့ သူ့ ဖုံး ထုတ်ပြီး ဆဲဖီ ဆွဲနေတယ်။ မိန်းမ ကလည်း ပါးချိုင့်လေး ပေါ် အောင် ပြုံးရင်း ဦးယူစွတ် ပုခုံးကို ခေါင်းလေး မှီပြီး အရိုက်ခံတယ်။ ကျနော် ဒေါသ ထွက်သွားတယ်။ 

ပညာတွေ ဒီလောက် တတ် ပြီးဒါလေးတောင် နားမလည်ဘူးလား။ အလိုးခံချင်ရင်ခံ အဲလို မျိုး သက်သေ ပြလို့ ရတဲ့ ဓါတ်ပုံ မျိုးဘာလို့ အရိုက်ခံ ရတာ လဲ။ နောက် အဲဒီလူက အွန်လိုင်းပေါ် တင်လိုက်ရင် ကိုယ်ရော လင်ရော တမျိုးလုံး မျက်နှာပျက် အရှက်ရကြ မှာ နားမလည် ဘူးလား။ ဒါပေမဲ့ မိန်းမ က အဲလို ကုလားအဖိုးကြီး ကို ပူးကပ် ပြီး သမီးရီးစားလို နေနေတာ မြင်နေရတာ လီးက တအား တောင်လာတယ်။ ကျနော် မသိတဲ့ အတွင်းစိတ် က အခု မှ ပေါ် ထွက်လာတာလား။ ကျနော်က တကယ့် ကပ်ကိုး စစ်စစ် ပါလား။ အမေ ပြောတာ မှန်နေပြီပေါ့။

" ဆရာမ ရယ် ဂျူတီကုဒ် ဝတ်လိုက်နော် ဦး ရောဂါ ပြချင်လို့"

" ဟွန့် ဦးနော် လုပ်ပြီ တခါထည်း စိတ်ကူး တော်တော်ယဥ်"

" စိတ်ကူး ယဥ်တာထက်ကို ကျော်နေပါပြီ ဆရာမ ရယ် ကျနော် အခု ထိ အိပ်မက်ပဲလား လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်နေမိ သေးတာ"

" ကဲပါ အပိုတွေ ပြောမနေနဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်"

ဦးယူစွတ်က လူနာ ကုတင်စောင်းပေါ် တက်ထိုင် လိုက်တယ်။ စုနွယ်လင်း က ချိတ်ထားတဲ့ ဆရာဝန်ကုဒ် အဖြူ ကို လှမ်းယူပြီး ဝတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ နားကျပ် ကိုလည်း လည်ပင်းမှာ ချိတ်လိုက်ပြီး ဦးယူစွတ် ဆီ လျှောက် သွားတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်က တကယ့် လူနာ နဲ့ ဆရာဝန် တို့ ဆေးခန်းမှာ တွေ့ နေကြသလို သရုပ်ဆောင်နေကြတယ်။

" ကဲ ပြောပါဦး ဦးလေးကြီး ဘာရောဂါ ကို လာပြတာလဲ"

" ဒီမှာ ပါ ဆရာမ ရယ် ကျနော့် ဟာ ကြီးက ရောင်နေလို့ပါ"

ဦးယူစွတ်က သူ့ ပုဆိုး ခါးပုံစ ကို ဖြည်ချလိုက်တယ်။ သူ့လီး ညိုညို ကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထ ပြီး ထွက်လာတယ်။ အာပါး နည်းတဲ့ လီးကြီးမဟုတ်ဘူး။ တုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး ထိပ်ဖူးကြီးက လည်း ဖေါင်းကား နေတာပဲ။ စုနွယ်လင်းက ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ခစ်က နဲ ရီလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မျက်နှာကို ခပ်တည်တည် ပြန်လုပ်ရင်း။

" ဟင့် ရှင့် ဟာကြီး က တော်တော် ရောင်နေတာပဲ၊ သေသေခြာခြာ စမ်းကြည့်မှ ရမယ်"

လို့ ပြောရင်း ဦးယူစွတ် လီးကြီးကို လက်တဖက် နဲ့ ထိန်းရင်း နောက်တဖက် က နားကျပ်ဝိုင်းနဲ့ လီးတန်ကြီးကို လိုက်စမ်း ထောက်နေတယ်။ အမလေး အဲဒီ နားကျပ် နဲ့ သူများတွေ ရင်ဘတ်ကို လိုက်ဖိစမ်းတာ သွားတွေးမိသေးတယ်။

" ရှင့်ဟာ ကြီးက အကြောတွေက အရမ်းလှုပ်နေတယ် အမြန် ဆုံး တခုခု လုပ်မှ ရမယ်"

စုနွယ်လင်း က နားကျပ်ကို ပြန်လွှတ်ချလိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ ဦးယူစွတ် က ၊

" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမလေး အမြန်ဆုံး ကယ်ပေးပါ"

စုနွယ်လင်း က ဦးယူစွတ် ရဲ့ လီးကြီးကို ငုံ့ ပြီး စုပ်ပါတော့ တယ်။ မိန်းမ ရဲ့ မျက်နှာ ဖွေးဖွေးလေး၊ ရဲ့ နူတ်ခမ်းလှလှ လေးနှစ်လွှာ ကြားထဲ လီးမဲ ကြီး ဝင်ထွက် နေတာကြည့်ရင်း ကျနော့် လီးက ပေါက်ကွဲတော့ မတတ် မာတင်းလာတယ်။

" ပလွတ်..ပြွတ်စ်..ပြွတ်စ်"

" အားးးး ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမရယ်၊ ဆရာမ အာငွေ့ လေးက အရမ်းကို သက်သာ စေတာပဲ၊ အိုးး ဆရာမ လျှာ က ကျနော့် လီးထိပ်အပေါက် ကို အဲလို ထိုးတော့ မခံနိုင်ဘူး ဆရာမရယ်'

ဦးယူစွတ်က ပြောရင်း ဆိုရင်း နဲ့ ကျနော့် မိန်းမ ဆံပင် တွေကို အုပ်ကိုင် လိုက်တယ်။ မိန်းမ က ဆံပင် ကို နောက်တွဲလေး ချပြီး စည်းထားတာ အဲဒီ ခေါင်းစည်းကို သူက ဖြည်ချပြစ်လိုက်တယ်။ နောက် တော့ အရှိန်ရလာကြတယ်။ ဦးယူစွတ် က ကုတင်ပေါ် က ဆင်းပြီး ကြမ်းမှာ မတ်တတ်ရပ် လိုက်တယ်၊ မိန်းမ က ကြမ်းမှာ ဒူးထောက် ချပြီး လီးကို ဆက်စုပ် ပေးနေတယ်။ ဦးယူစွတ်က မိန်းမ ခေါင်းကို သူ့ လက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ရင်း မိန်းမ ပါးစပ် ကို စောက်ဖုတ်လို လိုးနေတယ်။

" အိုး ဆရာ မ ပါးစပ် က လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမ ရယ်။ ကျနော့် လီးစုပ် သွား တဲ့ အဲဒီ နူတ်ခမ်းလေးကို ဆရာမ ယောက်ျား က သေခြာ နမ်းရဲ့ လား၊ ကျနော့် လီးနံ့ သူ မရဘူးလား"

မအေလိုးကြီး ကိုယ့် ဘာသာ ကိုယ် သူများ မိန်းမ ကို လိုးနေရင်း ငါ့ ကို လာထိခိုက်နေသေးတယ်။ စိတ်က အဲလို သာ တွေး မိတာ လီးက တအားကို မာတောင် လာလို့ ပုဆိုးလှန်ပြီး ထု နေမိပြီ။ ကျနော့် လရည်လည်း ထွက် ၊ ဦးယူစွတ်လည်း သူ့ လီးထဲက လရည် တွေကို ကျနော့် မိန်းမ ပါးစပ် ထဲ ပန်းထုတ် ပြစ်လိုက်တယ် ထင်တယ်။ မိန်းမ တကွတ်ကွတ် မျိုချပြီး သူ့ လီးကြီးကို လျှက် ပေးနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော် လည်း မူးနောက်နောက် တောင် ဖြစ်သွားလို့ ချောင်းနေရာက နေပြီး ကြမ်းမှာ ထိုင်ချ နားလိုက်ရတယ်။

ခနနေတော့ သူတို့ ဘာတွေ လုပ်နေကြလဲ ပြန်သွားချောင်းကြည့်မိပြန်တယ်။ အခု မိန်းမ က ကုတင်ပေါ် ရောက်နေပြီ၊ ဆရာဝန်ဂျူတီကုဒ် ရော နားကျပ် ရော မချွတ်ရသေးဘူး။ အောက်က ထဘီစကဒ် ကို ပဲ ခါးအထိ လှန်တင်ထားပြီး သူ့ ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှာ တော့ ဦးယူစွပ် က မျက်နှာ အပ်ပြီး ဘာဂျာ ကို အပီ ဆွဲနေတယ်။ ဦးယူစွပ် ခေါင်းကြီး ကွယ်နေလို့ မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို သူ ဘယ်လို လျှက်နေမှန်း မမြင်ရပေမဲ့ မိန်းမ တကိုယ်လုံး လူးလွန့် ကော့ ပျံ နေတာ ကြည့်ရရင် တော့ ဒီလူကြီးလျှာ အကျွေး တော်တော် ကောင်းပုံ ရတယ်။ 

ဒီဘဲကြီး ကျနော့် မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ဘယ်လောက် တောင် ကြိုက်သလဲ ဆို ဆယ်ငါးမိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကို မနားတမ်း လျှက် စုပ် လုပ်ပေးတာ မိန်းမ ကော့ ပျံ တွန့် တက်ပြီး ပြီးသွားတဲ့ အထိပဲ။ ကျနော် တောင် ညားပြီးကတည်းက တခါ မှ လုပ်မပေးခဲ့ ဖူးဘူး။ အကြာဆုံး လျှက် ပေးတာ ငါးမိနစ် လောက်ပေါ့။

တယောက် တချီ စီ ပြီးသွားတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အမော ပြေ နားကြတယ် ထင်တယ် တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်ပြီး လူနာကုတင် ကျဥ်းကျဥ်း လေး ပေါ် မှာ တရေး တမော အိပ်ကြသေးတယ်ဗျ။ အဲဒါ နဲ့ ကျနော် လည်း စတိုခန်းထဲ ထိုင် ပြီး မျက်စေ့ မှိတ်နားနေလိုက်တော့ တယ်။ ဆေးခန်း နေ့ လည် ပိတ်ချိန်က သုံးလေး နာရီ လောက် ရှိတာမို့ သူတို့ က အေးဆေး အချိန် ရနေတာလေ။

နောက် တပြွတ်စ်ပြွတ်စ် နဲ့ ကစ်ဆင် ဆွဲနေကြ သံ ကြားလို့ ထပြန်ချောင်းတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း တွေ စုပ်နမ်းနေကြတယ်ဗျာ။ ပြီးတော့ တယောက်ကို တယောက် အဝတ်အစား တွေ ချွတ်ပေးနေကြ တာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားကြတယ်။ ကျနော် အောကားတွေ ထဲ မြင်ဖူးတဲ့ အဖြူမလေး နဲ့ ကပ္ပလီ ကြီးတို့ အတိုင်းပါပဲ ဗျာ။ ကျနော့် မိန်းမ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး လေး နဲ့ အသား မဲမဲ ကုလားကြီးတို့ နှစ်ယောက်။ 

မိန်း မ ကတော့ အသားဖြူဖွေး ပြီး နို့တွေ ကလည်း လုံးလို့ ပေါင်လုံးတွေက လည်း ချောမွှတ်၊ လေ့ကျင်းခန်းမှန်မှန်လုပ်တဲ့ သူမို့ ဘိုက်သားလေးက လည်း သိပ်မဖေါင်း ဘူး။ ဦးယူစွတ် ကျတော့ တမျိုး၊ သူ ကတော့ အောကားတွေ ထဲက ကပ္ပလီကြီးတွေ နဲ့ တူတာ ဆိုလို့ ညိုမဲတုတ်ခိုင်မာတောင် နေတဲ့ လီးကြီးပဲ ရှိတယ်။ ကျန်တာ တွေက တော့ ဘာမှ မတူဘူး။ ရိုးရိုး ငါးဆယ်ကျော် ခြောက်ဆယ် လူကြီးတယောက်ရဲ့ ဘော်ဒီ မျိုးပဲ ဘိုက်က လည်း ဘီယာဘိုက်လို ခပ်ပူပူ၊ ရင်ဘတ်က လည်း ခပ်ပြားပြားရုပ်ကလည်းမလာ၊ ဆံပင်က လည်း နောက်ပြောင် နေပြီ။

နောက်တော့ မိန်းမ က ပက်လက် လှန် ဦးယူစွတ်က မိန်းမ ပေါင်နှစ်လုံးကြား မှာ မှောက်လျှက် နေရာ ယူပြီး တော့ သူ့ လီးကြီး နဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့် တယ်။ မိန်းမ မျက်နှာလေး ရှုံ့ မဲ့ သွားပြီး ဦးယူစွတ် လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင် ထားလိုက်တယ်။

" ဖြည်း ဖြည်းလေ ဦး ၊ သူဟာကြီး နဲ့ အရမ်းအရမ်း ထိုးမထည့်နဲ့ ပြောထားတာကို ရှီးးးး "

" ချစ်လေး ကလည်း ကွာ ဒီလီး နဲ့ အလိုးခံ နေတာပဲ ဘယ်လောက် ကြာနေပလဲ ဟာ ခုထိ နာနေတုန်းပဲလား"

" ဘယ်လောက် ကြာကြာ ပေါ့၊ စစခြင်း ဆို ဖြည်းဖြည်း သွင်းမှ ပေါ့ လို့"

" အင်းပါ အင်းပါ နောက်ဆို ဖြည်းဖြည်းချင်း စပါ့ မယ်"

" ဟွန့် တော်ပါ အဲလို ပဲ အမြဲ ပြောပြီး နောက် ဆို မေ့ သွားလို့ ပါ လုပ်ဦးမှာ"

" ဟဲဟဲ ချစ်လေး က သိရဲ့ သားနဲ့ "

ဟိုက် ကြာပြီ ဆိုပါလား၊ ဘယ်ကတည်းက များ ငါ့ မိန်းမ ဒီလူကြီး အလိုး ခံနေတာပါလိမ့်၊ သိချင်စိတ်တွေ အရမ်းကို ဖြစ်လာတယ်။ သူတို့ ပြောနေတဲ့ စကားတွေ မှာ သဲလွန်စ ရကောင်းရဲ့ ဆိုပြီး နားလည်း အသားကုန်စွင့် ထား၊ မျက်လုံး ကလည်း မျက်တောင် မခတ်နိုင်ပဲ ချောင်းနေမိတယ်။

သူတို့ နှစ်ယောက်က လည်း ကျနော် နားစွင့် ကာမှ စကားမပြောကြတော့ အူး။ တဟင်းဟင်း တအီးအီး နဲ့ အဆောင့် အလိုး တက်ညီလက်ညီ ဆော်နေကြတယ်။ ကျနော့် မိန်းမ ရဲ့ မျက်နှာက လုံးဝကို ရမက်သွေးတွေ နဲ့ ပန်းနု ရောက်ထ နေပြီး အရမ်းကို ချစ်စရာ ကောင်းနေတယ်။ သူ ရှုံ့ မဲ့ ပြီး ဖီးလ် တက်နေတဲ့ ပုံ ကကျနော် လိုးတဲ့ အချိန် တခါမှ မတွေ့ဖူးခဲ့ဘူး။ ကျနော် နဲ့ လည်း သူ ဖီးတက် ပြီးကောင်းခဲ့ တဲ့ အချိန်တွေ ရှိခဲ့ ဖူးပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ခုလို တော့ မဟုတ်ဘူး။ ဦးယူစွတ် ကြမ်းပုံ ကလည်း လူနာကုတင် တောင် တကျွိကျွိ နဲ့ ကျိုးကျ တော့ မလားထင်ဥရတယ်။ မိန်းမ ကလည်း သူ့ ကျောပြင်ကြီးကို တင်းတင်း ကြီးဖက်လို့ တအင်းအင်း နဲ့ ကို ခံတာဗျာ။ ဒီတချီ က နှစ်ယောက်စလုံး အတော် ကြာတာ၊ ကျနော် တောင် ကိုယ့်လီး ကိုယ်မကိုင်ရဲ တော့ ဘူး လရည်တွေ ထပ်ထွက် ကုန်မစိုးလို့။

ဒီတချီလည်း ဘဲကြီးက သူ့ လီးကို ကျနော့် မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲက မချွတ်ပဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ထည့် ပြစ်လိုက်တယ်။ မိန်းမ က ဆရာဝန်မပဲလေ သူ ဒီဘဲကြီး လရည်တွေနဲ့ ကိုယ်ဝန်မရအောင်တော့ တားတတ် မှာပါ လို့ ပဲစိတ်ဖြေ တွေး နေ ရတယ်။ ဆေးခန်းထဲ အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားတာတောင် သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး မှာ ချွေးစို့ နေတာ တွေ့ရတယ်။ 

ပြီးတော့ ငတကြီးက လီးကို ကျနော့် မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆွဲမချွတ်ပဲ စိမ် လျှက် နဲ့ မိန်းမကို ဖက်ပြီး နားနေတယ်ပြီးတော့ တခေါခေါ နဲ့ ဟောက်ရင်း အိပ်ပျော် သွားတယ်။ ကျနော့် မိန်းမ ကလည်း သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတင်ပြီး အိပ်ပျော် သွားတယ်။ အိမ်မှာ ကျနော် အိပ်ရင်း ဟောက်ရင် ကျနော့် ကို အတင်းလှုပ်နိုးပြီး သူ အိပ်မရဘူး တအားမဟောက်နဲ့ ဘာညာ ပြောတတ် တဲ့ မိန်းမ သူ့ လင်ငယ်ကြီးဟောက်တာကျ ဘာမှ မပြောဘူး၊ လို့ စိတ်တို မိသေးတယ်။ ကျနော် လည်း အခု အချိန်က အပြင်ထွက်သွားရင် အတော် ပဲ ဆိုတာ အကွက် မြင်ပေမဲ့ သူတို့ ဘာဆက်လုပ် ဦးမလဲ သိချင်တာနဲ့ ထိုင်ရက်က အခန်းနံရံ ကို မှီပြီး မှေးနေလိုက်တယ်။

`````````````````````````````````````````

(06)

နောက် ဘေးခန်းက လှုပ်လှုပ်အသံ နဲ့ စကားပြောသံ ကြားလို့ ကျနော်လည်းမှိန်းနေရာက နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့ အိပ်မောကျ သွားတာ နာရီဝက်လောက် ရှိသွားပြီပဲ။ အခန်းကို ပြန်ချောင်းတော့ မိန်းမ က ကုတင် ပေါ် မှာ ကိုယ်တုံးလုံး နဲ့ ပဲ ရှိသေးတယ်။ ဦးယူစွတ်က အခန်းထဲ က အံဆွဲတခုကို ဆွဲပြီးပစ္စည်း တခု ကို နိူက်နေတယ် သူ ကုတင် ဆီ ပြန်လာတော့ သူလီးမှာ တခုခု စွတ်နေတာ ကြည့်လိုက်တော့ ကွန်ဒန်။ ခုန တောင် စောက်ဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ထုတ်ပြီးအခု မှ ဘာလို့ ကွန်ဒန် ဝတ်နေရသလဲ ဆိုတော့ သိပြီ။ ဖင်လိုးတော့ မလို ပေါ့။ ကျနော့် မိန်းမ က ဆရာဝန်မ ဆိုတော့ ကျနော် ဖင်လိုး တော့ မယ်ဆို အမြဲ ကွန်ဒန်ဝတ်ခိုင်းတယ်။ ချောဆီ များများ ထည့်ခိုင်းတယ်။ အဲတော့ ကျနော် သိနေပြီ။ အမလေး ဒီလီးတုတ်တုတ် ကြီးတော့ မိန်းမ ဖင်အလိုးခံရတော့ မယ်ဆိုတာ သိတော့ ကျနော့် လီးက တောင်လာပြန်တယ်။

ဦးယူစွတ် က ကုတင် ပေါ် တက်လာတော့ စုနွယ်လင်း က အလိုက်တသိ ပဲ ဖင်ဘူးတောင် ထောင်ပေးတယ်။ ဦးယူစွတ်က စုနွယ်လင်း ဖင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး ချောဆီ တွေ လောင်းထည့် တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ လက်မ နဲ့ ဖင်ပေါက်လေး ထဲ ထိုးထည့် ပေးတယ်။ နောက်တော့ သူ့ လီးထိပ်နဲ့ အသာလေး နှဲ့ နှဲ့ ထိုးတယ်။ စုနွယ်လင်းက မျှော်လင့် ထားပြီးပုံ ရတယ်၊ အံလေးကြိတ် ပြီးမျက်လုံးလေး မှိတ်လို့ ခံတယ်။ ဦးယူစွတ် ကျနော့် မိန်းမ ဖင်ကို လိုးခွဲ နေတာ ကို ကြည့်ရင်း ကျနော် ကိုယ့်လီးကိုယ်ပဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ မပွတ်ရဲတော့ ဘူး၊ ပွတ်တာနဲ့ လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့ မယ်။

ဒီတခါ အပြီးမှာတော့ ဦးယူစွတ်က မိန်းမ ဖင်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကွန်ဒန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ နောက် သူ့ လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး မိန်းမ ဖင်တွေ ကျောကုန်း ပေါ် တွေကို သူ့ လရည် တွေ နဲ့ ပန်းထုတ်ပြစ်ပြီး ပြီးလိုက်တော့ တယ်။ အဲဒါက သူတို့ နောက်ဆုံးပွဲပဲ ထင်တယ်။ မိန်းမ က မှောက်ရက် နားနေရာကနေ အိပ်ယာခင်း မစိုအောင် အသာကုန်းထပြီး အခန်းထဲက ထွက်သွားတယ်။ 

သူ့ ရုံးခန်းထဲ မှာ အိမ်သာ နဲ့ ရှာဝါ ရှိတာကိုး ရေကျ နေသ့ ကြားတော့ ရေချိုး နေပုံ ရတယ်။ ဦးယူစွတ် ကတော့ လူနာကုတင် ပေါ် မှာ ဆန့်ဆန့်ကြီး အနားယူနေတုန်းပဲ။ နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ ဆေးခန်းပြန်ဖွင့် ဖို့ အချိန် တနာရီနီးပါး လိုသေးတယ်။ နပ်စ်မ လည်း လာမှာ မဟုတ်သေးဘူးဆိုတော့ အချိန်ကောင်းပဲ ဆိုပြီး ကျနော် စတိုခန်းက ထွက်၊ အမြန် ဆေးခန်း ရှေ့ ထွက်လာ သော့ ဖွင့် ပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့ လိုက်တော့ တယ်။       

အလုပ်ကို ခန ပြန်သွား လက်စသတ်စရာလေး တွေ လုပ်ပြီးတော့ မှ အိမ်ပြန်သွားလိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ မိန်းမ က ပြန်မရောက်သေးဘူး။ အမေ ပဲ တွေ့ တယ်။

" သား ရော အမေ"

" ခုနလေး တင်ပဲ အိပ်သွားတယ် သားရဲ့"

" ဒါဆို အတော် ပဲ မိန်းမ ရာ လာလာ အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင် "

" ဟဲတော် ဘယ်လို ဖြစ်ရပြန်တာတုန်း၊ မနက်ကလည်း အလုပ်မသွားခင် ဟိုဟာ လုပ်ပြီးပြီ"

ကျနော် က တအံ့တသြ ဖြစ်နေတဲ့ အမေ့ ကို လှမ်းဆွဲ ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်း လိုက်တယ်၊ နောက်တော့ သူ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်နယ် မိပြန်တယ်။ ကျနော့် မာတောင်လာတဲ့ လီးကြီးက အမေ့ ဘိုက်ကို သွားထောက်မိနေ တယ်။

" အင်း ဒီယောက်ျား တော့ ခက်တော့ တာပါပဲ သူ့ မိန်းမ ကို သူများ လိုးတာ သွားချောင်းလာပြန်ပြီထင်တယ်"

" ဟုတ်တယ် မေမေ သား မနေနိုင်တော့ ဘူး"

" ဟွန်း သိပါ့ လာလာ စုနွယ်လင်း ပြန်မလာခင် "

" လာလည်း ဂရု မစိုက်တော့ ဘူး မေမေ သူ မနေ့ညက သားတို့ ကို တွေ့သွားတယ်"

" ဟင် ဟောတော် ၊ ငါတော့ သေသာ သေလိုက်ချင်တော့ တယ်၊ သူက ဘာပြောလဲ"

" ဘယ်ပြောပါ့ မလဲ သူက အပြင်မှာ ဖေါက်ပြန်နေတဲ့ ဟာ"

" သူဖေါက်ပြန်နေတာကို သားကို ပြောလို့ လား"

" ဟင့်အင်း မပြောသေးဘူး"

" အခု သား နေ့ ခင်းက သွားချောင်းတာလား"

" ဟုတ်တယ်"

" အော် သူ့ မိန်းမ ကို ကပ်ကိုး ဖီးလ် ထလာပြီး အမေ ကိုလာလိုးတာပေါ့ လေဟွန့် တော်တော့ အစားထိုး လူတော့ အဖြစ်မခံနိုင်ဘူး"

" ဟာ မဟုတ်ပါဘူး မေမေ ရာ မေမေ့ ကို က တကယ်လည်း ချစ်တယ် တကယ်လည်း လိုးချင်တာပါ၊ အဲဒါက ကြာပါပြီ စု မဖေါက်ပြန်ခင်ကတည်းက ပါ"

" အံမယ် အဲလို ပြောတာနဲ့ ယုံရမလား"

" ကဲ လာပါ အိပ်ခန်းထဲကို သား အသေးစိတ် ပြောပြမယ်"

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လာမှ အမေ့ ကို ကျနော် အထက်တန်းကျောင်းသား ဘဝ ကတည်းက ရေချိုးတဲ့ အချိန် ချောင်း။ အိပ်ပျော် နေတဲ့ အချိန် ခြေသလုံး ပေါင် ပေါ် တာတွေကို ခိုးကြည့်ကြည့် ပြီး ဂွင်းထု ဖြစ်တဲ့ အကြောင်း။ ဂွင်းထု တဲ့ အချိန် မှန်းခဲ့ တဲ့ အမျိုးသမီး တွေ ထဲ မှာ အမေ က အကြိမ်အရည်အတွက် အများဆုံး ဖြစ်ကြောင်းနဲ့၊ ငယ်စဥ် ချောင်းခဲ့တုန်းကတချို့ ဒီတေး အတွေ့ အကြုံ လေးတွေ ပြောပြလိုက်တော့ မှ အမေ က ယုံ ကြည် သွားတော့ တယ်။

" ဟင်း ငါက တော့ ငါ့သားလေး ရိုးလှ ခြေ ရဲ့ လို့ ထင်ထားခဲ့တာ နင်က ငယ်ငယ် ကတည်းက နာဗူးပဲ"

" ခိခိ အဲဒါ မျိုးရိုး လိုက်တာ နေမှာပေါ့၊ အဖေ့ ဘက်ကလား အမေ့ ဘက်ကလား ပဲ ဟဲဟဲ"

ကျနော် က ပါးစပ် ပြောနေပေမဲ့ လက်က ကိုယ့် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးတော့ အမေ့ အဝတ်အစား တွေ ကူချွတ် နေလိုက်တာ နှစ်ယောက်စလုံး နိကပ် ဖြစ်သွားကြတာပေါ့။ ကျနော်တို့ တစ်ယောက် နဲ့ တစ်ယောက် ဖက်ရင်း နမ်းရင်း နဲ့ အတိုင်အဖေါက် ညီညီ နဲ့ လိုးဖြစ်လိုက်ကြတယ်။ စု သိနေပြီ ဆိုပေမဲ့ သိသာ သိစေ မမြင်စေနဲ့ ဆိုတဲ့စကားလို အမေ လည်း မျက်နှာ မပူရအောင် နှစ်ချီ လောက်ပဲ လိုးပြီးတော့ စု မပြန်လာခင် ရေမိုးချိုး ပြီး သန့်စင် လိုက်တယ်။ တနေ့ လုံး လည်း လူပင်ပန်း စိတ်ပင်ပန်း ခဲ့တာမို့ ရေမိုးချိုး ပြီးတော့ စု မပြန်လာသေးတာမို့ အိပ်ယာပေါ် ခနလှဲလိုက်တာ တုံးကနဲ အိပ်မော ကျသွားတာပေါ့။

ကျနော့် မျက်နှာ ပေါ် ယားကျိကျိ ဖြစ်လာတာမို့ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ ကျနော့် ကို ငုံ့ ကြည့်နေတဲ့ စု ကို တွေ့ လိုက်ရတယ်။ သူ့ ဆံပင်တွေက ကျနော့် မျက်နှာကို လာထိ နေတာကိုး၊

" ဘယ်လို လဲ မောင် ဒီနေ့ အလုပ်တွေ ပင်ပန်းခဲ့တာလား၊ အိပ်မောကျနေလိုက်တာ တုံးပဲ၊ ညနေစောင်းကြီးကို၊ တော်ကြာ နေမကောင်း ဖြစ်နေဦးမယ်"

စု က ပြောရင်းနဲ့ ကျနော့် နူတ်ခမ်းကို သူ့ နူတ်ခမ်းလေး နဲ့ လာကပ် နမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော် လည်း စု ရဲ့ ချောမောလှတဲ့ မျက်နှာလေး နဲ့ ပါးချိုင့်လေး ခွက်နေအောင် ပြုံးတဲ့ အပြုံးလေး တွေကြောင့် ဖီးတက် သွားတယ်။ စု ရဲ့ နူတ်ခမ်း လှလှလေးကို စုပ်နမ်း ပြစ်လိုက်တယ်။ စု ရဲ့ နူတ်ခမ်းနီနံ့ လေး အပြင် တခြားအနံ့ တမျိုး ကိုပါ ရလိုက်တယ်။ နေ့ခင်းက ဦးယူစွတ် ပြောခဲ့တာကို သွားသတိရလိုက်မိတယ်။ ဦးယူစွတ် လီး နဲ့ လရည် အနံ့ ဖြစ်မှာပေါ့။ 

နေ့ခင်းက ဟာတွေက သူ ဆေးခန်းမှာ ရေမိုးချိုးခဲ့ ပြီးလို့ ပျောက်သင့် နေလောက်ပြီ၊ အခု ဟာက ဆေးခန်းက အိမ်ကို ပြန်မလာခင် လောလောလတ်လတ် စုပ်ခဲ့တာပဲ နေမယ်။ ကျနော့် လီးက တင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ တောင်တော့ မတောင်နိုင်တော့ ဘူး။ မနက်က အမေ့ နဲ့ နှစ်ခါ၊ နေ့လည်က ချောင်းရင်း ဂွင်းထု လို့ တခါ၊ ခုညနေခင်း အမေ နဲ့ နှစ်ခါ ဆွဲထားလို့ လီးက တောင် ဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့ ဘူး။ စိတ်သာ ပါတာ၊ လူက မလိုက်နိုင်တော့ ဘူး။ တော်သေးတယ်။ စု ကလည်း မတောင်းလို့၊ သူလည်း ဦးယူစွတ် ဘယ်လောက်တောင် ဗြင်းတာ ခံခဲ့ရသလဲ မသိဘူး။ ပုံက နွမ်းဖတ်နေတာပဲ။

" ကဲ ထထ မောင် လှဲမနေနဲ့ စု ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်၊ ပြီးရင် ညစာ စားရအောာင်"

" အိုကေ"

..............................................

ညစာ စားသောက်ပြီးကြ တော့ မနက်ဖြန် စု ဆေးခန်းပိတ် တာမို့ ထုံးစံ အတိုင်း အေးအေးဆေးဆေး မိသားစု ဧည့်ခန်း မှာထိုင်ပြီး တီဗီ ကြည့်ကြတယ်။ စုနွယ်လင်း က ကြိုးစား ပြီး ဟန်ဆောင် ပေမဲ့ သူ နွမ်းနေတာက မထိန်းနိုင်တော့ လို့ ဆိုဖာပေါ် မှာ ကျနော့် ‌ဘေးနား ထိုင်ရင်း အိပ်ပျော် သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ ကို ပွေ့ချီ ပြီး အိပ်ခန်းထဲ မ ခေါ် လာခဲ့ ရတယ်။ ကျနော် ကိုယ်တိုင်လည်း နှုံးနေပါပြီ။ အိပ်ယာပေါ် မှ ပက်လက်ကလေး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် နေတဲ့ ကျနော့် မိန်းမ၊ ဆရာဝန်မှ ချောချော လေး ဟာ အပြစ်ကင်းစင် တဲ့ ကလေးငယ်လေး တစ်ယောက် လို အိပ်ပျော် နေတာကို ကြည့် ရင်း သနားကြင်နာ ချစ်စိတ်တွေ ရင်ထဲ ပြည့်လျှံ သွားခဲ့ ရပါတယ်။ 

သူ ဖေါက်ပြန်နေတာကို အလိုလို ခွင့်လွှတ်ပေး နေမိ သား ဖြစ်နေရတယ်။ သူ ကျနော့် ကို တော့ တနေ့နေ့ သူဘာလို့ ဖြစ်သွားရတယ် ဆိုတာကို ပြန်ပြောပြလိမ့် မယ်လို့ လည်း ယုံ ကြည် နေမိတယ်။ သူ့ ကို အတင်းအကျပ် မေးဖို့ တော့ ဘာကြောင့် မှန်းမသိ၊ ကျနော် မလုပ်ချင်ပါဘူး။ ယောက်ျား မာန ပဲလား၊ စု တစ်နေ့ ကျနော့် ကို သူကိုယ်တိုင် ဖွင့်ပြောပြလာလိမ့်မယ် ဆိုတာကို ယုံကြည်နေလို့ လား တခုခုပေါ့။

အဲဒီ ညတော့ ကျနော်တို့ သုံးယောက်စလုံး တနေ့လုံးကဲထားသမျှ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်မောကျသွားကြ ရပါတော့ တယ်။

...................................................

နောက်နေ့ အိပ်ယာ ထတော့ စု က ဆေးခန်းပိတ် တယ်။ စု မိဘတွေ လည်း အိမ်လာလည်ကြမယ် ဆိုတော့ တခုခု ချက်စား ကြမယ်ပေါ့။ ကျနော် က အလုပ်သွားရမယ်။ ဒါပေမဲ့ အကြံ က ရှိနေတော့ စောစော စီးစီး အိမ်က ထွက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်ကလည်း အများကြီး ရတာ မဟုတ်တော့ ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်မကျိုးစားတော့ ဘူး။ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်၊ တဖွဲ့ ကို ခေါ် ပြီး ဆေးခန်းမှာ ကင်မရာတွေ အစုံ အစေ့ တတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် က မိတ်ဆက်ပေးထားလို့ ဘာမှ သိပ်ပြောစရာမလိုပဲ နဲ့ အကုန်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော့် ဆင်ခြေကတော့ ဆေးခန်းလုံခြုံရေးအတွက်ပေါ့၊ ဆေးခန်းမှာ ဝန်ထမ်း တွေက လည်း ခိုးတာ ပြုတာ မသင်္ကာလို့ ပေါ့ ဘယ်သူမှ မသိအောင် လျို့ဝှက် တပ်ပေးခိုင်းလိုက်တာပေါ့။ 

အကုန်လုံးက ကျနော့် ကွန်ပြူတာ နဲ့ ဖုံးကနေတောင် မှ လိုက်ဖ် သို့ မဟုတ် ရီကော့ ဒင်း ကို ကြည့်လို့ ရအောင် လုပ်ပေးထားတယ်။ ဆားဗစ် ဖီးလ် တော့ ပေးရတာပေါ့။ ကင်မရာတွေ ကရော မယ်မိုရီ ကတော့ ဝါယာလက်စ် တွေမို့ တတ်လိုက်တာ တစ်နာရီ လောက်နဲ့အကုန်ပြီးသွားတယ်။ သိပ်အများကြီးလည်း မရှိပါဘူး။ ရှေ့ခန်းရယ် လူနာခန်းရယ် စုရုံးခန်းရယ်။ အိမ်သာ ရေချိုးခန်း ရယ်ပေါ့။ အဲဒီ ကိစ္စ တွေ ပြီးမှ ပဲ အလုပ်ကို ပြန်သွား လုပ်စရာ ရှိတာ တွေ လုပ်ပြီးတော့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တယ်။

..................................

အဲဒီနောက်ပိုင်းတော့ အဲဒီ ကင်မရာ တွေ ကျေးဇူး နဲ့ စုနွယ်လင်း နဲ့ ဦးယူစွတ် တို့ ဘယ် နေ့ တွေ ဘယ်အချိန်တွေ ပုံမှန်လုပ်တတ် တယ် ဆိုတာ ကို သိလာရတယ်။ သူတို့ က တကယ်တော့ ဆေးခန်း ဖွင့်တဲ့ နေ့တိုင်းလိုလို လိုးကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဆေးခန်းပိတ်တဲ့ အချိန်ပေါ့၊ အကူ နပ်စ် မလေး ပြန်သွားချိန်၊ စု က အလုပ်လက်စသပ်၊ လူနာစာရင်းဆေးစာရင်း တွေ လုပ်ရင်း ကျန်ခဲ့ချိန် ဆို ဦးယူစွတ်က တံခါးတွေ ပိတ် ပြီးတာနဲ့ စု ကို အသားကုန်လိုးပြီပဲ။ တနေ့ ကို အနည်းဆုံး တချီ လိုးတယ်။ တခါတလေ စု တအားထန်တဲ့အချိန်ဆို နေ့ခင်း ပြန်မလာဘူး စျေးဝယ်စရာ ရှိတယ်လို့ အကြောင်းပြပြီး ကျနော် ချောင်းခဲ့တဲ့ နေ့ တုန်းက လို ဆေးခန်းပိတ်ထားပြီး လိုးကြတယ်။ 

အဲလို ရက်တွေ ဆို ကျနော် အိမ်ပြန်လာပြီး လက်တော့ ကို ဖွင့် ၊ အမေ နဲ့ ကျနော် နဲ့ စုတို့ စုံတွဲ လိုးနေတာကို ကြည့်ပြီး အပြိုင်လိုးကြတယ်။ စုဆေးခန်းက စနေတနင်္ဂနွေ ပိတ်တာ ဆိုတော့ စနေ မှာ ကျနော် အလုပ်မသွားချင်ရင်  အလုပ်က လူယုံ ကို ခေါ် ပြီး ကြီးကြပ်ခိုင်းထားလိုက်ပြီး မိသားစု တနေရာရာ ကို သွားကြတယ်။ တနင်္ဂနွေ ဆိုရင် စု က ကျနော့် ကို ပေးလိုးတယ်။ စနေတရက် နားပြီးမှ ကျနော့် ကို ပေးလိုးတာက သူ့ စောက်ဖုတ်ကို ဦးယူစွတ် ချဲ့ ထားပြီးတာ ကျနော် ရိပ်မိမှာ စိုးလို့လား။ စနေတရက် သူ အလိုးမခံရလို့ အငတ်မခံနိုင်လို့ ကျနော့် အလိုးမခံတာ မပြောတတ်။

ကျနော့် မိန်းမ စုနွယ်လင်း က အဲလို မျိုး ဦးယူစွတ် အလိုးကို ကျနော် မသိအောင် ခံနေတာက လွဲရင် အကုန်ကောင်းတယ်။ အမေ့ ကို ကျနော် လိုးနေမှန်း သိရက်နဲ့ လည်း လေးလေးစားစား ဆက်ဆံတယ်။ ကျနော့် ကိုလည်း ကြားရက် အလိုးမခံ တာက လွဲရင် အိမ်ထောင်ရှင်မ ပီသစွာ ဆက်ဆံတယ်။ ကျနော် လည်း စဥ်းစားတယ်၊ သူ ငါလိုးတာကို ဆန္ဒမပြည့်လို့ သူ့ဖာသာ ကျေနပ်မှု ရအောင် ရှာတာပဲ၊ အချိန်တန်ရင် သူ ဦးယူစွတ် ကို ငြီးငွေ့ ပြီး ပြတ်သွားနိုင်တာပဲလေ၊ ငါ့ကို တော့ လေးလေးစားစား နဲ့ ခင်ပွန်းတစ်ယောက် လို ချစ်လို့ အိမ်ထောင်ရေးမထိခိုက် အောင် သူနေတာပဲလေ လို့ ၊ ပိုတွေး လေး တွေးပြီး ထားလိုက်တော့ တယ်။

ဒါပေမဲ့ စု ကို လိုးရင်း ဦးယူစွတ်ကြီး ပြောဆိုနေတာ တွေ ကြားရတော့ ကျနော် စိတ်ထဲ စိုးရိမ်မိတယ်။ စု ကို လိုးရင်း နဲ့ စောက်ကောင်မ၊ ခွေးမ၊ ဖာသည်မ အဲလို မျိုး ရုပ်ရင်းကြမ်းတမ်း ပြောဆိုတာကိုတော့ ထားလိုက်တော့၊ စု ကလည်း ကြိုက် ပုံရတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ လရည်တွေ စု စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းပန်း ထည့် တာတွေ၊ စု ကို သူ့ လရည် နဲ့ ဘိုက်ကြီးအောင် လုပ်မယ် ဆိုတာ တွေ ကျတော့ ကျနော် စိတ်ပူလာတယ်။ စု က ဆရာဝန်မ ပဲလေ အဲလောက်တော့ မမိုက်လောက်ဘူး လို့ ကျနော် တွေးမိတယ်။ ဘယ်အချိန် ဘယ်ဆေးသုံး မယ် ဆိုတာ စု သေခြာပေါက် သိမှာပေါ့။

တနေ့ မှာ ဦးယူစွတ် က စုနွယ်လင်း ကို သူ တပတ် လောက် သူ့ မိန်းမ အဖြစ်နဲ့ အတူ နေချင်တယ် ဆိုပြီး ရစ်နေတယ်။ ကျနော် က ဗီဒီယိုကြည့်ပြီး ဒေါသဖြစ်နေတယ်။ မိန်းမ ကတော့ ဒါကို ဘယ်လို မှ သဘောတူ မှာ မဟုတ်ဘူး ၊ လို့ တွေးရင်း က ခွေးမသား ကြီး မင်း အိပ်မက် ပဲ မက်နေလိုက်တော့ လို့ စိတ်ထဲ က ပြောမိတယ်။ မိန်းမက ချွေးသိပ်တဲ့ အနေနဲ့ လားမသိဘူး။ သူ ကြည့်လိုက်ပါဦးမယ်လို့ ပြန်ပြောသံ ကြားတယ်။

```````````````````````````

(07)                                                   

နောက် နှစ်ရက် လောက် ကျတော့ မိန်းမ က ပြောလာတယ်။ သူ့ ဆေးကျောင်းက သူငယ်ချင်း မိန်းကလေး တစု reunion အနေနဲ့ အပန်းဖြေ ခရီးထွက်ကြမယ်တဲ့။ ဘယ်သူ မှ မိသားစု ခေါ် မလာပဲ နဲ့ သူတို့ ချည်းပဲ စု သွားကြ မှာတဲ့ တပတ်ကြာမယ်တဲ့။ ကျနော် က သိနေပြီလေသူ နဲ့ ဦးယူစွတ် တို့ သွားကြမယ် ဆိုတာ။ သူ့ကို ကပ်သီးကပ် သတ် လိုက်ပြီး အစ်မေးလိုက်ရင် ကျနော့် မိန်းမ ဖြေနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာလည်း ကျနော် သိတယ်။ 

ဒါပေမဲ့ ကျနော် က သိတယ်ဆိုတာကို ဖွင့် ပြောလိုက်ရမလား၊ ဒါမှ မဟုတ်၊ မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ခွင့်ပေးလိုက် ရမှာလား။ ခက်တာက မိန်းမက ကျနော့် ဆီက ခွင့်တောင်းတဲ့ ပုံ မဟုတ်ဘူးဗျ။ သူသွားမယ် ဆိုတာ အသိပေး တဲ့ ပုံ မျိုး နဲ့ ပြောခဲ့တာ။ ကျနော့် အတွက် ရွေးစရာ လမ်းကတော့ ကျနော် သိနေတယ် ဆိုတာ ဖွင့်ပြောပြီး သူသွား မှာ ကို သဘောမတူဘူး လို့ ချဲလင့် ခေါ် မလား။ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးပဲ လွှတ် ပေးရမလား။

ပထမလမ်းက တော့ ကျနော် တို့ အိမ်ထောင် ပြိုကွဲရင် ကွဲ မကွဲရင် လည်း အက်ကြောင်းဖြစ်ပြီး ပြန်ဖာဖို့ မလွယ်နိုင် တော့ ဘူး။ ကျနော့် ကို သူ့ အမေ နဲ့ လည်း ဖြစ်၊ ကျနော့် အမေနဲ့ လည်း ဖြစ်နေတာကို သိသိ ကြီးနဲ့ ခွင့် လွှတ် ပေးခဲ့တဲ့ မိန်းမ မျိုး နောက်တစ်ယောက် ကျနော် ရှာ တွေ့ ဖို့ ဆိုတာ လက်တွေ့ မှာ မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ။

ဒုတိယ လမ်းကြောင်းက တော့ ဘာထူးခြား သွားမှာလဲ။ အရင်ကတည်းကလည်း လိုးလာကြပြီးပြီ။ နောက်ထပ် တပတ် နေ့ရော ညရော လိုးကြတာပဲ ရှိမှာ ခရီးသွား ရာက ပြန်လာရင် ဒုန်ရင်း ဒုန်ရင်းပဲပေါ့၊ နောက် သူ ဦးယူစွတ် ကို ငြီးငွေ့ သွားခဲ့ ရင် အဲဒီ မှာ တ စခန်း ရပ်သွားမှာပဲ မဟုတ်လား။

အဲတော့ လည်း ကျနော် က ဒုတိယ လမ်းကြောင်း ကိုပဲ ရွေး ရတော့ တာပေါ့။ အဲဒီ နောက်ပိုင်း မှာ သူတို့ ဘယ်သွား ကြမှာလဲ ဆိုတာကို ကျနော် စပိုင်ကင်မရာ ကနေ နားစွင့် ရတော့ တာပေါ့။ စုနွယ်လင်း ကျနော့် ကို ပြောထားတဲ့ ခရီးစဥ် က တခြား၊ သူနဲ့ ဦးယူစွတ် တို့ တကယ်သွားကြ မှာက သိပ်နာမည် မကြီးသေးတဲ့ ကမ်းခြေတခု  ကို၊ သူ ဘုတ်ကင် လုပ်လိုက်တဲ့ ဟော်တယ် ကို လည်းကျနော် သိနေပြီ။ 

ကျနော့် အဆက်အသွယ်ကနေ တဆင့် ဟော်တယ် ကို စုံစမ်း လိုက်တော့ ဦးယူစွတ် နာမည် နဲ့ ပဲ အခန်းယူထားတာ တွေ့ရတယ်၊ ဟော်တယ်လေး က လူမသိသူ မသိ ချောင်ကျ တဲ့ နေရာလေး မှာ ရှိတယ်။ စျေးလည်းပေါ၊ စားသောက်စရာ လူစည်ကား ရာ နေရာ တွေနဲ့ လည်း ဝေးတော့ ခိုးဝှက် ပြီး နေလို့ ကောင်းတဲ့ နေရာလေးပေါ့။ အသိတွေ နဲ့ တိုးမှာလည်း စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ဘူးလေ။ နောက်ပြီး အဲဒီ ဟော်တယ်က ဘန်ဂလိုလေး တွေကို ထိုင်း တို့ အင်ဒိုနီးရှား တို့ ဘက်က အပန်းဖြေ စခန်း ပုံစံ မျိုး ဝါးထရံကာ၊ ဓနိမိုး နဲ့ လုံးချင်း လေး တွေ ဆောက်ထားတာ၊ ချစ်သူ တို့ ဟန်နီးမွန်း သမား တွေ အတွက် လွတ်လွတ် လပ်လပ် နေလို့ ကောင်းတဲ့ နေရာလေးပေါ့။            

ကျနော် လည်း သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကို သူ့ နာမည် နဲ့ စုတို့ ဘန်ဂလို နဲ့ မလှမ်းမကမ်း မှာ ဘုတ်လုပ်ခိုင်း လိုက်တယ်။ ကျနော့် အမေ ကို လည်း ပြောထားတာ ဆိုတော့ သူကလည်း သိပါတယ်။ သွားလေ တဲ့၊ သူက သားလေးကို ကြည့်ထားပေးလိုက်မယ်တဲ့၊ ကျနော့် အလုပ်ကိုလည်း လူယုံ မန်နေဂျာ နဲ့ ပဲ ခန လွှဲထား ခဲ့ လိုက် တော့တယ်။

....................................

စု အိမ်က ထွက်သွားပြီး မကြာပါဘူး ကျနော် လည်း ပြင်ဆင်စရာ တွေ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးတော့ ခရီးနှင်တော့ တာပေါ့။ သူတို့ ထွက်သွားတဲ့ အချိန်ထက် သုံးလေး နာရီလောက် နောက်ကျ တာဆိုတော့ ကျနော် ရောက်တဲ့ အချိန် မှောင်ရီ ပျိုးနေပြီ။ ညနေစာ လည်း လမ်းမှာ စား ခဲ့ပြီး ဆိုတော့ ဟော်တယ် ကို ချက်ကင် လုပ်ပြီးတာနဲ့ ဘန်ဂလိုကို တန်းလာခဲ့တယ်။ လိုအပ်ရင် အပြင်မထွက်ပဲ စားဖို့ သောက်ဖို့ အခြောက်အခြမ်း ခေါက်ဆွဲထုပ်တွေ ကအစ သယ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဘိုင်နိုကူလာ ခေါ်တဲ့ အဝေးကြည့် မှန်ဘီလူး တခု လည်း ယူလာခဲ့တယ်။

နည်းနည်း မှောင်ရီပျိုး နေပြီ ဆိုတော့ လူသွားလူလာ သိပ်မရှိတော့ ဘူး။ ဒီ ဟော်တယ် ကိုက အဲလို မျိုး တိတ်ဆိတ် ပြီး ဖုတ်လို့ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးထားသလိုမျိုး၊ စုနွယ်လင်း ဘယ်ကများ သိပြီး ဒီဟော်တယ် ကို ဘုတ်လုပ်တာလည်း တော့ မသိဘူး။ သူလည်း မခေဘူးလို့ ပြောရမယ်။ ကမ်းခြေတလျှောက် လှမ်းကြည့်ရင် တော့ တခြား ဟော်တယ် ကြီးတွေက မီးတွေ ထိန်ငြီး နေလို့ အလင်းရောင် သဲ့သဲ့ တောင် ကျနော်တို့ ကမ်းခြေ နား ရောက်လာတယ်။ ဒါလည်း လမိုက်ညမို့ ထင်တယ်။ 

မှောင်လာလေ အဲဒီက အလင်းပြန်တာက ရောက်လာလေ လိုပဲ။ ဒါပေမဲ့ သစ်ပင် အုန်းပင် ခြုံပင် တွေ နဲ့ လည်း ကွယ်ကာ နေတာမို့ လွတ်လပ်မှု တော့ အတော်ရတဲ့ နေရာပါ။ ကျနော် တောင် နောက်ဆိုအမေ့ ကို တခါလောက် ဒီခေါ် လာခဲ့ ဖို့ စိတ်ကူး မိတယ်။ မိန်းမ ဆီက ပြန်ရတဲ့ ပညာပေါ့။ မိန်းမ က ကျနော် နဲ့ ရတုန်းက တကယ့် အရိုင်းပန်းလေး။ ခုကျတော့ ကျနော် က သူ့ ဆီက ပြန်သင်နေရပါလား။

သောင်ပြင်မှာ လမ်းလျှောက်သလို နဲ့ ဟိုလျှောက် ဒီလျှောက်လုပ်ရင်း က စုနွယ်လင်း တို့ ဘန်ဂလို ကို မသိမသာ အဝေး ကလှမ်းအကဲ ခပ်နေမိတယ်။ မီးတွေက လည်း မှောင်လို့ ဘယ်များ သွားကြတာလည်း၊ ဒါမှ မဟုတ် ခရီးသွားလာရတာပဲ ပင်ပန်းလို့  အိပ်နေကြပလား။ ကျနော့် ကိုလည်း မှတ်မိသွားမှာ စိုးလို့ တခါမှ မဝတ်ဘူး တဲ့ ခေါင်းအုပ်ဆောင်းပါတဲ့ ဟုဒီ အနွေးထည်နဲ့ အထဲက လည်း ဦးထုပ် ဆောင်းထားတယ်၊ ချာတိတ်လေး လိုလို ဘာလိုလိုပေါ့။    

နောက်ဆုံးတော့ စိတ်မရှည်တော့ သူတို့ ဘန်ဂလို နား ကပ်သွား မလို့ ကြံလိုက်တယ်၊ အဲဒီအချိန်ပဲအဲဒီအချိန်ပဲ လူသံ ကြားလိုက်လို့  အုန်းပင် တပင် အကွယ်က ချောင်းကြည့်လိုက််တော့ လူနှစ်ယောက် ကြွပ်ကြွပ်အိပ် ပလတ်စတစ်အိပ် တွေ ဆွဲ လို့ အဲဒီ ဘန်ဂလို ဆီ သွားနေကြတယ်။ နောက်တော့ ဘန်ဂလို တံခါးဖွင့် ပြီး ဝင်သွားကြတယ်။ အတွင်းထဲက မီးတွေ လင်းလာတာကို ပြတင်းပေါက်၊ နဲ့ နံရံ တွေ ကြားက အလင်းရောင် တိုးထွက်လာလို့ သိလိုက်ရတယ်။

လူအရိပ်အခြေ ကြည့်ပြီး အဲဒီ ဘန်ဂလိုနားကို တိုးကပ် သွားလိုက်တယ်။ သွားရင်းက ကိုယ့် ဘန်ဂလို ရှေ့ နားမှာ ဘိနပ်ချွတ်ထားခဲ့လိုက်တယ်။ သဲ ထဲမှာ ဆိုတော့ သစ်ရွက်တို့ သစ်ကိုင်းခြောက်တို့ မနင်းမိလို့ ကတော့ အသံ လုံးဝ မထွက်ဘူး။ ကြမ်းက ကျနော့် ခါးအမြင့်လောက် ရှိတယ်ဆိုတော့ ဘေးနံရံ ထရံပေါက် ကချောင်းရင် အတော်ပဲ ပြတင်းပေါက် က ကျတော့ လည်း ကျနော့် ခေါင်းထက် မြင့်တဲ့ နေရာမှာ ရှိနေတယ်။ မတ်တပ်ရပ် ချောင်းရုံပဲ ခါးတောင် ကုံးစရာ မလို။ 

သစ်ပင်ရိပ်ကျပြီး မှောင်မဲ နေတဲ့ နေရာ မှာ နံရံနားကပ်လိုက်တယ်။ ကျနော် ဝတ်ထားတာကလည်း အပေါ်က ဟုဒီ အမဲ ကို ခေါင်းပေါ် ခြုံ ထားတာ အောက်က လည်း ပုဆိုးက အရောင်ရင့် ဆိုတော့ လူက အမှောင်ထဲ ပျောက် နေတာ။ ဘန်ဂလိုနံရံ က ဝါးထရံ ဆိုတော့ ချောင်းစရာ အပေါက် တွေက တော့ များမှ များ ၊ ဒါပေမဲ့ အပေါက် လေးတွေက သေးတယ်။ အထဲ ကို ချောင်းကြည့်လိုက်ပြီး တခန်းလုံး မြင်နိုင်မဲ့ နေရာလောက် က အပေါက်ကို သစ်ကိုင်းစလေး ကောက်ပြီး အသာထိုးချဲ့ လိုက်တယ်။

အခန်းက ကျနော့် အခန်းလိုပါပဲ ဘန်ဂလိုလေး တခုလုံးကို တခန်းပဲ လုပ်ထားတာ၊ စတူဒီယိုရုန်း လို့ ခေါ် မှာ ပေါ့။ အခန်းထဲမှာ စားပွဲတလုံး ကုလားထိုင် နှစ်လုံး နဲ့ ကုတင်တလုံး ပဲ ရှိတယ်။ နောက် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ပေါ့။

ကျနော်ချောင်းတဲ့အချိန်မှာ စုတို့နှစ်ယောက်က သူတို့သယ်လာတဲ့ အထုပ်တွေကို စားပွဲပေါ်တင် ပြီးတော့ ဦးယူစွတ်က ကုလားထိုင်တလုံးပေါ် ထိုင်နေတယ်။ စုနွယ်လင်းက သူ့ခရီးဆောင်အိပ် ကိုဖွင့်ပြီး အဝတ်အစားတွေ ကိုမွှေနေတယ်။

" ဆရာမ အေးဆေးနားပါဦးဗျ ဘာတွေရှာနေတာလည်း"

" ရေချိူးပြီး ဝတ်ဖို့လေဦးရဲ့"

" ဟောဗျာ ဒီမှာနှစ်ယောက်ထဲ ရှိတာဘာ တွေများ အထူးအထွေ ဝတ်စရာလိုလို့လဲ"

" လိုတာပေါ့ ဦး ကက စု ကိုလှလှပပလေးမြင်ရအောင်ပေါ့"

" အမလေး ဦးမျက်စေ့ထဲမှာ စု ကဘယ်လိုနေနေ လှပြီးသားပါ"

" ကဲ ပါ အပိုတွေ ပြောမနေပါနဲ့ ဝယ်လာတဲ့ သောက်စရာ တွေ သောက်ထားလိုက်ဦး ခနလေး စု ပြန်လာမယ်"

ဦးယူစွတ် ကြိးက ပြုံး ပြီးတော့ ခုန ပလတ်စတိတ်ထုတ်ထဲက ပုလင်း တွေ ခွက်တွေ ထုတ်တယ်။ အမလေး တယ်ဟုတ်ပါလား ဘလက်လေဘယ် တလုံး နဲ့ ရေခဲ့ ထုတ်တောင်ပါလာသေးတယ်။ အာလူးကြော်တထုပ် ဖေါက်ပြီး ဝီစကီ တခွက် နဲ့ ဦးယူစွတ်က ငြိမ့်နေတုန်း စုနွယ်လင်း က ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ မဝင်ခင် အိပ်ယာပေါ ညဝတ် အင်္ကျီ ကလေး လွှမ်းတင်ထားခဲ့တယ်။ ပန်းနု ရောင် အပါးလေး၊ ကျနော် တောင် တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ ဘယ်တုန်းက ဝယ်ထားတာလည်း မသိဘူး။

ကျနော် လည်း ဘေးဘီ ကြည့်လိုက်တယ်၊ ညလည်း မှောင် နေပြီ ဆိုတော့ လူရိပ်လူခြေ ကလုံးဝ မရှိတော့ ဘူး။ ကျနော့် နေရာက အရိပ်ကျတော့ လူလည်း မမြင်နိုင်ပါဘူး။ ‌နောက်ပြီး ခြုံပုတ်ကြီး တခု က မလှမ်း မကမ်း မှာ ဆိုတော့ လူသံကြားရင်လည်း ပြေးကပ် ပုန်းလို့ ရတာပဲ လို့ တွက်ထားလိုက်တယ်။ ဦးယူစွတ်က စားပွဲပေါ် မှာ စားစရာ သောက်စရာ တွေပဲ တင်ထားပြီး ကျန်တာတွေကို ကြမ်းပြင်မှာ ချထားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အရက် ကို စိတ်ပြေ နပြေ သောက်နေတယ်။ အရက် နှစ်ခွက် လောက် အကုန်မှာ ကျနော့် မိန်းမ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ်။ ရေချိုးပြီးကာစ မို့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ တထည်ကို ရင်လျား ပြီး နောက်တထည်နဲ့ ခေါင်းက ရေစို ဆံပင်တွေကို သုတ်ရင်း ထွက်လာတယ်။ ခေါင်းလည်း လျှော်လာလိုက်သေးတယ်။ ဦးယူစွတ်က ပြုံး ပြီး စုနွယ်လင်း ကို ကြည့်နေတယ်။ စုနွယ်လင်း က ခေါင်းက ဆံပင်တွေ ‌ခြောက်သလောက် ရှိမှ ကုတင်နား သွားပြီး ညဝတ် ဂါဝန်လေးကို ဝတ်မလို သွားကိုင်တယ်။

" ဟေ့ ဘာလုပ်မလို့လဲ"

ဦးယူစွတ်က လှမ်းမေးလိုက်တော့

" ဒီဟာလေး ဝတ်မလို့လေ"

" မဝတ်နဲ့ ဦး ဒီကို ခနလာခဲ့ဦး"

" ဟင် ဘာလုပ်မလို့လဲ ဦးကလည်း"

စုနွယ်လင်းက ပါးစပ်က သာ ပြောနေတာ လူကတော့ ခုန ခေါင်းသုတ်နေတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ချထားခဲ့ပြီး ဦးယူစွတ် ဆီကို လျှောက်သွား တယ်။ ဦးယူစွတ်က သူ့အနား ရောက်လာတဲ့ စုနွယ်လင်း ကို ခါးလေးက ဆွဲ ပြီး သူ့ ပေါင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ စုနွယ်လင်း ကလည်း ကလေး မလေး လိုပဲ သူ့ ပေါင် ပေါ် ကို ဝင်ထိုင် လိုက် တယ်။

" ဒီတိုင်းလေး လည်း လှနေတာကို ဘာမှ ဝတ်စရာ မလိုပါဘူး ဆရာမရယ်"

" ခစ်ခစ်"

လက်က လည်း တကယ့်ကို သွက်တဲ့ အဖိုးကြီးပါ။ စုနွယ်လင်း သူ့ ပေါင်ပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ သူ့လက်တဖက်က စုနွယ်လင်း ရင်လျှားထားတဲ့သဘက် အောက်က နေ ပေါင်ကြားထဲ ဝင်သွား ပြီး ပါးစပ်က စုနွယ်လင်း နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်း နေတယ်။ စုနွယ်လင်း ကကိုယ်လေး တွန့်လိမ်ပြီးတော့ ဦးယူစွတ် ခေါင်းကို ပြန်ကိုင်ရင်း အနမ်းတွေ ပြန်တုံ့ ပြန်နေတယ်။ ဦးယူစွတ် လက်နောက်တဖက်က ရင်ဘတ်မှာ စည်းထားတဲ့ သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်တော့ စုနွယ်လင်း တယောက် မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံး တီး ကြီး ဖွေးကနဲ ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဥိးယူစွတ်လက်တွေက စုနွယ်လင်း နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ရင်း က နူတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ် စုပ်နမ်း နေကြတယ်။ 

ခနကြာတော့ မှ အနမ်းချင်း ခွာလိုက်ပြီး ဦယူစွတ် က သူသောက်နေတဲ့ ဝီစကီ ခွက်ကို ကောက် ယူပြီး စုနွယ်လင်း ကို လှမ်းပေးတယ်။ စုနွယ်လင်း က ခေါင်းကို ယမ်း ပြပေမဲ့ နည်းနည်းပါ လို့ ထပ်ပြော တော့ စုနွယ်လင်း က ယူပြီး နည်းနည်း သောက်လိုက်တယ်။ ကျနော့် မိန်းမ က တရုပ်မ ပီပီ အရက် ကတော့ သောက် တာမဆန်း ပေမဲ့ များသော အားဖြင့် တော့ ဝိုင်ပဲ သောက်တယ်။ အရက် အပြင်းလည်း တခါတလေတော့ ရေ ဆော်ဒါ များများ ရော ပြီး သောက်နိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ နည်းနည်းပါ။ အခု ကတော့ ဦးယူစွတ် ရဲ့ ဝီစကီ အွန်သည်ရော့ ခေါ် မဲ့ ရေခဲ ပဲ ထည့် ထားတဲ့ ဝီစကီ ကို မော့ သောက်လိုက်တာ ကျနော် တောင် အံ့အားသင့် သွားရတယ်။ ချက်ခြင်း ပဲ ဖြူဖွေး နေတဲ့ မိန်းမ ရဲ့ မျက်နာ ရဲတက်လာတယ်။ မိန်းမက နောက်တော့ ဦးယူစွတ် အဝတ်အစား တွေကို သူကိုယ်တိုင်ပဲ ချွတ်ပေးတယ်ဗျာ၊ နောက် ဦးယူစွတ် လက်ကို ဆွဲလို့ ကုတင်ဆီ သူပဲ ခေါ် လာတယ်။ ဦးယူစွတ် ရဲ့ အသားမဲမဲ ရင်ဘတ်လက်မောင်းပေါင်လုံးတွေ မှာလည်း အမွေးတွေက ထူထူ။ ဝက်ဝံကြီးကျနေတာပဲ။ ဘိုက်ကလည်း ပူလို့။ လီးကြီးကတော့ ထောင်မတ်နေလိုက်တာ ဒစ်ဖူးကြီး ကားကား နဲ့။      

စုနွယ်လင်းက ဦးယူစွတ် ကို အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဦးယူစွတ်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဝင်ပြီး ပုဆစ်တုတ် ထိုင်လိုက်တယ်။ အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးမဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီး ကို သူ့ လက်ကလေး နဲ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက် တချက် နှစ်ချက်လောက် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တယ်။ သူ့ ရဲ့ ချစ်စရာ ကောင်းလှတဲ့ ပါးချိုင့် ပြုံးလေး နဲ့ ဦးယူစွတ် ကို ပြုံးကြည့်ရင်း ကမှ ခေါင်းလေးကို ငုံ့ ပြီး ဒစ်ဖူးကြီးကို လျှာလေး ထုတ်လို့ လျှက်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ လည်း သူ့ နူတ်ခမ်းလေး ကို စေ့ ပြီး ခေါင်းကို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ပုလွေ ကောင်းကောင်းပေးတော့ တာပေါ့၊ 

ဦးယူစွတ် ကလည်း ပြုံးပြုံးကြီး နဲ့ သူ့ ကို ပုလွေပေးနေတဲ့ ဆရာဝန်မ လှလှလေး ကို ငုံ့ကြည့်နေတယ်။ ခုနမှ ရေချိုးခေါင်းရှော်ထားလို့ မခြောက်တခြောက်ဖားလျားကျနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သူ့ လက်နဲ့ ထိုးဖွ ကစား နေတယ်။ စုနွယ်လင်း ပုလွေ ပေးတာက မှ ရက်ရက်စက်စက်ပဲ ကျနော့် တုန်းက မလုပ်ပေးဖူးတဲ့ ဟာတွေ ပါ လုပ်နေတာဗျာ၊ လီးတန်ကြီးကို မပြီး ဘောကြီးတွေကို ပါ တပြွတ်ပြွတ်စုပ် နေတာ၊ ဒီနူတ်ခမ်းကို ကျနော် အားရပါးရ စုပ်နမ်းခဲ့ဖူးတာကို တွေးမိပြီး အံချင်သလို တောင် ဖြစ်သွား တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့် လီးက တော့ မတရားကို တောင် နေတာပဲဗျာ။

ကျနော့် မိန်းမ ဒီလောက် အကြာကြီး စိမ်ပြေနပြေ  လီးစုပ် ပေးနေတာကို ဒီတခါပဲ တွေ့ဖူးသေးတယ်ဗျာ။ ကျနော် သာဆို ခနလေး နဲ့ လရည်တွေ ထွက်ကုန်လောက်ပြီ၊ ငတ ကြီးက တော်တော် ထိန်းထားနိုင်တာပဲ။ စုနွယ်လင်း က အားရအောင် ပုလွေ ပေးပြီးမှ ပဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဦးယူစွတ် ရဲ့ လီးတန်မဲမဲ ကြီးက စုနွယ်လင်း တံတွေး တွေနဲ့ စိုစွတ်ချောပြောင်နေတယ်။ မတ်ထောင်နေလိုက်တာကလည်း လွတ်လပ်ရေး ကျောက်တိုင်ကြီးလိုပဲ။ ဒစ်ဖူးက မချွန်ပဲ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေတာပဲ ကွာတယ်။ စုနွယ်လင်းက ဦးယူစွတ်ခါး နေရာလောက်ကို ခွပြီး မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။ 

ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချတယ်။ ဦးယူစွတ်က သူ့ လီးကြီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး စုနွယ်လင်း စောက်ဖုတ်ဝ ကို တည့် အောင် ချိန်ပေးထားလိုက်တယ်။ လီးကြီးက စုနွယ်လင်း စောက်ဖုတ်ဝ ကနေ ဖြည်းဖြည်း ချင်း တိုးဝင်သွားတယ်။ စုနွယ်လင်းက မျက်စေ့ ကို စုံမှိတ်ပြီး မျက်နာလေး မဲ့တဲ့တဲ့ ပေမဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကို ထိုင်ချတယ်။ လီးကြီး တချောင်းလုံး အဆုံး ထိ ဝင်သွား တော့ စုနွယ်လင်း မလှုပ်မရှားသေးပဲ ငြိမ်ပြီးထိုင်နေတယ်။ ပါးစပ်က လည်း ငြီးသံလေး ထွက်လာတယ်။

" အားးး ရှီးးးးး ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်...ဦးးဟာကြီးး က ကြီးးလိုက်တုတ်လိုက်တာ"

" ဆရာမက မကြိုက်လို့လား ဟဟ"

" ဟွန့် မကြိုက်ပဲ ဒီအထိ လိုက်လျော နေပါ့ မလား"

" ကျနော် တောင် ခုထိ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အိပ်မက်လို ထင်မိနေပါတယ် ဆရာမရယ်"


``````````````````````````````

(08)

" သွား သူ ပိုပြီ၊ အဲလို မျိုးတွေ မြှောက်မြှောက်ပြီးတော့ လူကို ရစရာ မရှိအောင် လုပ်နေတယ်"

ဦးယူစွတ်လက်တွေက စုနွယ်လင်း နို့တွေကို တဖက်တလုံးကိုင်လို့ဆုပ်နှယ်ပေးနေတယ်။

" တကယ်ပါ ဆရာမရယ် ဖြစ်နိုင်လို့ကတော့ ဒီဆရာဝန်မ ချောချောလေး ကို ကျနော့်မယား အဖြစ်ယူထားချင်တာပေါ့"

" အမလေးသွားပါ၊ သူ့မယားကြီး ဘယ်နားသွားထားမှာလဲ"

" အဲဒီ မယားကြီး ကို လက်ဖျားနဲ့မထိတာတောင်ကြာ လှပါပြီ ဆရာမရဲ့"

" အမယ် ဒီကလည်း ကိုယ့်လင် ကြီး ကို သူပြောသလို တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ပဲ ပေး ထိတာပါနော် ဟွန့်"

ဟိုက် ခုမှပဲ ကျနော့်မိန်းမ ကျနော့်ကို ဘာကြောင့် တနင်္ဂနွေ တစ်ရက်ပဲ ပေးလိုးတယ် ဆိုတာ အဖြေထွက်တော့တယ်။

စုနွယ်လင်းက ခုန ဦးယူစွတ် ပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပုံစံကနေ ဒူထောက်ပုံစံ ပြောင်းလိုက်တယ်၊ ပြီးမှ ရှေ့ကိုနည်းနည်း ကုံး သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဦးယူစွတ် ရင်ဘတ်ပေါ် ထောက်လိုက်တယ်။ ဒူး နဲ့လက် ကိုအားပြုလို့ သူ့ဖင်ကို နည်းနည်းကြွလိုက်ပြန်ချလိုက်နဲ့ မြင်းစီးသလို လိုးပါတော့တယ်။ ခုန သောက်လိုက်တဲ့ အရက်ရှိန်ကြောင့် ရဲနေတဲ့မျက်နာလေးက မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ရမက်သွေးပါရော နေတော့ အရမ်းကိုလှ အရမ်းချစ်စရာကောင်းနေပါတယ်။ ထန်လင်းနေတဲ့ အခန်းမီးရောင်အောက်မှာ ဖြူဖွေးနေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခု နဲ့မည်းနက်နေတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ နှစ်ခုတို့ ယှက်နွယ်နေတာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာပါ။ မဲနက်နေတဲ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးက ဖြူဖွေးနေတဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားက စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာ အသည်းယားစရာ အဲဒီစောက်ဖုတ်ပိုင်ရှင်က ကိုယ့်မိန်းမ ဖြစ်နေတာ တောင် လီးတောင်နေတယ်ဆိုတော့၊ ကျနော်ဟာ အမေပြောသလို ကပ်ကိုးစစ်စစ် ဖြစ်နေပြီပေါ့။

နောက်တော့ စုနွယ်လင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြမ်းလာတယ်။ ဦးယူစွတ်ကတောင် စုနွယ်လင်း လက်မောင်း နှစ်ဘက် ကို ဆုပ်ကိုင်ထိန်းပေးထားရတယ်။ စုနွယ်လင်း ကိုယ်လေး ဦးယူစွတ်ပေါ် အှောက်လျက် ထပ်ကျသွားတယ်။ ကိုယ်လုံးလေးလည်း တုံခါသွားတာတွေ့ လို့ သူပြီးသွားတယ် ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ဦးယူစွတ် က သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်လျက်ကျလာတဲ့ စုနွယ်လင်းကိုယ်လုံးလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားပြီးငြိမ် နေကြတယ်။

စုနွယ်လင်းအမောပြေလောက်မှ ဦးယူစွတ်က စုနွယ်လင်း ကိုဖက်ပြီး တပတ်လှိမ့် လိုက်တော့ သူကပေါ် စုနွယ်လင်းကအောက် ဖြစ်သွားတယ်။ စုနွယ်လင်းကို ဖက်ထားရာက လွှတ်လိုက်ပြီး ဒူးတုတ်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီးက စုနွယ်လင်း စောက်ဖုတ်ထဲကတဝက်လောက် ထွက်လာတယ်။ ကျနော်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဘဲကြီးကမပြီးသေးတာ။ သူ့လီး မဲတုတ်တုတ်ကြီး မှာ စုနွယ်လင်း စောက်ရည်တွေနဲ့ မီးရောင်အောက် လဲ့နေတယ်။ ပြီးမှ စုနွယ်လင်း ပေါင် နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး အသားကုန်ဆောင့် လိုးတော့တာ ပါပဲ။ 

အခုလေးတင်ကမှ ပြီးထားတဲ့ စုနွယ်လင်း တစ်ယောက် မကြာခင်ပဲ ငြီးသံတွေအကျယ်ကြီးနဲ့ စိတ်တွေပြန်ထာပုံရပါတယ်။ ကျနော် လည်း ပုဆိုးအောက် လက်နှိုက်လို့ ဂွင်းထုနေမိပါပြီ။

အဲဒီ အချိန်မှာပဲ လူတစု စကားတပြောပြောနဲ့ လမ်းလျောက်လာသံ ကြားတာနဲ့ ခုနကြည့်ထားတဲ့ ချူံဘုတ် နားကပ် ခိုနေလိုက်ရတယ်။ လူသုံးယောက် စကားတပြောပြော နဲ့ လျောက်လာပြီး ဘန်ဂလို အနောက်ဘက်က ဖြတ်လို့ တခြားဘန်ဂလိုစီ သွားနေကြတာပါ။ သူတို့တော်တော်လှမ်းလှမ်းရောက်မှ ပဲ ကျနော်လည်း စုနွယ်လင်းတို့ကို ပြန်ချောင်းမိတော့တယ်။ ဟိုက် သူတို့ က ပြီးသွားလို့ တစ်ယောက် နဲ့ တစ်ယောက် တောင်ဖက်အိပ်နေကြပြီ။ ကျနော် ချောင်းနေတဲ့ နံရံ က ကုတင် နဲ့ ဝေးတဲ့ အခြမ်း က ဆိုတော့ သူတို့ တီးတိုး စကားပြောနေရင် သေခြာ မကြားရတော့ ဘူး၊ အဲဒါနဲ့ လူအရိပ်အခြေ ကြည့်ရင်း ဘန်ဂလို တခြားဘက် အခြမ်းကို ပတ်သွားလိုက်တယ်။ အဲဒီဘက်နံရံ က ကုတင်နဲ့ ကပ်ရက် ဆိုတော့ သူတို့ တီးတိုး ပြောရင်တောင် ကြားရတယ်။

ကျနော် သူတို့ ကုတင်နား ကပ်ရက် နံရံနား ရောက်တဲ့ အထိ တောင် သူတို့ နှစ်ယောက်က တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် ဖက်ပြီး နားနေကြတုန်းပဲ၊ အိပ်များ ပျော် သွားကြပလားလို့ ကျနော် က ထရံပေါက် ကနေ သေခြာ ချောင်းကြည့် တော့ မအိပ်ဘူးဗျ။ ဦးယူစွတ်က ကျနော့် မိန်းမ ဆံပင်လေး တွေကို ပွတ် ဆော့ ပေးတာ၊ သူတို့ ကိုယ်နှစ်ခု က ပူးကပ် နေပြီးစုနွယ်လင်း ပေါင်လုံး တလုံးက ဦးယူစွတ် ပေါင် တလုံး ပေါ် တင်ထားတာမို့ ဦးယူစွတ် လီးက ကျနော့် မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားတယ်လို့ တွေးမိတာပဲ။

ဦးယူစွတ်လက် က စုနွယ်လင်း ဆံပင် ကနေ ကျောပြင်လေးကို ပွတ်ပေးရင်းက ဖင်လုံး တွေ ပေါ် ရောက်သွား ပြီး ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်နှယ်ပေးနေတယ်။

" ချစ်လိုက်တာ ဆရာမ ရယ်၊ ဆရာမ ယောက်ျား က အရမ်း ကံကောင်းတဲ့ သူပဲနော်"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ဦးရဲ့ ၊ ဦးက တောင် ကျမ ယောက်ျား ထက် ပို ပြီး လုပ်ခွင့် ရနေတာကို"

" ဒါပေမဲ့ ခု လိုမျိုး ဆရာမ ကို ဖက်အိပ်ဖို့ ကို သူက ညတိုင်း လုပ်နိုင်တယ်လေ"

" အမလေး ဦးပို ကြီး သူက ဖက်ပဲ အိပ်ချင်တာ ကျနေတာပဲ"

" ဖက်လည်း အိပ်ချင်တယ်၊ လိုးလည်း လိုးချင်တာပေါ့ ဆရာမရယ်"

" ခုချိန်ထိ ဆရာမ ခေါ် နေတုန်းလား ဦးကလည်း"

" ဟုတ်သားပဲ ခု တပတ် ဆရာမ က ကျနော့် မိန်းမ ဖြစ်မှာနော် ဟိ၊ မိန်းမ ရေ"

" ရှင်..ရှင့် ယောက်ျားကြီး"

နားထောင် ရတာ ကျနော် ရင်ဘတ်တောင် အောင့် တယ်၊ စုနွယ်လင်း တကယ်ပဲ ဒီဘဲကြီး ကို ခိုက်နေတာလား၊ ကာမဆန္ဒ အတွက် ပဲ သူ ပါးစပ်က ပြောနေတာလား။ ဝေခွဲမရတော့ ဘူး။

" အဟီး ခေါ်လို့ လည်း ကောင်း၊ နားထောင်လို့ လည်း ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရာ"

" ဟွန့် သူ့ဟာကြီး က မာလာ ပြန်ပြီ၊ လုပ်လည်း လုပ်နိုင်တဲ့ ယောက်ျား ပဲ"

" ဒီလောက် ဖြူဖြူ နုနု ချောချော ကိတ်ကိတ် ဆက်ဆီ မိန်းမ လေး ရထားတာမှ တန်အောင် မလုပ်နိုင်ရင် အဲဒီလီး ဖြတ်ပြစ်ဖို့ ပဲ ကောင်းတော့ မှာပေါ့ မိန်းမရဲ့"

" တော်ပါ အလကား ရတိုင်း တအားလိုးနေတာ မိန်းမ စောက်ဖုတ်တောင် ဘလပိုင် လိုက်နေပြီ"

" အဲဒါဆိုလည်း နောက်ပေါက် ကို လိုးပေးမယ်လေ"

" အမလေး အဲဒါရော အလွှတ်ပေးလို့လား သွားပါ"

သူတို့ ပြောနေတာ တွေ နားထောင်ပြီး ရင်က နာလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ လီးကလည်း တောင်လာတယ်။ ပုဆိုးကို မ လှန်ပြီး အောက်က လက်လျိုလို့ လီးကို စုပ်ကိုင် ထားလိုက်မိတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်က အတိုင်အဖေါက်က လည်းညီတယ်၊ ပါးစပ် နဲ့ တောင် ပြောစရာ မလိုတော့ ဘူးလားမသိဘူး။ ဦးယူစွတ်က လှဲနေရာက ကုန်းထ လိုက်တာနဲ့ စုနွယ်လင်းက လည်း လေးဘက်ထောက် ကုံးပြီးသား၊ စုနွယ်လင်းက လေးဘက်ထောက်ရာက သူ့ဖင်ကြိးကို ကော့ ပေးထားတယ်။ ပြူးထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး အဝ မှာ ဦးယူစွတ်က သူ့ လီး မဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီးကို တေ့ ပြီး ထည့်လိုက်တာ၊ ဒီတခါတော့ အနီးကပ် ကို မြင်လိုက်ရတယ်ဗျာ။

ဆောင့်ချက်တွေက လည်း ပြင်း တဖုန်းဖုန်း နဲ့ ကို ဆော်တာ၊ အဲလို မျိုး ကို နားလိုက် ဆော်လိုက် ပုံစံ ပြောင်းလိုက်နဲ့ တညလုံး နီးပါးပဲ။ နောက်ဆုံး သူတို့ အိပ်ပျော် သွားတော့ မှ ကျနော်လည်း ကိုယ့် ဘန်ဂလို ကိုယ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တော့ တယ်။ ချောင်းရင်း နဲ့ ထုလာခဲ့လို့ လရည်တွေ လည်း ထွက် ပြီး ပြီးသွားခဲ့ တယ်။ မနက်ကျ တော့ တော်တော် နဲ့ မနိုးဘူး။ နိုးလာတော့ လည်း သူတို့ နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးမှာ စိုးလို့ အပြင်မထွက်ရဲ ဘူး။ 

ဝယ်လာတဲ့ အခြောက်အခြမ်း စားစရာလေး တွေ စားရင်း က သူတို့ ဘန်ဂလို ဘက်ကို ချောင်း ရတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကမ်းခြေ ဘက်ကို ထွက်သွားတာ တွေ့တော့ အဝေးက နေပဲ လိုက်ချောင်း မိတယ်။ ရေထဲ မှာ လည်း သူတို့ ကဲနေကြတာ၊ အဝေးကနေပဲ မှန်ဘီလူး နဲ့ ချောင်းကြည့်နေရတယ်။ နေ့ခင်းဘက်တော့ ဘန်ဂလို အနား မကပ်ရဲ ဘူး။ သူတို့ မသိတောင်မှ အခြားလူတွေ ၊ ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းလေး တွေ သွားလာ နေကြတာ ဆိုတော့ ကိုယ့်ကို မသင်္ကာ ဖြစ်မှာ စိုးမိတယ်လေ။

ညာဘက် ရောက်ရင် သာ ပထမဆုံး ညကလို သွားသွားချောင်း ရတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်က တကယ့်ကို ဟန်းနီးမွန်း ထွက်လာတဲ့ ရကာစ လင်မယား စုံတွဲ ကျနေတာပါပဲ ဗျာ။ ငတ ကြီးက အတော် ကို ဆော်တာဗျ။ နေ့ခင်းဘက်တွေ မှာ ဘယ်လောက် လိုးသလဲ မသိရပေမဲ့ ညဘက် မှာတော့ အနည်းဆုံး သုံးချီ။ တခါတလေ ဖင်လည်း လိုးတယ်။ စောက်ဖုတ်လိုး ရင် လည်း ဒီငတကြီးက လရည်တွေကို ကျနော့် မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ မှာ ပဲ ညှစ်ထုတ်ခဲ့တာ။ မိန်းမ ကတော့ ဆေးကြိုသောက်ထားမှာပဲ လို့ ကျနော် တွက်ထားခဲ့ပါတယ်။

အဲဒီ ခရီးစဥ် က ပြန်လာပြီးတော့ မိန်းမ က ဘာမှ မထူးခြားသလိုပါပဲ။ ကျနော် ကသာ ကိုယ့် အတွက် ခွဲတမ်း ပေးထားတဲ့ တနင်္ဂနွေ နေ့ မှာ မိန်းမကို တန်အောင် လိုး။ ကျနော် ရက်တွေမှာတော့ အမေ့ ကို လိုး ပေါ့။

အဲဒီ လိုနေရင်းက တစ်လလောက် အကြာမှာ စု ကိုယ်ဝန် ရှိလာတယ်။ ကျနော် ကတော့ မျက်လုံးပြူးရပြီပေါ့၊ ကျနော်က တပတ် မှာ တနင်္ဂနွေ တရက် ပဲ လိုးတာ၊ ဦးယူစွတ်က တပတ်ကို ငါးရက် လိုးနေတာ၊ တော်ကြာ သူ့ ခလေး ဖြစ်နေရင် ဘယ်လို လုပ်ရမလဲပေါ့။ ပိုဆိုးနေတာက ကျနော်တို့ က တရုပ်တွေ၊ စုနွယ်လင်းက လည်း ဖြူဖွေးစွတ်နေတာ၊ တော်ကြာ အညိုလေး မွေးလာရင် ဘယ်လို လုပ်မလဲပေါ့၊ စု ကို ကြည့်ရတာကတော့ ဘာမှ မပူသလိုပဲ၊ ဒါပေမဲ့ စု က ပထမ ကိုယ်ဝန်တုန်းက လိုပဲ အစပိုင်း သုံးလ လောက်မှာ ဦးယူစွတ် ရော ကျနော့် ကိုရော ဘယ်သူ့ မှ ပေးမလိုး ဘူး။ 

နောက်ကိုယ်ဝန် ရင့် လာမှ ကျနော်တို့ လိုးကြရတယ်။ ဒီတခါ တော့ အိမ် မှာ ယောက်ခမ ကြီး လည်း ရောက်လာနေတယ်။ ကျနော် က မိန်းမ သုံးယောက် နဲ့ အလှည့် ကျပေါ့။ တကယ့်မိန်းမ ကိုတော့ တနင်္ဂနွေ တရက် ပဲ လိုးရတယ်။ ယောက်ခမ နဲ့ အမေ နဲ့ကိုတော့ တရက် စီ လှည့် လိုးရတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်က လည်း ကျနော့် လိုအပ် ချက်ကို ဖြည့်ဆည်း ပေးရှာပါတယ်။            

အဲလို နဲ့ တကယ် ကိုယ်ဝန် ရင့်လာပြီး မွေးကာနီး တလလောက် ကျတော့ မိန်းမ က ဆေးခန်း မသွားတော့ ဘူး။ သူ့ သူငယ်ချင်း ဆရာဝန် တစ်ယောက်ကို ခန အစားထိုး ပြီး ဆေးခန်းထိုင်ခိုင်း စေတယ်။ ဆေးခန်းကို လည်း အချိန် နည်းနည်း ပဲ ဖွင့် တယ်။ လာနေကြ လူနာတွေကို မိတ်မပျက် အောင် သဘောလောက်ပါ။

အဲတော့ ကျနော် လည်း ဆေးခန်းမှာ တပ်ထားတဲ့ ကင်မရာတွေ တောင် မကြည့်ဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ တစ်နေ့ ပျင်းပျင်း ရှိတာနဲ့ အခု လက်ရှိ ဆရာဝန် ဘာတွေ လုပ်နေသလဲ ကြည့်လိုက်တယ်။ ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား မရှိပါဘူး။ အဲဒါနဲ့ ရီကော့ဒင်း တွေကို နောက်ပြန်ရစ်ကြည့်လိုက်တော့ လားလား။ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်မှာ ကဲနေကြတဲ့ ဦးယူစွတ် နဲ့ နပ်စ်မ လေး တို့ကို တွေ့ ကြတော့ တာပဲဗျို့။ အသံ ပါ ထုတ်ပြီး နားထောင် လိုက်တော့ ဦးယူစွတ် ကြီးက နပ်စ်မလေးကို ကောင်းကောင်း လိုးပြီး နားတဲ့ အချိန်တွေ ကျရင် တော့ ကီး ပြစ်တာက သူလိုးဖူးသမျှ ထဲမှာ နပ်စ်မလေး က အကောင်းဆုံ ဖြစ်ကြောင်း။ 

နပ်စ်မလေး ကို ပဲ သူ အချစ်ဆုံး ဖြစ် ကြောင်း စသဖြင့် ပြောနေတာ။ နပ်စ်မလေးက သူနဲ့ ဆရာမ နဲ့ ဆိုရင်ရော လို့ ပြန်မေးသံ ကြားလိုက်ရတော့ ကျနော့် မှာ ခေါင်းတောင် နောက် သွားရတယ်။ ဟင်၊ နပ်စ်မ က ရော ဦးယူစွတ် ကျနော့် မိန်းမကို လိုးနေတာ ဘယ်ကတည်း ကသိနေတာလဲ။ ဒုက္ခပါပဲ ဆိုပြီး ကျနော့် မိန်းမ ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာ အတွက် စိတ်ပူ သွား မိ တော့ တယ်။

အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း အတော်ကြီး ကို စဥ်းစား ပြီးတော့ မှ မိန်းမ ကို ကျနော့် လက်တော့ နဲ့ ဆေးခန်းထဲ က ဦးယူစွတ် နဲ့ နပ်စ်မ တို့ ဗီဒီယို ကို ပြလိုက် ရတော့ တယ်။ မိန်းမ က စိတ် ကတော့ မာတယ်ဗျ။ ကျနော့် ကို အထုပ်အပိုး တွေ ပြင်ခိုင်း တယ်။ အမေ နဲ့ ယောက်ခမ တို့ ကို သူ မန္တလေး က သူ့ သူငယ်ချင်း ဆေးရုံ မှာ သူ သွား မွေး တော့ မယ် ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် မန္တလေး ကို တက်သွားပြီး သူ့ သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ နေကြတယ်။ သူ့ ဆေးခန်း က နပ်စ်မ ရော ဦးယူစွတ်ကို ရော အလုပ်ကထုတ်ပြစ်လိုက်တယ်။

နောက် ကလေး လေး မွှေးလာတော့ မိန်းကလေး၊ ရုပ်က ဘယ်လိုမှ ငြင်းမရတဲ့ ကုလားမလေး ပဲ။ မိန်းမ က ကျနော် တို့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ သူ ကလေး ပျက်ကျ တယ်ဆိုပြီး သတင်းလွှင့် ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ သူ့စိတ်တွေ ထိခိုက် နေလို့ ဆိုပြီး သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ နားဦးမယ် ဆိုပြီး ကျနော့် ကို ရန်ကုန်ပြန် အလုပ်လုပ်ခိုင်းတယ်။ နောက်တော့ စိတ် ကို ကုတဲ့ အနေနဲ့ ကလေး တစ်ယောက် မွေးစား လာတယ် ဆိုပြီးသူ့သမီး အရင်း ကို ခေါ် လာတော့ တာပါပဲ။

နောက်တော့ ဆေးခန်း ကို ပြန်ဆင်း ပြီး ကဏ္ဍ အသစ်တစ်ခု စတော့ တာပေါ့။ ကျနော့် ကိုလည်း သူက အရမ်းကို လေးစား ပြီး သူ့ အမှား တွေကို ဝန်ချ တောင်းပန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ က ကျနော် နဲ့ ဆို သူ့ အလို ဆန္ဒ တွေ မပြည့် ဝ ဘူး ဆိုတာကိုလည်း ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ဝန်ခံ လာတယ်။ ကျနော် ကလည်း ကျနော့် မှာ ကပ်ကိုးဖီးလ် ရှိနေတာ ကို ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ဝန်ခံ ပြီးတော့ သူ ဘာလုပ်လုပ် ကျနော် အားပေးတယ်။ ကျနော် က သူ့ ကို အကျွမ်းမဲ့ ချစ် နေပါတယ် ဆိုပြီး ပြောပြလိုက်တယ်။

ကျနော် က တခု ပဲ တောင်းဆို လိုက်တယ်။ ဒီတခါ ဖြစ်ရင်တော့ တတ် နိုင်သလော ကိုယ်ဝန် မရအောင် လုပ်ဖို့ နဲ့ ကိုယ်ဝန် ရအောင် လုပ်မယ် ဆိုရင်လည်း အနည်းဆုံး တော့ လူသူ မရိပ်မိ အောင် အသားအရောင်တူ တဲ့ တရုပ် လူမျိုး ထဲက ပဲ လုပ်ဖို့ အကြံ ပေးကြည့်တယ်။

ခု တော့ အားလုံး အဆင် ပြေနေပါပြီ။ တက္ကသိုလ် တက်နေတဲ့ ကျနော့် ညီလေး နဲ့ ဖြစ်ပြီး ကျနော် တို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းမှာ တောင် ညီလေးက သူ့ ကို ဝင်လိုး နေရင် ကျနော်က အမေ့ အခန်း ဖြစ်ဖြစ်၊ ယောက်ခမ အခန်း ဖြစ်ဖြစ် သွား အိပ်ပေးလိုက်တော့ တယ်။ မွေးလာတဲ့ ကလေး ကလည်း ကျနော့် ရုပ်နဲ့ သိပ်မကွာ ဘူး ဆိုတော့ ။ ကဲ ဘာပြောတော့ မလဲ။


အားလုံးကို လေးစားတဲ့


ထူးခြား။


ပြီးပါပြီ။ 



ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................