အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - Steven Job
သမီးကတော့ မိုးနှင်းဖြူပါ။ အသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီပေါ့။ အသားလည်းဖြူဖွေးပြီး အရပ်ငါးပေ ငါးလက်မရှိတယ်။ အခုတော့ ကျောက်ဆည်ဘက်က ရွာမှာနေပါတယ်။
သမီးက ကျောက်ဆည်ဇာတိလို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။သမီး မမွေးခင်ကတည်းက ရေစကြိုဘက်က ပြောင်းလာတာလို့ အဖိုးအဖွားတွေ မဆုံးခင်က ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဘာလို့ ပြောင်းလာတယ် ဆိုတာတော့ မသိဘူး။ အမေကမှတ်ပုံတင်ထဲမှာတော့ ဒေါ်ခင်နှင်းအေးဖြစ်ပြီး အသက်လေးဆယ်တော့ ကျော်နေပါပြီ။ ကျမကတော့ အမေနှင်းလို့ ခေါ်တယ်လေ၊၊
ငယ်စဉ်ကတည်းက အမေနှင်းက ကျမကို ဘယ် ယောင်္ကျားလေးနှင့်မှ မပတ်သက်ရဘူးလေ။ သူငယ်ချင်း ယောင်္ကျား လေးတောင် ကျမမှာမရှိဘူး။ ကျောင်းတက်တော့ ကျောက်ဆည်မြို့ တောမရွာအနီး တက္ကလိုလ်မှာ တက်ရတယ်။
ဘိုးဖွားလည်း မရှိတော့ဘူး၊အဖေက သမီး မမွေးခင်ကတည်းက ဆုံးသွားတယ်လို့ မေမေ ပြောတယ်လေ။ဒီတော့ စီးပွားရေးလုပ်မယ်သူ မရှိဘူးပေါ့၊ဈေးဆိုင်လေးရောင်းရင်း ဘဝကို ရပ်တည်ရတယ်။ ပထမနှစ်မှာ အမေနှင်း သိပ်နေမကောင်းဘူး။ဒါပေမယ့် သမီးကိုတော့ ကျောင်းတက်ခိုင်းမြဲ တက်ခိုင်းပါတယ်။ပထမနှစ်မှာပဲ မသန္တာ ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းနှင့် ခင်ခဲ့တယ်။မသန္တာက တကယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသမားပါ။မသန္တာက တခြားရွာကပါ။
အဆောင်မှာ နေပြီး ကျောင်းတက်တာပေါ့။ ပထမနှစ်မှာတော့ စက်ဘီးလေးနှင့်အတူ တက်ခဲ့ကြတော့ တော်တော်လည်း ခင်မင်ကြတယ်လေ။ သူက ဖုန်းလည်းရှိတယ်၊ ကျမ လိုချင်ပေမယ့် အိမ်စီးပွားရေးကြောင့် ဖုန်းမပူဆာခဲ့ပါဘူး။ ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့ ကျမအမေ ကျန်းမာရေးတော်တော် ညံ့လာတာပေါ့။ ပထမတော့အမျိုးသမီးရောဂါပေါ့။ သွေးဆုံးကိုင်တယ်လို့ ယူဆမိတာလေ။
နောက်တော့ အမေဗိုက်ထဲ အလုံးရှိနေတယ်တဲ့။ခွဲစိတ်မှ ပျောက်မှာ ဆိုတော့ ငွေကလည်းမရှိ၊ ကျမကျောင်းတက်ချင်တာတောင် ပျောက်သွားတယ်။ကျောင်းမတက်တော့ သန္တာ မေးတဲ့အခါလည်း အမှန်အတိုင်းပဲ ပြောပြမိတယ်။
“ မိုး နင် ဘာလို့ ကျောင်းမတက်တာလဲ ”
“ အေး..ဟယ် အမေနှင်း နေမကောင်ဘူးဟ၊ ငါစိတ်ညစ်လို့ မတက်ဖြစ်တာ ”
“ ဘာရောဂါတုန်းဟ ”
“ အေး သားအိမ်မှာ အလုံးတွေ့လို့ တဲ့ ”
“ ဟယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဟယ် ”
“ အေး..ဟယ်ငါလည်းခွဲစိတ်ကုသဖို့ ပိုက်ဆံမရှိလို့ စိတ်ညစ်နေတာ ”
“ အင်း..ငါလည်းမကူညီနိုင်တာ အားနားပါတယ်ဟယ် ”
“ ရပါတယ် နင်လည်းကျောင်းသူပဲ ဘယ်က ပိုက်ဆံရှိမှာလဲ ”
ဒီကြားထဲ စာမေးပွဲရှိလို့ ကျောင်းပြန်တက်ရတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သန္တာက ဆိုင်ကယ်အသစ်ကြီးနှင့် ကျောင်းမှာ တွေ့ရတယ်။ ကျမလည်း အံ့အားသင့်မိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့်ညနေမှာ သန္တာမက ဆိုင်ကယ်အသစ်ကြီးနှင့် အိမ်ကိုရောက်လာပြီး
“ မိုး နင့် အမေဆေးကုဖို့ ငါ ပိုက်ဆံလာပေးတာ ”
“ သူငယ်ချင်းရယ် အားနာစရာ ”
“ အားမနာပါနှင့် သူငယ်ချင်း ရော့ငါးသောင်း ”
“ နေပါစေ သူငယ်ချင်း ”
“ နင့် အမေဆေးကုဖို့ ယူသာထားစမ်းပါ ”
“ အေးဟယ် ကျေးဇူးပါပဲကွာ..ဒီညနေအမေ့ကို ဆေးခန်းပြလိုက်ပါ့မယ် ”
“ ငါတစ်ခုမေးချင်တယ်ဟာ.. ဆိုင်ကယ်အသစ်တွေ ဖုန်းအသစ်တွေနှင့် နင်ထီများပေါက်လို့လား ”
“ မဟုတ်ပါဘူး ငါနောက်မှ ပြောပြမယ် ”
“ ရပါတယ်ဟာ ”
စာမေးပွဲပြီးတော့ ညနေအမေနှင်း ဆေးခန်းပြန်ပြတယ်။နောက်နှစ်ပါတ်လောက်မှာ ဆေးရုံကြီးတက်ခွဲဖို့ ဆရာဝန်က ပြောတယ်။ ကျမလည်း တော်တော် စိတ်ညစ်သွားတယ်။ ဆေးဝယ်ဘာဝယ်နှင့် လက်ထဲ ပိုက်ဆံနှစ်သောင်းလောက်ပဲ ကျန်တယ်။ မိမိအပူကို သူငယ်ချင်းကို ပြောပြတော့။ သူငယ်ချင်းက
“ ငါ့မှာလည်း အဲလောက်မရှိဘူး၊ အင်းတစ်ခုတော့ ရှိတယ် ”
“ ဘာလည်းဟ ပြောစမ်းပါ ”
“ နင်ဘယ်သူ့မှ မပြောဘူးလို့ သစ္စာဆိုရင် ငါပြောပြမယ်"
“ ငါသစ္စာဆိုပါတယ်"
“ နင် ငါ့ကို ဆိုင်ကယ် အကြောင်းမေးတယ်မလား ”
“ အေး မေးဖူးတယ် ”
“ ငါလေ.အပျိုစင်ဘဝကို ရောင်းလိုက်တာ ”
“ သူငယ်ချင်းရယ် ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေဟာ ”
“ အေးလေ ငါလိုချင်တာ ရတော့ ငါကျေနပ်တယ် ”
“ အဲဒီ ဦးက ရုပ်ချော သဘောကောင်းပါ၊ သူ့ဆီကငါလိုချင်တာ အကုန်ရတော့ ငါ့ဆီကလည်း အကုန်ပြန်ပေးရတာပေါ့ ”
“ ဟယ်..ဘာတွေ အကုန်ပေးလိုက်ရတာလဲ ”
“ အပြာကားထဲက အတိုင်း အားလုံးပါပဲ ”
“ ငါမှ အပြာကား မကြည့်ဖူးတာ ”
“ ညံ့ပါ့ဟယ်.အေးလေ နင့်မှာဖုန်းမှမရှိတာ၊ငါ့ဖုန်းမှာ ပါတယ်။ ကြည့်လိုက် ”
“ ဟယ်အမလေး ရန်တုန်စရာကြီးပါလား၊ နင် အဲဒီထဲက အတိုင်းလုပ်ပေးရတာလား ”
ကျမလည်း သန္တာမ ပြသောအပြာကားကို ယူကြည့်ပြီး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ မေးလိုက်မိတယ်။
“ အကုန်လုံးပါပဲ .. ကြာတော့လည်း ဦးကိုတောင် စွဲနေပြီ ”
“ ရှက်စရာကြီးပါဟယ် ”
“ ရှက်မနေနှင့် လင်ရလည်း အဲဒါတွေ လုပ်ရမှာ ”
“ နင်က ဖင်ပါ ခံခဲ့တယ်ပေါ့ ”
“ အကုန်လုံးပါဆို ”
“ အမလေး ကြောက်စရာကြီး ဟီးဟီး ”
“ အေး နင်အခက်အခဲ ဖြစ်နေတယ်ဆို နင်စဉ်းစားပေါ့၊ နင်ကအရမ်းလှတယ်၊ မပြင်ပဲနေတာတောင် အရမ်းလှတော့ ဟိုက ပိုတောင် သဘောကျအုံးမယ်၊ ငါကူညီနိုင်တာဒါပဲစဉ်းစားပေါ့ ”
“ အင်း ဘယ်လိုမှလည်း မတတ်နိုင်ဘူး၊ ငါစဉ်းစားပါ့မယ် ”
“ ငါ မပြန်ခင်စဉ်းစား၊ပြီးမှ အဖြေပေး၊ဒီကြားထဲ ငါ တစ်ခေါက်လာခဲ့အုံးမယ် ”
ဆိုပြီး သန္တာ ပြန်သွားလေသည်။ ကျမမှာ သာစဉ်းစားရင်း ကျန်ခဲ့ရတာပေါ့။ သန္တာ ပြန်သွားတော့ မိုးတစ်ယောက် ရင်ထဲ မွန်းကျပ်ပြီး ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။သန္တာ ပြတဲ့ ဗီဒီယိုကားကို ကြည့်ရတာ မိုးမှာ ရင်တုန် ပန်းတုန်နှင့် အာတောင်ခြောက်မိတယ်လေ။ မတွေးဘဲနှင့်လည်း မြင်ယောင်မိတာ ခဏခဏပါပဲ။ မိမိပစ္စည်းမှာလည်းယားနေသလို ခံစားမိပါတယ်။ စမ်းကြည့်မိတော့လည်း စိုနေသလို ခံစားရလို့ ရှက်မိပါသေးတယ်။ တစ်ခါမှလည်း မကြည့်ဘူးပါဘူး။
လင်မယားတွေ တစ်ချို့ သမီးရည်းစားတွေ လုပ်တာကိုလည်း ကြားဖူးရုံလေးပဲရှိတာလေ။ မိုးအပျိုဝင်စတုန်းက မေမေပြောဖူးတယ်။
“ သမီး အပျိုစင်ဘဝဆိုတာ မိန်းခလေးတွေ အတွက် အရမ်း တန်ဘိုးရှိတယ်။ ဒါကြောင့် အိမ်ထောင်မကျမချင်းထိန်းသိမ်းရမယ်၊၊ မိမိခင်ပွန်းကိုပဲ မိမိအပျိုစင်ဘဝကို ပေးဆပ်ရမယ်။ အဲလို မဟုတ်ပဲ ချစ်သူဘဝမှာ စွန့်လွှတ်မိရင် အဲဒီလူနှင့် မဟုတ်ပဲ နောက်တစ်ယောက်နှင့်သာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရင် သမီးဘဝမှာ ပြဿနာတွေကြုံရနိုင်တယ်သမီး၊ အဲဒါကြောင့် မိမိကိုယ်ကို မိမိထိန်းသိမ်းပါ။ ဘယ်ယောကျ်ာလေးမှ စိတ်မချရဘူး၊ မရခင် ဖျာလိုလိပ် ခေါင်းပေါ်တင် ရပြီးဖျာလိုခင်းပြီး နင်းချေချင်ကြတာသမီးရဲ့ ”
မေမေ ဆုံးမခဲ့သလို ဘယ်ယောက်ျားလေးကိုမှ အရော မဝင်ခဲ့ဘူး၊ရည်းစားစကား လာပြောရင်တောင် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ငြင်းလွှတ်ခဲ့တာ၊ အခုတော့ သမီးမှာ ချစ်သူလည်းမဟုတ် လင်ယောက်ျားလည်းမဟုတ်တဲ့ သူဆီမှာသမီး အပျိုစင်ဘဝ စွန့်လွှတ်ရတော့မလား မေမေရယ်။
သမီးကြောက်တယ် မေမေ၊မေမေ မရှိရင် သမီးဘဝလောက အလယ်မှာ တစ်ကောင်ကြွက် ဖြစ်တော့မယ်။သမီး ဘာလုပ်သင့်သလဲ မေမေ။ မေမေမရှိရင် သမီးဘယ်သူ့ကို အားကိုးရမလဲ။ မေမေ အသက်ရှင်မှဖြစ်မယ်မေမေ။ အခုက သမီးလော်မာလို့ မဟုတ်ရပါဘူး။ မေမေအသက်ရှင်ဖို့ သမီးအပျိုစင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်မှာပါ။
ဒါမှလောကကြီးမှာသမီးနှင့်မေမေအသက်ရှင်လို့ရမယ်မြင့်မိုရ်တောင်ဦး မကကျူးတဲ့မေမေ့ကျေးဇူးတွေကိုသမီးဆပ်ချင်တယ်မေမေရယ်။မိုးမှာစဉ်းစားဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်မေမေအသက်ကိုကယ်ဖို့ဒီအလုပ်ကိုမလုပ်ချင်လည်းလုပ်ရတော့မယ်။
“ အင်းး ဒါပေမယ့် မေမေ မသိအောင် လုပ်မှရမယ်၊မေမေ သိရင် မေမေက အသက်သာ အသေခံလိမ့်မယ် ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး မေမေ့ကိုတော့ အသိပေးလို့ မဖြစ်ပါဘူးလေ ”
လို့ တွေးမိတယ်လေ။ တကယ်လုပ်မယ် ဆုံးဖြတ်တော့ အပြာကားကိုပဲ မြင်ယောင်မိပြန်တယ်။ အမလေးနှော်အပြာကားထဲမှာ လီးစုပ်ပေးရတယ်၊အဖုတ်တင်မက ဖင်ပါ ခံရတယ်၊မလွယ်ပါလား၊ကြက်သီးထစရာကြီး၊တွေးမိတော့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားမိရတယ်။
လီးစုပ်ပေးတာ အဖုတ်အလိုးခံရတာ လူတိုင်း လုပ်ကြတယ်လို့ ကြားဖူးပေမယ့် ဖင်ခံရတယ်ဆိုတာ အခုမှသိရတယ်။ ဖင်ခံရမှာတော့ လန့်မိတယ်။ အင်း ဖင်ခံရတဲ့ အကြောင်းတွေးမှ ဖင်ဝမှ ယားကျိကျိနှင့်ပါလား။ အပျိုစစ်စစ်လေး မိုးမှာ ဖင်ခံရမှာ ပိုကြောက်နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့်လေ..ငါက အမေ့ဆေးကုဖို့ လိုတာကိုး ဖင်ခံရမယ်ဆိုလည်း ခံရတော့မှာ ။ ကဲလေ..လို့ စိတ်ကို ဒုံးဒုံးချလိုက်မိတယ်။ သန္တာလာရင်တော့ ငါလုပ်မှ ရမယ်လို့ ပြောရတော့မှာပဲ။
နောက်တပတ် ညနေ သန္တာရောက်လာတော့..
“ မိုး ဘယ်လိုလဲ လုပ်မှာဆို ပြော ။ နောက်တစ်ပါတ် ငါလူကြုံရလို့ နေ့လည်ဘက် ပြန်မှာ ”
“ အေး ငါလုပ်မယ် ”
“ နင့် အမေကို ဘယ်လိုပြောမှာလဲ ”
“ နင့်တို့ ရွာလိုက်ပြီး ငါပိုက်ဆံ လိုက်ယူမယ်လို့ ပြောလိုက်မယ် ”
“ အေး ဒါဆို ငါပါ ကူပြောပေးမယ် ”
“ အေး ဒါဆို အမေ့ဆီသွားရအောင် ”
“ မေနှင်း နောက်တပတ်ကျရင် သမီးသန္တာတို့ ဆီလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံ သွားယူမယ် ”
“ သန္တာ မိဘတွေက ပေးမှာတဲ့လား ”
“ အန်တီ စိတ်မပူနှင့် သမီး အားလုံးပြောပြီပြီ။ အမေတို့က ရှေ့အပါတ် လာယူဖို့ ပြောတယ် ”
“ သမီးလေးရယ်..အဲဒီပိုက်ဆံကို ဘယ်လိုဆပ်မှာတုန်း ”
“ မေနှင်းဆေးကုပြီးရင် သမီးမန္တလေးဘက်မှာ အလုပ်သွားလုပ်ပြီး ဆပ်မှာပေါ့ ”
“ အန်တီဘာမှ မပူနှင့်ဖြေးဖြေးချင်း ဆပ်လို့ရတယ် ”
“ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ သမီးလေးရယ် ”
“ အမေနှင်း သမီးတို့က အသွားတရက် အပြန်တရက်တော့ ကြာမယ်၊ အဲဒါ အိမ်နားက ဒေါ်ကြီးကို ပြောလိုက်မယ်နှော် ”
“ ရပါတယ် သမီးလေးရယ် ”
နောက်တပါတ် သန္တာအစောကြီး လာခေါ်တာနှင့် မိုးလည်း ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး လိုက်သွားတယ်၊၊ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ သန္တာက
“ သူငယ်ချင်း ရင်မခုန်ဘူးလား ”
“ အေးဟ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ ”
“ ငါ့တုန်းကလည်း ရင်ခုန်တာပေါ့ဟ၊ငါ့ကို အကြမ်းပတမ်း လုပ်မှာလားလည်း တွေးနေတာ ”
“ အဲလို မဟုတ်ဘူးလား ”
“ ဦးက လူကြီးလူကောင်းပါ၊ရုပ်လည်းချော သဘောလည်းကောင်းတယ်ဟ၊ငါတောင် စွဲနေတာကိုကြည့် ”
“ ဟယ်..နင်ကတော့ လုပ်ပြီ ”
“ တကယ်ပါ ငါ တပတ် တစ်ကြိမ်လောက် ရောက်တယ်၊ ရောက်တိုင်းလည်း မုန့်ဘိုးပေးတယ်၊ ငါက မုန်ဘိုးထက် သူ့ ဟာကြီးကို စွဲနေတာ..ဟီဟိ ”
“ နောက်တော့ နင်လည်း စွဲသွားမှာပါ ”
“ ညည်းကတော့ ပြောရော့မယ် ”
“ အေးငါကညနေဘက်မှပြန်မှာ.နင့်ကို ကူပေးခဲ့မယ်၊ နင်က အစိမ်း သက်သက်ဆိုတော့၊ ငါပြခဲ့အုံးမယ် ”
“ အေးပါ ငါတစ်ယောက်တည်းကြောက်လည်းကြောက်တယ် ”
“ ဒါနှင့် အဲဒီလူကြီး နာမည်ကဘာလဲ ”
“ ဦးကျော်ကျော်ထွန်းတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ သူတစ်ယောက်တည်း ”
“ ဟေ့ တော်ကြာ ရောဂါ ရလာရင် ငါတို့ ဘယ်လို လုပ်မှာလည်း ”
“ စိတ်မပူစမ်းပါနှင့် ဦးက အသက်လေးဆယ်ကျော်သာ ပြောတယ် ရုပ်က နုတယ်ဟ၊ ပြီးတော့ ကျန်းမာရေးလည်း လိုက်စားတယ်၊ ဗိုက်ရွှဲကြီး မဟုတ်ဘူးနှော် ဗိုက်မှာ ကြွက်သားတွေ ပေါ်နေတာ၊ လုပ်လည်း လုပ်နိုင်တယ်၊ သူလုပ်ရင် ငါဆိုအနည်းဆုံး နှစ်ကြိမ်ပြီးတယ် ”
“ ဟေ ...ပြီးတယ်ဆိုတာဘာလဲ ”
“ နင်က တော်တော်ဒုံးဝေးတာပဲ၊ လုပ်ရင်အထဲမှာ အရမ်းကောင်းပြီး ငါတို့အထဲက အရည်တွေ ထွက်လာတာကို ပြောတာ"
“ အော.အဲလိုဟာလား ”
“ အေးးးဟိုမှာရောက်ပြီ ”
“ တံခါးခေါင်းလောင်း ထိုးလိုက်မယ် ”
“ ဟော လာနေပါပြီ ”
မိုးမှာ သန္တာ ညွှန်ပြတဲ့ လူကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ တမျိုး ခံစားလိုက်ရတယ်။ရုပ်ရည် သန့်သန်နှင့် အရပ်ရှည်ရှည် လူကြီးတစ်ယောက်ပါလား။ အင်း ငါ့စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးပဲ၊ အဲဒီလူကြီးကို ပိုရင်းနှီးသလို ခံစားရပါလား။
“ ဦး..သမီးပြောတဲ့ သမီးသူငယ်ချင်း မိုး လေ ဦး ”
“ ဟေ့ မိုး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ.ဦးကို နှုတ်ဆက်လိုက်ဦး ”
“ ဟုတ်....ဟုတ်.ကဲ့ ဦး ”
မိုးမှာ အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြစ်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ကျနော်မှာ့ သန္တာခေါ်လာတဲ့ ကောင်မလေးကိုကြည့် ပြီး ဟာ..ခလေးမလေးက အရမ်းလှပါလား။ ချစ်စရာပါပဲလားလို့ တွေးမိတယ်။ သန္တာနှင့်တုန်းက မဖြစ်ခဲ့တဲ့ စိတ်က ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖြစ်မိတယ်။ ရင်ထဲမှာ သူ့ကိုမြင်ကတည်းက နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူကလည်း ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ဖြူးဖွေး နုနယ်နေတာကိုး၊ ပိုက်ဆံမရှိလို့သာ သူ ဒီလို လုပ်ရမှာ။ နှမြောစရာလေးလို့ တွေးမိတယ်လေ။
မိုးမှာလည်း ဦးကိုကြည့်ပြီး သန္တာ့ကို တောင်မနာလိုစိတ်ကလေး ဝင်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်ဘူးလေ ။ သန္တာဆက်သွယ်ပေးလို့ ဦးနှင့်တွေ့ပြီး ငါ့အခက်အခဲတွေ ပြေလာတာလို့ တွေးရပြန်တယ်။
“ ဦး..ရေ သမီးသူငယ်ချင်းက မလှဘူးလား ”
“ အရမ်းလှတာပေါ့ ” မိုးမှာရင်ထဲ လှိုင်းစီးသွားသလို ခံစားရလိုက်တယ်။
“ ဦး မိုးက အမှန်အကန်နှော် ရည်းစားတောင် မရှိဘူး ”
“ ဟေ.အဲလောက်လှတဲ့ မိန်းကလေးက ရည်းစားမရှိဘူးလား ”
“ တကယ်ဦးရဲ့ ယောက်ျားဆိုလို့ ဦးနှင့်အခုမှ ပတ်သက်မိမှာ ”
“ ဒါ ဆိုဦးက ကံ အကောင်းဆုံးလူပေါ့ ”
“ ဒါပေါ့ ဦးသမီးကို မုန့်ဖိုး များများပေးနှော် ”
“ ပေးရမှာပေါ့ ”
“ ဦး သမီးက ပြန်တော့မှာ မပြန်ခင် မိုးကို သင်စရာလေးတွေ သင်ရင်းဦးနှင့် နောက်ဆုံးတွေ့ချင်လို့ ”
“ အဲဒါဆိုလည်းအခန်းထဲ သွားရတာပေါ့ ”
“ မိုး သူငယ်ချင်းလာ လိုက်ခဲ့ ဦးအခန်းထဲ သွားရအောင် ”
မိုးမှာလည်း ရင်တုန်ပန်းတုန်နှင့် အာတောင်ခြောက်ပြီး လိုက်သွားရတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သန္တာကရေခဲသေတ္တာထဲက စပိုင်ဝိုင်လေးထုတ်ပြီး၊ အဖုံးဖွင့်ကာ
“ မိုး ဒါလေး သောက်လိုက် ”
“ ငါ မသောက်ချင်ပါဘူး ”
“ နင် မျက်နှာ ပူမှာစိုးလို့ သောက်လိုက်စမ်းပါဟာ ”
မိုးလည်း ယူသောက်လိုက်တယ်။ ချိုပြင်းအရသာလေး လည်းချောင်းထဲ ဝင်သွားပြီး နားရွက်ကလေးတောင် ထူပူလာတယ်။
“ မိုး ကုန်အောင်သောက်လိုက်နှော် ငါရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်အုံးမယ် ”
“ ဦး လာလေ၊သမီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမယ် ”
ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ မိုးလည်း စပိုင်ဝိုင်တစ်လုံးကုန်အောင် သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သန္တာနှင့် ဦးက သဘက်လေးပတ်ပြီး အပြင်ထွက်လာတယ်။မိုး ရင်ထဲမှာတော့ ဦးကိုနှမြောသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
“ ငါ တီဗီဖွင့်လိုက်ရမလား၊ မဖွင့်နှင့်တော့ ဦး၊ အခုမိုးကိုသမီးက လက်တွေ့ပြမှာ ”
“ လာမိုး ဒီနေရာမှာ ထိုင် ”
ဆိုပြီးကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းလို့ မိုးမှာ တက်လိုက်ရတယ်။
“ ဦးလာ မိုး နားအိပ်၊သမီး သူ့ကိုဘယ်လိုလုပ်ရတယ်ဆိုတာ ပြချင်လို့၊ နောက်ပြီး သူက ဖင်ခံရမှာလည်းကြောက်နေတာ အဲဒါတော့ နောက်မှ ပြလိုက်မယ် ဦး ”
ကျနော်လည်း မိုးအနား လှဲလိုက်တယ်။
“ ကဲ မိုးကြည့်ထားနှေ ာ်ငါဘယ်လို လုပ်တယ်ဆိုတာ ”
သန္တာက ဦး သဘက်ကို ဖြေချလိုက်တော့ မိုးလည်း လိုက်ကြည့်မိတယ်။ အမလေး.ဟိုတလောက သန္တာ ပြတဲ့အပြာကားထဲက လူတွေလီးထက်တောင် ကြီးမလားမသိဘူး ဆိုပြီး မိုးမှာ ရန်ခုန်သွားပြီး တံတွေးတောင် မြိုချမိတယ်။ မိုးမှာ လီးကို အခုမှ အပြင်မှာ မြင်ဖူးတာလေ။သန္တာမက ဦးလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပြီး အားရပါးရ စုပ်နေတယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်. ”
“ အားးရှီးးရှီး..ကောင်းလိုက်တာ ”
လီးထိပ်ကို လျှာနှင့် ယက်ပြန်ပြီ။
“ ပလပ်..ပလပ် ”
“ အိုးးးကောင်းတယ် သန္တာ ”
နောက်တခါ လီးဒစ်ကြီးပတ်လည်ကို ယက်ပေးနေပြန်ပြီ။ ဟော ဦး လီးကြီးကို အပေါ်မြှောက်ပြီး ဂွေးဥတွေကို တလုံးချင်း စုပ်နေပါလား။
“ ပြွတ်...ပြွတ် ”
“ အားးရှီးးးရှီးးးး ”
မိုးမှာ အခုလို မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်ရတော့ ဖင်ပဲယားသလို၊ အဖုတ်ကပဲ ယားလာသလို ခံစားရပြီး ပိပိထဲမှာအရည်တွေ ထွက်လာသလို ခံစားရနေပြီ။ ဂွေးဥလေးတွေကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ် နေချိန်မှာ ဦးလီးကအရည်ကြည်တွေ ထွက်လာနေပါလား။ သန္တာမက ဂွေးဥ စုပ်တာရပ်လိုက်ပြီး အရေကြည်တွေနဲ့ လီးကို စုပ်နေပါလား။
“ ပြွတ်....ပြွတ်. ”
ပြီးတော့ မြိုချလိုက်တာလည်း မြင်လိုက်ရတယ်။ အယ် သန္တာမကလည်း တုတ်ထိုးသကြားလုံးများ မှတ်နေလားမသိဘူး၊ ဦးလီးကလည်း မိုးပေါ်ထောင်တာတင်မကဘူး။ ချက်ဖက်ကို တောင် လဲနေပြီ၊ခုဏကထက် ပိုကြီးပြီး ပိုရှည်နေပါလား။ တွေးမိရင်း မိုးမှာ အရေကြည်တွေ အပြင်ကို စီးဆင်းတာ သိလိုက်ရတယ်။
ဟော သန္တာမ ရပ်လိုက်ပြီ။ ပြီးတော့ သဘက်ကို ခွာချလိုက်တယ်၊၊ ပေါင်ခြံမှာ အရေတွေစီးနေပါလား၊ ငါမလုပ်ပဲနှင့်တောင် အရည်ထွက်တာလုပ်နေသူဆို ပိုဆိုးမှာပေါ့။သန္တာမဟာ ဦးအပေါ်တက်ခွပြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ဦးလီးကိုသွင်းနေပါလား။ ပြီးတော့ ထိုင်ချလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”
ပြီးတော့အပေါ်ကနေ ထိုင်ဆောင့်တော့တာပဲ။ အဲ ထွက်လာတဲ့ အသံတွေက နားရှက်စရာ။
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ”
သန္တာဆီက အသံတွေထွက်လာလို့ ကြည့်မိတာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး လျှာသပ်နေတဲ့ ပုံကိုမြင်ရတာ မိုးမှာ စိတ်တွေ ပိုကြွလာသလို ခံစားမိတယ်။ သူ့အော်ညည်းသံက အပြာကားတွေထဲကလိုပဲ။ ခဏကြာတော့ သန္တာ မောလာသလို အသက်ရှူသံပြင်းလာတယ်။ မမောရင်လည်း ခံနိုင်ရောလား တက်ဆောင့်တာ ဆယ်မိနစ်လောက်ရှိပြီပဲလေ။ ဟောသန္တာ ရပ်ပြီး မတ်တပ်ထတယ်။
“ ပြွတ်.ဘွတ် ”
လို့ အသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဦးလီးကြီးက အရေတွဲနှင့်ရွဲစိုပြောင်လက်နေတာပဲ။ သန္တာမက အဲဒီ စိုရွှနေတဲ့လီးကို ငုံစုပ်လိုက်ပြန်တယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ် ”
ဟာ ဒီအရေတွေလည်း မြိုချလိုက်ပြန်ပြီ။ ဟောသန္တာမ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ဦးက သန္တာမ ပေါင်ကြား ဝင်တယ်။ပြီးတော့ ဒူးထောက်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းနေပါလား။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ပြွတ် ”
ဆို အသံတွေ မြည်ပြီး လီးကြီးဝင်သွားတယ်။
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ”
သန္တာမဆီက အသံကြားရပြန်ပြီ။
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီးကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ”
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ကောင်းလိုက်တာဦး မြန်မြန်လေး သမီးပြီးတော့မယ် ”
“ အာ့ လုပ်ပေးပေါ မြန်မြန်ကလေး ”
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ အားးပြီးပြီး........အား ”
သန္တာမှာ အော်ဟစ်ပြီးသွားသော်လည်း ဦးကတော့ မပြီးသေးချေ။ ဆက်ပြီး လိုးလျက်ရှိပြီး
“ ဇွပ်..ဖွတ်.ဘွတ် ဗျစ်..ဗျစ် ”
နှင့်လုပ်လျက်ရှိပြီး မောပန်းဟန်တော့ သိပ်မပြပေ။ ဒါပေမယ့် ငါးမိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။
“ အားးသန္တာ..ဦးပြီးတော့မယ် ”
“ ဒါဆို ရပ်လိုက် ဦးသမီးစုပ်ပေးပါ့မယ် ”
ဦးက ရပ်လိုက်ပြီးသန္တာအပေါ်ခွကာ သန္တာ့ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးသွင်းပြီး ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေသည်။
“ အားးသန္တာ ဦး ထွက်ပြီ.အားးရှီး အား ”
ဦးကခဏလေး ငြိမ်သွားပေမယ့် သန္တာကတော့ ငြိမ်မနေဘူး။ ကျမလည်း သေချာကြည့်တော့မှ ဦးဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေကို မြိုချနေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျမ အံ့ဩသွားမိတာပေါ့။
ဒီကောင်မတော့ တော်တော် ကဲတယ်၊ ဒါကြီးကို မရွံမရှာ စုပ်ပေးနေတယ်လို့ပေါ့။ ကျမလည်း အမူးတောင် ပြေသွားသလို အာတွေခြောက်သွားသလို ဖြစ်လာလို့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး စပိုင်ဝိုင်တစ်လုံးဖောက်ပြီး သောက်ပစ်လိုက်တယ်။ သန္တာကလည်း တောင်းလို့ တစ်လုံးဖောက်ပေးလိုက်ရသေးတယ်။ ဦးကတော့ ဘီယာတစ်လုံးဖောက်သောက်နေတာတွေ့တယ်။
“ မိုး ဘယ်လိုလဲ ”
“ အာ.နင်ကလည်း ”
“ အခု ငါ ဖင်တစ်ခါ ခံအုံးမှာ၊ နင်သေချာကြည့်ထားပေါ့ ”
“ ဦး သမီးက ပြန်ရတော့မှာ၊ အကြာကြီးလည်း မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ဦး ရရင်ပြောလေ ”
“ သန္တာ ပြီးရင် ဦးရပ်လိုက်ပါ့မယ်၊ ပြီး ရင်ပြောပေါ့၊အခုလည်း စလို့ရတယ်၊ ဦးကိုတော့ မှုတ်ပေးဦးပေါ့ ”
ကျနော်က အနားမှာ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးက ကြည့်နေတော့ ဖီးလ်ပိုရှိတယ်၊ အကြာကြီးလည်း လုပ်နိုင်တယ်၊၊ မိုးကလည်း အရမ်းလှတယ်လေ၊ စိတ်ထဲမှာ သူရှိတော့ နွေးနွေးထွေးထွေးလည်း ခံစားရတယ်၊ ဒါကြောင့် လီးကဘီယာလေးတစ်လုံးကုန်တာနှင့် ပြန်တောင်လာတာမို့ သန္တာကို ခေါ်မှုတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သန္တာလည်းအချိန်မဆွဲဘဲချက်ချင်းကိုထမှုတ်တယ်၊
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြတ် ”
လီးသာစုပ်နေတာ၊ မိုးရဲ့လှပတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မြင်ယောင်နေလို့ လီးက ချက်ချင်းကို အရမ်းတောင်လာတယ်။ မိုးလည်း ဦးသမီးကို စိတ်ဝင်စားနေမှန်း သိတယ်။ သန္တာပြီးရင် ကိုယ့်အလှည့် ရောက်မှာလေ။ တစ်ခါမှ ကာမ မဆက်ဆံဖူးပေမယ့် အခုလိုမျိုး မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ဖူးနေတော့ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးလေးတော့ ခံစားရတယ်။ ဦးကိုလည်း မြင်ရင်မြင်ချင်း ခင်တွယ်လာသလို ဖြစ်ပြီး စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးမိနေပြီလေ။
“ ဦး..တော်ပြီလုပ်ပေးတော့ ”
“ သန္တာ ဂျေမသုံးတော့ဘူးလား ”
“ ဂျေ သုံးရင် ဦးက ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်လိုက်ပါဦး ”
“ အေးးးကောင်းပြီလေ၊ကုန်းပေးတော့ ”
“ ကဲ မိုးလည်းဒီအနားလာကြည့် ”
မိုးလည်း ဖင်လိုးတာ မြင်ဖူးချင်လို့ သန္တာကုန်းနေသည့် ဖင်နားကို ကပ်ပြီး ဒူးထောက် ကြည့်လိုက်တယ်။သန္တာက သူ့ဖင်ကိုတံတွေး ဆွတ်လိုက်သလို ဦးကလည်း သူ့လီးကို တံတွေး သုတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ လီးကို ဖင်ဝထဲ သွင်းလိုက်တာပေါ့။
“ ပြွတ်..ပလွတ် ” ဆိုပြီး သန္တာ့ဖင်ထဲ လီးကြီး ဝင်သွားတော့တယ်။
“ အာ့ ရပြီဦး..ဖြေးဖြေးလေးအသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးပါ ..မိုးပါ မြင်ရအောင် ”
“ အေးပါ ”
ဆိုပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အာင် ဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အာ့.ဦးရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ ”
မိုး အံ့ဩမိတယ်။အရှည် ခြောက်လက်မခွဲခန့်ရှိပြီး လုံပတ်တစ်လက်မခွဲခန့် ရှိနေတဲ့ လီး ကိုယ့် ဖင်ထဲဝင်နေတာတောင် အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့၊ မိုးဝမ်းချုပ်တုန်းက ဝမ်းချူဘူးထည့်တာတောင် အရမ်း နာတာသေးတာ။ သူ့ကျမှ ကောင်းတယ်လို့။ အံ့ဩဘ ။
ပြောသာ ပြောရတယ်။ ဖင်ထဲ ယားကျိကျိနှင့် လီးက မှန်မှန်လေး သွင်းနေတယ်။ ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း ဖင်၀ အရည်ပြားလေးတွေက ဦးလီးကြီးနဲ့ ကပ်ပါလာသလို ၀င်သွားတိုင်းလဲ ကပ်လိပ် ပါပါသွားတာ မြင်ရတော့ ကြည့်ကောင်းသလိုလိုပဲ။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်.ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ အား ကောင်းတယ်ဦး မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါဦး ”
“ ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ် ” အသံတွေ ပိုမြည်လာတယ်။ ဆောင့်သံလည်း အဆက်မပြတ်ထွက်လာတယ်။
“ အင့်အင်းဟင့်ဟင့်အာ့..အာ့.ရှီးးရှီး..အားး ”
“ အာ့.ဦးအဲဒါထဲပိုမြန်ပေး.သမီးအရမ်းကောင်းနေပြီ ”
ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်....အသံပိုကျယ်လာတယ်။
“ အင့်အင်းဟင့်ဟင့်အာ့..အာ့..ရှီးးရှီး..အားးကောင်းတယ်ဦး အာ့..ကောင်းတယ် ” ဆယ်မိနစ်လောက် လုပ်လိုက်တာ။ နောက်တော့...
“ အားးပြီးပြီး ဦးးးးအားးးး ”
“ ဦးလည်းပြီးတော့မယ်..အားးးခဏလေးး အားး ”
“ ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်.အားပြီးပြီအားး ”
မိုး လည်းမိမိအဖုတ်ဟာ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်လာပြီး အရေတွေ ထွက်သလို ခံးစားရလိုက်တယ်။သန္တာလည်း ပြီးပြီးချင်း ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်တယ်။ ဦးလည်းလိုက်သွားတယ်။သူတို့ ရေချိုးခန်းဝင်တော့ မိုးက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး နောက်ကို ကြည့်တော့ လုံချည်မှာ ကွက်နေပြီ။
ပင်တီကိုတောင် ဖောက်ပြီး စိမ့်ထွက်လာလို့ လုံချည်ကို လှည့်ဝတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရတယ်။ မဟုတ်ရင်လှည့်ဝတ်ထားတဲ့ ဘက်က ထပ်စိုရင်ဒုက္ခ မဟုတ်လား။ သန္တာတို့ ထွက်လာပြီး အဝတ်အစား ဝတ်ကြတယ်။ ဦးကဗီဒိုထဲက ထောင်တန်နှစ်အုပ် ထုတ်လိုက်ပြီး သန္တာကို ပေးတယ်။
“ ကျေးဇူးပဲ ဦး ...သမီးသူငယ်ချင်းကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိ စောင့်ရှောက်ပေးပါ ”
“ အေး.စိတ်ချစိတ်ချ၊စောင့်ရှောက်လိုက်ပါ့မယ် ”
မိုးနှင့်ဦးဟာ သန္တာကို အိမ်ရှေ့ခြံဝအထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။သန္တာလည်း ဆိုင်ကယ်လေး စီးလို့ ထွက်သွားတော့မှ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့တာပေါ့လေ။ အိမ်ထဲရောက်တော့
“ မိုးဗိုက်ဆာပြီလား ”
“ ဆာတော့ ဆာပြီ ”
“ ကဲလာ..ထမင်းစားခန်းထဲ သွားရအောင် ”
“ မိုး..ဦးကတစ်ယောက်တည်းသမားဆိုတော့ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာတော့ မရှိဘူး၊ ရှိတာလေးနှင့်စားနှော်၊ ညစာကျမှဦး ဆိုင်ကဝယ်ကျွေးမယ် ”
“ ရပါတယ် ဦး ”
ကျနော်လည်း မိုးအတွက် စေတနာဗလာပွနှင့် ရှိတာတွေ ချကျွေးတယ်။ ကျနော်လည်း ဗိုက်ဆာဆာနှင့် စားပစ်တယ်။ မိုးလည်း ဗိုက်ဆာနေလို့ ထင်ပါတယ်။ တော်တော်လေးစားတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး
“ မိုး...ခဏလေးတော့ နားရအောင် လာ ”
“ ဟုတ်....ဟုတ်.ကဲ့ ”
“ မိုးအိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက် ”
မိုးလေ ရင်အရမ်းခုန်သွားတယ်၊ ရင်ထဲမှာလည်း တလှပ်လှပ်ကြီးနှင့်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် အခန်းတစ်ခန်းတည်းမှာ အတွေ့အကြုံမရှိဘူးတဲ့ မိုးမှာ ရှက်လိုက်တာလည်း လွန်ပါရော။ ဒါပေမယ့် စိတ္ထဲ ကိုယ်နှင့် အရမ်း ရင်းနှီးနေသလို ခံစားရလို့ပါပဲ။ ဦးက မိုးဘေးနားလှဲ အိပ်လိုက်ပြီး မိုးပါးလေးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်သေးတယ်။ ရင်တွေခုန်ချက်က ဦးတောင် ကြားရလောက်တယ်။
“ မိုးး"
“ ရှင်"
“ ဦးတို့ ခဏလောက် အိပ်ရအောင်နှော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့..ဦး ”
ဦးဟာ ခဏလေးအတွင်း အိပ်ပျော်သွားပေမယ့် မိုးမှာ ချက်ချင်း အိပ်မပျော်ပါဘူး။ ဦးက မိုးကို ဖက်ထားတယ်လေ။ ရင်ခုန်နေတာကိုလည်း ဆန်းစစ်ကြည့်မိပြီး အခန်းတွင်း အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားမှု့ကြောင့်ရယ် ထမင်းဆီ တက်မှု့ ရယ်ကြောင့် ဦးအိပ်ပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
ကျနော်လည်း နိုးလာတော့ အားပြည့်သွားတာပေါ့။ ဘေးနားမှာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ မိုးကိုကြည့်လိုက်တယ်။အရမ်းချစ်စရာ ကောင်းနေတယ်ဗျာ။ ပါးစပ်လေးစေ့ပြီး ပုံမှန်လေး အသက်ရှူနေတာ။ရင်ဘတ်လည်း မို့ဖောင်းပြီးခါးသေးကျင်ကျင်နှင့် ထွာဆိုင်လောက်သာရှိမယ်။
တင်သားလေး ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ့။ အခုခေတ် မင်သမီးလေး ဝတ်မှုန်ရွှေရည်လို ပုံစံမျိုးလေးပါ။လည်ပင်း သွေးကြောလေးတွေ စိမ်းစိမ်းလေး ပေါ်လို့ဗျာ။ ဝါဝင်းတဲ့ အသားအရေ။ ဆင်စွယ်လို လက်မောင်းချွန်ထက်တဲ့ နှာခေါင်းနှင့် မပြုပြင်ပဲ လှနေတဲ့ မျက်ခုံး ။ အို..အရမ်းလှတယ်ဗျာ။ ချစ်စရာလည်း အလွန်ကောင်းလိုက်ပါဘိ။
နောက်များ သူ့အကြောင်း သေချာမေးရမယ်။ ငါလည်း ဒီတသက် အိမ်ထောင်မပြုပဲနေလာတာ၊ အခုတော့ ဈန်လျှောပြီလား မသိဘူး အေးလေ။ ငါက ဘယ်လောက် လိုချင်လိုချင် ငါ့လို အသက်ကြီးပြီး အိမ်ထောင် ပျက်ကို ဒီလို မိန်းမချောလေးက ယူပါ့မလား။ အခုတောင် သူ့ခမျာ သူ့အမေနေမကောင်းလို့သာ လုပ်ရရှာတာ။ သန္တာကိုလည်း ကျေးဇူးတင်တယ်။ ဒီလို မိန်းမချော မိန်းမလှလေးနှင့် ဆုံခွင့်ရတာ ဒင်းကျေးဇူးမနည်းဘူး။
အေးလေ အခုတော့ ဒီတရက်နှစ်ရက်တော့ ငါအစွမ်းကုန် ချစ်ပစ်လိုက်မယ်။ သူလိုနေတဲ့ ငွေတင်မက ကျန်တာပါ ကူညီလိုက်ပါ့မယ်၊၊ ဟာကွာ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ နှုတ်ခမ်းလေးက နှုတ်ခမ်းနီ မဆိုးပဲ ရဲနေတာပဲ။နှုတ်ခမ်းလေးက ဖူးရွနေတာနှော်။ ကြည့်ရင်းနှင့် အားမရ ဖြစ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။
“ အင့်..ဟင်းးး ”
“ အော်..ဦးနိုးပြီလား"
“ နိုးတာကြာပေါ့ မိုးလေး ”
“ သမီးအကြာကြီး အိပ်ပျော်သွားတယ် ထင်တယ် ”
“ အင်းမနိုးသေးလို့ စောင့်နေရင်း မနေနိုင်လို့ နမ်းမိတာလေ ”
“ အော်.ဦးကလည်း.အဟင်း ”
“ မိုးက အရမ်းချစ်စရာ ကောင်လွန်းတယ်ကွာ ”
“ အာဦးကလည်း ” မိုးလည်း ရင်ခုန်သွားတာပေါ့။
“ တကယ်ပါကွာ ”
“ ကဲပါ ဦးရေ မြှောက်ပြောမနေပါနှင့် ”
“ ဟာကွာ အရမ်း ချစ်တယ် ”
ဆိုပြီး ကျနော် နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မိုးမှာ အံ့ဩသွားတယ်။ ရင်လည်း အရမ်းခုန်သွားတယ်လေ။ ဒီလို အနမ်းမျိုးကို မကြုံဖူးသလို မျှော်လည်း မမျှော်လင့်ထားဘူးလေ။ သန္တာနှင့်တုန်းက ဦးက မနမ်းဘူးလေ။ ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်သွားတာတော့ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့် ဦးကို အနမ်းလေးနှင့် ပြန်တုန့်ပြန်မိတယ်။
ကျနော်လည်း တကယ့်ကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနှင့် နမ်းပြီး မိုးက တုန့်ပြန်တော့ ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမိတာပေါ့။ ကျနော်လေ ဆံပင်က အစ နားရွက်ကလေးတွေပါ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ရွှေလည်တိုင် ကျော့ရှင်းရှင်းလေးကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ဒါတွေက ချစ်ခြင်းရဲ့ အလင်္ကာတွေလေ။ သိင်္ဂါရ.ရသမြောက်လေးတွေပေါ့။
မိုးလည်း ဦးက လည်တိုင်ကို နမ်းတဲ့အချိန် ယားလည်းယားတယ်။ ဖီလ်းလည်းရှိတယ်။ အလိုအလျောက် ညည်းသံလေး ပေးမိရင်း လည်တိုင် ကျော့ကျော့ကို မော့ပေးမိတာပေါ့။ ကျနော်လည်း လည်တိုင်လေးကို စုပ်နမ်းပစ်တာအချစ်ရဲ့ သင်္ကေတအဖြစ် အနီရောင် မာကင်လေးတွေ မိုးရဲ့ လည်တိုင် ကျော့ရှင်းရှင်းလေးမှာ ပေါ်လာတာပေါ့ဗျာ။
ကျနော်လည်း မိုးလည်တိုင်ကို မာကင်ပေးပြီးတော့ မိုးအင်္ကျီကို အပေါ်ကို မတင်ပြီး ချွတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ ဘရာပေါ်မှာ လျော့ထွက်နေတဲ့ ရင်သား ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်လာတယ်ဗျာ။ ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်ဘူး၊ နို့လေးမြင်ချင်လှပြီ။ ဒါနှင့်ပဲ ဘရာချိတ်ကလေးကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်၊ ဟာဗျာ နေမထိ လေမထိတဲ့ အပိုင်းက ဖွေးဥနေတာ။ လုံးဝိုင်းနေတဲ့ ချိုချိုကို မြင်ရတယ်။ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းတွေ ယှက်လို့။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းများ ညှစ်ပစ်လိုက်ရရင် သွေးကြောတွေ ပေါက်သွားမလားတောင် ထင်ရတယ်ဗျာ။ ဟား...လှချက်က ပက်စက်တယ်။
နို့သီးလေးက ချွန်တယ်ဗျာ။ ပန်းနုရောင် ပုဇွန်ဆီသွေးလို့။ နိုးသီးရယ် မပီပြင်ဘူး။ မိုက်ချက်က ကမ်းကုန်တယ်ဆိုတာ ဒါကို ပြောတယ် ထင်တာပဲ။ ရင်ထဲကို ကြွေသွားတာပဲ။ ကျနော် ဖမ်းစို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ဘယ်ပြန်ညာပြန်ပေါ့ဗျာ။ချက်ချင်းကို နီရဲလာတာပဲ။
“ အာ့...ဦးရယ် ”
“ အားးးဟင့်..ကျွတ်..ကျွတ်ကျွတ် ”
နာသွားတယ်ထင်ပါ့။ ကျနော် နည်းနည်း လောကြီးသွားတယ် ထင်တယ်ဗျာ။ ဖြေးဖြေးလေး နို့ခေါင်းကို လျှာနှင့်ပတ်ယက် ပစ်လိုက်တယ်။
“ ပလပ်..ပလပ် ” အသံနှင့်အတူ မိုးဆီက အသံထွက်လာတယ်။
“ အားးအင့်....ဟင့်..ဟင့်.. ”
မိုးမှာ နို့စို့ခံလိုက်ရကတည်းက ဖင်ကြောတောင် တင်းသွားတယ်။ မနက်က သန္တာကြောင့် ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကာမစိတ်ဟာ ဟုန်းကနဲ ပြန်ပေါ်လာတယ်။
“ အာ့..ဦးရယ်.အင့်..ဟင်းးဟင်းးအာ့ ”
အသံထွက်ပြီး တမ်းတမ်းတတ အော်ညည်းမိတယ်။ ကျနော်ခဗျာ ဒီလောက်လှတဲ့ နို့ကို လိုးဖူးခဲ့တဲ့ လူတွေမှာ မမြင်ဖူးဘူးဗျာ။ ကျနော် အရမ်းထိသွားတယ်။ ကျနော်က ဆယ်မိနစ်လောက် နို့သီးခေါင်းလေးကို တဖက်တစ်ချက် နှိုးဆွ စို့ယက်ပေးမိတယ်။ မိုးလည်း ကော့ပြန်နေပြီ။ ကျနော်လုံချည်ပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
ပင်တီအနက်ရောင်လေးက ဝင်းဝါနေတဲ့ အသားနှင့် လိုက်ဖက်လိုက်တာဗျာ။ ပိပိနေရာက ဖောင်းနေတာပဲ။ ကျနော်လည်းစိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး ပင်တီအပေါ်ကနေ ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ အား အဖုတ်နံ့သင်းသင်းကလေး ရတယ်ဗျ။ ပင်တီတောင် စိုရွဲကုန်တယ်။
“ ဦးအဲလိုမလုပ်နှင့်လေ...မိုး ငရဲကြီးပါ့မယ်၊ ဦးလည်း ဘုန်းနိမ့်ကုန်ပါ့မယ် ”
“ မကြီးပါဘူးကွာ။ဦးကမိုးကိုချစ်လွန်းလို့ပါ ”
“ တော်ပါဦး..သန္တာ ကိုလည်း အဲလိုလုပ်ပေးခဲ့တာ မဟုတ်လား ” မိုးကသဝန်တိုစွာ မေးလိုက်သည်။
“ မိုး..မလုပ်ပေးခဲ့ပါဘူးကွာ၊မိုးတစ်ယောက်တည်းသာ လုပ်ပေးမိတာပါ ”
ကျနော်က ပြောရင်း မိုးပင်တီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အား တသက်နှင့်တကိုယ် မမြင်ဘူးတဲ့ အဖုတ်ဗျာ။ အမွေးနုနုကလေးတွေ ပေါက်နေတာ။ မွေးညင်းကလေးတွေပါပဲ။ အကွဲကြောင်း အပေါ် ထိပ်လေးမှာပေါ့ဗျာ။ ရစ်ခွေနေတာ။ အညိုရောင်တောင် မသန်းသေးဘူး။ လက်မှာ ပေါက်တဲ့ အမွှေးအရောင်လောက်ပါဘဲ။ ဖောင်းရွနေပြီး နှုတ်ခမ်းသား အရွတ်တွေ သေးသေး ပိစိ ညှောက်တောက်ခလေးနှင့်ပေါ့။ စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ လျှာကိုအပြားလိုက်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။
“ အားးးးရှီးးးဦရယ်အဲလိုမလုပ်ပါနှင့်လား ”
“ ဦးကို မတားနဲ့ မိုးရယ်၊...ဦးချစ်လွန်းလို့ပါမိုး ”
“ တားမရလည်း.သမီး ရေဆေးပေးပါ့မယ် ”
“ နေပါစေမိုး..ဒီအတိုင်းလေးက ပိုကောင်းတယ် ”
“ အာ..ဦးကလည်း ”
ကျနော်လည်း မိုးပေါင်ကိုကားပြီး အထက်အောက် စုန်ဆန် ယက်လိုက်တယ်။
“ ပလပ်..ပလပ် ပြပ် ပြပ် ”
“ အားးအင်း..ဟင်းးးဟင်းးးး ”
“ လျှာလေး အတွင်းဝင်နိုင်သမျှ သွင်းပြီး မွှေပစ်လိုက်တယ်။
“ အားးးဟားးးဦးရယ်..အင့်ဟင်းးးးအင်းးးးဟင်းးး ”
ကျနော်လည်း ပိပိဖြဲပြီး အစေ့ကိုပါ စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။
“ ပြွတ်....ပြွတ် ”
“ ပြွတ်...ပြွတ် ”
“ အားးရှီးးးးးအားးထွက်ကုန်ပြီထင်တယ် ဦး..အားးးး ”
“ အားးရှီး.ရှီး..အား ”
မိုး တစ်ယောက် အသက်ကို မနည်း ဝအောင် ရှူလိုက်ရတယ်။ လူလည်း အားနည်းသလို ခံစားမိတယ်။ အားမစိုက်လိုက်ရဘဲ မောပန်းသွားတာမျိုးလည်း ခံစားမိတယ်။ ဦး အချစ်ကိုလည်း.သဘောကျ သွားမိတယ်လေ။အမြဲတမ်းဆို ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ ဦးရယ်။
“ မိုး ကောင်းလား မိုး ”
“ အာ...ရှက်စရာကြီး၊မမေးနဲ့ ”
“ ဟားးဟားးးးမမေးတော့ပါဘူးဟားးဟားး ”
“ သွား လူဆိုးကြီး မလုပ်ပါနှင့်ဆိုတာကို၊ မိုး ငရဲကြီးတော့မှာပဲ ”
“ ငရဲ.မကြီးချင်ဘူးဆိုရင်..ဦးကို ပြန်လုပ်ပေးပေါ့ ”
“ ဦး သမီးကို မလုပ်ပေးလည်း သမီးက လုပ်ပေးမှာပါ ”
“ လိမ္မာလိုက်တာ မိုးရယ် ”
ကျနော်က မိုးကို ချစ်လည်း ချစ်သွားမိပြီလေ။ မိုးဟာ ဆံပင်လေး သိမ်းချည်လိုက်ပြီး ဦးပေါင်ကြားဝင်လိုက်တယ်။ တကယ်ဆို သူက အတွေအကြုံမရှိပေမယ့် သန္တာပြထားလို့ မြင်ဖူးးပြီးပြီ။ မိုးစိတ်ထဲမှာ သန္တာ ထက်သာအောင် ဦးကို လုပ်ပေးချင်တာလေ။ ဦး ကို မြင်မိကတည်းက သန္တာအပေါ် မနာလို ဖြစ်မိတယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ သန္တာ အပေါ်ဦးတစ်ယောက် စွဲလန်းစိတ်ဖြစ်ပေါ်မှာ ကြောက်မိနေလို့ပါ။
“ ဦး..သမီးက အတွေ့အကြုံ မရှိဘူးရယ်၊ ဦး လိုချင်တာမျိုးရှိရင်သမီးပြောပြနှော် ”
“ အော်..ပြပေးမှာပေါ့မိုး ”
မိုးလည်း ဦးလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ချစ်မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှုပ်ပစ်လိုက်တယ်."ရွှပ်...ရွှပ်" ပြီးတော့မှ နီရဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို ဟပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်ပြီး တချက် စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ လီး ပူနွေးနွေးကလေးကအရသာ ရှိသလိုပင်ခံစားရသည်။
“ ပြွတ် ”
“ အားး ”
“ ဦး ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ”
“ မိုး သွားနှင့် ထိမိလို့၊ သွားနှင့် မထိရအောင် လုပ်ပေးနှော် မိုး ”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.ဦး၊ သမီးမထိ အောင်လုပ်ပါ့မယ် ” မိုးလည်း လီးနှင့်သွားကို မထိစေပဲ လျှာကို ရှည်ထုပ်ပြီး နို့စို့သလိုမျိုး စုပ်ဆွဲလိုက်သည်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”
“ အား.ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ”
မိုးက ဦးကောင်းတယ်ဆိုလို့ ဝမ်းသာသွားသည်၊၊ ဆယ်ချက်ခန့် အသက်ကို မှေးရှူပြီး စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်....ပြွတ် ”
“ အားကောင်းလိုက်တာ...အားးးးရှီး. ”
ကျနော်လည်း မိုးနှုတ်ခမ်းလွှာလေးကြား ဝင်နေသော လီးအားကြည့်ပြီး အရမ်းကို အရသာ ရှိနေတယ်လေ။ နတ်မိမယ်လေးလို လှတဲ့ ကောင်မလေးက ခုလို လီးစုပ်ပေးတာ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်ကြွနေမလဲ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့ဗျာ။ မိုး ဟာ လီးကို ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် စုပ်ပေမယ့် ခြောက်လက်မကျော်ရှည်တဲ့ လီးက အဆုံးထိ မဝင်နိုင်ရှာဘူးလေ။ ဒီတော့လည်း လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး လီးဒစ်ကလေးကို အရင်ယင်ပေးလိုက်တယ်။
“ ပလပ်...ပလပ်..ပြွတ် ”
“ အားးကောင်းတယ်.အာ့.ရှီး.ရှီးအာ့ ” ပြီးတော့ လီးကို ငုံပြီး လီးထိပ်အဝလေးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ထိုးထိုးပြီး လုပ်ပေးတယ်။
“ အားးးရှီးရှီး.အားး ”
ကျနော်လည်း အရမ်းအရသာ ရှိတယ်ဗျာ။ လီးထဲက အရည်တွေ စိမ့်စိမ့်ပြီး ထွက်လာတော့တာပဲ။ မိုး ကအရည်တွေကို မြိုချလိုက်တာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်း အိပ်ယာက ထလာပြီး မိုးကို တစ်ချက် ခေါင်းမော့စေကာ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကို လျှာထိုးပြီး မွှေလိုက် စုပ်ဆွဲလိုက်လုပ်ပစ်တယ်။
မိုး လျှာလေးကို လည်းအတွင်းထိ စုပ်ဆွဲတော့ မိုးကလည်း လျှာလေး ထုတ်ပေးတယ်ဗျာ။ တကယ့် ဖီးလ်ပဲ။ ကျနော် ခဏ ရပ်ပစ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်ပြန်လဲချလိုက်တယ်။ မိုးက အလိုက်သိစွာပဲ အရည်တွေ ထွက်နေတဲ့ လီးကိုပြန်စုပ် ပေးရှာတယ်။
“ ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ် ”
ပြီးတော့ လီးကို ဗိုက်ဖက် ကပ်ပြီး ဂွေးဥလေးတွေကို ယက်ပေးတယ်ဗျ။
“ ပလပ်...ပလပ်.ပြွတ်.ပြွတ် ”
“ အိုး...ကောင်းလိုက်တာ ”
ဂွေးဥလေးတွေကို တစ်ချက်ချင်း ငုံစုပ်တာဗျာ ”
“ အိုးးးးးးရှီး..ရှီးးး ”
ဂွေးကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး ဂွေးဥ အောက်ဖက်ဖက်ကို လျှာ နှင့်ယက်လိုက်သေးတယ်။
“ အိုးးးးးးရှီး..ရှီးးး ”
ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ။ သူ ယက်နေတုန်းလေး သူ့ခေါင်းကို ဖိလိုက်တာ ဂွေးဥနောက်က အကြောဆုံလေးကို ယက်ပေးသလို ဖြစ်တော့ ကျနော်လည်း ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။
“ အား.အရမ်းကောင်းတာပဲမိုးရယ် ”
“ ကျွတ်.ကျွတ်ကျွတ် ”
ကျနော့်မှာ စုပ်သပ်နေရတာဗျာ။
“ တော်ပြီးမိုး...ဦးပြီးသွားလိမ့်မယ် ”
“ ဦး က အဲဒီနေရာကို ယက်ရင်..ပိုကောင်းလား ”
“ မိုး..အဲဒီနေရာနှင့်ဖင်ကို ယက်ရင် ပန်းသေနေတဲ့ လီးတောင် ထတောင်လာလိမ့်မယ် ”
မိုး အံ့အားသင့်မိတယ်။ ဒီလိုလည်း ရှိပါလား၊ ဖင်ကို ယက်ဖို့တော့ သိပ်မဝံ့မရဲ ဖြစ်မိတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ဦးတောင်းဆိုရင် လုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်က အပြည့်ရှိတယ်။ မိုး ပျော်တယ်၊ ဦးနှင့်နေရတာ ဘဝမှာ လုံခြုံသလို ခံစားမိတယ်။
“ ကဲမိုးရေ.ဦးတို့လိုးကြရအောင်နှော် ”
“ အင်းး ”
အဲသလိုပြောတော့ မိုးလည်း နည်းနည်းတော့ ရှက်မိတာပေါ့။ စိတ်ထဲမှာ ငါ့အပျိုစင်ဘဝလေး...ဦး ကို ပေးရတော့မှာပါလား ဆိုတဲ့ အတွေးလေး ဝင်လာမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အံဩစရာက ဦး ဆီမှာ စွန့်လွှတ်ရပေမယ့် နှမြောတဲ့စိတ် မဖြစ်မိတာကိုပါပဲ။
“ ဦ သမီးဘယ်လို နေပေးရမလဲဟင် ”
“ ဦး ပြမယ် ” ဆိုပြီး ကုတင်အောက်ကို ကျနော်ဆင်းလိုက်တယ်။ပြီးမှ
“ ဒီနေရာမှာ ပက်လက်အိပ်လိုက် ” ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ် ကန်လန့် အိပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။
ကျနော်က မိုး တင်ပါးအောက် ခေါင်းအုံး ခုလိုက်တယ်။ မွေ့ရာက တစ်ပေခွဲလောက်ထူအောင် နှစ်ခုထပ်ထားပြီး ခါးအောက် ခေါင်းအုံး ခံလိုက်ရင် ကုတင်အောက်က မတ်တပ် လိုးရတာ အရမ်းအဆင်ပြေတယ်လေ။ လူလည်း မညောင်းဘူး။ လိုးရတာလည်း ပိုအရသာရှိတယ်လေ။ကျနော့် အကြိုက်ဆုံး ပုံစံလေးပါပဲ။
ကျနော်က မိုးအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်တော့ မိုး ခါးကို ကိုင်ပြီး ကုတင်အစွန်းဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ဒါမှလိုးတဲ့အခါ ဒူးနှင့် ကုတင် လွတ်သွားမှာလေ။ ပြီးတော့မှ မိုးခြေထောက်ကို အပေါ်မြှောက်လိုက်တော့ မိုး ရဲ့အဖုတ်ဖြူဖြူလေးရော ပန်းရောင်သန်းကာ ခရေပွင့်လို ဖြစ်နေတဲ့ စအိုဝလေးပါ ပေါ်လာတယ်။ ကျနော် အရမ်းသဘောကျသွားတယ်။ မိုးက အခုမှ ပါကင် အဖောက်ခံရမှာဆိုတော့ မနာကျင်ရအောင် လုပ်ပေးချင်သလို စအိုဝလေးကို နမ်းပစ်လိုက်ချင်တာကြောင့် အဖုတ်ကို အရင်နမ်းစုပ်ပြီး ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း မိုးရဲ့ ရတနာရွှေကြုပ်ကို ယက်လိုက်တော့
“ ပလပ်..ပလပ် ”
“ အားးးဦးရယ် ”
“ အီးးကျွတ်...ကျွတ်..အားး..ရှီး...အားး ”
လျှာလေး အထဲနှစ်ပြီး အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စအိုဝလေးကို လျှာဖျားလေးထိုးထည့်ပြီး မွှေပစ်လိုက်တယ်။
“ အားးဦးအားးဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ၊ ဖင်ကြီးကိုတော့ မယက်ပါနှင့်ဦးရယ် ”
“ ကျနော်က ဖင်ဝကိုပဲ နှစ်မိလောက် လျှာဖျားနှင့်မွှေပြီး အဖုတ်အထိ ယက်ပစ်လိုက်တယ်။
“ အားးးလားးလားးဦးရယ် ”
ပိပိထဲက အရည့်တစ်ချို့ စိမ့်ထွက်လာတာပေါ့။ အရည်ကလေးပါ ယက်ပြီးအစေ့ကို ထပ်မံ စုပ်လိုက်တော့ မိုးတစ်ယောက် တုန်ဆင်းသွားတာပေါ့ဗျာ။ သူ့ခမျာ အိပ်ယာခင်းတွေကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပေါ်ကို ကုန်းထနေတာပေါ့။
“ အားးးလားးလားးဦး...အားရှီး...အိုးးး.ရှီး ”
ပိပိဟာ အရေတွေထွက်လာလို့ပဲ ချောလာပြီလေ။ လိုးဖို့ အချိန် သင့်နေပြီလို့ ပြောနေသယောင်ပါ။ ကျနော်က အချိန်ထပ်မယူပဲ နှင့်လီးကို အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ထိုးဆွလိုက်တယ်။။
“ အားးးအင်းဟင့်..အင့် ”
ပြီးတော့ အဖုတ်ထဲကို လီးဒစ် ဝင်အောင်ပဲ မနည်းထည့်ရတယ်။ ကြပ်ထုတ်နေတာပဲဗျာ။ လီးဒစ်ကလေး ဝင်သွားရုံရှိသေး၊ ပိပိထဲက အရည်တွေရှိနေလည်း လီးက "ဗျစ်...ဗျစ်" ဆိုတဲ့ အသံလေးပါ မြည်လာတာလေ။နားဝင်ပီယံ ရှိပါ့ဗျာ။
ပါကင်တွေ လိုးလာတဲ့ ကျနော် ဆော်ကို အရသာရှိအောင် လုပ်တတ်ပါတယ်။ လီး တဝက်လောက်ပဲ အဝင် အထွက် လုပ်ရတယ်။ အမှေးပါးမှာ ထိနေမှန်း ကျနော်သိတော့ အထဲကို အရမ်းကာရော မသွင်းပဲ ဝင်သလောက်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရတာပေါ့။
“ ဗျစ်..ဗျစ် ဖွတ် ဘွတ် ” အသံထွက် ပေါ်သလို
“ အားး အင်း ဟင်းး အင့် ”
ဆိုတဲ့ မိုးဆီက အသံကြားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်းလီးကို တဝက်အထိ သွင်းထားပေမယ့် ကျပ်ထုပ်ပြီး ညစ်နေသည့် ခံစားချက်ကို ရတယ်။ ကျနော်က အသွင်းအထုတ်ကို ငါးမိနစ် လောက်လုပ်ပြီး မိုးရဲ့ နို့ကို စို့ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ဒါမှ အပျိုအမှေးပါး ဖောက်တဲ့ အခါ မိုး တစ်ယောက် သက်သာစေမှာလေ။
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”
မိုးမှာ မခံစားဖူးသော အလိုးကို ခံယူမိပြီး လီးအဝင်တွင် နည်းနည်း နာကျင်မိသော်လည်း နောက်များမှာ သက်စာလာရာမှ ကောင်းသော ခံစားချက်များ ရလာပြီး ညည်းညူမိလေသည်။
“ အားးအင်းဟင်းးအင့်..အင်း.အာ့ ”
ထိုအချိန်တွင် ဦး က နို့စို့ပြီး လိုးပေးရာ ကောင်းမွန်သထက် ကောင်းမွန်လာသောကြောင့် ပို၍ပင် ညည်းမိသည်။
“ အားးအင်းဟင်းးအင့်..အင်း.အာ့....ရှီး..အာ့..ရှီး ”
ကျနော်လည်း မိုးဆီက အသံလေး ပိုထွက်လာသဖြင့် လီးကို ရှေ့တိုး၍ ဆောင့်ပစ်ရာ
“ ဗျစ်..ဖွတ် ” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ
“ အာ့...အမေ့၊.အိုးးးနာလိုက်တာ.ဦးရယ်ဆိုပြီး ” မိုးမှာ တစ်ချက် တွန့်လိမ်သွားသည်။
“ အိုးးနာလိုက်တာဦးရယ် ”
“ ခဏလေးပါ...မိုး တော်ကြာ အနာ သက်သာလာမှာပါ ”
ဆိုပြီး ကျနော်က အထုတ်အသွင်းမလုပ်ပဲ ရပ်ထားကာ မိုးနို့ကို တဖြေးဖြေးစို့လိုက် နို့သီးခေါင်း ထိပ်ဖျားလေးကို ယက်လိုက်၊ နို့အုံကြီးကို စုပ်လိုက်နှင့် ပြန်နှိုးဆွလိုက်သည်။ မိုးမှာ အဖုတ်တစ်ခုလုံး သပ်ရှိုထားသလို ခံစားရပြီးအမှေးပါး ပေါက်ထွက်ချိန်တွင် အလွန်နာကျင်သော ဝေဒနာခံစားရလိုက်ရသည်။ ဦး မှ ဆက်မလိုး၍သာ သက်သာရပြီး နို့စို့ပေးသဖြင့်သာ ခံနိုင်ရည်ရှိပေသည်။
နို့ စို့ပေးတဲ့ ဦးရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှု့ကြောင့် သိပ်မကြာခင် နာတာ သက်သာလာရုံမက ကောင်းသည့်ဖက်သို့ ပင်ရောက်လာသည်။ မိုးမှာ တဖြေးဖြေး ကောင်းလာသောကြောင့် ပြန်လည် ညည်းညူမိလေသည်။
“ အားးးဦးရယ်တ်..အားး..ရှီး...အားး ”
“ အီးးကျွတ်...ကျွတ် ”
ကျနော်လည်း မိုးဆီမှ ညည်းသံကြားမိရာ ဆက်လက်လှုပ်ရှားရန်အတွက် အသင့်တော်ဆုံးအချိန် ဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့ အတွက် မိုးနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီး အသွင်းအထုတ် ပြန်၍ ပြုလိုက်သည်။ မိုးမှာ နည်းနည်းနည်းနာကျင်နေပေမယ့် လီးကြီးတချက် ပြန်ထွက်သွားတိုင်း ရင်ထဲဟာသွားသလိုပင် ဖြစ်မိတယ်။ မိုး မှာအခုလို အလိုးလည်းမခံဖူးသဖြင့် ကောင်းမွန်သော ကာမရေစီးကြောမှာ မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာ၍ အားမလို အားမရဖြစ်ကာ
“ ဦး ရပြီ.မိုးခံနိုင်ပြီ၊ဆောင့်လို့ ရပြီ ”
ကျနော်လည်း မိုးခံနိုင်ပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ထပ်မံ၍ လိုးရာ
“ ပြွတ်ဖတ်..ဖွတ် ဘွတ်..ဘွတ်.. ”
“ အားးအင်းဟင်းးအင့်..အင်း.အာ့....ရှီး..အာ့..ရှီးအား ”
ဟု မိုးဆီက အသံလေးများပင် ထွက်လာပြီး
“ အား..ဦးသမီးပြီးတော့မယ်..အားးအင်းးဟင်းး ”
“ အားးးရှီးရှီး..ပြီးပြီ၊အားးသမီးပြီပြီ..အား ” ဆိုပြီး တွန့်လိမ်သွားလေသည်။
ကျနော်မှာ အဖုတ်၏ အလွန်ကျပ်သောအားကြောင့် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်သာလုပ်နိုင်ပြီး လီးတလျှောက် ကျင်တက်လာကာ သုတ်များ ပန်းထွက်လာသဖြင့် ခြေဖျားပါထောင်၍ အဆုံးထိလီးကို ထိုးသွင်းပြီး သုတ်ကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။
ပြီးတော့မှ မိုးကို ဖက်ပြီး မိုးနှုတ်ခမ်းအား နမ်းလိုက်လေသည်။ ကျနော်လည်း မောသွားသလို မိုးရဲ့ ရွှေရင်အစုံမှာလည်း လှိုင်းထန်သကဲ့သို့ပင် ဖြစ်နေသောကြောင့် ခေတ္တခဏမျှ အနားယူရပေတော့မည်။ ဤတစ်ကြိမ်ပါဆို ကျနော့်မှာ သုံးကြိမ်မြောက်ပြီးစီးခြင်းဖြစ်၍ ခြေလက်တောင် မသယ်ချင်လောက်အောင် နုံးချိသွားလေသည်။ကျနော်မှာ နုံးချိနေပြီး ဒီနေ့အဖို့တော့ ရပ်လိုက်ရပြီ ဖြစ်ပေမယ့် မိုးအဖုတ်လေးကိုတော့ ယုယ ကြင်နာချင်ပါသေးသည်လေ။
“ မိုး နာနေသေးလား ”
“ နာနေတယ်ဦး..စက်ဖျဉ်းဖျဉ်းနှင့် အထဲမှာ ခံစားနေရတယ်၊ ဦးလုပ်ချင်တယ်ဆိုရင်တော့ နောက်တစ်ကြိမ် ရမှာ မဟုတ်ဘူး ”
“ လာလေ ဦး ရေနွေးနှင့်ဆေးပေးမယ် ”
“ ရပါတယ် ဦး သမီးဘာသာ ဆေးလိုက်ပါ့မယ် ”
“ ထပါကွာ ..ဦးဆေးပေးမယ်"
ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဖက် ပွေ့ချီ လာလိုက်တယ်၊ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ Bath Tub ဘောင်ပေါ် မှေးတင်ပေးလိုက်ပြီး ရေပူ ရေအေးလေး ဖွင့်ပြီး နွေးနွေးကလေး ရေဆေးပေးတယ်။ မိုး ကတော့ ရှက်နေရှာတာပေါ့၊၊တကယ်တမ်းပြောရရင် အဖုတ်မှာလဲ နီရဲနေတယ်။ နောက်ပြီး ကျနော်စို့ထားလို့ နို့တွေလည်း နီရဲနေတယ်ဗျ။
“ အားးနည်းနည်း စပ်တယ်၊ နာလည်းနာနေတယ် ဦးရယ်၊ တင်ပဆုံတွေလည်း အောင့်နေတာပဲ ”
“ ဦးက သက်သာအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်ကွာ ”
ရေဆေးပြီးတာနှင့် အိပ်ယာပေါ် ပြန်ခေါ်လာပြီး အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်ကလေး တင်ကာ သဘက်လေးနှင့် ဖွဖွလေး သုတ်ပေးတယ်၊၊ သူကတော့ ရေသုတ်ရအောင် ပေါင်လေး ကားပေးရှာတယ်၊၊ ကျနော့် လီးဒဏ်ကြောင့်အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေ နီရဲနေတာဗျ။ ကျနော်လည်းမနေနိုင်ပဲ အာငွေ့လေး ပေးမိတာပေါ့။
“ အားး ဦး တော်ပြီလေ ”
“ မိုးလေး သက်သာသွားအောင်ပါ မိုးရဲ့ ”
“ အာ..ရပါတယ်ဦးရယ် ”
ကျနော်က မနေနိုင်ဘူး ။ လျှာလေးနှင့်ယက်ပြီး ပေးလိုက်တယ်။ အတွင်းသားတွေကို ပါ လျှာနှင့် ယက်ယက်ပေးမိနေတယ်ဗျာ။
“ အားးးဦးရယ် ”
“ မိုး ”
“ ရှင်..ဦး ”
“ ဘယ် အနားက နာနေတာလဲကွယ် ”
“ ဟိုလေ.အောက်နားက ဦးရဲ့ ”
“ ဘယ်နေရာလည်း ပြလေ ”
“ ဒီနေရာလေးပါ ဦး ” ဆိုပြီး အကွဲကြောင်း အောက်နားကို ပြတယ်ဗျ။
ကျနော့် လီးက အောက်နားကို ပွတ်ပြီး လိုးတော့ အောက်နေရာလေးမှာ နီရဲနေတာပဲဗျာ။ ကျနော်လည်း အဲဒီနေရာလေးကို လျှာနှင့်ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီလို ယက်ရင်း အကွဲကြောင်းလေးကိုပါ လျှာနှင့် ထိုးထိုးပစ်လိုက်တယ်။
“ အင့်...ဟင်းးးဟင်းး ”
ကျနော်လည်း သူ့အဖုတ်လေးကို ယက်ရင်း စအိုလေးကိုပါ လျှာနှင့်ယက်ပြီး နောက် နှုတ်ခမ်းကပ်ပြီး စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။
“ ပြွတ်..ပွတ် ”
“ အားးဦးရယ်၊ အဲဒါကြီးကို မလုပ်ပါနှင့်လားဦး၊.ရွံစရာကြီးလေ ”
“ မိုးလေး စအိုလေးကို ချစ်လို့ကွာ ” ဆိုပြီး ထပ်ယက်ပြီး စုပ်ဆွဲလိုက်သေးတယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”
“ အားးးးဦးရေ.ဦးနှင့်တော့ ခက်နေပါပြီ ”
“ ပြွတ်. ”
“ အားးးဦးကလည်းကွာ တော်ပြီကွာ။ဒီမှာ မနေတတ်တော့ဘူး ”
ကျနော်လည်း လက်ညိုးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး တံတွေး ဆွတ်လိုက်ကာ မိုးဖင်ထဲသို့ သွင်းပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပဲ ဝင်ရသေးတယ်။
“ အားးးဦးနာတယ် ”
ကျနော်ပြန်ထုတ်ပြီး လက်ညိုးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြီး တံတွေးထပ်ဆွတ်ကာ ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။
“ အားးးဦး ”
“ ဦး ရယ် ဖင်ထဲ ထည့်ပြီးမှ ဦးပါးစပ်ထဲ မသွင်းနှင့်လေ ဦး ”
“ တော်ပြီ အဲလိုလုပ်နေရင် အလုပ်မခံတော့ဘူး ဦး ”
ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်း ပူးကပ်ထားသဖြင့် ကျနော် လက်လျှော့လိုက်ပြီး သူ့အနားကပ်ကာ ဖက်ထားလိုက်တယ်။
“ ဦးက ကွာ မရွံမရှာ ”
“ ချစ်တာကိုး မိုးရဲ့ ”
“ ဟာ ဦးကလည်း ဘာတွေပြောနေမှန်း မသိဘူး ”
“ မိုးရယ်.ဦးလေ မိုးကိုမြင်ပြီးမှ စိတ်တွေ ဘယ်လို ဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး၊ မိုးကို ဦးချစ်နေမိပြီ ထင်တယ် ”
ကျနော်မှာ လိုးပြီးမှ ရည်းစားစကားပြောလိုက်မိသည်။ ရယ်တော့ ရယ်ချင်သား ကြီးမှ ဝက်သက်ပေါက်တယ်ဆိုတာ ဒီလိုလား မသိဘူး။ တွေးရင်းရယ်ချင်သွားတယ်။
“ ဟော့တော့....ဦးကလည်း ”
“ တကယ်ပါ မိုးရယ်၊ဦးက မိုးအပေါ်တကယ်မြတ်နိုးမိနေပြီ ”
“ အာ..ဦးကလည်း ”
“ ဦးက အသက်ကြီးနေလို့.မိုးကို အားနာတယ် ”
“ အော်..ဦးရယ် ”
“ က.အမေ့ အတွက် ငွေလိုလို့သာ ဒီအလုပ်ကို လက်ခံရတာပါ၊ သမီးလို ဘဝမျိုးနှင့် ဦးနှင့်မတန်ပါဘူး ဦး ”
“ ဦးက လိုချင်တာရပြီး မိုးလို လူမျိုးကို စွန့်ပစ်သွားမှာပါ၊ အခုတော့ အစဖြစ်လို့ ဒီလိုထင်ပေမယ့်နောက်တော့ဦးရိုးသွားမှာမို့ ဦးဒီစကားတွေ လေထဲလွင့်သွားမှာ ”
“ အဲလိုမပြောပါနှင့်မိုး။ဦးအမြဲတန်းချစ်သွားမှာ၊မိုးပစ်သွားရင်တောင်ဦးကချစ်နေဦးမှာ ”
“ မနက်ဖြန် မိုးက ပြန်ရတော့မှာ ဦးအဲလောက်ချစ်နေရင်လည်း ဒီနှစ်ရက်ဦး စိတ်တိုင်းကျ ချစ်ပေါ့ ”
“ အာ..မိုးကလည်းကွာ ”
“ မိုးကလည်း ဦးစိတ်တိုင်းကျပြန်ချစ်ပေးမယ်လေ ”
“ အခုဦးကမချစ်နိုင်တော့ဘူး ”
“ ဦးချစ်နိုင်အောင်သမီးဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”
“ ညကျမှလုပ်ပေးပေါ့ ”
“ ညကျ ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလည်းပြောလေ ”
“ ဦးစိတ်တိုင်းကျ တကယ်လုပ်ပေးမလား ”
“ အင်း လုပ်ပေးမယ်လေ ”
“ ဦးလီးကို အဆုံးထိ စုပ်ပေးကွာ ”
“ သမီးလုပ်ကြည့်ပြီးပြီ၊မရဘူး ”
“ ရအောင်ဦးလုပ်ပေးမှာပေါ့မိုးရဲ့ ”
“ ဦး..သန္တာကလေ ဦးအရည်တွေကို မြိုချပစ်လိုက်တယ်နှော် ”
“ အဲလိုမြိုချရင် ဘာမှ မဖြစ်ဘူးလားဦး ”
“ ဘာမှ မဖြစ်လို့ မြိုချတာလေ ”
“ သမီးကြားဖူးတာက သုတ်တွေမှာ သုတ်ပိုးပါတယ်ဆို၊ အဲဒါဘာမှ မဖြစ်ဘူးလား ”
“ မိုး..ကြက်ဥ အစိမ်းသောက်ရင် ဘာဖြစ်လဲ ”
“ အားရှိတယ်လို့ပြောကြတာပဲ ”
“ အဲလိုပါပဲမိုး....ကြက်ဥလည်းအထဲမှာ အကောင်ဖြစ်ပေမယ့် လူ့ဗိုက်ထဲ ရောက်သွားရင် သူလည်း အကောင်မဖြစ်ပဲ အားဖြစ်သွားတာပေါ့ ”
“ အဲဒါတော့ဟုတ်တယ်နှော်ဦး၊ဒါပေမယ့်လူနှင့်ကြက်ကမှ မတူတာလေ ”
“ မိုးကလည်း.ကြက်ဥမှာ ပရိုတင်းဓာတ်နှင့် ဥာဏ်ကောင်းစေတဲ့ ကိုလသ်း ဓာတ်ပါတယ်။ လူတွေက အရင်ကတော့ အကာကို သာစားပြီးအနှစ်ကို ကိုလက်စတောများတယ်ဆိုပြီး လူအချို့က မစားကြဘူး၊ နောက်မှအနှစ်ထဲမှာ ကိုလင်းဓာတ် အများကြီးပါတယ် ဆိုပြီး စားလာကြတယ်။ သုတ်မှာလည် းဒီအတိုင်းပါပဲ။
“ ဒါနှင့်..ဘာလို့ မေးတာလဲမိုး ”
“ ဒီလိုလေ.ဦးရဲ့ အစောပိုင်းက ဦးဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေကို မိုးက မြိုချမိတယ်လေ။ အဲဒါ တစ်ခုခုများ ဖြစ်မလားလို့ ”
“ မဖြစ်ပါဘူး မိုးရဲ့ ”
“ အော်..ဒါဆို သုတ်သွေး ပါးစပ်ထဲဝင်ရင် အန္တရာယ် မဖြစ်ဘူးပေါ့ ”
“ အဲဒီလူက.ရောဂါရှိနေရင် တစ်မျိုးပေါ့၊ နောက်ပြီး ရောဂါ ရှိနေရင်တောင် ပါးစပ်နှင့်လုပ်လို့ လုပ်တဲ့ သူပါးစပ်တွေ သွားဖုံးတွေမှာ အနာရှိမှ ကူးမှာလေ ”
“ ဒါဆို တံတွေးကလည်း မကူးဘူးပေါ့ ”
“ လူတစ်ယောက်ကို ရောဂါပိုး ရှိသူရဲ့ တံတွေး နှစ်ဂါလံလောက် ထိုးထည့်မှ ကူးနိုင်တယ်လို့ ဦး ကြားဖူးတယ် ”
“ ဩော်..အဲသလိုလား ”
“ ဘာလဲ မိုးကအဲသလို မြိုချပေးမလို့လား ”
“ သန္တာ လုပ်ပေးတာ မြင်လို့လေ၊ ဦးလုပ်စေချင်ရင် မိုးလုပ်ပေးပါ့မယ် ”
“ ဒါဆိုလည်း ဦးကို စုပ်ပေးအုံးလေ ”
“ ဦးကလည်း ညကျမှ လုပ်မှာမဟုတ်လား ”
“ စတိလေးပဲ လုပ်ပေးလေ ”
“ ကဲ လူဆိုးကြီးပါလား ” ဆိုပြီး စုပ်ပေးဖို့ လုပ်ရင်း လီးကို ကိုင်လိုက်တယ်။
“ ဟာဦးဟာကြီးက အရည်တွေ ထွက်နေပါလား ” လို့ပြောရင်း တစ်ချက်နှစ်ချက် စုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့
“ ဦးထတော့ ညနေစောင်းနေပြီ ထမင်းချက်ပေးမယ် ” ဆိုပြီး အဝတ်အစားကောက်ဝတ်တယ်ဗျ။
ကျနော်လည်းအံ့ဩသွားတယ်။ သန္တာတောင် အဲလိုမှ မလုပ်ပေးခဲ့ဘူး။အဝလိုး ကြိုက်သလိုလိုး သုတ်ရည်သောက်ခိုင်းလည်း သောက်ပြီးရင် အိပ်ရာထဲ လှဲကျန်ခဲ့တာ။ မိုးကတော့ ဒီလိုမဟုတ်ဘူး။ ဒါလေးကလည်း ချစ်စရာပါ။
ကျနော်လည်း အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီးမိုးနှင့် မီးဖိုခန်းဝင်လိုက်တယ်။ သူမတ်တပ်ရပ်ပြီး ချက်နေတုန်း ကျနော်က နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ရင်း ဖင်ကြားလီးနှင့်ထောက်ထားတာပေါ့။
“ ဦးရယ်..ထိုင်နေစမ်းပါ၊သမီးအေးအေးဆေးဆေးချက်ပါ့မယ် ”
ကျနော်လည်း အဲဒီလိုပြောမှ ထိုင်ခုံပေါ် သွားထိုင်လိုက်တယ်။ မိုးကတော့ နာနေတာကို စိတ်ထဲ ဖျောက်ရင်းဆေးကြောစရာတွေ ဆေးကြောပြီး ထမင်းအိုး ဟင်းအိုး တည်ရင်း သန်ရှင်းရေးပါ တစ်ခါတည်း လုပ်သွားတယ်ဗျာ။ ကျနော့်မှာ မိုးအပေါ်ချစ်တဲ့ အချစ်တွေ တဖွားဖွား တိုးရင်းနှင့် ငေးပြီး ထိုင်ကြည့်နေမိတယ်လေ။
ကျနော်လေ မိုးနှင့် အခုလို ဆုံတွေ့ရတာ အရမ်းလည်း ဝမ်းသာတယ်။ ပျော်လည်း ပျော်မိတယ်။ ဘဝမှာတစ်ယောက်တည်း ခြောက်သွေ့ ပျင်းရိစွာ ဖြတ်သန်းရမယ့် လူတစ်ယောက်အတွက်တော့ အခုလို လှပတဲ့ မိုးလိုမိန်းမချောလေးကို ဆုံတွေ့ခွင့်ပေးတဲ့ ဖူးစာရေးနတ်လို့ ခေါ်တဲ့ အချစ်နတ်ကို အရမ်း ကျေးဇူးတင်တယ်လေ။
ကိုယ့်ဘက်ကတော့ ရာနှုန်းအပြည့် အမှတ်ပေးလိုက်ပြီး ကြည့်စမ်းပါဦး ။ ချောမောလှပတဲ့ မိန်းမချောလေးကအိမ်ထိန်းသိမ်းရေး ကအစ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ရှိနေတာလေ။ ညနေစာ စားကြည့်တော့လည်း လက်ရာကောင်းတယ်ဗျာ။ ဖြစ်သလို ဆိုင်ဝယ်စားလိုက် ချက်စားလိုက်နှင့် ဖြတ်သန်းခဲ့တာ ဆယ့်ရှစ်ကျော်ခဲ့ပြီလေ။ ဒီလို အိမ်ချက် လက်ရာမျိုးကို တသပ်လုံးပဲ မငြီးငွေ့ပဲ စားချင်တာ။
“ ဦး စားကောင်းလား ”
“ ဦးအတွက်တော့ နတ်သုဒ္ဓါပဲ ”
“ ဦးက မြှောက်နေပြန််ပြီ၊မနက်ဖြန် နေ့လည်စာ ကောင်းချက်ကျွေးမယ်၊ဦးအပြင်က ဈေးဝယ်ခဲ့ ”
“ မိုးချက်ကျွေးရင်အားလုံးစားမယ် ”
“ သွားး အပိုတွေ ” လို့ မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး မိုးက ပြောလိုက်တယ်။
မိုးလည်း တကယ်ပဲ ကောင်းကောင်းလေး ချက်ကျွေးချင်ပါတယ်။ တကိုယ်ရေ တကာယ သမားအတွက်က ဖြစ်သလို ချက်စားနေတာကိုလည်း သနားမိတယ်။ တအိမ်လုံးလည်း ရှုပ်ပွနေသလိုပဲ။ စားပြီးတော့လည်း အငြိမ်မနေနိုင်ပါဘူး။ ရှုပ်နေတာကို ရှင်းထားရတယ်။
“ ဦး မလျှော်ရသေးတဲ့ အဝတ်တွေ ရှိရင် လျှော်ပေးမယ်"
“ ရတယ်.အားလုံးကစက်ထဲ ပစ်ထည့်လိုက်ရင်ရတယ် ။ လျှော်မနေနှင့် အားလုံးက ဆိုင်အပ်ထားတာ ”
“ ကဲပါ ပင်ပန်းပါတယ်။ အိပ်ယာထဲ သွားရအောင် ”
“ ဟာ..ဦးကလည်း အစောကြီးရှိသေးတာ အိပ်တော့မလို့လား ”
“ မစောတော့ဘူး မိုးရဲ့ ကိုးနာရီကျော်နေပြီ ”
“ အာ..စောပါသေးတယ် ဦးရဲ့ ”
“ မိုးနှင့်အတူ အိပ်ရာထဲ နေချင်လို့ကွာ၊ မိုးကိုပဲ ဖက်ထားချင်တယ် ”
“ ဦးကလည်း အရမ်း ကဲတာပဲ ”
“ မကဲပါဘူး မိုးရေ နတ်မိမယ် တစ်ပါးက ကိုယ့်အနားနေနေတုန်း ခဏဆို ပျောက်သွားမှာ။ အချိန်ကလေးရတုန်း အတူနေချင်တာ ”
“ လာပါကွာ ”
ဆိုပြီး အတင်းခေါ်လိုက်တယ်၊မိုးမှာလည်း ပါသွားရပြန်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့
“ ဦး သမီးက ထမင်းချက်ဟင်းချက်နှင့် အနံ့တွေ ထွက်နေတယ်၊ ရေခဏချိုးလိုက်ဦးမယ် ”
“ ဒါဆိုလည်းဦးနှင့်အတူ ချိုးရအောင် ”
“ ဟာ ဦးကလည်းကွာ"
“ လာပါမိုးရဲ့ အတူချိုးရအောင် ”
ကျနော်က မိုး အဝတ်အစားတွေကို ကူချွတ်ပေးမိပြန်ပြီဗျာ။ မိုးအဝတ်တွေ ကုန်သွားတော့ ကျနော်လည်း ချွတ်ပစ်တယ်။ မိုးက သဘက်တစ်ထည်ယူပြီး ပတ်ထားသေးတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ကြွေဇလားထဲ ရေနွေးစပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အထဲကို ဝင်ထိုင်ပြီး
“ မိုးလာလေ ”
“ ဟင့်..ရှက်စရာကြီး ”
“ လာပါ မရှက်နှင့်ဦးချေးတွန်းပေးမယ်ဟိုဘက်ကို လှည့်ပြီးထိုင် ” ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တော့ မိုးလည်းအထဲဝင်ပြီး ထိုင်တယ်။
နောက်ကနေ ချေးတွန်းရင်း နောက်ကျော်ကို သေချာ ကြည့်တော့ ဘာအပြစ်ရယ်မှလို့ မရှိဘဲ ချောမွှတ်နေတာပါပဲဗျာ။ မိုးက ကျနော့်ကိုပါ ချေးတွန်းပေးသေးတယ်၊၊ဆပ်ပြာရည်လေးနှင့်ဆေးကြောချိုးပြီးအိပ်ခန်းထဲကိုပြန်လာခဲ့တာပေါ့။
ညနေတော့ မလိုးတော့ဘူး။ သူ့အဖုတ်က အရမ်း နာနေမှာ။ ဒီနေ့တော့ မိုးကိုပဲ အကောင်းဆုံးတွေပဲ ပေးဆပ်ပစ်မှာလေ။ ကျနော်လည်း သဘက်နှင့်ရေစိုတွေသုတ်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး နေလိုက်တယ်။ မိုးကတော့သဘက်ကြီး တစ်ထည်ပတ်ပြီး ခေါင်းသုတ်ကာ ဝင်လာတယ်။ ခေါင်းသုတ်တယ် ဆိုပေမယ့် ရေနည်းနည်းပါးပါး စင်တာလောက်ပါပဲ။
“ မိုး ပြီးရင်လာကွာ ”
“ လာပါ့မယ် ဦးကလည်း ”
ဆိုပြီး ကျနော့် အနားလာတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပြီး သဘက်ကို ခွာပစ်လိုက်တယ်။ မိုးကို ကျနော် အပေါ်ထိုင်စေပြီး ချိုချိုကို တဝကြီး စို့ပစ်လိုက်တယ်ဗျာ။
“ ပြွတ်..ပြွတ်.ပြွတ် ”
မထွက်တဲ့ နို့ကို အရသာခံ စို့ပစ်တာ။မိုးမှာ
“ အင်းးအင့်ဟင့့်အားးးအင့်ဟင်းးဟင်းး ”
ညည်းသံလေးတွေ အလိုလို ထွက်တာပေါ့လေ။ ဦးက ကလေးလေးတစ်ယောက်လို မိုးနို့ကို စို့နေတာကိုး။ ကျနော် မိုးကို ကုတင်အလယ်မှာ လှဲချပြီးမိုးဘေးမှာ ခေါင်းအုံးကို ဘယ်တစ်လုံး ညာတစ်လုံး ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မိုးအဖုတ်ဘက် မျက်နှာမူပြီး ခေါင်းအုံးကို ဒူးထောက်ကာ ခွထိုင်လိုက်တယ်လေ။ မိုး အသက်ရှူလို့ရအောင်လုပ်ပေးရင်း မိုး နှုတ်ခမ်းလွှာထဲ လီးထည့်လိုက်တယ်။
မိုးမှာ ဦးလုပ်သမျှ အထူးအဆန်းသဖွယ် ကြည့်နေပြီး ဦးလီးကြီး ပါးစပ်ထဲ လာထည့်မှ သဘောပေါက်ကာ ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ အခုဆို မိုးဟာ ဦးလီးကြီးကို မရွံတော့ပါဘူး။ အဲဒီလီးကြီးကိုတော့ ချစ်တတ်လာပြီလေ။ မျက်လုံးလေးတော့ မှိတ်ထားရတာပေါ့။ ဦးဖင်နှင့်ဂွေးဥကြီးက မိုးမျက်နှာပေါ်မှာရောက်နေတာကိုး။ ဦး ခွနေတုန်းက သေချာကြည့် မိတော့ မှ ဦးဖင်မှာ အမွှေးလေးတွေ ရှိတယ်။
မိုးမှာ ရှိတာက အကွဲကြောင်းလေး အပေါ်မှာပဲ ရှိတာလေ။ ဦးဖင်ဝလေးက ညိုညိုကလေးပါလား လို့ တွေးမိရင်းပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လီးကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ် ”
ကျနော်လည်း မိုးကျနော့်လီးကို စုပ်မှ သူ့အပေါ်လှဲချကာ သူ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးပါသည်။ သူ့အဖုတ်ကို ယက်လိုက်ပြီး အစေ့ကို စုပ်နေလိုက်ရာ မိုးမှာ လီးစုပ်တာ ရပ်သွားပြီး ညည်းလေသည်။
“ အင်းးအင့်ဟင့် အားးးအင့်ဟင်းးဟင်းး ”
ကျနော် ပိုပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လေ။ မိုးအသံ ပိုထွက်လေနှင့် အရမ်း စုပ်လေပေါ့ဗျာ။ ကျနော်က မိုးဖင်လးကိုယက်ရန်အတွက် ဖက်ခေါင်းလုံးအား မိုးဖင်အောက်ကို ဆွဲယူ ခုပြီး ဖင်ကို အပေါ်မြောက်လာစေဖို့ လက်အောက်တွင် ပေါင်ကို ထားလိုက်ပြီး ထားလိုက်ရာ စအိုလေးမှာ ပိုပြီး စူထွက်လာတာပေါ့။ ကျနော်လည်း စူထွက်လာတဲ့ ဖင်စအိုလေးကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။ မိုးမှာ တချက်ယက်ခံရတိုင်း စအိုဝကို ချုံ့မိနေရတယ်။
ကျနော်က ရှစ်မိနစ်လောက် ယက်ပေးပြီးမိုးကို ဖက်ကာ တဖက်သို့ လှည့်ချလိုက်ရာ မိုးမှာအပေါ်သို့ ရောက်သွားပြီး ကျနော်က အောက်က ဖြစ်သွားတာပေါ့။ မဟုတ်ရင်လည်း မိုးက အသက်ရှူ ဝမယ် မထင်ပါဘူး၊ သူ့မှာလီးစုပ်နေရပြီး ကျနော် ဖိတဲ့ ဒဏ်ပါ ခံစားနေမှာလေ။ အခုတော့ ကျနော်လိုချင်တဲ့ အခြေအနေကို ရပြီပေါ့။ အစကတည်းက ကျနော့်မျက်နှာပေါ် တက်ခွခိုင်းရင်း မိုးက တက်ခွမှာမှ မဟုတ်ပဲလေ။
အခုတော့ မိုးပေါင်ကို ဖက်ပြီး တင်သား နှစ်ခြမ်း ဖြဲကားပြီး ကျနော်အားပါးရ ယက်လို့ရပြီလေ။ မိုး ဖင်ကို လက်ညိုးတံတွေးဆွတ်ပြီး ထိုးထည့်ကာ လက်ညိုးနှင့် စအိုဝနေရာကို ယက်ပေးတော့ မိုး တစ်ယောက်လီးစုပ်ရပ်ကာ
“ အင်းးအင့်ဟင့် အားးးအင့်ဟင်းးဟင်းး ”
အော်ရပြီလေ။ မိုးအဖုတ်ထဲက အရည်တွေပါ အပြင်ကို တစိမ်စိမ့် စီးထွက်လို့ ကျနော်လည်း အရသာခံပြီး မြိုနေမိတာပါပဲ။ ကျနော်လည်းမိုးကိုအပေါ်ကတင်ပြီး 69 လုပ်တာ ဆယ်မိနစ်ခန့် လုပ်လိုက်တယ်။ မိုးကကျနော့်အပေါ်မှာပဲ ပြီးသွားတယ်ဗျ။ အဖြူရောင် အနှစ်ကလေးတွေ ထွက်လာလို့ ကျနော် ယက်ပြီး မြိုချလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မိုးကို အပေါ်က ဆင်းခိုင်းလိုက်သေးတယ်။
“ မိုး ”
“ ရှင် ဘာလဲဦး ”
“ ဦး လီးအဆုံးထိ စုပ်ပေးမလား ”
“ ဦးကလည်း အဲလောက် အရှည်ကြီး မရပါဘူး ဆို ”
“ ဦးရအောင် လုပ်ပေးမယ်လေ ”
“ ဦး လုပ်စေချင်ရင် သမီးလုပ်ပေးပါ့မယ် ”
“ ဒါဆို ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်အိပ်ပြီး ခေါင်းချ အိပ်လိုက်ပါလား ”
“ ဒီလိုလား ဦး ”
“ ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ် ”
“ ကဲ မိုး ပါးစပ်ကျယ်ကျယ်ဟ ”
မိုးလည်း ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ် ဟပေးတော့ ကျနော်လည်း လီးကို မိုးပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်တယ်။ လေးလက်မလောက်သာ ဝင်သွားတယ်။ မိုးမျက်လုံးလေးပြူးပြီး ဝူးဝူးဝါးဝါးနှင့်လက်ကာပြတော့ ကျနော်ရပ်လိုက်ရတယ်။မိုးမှာမျက်ရည်လေးဝဲပြီး
“ ဦး..မရဘူး ဦးဟာကြီးက ကြီးလွန်းတယ် ဦးရယ်၊ လည်ချောင်းကွဲမတတ်ပါပဲ ”
ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျနော်လီးက တစ်လက်မခွဲလောက် ဖြစ်နေတာ ဆိုတော့ မိုးလည်ချောင်းထဲဘယ်ဝင်ပါ့မလဲ။
“ ဦးက အဲလို လုပ်ချင်ရင် ရိုးရိုးပဲလုပ်ပါ ပြီးရင် သမီးဦးဟာတွေ မြိုချပါ့မယ်”
“ ဒီလိုဆို မိုးကုန်းပေးပါလား ”
“ အင်း ကုန်းပေးပါ့မယ် ”
မိုးလည်း ကုန်းပေးတော့ နောက်ကနေ ကျနော် ဒူးထောက်ပြီး ဝင်လိုက်တယ်။ တချက်နှစ်ချက်လောက် စအိုနှင့်အကွဲကြောင်းကို ယက်လိုက်သေးတယ်ဗျ။
“ ပလပ်..ပလပ် ”
“ အိုးးးးအင့်ဟင့်.ဦးလုပ်ပြန်ပြီကွာ ဒီဖင်ကြီးကိုပဲ ”
“ ကျနော်လီးကို မိုးအဖုတ်ထဲ ထည့်သွင်းလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အာ့ ” ကျနော်လည်း အဆုံးထိ သွင်းလိုက်တယ်။
“ အာ့.ဖြေးဖြေးနှော်ဦး အောင့်နေသေးတယ် ”
ကျနော်လည်း အေးအေးဆေးဆေးပဲ အသွင်းအထုတ် ပုံမှန်လေးလုပ်ပေးလိုက်တော့ မိုးမှာ ဇိမ်ကလေး ရှိလာပြီ။
“ အင့်.အင်းဟင်းးးးဟင်းးးအာ့ရှီးရှီး ” ဆိုပြီး အသံ တိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။
“ မိုး ဦးမြန်လို့ ရပြီလား ”
“ အင်း းရပါပြီ ” ကျနော်လည်း နောက်ကနေ အားလေးထည့်ပြီး လိုးလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်.ဗျစ်..ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ” နှင့်ပေါင်ကို ဂွေးဥရိုက်သံလေးပါ ကြားရတော့တယ်။င ါးမိနစ်လောက်လုပ်ပြီး
“ ဦး သမီးပြီးတော့မယ်၊အာ့..အာ. အားရှီး ”
“ ရပြီ.ဦးမြန်လို့ရပြီအားး ”
“ ဗျစ်.ဗျစ်..ဘွတ်ဖတ် ဖတ်ဘွတ်..ဖန်း..ဖန်းးးးးအား ”
“ အားးးအားးဆိုပြီး မိုးတွန့်လိမ်သွားတယ်။
“ ဦး..မိုး ပြီးပြီ ”
ကျနော်လည်း ပြီး ချင်သလို ဖြစ်နေပါပြီ။ဒါပေမယ့် ဆက်ဆောင့်လိုက်ပါသေးတယ်။
“ ဗျစ်.ဗျစ်..ဘွတ်ဖတ် ဖတ်ဖတ်.ဖန်းဖန်း ” ကျနော့်လည်း ပြီးချင်လာလို့
“ မိုး..ဦးလည်း..ပြီးတော့မယ် ”
“ ဒါဆိုဦး..ထုတ်လိုက်တော့.မိုးးစုပ်ပေးမယ်လေ ”
ကျနော်လည်း လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး မိုးအနား မတ်တပ်ရပ်ပေးလိုက်တော့ မိုးကလီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပေးရှာတယ်။ကျနော်လည်း သုတ်လွှတ်လိုက်တာ မိုးအာခေါင်အထိများ ပန်းသွားလားမသိ ဘူးဗျ။ မိုးတချက်ကလေး သီးသွားသေးတယ်။ ပြီးမှကြိတ်မှိတ်ပြီး မြိုချလိုက်တယ်ဗျ။
ကျနော်က မိုးကို ချစ်မြတ်နိုးစွာနှင့် နမ်းလိုက်တယ်။ အဲဒီနေ့ကတော့ မိုးကိုလည်း အဝတ်အစားမဝတ်စေဘဲ နှစ်ယောက်အတူတူဖက်ပြီး အိပ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ မိုးမှာ ညဘက်ရောက်မှ အမေ့ကို သတိ ပိုရဖြစ်တယ်၊ အိမ်မှာအမေ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေမှာလေ။ အမေက နေမကောင်းဘူး မဟုတ်လား။ နေ့လည် ဘက်လောက်ပြန်လို့ ရအောင်ဦးကို ပြောပြီး ပြန်ရမယ်။
အခုလည်း လူက တစ်ကိုယ်လုံး နာကျင်နေပြီ။ ဦးလိုးချက်က စွဲမက်စရာဖြစ်ပေမယ့် အခုလိုမျိုး တနေ့လုံးအလိုးခံထိတာတော့ တော်တော်လေး နာကျင်နေပြီလေ။ ဖင်သာခံရရင် လမ်းတောင် လျှောက်နိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ နောက်တစ်ခါလောက် အမေဆေးရုံက ဆင်းမှ ဦးဆီကို လာရရင် ကောင်းမယ်လို့ တွေးမိတယ်။ သန္တာတုန်းကလည်း ဦးက ဖင်လိုးတာ မြင်ဖူးတယ်။
အခုလည်း ဦးက မိုးဖင်ကို ခဏခဏ စုပ်ယက်နေတာ ဖင်ပဲ လိုးချင်လို့ လုပ်နေတာဖြစ်မယ်လို့ တွေးလိုက်မိပြီးကျောပါ ချမ်းမိတယ်။ နောက်တော့လည်း ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ မနက်ကျတော့ မိုးတစ်ယောက် စောစီးစွာ နိုးလာပြီး တကိုယ်လုံးလည်း နာကျင်နေပါတယ်။ မျက်နှာသစ် သွားတိုက် အိမ်သာတက်ပြီးသဘက်လည်း ပတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ ဦးကနိုးနေပါပြီ။
“ ဟော..ဦးနိုးနေပြီလား ”
“ မိုးက အစောကြီးနိုးနေတာပဲ ”
“ ဟုတ်ကဲ့..ဦး ”
“ လာပါဦးမိုးရဲ့ ဦးအနားလာပါဦး ”
“ ဟုတ်ကဲ့..ဦး ”
ဦး အနားကပ်တော့ ဦးက မိုးကိုဖက်လိုက်တယ်။
“ သမီး ဦးကို ပြောစရာရှိလို့ နေ့လည်ကျရင် သမီးအိမ်ပြန်ချင်တယ်။ မေမေ သိပ်နေမကောင်းဘူး.ဦး ”
“ ဟာကွာ..မိုးကလည်း ဦးက စိတ်တိုင်းကျတောင် မချစ်ရသေးဘူး ”
“ ဦး မေမေ ဆေးရုံတက်ရမှာ စိုးလို့ပါ ”
“ ဒါဆို မိုးက ဘယ်နေ့ ပြန်လာပေးမလဲ ”
“ မေမေ ဆေးရုံက ဆင်းရင် ပြန်လာပေးပါ့မယ် ”
“ ဟားးးးးးမိုးရယ် ဦးတော့ လွမ်းနေရတော့မှာပဲ ”
“ ဦးကလည်း..ပိုပြီ ”
“ မပိုပါဘူး မိုးရဲ့.အခု ဒီမှာကြည့်ပါလား ” ဦးက စောင်ကြီးလှန်ပြတော့ ကြည့်လိုက်မိတာပေါ့။
“ ဟာ ဦး ကလည်း မနက် အစောကြီးရှိသေးတယ် ထောင်နေပြန်ပြီ ”
“ သူက မိုးကို ချစ်ချင်လို့ပါ ”
“ ဦးက.တကယ်ပဲကဲတယ်ကွာ ”
“ ဦးက.ကဲတာမဟုတ်ဘူး၊သူက.ကဲနေတာ ”
“ အာ..ဦးကလည်း ”
“ ကဲ မိုး ဦး မျက်နှာသစ်မယ်၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ်မယ်။ ပြီးတော့ Morning တစ်ခေါက်လောက်လုပ်ရအောင်နှော် ”
“ တစ်ခါပဲနှော်..နေ့လည်ကျရင်ပြန်မှာ ”
“ ကဲ..ဦးရေချိုးခန်းဝင်လိုက်ဦးမယ် ”
ဦးက ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး မိုးကိုနမ်းတော့ မိုးလည်း ပြန်းနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မိုးရဲ့ ချိုချိုတွေကိုပါ စို့ပြန်ပြီကွာ။
“ ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ် ”
“ အာ့..ဦးရယ်.မိုးရင်ထဲလှိုင်းတွေ ထန်သွားပြီကွယ် ”
မိုးမှာ ဦး နို့စို့ရုံနှင့်ဖီလ်းတွေ တက်လာရတယ်။
“ အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
“ ပြွတ်...ပြွတ်... ”
“ အားးးရှီးးးရှီ းးအာ့ကောင်းခိုက်တာ ဦးရယ်၊အရမ်းကောင်းတာပဲ ”
တကိုယ်လုံး အကြောတွ ပွင့်သွားသလိုမျိုးကို ခံစားရတာပဲ ဦးရယ်။ ဟော.သမီးပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်လာပြန်ပါပြီ ဦးရယ်။ ဦးဟာ နို့စို့ပြီးရပ်လိုက်ကာ
“ မိုး..ဦးလီးကို စုပ်ပေးပါဦးမိုး ”
“ ကဲ..မိုး စုပ်ပြီနှော် ”
“ ပြွတ်...ပြွတ်..ပြွတ် ”
“ အား မိုးရယ် ဆွေမျိုးမေ့လောက်အောင် ကောင်းတယ်ကွာ ”
“ ပြွတ်...ပြွတ်... ”
“ အားးးရှီးးးရှီးး အာ့ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
“ ကဲ တော်ပြီမိုးရေ ”
“ ကဲမိုး..ပက်လက်ကလေး အိပ်လိုက်နှော် ”
မိုးလည်း ပက်လေးအိပ်လိုက်တော့ မိုးတင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးလေး ခုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဦးက.မိုး ပိပိကို ယက်သေးတယ်။
“ ပလပ်...ပလပ် ”
“ အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
“ အားးးရှီးးးရှီးးအာ့ကောင်းခိုက်တာဦးရယ်၊အရမ်းကောင်းတာပဲ၊အားး.ရှီးရှီး..အား ”
ဦးဟာ မိုးဘယ်လို ပဲတားတား.တားလို့ကို မရဘူး။ မိုးကလေ ဦးတစ်ယောက် မိုးအပေါ် အဲလို လုပ်လိမ့်မယ်လို့လည်း မထင်ဘူးလေ။ ဒီလိုလုပ်တာ ကြိုက်လားဆိုတော့ မိုးမကြိုက်ပါဘူး။ မကောင်းဘူးလား မေးတော့
“ ကောင်းတာတော့ ကောင်းပါတယ်။ ဦး ဘုန်းနိမ့်သွားမှာစိုးလို့သာ မလုပ်ပေးစေချင်တာပါ။ ဦးက မိုးကိုဘယ်လို လုပ်လုပ် မိုးက အလုပ်ခံမှာပါ။ မိုးကို ဦး သုတ်မြိုခိုင်းလည်း မြိုပေးမှာပါ ဦးရယ်၊ ဒါပေမယ့် ဦးက သမီး ဖင်ကြီးကို စုပ်တာတော့ မလုပ်စေချင်ဘူး။ အဲဒါကြီးက ညစ်ပတ်လို့ပါဦးရယ် ”
“ ကဲမိုး.......ဦးလုပ်တော့မယ်နှော် ”
“ ရပါပြီ ဦး လုပ်လေ ”
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အာ့.. ”
ဦး လီးကြီးက မိုးပိပိထဲ ဝင်လာတော့ အရင်ကလောက် မနာတော့ဘူးလေ။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အာ့...အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
မိုးပိပိကို စလိုးတဲ့ နေ့ကဆိုရင် မိုးမှာ သေလောက်မတတ် ခံစားရတာ။ ချွေးကို ပြန်သွားတာပဲ။ ကောင်းတာထက်နာတာက ပိုဆိုးတယ်။ အခုတော့လည်း နာနာလေးကောင်းနေတာပါပဲ။
“ ဖတ်...ဖတ်....ဖွတ်...ဘွတ်....ဘွတ်..ဖွတ်..ဖန်းဖန်း ”
“ အာ့..."အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
ဦး ဆောင့်ချက်တွေ ပိုမြန်လာသလို မိုး ပိပိလည်း အရမ်းကို ကောင်းလာပြီး တချက်တချက် ကျင်ကျင်သွားတာပဲ။ ဆယ်မိနစ်လောက်မှာပဲ
“ အာ့...အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ဦးမီးပြီးတော့မယ်.ဦးအာ့...အားးဟင့် ”
ဦးက မိုးနှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းပြီးတော့ အားနှင့် ဆောင့်လိုးလာတာပါပဲ။
“ ဖတ်...ဖတ်....ဖွတ်...ဘွတ်....ဘွတ် ”
“ မိုးရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူလောက်အောင် ကောင်းလာပြီး ဖြေဖဝါး ကြောတွေပါ ထောင်လာတယ်။
“ အားးးးးပြီးပြီ ..ဦး ” မိုးပြီးသွားပေမယ့် ဦးကတော့ ဆက်လုပ်နေဆဲပါ။
“ ဖတ်...ဖတ်....ဖွတ်...ဘွတ်....ဘွတ် ”
“ အာ့...အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
မိုး ကတော့ ပြီးပြီဆိုပေမယ့် အရသာရှိလွန်းလို့ မိုးက အော်ညည်းနေမိဆဲပေါ့။ ဦး ဆီကအသံလေး ထွက်လာပြီ။
“ အားးးရှီးးးရှီးးအာ့ကောင်းလိုက်တာကွာ.အားး" ဆိုပြီး အသံလေး ထွက်လာတာပေါ့။
မိုးပိပိထဲမှာ ပူနွေးတဲ့ ဦးသုတ်တွေ ဝင်သွားတော့ အရသာရှိလိုက်တာ။ ဦးကပြီး သွားပေမယ့် မိုးနှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြီး ဖြေးဖြေးလေးဆက်လိုးလိုက်တာ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်။
ရယ်စရကောင်းတယ် သိလား.။ လိုးနေတုန်းတော့ ဦးကိုယ်လုံးက မလေးပေမယ့် ပြီးသွားရင်တော့ အရမ်းလေးသလို ခံစားရတယ်လေ။
“ ဦး မိုး လေးလာပြီ၊ ဖယ်ပေးတော့ကွာ ”
ဦးက မဖယ်ပေးဘူး။ သူ့ အလေးမကျအောင်သာ လက်ထောက်ပြီး ချိုကို စို့နေသေးတယ်။
“ ပြွတ်...ပြွတ်..."
“ အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
“ အင်း တော်ပါပြီ ဦး ”
“ ပြွတ်...ပြွတ်... ”
“ အားးဟင့်..ဟင့်...ဟင်း..အင်းး ”
“ အင်း တော်ပြီလေ ဦး ”
မိုးမှာ တင်ပဆုံက အပေါ်ရောက်နေပြီး ခေါင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ ခေါင်းအုံး မရှိသဖြင့် ဇောက်ထိုးလေးလို ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဦးက ဆယ်မိနစ်လောက်စို့ပြီးမှ ခွာသွားတယ်။ မိုးနို့တွေဆို နီရဲ ကျန်ခဲ့တာပဲရှင်။
“ ဦးဖယ် သွားတော့မှ ...ဦးဈေးသွားဝယ်လိုက်ဦးနံနက်စာစားရအောင်သမီးလုပ်လိုက်မယ် ”
“ ကောင်းပါပြီကွာ ”
ဆိုပြီး ဦး ဟာရေတောင်မချိုးပဲ ထွက်သွားတာပေါ့။ မိုးကတော့ ထမင်းအိုးတည်ပြီး ရေချိုးလိုက်တယ်။ ဦးပြန်ရောက်တော့ နံနက်စာ ဦးဝယ်လာတဲ့ နွားနို့နှင့်ကြက်ဥပြုတ်နှင့် စားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဟင်းတွေချက်ပြီး ထားခဲ့လိုက်တယ်လေ။
“ ဦး သမီး ပြန်တော့မယ် ”
“ ဟင်းးးးးမိုးပြန်သွားရင် ဦးတော့ လွမ်းနေရတော့မှာ ”
“ ဘယ်နေ့ပြန်လာမှာလဲ မိုး ”
“ မေမေ့ အခြေအနေကြည့်ပြီး လာခဲ့ပါ့မယ် ဦး ”
“ ကဲ..ဒီမှာ မိုးအတွက် ငွေဆယ်သိန်း..ရော့ ဒီဟာက မိုးလိုရင်သုံးဖို့ ATM ကဒ် အဲဒီအထဲမှာ ငွေဆယ်သိန်းထည့်ပေးထားတယ် ပါ့စ်ဝပ့်က 000007 မှတ်ထားနှော် ”
“ ဟာအများကြီးပါလား ”
“ မိုး အမေဆေးကုရမှာ လိုနေမှာ စိုးလို့။ လိုနေရင် ဖုန်းဆက်ဦး ဖုန်းနံပါတ်က ဒီမှာ၊လိုနေရင်ပြော၊ဦး..online က ထည့်ပေးမယ်၊ ကဲလာ ဦးကားဂိတ်လိုက်ပို့မယ် ”
“ ရပါတယ်ဦး ..သမီးဘာသာသွားပါ့မယ် ”
“ မိုးကလည်း.ဦးစကားနားထောင်ပါကွာ ”
ဆိုပြီး အပြင်ကို ထွက်ကာ ကားပေါ်တင်ခေါ်ပြီးကျွဲဆယ်ကန်ဘက် မောင်းပြီး လိုင်းကားပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ မိုးစီးသွားတဲ့ ကားလေးထွက်သွားမှ အိမ်ပြန်လာလိုက်တာပေါ့။ မိုးနှင့်တွေ့ပြီး ဒီကြားထဲ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ငွေလိုလို့ အိမ်ရောင်းချင်လို့ လာပြတယ်။ ဈေးရောင်းကောင့်မယ့် နေရာမျိုးမှာ နှစ်ထပ်အိမ်အပေါ်ရော အောက်ရော ဟောဖြစ်ပြီး လေးဆယ်ခြောက်ဆယ်ထဲ အပြည့်ဆောက်ထားကာ လမ်းမတန်း ကျယ်လို့ ဈေး အချောင်ရတာမို့ ဝယ်လိုက်တယ်။
ဈေးဆိုင်ဖွင့်ပြီး မိုးကို ရောင်းခိုင်းရင်း ပိုရင်နီးအောင် ကြံဆောင်ရမည့် အကြံရှိတယ်လေ။ အိမ်ဝယ်ပြီး စည်ပင်မှာ ပြင်ဆင်ခွင့်ရော လုပ်ငန်းလိုင်စင်ပါ လျှောက်ပြီး အိမ်ပြင့်မယ် အဖွဲ့ကို ပါ ငှားရမ်းထားလိုက်တယ်ဗျာ။ မိုးမှာအိမ်ရောက်တော့ ပင်ပန်းနေတာပေါ့။
“ အမေနှင်းသမီးရောက်ပြီသက်သာလားမေနှင်း ”
“ ဘယ်သက်သာမလဲ သမီးလေးရယ်၊ သမီးရော အဆင်ပြေခဲ့လားကွယ် ”
“ အဆင်ပြေပါတယ် မေမေရဲ့ ”
“ သမီးကို ကြည့်ရတာ အရမ်းပင်ပန်းနေတယ် ထင်တယ် ”
“ ဘာဖြစ်လို့လဲမေမေ ”
“ အော် မျက်တွင်းတွေလည်း ချောင်လို့ပါလား ” မိုး ရင်ထိတ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ။
“ မနေ့က ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားရတာ မေမေ။ ခရီးကလည်းဝေး သမီးက လုံချည်ပဲရှိတော့ ခွထိုင်လို့လည်း မရ၊ပင်ပန်းတာပေါ့မေမေ ။ ဟိုရောက်တော့လည်း မေမေ့ကို စိတ်မချတာနှင့်အိပ်မပျော်ဘူး၊ ဒီနေ့ အစောကြီး ထပြီး လိုင်းကား စီးလာရတာလေ၊ တောကားဆိုတောလည်း ပင်ပန်းတာပေါ့ မေမေ ”
“ အေးကွယ် ငါ့သမီလေး ပင်ပန်းရှာတယ် ”
“ ကဲပါမေမေညနေကျတော့ မန္တလေးသွားပြီးဆေးရုံ တက်ရအောင်နှော် ”
“ အေးလေ ကောင်းပါပြီ သမီးရယ် ”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန်>>>>
