အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၄ )
{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}
ရေးသားသူ - Steven Job
ညနေဘက်မှာ ဆေးရုံတင်လိုက်ပြီး သွေးစစ် ဓာတ်မှန်တွေရိုက်နှင့် အလုပ်လည်း တော်တော်ရှုပ်ပါတယ်။ အားပြည့်အောင် ဆရာဝန်ကြီးက နားခိုင်းပြီး သောက်ဆေးထိုးဆေးတွေနှင့် တစ်ပတ်လောက်နေရတယ်၊၊ ပြီးတော့ ခွဲစိတ်ဖို့ဖြစ်လာပြီလေ။ မိုးမှာ လိုအပ်တဲ့ ဆေးဝယ်ပေးရတာနှင့် အမေ့ဝေယျာကိစ္စတွေနှင့် တော်တော်လည်းအလုပ်ရှုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီကြားထဲ ဗေဒင်ဆရာတွေမေး။ မေမေ့အတွက် ယတြာတွေချေ ဘုရားကြီးမှာ ဆုတောင့်နှင့်ပေါ့။
ဒီရက်တွေမှာ မိုးရဲ့ ရာသီလာရက်ပါ။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းကလေးသာ လာပြီး ပျောက်သွားတယ်။ အရင်ကလည်း ရာသီထိန်ဖူးတော့ ပြဿနာ သိပ်မရှိဘူးပေါ့။ အခုက အလုပ်ကလည်းရှုပ် စိတ်လည်းရှုပ်ပေါ့။ အိမ်မှာတုန်းက ရာသီထိန်ရင် ကေသီပန်တွေ သောက်ပေမယ့် အခုတော့ မသောက်ဖြစ်ဘူးလေ။ မေမေလည်း ခွဲစိတ်ပြီး ပိုက်ဆံလည်း ဆယ်ခြောက်သိန်းလောက် ကုန်သွားတော့တယ်။
မေမေက ခွဲစိတ်ပြီးပေမယ့် ဆေးရုံက ချက်ချင်းဆင်းလို့ မရဘူးလေ။ မေမေလည်း တော်တော် အိုစာသွားတယ်။ ချုပ်ရိုးဖြေရအုံးမှာနှင့် ဆေးရုံမှာပဲ နေရတယ်။ မေမေစိတ်ချရပြီဆိုမှ မိုးမှာ စိတ်အေးရတော့တယ်။မေမေအတွက် အားဆေးတွေ စားစရာတွေလည်းဝယ်ရတယ်လေ၊
ပိုက်ဆံတွေ ကုန်တိုင်း ဦးကိုလည်း သတိရတယ်။ ကျေးဇူးလည်း တင်မိတယ်။ ဒါကြောင့် ဆေးရုံမဆင်းခင် ဦးဆီကို ဦးကို သတိတရ ဖုန်းဆက်ဖြစ်တယ်။ ဦးဆီဖုန်းဆက်တော့ ဦးကလာခဲ့ပါလားဆိုတော့ မိုးလည်းတွေ့ချင်နေတာနှင့်မေမေ့ကို အလုပ်က အင်တာဗျူးခေါ်လို့ သွားရမယ်လိမ်ပြီး ပြောထွက်ရတာပေါ့။
မိုးဆီက ဖုန်းလာတော့ ကျနော်အရမ်း ပျော်သွားတယ်ဗျာ။ သီချင်းလေးတောင် အော်ဆိုမိတယ်။ တွံတေးစိုးအောင် သီချင်းကိုဗျာ။ဘာတဲ့
“ မီးရယ်..မီးရယ်.မီးမလာတဲ့ ညများဆို ...ဦးတော့သိပ်.သိပ်...လွမ်းတယ်၊..လွမ်းနေရတယ်...ချစ်သော မီးရယ်.......သတိများရပါလေစ ဦးတစ်ယောက်ကို"....... ပျော်တယ်ဗျာ။
အရမ်းကြီးကို.မီးလာမည့်အချိန်ကလေးကို အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီး မျော်နေမိတယ်။ ရင်ထဲ နေမထိထိုင်မသာနှင့် ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာဗျာ။ မိုးလည်း ခြံဝင်းဘဲလ်တီးခေါ်တော့ ဦးက အပြေးကလေးရောက်လာတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်ထဲကိုရောက်ရုံရှိသေး ဖက်နမ်းတော့တာပါပဲ။
“ ဟာ..ဦး အိမ်ရှေ့တခါးတောင် မပိတ်ရသေးဘူး"
“ အေးလေ.ဟုတ်ပါရဲ့.မိုးလာတာနှင့် အားလုံးမေ့သွားပြီ ”
“ ဦးဟာလေ အရမ်းကို ပိုတယ် ”
“ မပိုပါဘူး မိုးရဲ့ ”
“ ဒီကောင်လေးက လွမ်းလို့တောင် ငိုနေပြီ ”
“ ဟာ...သူက လူဆိုးလေးပဲ ”
“ လာကွာ မိုးရယ် အခန်းထဲသွားရအောင် ”
“ မိုးလည်း အခန်းထဲ လိုက်သွားတယ် ” ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရုံ ရှိသေးတယ်၊ ဦးက ဖက်ပြီးနမ်းတော့
“ ဦးခဏနေပါဦး၊အင်္ကျီ အပိုမပါဘူး ကျေသွားလိမ့်မယ် ”
“ ဒါဆိုလည်း ချွတ်လိုက်ပါတော့ကွာ ”
“ ခဏလေးတော့ စောင့်အုံးလေ၊ ဦးက ဟိုနေရာနမ်း ဒီနေရာနမ်းဆိုတော့ သန့်ရှင်းရေးတော့ လုပ်ပါရစေ ဦး"
“ အေးပါ မိုးရာ မကြာစေနှင့် ”
မိုးလည်း အဝတ်အစားချွတ်ပြီး ပိပိရော ဖင်ရော သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားရတယ်။ မနေ့ကတည်းက ဖုန်းဆက်ပြီးဝမ်းသန့်အောင် ဝမ်းချူဗူးနှင် ချူထားရတယ်။ ဦးက ဖင်ကိုပဲ နမ်းလိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နှင့် ခါတိုင်းဖင်ကို ရှုံ့.ထားရတယ်လေ။ ဒီနေ့တော့ အေးဆေးပါပါပဲ။ အားလုံးပြီးတော့ အပြင်ကို ထွင်လာတာနှင့် ဦးက
“ ဒီနေ့တော့ အရမ်းလွမ်နေတာ၊ တကိုယ်လုံးကို နမ်းပစ်မယ် ”
“ ဟာကွာ.ဦးကလည်း ”
ဆိုပြီး ကျမက ရှက်ရှက်နှင့် ကုတင်ပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်မိတယ်။ ဦးက မှောက်အိပ်နေတဲ့ ကျမအပေါ်ကနေဆံပင်တွေသပ်ပြီး လည်ဂုပ်လေးကို ဖွဖွလေး ကိုက်တယ်။ ပုခုံးသားလေးကိုလည်း ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်တော့..မိုးလေ အရမ်းယားနေမိပြီ။
“ အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့ဦးရယ် ”
ဦး ဆီလာကတည်းက အလိုးခံရမှာသိတော့ အစကတည်းက ရင်တွေခုန်နေသလို ပိပိကလည်း စိုနေတာ။ အခုတော့ ငို့မယ့် ခလေးလက်တို့ ဆိုသလို ပိပိက အရည်တွေ အပြင်ကိုတောင် စီးထွက်လာတယ်။ ဦးက မိုးပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို ခွာလိုက်တော့ ကိုယ်ကို ကြွပေးမိတယ်။ ဦးလေ မိုးကျောပြင်လေးကို လျှာနှင့်ယက်တော့ မိုး မနေနိုင်လောက် အောင်ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြမိတာပေါ့။
“ ပလပ်...ပလပ် ” ဆိုတဲ့ ယက်သံတွေနှင့်အတူ ဦးက မိုးတင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်ပြီလေ။။
“ အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့ဦးရယ် ”
ဦးက မိုးရဲ့ တင်သား တဖက်တချက်ကို ယက်လိုက်ညစ်လိုက် မနာကျင်အောင်သွားနှင့်ခဲပြီး လုပ်ပေးတဲ့ အခါ မိုးမှာ ကြက်သီးမွှေးတွေပါ ထလာတာပေါ့။ တချက်တချက် တင်သားတွေ ဘေးကို ဆွဲဖြဲတော့လည်း မိုး စအိုဝလေးက တင်းကနဲ တင်းကနဲ ခံစားမိရတယ်လေ။
“ အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့ဦးရယ် ”
ကျနော်လည်း မိုးရောက်လာကတည်းက ဆန္ဒတွေ အရမ်းပြင်းပြနေတာ။ ကာမစိတ်က ဘီလူးသရဲ စီးနေသလိုပါပဲဗျာ။ မိုးပုခုံးသားလေးကို ကိုက်လိုက်ကျောပြင်လေး ယက်လိုက်နှင့် ကာမဆန္ ဒမီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေတာ၊ အခုဆို မိုးတင်သားတွေ ဆုပ်နယ်ပြီး ယက်လိုက်ကိုက်ဆွဲလိုက် ဖြဲကားလိုက်နှင့်လုပ်နေရင်း စအိုဝလေးကို မြင်ရင် မနေနိုင်လောက်အောင် စုပ်ယက်ချင်လွန်းလို့ စုပ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေပါအောင်ကို စုပ်ပစ်လိုက်တာ။
“ ပြွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်......ပြွတ်...ပလပ်...ပလပ် ”
“ အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့.အင့်းးးး ” မိုး မှာ ညည်းသံ ဆူလာတာပေါ့ဗျာ။ အဖုတ်ရော စအိုဝကိုပါ လျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီး စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
“ ဟင်းးးဟင်းးးပြွတ်...ပြွတ်......ပြွတ် ”
“ အင်းးဟင်းးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့.အင့်းးးးအိုးးးအားးရှီးးရှီး ”
“ ပြွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်......ပြွတ်...ပလပ်...ပလပ် ”
“ အာ့.အင့်းးးးအိုးးးအားးရှီးးရှီး ဦးတော်ပါတော့မိုးမခံနိုင်တော့ဘူးအားးရှီးးရှီး ”
မိုးက တော်ပါတော့ ဆိုမှ ရပ်ပစ်ပြီး မိုးကို ပက်လက်ကလေးလုပ်လိုက်တော့ မိုးလည်း အလိုက်သင့်လေး ပါလာတယ်လေ။ မိုး ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားတော့ မိုးနို့ကို စို့ပေးလိုက်တယ်။ မိုးကလည်း နို့စို့ခံရင်း ညည်းမိတာပေါ့။ နောက်တော့ ဦးက ပက်လက်ကလေးလှန်ရင်း
“ မိုး....ဦး အပေါ်က ခွတက်ပေးပါလား ”
“ အာ.ဦးကလည်းမိုး..ငရဲကြီးအောင် ”
“ ဦးခွင့်ပြုရင် မကြီးပါဘူး..မိုးရဲ့ ”
“ ဟင်းအင်းကွာ ”
“ လာပါကွာ ”
“ ဒါဆိုလည်း ကန်တော့နှော်ဦး ” မိုးက အပေါ်ကို တက်တော့ မိုးပိပိကို ပါးစပ်နှင့် ကပ်ပြီး လျှာနှင့် ထိုးပြီး မွှေပေးလိုက်တယ်။
“ အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်းးး ”
အခုဆိုရင် မိုးမှာ ထွက်သမျှ အရည်ကို ကျနော်က မြိုချပစ်လိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက်သာ လုပ်လိုက်ရတယ်။မိုးရော မိုးဖင်ကြီးကို မ,ထားရတဲ့ ကျနော်လည်း ညောင်းလာတာမို့ မိုးကို ပြန်ဆင်းခိုင်းလိုက်ရတယ်။
“ မိုးး ”
“ ပြောလေဦး ”
“ ဦး..မိုး ဖင်ကို လိုးချင်တယ် ”
“ ဦး လုပ်ချင်တယ်ဆို မိုးခံပါမယ် ”
“ မိုးက ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ကုန်းရမလား ”
“ မကုန်းနှင့်မိုး၊ ဖင်လိုးရင်စပြီး ပက်လက်အရင်လိုးမှ မိုးသက်သာမယ်၊ ပက်လက်ပဲ နေပေး ”
“ ဦး ဒီ အတိုင်းလုပ်ရင်အရမ်းနာမယ် ထင်တယ် ”
“ မိုး မနာရအောင် အရင်ကျင့်ပေးပါ့မယ်။ မိုးက စိတ်ငြိမ်ငြိမ်ထား မကြောက်နှင့် ကြောက်ပြီး ညစ်ရင် မိုးရောဦးရော နာလိမ့်မယ် ”
“ အင်းး ဖြေးဖြေးလေးတော့ လုပ်နှော် ”
“ အေးပါ မိုးရယ် ”
ကျနော်လည်း ဂျေဘူးကိုယူပြီး မိုးစအိုဝလေး သုတ်တော့ မိုးဟာ ဖင်ခံရတော့မယ့် အသိနှင့် တချက်တော့ တွန့်သွားတယ်။ ကျနော်က ဖင်ဝကို မထိတစ်ထိလေးလုပ်ပြီး စအိုဝပတ်လည်ကို စက်ဝိုင်းလေး ဝိုင်းလိုက်တယ်။ခဏနေတော့ မိုးက ရှုံထားတဲ့ စအိုဝကို မူလအတိုင်းပဲ ပြန်နေလို့ ကျနော်ကလက်ညိုးကို ဂျေထပ်သုတ်ပြီး စအိုဝထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။
“ ဇွပ် ”
“ အားးး ” ဆိုပြီး ညစ်ထည့်လိုက်သေးတယ်။
“ ခဏလေးသည်းခံပါကွာ ” ဆိုပြီး ခဏလေး ငြိမ်ငြိမ်လေး ထားလိုက်တယ်။
မိုးက စအိုကြွက်သား မညှစ်တော့မှ တဖြေးဖြေး လက်ပြန်ထုတ်ပြီး လက်ညိုးကို ဂျေပြန်သုတ်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်လိုက်တယ်၊၊ ကျနော် အခုလိုလုပ်ရင်း ပစ္စည်းတစ်ခုကို သတိရမိတယ်လေ။ အဲဒါက ဝမ်းချူရင် သုံးတဲ့ ဝမ်းချူဗူးပေါ့။ အဲဒါကြောင့် ကျနော်က
“ မိုး ခဏလေးနှော် ”
ဆိုပြီး ဝမ်းချူဘူးကို ယူပြီး အရည်တွေ ပြောင်စင်အောင်ထုတ်ပြီး ဝမ်းချူဗူးထဲကို ဂျေဗူးကို ညှစ်ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ မိုးဆီသွားပြီး မိုးစအိုထဲ သွင်းပြီး ညှစ်ထည့်လိုက်တယ်လေ။ မိုးစအိုထဲမှာ ဂျေတွေ ရောက်သွားပြီဆိုတော့ ကျနော်လက်ညိုးကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သွင်းလိုက်လုပ်တာ မိုးဖင်က အလွယ်တကူ လက်သွင်းလို့ ရလာတယ်လေ။
နောက်တော့ တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်းသွင်းလိုက်တယ်။ ပထမတော့ နည်းနည်းညှစ်သေးတာပေါ့။ နောက်ဆိုတော့ မညှစ်တော့ဘူးဗျ။ အဝင်အထွက်ကလေးကောင်းလာလေ မိုးဆီက ညည်းသံတွေပါ ထွက်လာတယ်။
“ အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်းးး ”
ကျနော်လည်း အချိန်တန်ပြီ ဆိုပြီး ကျနော့်လီးကိုပါ သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ မိုးပေါင်တွေကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး လီးကို တဝက်လောက် ဝင်အောင် သွင်းပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။
“ ပလွတ်၊..ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အာ့..အမလေး.အိုးး ”
ကျနော်လည်း မိုးညှစ်တဲ့ ဒဏ်ကို ခံလိုက်ရသေးတယ်။ မိုးမညစ်တော့မှ တဝက်လောက်ပဲ အဝင်အထွက်လုပ်လိုက်တယ်။
“ အာ့..အမလေး.အိုးး အာ့.အင်းးးဟင်းးးအာ့ ”
“ မိုးသွင်းလို့ ရသေးရင်ပြောနှော် ”
မိုးမှာ စအိုထဲ လီးဝင်လာလာချင်း အောင့်ပြီး စအိုဝက စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးဝင်တော့ စအိုဝက နာပေမယ့် အထဲရောက်တော့ အဝက မနာတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် လီးက အထဲဝင်လေ အောင့်လေပေါ့။ ဦးကတစ်ခါတည်း အဆုံးမသွင်းလို့သာ ခံနိုင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး စအိုထဲ ဂျေတွေ ထည့်ထားလို့သာ ချောချောချူချူ ဖြစ်နေလို့လည်း ပါတာပေါ့။
ဦးက ငါးမိနစ်လောက် အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေတော့ မိုးလည်းအောင့်တာ သက်သာလာပြီး ခံနိုင်ရည်လည်း ရှိလာသလို ကောင်းလည်းကောင်းလာတယ်၊၊ အဲဒီအချိန် ဦးက ကျန်နေတဲ့ လီးတဝက်ကို ဂျေတွေသုတ်နေတာလည်း မြင်ရတယ်။ မိုးလည်း ခံနိုင်ရည်ရှိပြီ ဆိုတော့
“ ဦး ရပြီ ဆက်သွင်းပါလား ” ကျနော်လည်း အပြင်မှာ ကျန်နေတဲ့ လီးတစ်ဝက်ကို ဆက်သွင်းလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်..ဗျစ်.. ”
“ အာ့..အမလေး.အိုးး ဖြေးဖြေးဦး ”
ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေးနှင့် အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်ခန့်ကြာတော့ မိုးဆီက နာတဲ့အသံ မဟုတ်တော့ဘဲ
“ အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်း....အားးအင့်..ဟင့် .အင်းးးအင်းးအူးးးး ”
“ မိုးဦးဆောင့်လို့ရပြီလား ”
“ ရပြီ..ဦး..ဆောင့်လိုက်တော့ ” ကျနော်လည်း မိုးဆီက ခွင့်ပြုချက်ရပြီမို့လို့ အားနည်းနည်းသုံးပြီး ဆောင့်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။
“ ဇွပ်..ဖတ်. ဖွတ်...ဖတ်ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ် ”
“ အားးးကောင်းနေပြီ ဦးရ ပြီဆောင့်ပေးပါဦး ”
“ ဇွပ်..ဖတ်. ဖွတ်...ဖတ်ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ် ..ဖန်းဖန်းဖန်း ”
“ အားပြီးပြီဦး....အားးး ”
ကျနော်လည်း မိုးပြီးပြီဆိုတာနှင့် ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မရပ်လို့မဖြစ်ဘူး။ ဖင်စလိုးခံရတဲ့ မိန်းကလေးတွေဟာ ဒီအချိန်မှာ အီးပါချင်သလို သေးပေါက်ချင်သလို ခဏခဏ ဖြစ်တတ်တယ်လေ။
“ ဦး ခဏလေးနော် မိုးအိမ်သာသွားချင်လို့ ”
“ ကဲ မပြောဘူးလား၊ အိမ်သာကို မိုး တစ်ယောက်သွားပြီလေ ”
ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်း အီး ပါချင်သလားမေးရင် မပါပါဘူး၊ အိမ်သာထဲမှာ ငါးမိနစ်ဆယ် မိနစ်ထိုင်လိုက်ရင်အဲဒါ သက်သာသွားမှာပါ။ မိုးလည်း အိမ်သာသွားပြီး ကြာတဲ့အချိန် ကျနော်လီးက နည်းနည်းပျော်နေပြီလေ။ ကျနော်လည်း လီးအဝယားပြီး သေးပေါက်ချင်လာတာပေါ့။ မိုးအိမ်သာထဲက ထွက်လာတဲ့ အချိန် ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး သေးပေါက်ကာ ရေဆေးပြီးပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။
“ မိုး ရသေးလား ”
“ အဲဒီ နေရာတော့ မရလောက်တော့ဘူး.။ ဦး တော်တော် ခံရဆိုးတယ်။ ဦးလုပ်ချင်သေးရင် ရှေ့ကိုပဲ လုပ်ပါဦးရယ် ”
“ နောက်တော့လည်း ခံနိုင်သွားမှာပါ ”
“ ဟင့်အဲဒါတော့ မပြောတတ်ဘူး ”
“ ကဲ ဦးက မပြီးသေးဘူး လုပ်ချင်သေးတယ် ”
“ ဟင် ဦးက ထောင်လည်းမထောင်နိုင်တော့ပဲနှင့် ”
“ မိုး လုပ်ပေးရင် ထောင်ပါတယ် ”
“ မိုး ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလဲ ”
“ ဦးကို စုပ်ပေး၊ပြီးတော့ ဦးဂွေးရော ဖင်ပါ ယက်ပေးရင် ချက်ချင်းတောင်လာမှာပါ ”
“ အေးလေ မိုးဖင်ကို ဦးက ယက်ပေးထားတော့ ပြန်လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ”
ဆိုပြီးကျနော့်ကို လုပ်ပေးရှာတယ်။ ဒီအကြိမ်တော့ ကျနော်က ပက်လက်ပေါ့။ မိုး ကျနော် ဖင်ယက်လို့ ရအောင်ဖင်အောက်ခေါင်းအုံး ခုပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း ဖင်အောက်ခေါင်းအုံးလေး ခုလိုက်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုအပေါ်ကို မြောက်ကာနေပေးတော့ မိုးလည်း ကျနော် ပေါင်ကြားဝင်လာပြီး ကျနော့်လီးကို အရင်စုပ်ပြီး ကျနော့် ဂွေးဥကိုပါ စုပ်ပေးရှာပါတယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်...ပြွတ် ”
မိုးမှာ.ဦးဖင်ကို ယက်ပေးရမှာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ ရွံမိတာပေါ့လေ၊ ဒါပေမယ့်.ဦးတုန်းက သူ့ကို မရွံမရှာပဲလက်ညိုးကို ဖင်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ညိုးကိုပါ စုပ်ယက်ပေးတာဆိုတော့ ကိုယ့်အလှည့်လည်း လုပ်ပေးရမှာပေါ့ ဆိုပြီး စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်ပြီသာ လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ ပထမတော့ ဦးလီးကြီးကို ခဏတော့ စုပ်ပြီးအားမွေးရတာပေါ့..။
“ ပြွတ်..ပြွတ်...ပြွတ် ” နောက်တော့လည်း ဂွေးဥတစ်လုံစီကို ယယ်ပေးပြီး စုပ်ပေးလိုက်တယ်လေ။
“ ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”
“ အားးးကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ”
“ ပြွတ်....ပြွတ်..ပြွတ်...ပြွတ် ”
“ အားရှီးးရှီး ” နောက်တော့လည်း ဂွေးဥနောက်က အကြောဆုံကြီးကို ယပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။
“ ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”
“ အားရှီးးရှီး အားးကောင်းလိုက်တာကွာ ” မိုးက ဦး ဖင်ပေါက်လေးကို သွေးတိုးစမ်းပြီးလျှာလေးနှင့် ထိုးကြည့်လိုက်တယ်။ ဦးဆီက
“ အားရှီးးရှီး...အားးကောင်းလိုက်တာကွာ...အားးးးး ”
ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ ဦးလီးကြီးက တဆတ်ဆတ်နှင့်ကို ယိမ်းထိုးလာတယ်လေ။ မိုးလည်း အားတက်သွားပြီးတော့ ယက်လိုက်သေးတယ်။
“ ပလပ်..ပလပ်..ပလပ် ”
“ အားရှီးးရှီး ” မိုးလည်း ဦး ဖင်ကို ယက်ရင်းနှင့် မရွံမိတော့ပဲ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်ပါ လုပ်မိတော့တယ်လေ။
“ ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”
“ အိုးး.....ရှီးးရှီး"အားးကောင်းလိုက်တာကွာ ”
အဲသလိုလုပ်လေ ဦးလီးကြီးက မာလာလိုက်တာ သံမဏိချောင်းကြီးလို ဖြစ်လာတာပေါ့။ မိုးလည်း အားတက်လာပြီး အားရပါးရ စုပ်ယက်မိတော့တာပေါ့။
“ ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ်...ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ် ”
“ အားရှီးးရှီး....အိုးး.....ရှီးးရှီး အားးကောင်းလိုက်တာကွာ ”
“ အားးးတော်ပြီး မိုး ဦးထွက်သွားလိမ့်မယ်၊ ရပ်လိုက်ပါတော့ ”
မိုးလည်း အဲဒီအခါမှ ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီအချိန် ဦးလီးမှာ အရေကြည်တွေ ထွက်လေတော့ ယက်ပြီးစုပ်လိုက်သေးတယ်လေ။
“ ပလပ်.ပြွတ်..ပလပ်ပြွတ်"
“ အားတော်ပြီကွာ ၊ဦးမိုးကို လုပ်ချင်သေးတယ်၊ မိုး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကုတင်ပေါ် မှောက်လိုက်နှော် ”
မိုးလည်း ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ခြေချပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်အိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ ကျနော်လည်း မိုးနောက်ကနေပြီး ခြေကို ကားကာ မိုးပိပိထဲ လီးသွင်းပြီး လိုးလိုက်တာပေါ့။ မိုးပိပိထဲ အရည်တွေထွက်နေတာဆိုတော့ ကျနော့် လီးက"ဇွပ်"ဆိုတဲ့ အသံနှင့်အတူ အထဲကိုဝင်သွားတာပေါ့။
“ အာ့.. ” ကျနော်က မိုးခါးလေးကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်း ”
“ ရှီးးးးရှီးအားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းးးးးအာ့ ”
ကျနော်လည်း ဆက်တိုက် မနားတမ်း လိုးလိုက်ပြီး မိုးပုခုံးလေးကို မနာအောင်ကိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးလိုးလိုက် ပြန်တယ်။
“ ဖွတ်...ဖွတ်...ဖွတ်...ဖတ်..ဖတ်.. ”
“ အားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းး.အင်း ”
ကျနော်လည်း နောက်တော့ မိုးပုခုံးကို ဆွဲပြီးလိုးလိုက်တော့ မိုးခါးက ခွက်ဝင်သွားပြီး ခေါင်းလေးမော့လာတာပေါ့။ ကျနော်လည်း အားရပါးရ လိုးထည့်လိုက်ပြန်တယ်။
“ ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်းး ”
“ အားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းး.အင်း ”
“ ရှီးးးးရှီးအားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းးးးး"အာ့ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်းး ”
“ အားးးအင်းးဟင်းးးးးးဟင်းး.အင်း..ဦ......မိုးပြီးတော့မယ် ” ကျနော်လည်း မိုးပြီးတော့မယ်ဆိုလို့ အားနှင့် လိုးလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်...ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ဇွပ်..ဖတ်..ဖတိ..ဖန်း..ဖန်းး ”
“ ရှီးးးးရှီးအားးးအင်းးဟင်းးးဟင်းအာ့.မိုးပြီးပြီဦး.အား ”
ကျနော်လည်း မိုးပြီးပြီ ဆိုတော့ အောင့်ထားတဲ့ သုတ်ကို မိုး ပိပိထဲ ပန်းထည့်ပြီး မိုးပုခုံးသားလေးကို ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် ဆံနွယ်ကလေးကို ဆော့ကစားပြီး လီးသွင်းကာ ထပ်ရက် နေလိုက်သေးတယ်။ ခဏလေးကြာတော့
“ ဦး မိုး ညောင်းနေပြီ ဖယ်ပေးတော့နှော်" ကျနော်လည်း မိုးအပေါ်က ဖယ်ပေးလိုက်ပြီး
“ မိုး ခဏလေး အိပ်ဦးကွာ ဦးပြောစရာရှိလို့ ” ကျနော်လည်း မိုးအပေါ် ခြေတဖက်တင်ပြီး နို့လေးကို ပွတ်သတ်ကာ။
“ ဒီလိုမိုး..ဦးဆိုင်ခန်းဝယ်ပြီး ပြင်နေတယ်၊ မိုးအမေ ဆေးရုံက ဆင်းရင် မိုးအလုပ်လို့ ရအောင် ဆိုင်ဖွင့်မလားလို့ ”
“ ကောင်းတာပေါ့ ဦးရယ်၊ မိုးလည်း အလုပ်လုပ်ချင်နေတာ ”
“ ဒါဆိုလည်း မိုးမေမေဆေးရုံက ဆင်းရင်ပစ္စည်းတွေ ဝယ်ထည့်ရအောင် လုပ်ပေါ့ ”
“ ကဲ ဒါဆိုလည်း မိုးမှာ ငွေရှိသေးရဲ့လား ”
“ ရှိပါသေးတယ် ဦးရဲ့ ”
“ ကဲ လိုလိုမယ်မယ် ယူသွားလိုက်၊ မိုးအမေဆေးရုံက ဆင်းပြီးရင် မြန်မြန် လာခဲ့နှော်၊ ဦးလွမ်းနေမှာ ”
“ ဦးကတော့ ပြောတော့မယ် သမီး ရေချိုးပြီး ပြန်တော့မယ်နှော် ”
“ အေးလေ.မိုးက ဆေးရုံကို ပြန်ရဦးမှာပဲ ”
မိုး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်လာတော့ ကျနော်လည်း တစ်သောင်းတန် တစ်အုပ်ပေးပြီး မိုးကို ဖက်ကာ နမ်းလိုက်တယ်။ အခုတော့ အဆင်ပြေပြီလေ။ မိုးကို အနားမှာထားခွင့်ရပြီ။ ဆိုင်မှာ ဈေးရောင်းမယ့် ကောင်မလေးတွေ ခေါ်ပြီး ဦးစီးခိုင်းမယ် ။ နှစ်ရက် တကြိမ်လောက်တော့ ကောင်းကောင်း လိုးလို့ရပြီလေ။
မိုးမှာ အမေနှင်း ဆေးရုံကဆင်းလျှင် အလုပ်လည်းရပြီ။ ရတဲ့အလုပ်က ကိုယ်တိုင် စီမံအုပ်ချုပ်ရမည့် အလုပ် ဖြစ်၍ ပျော်ရွှင်မိပြီး ဦးအပေါ်မှာလည်း လေးစားအထင်ကြီးမိပြီး ချစ်သွားလေသည်၊၊ အချစ်သည်လည်း တစ်ခါတစ်ရံမှာ လေးစားအထင်ကြီးမှုကို အခြေခံပြီး ဖြစ်တည်တတ်သည် မဟုတ်ပါလား။ အခုတော့ မိုးမှာ ဦးနှင့် ဆုံတွေးပေးသော ဖူးစာရေးနတ် အချစ်နတ်မင်းကြီးအား အထူးပင်ကျေးဇူးတင်မိလေပြီ။
ဘဝရဲ့ နုံချာမှုကြောင့် အခုလို အပျိုစင်ဘဝအား ရောင်းချခဲ့ရသော်လည်း အချစ်နတ်မင်းကြီးကြောင့်ပင် ကြမ္မာပင် ပြောင်းလဲတော့မည်ပင် ဖြစ်ပြီး ဘဝတစ်လျောက် ဦးကိုပင် လေးလေးစားစား ချစ်သွားမည် ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဆေးရုံသို့ ရောက်သွားရာ ကျန်းမာလာပြီဖြစ်သော အမေနှင်းက
“ သမီးလေး.မိုးအလုပ် အဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား"
“ ပြေတယ် အမေနှင်း အမေနှင်းဆေးရုံက ဆင်းတာနှင့်သမီးက အလုပ်ဆင်းရမှာ ”
“ ဝမ်းသာလိုက်တာ သမီးရယ် ”
“ ဆရာဝန်ကြီးပြောတယ်.. မနက်ဖြန်လောက်ဆို ဆေးရုံက ဆင်းနိုင်တော့မယ်တဲ့ ”
“ ဟုတ်လား မေမေ ”
“ ဒါပေမယ့် သမီးလေးရယ် ခွဲစိတ်ထားတာ အနာက မကျက်သေးဘူးလေ၊ ဒီတော့ အိမ်မှာပဲ နားရအုံးမှာပေါ့ ”
“ နားရမှာပေါ့ မေမေကလဲ ”
“ အမေနှင်းခွဲတဲ့ အနာက နှစ်လလောက်မှ ပျောက်မှာ၊ ဒီကြားထဲ ဘယ်အလေးအပင်မှ မ လို့မရဘူးတဲ့ ”
“ ရပါတယ် မေမေ အိမ်မှာပဲနားနေပေါ့ မေမေ၊သမီးတစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာ ဘာပူစရာရှိလို့လဲ ”
“ ပူရတာပေါ့ သမီးလေးရယ် ..သမီးက သမီးသူငယ်ချင်းဆီက ပိုက်ဆံချေးထားတာလေ ”
“ သမီးအလုပ်ရပြီပဲ မေမေ၊ စိတ်မပူနှင့် သမီး ဆပ်ပါ့မယ် ”
“ သာဓုပါ သမီးရယ် သာဓု၊သာဓု။ ငါ့သမီးလေးကျန်းမာပါစေချမ်းသာပါစေကွယ် ”
“ ပေးတဲ့ဆုနှင့်ပြည့်ပါစေ မေမေ ”
မိုးမှာအမေနှင်း ဆေးရုံဆင်းပြီး နှစ်ရက်လောက်ကြာပြီးမှ ဦးဆီကို သွားရတယ်။ ဒီကြားထဲမှာတော့ ဆိုင်ပြင်နေလို့ မပြီးသေးတဲ့အတွက် မိုးမှာဆိုင်တွေပဲ လေ့လာရတာပေါ့။
ဆိုင်အပြင်အဆင်နှင့် ပစ္စည်းများထားရန် စင်များအား သီးသန့် အော်ဒါများ မှာထားရလေသည်။ သည်ကြားထဲဦးနှင့်က နှစ်ရက်တစ်ကြိမ်လောက် ဦးအိမ်မှာလိုးဖြစ်တယ်လေ။ ဦးအကြိုက် အကုန် လုပ်ပေးဖြစ်တာပေါ့။ မိုးလည်းဦးကို ချစ်မိနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ပတ်ဝန်းကျင်က ဒီကောင်မ အမိဖမ်းတယ်။ ချူစားတယ်လို့ ထင်မှာစိုးလို့ ချစ်ဟန်တော့ မပြမိပေမယ့် ဦးအကြိုက်ကတော့ အမြဲလိုက်ပေးပါတယ်။
“ မိုး.ဦးတစ်ခုလောက် ပြောချင်လို့ ”
“ ပြောရမှာလည်း မိုးကို အားနာပါတယ်ကွယ် ”
“ ပြောပါ ဦး သမီးဘာလုပ်ပေးရမလဲ ”
“ ဦးလေ.မိုးကို အရမ်းချစ်တယ် ”
“ အော် ဦးရယ် ”
“ မိုး....ဦးကို ချစ်တယ် မဟုတ်လားဟင် ”
“ ဦးရယ်.သမီးလည်း ဦးကို ပြောချင်ပါတယ်.။ သမီးတို့က ဆင်းရဲတယ်၊ ဦးလို အသက်ကြီးကြီးနှင့် ချမ်းသာတဲ့ လူကိုယူရင်လူတိုင်းက သမီးအပေါ် အမြင်စောင်းပါ့မယ် ဦးရယ် ”
“ ဒီစကားဦးက ပြောရမှာပါ မိုးရယ်. ဦးလို အသက်အရွယ်က ဒီလိုအပျို နုနုထွဋ်ထွဋ်လေးကို ယူရင် နွားအို မြက်နုကြိုက် လို့ပြောကြမှာပါ။ ဘယ်သူတွေ ဘာပဲပြောပြော ဦးက မိုးကို လက်ထပ်ယူမယ် မိုး ”
“ အဓိကက မိုး ဦးကို တကယ်ချစ်ဖို့ပဲ လိုတယ် ”
“ ဦးရယ် မိုးလေ ဦးအပေါ်မြင်ကတည်းက ရင်ခုန်မိပါတယ် ဦး ”
“ ဟာ.ဒါဆိုမိုး..ဦးကို ချစ်တယ်ပေါ့ ”
“ အင်း ”
“ ဟာ.ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ ”
ဆိုပြီးကျနော်က မိုးကို ဖက်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်တယ်။
“ လွှတ်ပါဦး...ဦးရယ် အသက်ရှူ ကြပ်လာပြီ ”
"မိုး..မိုးအမေကို ပြောလိုက်လေ၊ဦးက မိသားဖသားပီပီ လာတောင်းရမ်းပါ့မယ် ”
“ ဦး အမေက နေမကောင်းသေးဘူးလေ၊ အခုက အိပ်ယာပေါ်မှာပဲ နေရတုန်းပါ။ အမေနှင်း နေကောင်းမှ အမေ့ကို သမီးပြောလိုက်ပါ့မယ် ”
“ ဟာကွာ ဒီကဖြင့် အတူတူ နေချင်ပြီကွာ ”
“ အာ.ဦးကလည်း အခုလည်း အတူတူ နေနေတာပဲလေ.ဦးရဲ့ ”
“ တရားဝင် နေချင်တာလေ မိုးရဲ့ ”
“ အမလေးဦးရယ်..အခုလဲ တရားမဝင်လို့သာနှော် မိုးတကိုယ်လုံးလည်း ရစရာမရှိတော့ဘူး ”
ဒီလိုနှင့် မိုးနှင့်ကျနော်ဟာ ပိုပြီးတော့ ကဲလာတော့တယ်ဗျာ။ မိုးလည်း ဦးက တရားဝင် လက်ထပ်မယ်ဆိုတော့ အရမ်း ပျော်နေမိတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဦးနှင့် မခွဲတော့ဘူး။ နောက်ပြီး ကိုယ်ဝန်ရှိလည်း စိတ်မပူရတော့ဘူးလေ။ ဦးကတကယ်ဆို လူလည်ကြီးပါ။
မိုးက သူ့အပေါ် ပစ်သွားမရအောင် မိုးကို ကိုယ်ဝန် လွယ်ထားစေလိုတာပါ။ ဒါကြောင့် မိုးနှင့်လိုးကတည်းက များသောအားဖြင့် မိုးပိပိထဲမှာပဲ ပြီးပြီး၊ မိုးချက်ချင်း ထမရအောင် အမြဲ လုပ်နေတာပေါ့။ မိုးကတော့ ကိုယ်ဝန်မရစေချင်ပါဘူး။မိုးမှာ လုပ်စရာတွေ အများကြီး ရှိသေးတယ်လေ။
မိုးမှာ အလုပ်များစွာ ရှုပ်နေပြီးဈေးကွက်နှင့် ဈေးနှုန်းထားများကိုလည်း လေ့လာနေရသလို ပစ္စည်းများ ဈေးနှုန်းသက်သာစွာ ရရှိရေးဘက်ကိုလည်း လိုက်နေရပြီ ဖြစ်သည်။ ဦးက
“ မိုး..ဦးတို့လက်ထပ်ရအောင်ကွာ ”
“ ဦး..ကလည်းကွာ အခု မိုးအလုပ်တွေ ရှုပ်နေတာ မြင်သားပဲ။ ပြီးတော့ မေမလည်း နေကောင်းသေးတာမှ မဟုတ်ပဲလေ ”
“ မိုးး.ဦးက အတူနေချင်ပြီကွာ ”
“ ဦးကလည်း အခုလည်း အတူနေတာ မဟုတ်လား"
“ ဦးက ညဆို မိုးကိုဖက်ပြီး အတူအိပ်ချင်တာ၊ မနက်ဆိုလည်း မိုးမျက်နှာလေးကို အိပ်ယာအထမှာ အမြဲနမ်းပြီးမှထချင်တာလေ ”
“ ဦးရယ် အခုအလုပ်တွေ အဆင်ပြေသွားမှ လက်ထပ်မယ်လေ။ အဲဒီကျတော့ ဟန်းနီးမွန်းလည်း ထွက်လို့ရတာပေါ့နှော် ”
“ မိုးကလည်းကွာ၊အရမ်းကြာနေမှာစိုးလို့ပါ ”
“ မကြာတော့ပါဘူး နောက်တစ်လလောက် ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အထိုင်ကျရင် ရပါပြီ ”
မိုးမှာ ဘာလိုလိုနှင့်ဦးနှင့် တွေ့တာ နှစ်လကျော် သုံးလနီးပါး ကြာခဲ့ပါပြီ။ မိုးနှင့်ဦးဟာ အရင်ကထက် ပိုပြီး အကြိမ်ရေ များများ ဆက်ဆံခဲ့သလို။ နည်းမျိုးစုံလည်း ဆက်ဆံဖူးပြီပြီ။ မိုးမှာအလုပ်တွေ ရှုပ်ရတဲ့ အထဲ ဦးနှင့်လည်း အချိန်ပေးပြီး ဦးအကြိုက် လိုက်လျှောကာ ကာမဆက်ဆံမှု့များကိုလည်း လုပ်မိသေးတယ်။
မိုးမှာ ဒုတိယအကြိမ်မြောက် ရာသီလာတာတောင် သတိမထားမိဘဲ သုံးလပြည့်မှ သတိရလေသည်။ တနေ့တော့ ဦးအိမ်မှာဆက်ဆံပြီးသောအခါမှ သတိရပြီး
“ ဦး.. ”
“ ပြောလေမိုး ”
“ မိုးတော့ ပြဿနာ တက်ပြီ ထင်တယ် ဦးရယ် ”
“ ဟင်..ဘာတွေများဖြစ်လို့လည်း ”
“ မိုးလေ အဝှာမလာတာ..နှစ်လရှိနေပြီ ”
“ ဟာ..တကယ်လားမိုး၊ ဦးဝမ်းသာလိုက်တာ မိုးရယ် ”
“ အာ..ဦးကလည်း.မိုးကစိတ်ညစ်နေတာ ”
“ ဘာမှ စိတ်မညစ်ပါနှင့် မိုးရယ်၊ ဦးတို့ အမြန်ဆုံး လက်ထပ်လို့ရပြီလေ ”
“ အင်း.ဒါပေမယ့် အမေ့ကို ဘယ်လိုပြောရမယ်မှန်း မသိဘူး ”
“ ဒီလိုလုပ်ပါလား၊မိုးမေမေကိုတော့ အရိပ်အမွတ်လေးပြောပေါ့ ”
“ အဲဒါကိုပြောတာလေ။ မိုးမေမေက ဦး အသက်လောက်ပဲ ရှိသေးတာ။ ဆင်းရဲပြီး ကျန်းမာရေးက နှိပ်စက်လို့သာ အိုနေသလို မြင်ရတာလေ ”
“ ပြောလိုက်ကာ အရိပ်အမြွတ် လောက်တော့၊ ကျန်တာကို ဦးပြောပေးပါ့မယ် ”
“ ဒါဆိုဒီလိုလုပ်ပါလားဦး ”
“ မိုး..ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ ”
“ ဆိုင်ခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ မိုးရုံးခန်းထဲ ခေါ်လာမယ်လေ။ ဦးက မနက်ဖြန်လာခဲ့ပေါ့၊ မိုးဆက်ခေါ်မှ လာနှော်ဦး ”
“ အေးပါ မိုးရယ် ”
“ မိုးက ဦးနှင့်မေမေ စကားပြောနေတုန်း.ပစ္စည်းမှာထားတဲ့ နေရာဘက်ကို ခဏသွားပြီးမှ ပြန်လာမယ်၊ ဦးအဆင်ပြေအောင် ပြောပေါ့ ”
“ ဒါလည်း အဆင်ပြေပါတယ် ” မိုးလည်း အဲဒီနေ့က အိမ်ကို စောစောပြန်ပြီး အိမ်ရောက်တော့
“ အမေနှင်း..မေမေ့ကို သမီးပြောစရာရှိလို့ ”
“ ပြောလေ.သမီး ”
“ ဟိုလေ.သမီး အိမ်ထောင်ပြုတော့မလို့ ”
“ သမီးလေးက ငယ်ပါသေးတယ်ကွယ်၊ ဘယ်က ကောင်းလေးတုန်း သမီးရဲ့ ”
“ ဟုတ်တယ် မေမေ သမီးကတော့ ငယ်ပေမယ့်၊ ဟိုက ကောင်လေးတော့ မဟုတ်တော့ဘူး ”
“ ဘယ်ကလဲ သမီးလေးရယ်"
“ သမီးတို့ရဲ့ အလုပ်ရှင်ပါ မေမေ ”
“ ဟဲ့ အလုပ်ရှင်ဆိုတော့ အသက် တော်တော်ကြီးပြီပေါ့ ”
“ မေမေ့ လောက်တော့ ရှိပြီ ”
“ အမလေးသမီးလေးရယ်၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ဆို တော်သေးရဲ့ကွယ် ”
“ အမေကလည်း..သမီးကသဘောကျတာကိုး ”
“ ညည်း သဘောကျရင်တော့.အေးတာပေါ့ ”
“ အဲဒါ မနက်ဖြန်မေမေ.သမီးအလုပ်ကို လိုက်ကြည့်ရင်း ဦးနှင့် စကားပြောကြည့်ပါလားဟင် ”
“ အေးလေ..ညည်းသဘောကျရင်တော့ မေမေမပြောတော့ပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် မနက်ဖြန် ငါအကဲခတ်ကြည့်ဦးမယ် ”
နောက်တစ်နေ့ မေမေကို ခေါ်လာကာ မိုးရုံးခန်းလေးအတွင်း နားနေစေပြီး။ မိုးက ဦးဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ ဦးကလည်း အခု လာခဲ့မယ်လို့ ပြောလို့ မိုးက အမေ့ကို ပြောပြီး အပြင်က ဦးကို စောင့်နေတာပေါ့လေ။ သိပ်မကြာဘူး။ ဦးရောက်လာတော့
“ ဦးအထဲမှာ မေမေထိုင်နေတယ်။လာသွားရအောင် ”
ကျနော်လည်း မိုးနှင့်အတူ အခန်းထဲ လိုက်သွားတာပေါ့။ အခန်းထဲမှာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် မျက်မှန်လေးတတ်ပြီး စာကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။
“ ဦး ဒါကသမီးမေမေ ”
“ မေမေ..ဒါမိုး ပြောတဲ့ ဦးကျော်ကျော်ထွန်းလေ၊ အမေတို့ စကားပြောနှင့်ဦးနှော်၊ သမီးလုပ်စရာလေးတွေရှိသေးလို့အပြင်သွားလိုက်ဦးမယ် ”
“ အေး..အေးးသမီး ”
မိုးလည်း အပြင်သွားတော့ မိုးမေမေက ကျနော်ကို သေချာစွာ စိုက်ကြည့်တော့ ကျနော်လည်း ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်"
“ ဟင်..ရှင် ..ရှင်ကိုခိုင်ကြီး...မဟုတ်လား ”
“ ဟာ...မအေး ”
“ ဟင်..ဒါဆို သမီးနှင့် လက်ထပ်မှာက ရှင်..ဟုတ်လား ဘုရား ဘုရား ”
“ အမလေး.တော်..လောကကြီးက ကျမတို့ကို ရက်စက်လှချည်းလားးးအီးဟီးးးဟီးးး ”
“ ဟင်....မိုးက မအေးသမီးလား. ”
“ အီး..ဟီးးးဟီးးးး၊ကျမသမီး..ရှင့်သမီးအရင်းပေါ့အီးဟီးဟီး၊ ရှင် အရမ်း မိုက်ရိုင်း ယုတ်မာတဲ့သူပါလား ကိုခိုင်ကြီး ”
“ ငါ....ငါ....မသိလို့ပါကွာ ”
“ ရှင်လေ.သူများ သားသမီးကိုလည်း ဖျက်စီးပြီး၊ အခု ကိုယ့်သမီးကိုပါ မယားလုပ်ချင်တာလား ကိုခိုင်ကြီး ”
“ ငါတကယ်မသိလို့ပါကွာ မအေးရာ၊ငါနင့်တို့ကိုလာရှာသေးတယ်၊ရွာမှာမရှိလို့ ”
“ ဘယ်ရှိရမလဲ။ ရှင်ရွှေမှုံလေးကို ကြံစည်ပြီးထွက်ပြေးပေမယ့် မနှုင်းမှုံက ကျမတို့ကို သတ်မယ် ဖြတ်မယ်လုပ်နေလို့ ကျမရွာက ပြောင်းပြေးခဲ့ရတာလေ ရှင်က လူယုတ်မာမှ အစစ် ”
“ ပြောပါ မအေးရယ်..ပြောပါ၊ ငါလူယုတ်မာကြီးပါ ”
“ ရှင်ဘာမှမပြောနှင့်တော့ ။ ရှင် အခု ကျမရှေ့ကထွက်သွား..အီးဟီးးဟီးးးရှင်ထွက်သွားး ” ဆိုပြီး စားပွဲပေါ်မှောက်ပြီးမအေးငိုကြွေးနေတော့
“ အေးပါကွာ.ငါသွားပါတော့မယ် ”
ကျနော့် ဘဝသွားပြီဗျာ။ အချစ်နတ်ဆိုးကြီး ငါ့ကိုပြုစားတယ်လေ။ ဒါကြောင့် ငါ့သမီးလေးမိုးကို မြင်မြင်ချင်းချစ်သွားတာ။ ငါသာ တဏှာရူးလို့ ငါ့သမီးအရင်းဖြစ်နေတာငါမသိခဲ့ဘူး၊ အားးးးးးးငါလူမိုက်၊လူဆိုး..လူယုတ်မာ။
ငါ့ သမီးကိုမှ ငါလိုးမိပြီ၊ဟားးးဟားးးးး၊ ငါလူယုတ်မာ။ ကြည့်စမ်း ငါ့သမီးလေး မိုးကို ဓမ္မထက်ပိုကဲတဲ့ ကာမဆက်ဆံမှု့တွေ ငါလုပ်ခဲ့မိပြီ။ လူတွေသိရင်.ငါ့သမီးဘဝ ရေစုံမျောပြီ၊၊ ငါလူယုတ်မာကြီးပါလား။ လူ့ကျင့်ဝတ်ကိုဖောက်ဖျက်မိတဲ့ ငါ လူ့လောကမှာ နေလို့တောင် မသင့်တော့ဘူး၊ အေးးငါဘာလုပ်ရမလဲ။
အင်းး ငါ့ရှေ့နေကိုခေါ်မှပါ။ငါ.လောကကြီးမှာ လူမသိစေဘဲ သေခွင့်ရအောင် ငါလုပ်မှပါ။ ရှေ့နေကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ပြီး.ပိုင်ဆိုင်သမျှသော စည်းစိမ်ဥစ္စာကို သမီးမိုး အမည်နှင့် လွဲခဲ့ပြီး။ စာတစ်စောင်ရေးကာ မအေးတို့ဆီလွှတ်လိုက်ရကာ..
............................................................
မိုးလည်း ကိစ္စများ ပြီးပြီးချင်း မေမေ့ဆီကို ပြန်လာခဲ့သည်။
အမေနှင့်ဦး အဆင်ပြေရဲ့လား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မိုးဦးကို လက်ထပ်မှာ။ လက်မထပ်လို့လည်း မရဘူးလေ။ မိုးမှာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ။ မေမေဆူရင်လည်း ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ဘူး။ မိုးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိမှန်းသိရင် မေမေဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် သဘောတူရတော့မှာပဲ။ ဒါဆိုဦးနှင့် အတူတူနေလို့ရပြီလေ။ မိုးဆိုင်ခန်းထဲ ရောက်တော့ မေမေ့ငိုသံကိုကြားပြီးအခန်းထဲကိုအပြေးကလေးဝင်ရောက်လိုက်တယ်။
“ ဟင်..မေမေ.ဘာလို့ ငိုနေတာလဲဟင်၊ ဦးရော ဘယ်ရောက်သွားလဲ ”
“ အီးးးဟီးးးးးဟီးးးးသမီး ”
“ ရှင် မေမေ ဦးနှင့် ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ”
“ အမလေး သမီးလေးရယ် အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား သမီးလေးရယ်။အီးးးးဟီးးးဟီးးးးးး ”
“ မေမေ..မေမေ...ဘာဖြစ်ကြတာလဲဟင် ”
“ သမီးလေးးးးးးအီးဟီးးဟီးးးညည်းးယူမယ့်သူဟာလေ ”
“ မေမေ..ပြောပါ.ဦးက ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ”
“ အီးးးဟီးးးးးးဟီးးးးအဲဒါ..သမီးအဖေဟဲ့ ”
“ ရှင်............... ”
ကမ္ဘာကြီးဟာ အိုးထိန်းစက်ကဲ့သို ချာချည်လည်သွားပြီး မိုးတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပြိုလဲကျသွားလေသည်။
“ သမီးလေး.အမလေးး သမီးလေးရဲ့ ”
“ ကယ်ကြပါဦးရှင် ကျမသမီးလေးမူးလဲသွားလို့ ” ဘေးနားကလူတွေလာပြီးဆေးခန်းသို့ဝိုင်းပို့ပေးသဖြင့်ဆေးခန်းသို့ရောက်သွားလေသည်။
“ အဒေါ်..ဘာမှ စိတ်မပူနှင့်အဒေါ်၊ အဒေါ့်သမီးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ၊ အခုက အားနည်းလို့ မူးလဲကျသွားတာ၊ကျနော် ...အားဆေးတစ်လုံး ထိုးထားတယ် မကြာခင် သတိရလာမှာပါ ”
“ အို....ဘုရား ဘုရား မိုက်လိုက်တဲ့ သမီလေးရယ်။ ကြားလို့မှ ကောင်းကြသေးရဲ့လား ”
“ အမေ မှာထားလျက်နှင့်ကွယ်၊ အခုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမှာလဲ ငါသေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ် ဟယ် ”
လို့တွေးမိပြီး မအေးမှာ ရင်ဘတ်ကြီးကိုသာ ဖိထားလေသည်။ မိုးမှာ သတိရလာပြီး မိမိအဖြစ်ကို ယူကျုံးမရဖြစ်လေကာ တငိုငိုတစ်ရီရီနှင့်သာနေပြီး ဘာစကားမှ မပြောတော့ချေ။ မအေးမှာ ကားငှားပြီး အိမ်ကို သမီးအား ခေါ်ယူပြီး ပြန်ရလေသည်။ အိမ်ကိုရောက်ပြီးမိုးမှာ တညလုံးထမင်းမစားဘဲ ငိုနေရှာသလို မအေးမှာလည်းထမင်းလည်းမစား အိပ်လည်း မအိပ်နိုင်ရှာပေ။ မနက်မိုးလင်း၍ အိမ်ဘက်ကို လူတစ်ယောက် ရောက်လာပြီး
“ မိုးနှင်းဖြူတို့အိမ်ပါလားခင်မျာ ”
“ ဟုတ်ပါတယ်ရှင့် ”
“ အမက မအေးလား ”
“ ဟုတ်ပါတယ် ရှင့် ”
“ ဒီမှာ..ဒီစာလေးဖတ်ပြီး ဒီစာချုပ်တွေမှာ လက်မှတ်ထိုးပါ ”
မအေးလည်းစာကို ဖတ်လိုက်ရာ
“ သို့
မအေး.ငါ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ ငါဟာ လူယုတ်မာ ဖြစ်သွားပါပြီ။ မလုပ်သင့်တဲ့ အမှားကို ကျူးလွန်မိခဲ့ပါတယ်။ အခုငါပိုင်ဆိုင်တဲ့ အရာတွေအားလုံး သမီးနာမည်နှင့် လွှဲခဲ့ပါတယ်။
ငါအမှား ကျူးလွန်ခဲ့ပေမယ့် သမီးလေးဗိုက်ထဲမှာရှိတဲ့ ကလေးကတော့ အပြစ်မရှိသလို။ အဖေမှန်း မသိတဲ့ သမီးမှာလည်း အပြစ်မရှိပါဘူး၊၊ ဒါကြောင့် သမီးရော ခလေးလေးကိုရော ခွင့်လွှတ်စေချင်တယ်။ တစ်ခုတော့ကူညီပေးပါ။ ကျနော့်အလာင်းလေး မြေကျအောင်တော့ ကူညီပေးပါ။
ခိုင်ကြီး ”
“ အမလေး သမီးလေးရယ် ကိုယ်ကျိုးတော့ နည်းပါပြီကွယ် ”
“ ရှင် မေမေ ဘာဖြစ်လို့လဲ ”
“ စာသာ ဖတ်ကြည့်ပါတော့ သမီးလေးရယ် ”
မိုးလည်း စာဖတ်လိုက်ပြီး ”
“ ဟင် ဦး မရှိတော့ဘူးတဲ့ မေမေ ”
အီး..ဟီးးးးဟီးးး
မိုနှင့်မအေးမှာ ရှေ့နေအား အကူအညီတောင်းပြီး ဦးကျော်ကျော်ထွန်း အသုဘအား မြေကျအောင် ဆောင်ရွက်ပေးရပါတော့တယ်။ မြေချပြီး တစ်လပြည့်မှ ဆိုင်လည်း ဖွင်နိုင်သလို အိမ်လည်း ပြောင်းနေဖြစ်တော့တယ်လေ။ မိုးမှာ မိမိကိုယ်ဝန်အား ဖျက်မချဘဲ အဖေ့ ကိုယ်ပွားအဖြစ်သာ မွေးရလေသည်။ သားယောက်ျားလေးဖြစ်ရာ ဗေဒင်ဆရာက ကလေးမှာ ကောင်းမွန်သော ဇာတာရှိပြီး ငယ်အမည်မှာ
“ သားမောင် ”
ဟု မည့်ပေးလေသည်။ မိုးလည်း ထိုနာမည်ကို လွန်စွာ သဘောကျလေသည်။ မိမိ၏သားဖြစ်ပြီး အဖေသမီးအနေနှင့် ကြည့်လျှင် ဤကလေးမှာ မောင်ဖြစ်နေသည် မဟုတ်ပါလော။ အခုတော့ မိုးမှာ အမေရော သာလေးရော ဦးထားရစ်ခဲ့တဲ့ အမွေတွေကို စီမံရင်း သားမောင်လေး လူလားမြောက်လာစေရန်သာ ပြုစုစောင့်ရှောက်လျက်ရှိလေသည်။
End
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment