ကျွန်တော်နဲ့ ခရီးသွားပုံပြင်များ (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်နဲ့ ခရီးသွားပုံပြင်များ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

(01)

ဘဝမှာ လူတိုင်းအတွေ့အကြုံလေးတွေဟာ အရွယ်အလိုက် ကြုံဆုံလာကြတာပဲဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်လဲ သွားခဲ့တဲ့ ခရီးသွားအတွေ့ အကြုံလေးတွေက ရတဲ့ ပုံပြင်လေးတွေကို သူငယ်ချင်းတွေကို ညအိပ်ပုံပြင်လေးအဖြစ ်ပြောပြချင်သည်။ ကျွန်တော့် အသက် (17) နှစ်ကနေ ယနေ့အသက် (30) ကြား ခရီးသွားပုံပြင်လေးတွေကို စာစုတခု အဖြစ် ပြောပြချင်သည်။ 

ကျွန်တော်တို့ အသက် (17) နှစ်အရွယ်လောက်မှာ ပထမဆုံးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ခရီးစသွားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်က ရှမ်းပြည်တောင်တန်းကြီးပေါ်က မြို့လေးတမြို့မှာ နေထိုင်သော တိုင်းရင်းသား တယောက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့ (10) တန်းစာမေးပွဲတွေဖြေပြီးချိန် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ခရီးစတင်ထွက်ခဲ့ကြသည်။

ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ ထဲမှာ မိန်းကလေးသူငယ်ချင်း (6) ယောက်၊ ယောက်ျားလေး (8) ယောက်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့ စုစုပေါင်း (14) ယောက် မန်းလေးပြင်ဦးလွင်သိုh ခရီးဆန့်ခဲ့ကြသည်။ နွေဦးလေပြေလေး တဝီဝီနဲ့ ကျွှန်တော်တို့ ရှမ်းမလေးကားကြီးစီးပြီး မန်းလေးရွှေမြို့တော်သို့ စတင်ပြီးထွက်လာတော့သည်။

ကားပေါ်က ပထမဆုံးစတွေ့တာပဲဗျာ..ကျွန်တော်ရယ် ကျွန်တော်သူငယ်ချင်း မန်ချူးရယ် အတူတူထိုင်သည်။ အားလုံးနှစ်ယောက်စီ ထိုင်ကြသည်။ ကျွန်တော်တို့ ဘေးခုံမှာအတွဲတွဲထိုင်နေသည်။

ပုံစံကြည့်ရတာတော့ တရုတ်ညားခါစလင်မယားလား ချစ်သူပဲလာတော့မသိဘူး။ ကောင်မလေးတော့ တော်တော်ချောတာဝန်ခံပါသည်။ ကျွန်တော်တို့ ထက်တော့ အသက်ကြီးတယ်။ (25) ဝန်းကျင်အရွှယ်တွေပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တော်မန်ချူးကိုပြောလိုက်သည်။

" ဟေ့ရောင် မန်ချူး မင်းဘေးခုံက အတွဲက စော်မိုက်တယ်နော် မင်းမသိ မသာလေးကြည့်လိုက် "

မန်ချူးက နှစ်ခါညှိစရာမလိုဘူးဗျာ သိတယ် မှတ်လား ချက်ခြင်းပဲ လှမ်းကြည်.လိုက်ပြီး 

"ဟုတ်ပါ့ တာယာ အမိုက်စားလေး"

ဒီလိုနဲ့ကျွှန်တော်တို့ ညနေစာစားဖို့ ခရီးတထောက် မုန့်စားနားနေ ဆိုင်မှာကားရပ်တော့ အားလုံးအောက်ဆင်းပြီး အပေါ့သွား အစားစားကြသည်။

သူများတွေ သတိထားမိလား မထားမလားတော့မသိဘူး။ ကျွန်တော်တော့ သတိထားမိလိုက်သည်။ စောစောက အတွဲကောင်မလေး လာတုန်းက ဘောင်ဘီးအနက်လေး ဝတ်ထားတာဖြစ်သည်။

အခုစားသောက်ဆိုင်ဝင်လာတော့ လုံချည်ပြောင်းဝတ်ထားသည်။ အိမ်သာမှာလဲလိုက်သည့် ပုံထောက်သည်။ ကိုယ်လုံးကတော့ တော်တော်လေးလှတဲ့သူ ဖြစ်သည်။ လုံချည်ဝတ်ထားတော့ တင်ကြီးလုံးပြီး ဝိုင်းနေတာ ပိုပေါ်သည်က ိုသိသာစွာမြင်လိုက်ရသည်။

ကျွန်တော်လိုက်ကြည့်နေတာကို သီတာက တွေ့သွားလို.

" တာရာ အဲ့ လောက်ကြီးကြည့် မနေနဲ့ ဟွန့် မျက်မှန်ပါဝါတွေ တိုးပြီး ကွဲထွက်သွားမယ်" ဆိုပြီး   ကျွန်တော့်ကို ရယ်လိုက်ကျသည်။

ကျွန်တော်တို့ စားလို.သောက်လို့ပြီးတော့ အားလုံးကားပေါ်ပြန်လည်တက်ကြသည်။

~~~~~~~~~~~~~~

" ပွမ့်ပွမ်”

“ ခရီးသည်များလူစုံရင် ခရီးထွက်တော့မယ် ကားပေါ်တက်ပေးကြပါခင်ဗျာ" ဆိုတဲ့ စပါယ်ယာလေးရဲ့ အော်သံကြားလိုက်ရသည်။

လူတွေစုံတော့ ကားကြီးလဲ ခရီးဆက်ကြတော့သည်.။ ကားပေါ်တွင် မြန်မာဟာသကားလေး ပြနေသည်။ ညအချိန် (12) နာရီကျော်လောက်တော့ လူတွေတော်တော်များများလဲ အိပ်နေကြတော့သည်။ ကျွန်တော့်ဘေး မန်ချူးကြီးဆို ပါးစပ်တောင်ဟပြီး အရိတောင်ကျနေသည် အိပ်နေတာ။

ကျွန်တော်က ကားစီးရင် အိပ်တဲ့အကျင့် မရှိသောကြောင့် မအိပ်ပဲပြတင်းတံခါးကနေ အပြင်သ့ကြည့်နေချိန် မှန်ကနေ ဘေးခုံက အတွဲကို လှမ်းမြင်လိုက်သည်။

ကားပေါ်မှာ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားတာတော့ မှန်တယ်ဗျာ၊ ဒါပေမယ့် နွေရာသီဆိုတော့ မအေးဘူးလေ၊ သူတို့က စောင်ပါးပါးလေး ထုပ်ခြုံထားသည်။ ကားပေါ်မှာ အမှောင်ဆိုပေမယ့် မီးရောင်မှိန်မှိန်လေးရှိတော့ မြင်ရသည်။ ဟိုလူလက်ကြီးက တခုခုကို နှိုက်နေတာသေချာသည်။

ကျွန်တော်လဲ မှန်ထဲပုံရိပ်ကိုကြည့်ရင်း ရင်ဖိုလာမိသည်။ ခဏကြာတော့ ဘဲကြီးက စော်ကြီးကို ကစ်လမ်းဆွဲလိုက်တော့သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညမှာ ကားစီးရင်း ကောင်းနေတဲ့ စုံတွဲကြောင့် ကျွန်တော် မျက်လုံး ပိုကျယ်လာတော့သည်။ ဒီဖက်မျက်နှာလှည့်လိုက်လျှင် တွေ့မှာစိုးရိမ်သဖြင့် မှန်ထဲ ပုံရိပ်ကိုပဲကြည့်နေလိုက်တောသည်။

ခဏကြာတော့ စော်ကြီးကိုမတွေ့ရတော့ဘူး။ ဘယ်ပျောက်သွားပါလိမ့်ပေါ့ ၊ မှန်ထဲက အရိပ်ကိုကြည့်ရတာဆိုတော့ မသဲကွဲဘူးဖြစ်နေသည်။

ကျွန်တော်မသိမသာလေး မျက်စောင်းလေးနဲ့ကြည့်လိုက်တော့ စောင်ထဲမှာရောက်နေသည်။ ဘဲကြီးပေါင်ကြားမှာလူပ်စိလူပ်စိဖြစ်နေတာ တွေ့လိုက်သည်။

သေချာတာကတော့ လွေးနေတာပဲလေ။ ဘဲကြီးကတော့ နောက်ကိုမှီပြီးမျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ တော်တော်ကောင်းနေတဲ့ပုံပဲဗျာ။ ကျွန်တော်လဲ ဂလုရင်း မသိမတာကြည့်နေတော့သည်။

အချိန်ကြာတဲ့ အထိ စော်ခေါင်းကြီး ပေါ်မလာပဲရှိနေသည်။ တော်ကြာမှ ခေါင်းလေးထွက်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ မှန်ဘက်မျက်နှာမူပြီး နေလိုက်သည်။

တဘတ်အသေးစားလေးနဲ့ ပါးစပ်ကိုသုတ်ပြီး အတွင်းက သူ့ဘဲလီးကြီးကိုလဲ သုတ်ပေးနေသည်။ စောင်နဲ့အုပ်ထားလို့ သေချာမမြင်ရပေမယ့် သူတို့ကားစီးပြီး ဖီလင်တွေ ယူနေကြတာတော့သေချာသည်။

ဘာလို့သေချာလဲဆိုတော့ ခရီးဆုံးရောက်တော့ ကားပေါ်ကလူတွေဆင်းတော.ဟိုအတွဲခုံအောက်မှာ ဘောင်းဘီတိုအနက်လေး ကျန်နေတာကျွန်တော်တွေ့လိုက်တယ်လေ။

ယူဖို့မေ့သွားတာလား အကောင်းလွန်ပြီးမေ့သွားတာလား တမင်ပဲချန်ခဲ့တာလားဆိုတာ သူမှလွဲပြီး မည်သူမှ မသိနိုင်။

~~~~~~~~~~

(02)

1999 ဆယ်တန်းအောင်စရင်းတွေ စောင့်နေတဲ့ ကျောင်းသားလေး ကျွန်တော့်ကို အကိုကြီးက သူတက်နေတဲ့ ရေဆင်းကျောင်းတော်ကြီးသို့ အလည်ခေါ်ခဲ့သည်။ ကျွန်တော့်အကိုကြီးက

တိမွေးကု ဒုတိယနှစ်တက်တဲ့ အချိန်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်ကိုကြီးနဲ့အတူ ရေဆင်းကျောင်းတော်သို့ ခရီးနှင်လိုက်ပါခဲ့တော့သည်။ ကျွန်တော်တို့ ညီအကိုနှစ်ယောက် ရေဆင်းသို့ရောက်ချိန် ည (2း30) ရှိနေပြီဖြစ်သည်။

ကားရပ်ပေးတဲ့ ကျောင်းပေါက်နေ သူအိတ်ကိုယ့် အိတ်လေးမကာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့သည်။ မီးရောင်ထိန်ထိန်လင်းနေတဲ့ လမ်းကြီးကနေ ကျွန်တော် တခါမှမရောက်ဖူးတဲ့ နယ်မြေကို ခြေစတင်ချမိတယ်ဆိုရင်

ပိုမှန်လိမ့်မည်။ နာရီဝက်လောက်လမ်းလျှောက်ပြီးချိန် ဘယ်ဖက်ထပ်ကွေ့သွားတော့ မီးရောင်လင်းလင်းအိမ်ငယ်လေးတေ ွစတွေ့လိုက်သည်။ တတိုင်းလေးကျော်သွားတော့ 

“ တာရာ ဒါငါတို့ကျောင်းရဲ့နယ်မြေအစပဲ ခုဏကဖြတ်ကျော်လာတာ စိုက်ပျိူးရေးနယ်မြေပဲကွ" ဆိုပြီကျွန်တော့်ကို ရှင်းပြနေသည်။

သိပ်မကြာပါဘူး၊ ကျွန်တော်နဲ့  အကိုကြီး သူတို့နေတဲ့ အဆောင်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ကျောင်းသားတွေ မအိပ်ကြသေးဘူး။ အဲ့မှာစတွေ့တာပဲ။ အခန်းအခန်းတွေမှာ မီးလင်းတဲ့ အခန်းလင်းနေသည်။

စာဖတ်သူက ဖတ်နေသည်။ ပဆိုးစလွယ်သိုင်းပြီးမူးသူကမူးနေသည်။ အုပ်စုဖွဲ့စကားပြောသူကပြောနေသည်။ အဆောင်အခန်းရှေ့ဖြတ်သွားရင်း အရာရာကို အထူးဆန်းသဖွယ် ကျွန်တော်ကြည့်ရူနေမိသည်။

" ဟေ.ရောင်သားကြီး ပြန်လာပြီလား မင့် ညီလေးရောပါလာတာလား လာလာ" အရပ်မြင့်မြင့် အသားဖြူဖြူအကိုကြီးတယောက် စတင်ကြိုဆိုတာတွေ့လိုက်သည်။

နောက်ကျောင်းသားတွေ အများကြီးထွက်လာပြီးဆူညံတော့တာပဲ။ ကျွန်တော့်ကို တယောက်ပြီးတယောက်လာနူတ်ဆင်ဖော်ရွှေကြတာပျော်စရာကောင်းလှပါသည်။ အကိုနေတဲ့အခန်းဖော်ကို ဟိုအကိုကြီးရဲ့ ခေါ်ဆောင်ရာ သူတို့အခန်းထဲရောက်တော့ စတွေ့တာပဲဗျာ။ အဝင်တံခါးမှာ ကပ်ထားတဲပုံ၊ အင်္ဂလိပ်မကြီးက နီဂရိုးမည်းမည်းကြီးကြီးလီးကို စုပ်နေသောပုံပါ၊ ဟာ တော်တော်ကြီးပါလားကွာ။

ကျွန်တော်တွေးမိလိုက်သည်။ 

“ တာရာလန့်သွားတာလား ငါ့ကောင်ရ ဟဟ အဲ့ တာ ငါ့ဟာ တူလို ကပ်ထားတာတဲ့" 

ဟုတ်မှာလို့ ဆိုပြီးစိတ်ထဲပြောလိုက်သည်။ လူကလဲအကြီးကြီး လီးလဲတော်တော်ကြီးမယ့်လူကြီး ဟဟဟဟဟ ကျွန်တော်ပြုံးစိစိလုပ်လိုက်တော့သည်။

ခရီးပင်ပန်းတာကြောင့် ကျွန်တော်အိပ်ပျော်သွားတာ။ ကိုကြီးတို့နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှ ကျွန်တော့်ကိုလာနိူးလို့တော်တော်အိပ်ပျောသွားမှန်းသိလိုက်သည်။

မျက်နှာသစ်ရေချိူးပြီးနေ့လည်စာ စားပြီအခန်းထဲမှာလျှောက်ကြည့်နေမိသည်။ ဖူးစာအုပ်တွေ ခွေတွေ ဓာတ်ပုံတွေ အထပ်လိုက် ဟိဟိ တယောက်ထဲကြည့်ပြီး လီးလေးကို တောင်လို့ ကျွန်တော့်မှာ အခန်းထဲက

ထွက်တောင် မထွက်တော့ဘူးဗျာ။ ညနေကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့ 

“ လာ ထမင်းသွားစားမယ် တာရာလေး ဘယ်လိုလဲကွ လောကစည်းစိမ် ဒီအခန်းမှာ အကုန်တွေ့နေတာလား ညီလေးရ ဒါက နမူနာပဲရှိသေးတယ်နော် အစစ်မှန်တွေ ညကျရင်လာတော့မယ် လာ ထမင်းသွားစားမယ်" 

ကိုဟိုက်ကြီးခေါ်ဆောင်လာနောက်လိုက်သွားတော့သည်။

ည (7း00) နာရီလောက်တော့ လာရွာထဲသွားမယ်ဆိုပြီး အားလုံးသွားကြသည်။ ကျွန်တော်လဲလိုက်သွားလိုက်သည်။

သူတို့သွားတဲ ရွာထဲဆိုတာက ရွာတော့ ရွာပဲဗျ၊ ဒါပေမယ့် ညမှလူစည်တဲ့ ရွာကိုသွားတာဗျာ။ ကျွန်တော်လဲ ဟိုရောက်မှသိတာ။ ရွာတန်းကအရှည်ကြီး၊ တဲလေးတွေအလုံးနှစ်ဆယ်လောက်တော့ရှိသည်။ မီးလုံးလေးတွေ ထွန်းထားသည်။ 

" တာရာ မင်းရော ဆွဲမှလား မင်းအကို ငါပြောပေးမယ်" ကိုကြီးက ပါမလာပါဘူး။ 

“ ဘာလုပ်မှာလဲ ကိုဟိုက်ကြီးရ ဒီမှာဘာရှိလို့ လဲ”

" ဆွဲမှာလား မဆွဲဘူးလား ဒါပဲဖြေလေ”

“ ကျွန်တော်က ဘာဆွဲရမှာလဲဗျာ ခေါက်ဆွဲလား ”

“ ဟဟဟဟဟ မင်းကတော့ကွာ ဖာချမှာဟေ.ကောင်ရ သိပြီလား ချမှလားေြ့ပာ”

“ ချပါဘူး ကိုဟိုက်ကြီးရ တော်ပြီ " သူအခန်းသူ ဝင်သွားကျသည်။ ကျွန်တော်နဲ့ကိုလန်းပန်ကြီးပဲကျန်တော့သည်။

" တာရာ ဟိုက်ကြီး စော်လိုးတာ သွားချောင်းမယ်လာ ငါလိုက်ပြမယ်"

“ အဲ တာတော့ စိတ်ဝင်းစားတယ်ဗျာ ကြည့်မယ်။

ကျွန်တော်နဲ့ကိုလန်းကြီး ကိုဟိုက်ကြီးဝင်သွားတဲ့ အခန်းရဲ့ အနောက်ထရံနားကနေ သွားကြည့်တာ။ ရှယ်ပဲဗျာ၊ မီးရောင်အောက်မှာ သူရွေးထားတဲ့ မိန်းမက ထွားထွားကြီးကြီး ဘွားတော်ကြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်ကြီးကားပြီး ပက်လက်အိပ်နေသည်။ 

ကိုဟိုက်ကြီးက အားလုံးချွတ်လိုက်ပြီး အဆင်သစ်ပဲလား လို့ မေးသံကြားလိုက်သည်။ အိုး..ကိုဟိုက်ကြီးဟာ တော်တော်ကြီးတယ်ဆိုတာ ကိုယ်တွေ့မြင်တော့ တော်တော်ကြီးတာ လက်ခံသွားတော့သည်။ လုံးပတ်ကြီးသလို အရှည်ကလဲ တော်တော်ရှည်သည်။ အထဲက အသံတွေလဲ ကြားရသည်။ 

“ ဒါဆို ထည့်ပြီနော် ဘွားတော်..” 

ကိုဟိုက်ကြီး ထည့်လိုက်သည်။

" အမလေး နင့်ဟာကြီးလဲ ကြီးလိုက်တာ အမလေး ဖြေးဖြေးထည့်ပါ နာတယ် ပိုက်ဆံပေးလိုးတယ်ဆိုပြီ အရမ်းမလိုးနဲ့လေ သေမှာပေါ့ဟဲ့..”

" ဘွားတော်ရယ် ဒီလိုမျိူးလေးခပ်ပြင်းပြင်းလေးလိုးချင်လို့ ခင်ဗျာလို ဝါရင့်ကို ရွေးထားတာပေါ့ဗျာ ကောင်းတယ်မှတ်လား ကျွန်တော်လိုးတာ "

“ အား အား နာတယ် ကောင်းလဲကောင်း နင်ဟာကြီးက ကြီးတော့ အထဲက သားအိမ်က ိုထောက်ထောက်နေတော့ နာကောင်းကြီးဖြစ်တယ်ဟ ဖာခံပြီး ဖီးလ်ဖြစ်တာ နင်နဲ့တွေ့မှပဲ ဖြစ်တော့တာ အ အ အ အအမလေး ဒီအသက်ရောက်မှ ဒီလိုကောင်နဲ့ လာတွေ့နေတာနော် အမလေး ”

“ ဘုတ် ဘုတ် ဘုတ်  ဘွတ် ဘွတ် ”

ကိုဟိုက်ကြီးတော့ အသကုန်ဆော်နေတာ။ အောက်က ဘွားတော်ကြီးက ကော့ကော့ တက်လာသည်။ ကုတင်ကြီးလဲ ကကျီကျီနဲ့။

“ အမလေး မပြီးသေးဘူးလား ဟ ရှီး နာလိုက်တာ မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးလေ မခံနိုင်တော့ဘူး ဒီမှာ ပြီးနေပြီ”

“ လိုးနေတာပဲ ခံမှာတာခံပါဗျာ လေးဘက်ထောက်လိုက် အနောက်နေ လိုးပေးမယ်”

ဘွားတော်ကြီး လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်တော့ အနောက်ကနေ ထည့်လိုက်တော့ ဘွားတော်ကြီးတချက်တွန့်သွားပြန်သည်။ 

“ အမလေး ဘယ်ဝဋ်ပါလဲ မသိဘူး ဖာခံစားတာတောင် ဒီလိုကြီးတဲ့ကောင်နဲ့ လာတွေ့နေသေးတယ် မလေး အအ အ အ အနာတယ် အ အ အ--”

“ ကောင်းတာ အအ လိုးရတာ ကောင်းမှ ကောင်းပဲ ပြီးတော့မယ် ခဏပဲ...”

“ ဟကောင် တော်ပါတော့ မရတော့ဘူး ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ပေးမယ်နော် ”

“ ပြီးတော့ပါ့မယ်ဆိုနော် ငြိမ်ငြမ်ခံ..”

“ အအအ အ အ ဖြောင်းဖြောင်း ဘုတ်ဘုတ် အအ အ အ အ အ အအအ”

ကိုဟိုက်ကြီး ပြီးသွားတော့သည်။

“ တော်ပြီ နောက်တခါ နင်လာရင ်ငါလက်မခံတော့ဘူး..အသက်ပါ ဘယ်အပေါက်က ထွက်သွားမလဲဆိုတာ မသိဘူး သေနာကြီး”

ကိုဟိုက်ကြီးကတော့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ကျွန်တော်တွေ့လိုက်သည်။ ဒီလူကြီး မလွယ်ပါလားလို့။ ကျွန်တော်ရဲ့ ရေဆင်းခရီးရဲ့ ပတမဆုံးအတွေ့အကြုံပေါ့ဗျာ။

နောက်နေ့မနက်ရောက်တော့ ကိုဟိုက်ကြီးနဲ့ ကိုတရုတ်က ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ကာ 

" လာ ညီလေး ငါတ့ိုစိုက်ပျိူးရေး ကျောင်းထပ်သွားမယ် မင်းအတွက် လေ့လာသင်ယူစရာတွေ အများကြီးရှိတယ် လိမ့် မယ်"

ဘယ်သွားမှာပါလိမ်ပေါ့။  ကျွန်တော် တွေးနေမိတယ်။ ကျောင်းသူတွေ သွားငမ်းမယ်ထင်တယ်။

" ဘာမှမကြောက်နဲ့ ဟိုက်ကြီးပါတယ်လေ ဟိုက်ကြီးဆို အားလုံးရတယ်"

ဟန်နဲ့ ပန်နဲ့ ပြောနေသော ကိုဟိုက်ကြီးကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော် ပြုံးလိုက်သည်။ ဒီလိုနဲ့ ဧည့်သည်လေး ကျွန်တော် ကိုဟိုက်ကြီးတိုနဲ့ အတူ ပါသွားလေသည်။ စိုက်ပျိူးရေး မိန်းကလေးတွေ အဆောင်ရှေ့နားက ဖြတ်လာပြီးတော့ ကိုဟိုက်ကြီးက

" တာရာ ခဏနေ ငါတို့ ကွင်းဆင်းလေ့လာမယ့် နေရာက ဒီနားတဝိုက်မှာကွ အခြေအနေလေ့လာလိုက်ဦးမယ် လာ ကန်တင်းမှာ အရင်ထိုင်မယ်"

သူက ဒီကျောင်းသုံးကျောင်းလုံးရဲ့ ဂျင်ဆိုတော့ အားလုံးသိနေတယ်လေ။ ကန်တင်းမှာ နာရီဝက်လောက်ထိုင်ပြီး 

“ လာသွားမယ် ပွိုင့် နှစ်ခု တွေ့ထားတယ်ကွ လစ်မယ်" 

ဆိုတော့ ဘာများဘာလိမ့်ပေါ့ စိတ်တော့ ဝင်စားသွားသည်။ လမ်းမကြီးဘေးက တံခါးလေးဘေးကနေ ဆင်းသွားသည်။ သူနောက်ကနေ လိုက်သာသွားသည်။ ဘယ်ကိုသွားတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်မိသိပါဘူး။

" တာရာ သတိထားသွားနော် မြွေပေါတယ်နော် "

ကိုတရုတ်ရဲ့ အသံကြောင့် ကျွန်တော် လန့်သွားသည်။ အူတွေတောင် ယားလာတော့သည်။

" မကြောက်နဲ့ လာမှာသာလာ ရှေ့နားဆို ရောက်ပြီ ကွ"

ကိုဟိုက်ကြီး ရှေ့က ပြောတာကြားလိုက်ရသည်။ တိမွေးကုကျောင်းသား ပါနေတာ မြွေက ကြောက်နေသေးတယ် တဲ့။  ကိုဟိုက်ကြီးကတော့ တကယ်မလွယ်ဘူးဗျာ။

လေးငါးဆယ်လှမ်းလောက် သွားပြီးတော့ ကုန်းမို့မို့လေးပေါ် လှမ်းတက်လိုက်သည်။ ခြုံတော်တော်ကောင်းတဲ့ နေရာလေးပါ။ ငုတ်တုတ်လေး ထိုင်ပြီး ကျွန်တော်တို့ အနောက်ဖက်ဆို မိန်းကလေးတွေ  အဆောင် အရှေ့ဖက်ဆိုရင် စုံတွဲတစ်တွဲ ထိုင်နေသည်။ ကျွန်တော်တို့ ဝင်ပြီး ထိုင်နေတာ တော်ရုံမမြင်ရဘူးလေ။ တကယ့် နေရာကောင်း  သိတယ်မှတ်လား။ ကိုဟိုက်ကြီးရဲ့ ရှာဖွေတွေ့ရှိမူလေးဖြစ်သည်။

ပထမဆုံး အရှေ့က အတွဲကို ကြည့်နေမိသည်။

" တာရာညီလေး ကြည့်နေ  ခဏနေ ကောင်းကြတော့မယ်"

ကျွန်တော်လဲ စိတ်ဝင်စားတာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုဆိုတော့ ချောင်းရတာ ဝါသနာပါတယ်လေ။ ဟုတ်ပါ့ဗျာ သိပ်မကြာဘူး။ ကောင်လေးက ကစ်တွေပေးပြီး ကောင်မလေးကို ဆွဲလဲလိုက်သည်။ ပုဆိုးကိုစလွဲသိမ်းလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ကောင်မလေး အပေါ်ကနေတက်ပြီး ကစ်ပေးပြီးလက်ကနို့တွေနှိုက်တော့သည်။ သူတို့ အတွဲက သစ်ပင်ကြီးဘေးမှာပေါ့။ လူသွားလူလာတော့ နည်းတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်ပါသည်။ ကောင်မလေးကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး နောက်က ကောင်မလေး ဘော်လီကလစ်တွေဖြုတ်ပေးပြီး အင်္ကျီကို လှန်ကာ ကုန်းပြီးစို့နေလိုက်သည်။ ထိုချိန်ကိုဟိုက်ကြီးက 

" ငါနဲ့သာနေရာချင်း လဲလိုက်ချင်တယ်ကွာ"

ကျွန်တော့် စိတ်ထဲကနေ ရယ်လိုက်သည်။ ကောင်လေး နို့စို့လို့ဝတော့ ကောင်မလေးပေါင်ကို ဆွဲကားပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ အဖုတ်က ိုနမ်းနေသည်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတိုအဖြူလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဘေးတိုက်အနေအထားဆိုတော့ ကောင်မလေး အဖုတ်ကို ကျွန်တော်တို့ သေချာမမြင်ရဘူး။ အမွှေးတော့ တော်တော်များတယ် ထင်တယ်။ ဘေးတိုက်ကနေ မည်းမည်းလေး လှမ်းမြင်နေတယ်။

ကောင်လေးကတော့ အားရပါးရလျှက်နေတာ ကောင်မလေးက ကော့ကော့ တက်လာသည်။ ပြီးတော့ ကောင်လေးခေါင်းကို စုပ်ကိုင်လိုက် သူနို့ကို ပွတ်လိုက်နဲ့ ဖီးလ်တွေတက်နေလိုက်တာ ရုပ်ရှင်ကြည့်ရသလိုပဲဗျာ။

သိပ်မကြာခင် ကောင်လေးက ဒူးထောက်ပြီး သူလီးလေးကို စုပ်ခိုင်းသည်။ ကောင်မလေးက စုပ်ပေးနေလိုက်တာဗျာ ကြည့်လို့ကာင်းမှကောင်းပေါ့။ ကြည့်ရင်းကျွန်တော့်လီးလေးလဲ မတ်ထောင်လာတော့သည်။

ကောင်မလေးပေါင်ကိုဖြဲကာ စတင်လိုးတော့သည်။ သူတို့လိုးနေတာ တချက်ခြင်း။ ညက ကိုဟိုက်ကြီး လိုးတာနဲ့မှ ကွာပါ့ တဖြောင်းဖြောင်းကို မရှိဘူး။

ကောင်မလေးက နာလို့ ထင်သည်။ မျက်နှာလေး ရူံရူံသွားသည်။ ကောင်လေးက ဘာတွေ ကပ်ပြောနေတယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ မကြားရဘူးလေ။ တချက်ချင်းလိုးလိုက် နမ်းလိုက်စကားလေး ပြောလိုက် လိုးနေတော့သည်။ ကျွန်တော်တို့လဲ ကြည့်နေရင်း ဖီလင်တွေ ရလာလာသည်။ ခဏကြာတော့ ကောင်းလေးပြီးသွားတယ် ထင်သည်။ သူ့လရည်တွေကို ကောင်မလေး ဗိုက်ပေါ် ပန်းထွက်လိုက်တော့သည်။

ဟိဟိ ချောင်းကြည့်ရတာ မဆိုးဘူး။ ကိုဟိုက်ကြီး တယောက် သူလီးကြီးကိုထုတ်ပြီး 

" မြင်သာမြင်မကြင်ရတဲ့ ငါ့ကောင်ရေ ညနေမှ အစာကျွေးတော့မယ် ခုတော့ သီးခံဦးကွယ်"

“ ဟားဟားဟား..” 

ကျွန်တော် အော်ရယ်လိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရေဆင်းရောက် အမှတ်တရလေးတွေပါ ။ အဆောင်သူလေးတွေ ရေချိူးလဲ သွားချောင်းခဲ့ပါသည်။

ဖာခန်းတွေလဲသွားခဲ့ ပါသည်။ ကျွန်တော်ကို ကိုကြီးက ပေးမချလို့ မချခဲ့ရပါဘူး။ ဆယ်တန်းအောင်မှ လုပ်ရမယ်ဆိုလို့ ဒီတိုင်းလည်ပတ်ပြီးပြန်ခဲ့လိုက်ရတော့သည်။

အဆောင်သူတွေ ရေချိူးသွားချောင်းတာက သိပ်ပြီးမထူးခြားလို့မရေးပြတော့ပါဘူးဗျာ။ ကျွန်တော် ခရီးသွားပုံြ့ပင်လေးကို နောက်ထပ်ကျွန်တော်ရေးသားမျှဝေပါဦးမည်။

~~~~~~~~~~~~

(03)

ကျွန်တော်ဆယ်တန်းအောင်တော့ ကျွန်တော့် အဖေက ကျွန်တော် ရှမ်းပြည်နယ်စပ် ကျိုင်းတုံ၊တာချီလိတ်မြို့သို့အလည်ခေါ်သွားလေသည်။ ကျွန်တော့် အဖေက ဆယ်ဘီးကားကြီးတွေမောင်းတဲ့ ဒရိုင်ဘာတယောက်ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကို တာချီလိတ် ရောက်ဖူးအောင် အလည်ခေါ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ 

ကျွန်တော်သွားရတဲ့ ခရီးက တပတ်တိတိကြာပါသည်။ ကုန်တင် ပြန်စောင့်တင်ပြီး ကျွန်တော်တို့မြို့ပြန်၊ အားလုံးအချိန်တစ်လတိတိကြာမြင့်သည်။ ကျိူင်းတုံဆိုတဲ့မြို့လေးက ရှမ်းတိုင်းရင်းသား တိုင်းရင်းသူတွေပေါများတဲ့ နေရာဖြစ်သည်။ ထိုအတူ တာချီလိတ်မြို့လဲ ထိုနည်း၎င်းပဲဖြစ်သည်။

တာချီလိတ်မြို့ကျတော ယိုးဒယားချင်းမိုင်နဲ့ တဖက်ကမ်းစီ ရှိနေသောကြောင့် ပိုစည်ကားသလို လိုချင်တာမှန်သမျှ ရနိူင်သည့်မြို့လေးဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်ရယ် အဖေရယ် အဖေ့ ကားစပါယ်ယာလေး ဦးကုလားရယ် သုံးယောက် တာချီလိတ်မှာ ကုန်စောင့်တော့ တာချီလိတ်မှာ (5) ရက်လောက်ကြာသွားသည်။ ဦးကုလားနဲ့လျှောက်လည်သည်။

အဖေကတော့ အလုပ်တွေနဲ့ မအားလို့ လိုက်မပို့နိုင်ဘူးလေ။ ဦးကုလားကြီးက အသားသာ မဲတာဗျာ။ မိန်းမတော့ အသကုန်စွံ၊ ဘာဆေးမှီဝဲလဲတော့ မသိဘူး။ ခုလက်ရှိအသက် (50) ကျော်တာတောင် မိန်းမငယ်ငယ်လေး ရထားသေးတယ်။ ခု (3) ယောက်မြောက် မိန်းမယူထားတာလေ။ ဦးကုလားက မိုက်တယ်နော်။

မိန်းမသုံးယောက်လုံး တအိမ်ထဲမှာ ထားတာ။ ကြုံတုန်းလေး ဦးကုလားအကြောင်း ပြောလိုက်တာပါဗျာ။ ဦးကုလားနဲ့ ကျွန်တော် ပါလို့ (1)လမ်းထဲက သူ့အသိဆီသွားကြသည်။ ဈေးထဲလဲ လျှောက်လည်ကြသည်။

ကောင်မလေးတွေကတော့ အရမ်းမိုက်တယ် ။ အလန်းဇယားတွေပဲပေါ့ဗျာ။ ကြည့်မိလိုက်တာနဲ့ ခုဒီတယောက်လှသည်။ နောက်တယောက် တွေ့လိုက်တော့ အဲ့တယောက်လဲ လှသွားပြန်သည်။

ရင်ဖိုစရာတော့ အရမ်းဖြစ်နေတော့သည်။

ညနေခင်း ဂိုထောင်ပြန်ပြီး အနားယူ ၊ ရေမိုးချိူးပြီး ကျွန်တော် အိပ်ခန်းအပေါ် ထပ်သို့တက်လာခဲ့သည်။ အဖေကတော့ မရှိဘူး။ ကျွန်တော်လဲ ပျင်းလို့ဆိုပြီး တီဗွိကြည့်နေလိုက်သည်။

အောက်ထပ်မှာ အသံသဲ့သဲ့ ကြားနေသည်။ ဘယ်သူများပါလိမ့်ပေါ့။ ကျွန်တော်အပြင်ထွက်ကာ အောက်ကုန်ထားတဲ့ နေရာနားမှာ အသံတော့ကြားနေသည်။ သူခိုးလား အဖေတော့ မဖြစ်နိူင်ဘူး။

ကျွန်တော် ဖြေးဖြေး လေးဘက်ကုန်းပြီး ဝရန်တာနားကို သွားကာ ကျွန်တော်တို့ရပ်ထားတဲ့ ကားကြီးအနောက်ဖက်ကြားမှာ လှုပ်လှုပ်နဲ့ တွေ့နေရသည်။ သေချာတော့ မမြင်ရဘူး။ 

သေချာမြင်နိုင်မယ့် နေရာကို ကျွန်တော်ရှာဖို့က ကျွဲရိုင်းဖာတွေစီထားတဲ့ အနောက်ကနေ တက်ကြည့်ရင် မြင်ရနိူင်သည်။ ကျွန်တော် အသာလေးသွားပြီး ဖာတွေပေါ်မှာ မှောက်လျှက်တက်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးကုလား ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ အလွမ်းတွေသည်နေတာဖြစ်သည်။ ဒီလူတော့ အတွဲချိန်းစရာရှာလို့ ကားကြားမှာလာချိန်းနေတယ်။ ခေါ်လိုက်ရင် ကောင်းမှလား စောင့်ကြည့်တာ ကောင်းမယ် ထင်သည်။ ကျွန်တော်လဲ စောင့်ကြည့်နေသည်။ သူတို့စကားသံ သဲ့သဲ့လေးကြားနေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ရေဆင်းကျောင်းက ခိုးကြည့်တဲ့ အရသာသိထားပြီးသားမို့ ချောင်းနေလိုက်တော့သည်။

" ကလေးရယ်  အရမ်းလွမ်းနေတာ ကလေးကော ဦးကို လွမ်းဘူးလား"

ဦးကုလားတို့များ ရုပ်ကိုတောင်အားမနာ နွဲ့နေလိုက်တာ ကောင်မလေးက ငယ်တယ် ။ ကျွန်တော်တို့ အရွယ်လေးပဲ ၊ အသားဖြူဖြူလေးနဲ့ ချောတယ်။

" မလွမ်းပဲနေမှာလား ဦးရဲ့ အမီးက မျှော်နေတာလေ ဦးကသာ ဟိုမှာ ဘာတွေ လုပ်နေမှန်းမသိ ဖုန်းတောင်မဆက်ပဲနဲ့များ”

“ မဟုတ်ပါဘူး ကလေးရယ် " ဆိုပြီး ကောင်မလေးက ိုစနမ်းပါတော့သည်။ ဒီလူကြီးမလွယ်ပါလားနော်။

ကောင်မလေးအင်္ကျီကို လှန်ပြီး နိူ့သေးသေးလေးကို စို့နေသည်။ နို့လေးက တော်တော်သေးသည်။ သ့ူလက်မည်းကြီးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး စို့နေလိုက်တာ ကာလာတရောင်စီ ထွက်နေသည်။ ဦးကုလားက ဒူးထောက်ပြီး ကောင်မလေး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူပခုံးမှာ တင်ကာ ကောင်မလေးအဖုတ်ကို စတင်လျှက်နေတော့သည်။

“ ကောင်းလား ကလေး ဦးလုပ်ပေးတာ”

“ ဘာတွေ မေးနေတာလဲ ရှက်ပါတယ်ဆို အ အ အ ဟ”

“ ဖြေလေကွာ ကောင်းလားလို့ ကလေးအသံလေးကြားမှ ဦးလဲလုပ်ပေးရတာ အားရှိမှာပေါ့ ကလေးရယ်”

ဟုတ်နေတာ၊ ဦးကုလားတို့ အကယ်ဒမီရှော့ပဲ ဟိဟိဟိ။

“ ရှက်ပါတယ်ဆို ဘာတွေ မေးနေတာလဲ ကောင်းလို့ ခံနေတာပေါ့ သိဘူးလား နောက်ထပ် မမေမးနဲ့နော် မေးရင်မခံတော့ဘူး”

“ မလုပ်ပါနဲ့ကလေးရယ် ”

“ အာ အာအ ဦး အမီး မရတော့ဘူး အဖုတ်တခုလုံး ယားစိစိဖြစ်နေပြီ”

ဦးကုလားက ပုဆိုးကို စလွယ်သိမ်းပြီး သူ့လီးကို ထုတ်ကာ စုပ်ခိုင်းတော့သည်။ တော်တော် ရှည်တာပဲ ။ ဦးကုလားလီးကြီးက ကုလားဘောကြီးတယ်ဆိုတာ မှန်လေရောလား။

 ကောင်မလေး ပါးစပ်အပြည့်ပဲ ။ ကြည့်နေရင်း ကျွန်တော်လဲ တော်တော်လေးတင်းပြီး ထောင်လာတော့သည်။

ဦးကုလားကြီး ကောင်မလေးကို မ ချီလိုက်ပြီ စတင်လိုးတော့သည်။

“ အား နာတယ်  ဦး အ အ..”

“ ခဏလေးနော် ကလေး ဖြေးဖြေးချင်း ထည့်ပေးမယ် ကျပ်နေတယ် ဦးရဲ အဟင် အဟင့်  နာတယ်”

ဦးကုလားကြီး ဆတ်ကနဲ ထိုးလိုက်တာ ကောင်မလေး  “ အား” ဆိုတဲ့ အသံကြီးထွက်လာတော့သည်။

ထိုအချိန် ကောင်မလေးပါးစပ်ကို ပိတ်ပြီး “ ရူးတိုးတိုး နော်..” ဆိုပြီး ဟန်ချက်ပါပါ လိုးနေတော့သည်။

“ အဟင်း  အအ အ ” 

ငြီးသံတွေလဲထွက်လို့ ကျွန်တော်လဲကြည့် ကောင်းလိုကြည့်နေမိသည်။ ကောင်မလေးကို တဖက်လှည့်ခိုင်းပြီး အနောက်ကနေ လိုးသည်။ 

“ ဟ ဟ ဟ အဟင့် အဟင့်  ဦးနာတယ်  လို့ အထဲမှာ တမျိူးကြီးပဲ..အအအ နာတယ် ပြီးသေးဘူးလား”

“ ပြီးတော့မယ်  ကလေးနော်  အ အ အ အ အအ”

ဦးကုလားကြီးပြီးသွားပြီ ထင်သည်။ ကောင်မလေးကို ဖက်ပြီ မှောက်နေတော့သည်။ ကောင်မလေးခမျာ တော်တော် မျော့သွားတယ် ထင်သည်။ ဦးကုလား ရင်ထဲမှာ ခွေနေတော့သည်။ ဦးကုလား ပုဆိုးစနဲ့ ကောင်မလေးအဖုတ်ကို သုတ်ပေးနေသည်။

ဦးကုလားရေ ညကျရင် ခင်ဗျားကြီးနာဖို့သာမှတ်တော့ ကျွန်တော် သွားချင်တဲ့ နေရာ လိုက်ပို့ရင်ပို့ မပို့လို့ ကတော့ အဖေနဲ့ တိုင်မယ် ဆိုပြီးချိန်းခြောက်ဦးမယ်..ဟဟဟဟဟဟ ။ ခုတော့ ဦးကုလားကြီးချစ်သူနဲ့ ကောင်းနေတော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ အခန်းပြန်ပြီ မသိသလိုနေလိုက်တော့သည်။ ညမှတွေ့မယ် ဦးကုလားရေ.ဟဟဟဟ။

ဦးကုလားတယောက် ရေချိူးပြီး အပေါ်ခန်းတက်လာစဉ် ကျွန်တော်က မေးလိုက်သည်။

" ဦးကုလားဘယ်တွေ သွားနေတာလဲ "

" ဘယ်မှ မသွားပါဘူး သားရ အောက်မှာ အလုပ်လေးရှိလို့ လုပ်နေတာပါ"ကျွန်တော်ပြုံးလိုက်သည်။

" ဟုတ်လို့လား ဦးကုလား အလုပ်ဆိုတာက ဦးနဲ့သမီး ဇာတ်လမ်းမှတ်လား ကျွန်တော် သိတယ်နော် ဟဟဟဟ မှန်မှန်ပြော မပြောရင် အဖေ့နားတိုင်မှာ အဲ့ ကောင်မလေးက ဘယ်ကလဲ"

ဦးကုလား မျက်နှာကြီးမည်းသွားပါတယ်ဆို ရူံ့သွားတာ လုံးဝ မဟူရာညမီးသွေးခဲလိုပဲ ဖြစ်နေတော့သည်။

" မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ ဘယ်နားက တွေ့တာလဲ မင်းအဖေတော့ မပြောပါနဲ့နော် လိမ္မာတယ် ဟဲဟဲ တခါတလေပါကွာ ကောင်မလေးက ဘေးအိမ်ကလေ နန်းမွန်းလို့ ခေါ်တယ် ငါ့ချစ်သူလေးပေါ့ကွ"

ကျွန်တော်အံသြသွားသည်။

“ ဟင် ဒါဆို အန်တီချိုက ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ အဲ့ ဦးကုလားမိန်းမလေ ”

" မင်းကလဲ အဲ့တာ အဲ့တာဒါလေ ဒါက ဒါလေ မင်းငယ်ပါသေးတယ် နောက်တော့ နားလည်လာမယ် ညကျရင် ကလပ်လိုက်ပို့မယ်နော် သားအဖေလဲ မပြောနဲ့ အန်တီချိူကိုလဲ မပြောနဲ့"

“ ဦးကုလားတကယ်နော် ကတိမတည်လို့ကတော့ ပြောမှာ”

“ ကျေးဇူးရှင်ရယ် တကယ်လိုက်ပို့မယ်နော် ငွေလေးပဲနည်းနည်းဖန်လိုက် ဟုတ်ပြီလား အိုကေ "

" အိုကေ ကောင်းပြီ ခဏနေ အဖေ့ဆီကနေ မုန့်ဖိုးတောင်းမယ် လိုတာ ဦးကုလားစိုက် ဒါပဲ"

ကံကောင်းချင်တော့ ညနေ ထမင်းစားချိန် အဖေတို့ သူဌေးကြီးက ရောက်လာသည်။ ကျွန်တော် ဆယ်တန်းအောင်လို့ဆိုပြီး ဘတ်ငွေ (200) မုန့်ဖိုးပေးသွားသည်။

ကျွန်တော်တို့ တာချီလိတ်မှာဆို မြန်မာကျပ်ငွေ မသုံးဘူးလေ ။ ယိုးဒယားဘတ်ငွေ သုံးတယ်။ တစ်ဘတ်ဆို ကျွန်တော်တို့ မြန်မာငွေ ငါးဆယ်ကျော်တယ်လေ။ ပွတာပေါ့ ။ 

ညသွားလည်ဖို့ အဖေ့ဆီ တောင်းစရာ မလိုတော့ဘူး။

ဦးကုလားက ည (7း00) နာရီလောက်ကျတော့ " ဆရာ ကျွန်တော် တာရာလေးကို ဂိမ်းကစားတဲ့ နေရာ ခေါ်သွားမယ်နော် "

“ အေး မကြာစေနဲ့ ဂိမ်းပဲကစားနော် မဟုတ်တဲ့ နေရာတွေ ငါ့သားကို ခေါ်မသွားနဲ့ မြန်မြန်ပြန်ခဲ့"

ပျော်စရာကြီး ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ဦးကုလား ဆိုင်ကယ်နဲ့ အတူထွက်လာခဲ့သည်။ မီးရောင်တွေ လင်းနေတဲ့ ဆိုင်ရှေ့သို့ ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး

“ လာဆင်းတော့ ရောက်ပြီ.. ငြိမ်ငြိမ်နော် လျှောက်မလုပ်နဲ့..”

ကျွန်တော် ဘာမှ ပြန်မဖြေပါဘူး။ စိတ်ထဲကနေ လုပ်ချင်တာ လုပ်မှာပေါ့ ဟဲဟဲ။ ဝင်ကြေး ဘယ်လောက်ပေးရတယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် မသိပါဘူး ။ ဦးကုလား ပေးလိုက်သည်။

အထဲရောက်တော့ လူတွေများလိုက်တာ။ မီးရောင်စုံနဲ့ တိုတိုလှလှ စော်တွေလဲ အများကြီး ထိုင်နေသည်။ အင်္ဂလိပ်ကားထဲကလို နေရာမျိူးပေါ့။ ရေကူးဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ ဘန်းလေးတွေကိုင်ပြီး စားပွဲထိုးလုပ်နေတဲ့ ဆော်တွေလှမှလှ။

နိူ့တွေများပြူးနေတာပဲ ဟိဟိ။ စားပွဲလွတ် တနေရာ ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ စားပွဲထိုးမလေးက လာပြီ။ ပဲပုတ်စိလှော်တပွဲ လာချသွားသည်။ ဦးကုလားက ဘီယာတဘူးနဲ့ ကျွန်တော်အတွက် ကုတ်တဘူး မှာပေးလိုက်သည်။

ကျွန်တော်ကတော့ ရှေ့မှာလာချတဲ့ ပဲပုတ်စိလေးကို နိုှပ်ပြီး ဝါးလိုက်တော့ ဦးကုလားက 

" အဲ့တာ စားဖို့ မဟုတ်ဘူး ပစ်ဖို့ဟ တာရာလေးရ ဟိုးမှာတွေ့လား ထိုင်နေတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို သားကြိုက်တဲ့  ကောင်မလေးကိုပေါက်..တချက်ဆို (10) ဘတ် (2) ချက်ဆို ဘတ် (20) သူတို့ကြိုက်တယ်ဆို ထလာလိမ့်မယ်”

“ သူတို့ထလာရင် ဘာလုပ်မှာလဲ ”

“ အောက်ထပ်မှာ KTV ခန်းရှိတယ် မင်းကလဲ အဆင့်ကျော်ချင်နေတယ် စောင့်ကြည့် ငါလုပ်ပြမယ်”

ပဲပုတ်စိလေး လှမ်းယူပြီး စပစ်လိုက်သည် ။ တချက် ကောင်မလေး လှမ်းကြည့်သည်။ မထလာပါ။ နောက်တချက်ထပ်ဖြစ်သည် မထလာပါ။ ငါးချက်မြောက်မှ သူထိုင်နေသော ခုံလေးမှ ထလာတော့သည်။ ပြီးတော့ ဦးကုလားဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။ ပြီးတော့ စကားတွေပြောကြသည်။

“ ဘယ်လိုလဲ ဒီညအဆင်ပြေလား”

“ ပြေမယ်ထင်လို့ ထလာတာလေ ”

“ ငါးဆယ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ် KTV ယူဦးမှာလား”

“ အင်း ခဏလေး ဒီကောင်လေး ရွေးပါစေဦး..တာရာ ပစ်လေ မင်းကြိုက်တာ ”

“ ဘယ်တယောက် ကောင်းလဲ ဦးကုလား ကျွန်တော် မရွေးတက်ဘူးဗျ”

စောစောက ကောင်မလေးက 

“ အစိမ်းနုလေး တွေ့လား အဲ့ တယောက်ရောက်တာ နှစ်ရက်ပဲ ရှိသေးတယ် ချောတယ် ပစ်လိုက်”

ကျွန်တော်လဲ ပစ်လိုက်တယ် ။ (7) ချက်မှထလာတော့သည်။ ကျွန်တော့်နား ရောက်လာတာ့မှ တော်တော်လှမှန်း သိတော့သည်။ အစိမ်းနုစကပ်တိုလေး ဝတ်ထားတော့ ပေါင်တန်လေးက ပေါ်လွင်နေတယ်။

“ လာ အောက်ထပ်သွားမယ် ” ဆိုလို့ကျွန်တော်တို့ ထလိုက်သွားတော့သည်။

~~~~~~

ကျွန်တော် မီးရောင်မိန်မိန် လမ်းကျဉ်းလေးကနေ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းသွားလိုက်သည်။ အောက်ထပ်တွင် မီးစုန်းတွေ ထွန်းထားသည်။ လမ်း၏ဘေးတလျှောက်တွင် အခန်းတွေတန်းစီလျှက်ရှိနေသည်။

အခန်းတိုင်းလိုလို ပြည့်နေသည်။ ကျွန်တော်တို့ အခန်းက နောက်ဆုံးအခန်းဖြစ်သည်။ လိုက်ပို့ပေးသော ဝိတ်တာလေးက 

“ လိုချင်တာများ မှာလို့ရပါတယ် အရည်တွေကတော့ ဟို့ရေခဲသတ္တာထဲမှာ ယူသောက်လို့ ရပါတယ်ခင်ဗျာ...” လို့ပြောတော့ ဦးကုလားက ခေါက်ဆွဲကြော်နှင့်ဂဏန်းချဉ်ဆပ်မှာလိုက်တယ်      

" တာရာဘာဆိုမှာလဲ ဆို...ကြိုက်တာဆို ငါတော့ ချစ်လေးနဲ့ လန်းလိုက်ဦးမယ် ဟဟဟ”

ပြောရင်းဆိုရင်း သူကောင်မလေးကို ကစ်ပေးလိုက်သည်။ ဆရာကုလားက သွက်တယ် ဟဟဟဟ ။ ကျွန်တော်ကတော့ မရဲတရဲဖြစ်နေသည်။ ဘေးမှာသာ ထိုင်ခိုင်းစေပြီး လက်ကလေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တော့ သူကပြုံးပြပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်လိုက်တော့သည်။

" ဘာလဲ ကြောက်နေတာ လား မကြောက်ပါနဲ့ ဒို့က မကိုက်စားပါဘူး အကြင်နာလေးပဲ ပေးမှာပါ..အဟိ..”

ကျွန်တော့်ရင်တွေ တော်တော်ခုန်နေသည်။ ဦးကုလားက မျက်လုံးနဲ့ လုပ်ပြနေသည် ။ ကိုင်ကိုင်ဆိုတဲ့ သဘောပေါ.ဗျာ။ ကျွန်တော် အားမွေးချင်သေးတယ်လေ။ မလုပ်ရဲသေးဘူး ။

ကောင်မလေးကို ဖက်တော့ ဖက်လိုက်သည်။ ဦးကုလားကတော့ သူကောင်မလေးကို ပေါင်ပေါ် ပေးထိုင်ပြီး စိုင်းထီးဆိုင် စဆိုတော့သည်။ ဘီယာသောက်လိုက် သူကောက်မလေးကို နမ်းလိုက် နို့လေး ကိုင်လိုက် နမ်းလိုက်နဲ့ ဟုတ်နေတာပေါ့ဗျာ။

စားပွဲထိုးလေး မှာတာတွေ လာချပြီး ထွက်တော့ ဦးကုလားက ထပြီး တံခါးပိတ်လိုက်သည်။  မျိူးကြီးသီချင်း အကျယ်ကြီးဖွင့်ပြီး လိုက်ဆိုရင်း သူကောင်မလေးနဲ့ ကနေတော့သည်။

ကျွန်တော်ကတော့ ဘေးက ကောင်မလေးကို ဖက်ထားပြီး 

" နမ်းလို့ရမှလား ပေးနမ်းမှာလား..” မေးလိုက်တော့ "ရတယ်လေး ခင်ဗျား လုပ်တာခံဖို့ လိုက်လာတာလေ..နမ်းပေါ့ ကိုင်ချင် ကိုင်လို့ရတယ် အဲ့ထက် မြင့်ချင်တယ်ဆိုနောက်ထပ်ပေးရမယ်"

အော် ဟုတ်သားပဲ။ သူက ဖာသည်မပဲ ငါလုပ်ချင်တာလုပ်လို့ ရတာပေါ့။ ဦးကုလားကတော့ သူကောင်မနဲ့ အဆင်ပြေသွားတယ် ထင်သည်။

စော်ကြီးကဦးကုလားကိုခွပြီး ထိုင်ကာ သူနိူ့ကို ပေးစို့နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ ဘေးက ကောင်မလေး နို့ကို စတင်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ အရွယ်အစားကတော့ ခပ်ငယ်ငယ်ပါပဲ ။ 

သူနာမည်က “ အကြင်နာ” တဲ့။ သူပြောတာပေါ့။

သီချင်းဆိုဖို့ထက် ကောင်မတွေကို ကိုင်ချင်လို့ ဒီလာတာဆိုတာ ခုမှ သဘောပေါက်တော့သည်။ ဦးကုလားတို့ အတွဲကတော့ အရှိန်ရနေပြီ။ သူ့ကောင်မ ဘောင်းဘီတိုပဲ ကျန်တော့သည်။

ကျွန်တော် အသည်းတွေ ယားလာချိန် ဘေးက ကောင်မလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ 

" လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် သုံးဆယ် ပေးမှာလား အဲ့တာဆို ကြိုက်တာ လုပ်လို့ ရတယ်နော် ..ဂျူတီ မပြည့်ခင်ထိ သဘောပေါက်လား "

ကျွန်တော် ဦးကုလားနား သွားပြီ သူပြောတာ ပြောလိုက်တော့ 

“ ပေးလိုက်ပေါ့ မင်းးကလဲ ချမှသာ ချစမ်းပါကွာ .. ငါတော့ ချပြီ မရတော့ဘူး ..” ဆိုပြီး ဆိုဖာပေါ်သူကောင်မကြီးကိုလှဲချလိုက်ကာ သူလီးကြီးကိုတက်ခွပြီးထိုးထည်.လိုက်သည်။ကောင်မပါးစပ်ကိုခွလိုးတာပေါ.ဗျာ။

ကျွန်တော်လဲ ကောင်မလေးနားသွားပြီး “ ပေးမယ် မင်းအဆင်ပြေသလို လုပ်ပေး ဟုတ်ပြီလား" လို့ ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကျွန်တော့် ရှေ့မှာ SEXY အက စ ကတော့သည်။

သီချင်းတီးလုံးတွေ ပြောင်းပြီ ကပြတော့သည်။ သူရင်သားသေးသေး တင်လဲငယ်ငယ်လုံးလုံးလေး ဦးကုလားစော်ကတော့ နိူ့တော်တော်ကြီးတယ်။ ကျွန်တော် ကတာကြည့်လိုက် ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ  တဖြောင်းဖြောင်း တွယ်နေတဲ့ ဦးကုလားကို ကြည့်လိုက်နဲ. ဖီတွေလာနေတော့သည်။ ကျွန်တော့ ကောင်မက အလွှာတွေ အားလုံးကုနု်အောင် ချွတ်ပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းတိုးဝင်ကာနမ်းတော့သည်။

ကျွန်တော့် ဇစ်ကို ဆွဲဟပြီး ကျွန်တော့် လီးကို စတင်စုပ်ပေးတော့သည်။ ပထမဆုံး အစုပ်ခံလိုက်ရတော့ ကြက်သီးတွေ အသီးလိုက်ထာလာသည်။ နွေးထွေးသော အထိအတွေ့ကောင်းလေး ရလိုက်သည်။ ဦးကုလား လိုးနေတဲ့ စော်ကြီးက 

“ အား အား အား  နာတယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါလား ရှင်လီးကြီးက အရမ်းကြီးနေလို့ မခံနိုင်ဘူး နာတယ် ဟေ့ လူကြီး..”

ဦးကုလား ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပခုံးထမ်းပြီး လိုးနေတာ “ ဖုတ် ဖုတ် ဘုတ် ဘုတ် ကျီ ကျီ..” (ဆိုဖာမြီသံ)တွေလဲ ညံနေသည်။

ကျွန်တော် လီးကိုစုပ်ရင်း သူ့နို့ သူပွတ်နေတော့သည်။ အာလုံး လှန်ချွတ်လိုက်ပြီး ကွန်လေးစွပ်ပေးကာ ကျွန်တော့်အပေါ်ကနေ ခွထိုင်လိုက်တော့သည်။ နွေးကနဲ့ သူအဖုတ်ထဲ ဝင်သွားချိန် ခံစားမှုက တမျိူးကြီးပဲဗျာ။

ကျွန်တော် ပထမဆုံးလိုးဖူးတာမို့ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ဇာတ်ကားတွေ ကြည့်ဖူးတာ မှန်ပေမယ့် လက်တွေကျ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူးလေ။ ဦးကုလားကြီးတော့ ခွေးလိုး လိုးနေလိုက်တာ့ တဖုန်းဖုန်းနဲ့။ 

သူ့ကောင်မကြီး ရှေ့ကနေ ကော့ကော့သွားတာ မြင်နေရသည်။

“ အ အ အ  ..ရှီး..အအအအ ”

ကျွန်တော့် ကောင်မလေးရဲ့ငြီးညူသံလေးပေါ့။ တော်တော် စိုနေတာနဲ့အမျှ သူရဲ့မြင်းစီးနေတဲ့ အရှိန်ကြာမြင့်လာသည်။ ကျွန်တော့် မျက်နှာနားမှာ ခုန်နေတဲ့ နိူ့ကြီးနှစ်လုံးကို စုပ်ရင်းကောင်းမလား 

ညှစ်ရင် ကောင်းမလား တွေးနေမိသည်။ မထူးဘူး ကိုင်မယ်ဆိုပြီး ကိုင်ကာစို့လိုက်တော့သည်။ 

“ အ အ အ အ  ”

ကျွန်တော် ပြီးတော့မည် ထင်သည် ။

“ အ အ အအဟင့်...အဟင့် ဖုတ်ဖုတ်ဖုတ်..”

ပြီးသွားပြီ ကျွန်တော်။

“ အ အ အ ဖူး...”

တကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်စီးသလိုပါပဲ။ သူပြီးလား မပြီးလားတော့ မသိဘူး။ ကျွန်တော်ကတော့ ဒူးတွေ တုန်နေတော့သည်။ ဦးကုလားကြီးကတော့ လိုးကောင်းတုန်းဗျာ။

ခုဆို မတ်တက်ရပ်လိုးနေတာ ။ သူက သူကောင်မနောက်ကနေ မတ်တက်ရပ်ပြီး လက်နှစ်ဖက် ဆွဲပြီးလိုးနေတာ။

“ ဖြောင်းဖြောင်း  အအအ နာလာပြီ မပြီးသေးဘူး ဒီမှာ မရတော့ဘူး အအ အအ အဟင့်..အအ အအ ”

“ လိုးလို့ ကောင်းလို့ပါကွာ..မင်းအဖုတ်က စိစိလေး ဦးအရမ်းကြိုက်တာပါကွာ .. တာရာ မင်းကလဲ မြန်လိုက်တာ နောက်တချီဆွဲလေ”

“ ရတော့ဘူး တော်ပြီ ဗျာ..”

ကျွန်တော်ကတော့ ကောင်မလေးကို အဝတ်ပြန်ဝတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ဘေးမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီးကြည့် နေလိုက်တော့သည်။

“ ဦးကုလား မြန်မြန်လိုးပါဗျာ..”

“ လိုးနေတာပဲ ဟ”

“ အအအအ  အဟင့် အဟင့် နာနေပြီ ”

“ အအအ ပြီးပြီ အအ အအ ကောင်းတယ်ကွာ..” ဆိုပြီး ဖက်ရက်မှောက်ချလိုက်တော့သည်။ သူကောင်မကြီးလှုပ်တောင် မလှုပ်တော့ဘူး ဟားဟားဟားဟား။

“ ရှင်ရော အဲ့လို့ လိုးပါလား..ခ်ခ်..”

“ အာ ကျွန်တော် နောက်တော့ ရမှာပေါ့..ဒါက ပထမဆုံးမို့ပါ..”

“ အဟင့် အဟင့်  ဒါဆို တို့က ပါကင်လေး စားသုံးလိုက်တာပေါ့နော် ..ဒါကြောင့် အဖုတ်လေးထဲမှာ နူးညံနေတာကိုး..အဟင့် ဟင့်..”

ကျွန်တော့်ကို လှောင်ရယ်သလို ရယ်ပါတော့သည်။ အပြန်တလမ်းလုံံးလဲ ဦးကုလားက ကျွန်တော့်ကို နာမည်တခုပေးကာ ခေါ်လိုက်တော့သည်။

“ ဆယ်မိနစ် တာရာ လေး ” တဲ့ဗျာ..ဟဟားဟား ဟား”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကျွန်တော်နဲ့ ဦးကုလား အရသာကောင်းတွေ ခံစားပြီး ဂိုဒါင် ပြန်ရောက်ချိန် အဖေကတော့ အိပ်နေပြီ။ ကျွန်တော့် ဒူးတွေ တော်တော်လေးချောင်နေတာတော့ အမှန်ပါပဲဗျာ။ ဦးကုလားက အပြင်ထွက်မို့ ထပ်လုပ်နေတော့

“ ဦးကုလား ဘယ်သွားမလို့လဲ အိပ်သေးဘူးလား”

“ ငါလုပ်စရာရှိသေးတယ် တာရာလေး အိပ်နှင့်တော့လေ နောက်တစ်ရက်ဆို ငါတို့တွေ ပြန်ကြရတော့မှာမဟုတ်လား ငါလုပ်စရာလေးတွေ လုပ်ထားလိုက်ဦးမယ် လည်လို့လဲ ဝပြီးမှတ်လား”

ကျွန်တော်တွေးလိုက်သည်။ဒီလူကြီးမရိုးသားဘူး ရစ်လိုက်ဦးမှ

“ ဒါဆို ကျွန်တော်လဲ မအိပ်သေးဘူးဗျာ အိပ်ချင်သေးဘူး ဦးကုလားကို လုပ်ကူမယ်ဗျာ ဟုတ်ပြီလား”

ထိုအခါ ဦးကုလားက ပြာသလဲလဲနဲ့

“ ဟဟ ရပါတယ် ငါ့ ဘာသာ လုပ်လိုက်ပါ့မယ် မင်းလဲ ပင်ပန်းနေပြီလေ အိပ်လိုက်တော့လေ ဦးကုလား မကြာပါဘူးကွာ ဘယ်မှလဲ မသွားဘူး ဟုတ်ပြီလား”

“ ကောင်းပြီလေ ဒါဆို အခန်းထဲ ဝင်တော့မယ်”

ပြောပြီး ကျွန်တော် အခန်းထဲဝင်ကာ အဝတ်အစားလဲပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်တော့သည်။ အဖေကတော့ တဖက်ကုတင်မှာ အိပ်ပျော်နေသည်။ စောစောက အကြောင်းလေး မျက်စိထဲ မြင်နေတယ်။

တွေးရတဲ့ အရတာလေးလဲ မဆိုးဘူးပေါ့ဗျာ။ ဆယ်မိနစ်လောက်နဲ့ ပြီးသွားတဲ့ ကျွန်တော့် အဖြစ်ကိုတော့ မကျေနပ်ဘူးပေါ့ဗျာ။

“ ရွှီး..ရွီး ရွီး..”

လေချွန်သံလေး ကြားမိသည်။ ကျွန်တော့် အခန်းပြတင်းအောက်နားက လာသော အသံဖြစ်သည်။

“ ရွှီး..ရွီှးရွီှး..”

အသံက ဆက်တိုက်ထွက်လာသည်။ ကျွန်တော်လဲ အိပ်မပျော်တာနဲ့ တိတ်တိတ်လေး အခန်းထဲက ထထွက်ပြီး တဘက်ပြူတင်းဝလေးနေ အောက်သို့ လှမ်းကြည့်မိသည်။ ဦးကုလား တဖက်ခြံကို လေချွန်သံ ပေးနေတာဖြစ်သည်။ ဒီလူ မဝသေးဘူး ထင်သည်။ ထင်သည့်အတိုင်း တဖက်ခြံက မီးလေး လင်းလာတော့သည်။ မနေ့ကတွေ့တဲ့ ကောင်မလေးတော့ မဟုတ်ဘူး။ အဒေါ်ကြီးတယောက် ဖြစ်နေသည်။

ဒီလူတော့ ဘာတွေလုပ်ဦးမှာလဲ မသိ။ လူကသာ မည်းတူးနေတာ မိန်းမတိုင်း ကြွေတယ်ဆိုတာ လက်ခံသွားသည်။ ဘာအဆောင်တွေ ဆောင်လဲတော့ ကျွန်တော်လဲ မသိဘူးဗျာ..။

တဖက်ခြံနဲ့ ဒီဖက်ခြံသို့ ဝင်လို့ရတဲ့ လျှိူပေါက်လေးကနေ အဒေါ်ကြီး ဒီဖက်သို့ ကူးလာသည်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ကားဂိုဒေါင်ဖက် သွားလိုက်သည်။ ဟဲဟဲ ဦးကုလားကြီး ဆက်ဆွဲတော့မယ် ဆိုတာ သိလိုက်သည်။

ကျွန်တော် မသိမသာ အအေးဖာကဒ်တွေနားသွားပြီးစောင့်နေလိုက်သည်။ မနက်ဖြန်တင်မယ့် ဝေဖာအိပ်တွေထားတဲ့နေရာလေးနား မှာသူတို့ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မီးရောင်မှိန်မှိန်ထွန်းထားတော့ အောက်ကို အားလုံးမြင်နေရသည်။

သေချာမြင်ရသလို စကားသံလေးတွေလဲ ကြားနေရသည်။ ဟိဟိ အဲ့ အန်တီကြီးက ဟိုက်ဖက်ခြံက လူကြီးရဲ့ မိန်းမဖြစ်နေသည်။ သားသမီး လေးယောက်ရှိတယ။် မြေးတောင်ရှိတယ်။ ဦးကုလားတော့ တကယ် မလွယ်တဲ့ လူကြီးပဲ။

“ မောင် ဘယ်တွေ သွားနေတာလဲ ဒီမှာစောင့် နေတာကြာပေါ့ မ ကို ပစ်ထားတယ်”

“ ဘယ်မှမသွားပါဘူး မောင့် ဆရာရဲ့ သားပါလို့ ကစားကွင်း လိုက်ပို့ပေးနေတာ မောင့် နား အသေကပ်တာ ခုတောင် မနည်းပေးအိပ်ထားရတယ် မရယ် သိဘူးလား”

အမလေးနော်။ သူတို့ အသက်မှ အားမနာ နုရွှနေလိုက်တာ။ ဦးကုလားတို့ တော်ကီက လိုက်မိုက်တယ်။ အပျိုအအို အားလုံးရတယ်။

"မ လူကြီး မရှိဘူးမှတ်လား ဘယ်သွားလဲ"

“ ဟိုးဖက်ကမ်း သွားနေတယ် မောင်ရဲ့ သူအလုပ်နဲ့ သူပါ မောင်ရယ် မ နားတောင် မကပ်ဘူး အငယ်တွေနားပဲ သွားတာနေမှာပေါ့..မောင်တယောက်ပဲ မ ကိုဂရိုစိုက်တာ ဒါတောင် မောင်က ပစ်ထားတယ် ”

 “ ပစ်မထားပါဘူး မရယ် နော်”

ပြောပြီး စတင် နမ်းလိုက်ကျတော့သည်။အဒေါ်ကြီး အသက်ရှိရင် (45) နဲ့ (50) ကြားပဲဗျာ ။ ဖင်ကြီးကြီး နည်းနည်းဝဝအသားကတော့ ဖြူတယ်။ ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးလို ဝတ်ထားတယ်။

ဦးကုလားကြီးက အပေါ်မှ တက်ပြီး နမ်းနေတာ။ လက်တွေကလဲဟိုကိုင် ဒီကိုင်လုပ်နေတာများ အငြိမ်ကို မနေဘူး။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲကားကာ အဖုတ်မည်းမည်းကြီးထဲ သူခေါင်းတိုးဝင်ကာ လျှက်နေတော့သည်။

“ မောင် လွမ်းတယ် မောင့် ရဲ့ .. ဒီလိုလုပ်ပေးတာတွေ လွမ်းနေတာ အ အအအ အိမ်ကလူကြီးက ဒီလောက် မစွမ်းတော့ဘူး..အ အ အ အ အ”

ဦးကုလားလျှက်လို့ပြီးတော့ ထပြီး သူရှေ့ပင်တီကြီးကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် သူလီးကို စုပ်ခိုင်းသည်။ အန်တီကြီး တော်တော် တဏှာစိတ်ကြီးတယ် ထင်တယ်။

စုပ်တာကြမ်းလိုက်တာ။ တပွတ်ပွတ်နဲ့ အငမ်းမရပဲ။မည်းပြီးရှည်နေတဲ့ ဦးကုလားလီးကြီးကလဲ ကော့ပြီးထောင်နေတာ ဟိဟိ ။ ကျွန်တော်ကတော့ ကြည့်ရင်းစိတ်တွေ ထလာသည်။ အမှန်တိုင်းပြောရင်သူတို့လုပ်နေတာကြည့်ပြီး လုပ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတော့သည်။

ဦးကုလားက အန်တီကြီးကိုကုန်းခိုင်းလိုက်သည် ထင်သည်။ အန်တီကြီးက လေးဖက်ထောက်ပြီး ကုန်လိုက်သည်။ ဦးကုလားက သူမျက်နှာကြီးကို ဖင်နှလုံးကြားတိုးကာ လျှက်နေတော့သည်။

“ မောင် ဘာလို့ ဒီလုပ်လုပ်တာ ကောင်းနေတာလဲ အအ ကောင်းလိုက်တာ”

“ ကောင်းတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား မ ကြိုက်လား ခံစားလို့ ကောင်းလား”

“ ကောင်းတယ်မောင်ရယ်  အဖုတ်တခုလုံးကို ကောင်းနေတာ  လုပ်တော့လေ မောင် ဟင့် ဟင့်”

ဦးကုလား ထပြီးထည့်လိုက်တော့သည်။ ကွန်တောင်မစွပ်ဘူး။ ငမြွေထိုးတွင်းထဲဝင်သလို ရှောကနဲပဲဗျာ။

“ ဖုတ် ဖတ် ဖုတ်...ဖက်”

ဖင်ကြီးတော့ အနောက်ကရိုက်ချက်ကြောင့် အသံတွေ ထွက်နေသည်။

“ အအအ ကောင်းတယ် မောင် ..နည်းနည်းမြန်မြန်လုပ်ပေးပါလား”

ဘယ်ပြောကောင်းမှလဲ။ ဦးကုလားတို့ နွားသိုးကြီးကြိုးလွတ်သွားသလို တဖြောင်းဖြောင်းလိုးတော့သည်။ တဏှာစိတ်ကြီးတဲ့ အဒေါ်ကြီးက အပေါ်ကနေတက်ထိုင်ပြီး ခုန်နေတော့သည်။ ဦးကုလားက အောက်ကနေပင့် လိုးနေတာ ဟန်ချက်ကို ညီလို့ဗျာ။

“ ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် ဘွတ်ဘွတ် အအအ အ”

နောက်တော့ အန်တီကြီးကို လေးဖက်ထောက်စေပြီး နောက်ကနေလိုးပြန်သည်။ နောက်ပေါက်ထဲထည့်နေသည်ထင်သည်။ ဦးကုလားက သူလီးကို ကျပ်နေတဲ.နေရာကိုထည့် နေတာဆိုတော့ နောက်ပေါက်ပဲဖြစ်မှာပေါ့။ အန်တီရဲ့အဖုတ်ကြီးက ခုလောက်ဆို တော်တော်ပြဲနေလောက်ပြီလေ။ ကျပ်တာဆိုလို့ဖင်ပေါက်ပဲကျန်မှာပေါ့။ တဏှာစိတ်တွေပြည့်နေတဲ့အန်တီကြီးက ကုန်းနေတဲ့ အနေထားကနေတောင် နောက်ဖက်ကို သူဘာသာ အားနဲ့ရိုတ်နေသည်။ တော်တော်မာန်ထနေတဲ့ပုံပဲပေါ့ဗျာ။

“ အအအ အင့် အင့် အအအအ”

ဦးကုလားပြီးသွားသည် ထင်သည် ။ သူလီးကြီးကို ထုပ်ပြီး ဖင်တုံးကြီးပေါ်မှာ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မှောက်အိပ်နေတော့သည်။

အန်တီကြီးမပြီးသေးဘူး ထင်သည်။ ဦးကုလားကို ပက်လက်လှန်အိပ်စေပြီး ဦးကုလားမျက်နှာပေါ်တက်ခွထိုင်ကာ ပွတ်နေတော့သည်။ သူ့အဖုတ်ကြီးကို မမမြင်ရပေမယ့် ဦးကုလားတမျက်နှာလုံးတော့ အဖုတ်ဖိနေတာ သေချာသည်။

ပွတ်ရင်း အန်တီကြီးမျော့သွားတော့သည်။ ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား ဖက်အိပ်နေသည်။ ညအချိန် (2း00) လဲကျော်နေပြီလေ။ ကျွန်တော်လဲ သူတို့ကြည်ပြီးစိတ်တွေ ထလာလို့ ဂွင်းထုလိုက်တာ ဟိဟိ တခါပြီးသွားတော့သည်။

ကျွန်တော် ခရီးသွားရင်းတွေ့တဲ့ အရသာလေးတွေပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်အိပ်ချင်နေတာနဲ့ တိတ်တိတ်လေး လှမ်းလျှောက်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့သည်။ နောက်ထက် ဘယ်နှစ်ချီထပ်ချတယ်ဆိုတော့ အပြန်ခရီးမှ ကျွန်တော်မေးတော့ နောက်ထပ်နှစ်ချီထပ်ဆွဲတယ်ဆိုတာ သိလိုက်သည်။ မနက်လေးနာရီမှ အန်တီကြီး ပြန်သွားတယ်ဆိုတာလဲ သိလိုက်သည်။

ဦးကုလားအစွမ်းကတော့ အံ့မခန်းပဲပေါ့ဗျာ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~

(04)

ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်ဖို (2) နှစ်စောင့်လိုက်ရတော့ ခရီးတွေသွားဖြစ်နေသည်။ အားအားယားယား (109/110)

ဘဝနဲ့ဖြစ်သည်။ အိမ်မှာပျင်းနေတာနှင့် အင်းလေးက အမျိူးတွေဆီမှာ သွားလည်လိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော်တို့ ဇာတိရွာလေးဖြစ်တဲ့ လွယ်ငြိမ်ရွာလေးသို့ပြန်ခဲ့သည်။

အင်းလေးရေပြင်ကြီးကိုလဲ မတွေ့တာကြာပြီဖြစ်သောကြောင့် သွားလည်ဖြစ်သွားသည်။ ကျွန်တော်တို့ ရွာလေးကို ရောက်တော့ အဒေါ်တွေ ဘကြီးတွေက ဝမ်းသာအားရ ကြိုဆိုပြီး ပျော်ရွှင်နေတော့သည်။

“ တာရာလေး အရပ်ကြီးရှည်လာတယ် ထွားလာလိုက်တာ အဖေနဲ.အမေမပါဘူးလာား  သူတို့ရော နေကောင်းလားကြလား”

စသော အမေးတွေနဲ့နူတ်ဆက်ကြသည်။ ရွာမှာဦးလေး လူပျိူကြီး-ဦးကြည်မောင်ဆိုတာ ရှိသည်။ မိန်းမသာ မရသေးတာ ခိုးစားနေတဲ့ မိန်းမကတော့ ဆိုဒ်စုံနေပြီလေ။ လူပျိုကြီးနာမည်ခံ ကြိတ်ပုံးကြီးပေါ့ဗျာ ဟဟ ။ ကိုယ့်ဦးလေးကိုပြောတာ ။ ရှက်စရာတော့ ကောင်းနေလောက်ပြီ ထင်သည်။

" ကောင်လေး ငါပျင်းနေတာနဲ့ အတော်ပဲ မင်းရောက်လာတော့ အဖော်ရတာပေါ့ ကွာ”

“ ဦးမောင် ပျော်သွားတယ်ပေါ့ ဇယားတွေတော့ မရှုပ်ထားပါဘူးနော် ဦးမောင် "

ကျွန်တော် အဲ့လို မေးလိုက်တော့ မျက်နှာကြီးရှုံ့လို့။

" ငါက ဘာမှ မလုပ်ပါဘူးကွာ အသက်လဲကြီးနေပြီလေ”

“ ဟုတ်လို့လားနော် ဟားဟားဟား"

ကျွန်တော် ပျော်ရွှင်စွာ ရယ်နေလိုက်တော့သည်။ ကျွန်တော့် ပခုံးလေးကိုဖက်ကာ ကျွန်တော့် အဒေါ်အိမ်သို့ လှေနဲ့ စီးသွားလိုက်သည်။

ညစာ ထမင်းစားပြီ ဆွေမျိူးတွေနဲ့ စကားတွေတွေပြောကြရင်း ည (11) ကျော်တွင် ကျွန်တော် အိပ်စက်လိုက်တော့သည်။ ဦးမောင်နဲ့အတူ အိပ်စက်ရသောကြောင့် တညလုံး သူပြောတာတွေ နားထောင်ရင်း ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်း မသိ။ ကျွန်တော် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

မနက်လင်း (8း30) လောက်တော့ ကျွန်တော် နိုးလာသည်။ ဦးမောင်တို့ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ချေ။ အလုပ်သွားကြခြင်းဖြစ်သည်။ အိမ်မှာ ဘကြီးအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးစိန်ကြည်တို့သာ ရှိနေသည်။

ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီး အင်းလေးကန်ကြီးကို ငေးမောစွာကြည့်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ကာ

လန်းဆန်းမှုကို ယူလိုက်မိသည်။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်ရဲ့ တောင်ဖက် ကမ်းစပ်တွင် ဟိုတယ်တခုရှိသည်။ ရေပေါ်ဟော်တယ်လေး တခုသာဖြစ်သည်။ အင်းလေးတို့သဘာဝအတိုင်း ရေပေါ်မှာ ခြေတံရှည်လေးနဲ့ ဆောက်ထားသော ဘန်ဂလိုတွေသာဖြစ်သည်။ သေသပ်စွာ လုပ်ဆောက်ထားသောကြောင့် လှပသော အိမ်တန်းရှည်ကြီးကို တွေ့မြင်လိုက်ရတော့သည်။ ရေပူစမ်းလေး ရှိသောကြောင့် ဧည့်များသော ဟိုတယ်လေးတခု ဖြစ်တယ်လို့ ပြောပြကြသည်။

ကျွန်တော် မျက်နှာသစ် ရေဆင်းကူးနေလိုက်သည်။ ရေမကူးတာ ကြာပြီးဖြစ်သောကြောင့် တော်တော် ကူးလို့ ကောင်းမှကောင်းပေါ့ဗျာ။ အဲ ရေကူးရင်း ပြဿနာစတော့တာပဲဗျာ။ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး ရေထဲ ဒိုင်ပင်ထိုးချလိုက်တာ 

" ဗြွန်း" ဆိုပြီး ကျွန်တော် ရေအောက် တော်တော် ရောက်သွားပြီး အပေါ်သို့ပြန်တက်လာချိန်မှ သိလိုက်သည်။ ကျွန်တော့် ရှော့ပင် ကျွတ်ကျန်ခဲ့တာကိုပေါ့ဗျာ။ 

ကျွန်တော်နဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မျောနေသော ကျွန်တော့် ဘောင်ဘီးကို ကူးပြီး ယူရမှာလဲ မဟုတ်။ အပေါ်တက်ရမှာလဲ မဟုတ် ။ ကျွန်တော့်မှာတိုင်ပတ်တော့သည်။

ကျွန်တော် ကူးနေတဲ့ ယာဘက်မှာ ရေချိုးနေတဲ့ ကောင်မလေးတွေလဲ ရှိနေတယ်လေဗျာ။ ဘောင်းဘီကလဲ အဲ့ဖက်ကို မျောသွားနေသောကြောင့် ကူးပြီးသွားယူလို့လဲ မဖြစ်ဘူးဖြစ်နေသည်။ ကျွန်တော် ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ လုပ်ပြီး အိမ်အောက်ဖက်သို့ ကူးသွားလိုက်သည်။

" ဟိတ် လာယူလေ ဘောင်းဘီ-ဟီဟီ ဟားဟား”

ကျွန်တော့်ကို စကာရယ်နေသော မိန်းမပျိုလေး သုံးယောက် ။ ကျွန်တော့်မှာ ရှက်လို့ ဘာလုပ်လို့ ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိဘူး ဖြစ်နေတော့သည်။ ခဏနေ ဝါးလုံးလေးနဲ့ သူတို့လှမ်းယူပြီး လက်နဲ.လုံးပြီး လှမ်းပစ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော်ဖမ်းယူပြီး အမြန်ရေထဲမှာ ဝတ်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ ကျေးဇူးတင်စကားတောင်မပြောနိုင်ပဲ တက်ပြေးတော့သည်။

သူတို့က တဟားဟား တပြုံးပြုံးနဲ့ ကျန်နေခဲ့မှာ သေချာသည်။ ကျွန်တော်အခန်းထဲမှာ အဝတ်လဲပြီး အပြင်တောင် မထွက်ရဲသေးဘူး ။ နေနေလိုက်သည် မသိမသာ။ မနက်စာလေး ဝင်စားပြီး သွားလည်ဖို့ ဘယ်သူမှမရှိတော့ အခန်းထဲမှာဂီတာတီးပြီး နေနေလိုက်သည်။

" ဟီးဟီး--ဟဟဟဟ သနားပါတယ် နော် သူတော်တော် ရှက်သွားမှာ ”

“ အမယ် နင်က သနားနေတာ ဘာလဲကြည့်ချင်လို့လား သူဟာလေးကို”

“ ဟီးဟီးဟီး အသားဖြူဖြူအရပ်မြင့်မြင့်လေးနော် ဟဟဟဟ"

ကျွန်တော့် အကြောင်း ပြောနေတာ သေချာသည်။ အင်းသားသံ ဝဲဝဲလေးတွေ။ ပျဉ်ထောင်အိမ်ဆိုတော့ ပျဉ်ကျဲကျဲလေးတွေနဲ့ ရိုတ်ထားတဲ့ ကြားကနေ လှမ်းချောင်းလိုက်တော့ စောစောရေချိူးနေတဲ့ သုံးယောက်ထဲက နှစ်ယောက် အဝတ်လဲနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ကျွန်တော့် ဘေးအိမ်ကပဲ။

ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီးသူတို့လုံချည် ရင်လျားဝတ်ထားသည်။ အင်လေးကအိမ်တွေက ပြတင်းပေါက်နဲ့ ကြမ်းပြင် တပေလောက်သာမြင့်သော ပြတင်းပေါက်ဆိုတော့ သူတို့ထိုင်နေတာ တွေ့မြင်နေရလေသည်။

တယောက်က အသားဖြူဖြူလေးနဲ့ ချောတဲ့ အမျိုးအစားထဲမှာ ပါသည်။ နောက်တယောက်ကတော့ အသားညိုသည် ။ သွားခေါသည်။ သို့သော် အဲ့ တယောက်အိုးနဲ့ နို့ကတော့ တော်တော်ကြီးတဲ့ပုံဖြစ်သည်။

အသားဖြူဖြူနဲ့ တယောက်ကတော့ ပိန်သောကြောင့်သေးသွယ်သည်။ သနပ်ခါးလိမ်းပြီး အသားဖြူဖြူနဲ့ တယောက် အပြင်ထ ထွက်သွားလိုက်သည်။ သွားခေါခေါနဲ့ တယောက်က သနပ်ခါး လိမ်းပြီး ကျန်ခဲ့သည်။ ဘောလီဝတ်မလို့ သူရင်လျားကြီးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

ကျွန်တော် ထင်သည့် အတိုင်းပဲ သူနိူ့တော်တော်လေး ထွားတာမြင်လိုက်ရသည်။ နို့သီးခေါင်တွေကတော့ ညိုမည်းနေသည်။ ကလေးအမေလား မသိ။ ဘောလီဝတ်ပြီး အဝတ်လဲလိုက်သည်။

ထို.နောက် အောက်ခံဘောင်းဘီတို အနီရောင်ကိုဝတ်ပြီး အပေါ်မ ဆွဲတင်လိုက်ချိန် သူပေါင်တံညိုညိုရော ဖင်တုံးကြီးပါ မြင်လိုက်ရသည်။ အင်းလေး ခရီးရောက်ခါစ ရင်လိုက်ဖိုမိသောနေ့လေးပေါ့ဗျာ။

ကျွန်တော်တို့ အင်းလေးမှာ ဧည့်သည်လာတယ်ဆိုရင် ညဖက်ကာလသားတွေ ကာလသမီးတွေ အိမ်လာလည်ကြတဲ့ ဓလေ့လေးရှိကြသည်။ တနေကုန်ခြံထဲသွားတဲ့ လူကသွား ဈေးရောင်းသူကရောင်း ငါးဖမ်းသူကဖမ်းနဲ့ အိမ်တွေမှာက လူမရှိတက်ကြဘူး။ ညနေအလုပ်ပြီးချိန်မှ ညနေစာစားပြီအိမ်တွေ လိုက်လည်ကြသည်။တီဗွီကြည့်ရသည်။ 

ခုလဲကျွန်တော်တို့ အိမ်မှာ လူတော်တော်များများ လာလည်ကြသည်။ ဘေးအနီးအနားက မိန်းကလေးယောက်ျားလေး (15) ယောက်လောက်တော့ ရှိသည်။ အဲ့ထဲမှာ မနက်က ကျွန်တော်နဲ့ ရေချိုးရင်းတွေ့တဲ့ မချောနှစ်ယောက်လဲ ပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ ရှက်သဖြင့် သူတို့နဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲလို့ ဦးမောင်ဘေးမှာ ထိုင်နေလိုက်သည်။ သူတို့က အင်းသား စကားသံတွေနဲ့ ပြောလိုက်ရယ်လိုက်လုပ်နေကြသည်။

(10း00) ထိုးလောက်တော့ ထပြန်သွားကြသည်။ ကျွန်တော် စကားတွေ ဘာတွေ ပြောရင်း အိပ်ချငလာသဖြင့် အခန်းထဲမှာ ဝင်လိုက်တော့သည်။ ရာသီဥတုပူသောကြောင့် အိပ်မပျော်ဖြစ်နေချိန် ခေါင်းရင်းဖက်ကနေ ရေချိုးသံကြားနေသည်။ တယောက်ယောက် ရေချိူးနေတာသေချာသည်။ ကျွန်တော်လဲ ကျဲနေသော နံရံကနေ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မီးခွက်လေးဘေးက ချပြီး အိမ်လှေခါးကနေ ရေခပ်ချိုးနေသော မနက်ကအသားညိုညိုနဲ့ အစ်မကြီးဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ ညအမှောင်ကြောင့် သဲသဲကွဲကွဲမမြင်ရပေ။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်လဲ အခန်းထဲက မီးခွက်ကိုမှုတ်ပြီး ကြည့်နေလိုက်သည်။ ရေဝတ်လဲပြီး အပေါ်သို့တက်သွားသည်။ ကျွန်တော် မနက်က အခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ တံခါးဖွင့်ထားသည်။

မီးခွက်လေးဘေးချပြီးခေါင်းတွေသုတ်နေတာကို လှမ်းတွေ့လိုက်သည်။ အဲ့ မမက ထမီရင်လျှားလေးနဲ့ တပလ္လင်ခွေ ထိုင်လိုက်သည်။ ထိုနောက် သနပ်ခါးသွေးနေသည်ထင်သည်။

ကုန်းကုန်းနဲ့ဆိုတော့ ကျွန်တော် တွေးတာမှန်သွားသည်။ မီးခွက်အလင်းရောင် ဝါဝါဟတ်မှုနဲ့ အတူ ညဖက်မိန်းကလေးတယောက် အလှကို ခံစားမိတော့ ရင်လှိုက်ဖိုမိသည်။ အသားပြည့်ပြည့် တုတ်တုတ်ဝဝဆိုတော့ သူသနပ်ခါးသွေးလို့ လှုပ်နေတာ လက်မောင်းတွေရော ရင်တွေပါ လှုပ်ခါနေတော့သည်။

လှုပ်တာ များသွားလို့ထင်သည် ရင်လျှားကြီးပြေကျသွားတော့သည်။ ထိုအချိန် နို့ကြီးကြီးနှစ်လုံး ပြူးနေအောင်ထွက်လာတော့သည်။

လက်တွေ မျက်နှာတွေ သနပ်ခါးလူးပြီး ဘလောက်အင်္ကျီလေး  ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ပြီးသူထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ သက်ပြင်းတွေ ချနေလိုက်မိသည်။ ဘယ်သူပါလိမ့်နော်လို့ တွေးနေမိသည်။တော်တော်လေး တင်းနေပြီမို့ ကျွန်တော်လဲ ဂွင်းတိုက်လိုက်တော့သည်။ ကောင်းမှ ကောင်ပေါ့ဗျာ။တော်တော်ကြာတော့ ဦးမောင် ပြန်လာသည်။ 

“ ကောင်လေး အိပ်ပြီလားကွ”

“ အိပ်လို့ မပျော်ဘူး ဦးမောင်ရ ပူလို့ထင်တယ်ဗျာ”

“ ဟုတ်လား တံခါးဖွင့်ထားလေ ပူရင်" ဆိုပြီး ခေါ်င်းရင်း တံခါးဖွင့်ချလိုက်သည်။

“ ကောင်လေး ဟိုဘက်အိမ်က ကောင်မလေးကိုတွေ့လား မိုက်တယ်နော်”

“ အသားဖြူလေးနဲ့လား အသားညိုညိုနဲ့ တယောက်လား ဦးမောင်”

“ အသားဖြူဖြူလေးက မယ်မီးတဲ့ အသားညိုညိုလေးနဲ့ကတော့ သူအကိုမိန်းမပေါ့ မုဆိုးမပေါ့ကွာ..ယူပြီးတစ်နှစ်လောက်ကျ သူယောကျာ်းသေသွားတာ လူတော့ အမိုက်စားပဲ”

“ အင်း လှတော့ လှတယ်နော် ဦးမောင်”

“ လှတာမှ တော်တော် လှတယ် ငါချောင်းနေတာလေ ဟဟဟဟ ရလို့ကတော့ ယူမှာ ကောင်လေးရ ခုတောင် တော်တော် အဆင်တွေပြေနေပြီကွ ဟဟဟ”

“ ဦးမောင်တို့ သွက်လှချည်လား လုပ်ဗျာ လုပ်လုပ်..ခုတော့ အိပ်တော့မယ် ကျွန်တော်ကတော့ အိပ်ပြီ”

“ အိပ်အိပ် ငါလဲ အိပ်တော့မယ်”

မီးခွက်လေးကို မှုတ်ချလိုက်တော့ အမှောင်ဖုံးသွားတော့သည်။ ထုံစံအတိုင်း ကျွန်တော်နေမြင့်မှ အိပ်ရာနိူးလာသည်။ ရေမိုးချိူးအစားစားပြီး ဒေါ်ကြီးနဲ့ ခြံထဲ လိုက်သွားသည်။ ခရမ်းချဉ်တွေ စိုက်တဲ့ခြံလေးထဲမှာ ဟိုလုပ်ဒီလုပ် ဟိုသွားဒီသွားနဲ့ နေ့လည်ချိန် ကျွန်တော် အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်တံခါးက ပွင့်နေသည်။ ဘကြီးနေသည် ထင်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ဒီတိုင်းလေး အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာလိုက်သည်။ ဖိနပ်က ဦးမောင်ဖိနပ် နောက်တရံက မိန်းမစီးဖိနပ်။

သေချာပြီ ။ လူပျိုကြီး ခိုးစားနေတာ ဖြစ်မည်ဆိုတာ သိလိုက်သည်။ ကျွန်တော် ခြေသံဖွဖွလေး လှမ်းပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်တို့ အခန်းတံခါး ပိတ်ထားသည်။ ဒီတော့ ကျွန်တော်က ဘေးက ဦးလတ်တို့ အခန်းဖက်သို့ ဝင်လိုက်သည်။ နေ့လည်ဆို အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိတတ်တာကို ဦးမောင်တို့ အသုံးချတာ တော်ပါပေ့ ဦးမောင်ရေ။ စိတ်ထဲကနေ ပြောနေလိုက်သည်။ ကျွန်တော်တို့ အခန်းတွေ ကာထားတာ ထရံကာ

ဆိုတော့ ချောင်းရတာ လွယ်ကူသည်။ ကျွန်တော်အပေါက်ရှိမယ့် နေရာကို တိတ်တိတ်လေး ရှာလိုက်တော့ တွေ့ပြီ။ အပေါက်လေးက အနေတော်ပဲဆိုတော့ ငုတ်တုပ်လေးထိုင်ကာ ကြည့်လိုက်တော့သည်။

ဦးမောင်ကိုယ်မှာ ဘာမှမရှိတော့ဘူး တုံးလုံးကြီး ဟဟဟ။

ကျွန်တော ်အံ့သြသွားသည်။ ညိုညိုနဲ့ အစ်မကြီးပါလား ။ ဦးမောင်က သူအဖုတ်ကို ဂျာပေးနေတာပါ။ ပြီးတော့ အပေါ်တက်ပြီး ထည့်လိုက်တော့သည်။

“ ရှီး ..ကျွတ် ကျွတ်..”

“ ရူးတိုးတိုး အသံသိပ်မထွက်နဲ့လေ”

“ ဦးမောင်ဟာကြီးက ကြီးတာကိုး နာတာပေါ့ အ အ..”

“ ဖြည်းဖြည်းလေး ထည့်ပေးမယ်နော် .. ချစ်လေး”

အမလေး ဟုတ်နေတာ ကျွန်တော့် ဦးလေး။  ဖြေးဖြေးချင်း ထည့်လိုက် ထုပ်လိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။

“ ဖြည်းဖြည်း ဦးမောင် အထဲမှာ အောင့်တယ် ဟိုတခါကလဲ သေအောင်နာတယ် အအ အဟင့်”

“ ခဏလေးပါ ” ဆိုြ့ပီးအပေါ်ကနေ လိုးနေတော့သည်။ ကျွန်တော်လဲ လူမိမှာစိုးတာကြောင့် မသိမတာ ထထွက်လာလိုက်သည်။

ဆက်ကြည့်နေရင် တယောက်တယောက်သိရင် မကောင်းဘူး ဆိုတဲ့အသိနဲ့ တိတ်တိ်တ်လေး ထွက်သွားလိုက်သည်။

ဦးမောင်တော့ တော်တော် လိုးကောင်းနေလောက်ပြီ။ ညမှအစ်တော့မယ် ဟဟဟ။ ကျွန်တော် လှေလှော်ပြီး ကြီးကြီးကြင်စိန်အိမ်ဖက်သို့ ထွက်လာလိုက်တော့သည်။

ကြီးကြီးတို့အိမ်ကနေ ညနေစာ စားပြီးမှကျွှန်တော် ဘကြီးတို့အိမ် ပြန်လာလိုက်တော့သည်။ ည (9း00) ကျော်မှ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဧည့်သည်တွေကတော့ ရှိနေသေးသည်။

ကျွန်တော်လဲ စကားလေး ဘာလေးဝင်ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့သည်။ ဦးမောင်ကြီးတယောက် နေ့လည်က ခိုးစားလို့ ဝလို့ ထင်တယ်။ အိပ်နေတာများ တော်တော်ပင်ပန်းနေတဲ့ ပုံနဲ့အိပ်နေသည်။

ကျွန်တော် သူ့ခြင်ထောင်လှန်လိုက်ပြီး သူစောင်ကို ဆွဲလှန်လိုက်တာ။ ဟဟ ပုဆိုးက ခါးပေါ်ရောက်နေတာ  ဖင်ပြောင်ကြီး ဖြစ်သွားတော့သည်။

" ဟားဟားဟား ရှက်လဲမရှက်ဘူး ဦးမောင်ကြီး”

“ ဟကောင် မင်းကွာ..အိပ်လို့ ကောင်းနေပါတယ်ဆိုမှ ခုမှဘယ်က ပြန်လာတာလဲ..ငါပင်ပန်းတယ်ကွာ အိပ်တော့မယ် မင်းလဲ အိပ်တော့”

“ မအိပ်တာ အသာထား ဒီနေ့ ဘာလုပ်လို့ ပင်ပန်းတာလဲဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ် ဟဟဟား လိမ်ချင်လဲ ပိရိအောင်လိမ်နော် ဦးမောင် မှန်မှန်ပြောနော် နေ့လည်က အိမ်မှာဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ကျွန်တော် သိတယ်နော်"

ကျွန်တော့် စကားကြားလိုက်တော့ ဦးမောင်ကမန်းကတန်း ထကာ

" မင်း ဘယ်လို သိတာလဲကွ မင်းဘယ်နားက ချောင်းနေတာလဲ”

“ ဟဟ ဟိုဖက်ခန်းကနေ လေ”

“ ငါပြန်လာတုန်းက မရှိပါဘူးကွ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး”

“ ဒီလိုပဲပေါ့ဗျာ ပြောပြနော် မပြောလို့ကတော့ ဖိုးလေးနားတိုင်မှာကြည့်နေ”

“ ဟာ မတိုင်ပါနဲ့ ပြောပြမယ်ကွာနော် မင်းဘာသိချင်တာလဲ”

“ ဦးမောင်နေ့လည်က ဘယ်နှစ်ချီလောက်ဆွဲလိုက်လဲ”

“ ဟဲဟဲ သုံးချီပဲကွ..”

“ သုံးချီတောင် ဟုတ်လား ဟိုက သေရောပေါ့ ဦးမောင် လီးကြီးက အကြီးကြီးနဲ့”

“ သူက အဲ့တာကို ကြိုက်တာလေကွာ”

“ ဘယ်လိုငြိသွားတာလဲ ဦးမောင်က သွက်လှချည်လား မိန်းမမယူပဲ ဒီလိုပဲ ခိုးစားနေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”

“ မင်းကလဲ သူစန်းနဲ့သူပေါ့ကွ သူနဲ့ငြိသွားတာ ထူးဆန်းတယ်ကွ တာရာလေးရ ဦးမောင်ပြောပြမယ်နော်

..သူယောက်ျား သေပြီခါစပေါ့ကွာ သူ့တို့အိမ်ကို ငါက အသုဘကိစ္စတွေလုပ်ကူရင်း ဝင်ထွက်ဖြစ်နေတာပေါ့ ....ရပ်ရေးနာရေးတွေဆို ငါတို့ ပါမှ အဆင်ပြေတာလေ ဒီတော့ သူတို့အိမ် ဝင်ထွက်နေတာပေါ့ ဖြစ်ချင်တော့ တညငါက အိုးတွေ သိမ်းကူနေတာ သူနဲ့ အဲ့မှာ အပေါ်စင်လေးပေါ် အိုး မ တင်တာကွာ ငါ့ပုဆိုးကြီး ကျွတ်ကျသွားတာ မင်းသိတဲ့ အတိုင်း ငါဘောင်းဘီတို မဝတ်တာ..

သူက ငါ့ရှေ.မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတာ သွားပါလေရော အိုးက လွတ်ချလို့မရ ပဆိုးက မ တင်လို့မရ သူမျက်နှာနဲ့ ကပ်ကပ်လေး ငါ့လီးကြီးအားလုံး သူမြင်သွားတာပေါ့..အမလေး အကြီးကြီးဆိုပြီး ထပြေးတော့တာပဲ ဇာတ်လမ်းက အဲ့က စတာပဲ တာရာလေးရယ်..

ငါလဲ မျက်နှာပူလို့ သူကို မျက်နှာချင်းတောင် မဆိုင်ရဲဘူး သူရေချိူးနေရင ်ဒီပြတင်းဝကနေ တွေ့နေရတာ မင်းလဲသိပါတယ်..သူအိုးတွေကလဲ မတွေ့ဘူးလား တင်းပြီးကားထွက်နေတာ ရင်ခုန်စရာကောင်းမှကောင်းလေကွာ..ဒီလိုနဲ့ နောက်နေ့ ငါသူတို့အိမ်မှာ ဆန်အိပ်သွားယူတာ..

သူတယောက်ပဲ အိမ်မှာရှိတာ ငါလဲ အိမ်ပေါ်တက်သွားတော့ သူက ရှက်နေတယ်ပေါ့ကွာ .. ငါလဲ အားနာနာနဲ့ ဘာပြောရမှန်း မသိဘူး..ဆန်အိပ် မ ပြီးဆင်းလာခဲ့တယ်..လှေပေါ်တင်ပြီး အပေါ်ထပ် တက်သွားပြီး သူ့ကို ကျေးဇူးပဲနော်လို့ ပြောလိုက်တယ် သူက..ဟုတ် ဆိုပြီး ပြန်ဖြေတဲ့ မျက်နှာလေး ငါ စ ပြီးစွဲလမ်းသွားတာပေါ့ကွာ...သူရေချိူးချိန်ဆို အမြဲချောင်းဖြစ်တယ် .. သူလဲ သိနေတယ်ကွ..မပေါ့်တပေါ်လေးတေ ပြတယ်ကွာ..”

“ ဦးမောင် သဘောတွေ ကျနေတယ်ပေါ့ အဲ့တာတွေကို ဟုတ်တယ် မှတ်လား”

“ ဒါပေါ့ကွ မင်းကလဲ ထုလိုက်ရတဲ့ ဂွင်းတွေလည်း အကြိမ် မနည်းပါဘူးကွာ”

“ ဒါဆိုဘယ်လိုစပြီး ဆွဲဖြစ်သွားတာလဲ”

“ ဒီလိုကွ ငါတို့ ဘုရားပွဲ သွားကြတာလေ .. သွားတာတော့ အတူတူသွားတာ မဟုတ်ဘူး..သူဘာသာသူ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သွားကြတာကွ..ငါလဲ ပွဲလဲရင်း သူတို့နဲ့ ဆုံတာပေါ့ကွ ..ပျင်းလို့ ပြန်ချင်နေတာပေါ့ကွာ .. သူကလဲ ပြန်ချင်နေတာ ဆိုတော့ အတူတူနှစ်ယောက်သား ပြန်လာဖြစ်တယ်..သူက ရင်ဖုံးလေး ဝတ်ထားတော့ နှိူ.ကြီးနှစ်လုံးက ပြူးနေတာပဲ..အိမ်ထောင်သည်လို့တောင် မထင်ရဘူး .. ခုမင်းတွေ့တယ် မှတ်လား..သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ရှယ်ပဲလေးကွာ..

ဒီလိုနဲ့ ငါတို့နှစ်ယောက်လှေနဲ့ အတူတူပြန်လာတာ အိမ်ရောက်တော့ ကံတရားက ငါ့ဖက် ပါတာထင်တယ် .. သူလှေကနေ အိမ်ပေါ်လှမ်းတက်တာ လျှော်ပြီး ရေထဲကျသွားတာကွ..”

“ ဟားဟား ဦးမောင် တမင်လုပ်တာ မှတ်လား”

“ မဟုတ်ပါဘူး မင်းကလဲ အကောင်းပြောနေတာ”

“ ဆက်ပြော ဆက်ပြော နားထောင်လို့ ကောင်းနေပြီဗျ”

“ အင်း ငါလဲ အမြန် ဆွဲတင်လိုက်တာပေါ့ကွာ .. လှေခါးပေါ် မ တင်လိုက်တော့ ငါ့ရင်ထဲ သူရောက်လာတာပေါ့..ရေစိုနေတဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက အိပြီးအလှတရားတွေ ပေါ်လွင်နေတော့တာပဲ..ဖြစ်ချင်တော့ ငါလီးကြီးကလဲ ထောင်လာပြီး သူအဖုတ်ကြီးကို ထောက်မိပါလေရော .. သူက အို.. နောက်ဆုတ်ပါ လို့ ပြောတယ်..ငါလဲ နောက်ဆုတ်ပေးလိုက်တယ်.. ပြန်တော့ လို့ပြောတယ်..ငါကလဲ လာပါ အိမ်မှာတယောက်တည်..သူတို့ပြန်လာတဲ့ အထိ စောင့်ပေးမယ် ဆိုပြီး တခါးတွေ ဘာတွေဖွင့် ပေးလိုက်တယ်..နောက် မီးလေး ထွန်းပေးပြီး သွားသွား အဝတ်သွားလဲလိုက် ငါအောက်မှာစောင့်နေမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်..

ခဏကြာတော့ ဦးမောင် ခဏလာပါဦးလို့ ခေါ်သံကြားလိုက်တယ်ကွ .. ငါလဲ ရင်တွေ ခုန်ရင်း အပေါ်တက်သွားတာပေါ့ကွာ..သူ့အခန်းထဲကနေ ဝင်လာခဲ့လို့ ခေါ်တယ် .. ငါဝင်သွားတော့ သူလုံချည်ရင်လျှားကြီးနဲ့ကွာ..နောက်ငါ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ရှင် ကျွှန်မကို စိတ်ဝင်စားနေတာမှတ်လားတဲ့...ဒဲ့ကြီးမေးလာတာပေါ့ကွာ..”

“ ဟုတ်လား သူက အဲ့လို မေးတာလား ဦးမောင်ကို”

“ အေး အဲ့လို မေးတာပေါ့ကွ”

“ ငါလဲ ကြောင်သွားတာပေါ့ ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး..ဟုတ်လားလို့ မေးနေတယ်လေ လို့ ထပ်မေးတော့

..ငါ က အင်းမလုပ် အဲမလုပ် ဘာဖြေရမှန်းမသိတော့ သူက ငါ့လက်ကို ဆွဲယူပြီး သူကုတင်ပေါ် ခေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျွန်မ မေးနေတယ်လေ ရှင်ကျွန်မကို ချစ်နေတာ မှတ်လား..ငါလဲ မထူးဘူးဆိုပြီး ဟုတ်တယ် စိတ်ဝင်စားနေမိတယ်ကွာ .. ဆိုပြီးဖက်နမ်းလိုက်တော့ တာပဲ..သူကလဲ မထင်ရဘူး ဆရာကြီးဗျာ.ချက်ခြင်းပဲ ငါ့ကို တွန်းလှဲပြီး အပေါ်ကနေ နမ်းတော့တာပဲ ကွ..ပြီးတော့ သူလုံချည် အားလုံးချွတ်ချလိုက်တယ် ..သူကိုယ်မှာ..ဘာမှမရှိတော့ဘူး..ပြီးတော့ ငါပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပြီး ငါ့လီးကို စုပ်တော့တာပဲ ငါကောင်ရေ..

ရှင်လီးကြီးက တော်တော်ကြီးတာပဲတဲ့..ကျွန်မကြိုက်တယ် ကျွန်မယောက်ျားဟာထက် ကြီးတယ် ဆိုပြီး စုပ်နေတော့တာပဲ..ငါ့လီး ထိပ်ပိုင်းကို လျှာနဲ့ကစားပြီး လက်က ငါ့ဥနှစ်လုံးကို ဆော့နေတာ ကောင်းမှကောင်း ငါလဲ ဖီးအရမ်းတက်လာတော့ သူ့ကို ဆွဲလဲှ ပေါင်ဖြဲကားပြီး သူအဖုတ်လေးကို မှုတ်တာပေါ့ကွ ..ကောင်းမှကောင်းပဲ စိစိလေး ပဲ..သူ့ငုတ်စိလေးကို လျှာနဲ့ကလော်လိုက် နူတ်ခမ်းသားတွေကို စုပ်ဆွဲလိုက်နဲ့လုပ်ပေးနေတာ သူက အရမ်းကောင်းတာပဲ ဦးမောင် အရင်က ဒီလို တခါမှ မခံစားခဲ့ရဘူး သိလား လို့ ပြောတယ်ကွ..

ပြီးတော့ သူခါးကြီးကို စကောဝိုင်းလို့ ငါ့ပါးစပ်မှာ ကော့ပေးနေတာ တော်တော်လေး အလိုးခံချင်နေတဲ့ ပုံပဲကွ..တော်တော်လေး စိုရွှဲနေတော့ ငါလဲ ငါ့လီးကြီးကို စထည့်လိုက်တာပေါ့ .. သူက..အား  နာတယ် ဖြည်းဖြည်းထည့်..ရှင်ဟာကြီး ဒီလောက်ကြီးတာ နာတယ်..တဲ့..ငါလဲ ဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိ ထည့်ရတာပေါ့ ကွ သူက တအင့် အင့် နဲ့ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ အဆုံးထိဝင်သွားတယ် .. သူကတော့ အောက်နေ ကော့ကော့ ပေးနေတာ..

ငါလဲ ဟိုလူတွေ မပြန်လာခင် အမြန်ပြီးအောင် ခပ်မြန်မြန်လေး လုပ်တော့တာပေါ့..ကောင်းမှ ကောင်းတာ တာရာရယ်..လေးလဘက်ထောက်ပြီး အနောက်နေ လိုးရတာ ပိုမိုက်တယ်..သူတင်က ကြီးတော့ တဖြောင်းဖြောင်းပဲကွ ..အဲ့ ကတည်းက သူစွဲလမ်းသွားတာ ခုထိပဲပေါ့ကွာ..ဟဲဟဲ”

“ အဲ တာများ ယူလိုက်လေ ဦးမောင်..ခိုးစားတာထက် ပိုကောင်းတာပေါ့..”

“ အော်..ယူချင်တာပေါ့ကွ ..သူယောက်ျားသေတာ တစ်နှစ်တောင်မရှိသေးဘူးကွ ယူမှာပါကွာ..

ဒီလောက်လိုးလို့ကောင်းတာ ယူမှာပေါ့ကွ ..မင်းနေ့လည်က တော်တော် ချောင်းလိုက်တယ်ပေါ့လေ..ဟုတ်လား..”

“ ဟိဟိဟိ ခဏလေးပါပဲ ဦးမောင် နာရီဝက်လောက်ပဲ ဦးမောင် အပေါ်ကနေ ဆွဲနေတာလေ”

“ မင်းကတော့ တကယ် မလွယ်ဘူးနော် တကယ့် ကောင်ပဲ ဟားဟားဟားဟား”

နှစ်ယောက်သားရယ်မောရင်း အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်။ တကယ်လဲ ဦးမောင်တစ်ယောက် အဲ့မိန်းမနဲ့ပဲ ယူလိုက်တာ ခုဆို ကလေးတောင်

သုံးယောက်ရနေပြီဗျာ။

ပြီးပါပြီ။

The End

ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................