ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၂ )

 ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပေမယ့် လီးကြီးက တော်တော့်လေး တုတ်တော့ စောက်ခေါင်းထဲကို စေးစေးကျပ်ကျပ်နဲ့တိုးတိုက်ပြီးမှ ဝင်လာရတာပါပဲ။ လဒစ်ပြူးပြူးကြီး ဝင်လာပြီး သုံးလေးချက်လောက် နှဲ့နှဲ့ဆွဆွ လိုးပေးနေတော့ မတင်ဝိုင်း မျက်လုံးဖွင့်ပစ်ချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် အရသာက တအားကောင်းနေတော့ ထူးမော်လန့်ပြီး အလိုးရပ်သွားရင်အရသာ ပျက်သွားမှာစိုးရတာမို့ မျက်စေ့မှိတ်ပြီးမှိန်းခံတယ်။ မလှုပ်ပဲတော့ မနေနိုင်ဘူးလေ။

စောက်ဖုတ်က အုံထူထူ အသားပြည့်ပြည့်ကြီးဆိုပေမယ့် ထူးကျော် လီးကြီးအတွက်ဆိုရင်တော့ လိုးရတာ စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်သိပ်နေပြီး ခပ်စေ့စေ့လေး တင်းခံနေသေးတယ်။ လေးငါးချက် ခပ်ချွချွခပ်ဆွဆွလေးအလိုးခံပေးရုံနဲ့ အားမရသေးတော့ အင်းကနဲ သံရှည်ပေးရင်း ခွအုံးပေါ်ကားလျက်ကြီးတင်ပြီးခွထားတဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို အသာဟ,တင်ပေးလိုက်တယ်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ လီးကြီးကလျှောထိုးပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ကော့ထိုးဝင်လာသလို လက်တစ်ဖက်ကလည်းချိုင်းကြားက လျိုဝင်လာပြီး နို့လုံးကြီးကိုဖိညှစ်တော့ အရင်းထိ ထိုးထည့်ဖို့ဟန်ပြင်နေပြီဆိုတာ အာရုံရ သိလိုက်တာပေါ့။

အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ မဖြစ်တော့ဘူး ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ မျက်စေ့ကိုအသာဖွင့် ခေါင်းကို သမင်လည်ပြန်နဲ့ သူ့ဖက်ကိုဖြည်းဖြည်း လှည့်လိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို အားရပါးရ ငုံစုပ်ခံလိုက်ရရောပေါ့။ ခေါင်းကို ဖြေးဖြေးချင်းခါပေးရင် းရုန်းသလိုကန်သလိုနဲ့ ခါးကိုလိမ်ထားလျက်နဲ့ သူ့လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲ အရင်းထိဝင်နိုင်အောင် ဖင်ကော့ထားပေးလိုက်တယ်။

လည်ချောင်းသံ တစ်အင်းအင်းနဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ပိုဟ,တင်ပေးပစ်လို့ သူ့အတွက်စောက်ခေါင်းကိုဖွင့်ပေးထားမိသလို ဖြစ်နေတော့မှ စောက်ပတ်ကလီးကို တစ်ချက်ညှစ်ပြီးစုပ်လိုက်တယ်လေ။ နို့ကြီးကိုအားရပါးရဆုပ်ဆွဲပြီးတင်ဝိုင်းဖင်နဲ့ သူ့ဆီးခုံပိကပ်နေအောင် ဖိလိုးထဲ့လိုက်တာများ သူ့လဒစ်ဖျားက သားအိမ်ဝ,ကိုတောင်ထိုးဖိမိတဲ့အထိပါပဲ။ တင်ဝိုင်းကို အနောက်ကနေလိုးတဲ့ သူတိုင်း ဘယ်သူမှဒီလောက်ကြီး ထိအောင်မလိုးပေးနိုင်ကြပါဘူး။ ကိုစိုးမြင့်ဆိုပိုဆိုးပေါ့။

သူ့လီးက တိုပါတယ်ဆိုမှ တင်ဝိုင်းဖင်လုံးကြီးတွေက ခံနေတာကို ပြိုအောင်ဖြို မလိုးတတ်တော့ သူနဲ့လိုးတိုင်း ထိထိမိမိမရှိခဲ့ရဘူး။ ခုတော့ သူ့လဒစ်ဖျားကြီးက သားအိမ်ဝ,ကို တင်းတင်းကြီးထိုးဖိနေတာ အခွာမခံနိုင်တော့တာနဲ့ သူ့ခေါင်းကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီးခြေထောက်တစ်ဖက်ကလည်းသူ့တင်ပါးပေါ်နောက်ပြန်ခွတင် အားရှိအားကုန်ဆွဲကပ်ရင်း ဖင်ကြီးကိုသူ့လိုးချက်တွေနဲ့အညီ ကပ်ပေးနေမိတယ်။ နှစ်ယောက်သား အထာသိသိနဲ့ အပေးအယူမျှမျှလိုးကြတာ ဆိုတော့သိပ်အရသာရှိလွန်းလို့ စကားတောင်မှ မပြောနိုင်ကြတော့ပါဘူး။

အကြာကြီးမှတကယ့်ကို အကြာကြီးလိုးနေတာဆိုတော့ ကိုယ့်သားမှဟုတ်ရဲ့လားလို့. .နမ်းနေရင်းနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီးကြည့်လိုက်မိသေးတယ်။ ထူးမော်ကနှုတ်ခမ်းကို အတင်းစုပ်နမ်းနေရာကဖြည်းဖြည်းဖွဖွလျှော့ပေးတယ်။ အလိုးအဆောင့်တော့မလျှော့ပါဘူး.။ လျှော လျှောပြီး ပက်ပက်စက်စက် ဖိကပ်ဆောင့်လိုးနေဆဲပါပဲ.. ။

“ ကောင်းလား အမေ. ကြိုက်လား ” 

“ ဟွန့်..ကြိုက်လို့ပေါ့..ဒီလောက်လိုးတတ်တာ ကိုယ့်သားမှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့အား..လီးကြီးကလဲတုတ်ပြဲကြီး..အမေ့စောက်ခေါင်းထဲပြည့်နေတော့ ခ်ခ် ” 

“ အင့်..အင့်..ဘာလဲ ဇက်ကြောဆွဲတဲ့ ဘိုးတော် လာလိုးနေတယ်ထင်လို့လား..ဟင်း ..ရော့ ရော့..”  

“ အင့်..ဟင့်..အာ့..အိုးဟိုး လိုးချက်..အဲလူတွေက အို့..အိုး..အလကားတွေပါကွာ..အင့် အင့်..ဆောင့်..တစ်ယောက်မှ လာမလိုးပါဘူး.အင့်..ဟင့်..ကောင်းထာ ဆောင့်..အင့်..”  

“ ပေါင်ကြီးထောင်လိုက်အမေ.ထိုင်ပြီးလိုးပေးမယ် ” 

“ အင်းအင်း..အင့် သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ရော့..စိတ်ကြိုက်လိုး..အင့်..ရီရီတို့ သားအဖေတို့ မသိစေနဲ့နော်..အမေတို့ပဲ အမြဲလိုးရအောင်..”  

မတင်ဝိုင်း သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ ဖြစ်သွားရပြန်ရော။ ထူးမော်ကမတင်ဝိုင်းရဲ့ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆင်းထားတဲ့ပေါင်လုံးဖြူဇြူတုတ်တုတ်ကြီးကိုသူ့ခြေထောက်နဲ့ ကျော်ခွပြီးဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့လီးကအရှည်ကြီးဆိုတော့ တစောင်းလှဲပြီးလိုးနေရာက အဲလိုကျော်ခွထိုင်လိုက်တာတောင် စောက်ခေါင်းထဲကကျွတ်ပြီ းထွက်မလာဘူး။ အားရစရာကြီး။

အထိုင်ကျအောင် နေရာယူပြီးပြီဆိုတော့မှ လက်တစ်ဖက်ကထောင်ပေးထားတဲ့ မတင်ဝိုင်းရဲ့ပေါင်တန်သွယ်သွယ် ဖြူဖြူတင်းတင်းကြီးကိုဖက်..လက်တစ်ဖက်ကနို့ လုံးကြီးတစ်လုံးကို မြဲမြဲဆုပ်ဆွဲပြီး လီးကြောကြီးစောက်ခေါင်းထဲ ဆန့်ဝင်သွားအောင် တစ်အိအိနဲ့ဖိထိုးသွင်းတယ်။ လီးချောင်းကြီးနဲ့ စောက်ခေါင်းကိုခွင်ကျအောင်အထိုင် ယူထားတော့ လီးချောင်းကြွက်သားတွေက အရှည်အဆုံးဆန့်ထွက်လာပြီး မတင်ဝိုင်းရဲ့သားအိမ်ဝ,ကိုထိုးဖိတော့တာပေါ့။

ထိုးထိရုံမက,ဖိပြီးထိုးတာဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းမှာမခံနိုင်အောင်အောင့်တယ်။ အိ အိနဲ့ဖိထိုးလေ မတင်ဝိုင်းကထူးမော်ရဲ့ဗိုက်ကိုတွန်းလေ…ဗိုက်ကိုတွန်းရုံနဲ့ လီးအစန့်က မပြေနိုင်တော့ ဆီးခုံကို တွန်းပြန်ရော။ သူ့လက်ကဘယ်ကိုတွန်းတွန်း လီးဒစ်ကြီးကဖိ ဖိတိုးပြီးဝင်နေဆဲဆိုတော့ နှုတ်ခမ်းကြီးကို အတင်းကိုက်ပြီး ဖင်ကြီးရမ်းပစ်တယ်။

အဲဒီတော့မှ ခွင်အကျဆင်ပေးသလိုဖြစ် နေပြီးလီးအရင်းထိ ပိပြီးဝင်သွားတော့ ခေါင်းအုံးကြီးပေါ်မျက်နှာမှောက်ချပြီးကိုက်ဆွဲ။ မွေ့ယာကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ တစ်ဘုံးဘုံးထုထုပြီး ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့ တစ်အီးအီး တစ်အားအား ကြိတ်ပြီးအော်တော့တာပဲ။ အသာလေးမှိန်းပြီးငြိမ်ငြိမ်လေးနေပေး လို့အောင့်တာသက်သာတော့မှ လီးကိုတစ်ဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ခပ်ငြိမ်ငြိမ်လျှောလိုးပေးမှအရသာကောင်းကောင်းကြီး သိသွားတာပေါ့။

အဲဒီနောက်တော့ သူ့ဘယ်ဖက်ပုခုံးကို ညာဖက်လက်နဲ့ဆွဲ..ညာဖက်ပုခုံးကို ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ဆွဲ.ပေါင်လုံးကြီးကိုမေးစေ့နဲ့ကပ်ထိန်းထားပြီး အတင်းဆွဲလိုးပစ်တာ မတင်ဝိုင်းခမျှာ လီးကိုဆွဲအနှုတ်မခံရဲတော့ဘူး။ လီးဆွဲထုတ်ဖို့ဖင်ကို ကြွလိုက်တိုင်း ထူးမော်လည်တိုင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ထားပြီးသူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဖင်ဆုံကြီးပါမြှောက်ကပ်ကပ်ပြီး လိုက်တက်လာရတယ်။အချက်တစ်ရာကျာ် လိုးပေးလိုက်တော့  

“ လိုး..အင့်.ဆောင့်.ဆောင့်.အာ့.အာ့အူးဟူး.ထိတာ.အားဟား ပြီးပြီ ပြီးပြီ.အီးဟီး ပြီးပြီ ”   

ထူးမော်ကရောဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လဲ။ လီးရည်တွေ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲပန်းထွက်သွားပြီး သူ့ပေါင်လုံးအိအိကြီးကို ကိုက်ဆွဲငုံခဲနေမိတာပဲပေါ့..။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားမိတဲ့ ဇောအားတွေကလျော့လာတော့ ထူးမော်လက်တွေက မဝိုင်း ပုခုံးပေါ်ကနေနို့လုံးကြီးတွေပေါ်ကို မသိမသာရွေ့လာသလို မဝိုင်းလက်တွေကလည်း ထူးမော်ရဲ့ လက်ခုံတွေပေါ်ရောက်လာပြီးဖိကိုင်ထားပြီ။ အခုချိန်ထိ သူတို့အဝတ်တွေက ကိုယ်ပေါ်မှာဖရိုဖရဲဖြစ်နေကြတုန်းပဲ။

ထူးမော်ပုဆိုးကတော့ ဘယ်တုန်းကချွတ်မိလိုက်တယ်မသိပါဘူး။ ခြေရင်းကိုရောက်နေပြီ။ လီးကြီးကမတင်ဝိုင်း ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မာမာခဲခဲလဲလျောင်းလို့နေဆဲပေါ့။ လိုးနေတုန်းကဇောသန်သန်နှာထန်ထန်နဲ့ ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးခဲ့ ဆောင့်ခဲ့ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ်နမ်းလို့စုပ်လို့ နို့ကြီးဆွဲလို့နေခဲ့ပေမယ့် လီးရည်ထွက်ပြီးသွားတော့ သူ့အမေရဲ့မျက်နှာကို ဘယ်လိုကြည့်ရမလဲမသိတာနဲ့ ပေါင်လုံးကြီးကိုပဲ ငုံခဲစုပ်ရင်းမျက်နှာဖွက်ထားနေမိတယ်။

သူ့အမေက ထိထိမိမိပြည့်ပြည့်ဝဝ အလိုးခံပြီးတစ်ချီပြီးတစ်ချီ အလီလီပြီးခဲ့ရတာကို ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေပြီမို့ ထူးမော်ငုံပြီးစုပ်ကိုက်နေတဲ့ အဲဒီဖက်ခြေထောက်တစ်ခေါက်ကွေးကို သူ့ပုခုံးပေါ်ချိတ်တင်ထားပြီး ခြေထောက်တွဲလွဲချလှုပ်ဆော့ကစားနေတော့ ဖင်ဆုံကြီးက ဟ,လာလိုက်စေ့သွားလိုက်..ဟ,လာလိုက် စေ့သွားလိုက်နဲ့ လီးကိုဆွနေသလိုပဲ လို့ထင်မိရလောက်တယ်။

အချိန်တော်တော်ကြာတဲ့အထိ ထူးမော်ခေါင်းကမော့မလာတော့ ဒီကောင်လေး မအေ့မျက်နှ ာကြည့်ရခက်နေပြီဆိုတာ ရိပ်မိလာပြီးတစ်ခစ်ခစ် တစ်သိမ့်သိမ့်ရယ်တာပေါ့။ သူ တစ်သိမ့်သိမ့်ရယ်လေလေ..စအိုကပွစိပွစိရှုံ့ လေလေဆိုတော့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲက လီးကြီးကို မွစိမွစိနဲ့ ဆွပေးနေသလို ဖြစ်နေလေလေဆိုတာကိုတော့ သူသတိမထားမိခဲ့ဘူး။

ဖဲဝိုင်းကစကားသံတွေ ရယ်မောသံတွေ အရက်သောက်သံတွေနဲ့ ပွဲစည်နေပြီမို့လို့ ပုံမှန်အသံနဲ့ပြောရင်တောင်ကြားနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ပေမယ့် စိတ်ထဲက မူနွဲ့နွဲ့ခံစားနေရတော့ တိုးတိုးလေးပဲပြောမိတယ်။

“ လိုးတုန်းကတော့ ဒီစောက်ပတ်ကြီး အသေလိုး. .လီးရည်ထွက်ပြီးပြီဆိုတော့ မကြည့်ချင်သလို  မကြည့်ရဲသလိုနဲ့ သိပ်စပ်မြင်ကပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ခိခိ..”  

ဒီလောက်စကားခေါ်လိုက်ရင် လမ်းပွင့်လောက်ပြီထင်တာပါပဲ။ ထူးမော် ချွေးသံရွှဲရွှဲနဲ့ခေါင်းလေးမော့လာတော့ ပေါင်လုံးဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးမှာသွေးခြေဥလုနီးပါး အစုပ်ခံအနမ်းခံထားရတာတွေကမြင်လို့တောင် မကောင်းဘူး။   

“ ခိခိ အညိုအမဲတွေ စွဲကုန်တော့မှာပဲ.လိုးရတာ အားမရလို့ အဲလောက်တောင်မှ စုပ်ပစ်ချင်နေရင်လဲ အမေ့ စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးကိုစုပ်..ခိခိ ” 

သူ့အမေအပြောနဲ့ မျက်နှာပေးကလိုးပြီးလို့ ငြိမ်သက်စ,ပြုလာတဲ့ တဏှာစိတ်ကို နှိုးဆွပေးလိုက်သလိုပဲ။ ပြီတီတီနဲ့လျှာလေးတစ်လစ်လုပ်ပြနေပုံက မထီလေးစားပုံစံမို့ စောက်ခေါင်းထဲကမာတာတာလီးကြီးက ငေါက်ကနဲ ဆတ်ကနဲတောင်လာပြန်တယ်။ နှစ်ချက် သုံးချက် စောက်ခေါင်းထဲမှာအဲလိုတောင်ပြနေပြီး အားပြည့်အင်ပြည့်မာတင်းလာတာခံစားလိုက်ရတော့ မဝိုင်းအံ့သြပြီးအားရပားရကျနပ်သွားတာမျက်နှာတစ်ခုလုံ းအပြုံးတွေနဲ့ဝင်းထိန်နေတာပဲ။

သူ့တစ်သက်မှာအလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ဟာ အခုလို လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲကမချွတ်စတမ်း နှစ်ချီဆက်လိုးပေးတာတစ်ခါမှမခံခဲ့ရဖူးဘူး။   

“ ခိခိ..ပါးစပ်ကစကားမပြောတတ်လို့ လီးကပြောတာလား..ခ်ခ်..လီးစကားလဲ စောက်ပတ်ကနားလည်တယ် ဆရာ..ဟီဟိ..သူ့လီးကြီးကတောင်လာလိုက်တာမှ မာတောက်ခဲနေတာပဲ..စောက်ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်ပါပဲရှင် ခ်ခ်..သိပါ့ ”    

ရယ်ကျဲကျဲ အမေ့မျက်နှာလေးကို မြင်နေရတော့ အမေ့ရင်ထဲက အချစ်တွေကို ခံစားမိလာတယ်။ အချစ်အပြည့်နဲ့အလိုးခံနေတဲ့ အမေပါလားလို့ နားလည်လာတော့ ရင်ထဲမှာနွေးနွေး ထွေးထွေး လုံလုံခြုံခြုံ ခံစားရသလိုပဲ ချုပ်တည်းနှောင်ဖွဲ့မှုတွေထဲက လွတ်ထွက်သွားတယ်။ အနေအထားမပျက်တစ်ပေါင်ကျော်ထိုင်နေရင်း သူ့လီးကြီးကိုတစ်ဝက်ပိုပိုဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အရင်းအထိ လေးငါးချက် ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ မတင်ဝိုင်းမျက်လုံးပြူးပြတယ်။

“ ဟိုး ဟိုးဆရာ..ဒီလိုသာ နောက်ထပ်တစ်နာရီလောက် ထပ်အလိုးခံရမယ်ဆိုရင် ကျွန်မအနှိပ်သည် ခေါ်ပြီးသားအိမ်ပြင်လိုက်ဦးမယ်..ခ်ခ်..သူ့လီးကြီးက ဆောင့်လိုးတိုင်း သားအိမ်ထောက်နေတာ ဟွန်း.တုတ်တုတ်ကြီးကို ကြိုက်ပေမယ့် ရှည်တာကြီးကိုတော့ ခ်ခ်  ”

“ မကြိုက်ဘူးပေါ့.ဟုတ်လား အမေ  ”

ထူးမော် ဆက်မဆောင့်ပဲ ခဏရပ်ထားတုန်းမေးလိုက်တော့ မတင်ဝိုင်းက ဆင်းထားတဲ့ခြေထောက်ကို ဆွဲရုတ်ပြီးပုခုံးပေါ် တင်ပေးလိုက်ရင်း....

“ အင့်..ဒီလိုလိုး..ခ်ခ်..ကြိုက်တာပေါ့ယောင်္ကျားရယ်..အမေ့တစ်သက်မှာ အလိုးခံခဲ့ရသမျှ ဒီလီးကြီးအကြိုက်ဆုံးပဲ ဒီလို လီးကြီးမှန်းသိခဲ့ရင် စောစောကြီးကတည်းကအလိုးခံလို့ ခုချိန်ဆိုကလေးတောင်မွေးပြီးနေလောက်ပြီ ခိခိ..”

“ ခ်ခ်..အမေ ခဏခဏ ကိုင်ကြည့်ခဲ့တာပဲ..မသိဘူးလားတဲ့ ဟီးဟီး  ”

“ ဟင့်..မေ ကိုင်ခဲ့တုန်းကတော့သူ့လီး ကြီးက တောင်ဖြင့် မတောင်ပြပဲနဲ့ ဟွန်း.. သူများဖင်လုံးတွေကိုချည့်ပဲ မွှန်ထူပြီးကိုင်နေတော့ လီးတောင်ဖို့ မေ့နေတာနေမှာ.. ခ်ခ်..ခုလိုတောင်ပြခဲ့ပါလား လို့  ”

မတင်ဝိုင်းက သက်တူရွယ်တူလိုမူနွဲ့နွဲ့နဲ့ပြောနေတော့ ထူးမော်စိတ်ထဲမှာ လိုးချင်တဲ့စိတ်တဏှာက တအားထန်လာတယ်။ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုပုခုံးနှစ်ဖက်မှာတင်ပြီးသားဆိုတော့ ဖင်ဆုံကကြွတက်နေပြီး လီးနဲ့စောက်ခေါင်းကိုတန်းနေအောင် တေ့ထိထားရင်းနို့ ကြီးနှစ်လုံးကိုလှမ်းဆုပ်နယ်နေတာ.မတင်ဝိုင်းကမစောင့်နိုင်ဘူး။ သူ့စောက်ပတ်ကတစစ်စစ်နဲ့ရွလှပြီ..။

“ ဟင့်..လိုးပါဆိုကွာ မောင်ကလဲ..လိုး တော့..အဲနို့ ကြီးတွေ ဆွဲပြီးလိုးပေး.ထည့် ထည့်..အာ့ ဖြေးဖြေးဆရာ..ခ်ခ် လိုးဆိုတာနဲ့ အသေလိုးတာပဲ..သူ့လီးကော့ကြီး ကကော်ကော်လိုးတာ.အာ့.အာ့.ကောင်း ထာမောင်ရာ..တအားကောင်းတာ အင့် ဆောင့် ဆောင့်..အိုးဟိုး.ဖွတ်ဖွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံ တအားထွက်တာပဲ..အားဟား. အသံ မထွက်အောင်လိုးပါလားကွာ ကြမ်းထာ..ဆောင့် ဆောင့်..အပြင်ကကြားရတယ် မောင်ရ.အသံမထွက်အောင်လိုး  ”

“ ဖျော့ဖျော့ပြီး ဆောင့်တာပါ မမရယ်..မမစောက်ပတ်ကိုက စောက်ရည် ရွှဲနစ်နေလို့ပါ..”

“ ခ်ခ်..စောက်ရည် မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရာ..ချစ်ရည် ချစ်ရည် ခ်ခ်..မောင့်ကို ချစ်လို့ စောက်ပတ်ထဲကထွက်လာတဲ့ ချစ်ချစ်ရည်..ခိခိ..လိုး လိုး..လိုးလို့ကောင်းလား...ကောင်းလား..ဆောင့် ဆောင့် မောင်  ”

တအားကောင်းတာပေါ့။ စောက်ခေါင်းထဲက ရွှဲနေပေမယ့် ပေါင်နှစ်လုံးကိုပူးပြီး အလိုးခံတာဆိုတော့နခမ်းထူထူကြီးတွေက စူထွက်လာပြီးစောက်ခေါင်းကကျဉ်းသွားသလို ဖြစ်သွားတာလေ။

တစ်ညလုံး မတင်ဝိုင်းကဆွ‌ ပေးလိုက်..ထူးမော်ကလိုးလိုက်..ဆွလိုက် လိုးလိုက်လိုးလိုက်ဆွလိုက်နဲ့ သားအမိနှစ်ယောက်လိုးပြီးရင်းလိုးနေကြတာ တစ်ရေးမှမအိပ်ကြဘူး။ မနက်ငါးနာရီကျော်နေတဲ့အထိမြွေ မကြောက် ကင်းမကြောက်နဲ့ လိုးလို့ကောင်းနေကြတုန်း။

တစ်ညလုံးလိုးထားတာဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းကိုယ်လုံးကြီးက ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ။ အိပ်ယာပေါ် ဟိုရွေ့ဒီပြေး..အလိုးခံလိုက်ရတာ ရြေရင်းဖက်ထိရောက်နေပြီ။ ပျော်ပျော်ကြီး ဖင်ကုန်းခံနေတုန်းပဲ။ ထူးမော်ကလည်းလိုးတတ်ခါစ..လိုးဖူးခါစ ဒေါ်လေးရီရီသင်ပေးခဲ့တဲ့ လိုးနည်းတွေအကုန်ထုတ်သုံးပြီး လိုးလိုက်တာမှ နွားသိုးကြိုးပြတ်ပဲ။ ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးတယ်။

မတင်ဝိုင်းကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်း တစ်သက်လုံး ငတ်လာခဲ့သမျှ ကိုယ့်သားနဲ့ကိုယ် အလိုးခံရတော့မှပဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံရတော့တာမို့ လိုးရင်းနဲ့ သေချင်သေပါစေတော့ လီးမကျွတ်စေနဲ့ဆိုတဲ့ပုံစံ။ ဘယ်အချိန် ပဲကြည့်ကြည့် သူ့မျက်စေ့ကထူးမော်ရဲ့ လီးကြီးဆီမှာပဲ ဝေ့ဝဲနေသလို လက်ကလည်းဒီလီးကြီးကိုအလွှတ်မခံနိုင်တော့တဲ့အထိ အချစ်ကြီးချစ်နေပြီ။

ဖင်ကုန်းပြီးခံနေတာဆိုတော့ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ထူးမော်ရဲ့ ဆီးပုံးဆီးခုံပေါင်ရင်းသားတွေ ရိုက်တဲ့အသံက တစ်ဖြန်းဖြန်းတဖောင်းဖောင်း.စောက်ခေါင်းထဲက လေအံသံတွေက တစ်ဖူးဖူး တစ်ဖွတ်ဖွတ်..လီးဝင်သံကတစ်စွတ်စွတ် တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဆူညံနေပေမယ့် အရသာရှိလွန်းနေတော့သူများတွေသိမှာ ကြားမှာတွေ ဂရုကိုမစိုက်နိုင်တော့ဘူး။

ထူးမော်တင်ပါးကြီးကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ နောက်ပြန် ဆွဲထားပြီး လိုးချက်ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ ဆွဲကပ်ထားတယ်။ ထူးမော်က မဆောင့်ရင် သူကဖင်ကြီးနောက်ပြန် ပစ်ပစ်ပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာပဲ။ လီးအဝင်နက်လေ ပိုပိုကြိုက်လေဖြစ်လာတော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီးတော့ကို အလိုးခံတာ..  ။ 

“ ဖွတ် ဘွတ်ဘွတ် ဖောင်း..အင့် အင့်.အားဟာ့ လိုး လိုး..ဆောင့် အားရပါးရဆောင့်.အားဟား..ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ်..ဆောင့် ဆောင့်.နာနာဆောင့်..အင့်.အင့် အင့် ပြီးရအောင် ပြီးရအောင်ကောင်းထာ.အား အာဟား အာ့.ပြီးပြီပြီးပြီလား..အူးဟူး လီးရည်တွေထွက်ပြီလီးရည်တွေပန်းထွက်တာကွာ..အားဟာ့ထည့် ထည့် အားရတယ် ထည့်.အူးဟူး.အလိုးသန်လိုက်တဲ့သား.အားဟား ”   

ထူးမော် မတင်ဝိုင်းရဲ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ဆွဲ..လီးအရင်းအထိ စောက်ခေါင်းထဲ ကပ်နေအောင်ထိုးမြုပ်..ခေါင်းကြီးကိုမော့ တင်ပါးကြီးခွက်ခွက်ပြီးချိုင့်သွားအောင် လီးရည်တွေတစ်ချက်ပြီး တစ်ချက်ဆောင့်ဆောင့်ပန်းထည့်တယ်။ မတင်ဝိုင်းကလည်းထူးမော်ရဲ့တင်ပါးကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ပြီးဆောင့်ထည့်ချက်နဲ့အညီ ဖင်ဆုံကြီး ပြန်ပြန်ကန်တွန်းနေတာ မမောနိုင်မပမ်းနိုင်ပဲ။   

“ ဒေါက်ဒေါက်.. ဒေါက် မတင်ဝိုင်းရေ မိန်းမ..မတင်ဝိုင်း..အိပ်တုန်းလားဟ..”   

အပြင်ကကိုစိုးမြင့်ရဲ့ တံခါးခေါက်သံ.နှိုးသံ.ခေါ်သံတွေကြားရတော့ ဖင်တောင်ပြီး မှိန်းနေရာက ဆတ်ကနဲထ,လိုက်လို့ထူးမော်လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲက ထွက်လာပြီး ငေါ့လျက်တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတာပေါ့။ မတင်ဝိုင်း ကပျာကယာထမီကိုကောက်ပြီးရင်လျှားရင်း စွပ်ကျယ်ဝတ်နေတော့ ထူးမော်ကအိပ်ယာခြေရင်းမှာပုံထားတဲ့ ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ပြီးစောင်ကို ခေါင်းမြီးခြုံ အိပ်ချပစ်လိုက်တယ်။

မဝိုင်း အိပ်ခန်းတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ သူ့လင်ကပိုက်ဆံတွေပုဆိုးနဲ့ထုပ်ယူလာတာမှ အများကြီးပဲ.. ။  

“ ဟ…ငါ့သားက ခြေရင်းမှာ အိပ်တာလား..မလုပ်ပါနဲ့ကွာ မိန်းမရ..ငါ့နေရာမှာပဲ အိပ်ပါစေဟ..ယောင်္ကျားလေး.ဘုန်းနိမ့်နေပါ့မယ်.သားအမိ အတူအိပ်ပါကွာ ”  

ပုဆိုးနဲ့ထုပ်ပြီး ယူလာတဲ့ပိုက်ဆံတွေကို အိပ်ယာနံဘေးမှာ ပုံချလိုက်ပြီး  

“ စောက်ကျိုးနည်း.ကောင်းလိုက်တဲ့ဖဲကွာ..ဝိုင်းသိမ်းခါနီးမှ နှစ်ချီထဲ ဝိုက်ရတာနှစ်ရာ သုံးရာတော့မက,လောက်ဘူး..ငါ့မိန်းမ ပက်လက်အိပ်နေလို့ဖြစ်မယ်..ဟီးဟီး..ရီရီကိုနှိုးပြီး ငွေတွေရေထားနှင့်ကွ ာကိုယ် စားစရာတစ်ခုခုထွက်ဝယ်လိုက်ဦးမယ် ”   

ငွေတစ်ထပ်ဆွဲပြီးအပြင်ပြန်ထွက်သွားမှ ထူးမော်ခေါင်းမြီးခြုံထဲက လျှာတစ်လစ်နဲ့ ထွက်လာပြီးအိပ်ယာတွေ ပြန်ရှင်းကြရတယ်။ ငွေပုံကြီးကိုနံဘေးမှာထား ပုဆိုးကိုလှန် သူ့သားလီးကြီးပလွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ စုပ်လိုက်ပြီး တစ်ခစ်ခစ် ရယ်နေတာပျော်စရာ မနက်ခင်းတစ်ခုရဲ့အစ,လို့ပဲဆိုရလေမလား ထူးမော် ဝေခွဲမရနိုင်တော့ပါဘူး။ အခန်းအပြင်ထွက်မယ်ပြင်တော့   

“ ဟွန့်..ယောင်္ကျားများ အဲလိုပဲတော့်..လိုးပြီးပစ်တာချည့်ပဲ..စောက်ပတ်လေးများတစ်ချက်တောင်ယက်ပေးမသွားနိုင်ဘူး..တကယ် စပ်မြင်ကပ်ဖိုကောင်း ”  

ဘာပြောကောင်းမလဲ..မတင်ဝိုင်းကိုအိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲ ထမီကြီးဆွဲလှန် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအပေါ်တွန်းမြှင့် စောက်ပတ်ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးကို အားရပါးရ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်တာမှ တင်ဝိုင်းဖင်ကြီး ကော့လန်ပျံကား တစ်အားအားနဲ့အော်ပြီးတောင်းပန်ရတဲ့ အထိပက်ပက်စက်စက်ယက်ပစ်တယ်။

ခေါင်းပြန်မော့လာတော့ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးနှာခေါင်း နှုတ်ခမ်း မေးစေ့တွေမှာစောက်ရည်တွေအရွှဲသား..ပါးစပ်ထဲက စောက်ရည်တွေမျိုချခဲ့ရတာလည်း ဂလုဂလုနဲ့ လေးငါးခါလောက်ဂလုခဲ့ရတယ်။   

“ တစ်ချီလောက် ထပ်လိုးမှရမယ်ထင်တယ် အမေ..ဒီမှာကြည့်ဦး လီးက တအားတောင်နေပြန်ပြီ..တစ်ချီ တစ်ချီ ”   

သွေးကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ ကော့ထောင်ပြီးပြူးတက်နေတဲ့ လီးကြီးကိုမြင်နေရတော့ မတင်ဝိုင်းလိုနှာကြီးတဲ့မိန်းမ..ဘယ်မခံပဲနေပါ့မလဲ.. ။  

“ အင့် လိုး..ပြင်းပြင်း သွက်သွက် မြန်မြန်ကြီးသာဆောင့်လိုးပစ်..ထည့် ထည့်အိုး..တန်းနေတာပဲ ခ်ခ်..တအားဆောင့်တအားဆောင့်..နာနာဆောင့်လိုး.အိုး..ကြိုက်ထာ.ဆောင့် အသေဆောင့်..အင့်အင့်..အင့်.သိပ်ကောင်း.အင့်..”   

နာရီဝက်ကျော်ကျော် တရစပ်ဆောင့်လိုးတော့ မတင်ဝိုင်းမျက်နှာမွှန်ထူနီရဲလာပြီ။ ဖင်ကြီးကိုလည်းအိပ်ယာပေါ် ပြန်မကျနိုင်အောင် ကော့ပေးထားမိပြီ။   

“ လိုး မောင်ရေ..အသေလိုးတော့.လိုးဆောင့်..သွက်သွက်ကြီး သွက်သွက်ကြီးအင့် အင့် အင့် အင့်.အာ့.အာ့.သွားပြီ..သွားပြီ..အားဟား..ထည့် ထည့်.ဆောင့်အင်းဟင့်.ပန်းထည့် ပန်းထည့်.အာ့ အာ့ ဟူး.”   

ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်လာတော့ ငွေတွေရေလို့ပြီးခါစ..အိပ်ရေးပျက်မို့ လီးတောင်တယ် ။  

“ မိန်းမရေ..ဝိုင်းမပျိုးခင် လပ်ကီးယူရအောင်ကွာ..တစ်ချီလောက် သွက်သွက်ပေါ့.”   

“ အွန့် လိုးပါတော်..စိတ်ကြိုက်လိုး.ခ်ခ်စိတ်ကြိုက်သာ လိုးတောမူပါ.အမြဲအသင့်ပါပဲ.နှစ်ချီလိုးလည်းရပါတယ် ခ်ခ်  ”

ထုံးစံအတိုင်း ဆယ်နာရီဆိုဖဲဝိုင်းပျိုးပြီ။ အမြဲတမ်းဆိုရင်တော့ အကောက်နဲ့ပဲ မိုးလင်းတတ်ပေမယ့် ဖဲဝိုင်းပျိုးစ,မှာအိမ်မပြည့်သေးလို့ ကိုစိုးမြင့်ကအိမ်ဖြစ်ဆိုပြီး တစ်အိမ်ဝင်ထိုင်ပေးကတည်းက နိုင်လာလိုက်တဲ့ဖဲ။ လူစည်လာလို့အိမ်ဖယ်ပေးဖို့ထ,လာလိုက်တဲ့အချိန် မတင်ဝိုင်းဆီမှာတော်တော်များများကြီးရောက်နေပြီ။ အခန်းထဲကိုကျန်တဲ့ငွေတွေကို ထပ်လာပေးရင်းစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ 

“ ဒီလီးက လပ်ကီးဖွင့်ထားတာ..ဟီးဟီး ” 

ဆိုပြီးပုဆိုးလှန်ပြလို့ သူ့လီးတွဲလောင်းကြီးကို မွှေးမွှေးတစ်ချက်ပေးလိုက်ရသေးတယ်။ သူထွက်သွားမှငွေတွေသိမ်းပြီးဖဲဝိုင်းနားမှာ အိပ်နေရှာတဲ့ ထူးမော်ကို တယုတယနဲ့ မွှေးမွှေးပေးပြီးသွားနှိုးတယ်။ ထူးမော်က မတင်ဝိုင်း လည်တိုင်ကိုလက်ပြန်ဖက်ပြီးရွှတ်ကနဲပြန်နမ်းတော့နှာခေါင်းဆွဲလိမ်ခဲ့လိုက်တယ်။ လူရှေ့သူရှေ့ဆိုပေမယ့် သားအမိ အချစ်ကဲတာက သဘာဝ ဆန်လွန်းနေလေတော့ ဘာမှမထူးဆန်းသလိုပါပဲ။

မတင်ဝိုင်းရဲ့အနောက်ကနေ အိပ်ခန်းထဲကို လိုက်လာတယ်ဆိုတာကလဲ သားနဲ့အမိ အမြင်တင့်ပါပေရဲ့။ ဒါပေမယ့် အိပ်ခန်းတံခါးချက်ထိုးပြီးတဲ့အချိန်မှာ မတင်ဝိုင်းက ပုဆိုးကိုဖြုတ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပြီး လီးကော့ကော့ကြီးက ငေါက်တောက်ငေါ့တော့ မော့မော့ကြီးတောင်မတ်နေလျက်သားပေါ်လာတာကတော့ သားအမိရဲ့ အသွင်မဟုတ်တော့ဘူး..။

တဏှရမက်ကြီးကြီးနဲ့ ရေကုန်ရေခမ်းလိုးကြတော့မယ့် ညားခါစ,လင်မယားအသွင်ဖြစ်သွားပြီ။ကိုစိုးမြင့်က သူ့လီးလေးနဲ့ မဝတစ်ဝ..ဆွပေးသလောက်ပဲလိုးနိုင်ခဲ့လို့ စောက်ပတ်တစ်အုံလုံး စစ်တစ်စစ်တစ်နဲ့ ရွခဲ့ရလေသမျှ အခုမှသက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်။

ဒီဘဝမှာဘယ်လိုမှ ဘယ်တုန်းကမှစိတ်ကူးနဲ့တောင် မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ငွေတွေကို ဖြုန်းကနဲအိပ်မက်မက်သလို ချက်ချင်းကြီးပိုင်ဆိုင်လိုက်ရတော့ ဘဝင်ကမတည်ငြိမ်နိုင်သေးတဲ့ အချိန်မှာတဏှာစိတ်က ပေါင်းဝင်လာတော့ မြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြစ်သွားရတာလဲ ပါတာပေါ့။

တံခါးချက်ချနေတာကလဲကြာ လွန်းနေသလားထင်မိတဲ့ အထိ စိတ်ကစောနေတော့ ထူးမော်အိပ်ယာထဲရောက်တဲ့အထိ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ဇွတ်အတင်းဆွဲလှဲပြီး လီးတောင်တောင်ကြီးအပေါ်ခွထိုင် လိုးတော့တာပါပဲ။ စိတ်ကစောနေတော့ နှစ်ချက်သုံးချက်ပဲ နှဲ့ကာနှဲ့ကာ ဆော့ပြီး လီးအရင်းထိတစ်ချက် ထဲ ပစ်ဆောင့်ထိုင်ချပစ်တာ ပါးစပ်ကြီးပွင့်ပြီး ဟားကနဲ လေတွေမှုတ်ထုတ်မိရတဲ့အထိ အီဆိမ့်သွားရတယ်။

ခဏတော့ငြိမ်ပြီးဖင်ကြီး လှုပ်လှုပ်ဆော့ပေးရုံထိုင်နေပမယ့် ဒီလောက်နှာကြီးတဲ့မိန်းမ ဒီအရသာမျိုး နဲ့ဘယ်ဝ,ပါ့မလဲ..တစ်ချက် နှစ်ချက် သုံးလေးချက်စမ်းဆောင့်မိပြီးတာနဲ့ အသည်းအသန်ကြမ်းတော့တာပါပဲ။ ထူးမော်ရဲ့ရင်ပတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးလိုက်.နှဲ့နှဲ့ပြီးဝိုက်လိုးလိုက်နဲ့ လီးအရင်းထိ ဖိဖိလိုးတယ်။ သူ့စိတ်တိုင်းကျချယ်လှယ်ပြီးလိုးရ ဆောင့်ရတာဆိုတော့ စိတ်က လွတ်နေပြီးစောက်ရည်တွေအိုင်ထွက်နေအောင် ယိုစိမ့်လာတယ်။

ထူးမော်ရဲ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်ကညှစ်စုပ်ပြီး လှိမ့်လှိမ့်လိုးနေတော့ ငြိမ်မခံနိုင်တော့ဘူး။ တအားကောင်းလွန်းတော့ သူ့အမေနို့ ကြီးကိုပင့်ပင့်ဆုပ်ဆွဲပြီးအောက်ကနေ ကော့လိုးပစ်တော့တာပေါ့။ မိန်းမကဘယ်လောက်ပဲ ဆောင့်လိုးလိုး..ယောင်္ကျားတစ်ချက်လိုးတာနဲ့မတူဘူးလေ..။ သဘာဝချင်းကွာဟသလို အနှစ်ချင်းကလည်းကွာတယ်။ ဖင်ဆုံကြီးကားပြီး ခါးကော့ကော့ ကွတတ..စောက်ခောင်းကြီးပွင့်ဟ,ဟနဲ့ အလိုးခံနေတဲ့ သူ့အမေကို အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီးအသေပစ်လိုးတာ ဖောင်းဖောင်းဖောင်းနဲ့ ဖဲဝိုင်းကတောင်ကြားလောက်မယ်။

တင့်တင့်မော်ဘောလုံးကွင်းမှာ ထရိန်နင်ဆင်းနေရပေမယ့် စိတ်ကအိမ်ကိုပဲ ပြန်ရောက်နေသလို မိသော်ကလည်းတလွဲတချော်တွေချည့်ကန်မိနေတယ်။ မတိုင်ပင်ထားပဲ ခဏနားချိန်ရောက်တော့ ကွင်းနံဘေးပွဲကြည့်စင်အစပ်မှာ အတူထိုင်ပြီးအနားယူမိကြတယ်။ မနေ့ညက အမေနဲ့ ထူးမော်လိုးနေတာကို သူတို့နှစ်ယောက်အတူချောင်းပြီးကြည့်ခဲ့ကြတာကိုး..။

“ မမ..မိသော်မျက်စေ့ထဲ အမေတို့ လိုးနေကြတာချည့်ပဲမြင်နေတယ်ကွာ.ကစား ရတာ စိတ်မပါဘူး  ”

“ ဟုတ်ပါ့..ငါလဲ မျက်စေ့ထဲကမထွက်တော့ အယောင်ယောင်အမှားမှားပဲ  ”

မိသော်က မျက်လုံးလေးရီဝေဝေနဲ့

“ အမေတော့ ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး တော်တော်ထိတဲ့သဘောရှိမယ်.တစ်ညလုံးလူးလှိမ့်နေတာပဲ. ကိုမော့်လီးကြီးကလဲ အကြီးကြီးပဲကွာ .ငါတို့စောက်ပတ်ဆိုရင် ပြဲထွက်သွားလောက်မယ်  ”

တင့်တင့်မော် ထရိန်နင်ဆင်းရတာ စိတ် မပါတော့ဘူး။ ဘာကိုစိတ်တိုနေမှန်းလဲ မသိဘူး.ညီအစ်မသုံးယောက်အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဖဲဝိုင်းထဲမှာ အဖေ့ကို ရယ်ရယ်မောမောတွေ့ရပြီး ညွန့်ညွန့် က သူ့အခန်းကိုဆက်လျှောက်သွားတာကို လိုက်ငေးနေတယ်။

ညွန့်ညွန့်က မိသော်နဲ့အသက်တူပေမယ့် အရွယ်ကမတူ ချင်ဘူး။ အရပ်ပိုမြင့်ပြီး ဖင်ကကောက်လို့ အရွယ်မတူဘူးလို့ပြောတာပါ။ အမေ့တူမ ဆိုပေမယ့် အဖေနဲ့ကသွေးသားအနေနဲ့ ဘာမှမတော်ဘူးဆိုတော့ ဖင်ကြည့်ပြီးလိုး ချင်နေတာများလားမသိဘူး။

စိတ်တိုတိုနဲ့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် လက်ကုတ်ပြီးသူတို့ အခန်းထဲဝင်ခဲ့ကြတော့ ဟိုဖက်အခန်းက အမေနဲ့ထူးမော်တို့လိုးသံ ဆောင့်သံတွေညည်းသံတွေကိုတိုးတိုးကြိတ်ကြားရပြန်ရော။ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် မတိုင်ပင်ပဲကြည့်မိကြပြီး ထရံပေါက်ဖက် ဆီကို ကိုယ်စီမျက်စေ့ရောက်သွားကြပြန်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ချောင်းကြည့်မိ ကြတာ နောက်တောင်ကျနေပြီလား မသိပါဘူး..အမေတို့ကပြိုင်တူပြီးဖို့ အသည်းအသန်ကြီးဆောင့်လိုးနေကြပြီ။

သူတို့လိုး လို့အသံတွေထွက်တာ ဖဲဝိုင်းကမကြား ရအောင်ဆိုပြီး မိတင့်တို့ အခန်းနဲ့ကပ်လျက်ထရံနံဘေးမှာ လာလိုးကြတာဆိုတော့ သူတို့လိုးနေပြောနေကြတာ တစ်ထွာတောင်မှ မကွာဘူး…စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီးဝင်နေထွက်နေတာကို ရှင်းရှင်းကြီးမြင်ကြရတယ်။

“ ပြီးခါနီးပြီလား အမေ ”

“ အင်း အင်း ပြီးခါနီးပြီ..တအားကြီးကောင်းနေပြီ..ဆောင့် ဆောင့် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေး အင့် အင့် ဟုတ်ပြီ အာ့ အာ့..ဟုတ်ပြီ..ကောင်းလိုက်ထာ..”

“ ပြီးပြီလား..ပြီးပြီလား..လီးရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်နော် အာ့ ”

“ အင်း အင်း..ထည့် ပြီးပြီ ပြီးပြီ ထည့် ..ထည့် ပန်းထည့်..ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ အာ့.....များလိုက်တဲ့ လီးရည်တွေ ခိခိ…ဆောင့် ..ဆောင့်.. အားရပါးရကြီး တစ်ချက်လောက်အဝေးကြီးက ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါသားရယ်…အင့်ဟူး..အူး..အားရလိုက်တာနော်..” 

လီးနဲ့စောက်ပတ် တပ်လျက်ကြီးခဏ ကြာကြာနားနေကြတုန် းထရံပေါက်ကြားကနေ အမေနဲ့မိတင့် မျက်လုံးချင်းဆုံမိကြတယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

အမေတို့ လိုးပြီးကြလို့ ခဏလေးနေပြီး နေ့လည်စာ ထမင်းစားကြတာပါပဲ။ အဖေ့အတွက် ထမင်းကို ဖဲဝိုင်းထဲသွားပို့တော့ အဖေ့မျက်လုံးတွေက မိတင့်နို့ အုံပေါ်မှာ ဝဲနေတယ်။ သိပ်စိတ်မလုံလို့ ကိုယ့်နို့ကိုယ် ပြန်ငုံ့ကြည့်မိတော့ အဖေ့ အကြည့်ခံရတာတောင် နည်းသေး။ ဘောလုံးကန်ဂျာစီ ပဲဝတ်ထားပြီး အခုအခံမပါတော့ အဖေ့ကို ထမင်းပန်းကန်လှမ်းပေးဖို့ ကုန်းနေတဲ့ အချိန်တုန်းက နို့အုံကြီးက အတွဲလိုက် အိကျနေကြမှာပေါ့။

အဖေ မိတင့်ကိုလိုးချင် နေတာလား မသိဘူး.။ ဒီမျက်လုံးတွေကို ခဏခဏ ဖမ်းမိခဲ့တာများပြီ။ မိတင့်က မော်ကြီးနဲ့ပဲ လိုးလိုးနေရတာဆိုတော့ အဖေ့ကို အရိပ်အကဲ မကြည့်ခဲ့မိလို့သာ..။ တကယ် ဆို ဒီတစ်ခေါက် အဖေ အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီးကတည်းက အဖေ့ အကြည့်တွေက စူး ရှလွန်းနေခဲ့တာ ရောက်ခါစ,နေ့တုန်းက ပဲတစ်ချက်သတ်ထားမိခဲ့ဖူးသေးတယ်။ 

အဲဒီနောက်ပိုင်း ရက်တွေတော့ အဖေက ဖဲနဲ့ပဲ နပမ်းလုံးသွားရသလို မိတင့်က မော်ကြီးနဲ့ အလိုးခံရဖို့လမ်းစ,နဲ့အခွင့်အရေးချည့်ပဲ ချောင်းနေမိခဲ့တာမို့ အဖေ့ဖက်ကို သတိလစ်သွားခဲ့တာ..။ ဒီပုံအတိုင်းဆိုရင်တော့ အဖေ့သဘောကို လည်းတီးခေါက်ကြည့်ဖို့တော့ လိုနေပြီထင်တာပဲ။

အဖေနဲ့ တစ်လှည့် မောင်နဲ့ တစ်လှည့်အလိုးခံနေရရင်တော့ ဇိမ်ပဲ လို့တွေးရင်း မိတင်တင့်သော်တစ်ယောက်ထဲ ပြုံးနေမိတယ်။ သူကြိတ်ပြုံးလေးပြုံးနေတာကို ဘယ်သူမှ မသိဘူးထင်ခဲ့ပေမယ့် မတင်ဝိုင်းကမလုံမလဲနဲ့ အကဲခတ်နေတဲ့ သူဆိုတော့ သိတယ်။

ဒါပေမယ့် သူသိပုံက တစ်မျိုးလေ။ သားနဲ့အမိ လိုးနေကြတာကို သမီးက မြင်သွားပြီဆိုမှတော့ လှောင်ပြုံးပြုံးတာထင်ပြီး ရှက်သွားတာပေါ့။ ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ဘေးက ထူးမော်ကို မျက်စောင်းကြီးပတ်ထိုးပြီး ဆွဲဆိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ထူးမော် အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ဟိုကြည့်ဒီကြည့် လုပ်နေပုံက ပုံပျက်ပန်းပျက်ကြီးဖြစ်နေတော့ အားလုံးဝိုင်းရယ်ကြတာပေါ့။  နောက်ထပ်သုံးလေးရက်လောက်ကြာတော့ ဖဲဝိုင်းက နာမည်ထွက်လာပြီ။

အရပ်ထဲက ဘာမှကိစ္စမရှိပေမယ့် အရိပ်အခြည်ကြည့်ပြီးတော့ ခဏနားလိုက်တယ်။ မဖြစ်ရင်သာ ဘာမှမဖြစ်တာ။ ဖြစ်မိရင်ရှင်းလို့ ခက်တာကို သိနေတော့ ခဏအယောင်ပြပြီး နားထားတုန်း ကိုစိုးမြင့်က အိမ်ကို ပြင်ပြီးဆောက်လိုက်တယ်။ ဖဲသမားဆိုတာ ရတုန်းအဖတ်တင်အောင်လုပ်ထားမှ ဆိုတာကိုလည်း သူကလက်ခံတယ်။ လက်ထဲမှာငွေကြေး စို့စို့ပို့ပို့ရှိနေတော့ဘာမှ မကြာလိုက်ပါဘူး။ ဖြစ်တာပါပဲ။

သူ့အလုပ်နဲ့သူရှုပ်နေတာနဲ့ အိမ်အတွက်လိုအပ်တဲ့ အသေးအဖွဲပစ္စည်းလေးဝယ်ဖို့ လမ်းထိပ်ထွက်မယ်ဟန်ပြင်တော့ မိတင့်အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာတယ်။ မျက်နှာက ပြုံးမလိုရီမလို မချိုမချဉ်ပဲ.. ။ 

“  အဖေ..အပြင်သွားမှာလား ”   

မိတင့်ကို ကြည့်ပြီး အပြင်ထွက်ချင်စိတ်တောင် ပျောက်သွားတယ်။ နဂိုက သူ့နို့ကကြီးပါတယ်ဆိုမှ မိန်းမဝတ် စွပ်ကျယ်လိုလိုဘာလိုလို လည်ပင်းအဟိုက်က ယူပုံစံမျို းဝတ်ထားတာဆိုတော့ သူ့ရင်ညွန့်ကြီးပြူးထွက်နေအောင် ပွင့်နေတာ။ နို့နှစ်လုံးများပူးနေသလား ထင်ရတယ်။ ထမီပါးပါး ကို ယောင်္ကျားတွေပုဆိုးဝတ်သလို စည်းထားတာဆိုတော့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကဖရိုဖရဲအလုံးလိုက်အချောင်းလိုက်ကြီးမြင်ရတဲ့ အပြင် စောက်ဖုတ်အရာ ခပ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုတောင်အမြောင်းလိုက်မြင်လိုက်ရသလိုပဲ။

အသက်က ဆယ့်ခုနစ်နှစ်ကျော်ဆိုပေမယ့် တိုင်းရင်းသားမျိုးရိုးမို့ အရိုးအဆစ် အလုံးအထည်က ကြီးကြီး သွေးသားက ကောင်းသလို အားကစားလည်း နေ့စဉ်လေ့ကျင့်နေတဲ့သူဆိုတော့ တကယ့်အပျိုကြီးတွေတောင် သူ့လောက်ပစ္စည်းမရှိနိုင်ဘူးလို့ ကိုစိုးမြင့်တွေးနေပြီး လိုးပစ်ချင်တဲ့စိတ်တွေပြန်ပေါ်လာတယ်။ မိတင့်က သူ့အဖေပုဆိုးအောက်က လီးကြီးလှုပ်စိလှုပ်စိဖြစ်နေတာမြင်တော့ သူတွေးခဲ့တာတွေမှန်နေပြီပဲလို့ စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချရင်း  

“ ဟွန့်.အဖေကလဲ..မေးနေတာမဖြေနိုင်ရလောက်အောင်ကြည့်နေရလား လို့ခ်ခ်..ကိုယ့်သမီးတောင်အလွတ်မပေးချင်တော့ဘူးထင်တယ် ဟီးဟီး ”   

ကိုစိုးမြင့် ရှက်ရယ်ရယ်လိုက်တယ်။ ဒီအပြောမျိုးဆိုရင်တော့ လိုးမယ်ဆိုရနိုင်လောက်တယ်လို့တွေးရင်း   

“ ဟီးဟီး..လမ်းထိပ်က စတိုးခဏသွားမလို့..သမီး ဘာမှာချင်လို့လဲ”   

မိတင့် ဇာတ်ကြောင်းအဟောင်းကြီးကိုပဲ ပြန်သုံးတယ်။ အဖေဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ကိုလိုးချင်နေတာ သေချာနေပြီလို့ အကဲခတ်ထားပြီးသားမို့ ဒီစကားမျိုး ပြောမထွက်စရာလည်း မရှိတော့ပါဘူး.. ။  

“ ဟိုလေ..အဖေရဲ့ ကန်တော့်ပါရဲ့နော် သမီးပင်တီတွေအခိုးခံရတာ အခုဝတ်ဖို့မရှိတော့လို့ ထရိန်နင်တောင် မဆင်းနိုင်တော့ဘူး.. ခ်ခ်..အဖေလမ်းကြုံရင်ဝယ်ခဲ့လို့ ရမလားလို့..ခ်ခ်..”   

ယောင်္ကျားဆိုတာမျိုးကလည်း လိုးပြီးသွားလျင်သာ ဘာညာသာရကာလုပ်ကြပေမယ့် မလိုးရသေးတဲ့အချိန်..လိုးချင်နေတဲ့အချိန် ဘာခိုင်းခိုင်း အကုန်ရတယ်။ အခုဆိုလိုးရဖို့ မျှော်လင့်ချက်လေးသန်းသယောင်ယောင်ပြနေတော့ ပိုရပေါ့ ။

“ အား..ရတာပေါ့သမီးရ..မွေးလာခဲ့ကတည်းကအနှီးကအစ,အဖေဝယ်ပေးခဲ့ရတာပဲ..ကန်တော့်မနေနဲ့ ဝယ်ခဲ့မယ်.ဝယ်ခဲ့မယ်..ဘယ်ဆိုဒ်လဲ L ပဲထင်တယ်ဟီးဟီး..”  

မိတင့်ကသူ့အဖေက်ကိုဖင်ကြီးလှည့်ပြီးနှစ်ချက် သုံးချက်လောက်ပုတ်ပြတယ်..။

“ ခိခိ..XL အဖေရေ့..XL ခ်ခ် ဒီဖင်ကြီ းL လောက်နဲ့ရပါ့မလား အဖေရယ်..ခ်ခ်..အဖေသာ M လောက်သုံးတာ သမီးကXL မှ ဟီးဟီး ..သိတယ်မလား..ဟိုဟာဆိုလဲ XL လောက်မှကြိုက်ထာ ခ်ခ် ”   

ကိုစိုးမြင့်က သူ့မိန်းမနဲ့လိုးတိုင်း

“ ကိုယ့်လီးကြီးက သိပ်ကြီးတာပဲ ” 

လို့အပြောခံထားရတဲ့အပြင် တခြားမိန်းမတွေနဲ့ လိုးရပြန်တော့လဲ 

“ ကိုစိုးလီးကြီးက အတုတ်ကြီးပဲနော်..အားရလိုက်တာ ” 

လို့ အပြောခံရတာများပြီဆိုတော့..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့လီးကို တကယ့်စံချိန်မီလို့ပဲ သိထားတာ။ သူ့မိန်းမလိုစံချိန်လွန်အကိတ်ကြီးတောင် လက်လန်အောင်ခံရတယ်လို့ ထင်နေတာမို့ မိတင့်တောင်ခံနိုင်ပါ့မလားလို တွေးမိခဲ့ဖူးတာကိုး..။ အခုလဲ မိတင့်က သူ့လီးကိုမြင်ဖူးလို့ XL ပဲသတ်မှတ်လိုက်ပြီထင်နေတော့ ပီတိဖြစ်သွားတာပေါ့။  

“ အားဟား..သမီးကတော့ အဖေ့ကိုမှ လုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီ ဟီးဟီး..သမီးကြိုက်ရစေ့မယ်..ကြိုက်ရစေ့မယ်..ချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မယ်သမီး..အခန်းထဲကစောင့် ”   

မိတင့်က သူ့အဖေ နောက်ကျောပြင်ကို ရပ်ကြည့်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ပွတ်နေတုန်း အနောက်က သူ့ဖင်ကိုလက်တို့လာလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးပြူးသွားတယ်.. ထူးမော်ပါလား

“ မိတင့်..အဖေပြီးရင် ငါနော်..”   

မိတင့်ယောင်ရမ်းပြီး ခေါင်းလေး ကိုတစ်ဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြလိုက်မိပြီးမှ.   

“ အင်..နင်စောစောက အမေနဲ့လိုးနေတာ မဟုတ်ဘူးလား ”  

“ ခိခိ..ဒါပဲနော်..အဖေပြီးရင် ငါပဲ  ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်လာတော့ မိတင့်အခန်းထဲတောက်လျှောက်ဝင်သွားတာကို မတင်ဝိုင်းနဲ့ထူးမော်က သူတို့အခန်းတံခါးဟ,ပြီးကုန်းလိုးရင်းကြည့်နေကြတယ်။   

“ သွားချောင်းကြည့်မလား ဝိုင်း..”  

“ ဟင့်အင်း မောင်ရာ..အလိုးပျက်ပါတယ်..ကုတင်ပေါ်ပြန်သွားရအောင်ကွာ ဝိုင်းကို ကုတင်စောင်းမှာလိုးပေးဦး..ခိခိ.မောင့်လီးကြီးနဲ့ကုတင်စောင်းမှာခံရတာ ဝိုင်းသိပ်ကြိုက်တာပဲ..”   

ဒါပေမယ့် သူတို့ကသိပ်ကြာမှာ မဟုတ်လောက်ဘူးလေ။ သိနေကြပြီးသားဆိုနေမှတော့ ကိုယ်တွေလည်း ကုတင်စောင်းမှာ ဇာတ်ကြမ်းကိုင်ပစ်ရတာပေါ့။ မဝိုင်းကလည်းအခြေအနေကို နားလည်ပြီးသားမို့ ဆရာကြီးပီပီ ကြမ်းကြမ်းကြီး ပြန်ပြန်လိုးလိုက်တာမှ ဖောင်းဖြန်း ဖောင်းဖြန်းနဲ့ အသံတွေဆူညံနေပေမယ့် လီးကို စောက်ပတ်အပြင်ဖက် တစ်လက်မလေးတောင်မှအထွက်မခံပဲကပ်လိုက်လိုးတာ..ဆယ်မိနစ်တောင်မခံနိုင်ဘူး..နှစ်ယောက်လုံးပြီးသွားရော။   

ကိုစိုးမြင့်အခန်းထဲဝင်သွားတော့ မိတင့်ကုတင်ပေါ်ရောက်နေပြီ။ တံခါးကို   စေ့ရုံလေးစေ့ထားတာမို့တွန်းဖွင့်ပြီးဝင်လိုက်မိတော့ မိတင့်အိပ်ယာပေါ်က လူးလဲပြီးထ,ထိုင်တယ်။ ထမီကိုနဂိုကတည်းကလျော့တိလျော့လျဲ စည်းထားတာဆိုတော့.လူးလဲထ,လိုက်တာနဲ့ အထက်ဆင့်ကပြေကျသွားသလို အောက်နားစ,ကလဲဟောင်းလောင်းပွင့်တော့တာပဲ။ ဖင်လုံးကြီးရောစောက်ဖုတ်ကြီးပါပြူးတူးပြဲတဲ တစ်ပြိုင်တည်းပေါ်လာတော့ ကိုစိုးမြင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ဖြစ်မိသေးတာပေါ့။

နောက်ဆုံးတော့ စောက်မွှေးနက်နက် ထူထူပြိန်းပြိန်းတွေဖုံးလုနီးပါးဖြစ်နေတဲ့ ဟ,ပြဲပြဲစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပဲမျက်တောင်ခတ်ဖို့ မေ့နေတဲ့အထိပါးစပ်အဟောင်းသား နဲ့ငေးကြည့်နေမိတယ်။ မိတင့်ကလည်း သူဆင်တဲ့ အကွက်ဆိုပေမယ့် တကယ်တမ်းနဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ဖြစ်လာတော့ ဖင်ကိုပဲဖုံးရတော့မလိုလို.စောက်ဖုတ်ကိုပဲဖိရတော့မလိုလို ယောင်ချာချာဖြစ်သွားသေးတာ။ ဒါပေမယ့် ဖျတ်ကနဲသတိပြန်ဝင်လာပြန်တော့ ထမီအောက်နားစ,ကိုဖုံးသလိုလိုနဲ့ ပိုမြင်သာအောင်ဖွင့်ပြထားပြီး..  

“ အိုး..ခိခိ..စောက်ဖုတ်တွေ ဖင်တွေခ်ခ်..ပေါ်ကုန်ပါပြီ ..ဟင့်..ကန်တော့်ပါရဲ့နော်အဖေ..ကန်တော့် ကန်တော့ ခိခိ..စောက်မွှေးက မရိတ်ရသေးပါဘူးဆိုမှ ပင်တီကပျောက်နေသေး.ဟီဟိ စောက်ဖုတ်မနိုင်..ဖင်မနိုင်တော့ဖြစ်ကုန်ပါပြီ..ခိခိ ”   

ကန်တော့် ကန်တော့်ဆိုပြီး ထမီအပေါ်စ,ကိုခပ်ကားကားထောင်ထားတဲ့ ဒူးကြီးနှစ်လုံးပေါ်တင်ထားရင်း ပြူးပြူးတောက်တောက်မျက်လုံးအစုံက သူ့အဖေရဲ့ငေါက်တောက်ထောင်နေတဲ့ လီးကိုအငမ်းမရ..အာသီသပြင်းပြင်းကြည့်နေတာဆိုတော့ ကိုစိုးမြင့်က အတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ လူရိုးမှမဟုတ်ပဲ။ ဆယ့်နှစ်ပွဲသမား..နယ်တကာလှည့်ဖဲဝိုင်းထောင်ရင်း မိန်းမပေါင်းများစွာရဲ့စောက်ပတ်တွေကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ လိုးလာခဲ့ဖူးတဲ့သူလေ။

ကုတင်ပေါ်က မိတင့်နံဘေးကိုဘယ်လိုရောက်သွားမှန်း သူ့ကိုယ္သူ သတိမထားလိုက္မိဘူး။ လက္ဖဝါးကစောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ပြီးပွတ်နေမိပြီး ကျန်တဲ့လက်ကနို့လုံးကြီးကိုဆုပ်နယ်ပစ်နေပြီ။မိတင့်ကရုန်းသလို ဖယ်သလိုနဲ့ တစ်ချက်ထပ်လူးရင်းခြေထောက်တွေကို ဘယ်ညာဆော့ပြီးချွတ်လိုက်တော့ သူ့ခါးပေါ်တင်ရုံပဲရှိတဲ့ထမီကကွင်းလိုက်ကြီးပဲ ကျွတ်ကျသွားတာပေါ့။

လက်တစ်ဖက် က သူ့နို့ကိုနယ်ဆော့နေတဲ့ကိုစိုးမြင့်လက်ကို ဖယ်မလိုလိုရွှေ့ရင်း ပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုမသိမသာဆွဲလိုက်တော့ ပုဆိုးကကျွတ်သွားပြီး လီးကြီးက ငေါငေါကြီးတောင်မတ်နေတာကိုမြင်ရတာမို့ သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ မော်ကြီးလီးလောက်ကြီးများဆိုရင်ထွက်ပြေးမိတော့မလို့ ခ်ခ်...။

“ အို..အို အဖေ အဖေ..ကန်တော့်ပါရဲ့ဆိုမှ..ဟင့် အားဟား..စောက်ဖုတ်မနှိုက်ပါနဲ့ အဖေရဲ့ သမီးငရဲတွေကြီးကုန်ပါ့မယ်....အို့ အဖေ..အဖေ..တအားပဲကွာ.အဲလိုဆို အထဲကပိုရွတယ် အဖေရ..အား.အာ့ခိခိ..စောက်ရည်တွေတောင် ထွက်ကုန်ပြီကွာ အဖေကလဲ..နှိုက်ပါနဲ့ဆို.”

သူ့သမီးရွနေတာကို ကြည့်ပြီးကိုစိုးမြင့်လိုးခွဲပစ်ချင်ခဲ့တာကြာပြီ။ မတင်ဝိုင်းရယ် သမီးကို ထိန်းပါဦး ဆိုတော့..ဒီအရွယ် ဒီလောက်တော့ ရွမှာပေါ့.။ ရှင်လိုးချင်ရင်လိုးပစ်လိုက် ဆိုတာနဲ့လိုးဖို့စိတ်ကူးခဲ့ပေမယ့် သားအဖမို့ ချင့်ချိန်နေခဲ့မိတာ။

ဒီအခြေကိုရောက်နေမှတော့ ကန်တော့်ပါသေးရဲ့ ဆိုနေလည်း နောက်မဆုတ်နိုင်တော့ဘူး။ လိုးမှာပဲ..။ နို့နယ်နေတဲ့ လက်ကပုခုံးလေးကို အသာပြောင်းဖက်ပြီးအိပ်ယာပေါ်ကိုပက်လက်ဆွဲချလိုက်တယ်။ မိတင့်က သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ကိုင်ထိန်းပြီး ဖြေးဖြေးချင်း အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်ပေးသွားတော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ပေါင်လုံးဖြူ ဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို မ,ပြီးပင့်တင် ပစ်လိုက်ရော။

“ အာ့..ဟင့် ဖေရဲ့..သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကပြူးပြူးကြီးဖြစ်သွားပြီပေါ့ လို့..ခိခိထရိန်နင်ဆင်းတော့လဲ အဲလိုပုံပဲ..ပြူးအိနေတာပဲ ဟစ်ဟစ်..အာ့ အဖေ မယက်နဲ့လေ.အို..မယက်ပါနဲ့အဖေရဲ့.စောက်ရည်တွေထွက်နေတာလေ..အို အို ငရဲမပေးပါနဲ့ အဖေရယ်..ဟင့်..”

ကိုစိုးမြင့်က စောက်ပတ်ယက်ပေးနေရင်း ပေါင်လုံးကြီးတွေကြားကခေါင်းကြီး မော့လားပြီး...

“ သမီးကိုငရဲမပေးပါဘူးကွာ..နတ်ပြည်ပို့ပေးမယ်နော်..ပေါင်ကြီးတွေအပေါ်ဆွဲထားလိုက်သမီး ”

သူ့သမီးသူလိုးရတော့မယ်ဆိုတော့ လီးကတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေတယ်။ ဇောကြီးနေတော့ မတင်ဝိုင်းကို လိုးခဲ့တုန်းကလိုတန်းပြီး ဝင်မသွားပဲ ဟိုချော်ထိုး ဒီချော်ထိုးဖြစ်နေတာမို့ မိတင့်ကစိတ်မရှည်ဘူး။ လီးကြီးကိုဖမ်းဆွဲပြီး သူ့စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ပေးလိုက်ရင်း....

“ အင့်..ထည့်..အားဟာ့.ခိခိ နတ်ပြည် က ဒီလမ်းကသွားရတာ အဖေရဲ့..ဝင်ပြီအဖေ..ပူပူနွေးနွေး မာမာတင်းတင်းကြီးဝင် နေပြီ..အာ့..အာ့..လီးကကြီးလိုက်တာ အဖေရာ..သမီးစောက်ပတ်ပြဲသွားရင်တော့ အမေနဲ့တိုင်မှာပဲ..အာ့.ဆောင့် ဆောင့်.အူးဟူး.အဖေရဲ့..အာ့ လိုး လိုး အေဖ လိုးဆောင့်ပေး.ကောင်းနေပြီ..ဆောင့် ”

မိတင့်ဖင်ကြီး ပင့်ပင့်ပြီးအားရပါးရ အလိုးခံပစ်တော့ ကိုစိုးမြင့် သူ့သမီးအကြိုက်ကို သိသွားပြီး အဝေးက ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပေးတယ်။ လီးက ထူးမော်လောက်မကြီးဘူးဆိုပေမယ့် လူစဉ်တော့မီတယ်လေ။ မိတင့်အားမရဘူးဆိုပေမယ့် စောက်ခေါင်းထဲတော့ပြည့်နေတာပါပဲ။ စောက်ပတ်ထဲကအတွင်းနံရံကြွက်သားတွေနဲ့ ဆွဲဆွဲစုပ်ပြီးညှစ်ပေးထားတော့ လိုးရတာ ကျပ်နေသလို ချွဲနေသလိုနဲ့မို့တအားကောင်းတာပေါ့။

“ လိုးအဖေ..ဆောင့် ဆောင့် တအားပစ်ဆောင့်..သွက်သွက်..သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုး.အား အင့် အင့်.ဟင်း အဖေ.လီးရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ. ထွက်ပြီလား...”  

...........................................................

အိမ်သစ်တက်ဧည့်ခံပွဲနဲ့ မိတင့်ဆယ်ရှစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ရက်က တိုက်ဆိုင်နေ ပြန်တော့ ပျော်စရာကြီးပေါ့။ ဧည့်ခံပွဲလေး မှာမတင်ဝိုင်းနဲ့ ဒေါ်လေးရီရီတို့ ညီအစ်မကအိမ်ရှင် အလှနတ်သမီးနှစ်ပါးပေါ့။ မိတင့်ကမွေးနေ့ရှင်မို့ကြွားကြွားရွားရွား ဖင်ကြီးကားကားနဲ့ အဖေ့ကိုလက်တွဲပြီးလူပုံကြားမှာလိုက်ဧည့်ခံရင်းမြူးလည်းမြူးမူးလည်းမူးနဲ့.ပျော်နေတယ်။

ထူးမော်ကတော့ ရီရီနဲ့ သူ့အမေကြားမှာထိုင်ပြီး ခေါင်ရည်မြုံ့နေရင်း သူ့ညီမတွေကို လိုက်ကြည့်နေတာပါ။ ညီမတွေကလည်းခေါင်ရည်မူးနေကြတာလားတော့မသိဘူး ။ သူတို့နဲ့ဘောလုံးကန်ဖော်ကန်ဖက်ကောင်မလေးတွေနဲ့ ဝိုင်းထဲမှာဖင်နှိုက်လိုက် စောက်ဖုတ်နှိုက်လိုက်လုပ်နေကြတာပေါ်တင်ပဲ။ တစ်ချက် တစ်ချက် ထူးမော်ဖက်ဝိုင်းကြည့်ပြီး တစ်ခစ်ခစ်တစ်ဝါးဝါးရယ်နေကြတာမြင်တော့ အနေနည်းနည်းခက်တယ်။

မိညွန့်က အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ဂိုးသမားဆိုတော့ပိုပြီးအစ,ခံနေရပုံပေါ်ပါတယ်။မျက်နှာကနီရဲနေတာပဲ။ တစ်ခါတစ်လေအသံကျယ်ကျယ်နဲ့ကြားရ သလောက်တော့ ထူးမော်နဲ့ညွန်ညွန့်ကိုပေးစားနေကြတဲ့ပုံပါပဲ။ ဘောလုံးသမားတွေဆိုတော့ ယောင်္ကျားလိုလို မိန်းမလိုလိုနဲ့ ပက်ပက်စက်စက်ပြောချက်တွေကလွန်လွန်းတယ်.။

“ ဟီးဟီး မောင်နှစ်မဝမ်းကွဲဆိုလိုးလို့ရတယ်ကွ..လုပ်ပစ်မိညွန့်..ခိခိ..အရင်းဆိုပိုတောင် ဖီလင်ရှိသေး ဟုတ်တယ်မလား မိသော် ဟီးဟီး..”

ဝိုင်းချင်းကသိပ်မဝေးတော့ သူတိုအသံတွေကနားထဲကို ပီပီသသကြီးဝင်လာတာလန့်စရာကြီး။ဒေါ်လေးရီရီက ဒီအသံတွေကြားတော့ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း ထူးမော် နဲ့နီးအောင်ခေါင်းလေးတိုးလာတယ်. ။

“ မိညွန့်ကိုစ,ရင်းမြှောက်ပေးနေကြတာကွ ခ်ခ်..မိညွန့်ကြီးကလည်း သူ့အသက်နဲ့တောင်မလိုက်ချင်တော့ဘူး..ဖင်အိုးကြီးကအနောက်ကို စူပြီးကောက်ချိတ်နေတာပဲနော..ဖအေတူကြီး ခိခိ..ဘယ်လိုနေလဲ မောင်မလိုးချင်ဘူးလား ”  

ထူးမော်ကတော့ ခပ်အေးအေးပါပဲ.သိပ်ဟန်မပျက်တဲ့ပုံစံနဲ့ 

“ သူ့အမေကိုတော့မီမှ ာမဟုတ်ဘူးထင်တာပဲ ခိခိ..သူ့အမေစောက်ဖုတ်ပဲ လိုးချင်တာ ဟီးဟီး ”   

ဒေါ်လေးရီရီက တော်တော်သဘောကျသွားတယ်။တစ်ခိခိရယ်ပြီး   

“ ရီ တစ်ခုလပ်ဖြစ်နေမှလိုးရတာလေ..ရီ့ စောက်ပတ်က မောင့်အရင်သူများလိုးထားပြီးသားကြီး ခိခိ..မိညွန့်ကအပျိုကွ..ဖင်ကြီးကကောက်ပြီး မာတင်းနေတာပဲ မလိုးချင်ဘူးလား ဟီးဟီး ”  

“ အပေးကောင်းမှ..ထန်မှ ကြိုက်တာ.အပျိုတွေ အအိုတွေလာမပြောနဲ့..ရီ့ကိုပဲ လိုးလို့ကောင်းတာ ရီစောက်ပတ်ကြီးကိုပဲ လိုးချင်တာ ရီကအပေးကောင်းလို့ ”   

မတင်ဝိုင်း တစ်စွန်းတစ်စကြားသွားလို့  

“ အမေလဲ အပေးကောင်းပါတယ်နော် သား ခ်ခ်..ရီရီ့ထက် အမေကပိုပြီး အပေးကောင်းတယ်ဆိုတာ အမေ့ကိုလိုးနေတဲ့သားက ပိုသိမှာပါနော်..ခ်ခ် ”   

ထူးမော်နှစ်ယောက်လုံးကို ဘယ်ညာဖက်ပြီးတစ်ရှုံ့ ရှုံ့နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ညွန့်ညွန့်တို့ဝိုင်းကကောင်မလေးတွေဝိုင်းပြီးလက်ခုပ်လက်ဝါးတီးကြတော့ အားလုံးကလှည့်ကြည့်ကြရော။ ထူးမော်ကအမေနဲ့အဒေါ်ကိုတစ်ဖက်စီထားပြီးတစ်ရှုံ့ ရှုံ့နဲ့နမ်းနေတာမြင်တော့ အကုန်လုံးဝိုင်းအော်ကြပြီးအရက်ခွက်တွေခေါင်ရည်ခွက်တွေ ကိုယ်စီမြှောက်လိုက်ကြတာပေါ့။

ညဆယ့်တစ်နာရီလောက်တော့ ဖဲဝိုင်းစ,တယ်။ ဧည့်သည်တွေတော့ပြန်ကုန်ပါပြီ။ လူရင်းဖဲသမားဆယ့်လေးငါးယောက်လောက် အပေါ်ထပ်မှာဝိုင်းဖွင့်ကြတယ်။ ထူးမော်ကတော့စောစောက ဒေါ်လေးရီဧည့်သည်တွေအလစ်မှာတစ်ချီကုန်းပေးထားလို့ အိုကေပါပဲ။ အိပ်မယ်လို့အခန်းထဲသွားမယ်ပြင်တော့ မိညွန့်က ခေါင်ရည်မူးပြီးသူ့အမေကို ရစ်နေပြီ..။   

“ ဟိုမှာလာပြီ.လာပြီ..အဲဒါသမီးအဖေပဲ..သမီးအမေကိုလိုးတဲ့. သမီးအဖေလေဟဲဟဲ..ဖေဖေ လာအုံး..”

ဒေါ်လေးရီရီမျက်နှာတွေ ပျက်နေပြီ.ဆွဲလို့လည်းမရ တွဲလို့လည်းမရ.ချော့လို့မရ ခြောက်လို့မရ..ထူးမော်ကို လက်ယပ်ခေါ်ရတယ်။   

“ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဒေါ်လေး..မူးနေတာလား ” 

“ မူးပါဝူး အဖေရ..ဟီးဟီး..သမီးကို တွဲပို့ပေး..လာ အမေ..ဒီဖက်ကတွဲ အဖေက ဒီဖက်တွဲ..ပြီးရင် အမေ့ကိုလဲလိုး..သမီးကိုလဲလိုး..ဟီးဟီး..နှစ်ယောက်လုံးကိုလိုးပေး..နော.”   

“ ခက်ကုန်ပြီကွာ..အိပ်ယာထဲသာတွဲပို့ပေးထား ကိုမော်.ဒီမှာသိမ်းစရာတွေသိမ်းပြီးရင် ဒေါ်လေးနောက်က လိုက်ခဲ့မယ် ”   

ဒေါ်လေးရီရီကို လန့်လန့်ဖြတ်နဲ့ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းကြီးပွင့်ပြီးကြည့်လိုက်မိတော့ မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်။ ဒီညအိမ်ကဧည့်ခံပွဲမှာလာလုပ်ကူသိမ်းကူတဲ့ အိမ်နီးချင်းတွေက ကျန်နေသေးတော့ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်မှာလဲ စိုးရိမ်ရသေးတယ်လေ။ ဒေါ်လေးထွက်သွားတော့ မိညွန့်က ရီဝေဝေနဲ့ကြည့်ပြီးခေါ်ပြန်တယ်.။   

“ လာပါ အဖေရ..ဘာကြောက်ဆရာဆိလို့လဲ..လာ သမီးကိုဖက်..နို့ကိုဆွဲ အဲ့သမီးစောက်ပတ်ကိုလဲလိုး ဝိုး ဟိုး တစ်..တစ်ညလုံး အေ့ လိုးပေး ”

အားပါး…သွားပြီ။ ကမန်းကတမ်းခါးကိုဖက်တွဲပြီး သူ့ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးတစ်ဖက်နဲ့ ပိတ်ထားမိတယ်။ မိညွန့်ကလည်း လက်တစ်ဖက်က သူ့ပုခုံးကိုဖက်ပြီး ခိုမှီတွဲထားတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့်သိပ်မရချင်ဘူး။ သူ့ပါးစပ်ကို ဖိပိတ်ထားတဲ့ လက်ကို ရုပ်ပြီး ပုခုံးပေါ်က သူ့လက်ကိုဆွဲသိုင်းအားပြုမ,တင်တော့မှကုလားထိုင်ပေါ်က ထ,နိုင်တယ်။

မတ်တပ်ရပ်ပြန်တော့လည်းထူးမော်ကိုအတင်းဖက် အားပြုရပ်ရတာဆိုတော့ နို့လုံးအိအိကြီးကနံဘေးမှာပိနေတာပေါ့။ အိပ်ခန်းဖက်ကိုဦးတည်လျှောက်လာပြန်တော့လဲ အတင်းဖက်ဆွဲထားတာမို့ခရီးကသိပ်မတွင်ချင်ဘူး။ ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့အားပြုဆွဲခေါ်တော့ မိညွန့်က သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ပြန်ဆွဲပြီးနို့ကြီးပေါ်တင်ပေးတယ်။  

“ ဒီကိုဆွဲအဖေရ..ဒါမှအားရတာ..ဆွဲ..မနာဘူး..ညှစ်ပြီးဆွဲ..နယ် နယ် ”   

မိညွန့်တော့ မဟုတ်တော့ဘူး။ မူးနေပါတယ်ဆိုမှ နှာထ,နေပြန်ပြီလားမသိဘူး။ သူနှာထ,နေတာကအရေးမကြီးဘူး။ သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ထိနေပွတ်နေတာကို အရသာတွေ့နေတဲ့ အချိန် နို့ကြီးဆုပ်နယ်ခိုင်းနေတော့ လီးတောင်လာတာက ခက်တယ်။

အသက်က ဆယ့်ငါးနှစ်ကျော်လို့ဆယ့်ခြောက်နှစ်ထဲမှာဆိုပေမယ့် နို့လုံးကအလွန်ထွားတယ်။ ပြောရင်လဲယုံနိုင်စရာမရှိဘူး.။ အလုံးလိုက် အလုံးလိုက်ကြီးတွေက မာမာအိအိကြီးတွေမို့ ကိုင်လိုက်ဆုပ်လိုက်နယ်လိုက်ရတဲ့ လူမပြောနဲ့ ထိရတဲ့သူတောင် လီးတောင်သွားနိုင်တယ်။ 

လီးတောင်နေပါတယ်ဆိုမှ သူတို့အခန်းကိုသွားတဲ့လမ်းကြားမှာ ခြေဒရွတ်ဆွဲလာတဲ့ မိညွန့်ခြေထောက်တစ်ချောင်းက သူ့ပုဆိုးအနားစ,ကိုတက်နင်းထားတော့ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားပြီး တောင်မတ်နေတဲ့လီး ကြီးကငေါငေါကြီးနဲ့ကော့ကော့ကြီးပေါ်လာတော့တာပေါ့။ မိညွန့် လီးကြီးကိုစိုက်ကြည့်ပြီးအမူးပြေသွားတယ်။   

ထူးမော်လီးကြီးကို သူခဏခဏ မြင်ခဲ့ဖူးတယ်ဆိုပေမယ့် တကယ်မြင်ခဲ့ရဖူးတာက လီးတစ်ချောင်းလုံးကို မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ လီးရဲ့တစ်စိတ်တစ်ဒေသလောက်ပဲလျပ်ပြက်သလို ခဏတဖြုတ်မြင်ခဲ့ဖူးတာပါ။

ခုတော့ ကော့သလိုကောက်သလိုနဲ့ မော့မော့ကြီးမတ်ပြီးတောင်နေတဲ့ လီးတန်လီးချောင်းကြီး အပြင်ဂွေးဥတွဲလောင်းကြီးကိုပါ မြင်ရတွေ့ရတာဆိုတော့ ခေါင်ရည်နဲ့မူးနေရတဲ့ အရသာလေးတကယ့်ကို ပျောက်သွား မိတော့တာပေါ့။ လဒစ်ကြီးကမီးရောင် ခပ်လဲ့လဲ့အောက်မှပြူးပြူးပြောင်ပြောင်ဖူးဖူးထစ်ထစ် ဝင်းလဲ့နေတာက ရင်ခုံမက်မောစရာကြီး။

လိုးကြတဲ့အခါ ဒီလဒစ်ပြူးတူးပြဲတဲကြီးကစောက်ပတ်ထဲကို ထိပ်ဆုံးကဦးဆောင်ပြီးထိုးဖောက်ဝင်လာမှာပါလားလို့ တွေးလိုက်မိရုံနဲ့အပျိုဖြန်းလေးမလေး မှာ စောက်ရည်တစ်ဖျစ်ဖျစ်စိမ့်သွားတဲ့အထိနှာကထန်လွန်းတယ်။

သွေးကြောတွေ နဲ့တင်းတင်းကြီးထောင်းထ,နေတဲ့ လီးတန်လီးချောင်းကြီးကလဲတုတ်တုတ်ခဲခဲကော့ပျံတက်နေတာ တစ်ထွာကျော်ကျော်ရှည်လိမ့်မယ်ထင်ပါရဲ့။ စောက်ပတ်ထဲကိုစိမ့်တက်သွားတာပဲ။ သူများတွေပြောသလိုမကြောက်မိတာတော့ အမှန်ပဲ။ တကယ်ဆို လီးကိုကြောက်တဲ့မိန်းမဆိုတာတော့ မရှိလောက်ဘူးထင်တာပဲလေ။ လီးမတွေ့ဖူးအလိုးမခံရဖူးတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖြစ်နေပါစေ။

ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့ လီးနဲ့ပဲလိုးလိုး..သူ့သဘာဝအတိုင်းအဝင်ခံနိုင်သွားမှာပါပဲ။ ဘာမှမကြောက်ပါဘူး။ စူးစမ်းချင်တဲ့စိတ်လေးနဲ့ကြိုက်မိတာ။ အားရပါးရဖြစ်မိတာမျိုးတော့ရှိပါတယ်။ ဟုတ်တယ်..။ မိညွန့်လီးကြီးကြီးနဲ့မှအလိုးခံကြည့်ချင်နေတာ သူ့ကိုသူသိတယ်။ ဖျတ်ကနဲသတိပြန်ဝင်လာတော့ ခေါင်ရည်ပြန်မူးပြလိုက်တယ်။ လီးချောင်းကြီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဆုပ်ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး   

“ အွန်း..ငါ့အဖေ လီးကြီးက ကော့ပျံနေတာပဲ..တုတ်တုတ်ခဲခဲ ကော့ကော့ပျံပျံကြီးကွ..ဘယ်သူစုပ်မလဲ.ဘယ်သူစုပ်ကြမလဲဟေ့..ဘယ်သူမှမစုပ်ရင် ငါစုပ်မယ်..မိညွန့်လီးစုပ်မယ်ကွ..လာ အဖေ.မြန်မြန်လာ..ပုဆိုးထားခဲ့..လီးစုပ်ပြီးရင်မိညွန့်တို့သားအဖ လိုးမယ္..အေမ့ကိုလဲလိုးပစ္..ဟစ် ဟစ် ခစ် ”   

သူငယ်ချင်းတွေက သွေးထိုးပေးခဲ့တာလည်းပါမယ် ထင်တယ်..။ သူကိုယ်တိုင်က အလိုးခံချင်တာလဲပါတာပေါ့။ သူတို့အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ နို့လုံးကြီနှစ်လုံးကို ထူးမော်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်နယ်နေတဲ့အချိန်ထိ လီးကို လက်မလွှတ်ပဲဖြည်းဖြည်းချင်းဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။

ကုတင်ဘေးမှာရပ်ပြီး ဖက်ရင်းနို့ ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့နယ်ပေးနေတဲ့အချိန်မှာ မိညွန့်အမူးပြေနေပြီ။ ရပ်လျက်ပဲ အင်္ကျီ တွေ ချွတ်မယ်ပြင်တော့ သူကတောင်အကုန်ချွတ်ပေးတာ။ဘော်လီချွတ်လိုက်တော့နို့လုံးကြီးတွေအံကျလာတာ ဖွေးကနဲအိနေတာပဲ။ ဘော်လီဝတ်ထားလို့နို့တွေကို အပြင်ပန်းအမြင်က ကြီးတယ်ထင်နေတာပါ ဆိုတဲ့ အတွေးကလုံးဝ မှားသွားတယ်။

အင်္ကျီနဲ့ ဖုံးထားခံရတာက သေးတောင်မှသေးနေသေးတယ်။ တကယ့်အရှိကအကြီးကြီး။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကနို့အုံသားထဲမှာ မြုပ်နေပြီးကြွတတလေးဖြစ်နေကြတယ်။ နို့စက်ဝန်းကလည်း သိပ်မကြီးလှသေးဘူးဆိုပေမယ့် နှစ်လက်မပိုပိုတော့ အချင်းရှိပါတယ်။ စက်ဝန်းမှာကြက်သီးဖုလေးငါးဖုစီက ပြူးတူးပြဲတဲကျိုးတိုးကျဲတဲ။ ထူးမော်လီးကတအားတောင်နေပြီ။ စိတ်ကိုဘယ်လိုမှထိန်းမထားချင်တော့ဘူး။

နို့အုံကြီးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်နယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ နို့အုံသားထဲကဆွဲထုတ် လှိမ့်ဆော့ပေးတော့ မိညွန့်ပေါင်ကြီးဖြဲကားပြီးလီးနဲ့ စောက်ပတ်ကို ဖိကပ်ထားပေးတယ်။ လီးကဆီးခုံအထက်ထိ ချောငေါ့နေတော့ သူ့လက်နဲ့ကိုင်ဖိချပြီး ပေါင်ရင်းနဲ့စောက်ပတ်အစပ်အခြေထဲ ထိုးထည့်ဖိကပ်ပေးပြီး ခါးကိုဝိုက်ဖက်ထားတာပေါ့။ သူ့အရပ်က နိမ့်နေတာ့ လီးကေစာက်ပတ်ထဲ မဝင်တဲ့အပြင် လဒစ်ဖျားကအကွဲမြောင်းထဲ တောင်မထိုးမိပဲပေါင်ရင်းကြားမှာခေါင်းမော့ပြီးနားနေတာပေါ့။

“ ခိခိ..ဝင်လဲ မဝင်လာဘူး..ဝင်အောင်ထည့်ပေး ”

“ မတ်တပ်လိုးကြမလို့လား..”

“ ခိခိ..ကုတင်ကြီး မွေ့ယာကြီးတွေရှိနေလျက်နဲ့တော့ မတ်တပ်အလိုးမခံချင်ပါဘူး..လမ်းကြုံလို့ဆိုရင်တော့ မတ်တပ်ပဲခံရချင်ခံရ.ကုန်းပြီးတော့ပဲခံရချင်ခံရပါစေတော့..ခုဟာက..နမ်းရင်း..နို့စို့ရင်း နို့ဆွဲရင်း လီးကြီးကိုဒစ်ဖျားလေးပဲဖြစ်ဖြစ် စောက်ပတ်ထဲထည့်ထားချင်လို့..ခိခိ ရတယ်မလား”

ဒီ ကောင်မလေးက အပျိုလေးဆိုတော့ ဒီတိုင်းထည့်ပစ်ရင်စောက်ပတ်ပြဲသွားမှာ သေချာတယ်။သူ့ထက်ကိတ်တဲ့ မိတင့်ကို ပထမတစ်ချီလိုးတုန်းကစောက်ပတ်ကြီး ထူအမ်းရောင်ကိုင်းဖူးထ,လာပြီး ပြဲကွဲထွက်သွားလို့သုံးရက်လောက် ကျပ်ပူထိုးပေးခဲ့လိုက်ရတာကို ခုထိပြောမဆုံးသေးဘူး။ ဘာဂျာလေးလက်လေးနဲ့နည်းနည်းချူလိုက်ချင်သေးပေမယ့် သူကအတွေ့အကြုံသစ်ကို စူးစမ်းချင်နေသေးတယ်ဆို မှတော့ 

“ အဲဆို ကုတင်ပေါ်ခြေထောက်တင်ပြီးခံမလား..ဒီတိုင်းခံမလား ”

“ ဒီတိုင်းထည့်ပေးကွာ..ရပ်လျက်ကြီးကိုအလိုးခံကြည့်ချင်တာ ”

အားပါး..တော်တော်နှာကြီးတဲ့ ကောင်မလေးပါလား။ သူ့ဖင်ကောက်ချိတ်ချိတ်တစ်လုံးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ပင့်ဆွဲ ဒူးနှစ်လုံးနဲ့သူ့ပေါင်ကြီးတွေခပ်ကျဲကျဲလေးချဲရင်းညွှတ်ချ လက်တစ်ထစ်ဖက်နို့ကိုလွှတ်ပြီးလီးကိုကိုင်..စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းငါးကြောင်း ခြောက်ကြောင်းဆွဲဆွဲပေးလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေရွှဲအိလာတယ်။ စောက်စေ့ကိုမှန်းမှန်းပြီးထိုးဖိပေးတာလည်းပါတာပေါ့လေ…။

အတော်လေးကိုနှာကြီးတာတော့ အမှန်ပဲ။ သူများမြှောက်ပေးလို့ကြွရုံလောက်နဲ့တော့ ခုလိုစောက်ရည်ရွှဲလောက်မယ်မထင်ပါဘူး။ ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ရွှဲလာတော့လည်း မြန်မြန်ထည့်ရတာပေါ့ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့လီးဒစ်ဖျားကိုစောက်ခေါင်းဝ,မှာဆွဆွပြီး တေ့ ညွှတ်ထားတဲ့ ဒူးတွေအသာဆန့်ရင်းဖင်နှစ်လုံးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ဆွဲကပ်လိုက်ရုံပဲရှိပါသေးတယ်...။

“ အောင်မယ်လေးနော်..ကုတင်တွေမွေ့ယာတွေရှိပါလျက်နဲ့ မတ်တပ်များလိုးရသေးသတဲ့..ကြုံဖူးပေါင်တော်..ရွှေမှန်းမသိ ကြေးမှန်းမသိ..လောကအရသာ လိုးရတာကိုများ..သားအမိနှစ်ယောက်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ဇိမ်ရှိရှိပဲလိုးပေးတော်မူပါ မောင်မောင်ဘုရာ့..ခိခိ ”

လမ်းမှာတွေ့ခဲ့ရတဲ့ ထူးမော်ရဲ့ ပုဆိုးကို လက်တစ်ဖက်ကလုံးထွေးကိုင်ပြီးဝင်လာတဲ့ ဒေါ်လေးရီရီက လှမ်းတားတဲ့အချိန်မှာလဒစ်ဖျားက စောက်ခေါင်းဝ စိုစိုအိအိပူပူနွေးနွေးထဲကို ကော့ပြီးဝင်နေပြီ။ လီးကြီးက တအားမာတောင်နေတော့ကပ်ဖိပြီး ခပ်ထိန်းထိန်းလေးကော့တင်လိုက်ရင်လဒစ်မြုပ်တော့မှာလေ။

“ နေအုံးကွာ ရီ..လဒစ်ဝင်ရုံလေး..ဒစ်မြုပ်ရုံလေးပါ..ခဏစောင့် ”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ကုတင်ပေါ်မှာ ထူးမော်ကို ပက်လက်ကြီး လှန်ခိုင်းထားပြီး ဒေါ်လေးရီရီတို့ သားအမိဝိုင်းလိုးကြတာ တစ်နာရီ ပိုပိုလောက်ကြာတယ်။ စောက်ပတ်ကြီးတွေက ရှယ်တွေချည့်ပဲဆိုတော့ လီးကအရသာရှိလွန်းလို့ ဘယ်လိုမှ မကျနိုင်အောင် မတ်မတ်ကြီးဆတ်ဆတ်ပြီး တောင်နေတာက ဒေါ်လေးရီရီနဲ့ မိညွန့်တို့သားအမိအကြိုက်ပဲ။ သားအမိနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်လိုးရင် တစ်ယောက်က ထူးမော်မျက်နှာကို သူတို့စောက်ပတ်လှလှကြီးတွေနဲ့ ခွခွပွတ်တာဆိုတော့ အသက်တောင်မရှူ နိုင်အောင်လိုးရင်း နှိပ်စက်တာ။   

ဒေါ်လေးရီရီ အခန်းထဲဝင်လာစ,က အတင်းတားလို့ လဒစ်ဖျားကိုစောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့ပြီးစောင့်နေရတာ မိညွန့်ကဘယ်အားရပါ့မလဲ။ လီးတို့ အလိုးခံဖို့တို့ နဲ့သာပတ်သက်လာရင် မိန်းမများဟာ သားအမိချင်းလည်းမညှာတာဘူး ထင်တာပဲ။ ရီရီက တားလေလေ..မိညွန့်က အတင်းဖက်ပြီးဖင်ကြီး ကော့ညှောင့်လေလေပဲ။ ကော့ကော့ထိုးနေရင်း 

“ ထည့်ကွာ.ထည့်ကွာဆောင့်ထည့်ပစ် ” 

လို့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မြွေမကြောက်ကင်းမကြောက်ပြောနေတော့ ထူးမော် သူ့ဖင်ကောက်ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ပင့်မ,ဖက်ပြီးဆတ်ကနဲ တစ်ချက်ကော့တင်ပစ်လိုက်တာလီးဒစ်ဖျားမာမာတင်းတင်း ကော့ကော့ကြီးကစောက်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်း စောက်ရည်ရွှဲရွှဲလေးထဲကို ပေါက်ကနဲဖောက်ပြီ းလဒစ်ပါမက..လီးချောင်းကြီးပါ တစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် ထိုးဖောက်ဝင်သွားတယ်။   

“ အားဟာ့.ပြဲပြီထင်တယ်.စပ်တာ စပ်စပ်ထာ..ငါလိုးမ အဖေ..အီးဟီး..ပြဲပြီထင်တာပဲ..ကျွတ်ကျွတ်.အီးဟီး ဝင်တယ်နော်ခ်ခ်..ဝင်တယ် ဝင်တယ်..မတ်တပ်လိုးလို့လဲရတယ်နော်..ဟီဟိ..နမ်းကွာ အဖေ..အားရပါးရနမ်းစမ်းပါ ”  

ဒေါ်လေးရီရီ ပုဆိုးကိုလက်ကလွှတ်ချပြီး သူ့အဝတ်တွေ အလောတကြီးချွတ်နေတာကို ဂရုစိုက်ပြီး လှည့်ကြည့်မနေနိုင်ဘူးမိညွန့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းစိုစိုလေးတွေကိုပဲ ခေါင်းငုံ့ပြီးအားရပါးရ စုပ်နမ်းနေမိတယ်။ ကိုယ့်လက်တွေကသူ့ဖင်ကောက်ကောက်ကြီးတွေကို ဖက်ဆွဲပင့်မ,ထားသလို သူကလဲခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲငိုက်ယူထားရတာဆိုတော့ လျပ်တစ်ပြက်ပဲ မိညွန့်ခြေထောက်တွေက ထူးမော်ခါးကိုခွတင်ပစ်လိုက်တာလီးကတစ်ဝက်ကျော်လောက် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားရော။ လည်တိုင်ကိုတွဲခိုပြီး လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ခွခွဆောင့်လိုးပြီးလောက်မှဒေါ်လေးရီရီရဲ့အဝတ်တွေချွတ်လို့ပြီးတယ်။   

...................................................................................................................................

“ ခိခိ..အတော် အတတ်ဆန်းတဲ့သမီး..ငါတောင် အဲလိုမလိုးဖူးဘူး..လာ ကုတင်ပေါ်..ကိုကြီးစိုးမြင့် ပြောသလိုလပ်ကီးဖွင့်ရအောင် ” 

“ အမေ..သမီးအရင်ခံမှာနော်..အဖေတစ်ချီလိုးပြီးတဲ့ထိသမီးခံမှာ.စောက်ပတ်ထဲ သားအိမ်ထဲထိအောင် လီးရည်ပန်းထည့်ခံချင်တာ ” 

“ အော..ဒါတွေတောင် သိနေပေါ့လား.ငါက ငယ်ငယ်လေးပဲအောက်မေ့နေတုန်းသူက စောက်ပတ်ထဲလီးရည်ပန်းထည့်တဲ့ အရသာ..လီးရည်ဝင်တဲ့အရသာတွေကိုတောင် သိနေပြီပေါ့ ဟုတ်လား..”  

“ ခိခိ..အမေ့စာအုပ်တွေထဲမှာ ဖတ်ဖူတာ..အဖေ့လီးရည်က ပထမဆုံးဝင်မှာပဲ ..ကဲ.ဆင်းမယ်နော် အဖေ..စောက်ပတ်က ကျိမ်းစပ်စပ်ကြီး ခ်ခ်..အလိုးခံလိုက်ရလို့လား မသိဘူး အမူးတောင်ပြေသွားတာပဲ..”  

မိညွန့် သူ့အမေကို လူလည်လုပ်တာပါ။ စကားပြောနေသလိုလိုနဲ့ ထူးမော် ခါးပေါ်ခွပြီးအားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေလို့ ဖင်ကြီးကိုမသိမသာမြှောက်မြှောက်ပင့်ပေးထားရတာပေါ့။ စောက်ရည်တွေ လှိမ့်ထွက်နေတော့ လီးတုတ်တုတ်ကြီးတောင်အဝင်ရချောနေပြီ။   

“ သိပ်ကောင်းတာပဲနော် အဖေ ” 

“ ခ်ခ်..ကောင်မ ငါ့ကိုလူလည်လုပ်နေတာ..ဟင်းဟင်း..တစ်ချီပြီးသွားပြီမလား စောက်ရည်တွေမှရွှဲနေတာပဲ ခ်ခ်..ကဲပါလိုး လိုး..ညည်းအလိုးခံနေရင်း အမေ့ကိုစောက်ပတ်ယက်ပေး..ခ်ခ် ”   

မိညွန့်ကခါးကိုခွထားတဲ့ ခြေထောက်တွေ အောက်ကို မချချင်ချချင် ချပြီးသူတို့ ကုတင်ပေါ်ဒူးထောက်လျက်တက်သွားတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အနောက်ကို ပြူးပြီးထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့အခြေအစပ်က ပြဲသွားလို့သွေးတွေ ထွက်နေတာကို မြင်ရတာ သနားတော့ သနားမိပါတယ်..။ ဒါပေမယ့် သူလိုးလို့မကွဲရင်လဲ သူများလိုးခွဲသွားမယ့် စောက်ပတ်ပဲလေ.ပြဲရကျိုးနပ်သွားအောင် အရသာရှိရှိလိုးပေးမှတန်မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးက သနားစိတ်နဲ့အတူ ပေါ်လာပြန်ရော။

အခုတောင် မိညွန့်ကတစ်ချီကောင်းပြီးသွားတာမို့ နာတာတွေစပ်တာတွေ ကျိမ်းတာတွေ မေ့နေပြီထင်ရတယ်။ မဆိုးပါဘူး.ခံနိုင်ရည်ရှိတာလားနှာကြီးတာလား..နှစ်ခုလုံးပဲလား.လီးကြီးကြီးတော့ အတော်ကြိုက်တဲ့ဖင်ကောက်မ တစ်ဝကြီးကော်လိုးပေးလိုက်မယ်ဆိုတဲ့ စေတနာနဲ့ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်သွား ခဲ့တာပေါ့။ မိညွန့်ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်ချလိုက်တော့ သူ့အမေကရယ်လိုက်မောလိုက်နဲ့ စ,နေရင်း အထာကျခံလို့ အဆင်ပြေအောင် အထိုင်ပြင်ပေးတာလေ။

ဆရာမကြီးဆိုတော့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဆွဲမြှင့်ပြီးလက်တစ်ဖက်နဲ့ အသာဖိထိန်းထားပေးရင်းကျန်တဲ့လက်က ထူးမော်လီးကြီးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ထားတာ လဒစ်ကြီးကလက်ဆုပ်အပြင်ကိုပြူးထွက်နေတာပေါ့။ အစောပိုင်းဧည့်သည်ေတွေ အလစ်မှာ ခေါင်ရည် ရီဝေဝေမို့ စိတ်တွေတအားထန်နေပြီး တစ်ချီကောင်းလိုးကြရအောင်ဆိုတာနဲ့ ထူးမော်အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လိုးပေးခဲ့ရသေးတာ အားမရဘူးထင်ပါရဲ့။ ပြူးထွက်နေတဲ့လဒစ်ကြီးကို အငမ်းမရဆွဲစုပ်ပါလေရော  

“ အာကွာ..ဟင့် အင့် ဆိုးတယ်အမေရာ..ဒီမှာဂိုးဖမ်းမလို့ဟာ ဆတ်တစ်ငံ့ငံ့ နဲ့ခိခိ..အမေရေ..စောက်ပတ်ကအလိုးခံ  ဖို့အသင့်ဖွင့်ပေးထားတာ အမေရဲ့ ခ်ခ် ”   

သိပ်မကြာပါဘူး.ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆွဲစုပ်လိုက်..လျှာနုနုနဲ့ရစ်ဆွဲလိုက်.နှုတ်ခမ်းမွှာတွေနဲ့စုပ်ယူလိုက် ဂွေးဥကြီးကိုပွတ်မ,လိုက်ဆော့ပေးပြီး မိညွန့်စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ထားပေးတယ်။  

“ ဟီဟိ..နင်ငါ့ကို သားအမိချင်း လူပါးဝ,ထားတာလေ..ခ်ခ် စောင့်ပါဦးဆိုတာကို ညာတာပါတေးနဲ့တစ်ချီကောင်း မရရအောင် ခိုးဆောင့်ပြီးလိုးသွားတာ..ဟင်းဟင်း..မိညွန့် နင်ငာ့သမီးပါဟယ်..”

“ ခိခိ..ကောင်းတာကိုးအမေရဲ့.လီးကြီးက ခဏလေးတောင်ချွတ်ရက်စရာမရှိအောင် အရသာရှိတာ..အာ့ အာ့ ဝင်လာပြီ..အမေရေ ဝင်လာပြီ.အားဟာ့..အင့်..ကောင်းလိုက်တာအမေရေ့..ထည့်အဖေဆက်ထည့်..ရတယ် ခုလိုလိုးတော့တစ်မျိုးကြီးပါလား အဖေရဲ့.. တစ်တစ်ကြီး နဲ့ပြည့်ပြည့်ကြီး..အီးဟီး အီး..”

ဒေါ်လေးရီရီက လီးချေင်းကိုအကုန်မလွှတ်ပေးသေးဘူး..လက်နဲ့ဆုပ်ပြီးကိုင်ထားတုန်းရှိသေးတယ်။  

“ နေဦးနော်..ရီ့ စောက်ပတ်ကိုမိညွန့်ယက်ပြီဆိုတော့မှ အရင်းထိထည့်ငြိမ်နေလိုက်..တစ်အောင့်နေမှဆောင့်လိုးနော်”  

ကျော်လွှားပြီးမိညွန့်ပါးစပ်မှာသူ့စောက်ပတ်ကြီးသွားတေ့ပေးတော့ လီးကြီးကိုဖိဖိပြီးအရင်းထိထိုးသွင်းလိုက်တယ်။   

စောက်ပတ်ယက်တယ်ဆိုတာကြီးကို အပြာစာအုပ်တွေ ဗီဒီယိုတွေထဲမှာ ဖတ်ဖူး မြင်ဖူးခဲ့ပေမယ့် မိညွန့်ကမိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ ကိုယ်တိုင်ယက်ရဖို့ဆိုတာတော့ မမျှော်လင့်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ။ မှန်တာပြောရင်လီးကြီးကြီးနဲ့ပဲ အမြဲအလိုးခံရပါစေရဲ့..ခိခိ ။ မိန်းကလေးမို့လီးစုပ်ပေးဖို့ရယ်.. စောက်ပတ်အယက်ခံရဖို့ရယ်..အလိုးခံရဖို့ရယ် ဆိုတာတွေကိုတော့ တကယ်မျှော်လင့်မိခဲ့တာ ဝန်ခံပါတယ်။

နို့နှိုက်ခံရဖို့တို့ နို့နယ်ခံရဖို့တို့ နို့စို့ခံရဖို့တို့ဆိုတာတွေကတော့ မိန်းကလေးဘဝမှာ မလွှဲမသွေလာတော့မယ်ဆိုတာသိထားပါတယ်။ ပြောရမယ်ဆိုရင် အဲဒါတွေအတွက်လဲ ကြုံတဲ့အခါ အဆင်ပြေနိုင်အောင် အသင့်ပြင်ထားပြီး အခွင့်အရေးကို စောင့်နေတာပါ။ ခက်တာကမိန်းမချင်းစောက်ပတ်ယက်ရဖို့ဆိုတဲ့ အခွင့်အရေးကြီးကိုရဖို့ ခက်လွန်းလို့ မမျှော်လင့်ခဲ့မိဘူးလေ။

စာအုပ်ထဲဖတ်ဖူးခာစ,နဲ့ဗီဒီယိုထဲကြည့်ဖူးခါစ,တုန်းကများဆိုရင်စောက်ပတ်ယက်ချင်ခဲ့လိုက်တာမှ ယက်စရာစောက်ပတ်မရှိလို့ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုတောင် ကိုယ်ပြန်ကုန်းယက်ရင် ရနိုင်မလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ခဏခဏကျိုးစားပြီးယက်မိခဲ့ဖူးတယ်။ အမေကအခုလိုသူ့ကိုစောက်ပတ်ယက်ပေးရမယ်ဆိုတော့ဝမ်းသာဇောနဲ့ ရင်တုန်ပန်းတုန်တွေဖြစ်ကုန်ရတော့တာပဲပေါ့။

မိညွန့်မျက်နှာပေါ်မှာ အမေကကားယားခွလိုက်ပြီးစောက်ပတ်နဲ့ ပါးစပ်ကို ခွင်ကျကျဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်တော့စောက်ပတ်ယက်ချင်နေမိတဲ့ မိညွန့်အတွက်တော့ ကွက်တိပဲပေါ့။ အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကအကြီးကြီးပဲ..အမြောင်းလိုက်အရှည်ကြီးဟ,ပြီးမိညွန့်ရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာဝဲနေတာ..။ အတွင်းသားကနီနီရဲရဲ..နခမ်းသားတွေက ထူထူပြိန်းပြိန်း.စောက်စေ့ကပြူးတူးတူး စောက်မွှေးတွေနက်နက်မှောင်မှောင်..ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ်ပြန်မြင်နေရတဲ့အတိုင်းပဲ..ခိခိ။

ခဏလေးတောင်မစောင့်နိုင်တော့လို့လျှာဖျားနဲ့ မမီမကမ်းလှမ်းပြီးယက်မိတယ်။ အမေ့စောက်ပတ်အနံ့ကိုရှိုက်ရှူကြည့်တော့ ချိုသင်းအီအီနဲ့ရင်ထဲအထိစွဲငြိသွားမိတယ်။ ဟောတော့.အဖေက သူ့လီးကြီးကိုမိညွန့်စောက်ပတ်ထဲက ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆောင့်လိုးနေပါရော့လား.။

သူ့လီးကြီးကတအားတုတ်တာ။ မိညွန့်စောက်ခေါင်းထဲမှာတင်းတင်းကြီးပြည့်နေတယ်.။ဆွဲထုတ်လိုက်..ဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့..မွမွလေးလိုးပေးနေတာ။ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကစောက်ပတ်အတွင်းနံရံတွေကိုထိထိမိမိကြီးပွတ်မိတိုက်မိနေတော့သိပ်အရသာရှိပါလား။    

အာရုံကအမေ့စောက်ပတ်ကြီးဆီကိုရောက်လိုက် အဖေ့လီးကြီးဆီကိုပြေးသွားလိုက်နဲ့ မတည်ငြမ်သေးတဲ့ အချိန်မှာအမေကသူ့စောက်ပတ်ကြီးကို မိညွန့် ပါးစပ်တည့်တည့်ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ မိညွန့်ခေါင်းကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပင့်မ,ဆွဲတင်ပြီးဖင်ကြီးလှုပ်ခါလှုပ်ခါနဲ့ဖိဖိပွတ်တော့တာပေါ့။

မိညွန့်လည်း အမေ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလက်တွေနဲ့ပင့်ဆုပ်ဆွဲ..လျှာကလေးစုထုတ်ပြီးအမေ့စောက်ပတ်ပြဲ ဟဟကြီးကိုယက်တင်..စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးကို အားရပါးရစုပ်ပစ်တာလေ..တစ်ချီထဲနဲ့ စောက်ရည်တွေရွှဲလိုက်လာတာပာပဲ။အဲ ဒီအချိန်မှာစောက်ပတ်ယက်ရတဲ့အရသာကိုသိပ်ကြိုက်သွားတော့ အလစ်ချောင်းနေတဲ့ အဖေ့ကို သတိမထားမိခဲ့တာ အမှန်။

တကယ်ပါပဲ။ အဖေကသူ့ရဲ့ လီးငတုတ်ကြီးကိုမိညွန့်စောက်ခေါင်းထဲကဖွဖွလေးဆွဲထုတ်ပြီး လေးငါးချက်မွမွ..မွမွနဲ့လိုးပေးနေတော့အရသာရှိလွန်းတာမို့ ဟုတ်လှပြီထင် နေတာ။ နောက်ဆုံးမှာတော့အိကနဲအိကနဲတရစ်ချင်းတရစ်ချင်းဖိဖိပြီးထိုးဝင်လာတာ။ ရင်ခေါင်းထဲအထိဆိုနစ်လာပြီး ပါးစပ်ကတောင် လေပူတွေအံထွက်လာရတယ်လေ။ အလုံးတုတ်ပြီး ကော့ချိတ်နေလို့ ကြိုက်နေတာတောင်မှ ဘယ်လန့်ပြေးကုန်လဲမသိဘူး။ မိညွန့်မခံနိုင်တော့လို့ တအားပိတ်အော်ပစ်တော့တာပေါ့။

ဒါပေမယ့် အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကမိညွန့်ပါးစပ်ကိုတည့်တည့်ကြီး ပိတ်ဆို့ထားတော့ အသံကအပြင်ကိုမထွက်နိုင်ပါဘူး။ အဲချိန်မှာပဲအဖေကသူ့လီးကြီးကိုအရင်းထိ မိညွန့်စောက်ပတ်ထဲဖိဆောင့်လိုးပစ်တာ..အသဲဆတ်ဆတ်ခါရုံမက,ဘူး..။ ဖင်ကြီးပါတစ်ရမ်းရမ်းခါသွားတဲ့အထိ နင့်နင့်ကြီး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

အသံကုန်အော်နေလို့လဲအသံက အမေ့စောက်ပတ်ထဲကိုပဲနစ်ဝင်သွားတာမို့ မထူးတော့ဘူးဆိုတဲ့အတွေးတွေဂယောင်ဂတမ်းနဲ့ သူ့စောက်စေ့ကြီးကိုတအားစုပ်ဆွဲပြီး မရပ်မနားခါရမ်းနေမိတာ အမေ့စောက်ပတ်ထဲကစောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေအောင်စီးကျလာတော့မှပဲ တပြွတ်ပြွတ် တပျတ်ပျတ်စုပ်ယူမျိုချရင်းသတိရလို့ အားလျှော့ချပစ်လိုက်ရတော့တယ်။

“ အူးဟူးဟူး..ကောင်းလိုက်တာသမီးလေးရယ်..သမီးလိုးတာနဲ့ပဲ အချီကြီးကိုထိထိမိမိပြီးတော့တယ်.။ ယက် သမီးလေးယက်..အူးဟူး..ကောင်းထာ..သမီးလေးရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလဲ အမေပြန်ပြီးယက်ပေးမှာပါ ခိခိ..ကောင်းလား.ညည်းအဖေလီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားတာ အရသာသိသွားပြီမလား..ခ်ခ် ကောင်မလေး အပျိုမဟုတ်တော့ဘူးဟေ့…ခ်ခ် ဖေလိုးမလေးဖြစ်သွားပြီ ခိခိ..အဖေလိုးမလေး..”

မိညွန့်ကရှက်ယောင်ယောင်လေးပြုံးပြီးဖင်ကောက်ကြီးလှုပ်လှုပ်ဆော့တယ်။

“ သိပ်ကောင်းတယ်အမေ..သူ့လီးကြီး အခုထိရင်စို့ထဲ နင့်အောင်ဝင်နေသလိုပဲ.. သားအိမ်ကိုထိုးထိုးဖိနေတာ သိပ်ထိတာပဲ..သမီးကြိုက်တယ် တအားကြိုက် ခိခိ..လိုးတော့ အဖေရေ..အဖေ့အကြိုက်လိုး.ဖင်ကုန်းဆိုကုန်းပေးပါ့မယ် ခ်ခ်..”

ထူးမော် လီးကြီးကိုတစ်လက်မပိုပို နှစ်လက်မနီးနီးလောက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ပုံမှန်ခပ်မွမွလေးဆောင့်လိုးပေးတာ အချက်လေးငါးဆယ်လောက်ဆောင့်ပေးတော့စောက်ရည်တွေကရွှဲနစ်နေအောင်လိုက်လာတယ်။ လိုးတဲ့အရသာကိုသိခါစ,အပျိုလေး ဆိုတော့ ကောင်းလွန်းတဲ့အရသာကိုဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ဘူး။

အဲဒါနဲ့ လီးကိုခပ်ရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖောင်းကနဲ ဖန်းကနဲ ပြင်းပြင်းကြီးဆောင့်လိုးပေးပစ်တာမိညွန့် အရသာပိုပိုသိလာပြီး ဖင်ကြီးတွေမသိမသာပင့်ပင့်ပေးနေရာက သိသိ သာသာ ကြီးကော့ပင့်တင်ပေးလာတယ်။

“ လိုးပါ အဖေ..ဆောင့် ဆောင့် အားရပါးရကြီးပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးစမ်းပါ..အင့် လိုး..တအားကောင်းနေပြီ လိုး..ဆောင့်.အားဟာ့.အား..ဟား..အဖေရေ.အမေ..အမေရေ.နိုကြီးတွေဆွဲအမေ..ဆွဲ ဆွဲ..”

“ ပြီးတော့မလား.သမီး  ”

“ ပြီးတော့မယ်အဖေ..ပြီးတော့မယ် အားဟား..အား ဆောင့် သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်ပေး..အို့ အိုးဟိုး အဖေရေ..ပြီးပြီ.. ပြီးပြီ..ပြီးပြီကွာ အဖေ…အားဟား ပူကနဲပာလား.အိုးဟိုး. အိုး.အာ့…များလိုက်တဲ့လီးရည်..ထည့် ထည့်. အိုး.ထည့် ”

“ မောင်ရေ..ရီလည်းလီးစုပ်ချင်တယ် ရီ့အတွက်တစ်ဂလုစာတော့ချန်...ဖေလိုးမထဲ အကုန် မထည့်နဲ့  ”

အခုတလော ညွန့်ညွန့်ဆီက သူ့အဖေနဲ့သူလိုးကြတဲ့ အကြောင်းတွေ..သူ့အဖေနဲ့သူ့အမေလိုးတဲ့အကြောင်းတွေ..သူ့အဖေက အမေနဲ့သူ နှစ်ယောက်လုံးကိုလိုးတဲ့ အကြောင်းတွေချည့်ပဲကြားနေရတော့ မိသော်စောက်ပတ်နည်းနည်း ရွလာသလို ခံစားရတယ်။

မိသော်က ညွန့်ညွန့်ထက်ထွားပေမယ့်အသက်က လပိုင်းလောက်ငယ်တယ်။ ထွားတာကတော့ အရပ်မမြင့်တာက လွဲရင်အကုန်ထွားတယ်။ တကယ်ယှဉ်ကြည့်မယ်ဆိုရင်စောက်ဖုတ်ကြီးလဲ ညွန့်ညွန့်ထက်ထွားတာအမှန်ပဲ။ သူတို့ညီအစ်မက တင်ဝိုင်းနဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်သွားတူနေတော့ ဖင်တွေကလည်းကြီး နို့လုံးတွေကလည်းကြီးပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးတွေကလည်းဖောင်းဖောင်းအိအိအသားပြည့်ပြည့်နဲ့ အရိုးအဆစ်မမြင်ရဘူး။

တိုင်းရင်းသားမျိုးနွယ်ဆိုတော့စောက်မွှေးတွေကလည်း နက်မှောင်ထူပိန်းနေပြီးအပြိုင်းအရိုင်းနဲ့သိပ်လှတယ်။ ဆီးပုံးပေါ်မှာကျွဲချိုကြီးလို.ဒါမှမဟုတ် နှုတ်ခမ်းမွှေးကားကားကြီးလို အထက်ပိုင်းတစ်ပြင်လုံးပြည့်ကားနေအောင်နက်နက်ပြောင်ပြောင် ပေါက်သွားပြီး စောက်ဖုတ်အုံကြီးပေါ်ကို အဖုတ်လိုက်ထူထူကြီးပေါက်ရင်းရှူးဆင်းသွားတာ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို တောင်မမြင်ရဘူး။ 

ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးမျိုးဆိုတစ်နေကုန်ထိုင်ကြည့်နေရရင်လဲ မရိုးနိုင်ဘူး။ ကြည့်ချင်နေဦးမှာသေချာတယ်။ လိုးပြီးရင်လဲမြင်ရရုံနဲ့ချက်ချင်းလီးပြန်တောင်လာစေရမယ်လို့ အာမခံနိုင်တဲ့စောက်ဖုတ်မျိုးပေါ့။ သူ့အသားအရည် သူ့ပေါင်လုံးဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေပေါ်မှာ ဒီစောက်ဖုတ်မျိုးကြီးနဲ့လှနေတော့ ဖုံးထားရတာတောင်မှ မကျေမနပ်ဖြစ်နေရတယ်။ ညနေ လေ့ကျင့်ရေးကွင်းဆင်းပြီးပြန်လာကြတော့ မိညွန့်က အဲဒီစကားတွေပဲ ထပ်ပြောပြန်တာပဲ.။

“ အဖေ့လီးက အကြီးကြီး သိလား..ငါ့ကိုပထမဆုံးလိုးတုန်းကဆို ငါ့စောက်ဖုတ်ကြီးပြဲကွဲရောင်ကိုင်းထွက်သွားလို့ အမေက ငါးရက်လောက်ကျပ်ပူထိုးပေးခဲ့ရတာ.နင့်စောက်ဖုတ်မျိုးဆိုရင်တော့.ခ်ခ်.ဆယ်ရက်လောက် အနည်းဆုံးပဲ..”  

“ အဲလောက်ကြီးတော့ ပိုလွန်းပြီဟာ..နင့်အဖေလီးကြီး..နည်းနည်းတော့ သေးလိုက်ဦး..ခိခိ ” 

“ ကောင်မ ..မယုံဘူး ဟလား..တစ်ညလုံးအလိုးခံရတာဟ..နင်စဉ်းစားကြည့် ”  

“ ခိခိ..ဟုတ်ပါဝူးဟာ.ယုံပါတယ်.ဒါပေမယ့် ငါရယ်တာက သူ့လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီး ငါ့စောက်ပတ် ဆယ်ရက်ကြီးများတောင်ကျပ်ပူထိုးရမယ်ဆိုလို့ ရယ်မိတာပါ..ခ်ခ် ”   

“ အံမယ်..နင့်စောက်ပတ်က..”  

“ ခိခိ..အကြီးကြီးဟဲ့..နင်မြင်ရင်ဆလံပေး အလေးပြုသွားရမယ် ခ်ခ်..အသားထူထူ..စောက်ရည်ရွှမ်းရွှမ်း..တော်ရုံလီးမျိုးဆိုငါပေါင်ကြားတောင်ညှပ်မှာ မဟုတ်ဘူး..ခ်ခ် ရှယ်လီးမှငါစွဲအောင်လိုးနိုင်မှာ.စိတ္ခ် ခိခိ ” 

အဲလိုပြောလိုက်တော့မှပဲ ညွန့်ညွန့် ပါးစပ်ပိတ်သွားတော့တယ်။ စကားအဖြစ်ဆိုပြီးပြောခဲ့မိပေမယ့်..အဲလိုလီးမျိုးကြီးတွေ့ရင်တော့ အလိုးခံကြည့်ချင်စိတ်ဖြစ်လာမိတာအမှန်ပဲ။ သူ့အဖေလီးက ကိုမော့်လီးကြီးထက်များကြီးနေလေမလားလို့ မဆီမဆိုင်တွေးလိုက်မိသေးတယ်။

အမှတ်မထင်လို့ပဲဆိုရင်ဆို..မတော်တဆပါလို့ပဲပြောရင်ပြော..တိုက်ဆိုင်ခဲ့တယ်လို့ပဲ ထင်ရင်ထင် ထူးမော်ရဲ့လီးကြီးကိုတော့ သူတို့ညီအစ်မ မကြာခဏဆိုသလိုမြင်ခဲ့ကြဖူးတာမို့ အတုတ်ရောအရှည်ပါ သာမန်လီးထက်ပိုထွားတာကိုသိတယ်။ ပြီးတော့ ကိုမော်နဲ့အမေလိုးနေကြတုန်းကလည်း သေသေချာချာမြင်ဖူးခဲ့တယ်လေ။

ကိုမော့်လီးကြီးနဲ့သာအလိုးခံရမယ်ဆိုရင်တော့..ခိခိ.....ခ်ခ်..တွေးမိတွေးရာတွေးရင်းမိသော်ပုခုံးတစ်ချက်တွန့်လိုက်မိတယ်။ အို.လိုးတော့ ဘာဖြစ်လဲ.သူတောင် သူ့အဖေနဲ့လိုးနေခဲ့သေးတာပဲ။ မောင်နှစ်မချင်းလည်းလိုးလို့ရတာပဲပေါ့ လို့တွေးလိုက်မိတော့စိတ်ထဲမှာ ရဲရဲတင်းတင်းဖြစ်သွားပေမယ့် ဒီလိုအတွေးကိုသူများတွေသိသွားလေမလး လို့သူ့ကိုသူ မလုံမလဲဖြစ်သွားမိတာပေါ့။  

“ ဟွန်း..ကောင်မ တွေးမိမှလန့်သွားပြီမလား..ခိခိ..ဒီလောက်အပြောကြီးတာ ငါ့အဖေကို လာလိုးခိုင်းပစ်ဦးမယ် ဟီးဟီး.”   

မိသော်စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုကိုဖျတ်ကနဲသတိပြုလိုက်မိပြီ းညွန့်ညွန့်မျက်နှာကို စူးစူးစားစားကြည့်လိုက်မိတယ်။မိညွန့်စိတ်မလုံမလဲဖြစ်သွားပြီး   

“ ဘာကြည့်တာလဲဟဲ့..နင်အလိုးခံချင်လာလို့လား..ဟီးဟီး ” 

“ ဒီမယ် မိညွန့်..နင်ငါတို့အိမ်ရောက်ခါစ,တုန်းကငယ်ငယ်လေးပဲရှိသေးတယ်..နင့်အဖေနဲ့နင်လိုးဖူးတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူး..ငါ့လာမရွှီးနဲ့..မယုံဘူးဖင်ကောက်မ အာရွှီး ”   

ညွန့်ညွန့်ခမျှာခွေးအ,ကြီးလှည်းနင်းခံရသလိုအိုးတိုးအမ်းတမ်းနဲ့ဟိုလှည့်ရမလိုဒီရမ်းရမလိုဖြစ်သွားတာကိုကြည့်ပြီး   

“ နင်အလိုးခံရဖူးတယ်ဆိုရင် စောက်ပတ်လှန်ပြ..ဘယ်နေရာက ဘယ်လိုပြဲလို့လဲ..နင့်စောက်ခေါင်းကြီး အာနေပြီလား..ပြ..ငါ့ကိုပြ..ကောင်မ ခိခိ..” 

မိညွန့် တစ်ခိခိရယ်ရင်း   

“ တကယ် အလိုးခံဖူးတာပါဟဲ့.ငါဘယ်ကစ,ပြောရမှန်းမသိလို့ပါ..ခိခိ..ပြမယ်ဟ ပြမယ် ရေချိုးရင်းပြမယ်.ခိခိ..နင့်စောက်ပတ်လဲငါ့ပြ ”  

မိညွန့်က အိမ်သစ်တက်တဲ့နေ့ကစ,ပြီး ထူးမော်ကို နေ့တိုင်းအလိုးခံနေခဲ့တာကြာပြီလေ။ ထူးမော် မလာတဲ့ညဆိုရင် သူသွားပြီးအလိုးခံပစ္တာပဲ။ အရသာသိလာခါစ,ဆိုတော့ လီးနဲ့တစ်ရက်လေးမှအပြတ်မခံနိုင်ဘူးလို့ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ နှစ်လနီးပါး နေ့တိုင်းနေ့တိုင်းတစ်ရက်နှစ်ချီ သုံးချီအနည်းဆုံးအလိုးခံထားရတာဆိုတော့ စောက်ခေါင်းရဲ့နံဘေးက နခမ်းသားထူထူကြီးတွေက ဝိုက်ပြီးဟ,နေသလိုဖြစ်နေပြီပေါ့။

အထိုင်မတတ်တဲ့ အခါဆိုရင်များ သူ့အမေလိုစောက်ခေါင်းတောင် ဖြဲပြစရာမလိုပဲ ပွင့်ချင်နေပြီ။ရွဲနေပြီလို့တော့မဟုတ်သေးဘူးပေါ့..။ လတ်တော့အလတ်ကြီးပါ။   

“ ပြပါဘူး..ငါ့စောက်ပတ်က အလိုးမှမခံဖူးသေးတာ.ဟွန်း နင်သာငါ့စောက်ပတ်မြင်လိုက်မိရင် ကိုက်စားပစ်ချင်စိတ်ပေါက်သွားမယ်..ဘာမှတ်လဲ ခိခိ..ငါ့ဖင်လုံးကြီးတွေထက်တောင် လှသေးတယ် ဟင်း ”   

နှစ်ယောက်သား တစ်ခိခိနဲ့ရယ်ရင်း နဲ့နှာစကားတွေတစ်တစ်ခွခွ ပြောနေရတာကိုပဲ မိသော်စိတ်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြည်နူးနေမိတယ်။ ဘာရယ်တော့မသိပါဘူး..။ လိပ်ခဲတည်းလင်းနဲ့အားမလိုအားမရဖြစ်နေမိတာတော့ တစ်ဆို့ဆို့နဲ့ကျန်နေတယ်။ အလိုးခံဖူးချင်နေတာများလားလို့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြန်မေးကြည့်မိတော့ အဖြေက ဝါးတားတားနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး က ဖောင်းကြွ မို့တက်လာတယ်ထင်တာပဲ.။ 

“ နင်တကယ် အလိုးမခံရဖူးသေးတာလားမိသော်..”   

ညွန့်ညွန့်က မယုံမရဲမေးတော့ မိသော်ကဂုဏ်ယူချင်ပေမယ့် အားနွဲ့နွမ်းလျတဲ့အပြုံးလေးကို ဘာဖြစ်လို့ပြုံးလိုက်မိမှန်းမသိပါဘူး..။ 

“ ငါအလိုးမခံချင်သေးလို့ပါဟာ.ခံချင်လိုက်တာနဲ့လိုးမယ့်သူတွေ တန်းစီနေမှာပါ ” 

ရပ်ကွက်ထိပ်က ရှင်ကြီးစင်မှာ ရိုးရာပူဇော်ပသပွဲကို ခမ်းခမ်းနားနားကျင်းပဖို့သူတို့မြို့ကစီစဉ်တော့ မိတင့်တို့ပင်ပမ်းကြ ရတာပေါ့။ သူတို့ညီအစ်မက နေရာတကာ ပါတတ်တဲ့သူတွေဆိုတော့ တိုင်းရင်းသားယဉ်ကျေးမှုအဖွဲ့မှာလဲပါတာပဲ။ ဒီနှစ်ဒီမြို့ကထွန်းပေါက်သွားတဲ့နိုင်ငံကျော် တေးသံရှင်တစ်ယောက် လာဆိုဦးမှာဆိုတော့ ပိုစည်ကားတယ်။

တစ်ပါတ်လောက် ကြိုတင်ပြီး စမ်းသပ်တင်ဆက်မှုတွေလုပ်တာမို့ ထူးမော်က ညတိုင်းဆယ့်တစ်နာရီပိုပိုလောက်ဆိုသွားကြိုရတယ်။ နီးနီးလေးပဲဆိုတော့ ရှင်ကြီးစင်ပွဲခင်းနဲ့အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပဲသွားကြိုတာ။ ဒီနေ့ညဆယ်နာရီလောက်ရောက်တော့ မိသော်တို့အဖွဲ့က အစမ်းက,လို့ပြီးသွားပြီ။ မိတင့်နဲ့ညွန့်ညွန့်တို့အဖွဲ့ကအစီအစဉ်နောက်ကျမှာမို့ သန်းကောင်ကျော်မှပြီးမယ်လို့ခန့်မှန်းရတယ်။

မိသော်ကိုကြိုပြီးလမ်းလျှောက်ပြန်လာ ခဲ့ကြတော့ တခြားရပ်ကွက်က မျက်နှာစိမ်းလေးငါးယောက်ကအကြံအဖန်ပဲလို့ထင်ပြီး ဝေစုလိုက်ခွဲတာပေါ့။ အရက်မူးလား..ဆေးမူးလားတော့မသိဘူး။ မူးတာတော့တော်တော်လေးမူးနေကြပြီမို့ မိသော်ကိုအတင်းဝင်ဆွဲတယ်လေ။ ဘယ်လိုမှ ရှင်းပြလို့မရ.တောင်းပန်လို့မရ။ လူကိုတောင်ဝင်ဆွဲပြီဆိုတော့ ဆက်သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။

ထူးမော် လျပ်တစ်ပျက်ကစ်ပစ်လိုက်တာ ငမူးနှစ်ကောင်တစ်ချီတည်းမှောက်သွားသလို မိသော်ကလည်း သူ့ကိုဝင်ဆွဲတဲ့ငနဲပေါင်ကြားထဲ တစ်ဂိုးသွင်းပစ်တော့ ကုန်းကွသွားပြီ။ တစ်ကောင်ကသွေးမရှိတော့ပွဲစ,ကတည်းကထွက်ပြေးတယ်ဆိုပေမယ့် မလွတ်ပါဘူး။ ရပ်ကွက်လူငယ်တွေကဝိုင်းဖမ်းမိတယ်။ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့အကောင်က ပညာသည်နဲ့တူပါရဲ့။ မူးနေပေမယ့် အဝင်အထွက်ကဆရာကျနေတာမို့ နှစ်ချက်သုံးချက်လောက် အထိခံရပြီးမှ ဒူးထောက်ကျသွာတာ။

ဒူးထောက်နေရာကအရက်မူးရော လက်သီးမူးရောပေါင်းပြီးမြေပြင်ပေါ်ခွေအကျမှာ မိသော်ကသူ့မျက်ခွက်တည့်တည့် ပင်နယ်တီရှူးပစ်တယ်။ ငမူးမျက်ခွက်ကမြေကြီးပေါ်ကို မှောက်အကျဆိုတော့မိသော်အားရပါးရ ပစ်ရှူးလိုက်တဲ့ခြေထောက်က ထူးမော်ရဲ့ပေါင်ကြားထဲ ဂိုးဝင်သွားရော။

ကစ်ချက်က ဘာပြင်းသလဲမမေးနဲ့ ။ မျက်လုံးတွေထဲကြယ်တွေဝင်းသွားပြီး ဂွေးဥကရင်ခေါင်းထဲထိဝင်လာသလို တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်နေတာ အသက်တောင်ရှူမရဘူး။ ဂွေးဥ ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ပြီးငါးမိနစ် ဆယ်မိနစ်လောက်ကုန်းကွနေရတာ လုံခြုံရေးအဖွဲ့တွေနဲ့တောင်စကားမပြောနိုင်တော့လို့ မိသော် နဲ့ပဲ ဒိုင်ခံပြောသွားကြတော့တယ်။

မိသော်ပုခုံးကိုဖက်ပြီး ကွတကွတနဲ့ ဂွေးဥအုပ်ပြန်ခဲ့ရတဲ့ အိမ်ပြန်ခရီးကသိပ်တော့ လွမ်းမောစရာမကောင်းလှဘူး။ မိတင့်တို့ပြန်ရောက်လာတော့ ထူးမော်ဂွေးဥကို အကန်ခံရတဲ့သတင်းကရပ်ကွက်ထဲမှာ မွှေးနေပြီဆိုတာသိရတယ်။ ပြန်ပြန်ပြောပြီး ရီပွဲဖွဲ့ကြတာ မနေနိုင်လွန်းတာနဲ့ဂွေးဥပေါ်ရေခဲအိပ်ကပ်ရင် းအောင့်သက်သက်ရယ်ခဲ့ရတာကိုကြည့်နေတဲ့ မိသော်ရဲ့မျက်ဝန်းတောက်တောက်တွေက ဘာစကားတွေများပြောနေပါလိမ့်..။ နောက်ရက်တော့ ဂွေးအောင့်တာက အတော်သက်သာသွားပါပြီ။

ဒါပေမယ့် အသင်းအဖွဲ့တွေကအနားပေးထားကြလို့ အိမ်မှာပဲအခန်းအောင်းပြီး လိုးကားတွေပဲလှိမ်ကြည့်နေလိုက်တာပေါ့။    

“ ဟွန်း..ကိုမော့်ဟာကလွန်လွန်းတာပေါ့..ဂွေးအောင့်တယ်လဲ ဆိုသေးရဲ့..ဒီလိုကားတွေကြည့်နေတော့ စိတ်ထ,နေမှာပေါ့ ခိခိ..”    

လိုးကားတွေထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေကပီပြင်လွန်းလို့ဇာတ်လမ်းထဲမှာ နစ်မျောနေမိတာ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုဂရုမစိုက်မိဘူး။ အသံကြားလို့နောက်လှည့်ကြည့်တော့မှ မိသော်ကို ရေခဲအိပ်လေးကိုင်လျက်သားတွေ့ရတယ်။ ဇာတ်ကားထဲမှာပြနေတာက စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီးဝင်နေတဲ့အခန်းအနီးကပ်အနှေးပြကွက်ဆိုတော့ မိသော်မျက်စေ့ကဖန်သားပြင်ပေါ်ကော်နဲ့ကပ်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ..ခွါလိုမရတော့ဘူး။

ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ကြည့်နေပုံက မင်းသမီးနေရာမှာ သူကိုယ်တိုင် ဝင်အလိုးခံနေရတဲ့အတိုင်းပဲ ကြက်သီးလေးထနေတာကိုတောင် မြင်နေရတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးဆွဲထုတ်ပြီးလချောင်းကြီးကို အပီအပြင်ရိုက်ပြ။ စောက်ခေါင်းဝ ဟစိဟစိပွင့်ပြီးလီးရည်တွေစီးကျနေတာကို အသေအချာရိုက်ပြထားတဲ့ အခန်းဖြစ်နေတော့ မိနစ်ပိုင်းလောက်ကြည့်မိရုံနဲ့ မကြည့်မိမနေနိုင်ဖြစ်သွားအောင်ကြည့်လို့ကောင်းတယ်။

တီဗီကို ပိတ်လိုက်ပြီးသူ့ကိုလှည့်ကြည့်မိတဲ့ အချိန်ထိ မိသော်မျက်စေ့ကဖန်သားပြင်ကို ငေးစိုက်ကြည့်နေတုန်းမို့ ဈာန်ဝင်သွားပြီဆိုတာသိသာတယ်။

“ ပြန်ဖွင့်ပါကိုမော်ရ..တစ်အိမ်လုံး အလုပ်ရှုပ်နေကြတာဘယ် သူမှမရှိတော့ပါဘူး..ဟွန်း.ကောင်းခန်းရောက်နေမှ.”

“ အင်..လိုးခန်းကြီးဟ. နင် အင်  ”

“ ကိုမော်ကလဲကွာ..ပြန်ဖွင့်ပါဆိုမှ အရစ်ကရှည်ပြန်ပြီ.လိုးခန်းကြည့်တော့ ဘာဖြစ်လဲ..လီးကြီးမှအကြီးကြီး ခ်ခ် ပြန်ဖွင့်”

ဇာတ်ကားပြန်ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်လာထိုင်ကြည့်တယ်။ ထိုင်စရာဆိုလို့ ဒီကုတင်တစ်လုံးပဲရှိတာလေ..။ ပူးကပ်ထိုင်ပြီးကြည့်ရတာပေါ့။ ရေခဲအိပ်ကို စားပွဲပေါ်တင်ရင်း နှာခေါင်းနီရဲရဲနဲ့သမင်လည်ပြန်ကြည့်ပြီးပြောတယ်..။

“ ဟီးဟီး..ကိုမော့်ဂွေးဥရေခဲကပ်ပေးဖို့လာတာ..သက်သာလား  ”

ကုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်းချထိုင်နေရာက မွေ့ယာပေါ်ပစ်လှဲလိုက်ရင်း...

“ သက်သာပါတယ်..အကန်ခံလိုက်ရတုန်းကတော့ ဂွေးတက်သွားပြီထင်လိုက်တာ..ခုတော့ ရပြီ..”

“ ခ်ခ် ဘာရတာလဲ..ဘယ်လိုရတာလဲကိုမော်ရ..”

သူ့နံဘေးမှာပက်လက်လန်အိပ်ချတာဆိုတော့..လီးကလှုပ်စိလှုပ်စိတောင်ထ,နေတာလေ။ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်းမေး နေတဲ့အပြင်လက်တစ်ဖက်က ထူးမော်ကိုယ်ပေါ်ဖြတ်ပြီးအိပ်ယာပေါ်လက်ထောက် မျက်နှာပေါ်စေ့စေ့ငုံ့ကြည့်ပြီးမေးနေတာဆိုတော့ လီးကဖြောင်းကနဲ တောင်မတ်လာတာပေါ့။

“ ခိခိ..ပြောလေ..ဂွေးအောင့်တာကလည်းသက်သာသွားပြီ..ရလဲ ရပြီဆိုတာက.ဘာသဘောတုန်း..ခ်ခ်  ”

ထူးမော်ရင်ခုန်နေရင်း မိသော်လက်လေးတစ်ဖက်ကိုဆွဲယူပြီး မာတောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးပေါ်ကို မထိတထိလေးတင်ပေးလိုက်တယ်။ မိသော်ရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်နေတာဆိုတော့ သူ့မျက်ဝန်းတွေရွှန်းလဲ့နေပြီးနှုတ်ခမ်းထောင့်နားကို သွားစွယ်လေးနဲ့ ကိုက်ထားတာကအစမြင်နေရတာပေါ့..

“ အဲလို ရပြီလို့ပြောတာ သိပလား  ”

လီးပေါ်မထိတထိ တင်ထားပေးတာကို မိသော်က အားမလိုအားမရဖြစ်လာတယ် ထင်တာပဲ.လီးချောင်းကြီးကိုအတင်းဆုပ်ထားပြီးဖျစ်ညှစ်ရမ်းခါရင်း...

“ လီးတောင်လို့ ရပြီ ပြောတာလာ..လိုးလို့ရပြီပြောတာလားဟင်..ဘယ်လိုမျိုးရပြီ လို့ပြောတာလဲ  ”

သူ့ကိုယ်ပေါ်ကျော်ပြီးမွေ့ယာပေါ်ကို ထောက်ထားတဲ့ လက်ကပုဆိုးခါးပုံစ,ကို ဖွဖွလာဖြည်တယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် စွိပြွတ် ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း ဖောက် ဖောက် ပြွတ်ဖောင်း   ”

“ အင့် အင့် အားဟား ကောင်းလားကိုမော်..အာ့.အာ့..သော့်စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောင်းရဲ့လား..အင် အင့် ”  

“ တအား ကောင်းတယ်မိသော်..ကော့ထားပေး..ကော့ထားပေး..အင့်.ရော့..မိသော် ကောင်းရဲ့လား အင့် အင့် ” 

“ အင့်..အားဟာ့..ကောင်းတယ်ကို..လိုး.အင့်..သိပ်ကောင်းတာပဲ..မိသော်အလိုးခံချင်နေတာ ကြာပြီ ..အာ့.လိုး.လိုး.အသေလိုး..အင့်..ဆောင့် ပစ်ဆောင့် အာ့.သိပ်ကောင်းတယ်ကို.”   

ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း..ပြွတ်စွတ် ဖောင်း..မိသော်က ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ဆွဲချိတ်မြှင့်ပေးထားတာ ဖင်နဲ့မွေ့ယာလွတ်နေတဲ့ အထိဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပက်လက်ခင်းထားပေးသလို ဖြစ်နေပြီးစောက်ခေါင်းက လိုးဖို့လမ်းကြောင်းကိုကောင်းကောင်းကြီးဖွင့်ပြီးလီးကိုကြိုနေတာ။

ထူးမော်ကလည်း မိသော်ပေါင်ကြားမှာ မှောက်လျက်ခွင်ကျ လက်ထောက် ဒူးချ တစ်ဖောင်းဖောင်းဆောင့်လိုးတာ လီးနဲ့စောက်ခေါင်း တန်းနေတာပဲ။ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းလွန်းလို့မိသော်နို့ လုံးကြီးတွေ အငြိမ်မနေရဘူး.လှုပ်လှုပ်လှုပ်လှုပ်နဲ့..အောက်နဲ့အထက်ယိမ်းက,သလို လူးချက်ညီညီ လှုပ်ခါနေကြတယ်။ အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့ မိသော်ဖင်ကြီး ဆက်တိုက်ပင့်ပေးတယ်။ သူ့စောက်ပတ်ကြီးမို့ဖောင်းပြီးပြူးနေအောင်ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ကြီးပင့်ကော့ပေးနေရင်း    

“ သိပ်ကောင်းနေပြီ ကို..ဆောင့် အင့်လိုး လိုး..သွက်သွက်ဆောင့် အင့် အင့်..နာနာဆောင့်ပေး အင့်အင့်အင့်အင့် ”    

ထူးမော်ကလည်း တစ်နေကုန် လိုးပေးထားတာဆိုတော့ မိသော် ဘယ်လောက်နှာကြီးတယ် ဆိုတာ သိနေတဲ့အပြင်ဒီတစ်ချီလည်း တစ်နာရီကျော်ကျော်လိုးပေးထားပြီးပြီမို့ လည်ပင်းကြောတွေထောင်တက်နေအောင် အံကိုကြိတ်ပြီ းပြင်းပြင်းသွက်သွက် ရက်ရက်စက်စက်ကြီး ပစ်လိုးတယ်။

တစ်ဝုန်းဝုန်း တစ်ဘုံးဘုံး ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့ မိသော်အကြိုက်ကြီးကို ကြိုက်ပြီးထပ်ခါထပ်ခါ ပက်ပက်စက်စက် ကော့ကော့ညှစ်ခံပစ်မိတာ စောက်ရည်တွေဆက်တိုက်ကြီး ဆက်တိုက်ကြီး လိုက်ထွက်သွားရော   

“ အားဟား..ကောင်းလိုက်တာ ကိုရေ.ထိန်းလို့မရဘူး..ကောင်းလိုက်တာ..အားဟား..အားဟား.လီးရည်တွေထွက်လာပြီ.ပန်းထည့်.ပန်းထည့်.ပန်းကိုကိုရေစောက်ပတ်ထဲပြည့်လျှံနေအောင်ပန်းထဲ့.အောင်မယ်လေး အမေရေ့…ဆောင့်ထဲ့လိုက်တာ ရက်စက်တယ်..အီးဟီး ”    

စောက်ပတ်ကြီးက အသားပြညြ့်ပည့်..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း.စောက်ရည်က ရွှမ်းရွှမ်းဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စောက်ရည်သံလီးရည်သံ ပြွတ်ပြွတ်စွပ်စွပ်တွေနဲ့အတူ တစ်ဖုန်းဖုန်း တစ်ဖုတ်ဖုတ်အသံတွေနဲ့ ပစ်လိုးထည့်သံတွေ ဆူညံနေတော့ထူးမော်ဇောတွေကြွတက်လာပြီး လီးရည်တွေတဖျောဖျောပန်းထည့်ပစ်မိတာ ဘယ်လိုမှထိန်းလို့ မရတောဘူး။    

“ ရော့.ရော့.အင့်..အားဟား..ထွက်ပြီထွက်ပြီ သော်ရေ.လီးရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ..ရော့ အင့် အင့်..ကြိုက်လား သော်..ကြိုက်လား..”   

ထူးမော်ရဲ့ခါးကို ဖင်ကြီးပင့်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ခွ ခြေကျင်းဝတ်ချင်းချိတ်ဆွဲထားတဲ့ မိသော်ခြေထောက်တွေ မွေ့ယာပေါ်ကိုပြန်မချနိုင်တော့ဘူး။ လီးကြီးကလီးရည်တွေ ထပ်မထွက်လာတော့ပေမယ့် မာဆဲမာမြဲမို့ မိသော်ကလည်း စောက်ခေါင်းနံရံအတွင်းကြွက်သားတွေနဲ့ မလွှတ်တမ်းစုပ်ပြီး အားရပါးရ ညှစ်ဆွဲထားမိတယ်  ။

.....................................................................

“ ဖေကြီးရေ..ဖေဖေရေ..သမီးပြန်လာပြီ..အလိုးခံချင်လွန်းလို့ လစ်လာတာ…ဟင်.အင်..အဖေနဲ့မိသော် လိုးနေတာ..အူးဟူး..”    

အိမ်မှာလူရှင်းလောက်တယ်ဆိုပြီး အလိုးခံဖို့ပြန်လစ်လာတဲ့ မိညွန့်ခမျှာ ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းပွင့်ပြီးမျက်လုံးလေး ပေကလပ် ပေကလပ် ဖြစ်သွားတယ်။ လီးကြီးကိုစောက်ပတ်နဲ့ အားရပါးရကြီး စုပ်ပြီးညှစ်ဆွဲနေတဲ့ မိသော်ရဲ့စောက်ပတ်ကစုပ်အားတွေလည်းဖြုန်းကနဲလျော့ကျသွားတယ်။အံသြမှုနဲ့အတူပါးစပ်ကြီးဟောင်းလောင်းပွင့်နေပြီး   

“ ဘာ..ဘာ အဖေ!…ဟုတ်လား ဘာအဖေလဲ..ဘယ်ကအဖေလဲ..ဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ.ဒါငါ့အစ်ကို..ငါ့ကို လိုးနေတာ ငါ့အစ်ကိုပါဟဲ့..နင့်အဖေ မဟုတ်ပါဘူး..အာရွှီးမ..ဖင်ကောက်မ.သွား အလိုးပျက်တယ် ”   

“ ခိခိ..သူ့အစ်ကိုတဲ့.ခ်ခ်..အဲဒါငါ့အဖေဟဲ့..ဟီးဟီး နင့်စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကြီးက ငါ့အဖေရဲ့လီးကြီး..ခ်ခ်..အဲဒါငါ့အမေကိုလိုးနေတဲ့ ငါ့အမေရဲ့လင်..ငါ့အေဖ ဟဲ့..သိပလား ”  

“ ဟောတော်..ဟင့်..ဟုတ်လားကို..ဒေါ်လေးရီရီကို လိုးနေတယ်ဆိုတာ ဟုတ်လား..အာ့ဟ အင့်.အာ့ အာ့ တအားကြီးမဆောင့်နဲ့လေ ကို..အင့် အင့် အင့် အာ့လိုးကွာ..ဆောင့်.ဆောင့် မိညွန့်တို့အဖေရေ..လိုးတော့ လိုးတော့ အင့် အင့် ”   

အိပ်ခန်းတံခါးကပွင့်နေတာဆိုတော့ အမှတ်မထင် မိညွန့်ဝင်လာတာကို တားမရတော့သလို..လိုးနေတာကိုလဲအမြင်မခံလို့မရတော့ဘူး။ မိညွန့်ကလဲအမှန်တွေချည့်ပဲပိတ်ပြောနေတော့ မိသော် စိတ်ဆိုးမှာကိုလည်းစိုးရိမ်တယ်။ ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်နေရင်းခေါင်းထောင်လိုက်တော့ ဖင်ကြွပြီးဆောင့်လိုးသလိုဖြစ်သွားတာကို မိသော် အရသာခံနေမှန်းသိလိုက်တာမို့အကြံရပြီး ဆက်ဆောင့်လိုးလိုက်မိတာအဆင်ပြေသွားတယ်။

မိသော်ကြို က်နေမှန်းသိတော့ အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးပေးပစ်တာစောက်ရည်တွေရွှဲလိုက်လာပြန်ရော။မိညွန့်ကလည်း ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံလိုက်ရမှကျေနပ်နိုင်တာလေ။ အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ခုန်တက်တော့တာပေါ့  ။ 

“ မတရားမလုပ်နဲ့အဖေ…မိသော်တစ်နေကုန်အလိုးခံပြီးသား.ခု အမေတို့မလာသေးခင် မိညွန့်ကိုလိုးပေး..ခုလိုး.အင့်..ခုလိုးပေး..ဒီဖက်လာ ”   

မိညွန့်က မိသော်နံဘေးမှာ ယှဉ်လျက်ပက်လက်ကြီးလှန် လက်နှစ်ဖက်ကပေါင်ကြီးတွေ ဆွဲမြှင့် ဖင်ကြီးပင့်တင်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးဖွင့်ပေးထားပြန်တယ်။ လိုးရင်းနဲ့မိသော်ရဲ့မျက်နှာကို ခွင့်တောင်းသလို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးမျက်ခုံးတစ်ဖက်ကိုပင့် မေးတစ်ချက်ဆတ်ပြလိုက်တော့ မိသော်ကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း   

“ ခ်ခ်..ကိုယ့်ညီမကိုယ်လိုး  နှစ်မလိုးကြီး..လူလည်ကြီး. ခ်ခ် သွားလိုးချည်.ဟွန်း..တစ်အိမ်လုံးရှိသမျှမိန်းမတွေများသူလိုးနေလားမသိဘူး. ခ်ခ်.”   

တကယ်တော့ထူးမော်ဆောင့်လိုးချက်တွေက မိသော်အကြိုက် သွက်လွန်း မြန်လွန်း ကောင်းလွန်းလို့ အခုလေးတင်ပဲတစ်ချီထပ်ပြီးသွားတာမို့ မိညွန့်အလိုးခံရပါစေတော့ ဆိုပြီးလွှတ်ပေးလိုက်တာပါ။ ထူးမော် ဒူးနှစ်လုံးကို နေရာရွှေ့လိုက်ရုံနဲ့ မိညွန့်စောက်ခေါင်းတည့်တည့်ကို လဒစ်ကြီးကတေ့လျက်ဖြစ်သွားပြီ။

လဒစ်ကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားတဲ့ အထိဖြည်းဖြည်း အိအိထိုးသွင်းလိုက်တော့.. ပထမတော့ ရိုးရိုးလေးလိုးတာပါပဲ။ ဒူးနှစ်လုံးကိုနေရာရွှေ့လိုက်ပြီးကတည်းက သူ့လဒစ်ကြီးကမိညွန့်စောက်ခေါင်းဝကို တေ့ထားပြီးသားပါ။ နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုမွမွချေရင်းအသာလေးဖိထိုးထည့်တော့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေရလို့အသားကျနေပြီ

ဖြစ်တဲ့မိညွန့်စောက်ခေါင်းထဲ တစ်အိအိနဲ့ ကော်ထိုးရင်းဝင်သွားတယ်။ လီးချောင်းကြီ းတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီဆိုမှပြန်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက်သုံးလေးဆယ်ပေါ့။ ကော်ကော်ဆွပြီးလိုးပေးတော့ မိညွန့်ဖင်ကောက်တွေကခပ်သွက်သွက်ကြီးပင့်ပင့်ထိုးလာပြီ။ စောက်ရည်တွေလည်းရွှဲစိုအိနေတော့ ဇွိဇွိပြွတ်ပြွတ်ဖွတ်ဖွတ်ဖုတ်ဖုတ်အသံတွေမြိုင်လာတာကို ကြားလာရတာမို့ အနားယူမှိန်းနေတဲ့ မိသော်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက နဲနဲလေး ဖွင့်ကြည့်လာတယ်။

လီးကိုအရင်းထိ ထပ်ထိုးသွင်းပြီး ဖောင်းကနဲဖုတ်ကနဲ ခပ်ပြင်းပြင်းကြီး အချက်လေးငါးဆယ်ကျော်လောက် အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုးသံတွေနဲ့အတူ မိညွန့်ရဲ့ ညည်းသံတွေ အော်သံတွေ အဆက်မပြတ်စတမ်းဆူညံလာတော့ မိသော်ရဲ့ ပွင့်ခါစ,မျက်ဝန်းတွေကသိသိသာသာကျယ်လာတယ်။

ဒူး လှဲပြီး ကိုယ်ကိုမိညွန့်အပေါ်မှောက် မိညွန့်ရဲ့ချိုင်းကြားတွေမှာ လက်နှစ်ဖက်ထောက်လီးတစ်ဝက်လောက်နဲ့ သွက်သွက်ကြီးအချက်တစ်ရာကျော်ဖင်ချွဆောင့်လိုးပစ်တော့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကခါးကိုခွ ခြေကျင်းဝတ်တွေကြက်ခြေခတ်ချိတ်..ဆောင့်ချက်နဲ့အညီခါးကိုဆွဲဆွဲဆောင့်ချလိုးခိုင်းနေတာမြင်တွေ့ရပြန်တယ်။

မြင်ရကြားရတာတွေက နှိုးဆွအားကြီးလွန်းလှတော့ စိတ်က ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ အလိုးခံချင်လွန်းလာပြီးစောက်ရည်က ရွှဲရွှဲနစ်နေအောင်ထွက်တယ်။

ထူးမော်ကမိသော်ရဲ့မျက်နှာကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်တော့ သူ့ခံစားချက်တွေကို နားလည်သွားတယ်လို့ထင်တာပဲ။ ချွေးသီးချွေးပါာက်တွေရွှဲပြီးမျက်နှာကြီးနီရဲနေတဲ့ကြားက နှစ်သိမ့်သလိုလို အားပေးသလိုလိုအပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်တော့ ဘယ်လိုမှသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။

မိညွန့်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကိုခွသူ့စောက်ပတ်ကြီး တည့်တည့်တေ့ချိန်ပြီး ထိုင်ချပစ်လိုက်တယ်။ ထူးမော်က မိညွန့်ကိုဒူးလှဲလက်ထောက်ပြီးဆောင့်လိုး နေတာဆိုတော့ သူလုပ်လိုက်တဲ့ပုံစံနဲ့ကသိပ်အဆင်မပြေတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်ကြီးတွေပုခုံးပေါ်ထမ်း ဆောင့်ခွထိုင်ပစ်ပြီး ပေါင်ကြီးတွေကိုရော.မိသော်ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုရော အတင်းဖက်ပြီးခြေဖျားထောက် ဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။

တစ်ချက် နှစ်ချစ်ဆွဆွလိုးကြည့်ပြီးလီးအဝင်ကောင်းတော့မှ ဆက်ခါဆက်ခါ အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်လိုးထဲ့တာ မိညွန့်ရဲ့ဖင်ကြီး လူးခါနေပြီးပါးစပ်က ဝူးဝူးဝါးဝါးအော်နေပါလေရော။ မိသော်ကလည်း ထူးမော်ကို အတင်းဖက် နှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရစုပ်ပြီး မိညွန့်မျက်နှာကိုစောက်ပတ်နဲ့ အတင်းလှိမ့်ဆတ်ခါ ဆတ်ခါပွတ်နေတာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး စောက်ရည်တွေချောကျိရွှဲနစ်ကုန်တယ်။

အလိုးခံနေကျဆိုတော့မိညွန့်က အထာနပ်နေတဲ့ အပြင်စောက်ပတ်ကိုလည်း ခဏခဏ ယက်ခဲ့ရဖူးတော့အထာကျတာပါပဲ။ မိသော်ရဲ့စောက်စေ့ကို ချည့်ပဲပါးစပ်ကမချွတ်တမ်းစုပ်ပြီးအပွတ်ခံ ရင်းစောက်ပတ်ကပြန်ပြန်ပင့်လိုးပစ်တာ။ ထူးမော် တစ်အားအားနဲ့ အော်ပြီး လီးရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေသူ့စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ဆတ်ဆတ် တစ်ခါခါပန်းထည့်လာသလို သူလဲ စောက်ရည်တွေတစ်ရှောရှော အတောမသတ် ထွက်သွားရတော့တယ်လေ။    

“ အားဟာ့,..အာ့..ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်..ထည့်နော်..ထည့် ထည့် လီးရည်တွေသမီးစောက်ပတ်ထဲ အကုန်လုံးထည့်..အာ့ အာ့..တစ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းကြီးဆောင့်ပေးအဖေ..တစ်ချက်တစ်ချက် အင့် အင့် အင့် ဟူး…ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် ”  

ညနေခြောက်နာရီလောက်မှ မတင်ဝိုင်းနဲ့ရီရီတို့ စျေးကအပြန် တင့်တင့်မော်ကို ဝင်ကြိုကြတယ်။ သူတို့ကို ထူးမော်ကသွားပြီးကြိုတာပေါ့။ မိန်းမသုံးယောက်လုံးရဲ့ ဖင်အိုးကြီးတွေက မှောင်ရီဝိုးတဝါး လမ်းမီးရဲ့ အလင်းရောင်မှိန်လဲ့လဲ့မှာမြင်နေရတာ တစ်ပုံစံထဲပဲ..။ ကိုင်ချင်စရာ..ဆုပ်နယ်ပစ်ချင်စရာ..လိုးခွဲပစ်ချင်စရာ တွေချည့်ပဲဆိုတော့ ထူးမော်စိတ်ထဲ ညစာကို ရွေးလို့မရဘူး။ ရီရီတို့သားအမိက ညတိုင်းလိုးနေကျဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းနဲ့မိတင့်ကို စိတ်ထဲကရွေးပြီးကြိတ်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်တယ်။

“ ဖင်တွေကြည့်ပြီး လိုးချင်နေတာ..ခ်ခ်သိနေတယ်နော..”

သူပြုံးတာမြင်လိုက်တော့ မိတင့်က ရပ်စောင့်ပြီးတိုးတိုးပြောလိုက်တာ မှန်နေလို့ ရယ်ကျဲကျဲနှုတ်ဆိတ်နေလိုက်တယ်။ ပွဲရှိနေတော့ အဖေက အိမ်မကပ်ဘူး။ မိတင့်နဲ့အဖေလိုးနေကြတယ်ဆိုပေမယ့် အဖေကနည်းနည်း.သားကများများချည့်ပါပဲ။ သူနဲ့အလိုးခံလိုက်ရမှလဲ မိတင်ကစောက်ပတ်အယားပြေသွားရသလို တင်းတိမ်တာ။

“ ပြော..ဒီည ဘယ်သူ့ကိုစိတ်ကူးလဲ..မိတင့်ကမိုးချုပ်မှာ..”

သမီးသုံးယောက်လုံးက ညနက်သန်းခေါင်ထိ ဧည့်ခံပွဲနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေမှတော့ အမေတွေပဲ ကျန်တော့မှာပေါ့။ ထူးမော် မဖြေပဲပြုံးစေ့စေ့နဲ့ရှေ့က ဖင်အိုးကြီးနှစ်လုံးကိုကြည့်နေတော့ မိတင့်ကသိပ်မကျေနပ်ချင်ပေမယ့်...

“ အဖေကလဲမရှိဘူးကွာ..လင်ယူမှပဲဖြစ်မယ်ထင်တယ်..”

ထူးမော်ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်မိတင့်တော့ ညစ်ပြီ

“ မိတင့်..ဒီည နင့်အက,တိုက် မသွားနဲ့တော့ဟာ..”

“ အင်..ဖြစ်မလားဟဲ့..နင်ကဘာလုပ်ချင်လို့လဲ..ငါ့လိုးမလို့လား  ”

“ အင်း..ဒီညငါလာလိုးမယ်..အဖေမရှိလဲ လင်မယူပါနဲ့.ငါအမြဲနင့်ကိုလိုးပေးမယ်လင်မယူနဲ့နော်  ”

တကယ်တော့ ဒီည အစမ်းလေ့ကျင်ဖို့မရှိတော့ဘူး။ သူတို့ အကအဖွဲ့ကိုဒီနေ့တစ်နေ့လုံး အပြီးသတ်လေ့ကျင့်ပြီးသွားပြီ။ ပွဲတော်ရက်ကလည်း မနက်ဖြန်တစ်ရက်ပဲလိုတော့တာမို့ အနားယူရတယ်။ ထူးမော် စိတ်ကို သိချင်တာနဲ့ နည်းနည်းချွဲကြည့်မိလိုက်တာ ချက်ချင်းပေါ်တာပဲ။

ထူးမော်နဲ့ အလိုးခံရတော့မှာမို့ သူ့လီးကြီးကို မြင်ယောင်လာပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ပေါင်ရင်းဆုံခွကြားက ပူနွေးလာတယ်။ လမ်းမီးက ခပ်မှောင်မှောင်မို့ ထူးမော်လီးကြီးကို ကပ်ပြီးစမ်းကြည့်တော့လဲ မတ်မတ်ကြီးတောင်နေပြီ။

ထမင်းစားပြီးတော့ အလစ်ကို စောင့်နေတာ။ မိသော်နဲ့ညွန့်ညွန့်က အစမ်းလေ့ကျင့်ဖို့ မသွားဘူးဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက် မိတင့်အခန်းကို အသာလေးလစ်သွားပြီး တံခါးဖွင့်လိုက်တော့..ကုတင်ပေါ်မှ ာမိန်းမငါးယောက်။ ရှေ့ဆုံးက မိတင့်။

“ ခ်ခ်..လူလည်ကြီး..အားလုံးသိပြီးပြီ..ခ်ခ်..ဟောဒီမှာ.တန်းစီအိပ်နေတဲ့အတိုင်းပဲလိုးသွား..ကြားဖြတ်မဝင်ကြေးပဲ ခ်ခ်  ”

( အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည် ) 

မောင်ကျော် 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐.............................................

ပြီးပါပြီ။