အရေခြုံ အပိုင်း ( ၂ )
ထူးခြား ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
ငြီးသံလေးနှင့် အတူ တင့်တင့်နိုင် မျက်လုံးလေးတွေ ပွင့်လာသည်။ သူမနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကုန်းစို့နေသော ဦးထွား ခေါင်းကို အသာလေး ပွတ်ပေးရင်းက သူမ ရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကလည်း ထကြွလာခဲ့သည်။ ပါးစပ်ကတော့ ဘာပြောရမှန်းကို မသိပေ။ တခါမှလည်း အဲလို ဖြစ်သွားလိမ့်မည် ဟု မတွေးမိခဲ့၊ ယောက်ျား နှင့် ကွဲပြီးတော့ သွေးသားက တောင်းတနေသည်မှာတော့ ကြာပြီ။ ရွာကျောင်းမှ သား လေးတို့ ဆရာ ကိုစိုးသာ က သူ့ကို မထိခလုပ်ထိခလုပ်စ တော့ သူစိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရသည်။
သို့သော်လည်း၊ ဆရာကိုစိုးသာ က လူပျို သူက တခုလပ် ကလေးတယောက် အမေ ဆိုတော့ ငါ့ကို အတည်ကြံမှာ မဟုတ်ပါဘူးလေဟု တွေးကာ စိတ်ထဲမှ ဖျောက်ထားလိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်းသူမ အသွေးအသား တောင်းတမှုများက တော့ လျှော့မသွားခဲ့ပေ။
ဓါးမြတိုက်သည့် ညက အဖြစ်အပျက်က သူမ သွေးသား တို့ကိုပို ထကြွစေခဲ့တော့သည်။ ယခုတော့ မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ခဲ့ရပြီ မဟုတ်လား။ မဖြစ်သင့်ဘူးဟုသာ သူမတွေးနေသော်လည်း နို့ကို အစို့ခံနေရသည့် တစစ်စစ်ဖီလင်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် ၏ အထိအတွေ့က သူမ စောက်ဖုတ်ကို အရည်ကြည်စို့လာစေခဲ့ရသည်။
ဦးထွားက လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ခြုံထားသော စောင်ကို ဖယ်လိုက်ရာ လုံးဝန်းတုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းသော တင့်တင့်နိုင် ပေါင်တန်ကြီးများ နှင့် စောက်မွှေးနက်နက် ကလေးများ ဖုံးနေသော စောက်ဖုတ်မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာရလေသည်။
ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် ပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးထောက် ဝင်လိုက်တော့ တင့်တင့်နိုင်က ပေါင်ကြီးတွေကို အလိုက်သင့် ကားပေး လိုက်တော့သည်။ ဦးထွားက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ကာ အရည်ကြည်လေးတွေ ဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေပြီ ဖြစ်သော တင့်တင့်နိုင် အဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်လေတော့သည်။
စွတ်..ဖြစ်….ဖတ်….
နောက် တော့ သားအဖနှစ်ဦး၏ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်း၊ မန်ဖီသံ တဟင်းဟင်း နှင့် ကြမ်းခင်းသံ တကျွီကျွီတို့က မိုးသံတိတ်၍ ငြိမ်သက်နေသော မနက်ခင်းမှာ ကျယ်လောင်သည်ဟု ထင်ရအောင်ပင် ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
...............................................................................................................................
ထိုသို့ဖြင့် ဦးထွား မှာ ညတိုင်း တင့်တင့်နိုင် အိပ်ယာမှာသာ လာအိပ်ဖြစ်နေတော့သည်။ ပထမ ပိုင်းတော့ တင့်တင့်နိုင်က ဦးထွားကို ဘယ်မိန်းမ နှင့်မှ မရှုတ်ရဟု ပြောထားခဲ့သော်လည်း နည်းနည်းကြာလာပြီး သွေးအေးလာတော့ ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် ရှေ့ရေးအတွက် ပူပန်ပြီး ထိုသို့ ပြောလေသည်။
“ သမီး အဖေ က သမီးက လွဲပြီး ဘယ်မိန်းမ မှ စိတ်မဝင်စားတော့ပါဘူး ရှုတ်လည်း မရှုတ်တော့ပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သမီးက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် ဒီအတိုင်း နေသွားလို့တော့ မဖြစ်ဘူး၊ သမီး အိမ်ထောင် ပြုသင့်တယ် တင့်တောင်းတင့်တယ်လည်း ဖြစ်၊ သမီးနဲ့ မြေးလေးတို့ နောင်ရေးကလည်းရှိသေးတယ် ”
တင့်တင့်နိုင်က လည်း ဦးထွား ပြောစကားကို နားထောင်ပါသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဇာတ်လမ်းအတိုချုံးရသော် တင့်တင့်နိုင် တယောက် ဆရာလေး ကိုစိုးသာ နှင့် အကြောင်းပါရလေတော့သည်။ ကိုစိုးသာက တခြားမြို့ မှ သူတို့ ရွာကလေး မှာ ကျောင်းဆရာ အလုပ်ဖြင့် လာနေသည်မို့ ဦးထွားတို့ အိမ်ပေါ် ကို ရောက်လာရတော့သည်။ ဦးထွား မှာ သူ့မြေးလေး နှင့် တခန်းအိပ်ပြီး ကိုစိုးသာတို့ လင်မယားက တော့ တခန်းအိပ်ကြလေသည်။
ဦးထွားမှာ ယခုတော့ သမီးက လည်း အိမ်ထောင်ကျသွားပြီမို့ စိတ်တွေ ထကြွတိုင်း လက်ဖြင့်သာ အာသာဖြေ နေရသည့် အခြေအနေသို့ ပြန်ရောက်သွားရလေသည်။ တခါတလေ ညဘက် စိတ်တွေ ထကြွလာလျှင် သူ့သမီးနှင့် သမက်တို့ လိုးကြ ဆော်နေကြသံကို အခန်းနား သွားနားထောင်ရင်း အခန်းအပြင်ဘက်မှာ ဂွင်းထု ရင်း ပြီးရလေသည်။
တနေ့ တော့ ဦးထွား မှာ သူအိပ်ပျော်နေစဉ် သူ့ခြင်ထောင်ထဲ သို့ တစုံတယောက်တိုးဝင်လာပြီး သူ့ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်သဖြင့် နိုးလာခဲ့လေသည်။ သူ့နာခေါင်းမှာ ယဉ်နေသော ကိုယ်နံ့ နှင့် အမွှေးနံ့သာ နံ့ကြောင့် တင့်တင့်နိုင်မှန်း သိလိုက်လေသည်။
“ ဟင် သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ ”
ဟု စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်မိလေသည်။ တင့်တင့်နိုင် က လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်၊
“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး အဖေ့ကို သနားလို့ လာတာပါ”
ဟု ပြောပြောဆိုဆို ဦးထွား လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ လှမ်းအုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ သူ့သမီးကိုယ်နံ့ ရကထဲက သွေးဆူလာသော ဦးထွားမှာ အခု သူ့သမီးလက်က လီးကြီးပေါ် ရောက်လာတော့ လီးကြီးမှာ ချက်ချင်းမာတောင်လာရတော့သည်။
“ ဖြစ်ပါ့မလား သမီးရယ် မောင်စိုးသာ နိုးလာပါအုံးမယ် ”
“ မနိုးပါဘူး အဖေရဲ့ သူက ဒီနေ့ ထန်းရည်လည်းမူး လာတယ် နောက် ပြီး နေ့တိုင်းတောင် မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး တပတ်မှ သုံးခါလောက်ပဲ ၊ မလုပ်နိုင်တဲ့နေ့ ဆို ထန်းရည်မူးပြီးတခေါခေါအိပ်လိုက်တာ မနက်တောင် ကျောင်းသွားဖို့ မနည်းနိုးရတာ”
“ အင်း “
ဦးထွားမှာ ပြောပြောဆိုဆို ဖြင့် တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးတွေကို စတင်ဆုပ်နှယ်နေပြီ ဖြစ်ရာ အတွင်းမှ ဘရာဇီယာ ဝတ်မလာသော တင့်တင့်နိုင် က သူ့ အကျီတွေကို ချွတ်ပေးလေိုက်လေသည်။ ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် နူတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းရင်းမှ၊
“ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သမီးရယ်၊ ဒီနေ့ အဖေ ပွဲရုံက ပြန်လာတော့ သမီးခြံထဲက ရေတွင်းနားမှာ ရေချိုးနေတာ တွေ့ရတော့ မနေနိုင်တာနဲ့ အိမ်ပေါ်ကနေ ပြန်ချောင်းကြည့်မိတယ်။ သမီးက ယောက်ျားရမှ ပိုတောင့်လာသလိုပဲ၊ ထမိန်ရေစိုအောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေ ဖင်တုံကြီးတွေ၊ အဖေကြည့်ရင်း နှမြောလိုက်တာ၊ စိုးသာ တယောက် တော်တော်ကံကောင်းတာပဲလို့တွေးမိတယ် ”
“ ခစ်ခစ် သမီးသိတာပေါ့ ဖေဖေ့ မျက်လုံးတွေ က ကျွတ်ကျတော့မဲ့ အတိုင်းပဲ၊ နောက် လူရှေ့မှာ ကိုယ့်သမီးကို ကိုယ် အဲလို မကြည့်နဲ့ သူများတွေ ဘယ်လိုထင်မတုန်း ”
ဦးထွားက ညနေက ရေတွင်းတားက ထမိန်ရေစိုအောက်က လုံးထနေသည့် ဖင်တုံကြီးများကို သွားရည်ယိုခဲ့ရသမျှ အခုမှအတိုးချကာ ဆုပ်နှယ်နေမိသည်။
“ ကဲ သမီး အဲဒီ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီးတော့ အဖေ လိုးချင်တယ် ဖင်ဗူးတောင်ထောင်ပေးနော်”
“ အင်းပါ အဖေ့ အလိုကျ အလိုးခံဖို့ လာတာပဲ အဖေ ကြိုက်သလိုသာပြော”
တင့်တင့်နိုင်က ပြောပြောဆိုဆို အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်ထောင်ပြီး မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးပေါ် အပ်လိုက်သည်။ နဂိုထဲက လုံးဝန်းကားစွံ့နေသော ဖင်ကြီးက အခုတော့ ခါးသိမ်သိမ်လေး အနောက်မှာ ပိုပြီးဖောင်းကား စွံ့နေလေသည်။
ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း ပြူထွက်နေပြီး အရည်ကြည်များ ဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေသည်။ ဦးထွားက သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝတင် တော့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ခံကာ ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ နောက်တော့လည်း တင့်တင့်ခိုင်ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ဆောင့်လိုး မိနေလေတော့သည်။
ထိုသို့ ဖြင့် သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက်မှာ ကိုစိုးသာ လစ်သည့် အချိန်များတွင် သာမက တခါတရံ ကိုစိုးသာအိပ်နေချိန်မှာပင် တင့်တင့်နိုင် က အခန်းကူးလာကာ အချစ်စခန်းဖွင့် သည့် အလေ့အထ ရလာလေတော့သည်။
.................................................................................................
တင့်တင့်နိုင် မှာ လင်နှစ်ယောက် ရနေသလို ဖြစ်နေရပြီး တော့ သူ့ဆန္ဒများက အမြဲ ပြည့်ဝနေရကာ စိတ်ချမ်းသာ လူကျန်းမာ ဆိုသလို နေ့ခင်းဘက်ဆို အလုပ်လည်း အဆက်မပြတ်လုပ်နေသဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာမှာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် ဖြင့် တောင့်တင်း နေတုံးပင် ဖြစ်လေသည်။ဦးထွားလည်း အပြင်မှာ မကဲတော့သည်မို့ နာမည်ကောင်းပြန်ထွက်နေပြီး ရွာအတွင်း လေးစားရသည့် လူကြီးစာရင်းဝင်ပင် ဖြစ်နေရလေပြီ။
မြို့က သူ့ဒေါ်လေး အိမ်သွား ကျောင်းတက် နေသော မိုးနိုင်က တော့ နွေရာသီ ရက် များ တွင် ရွာသို့ ပြန်ပြန်လာ တတ်လေသည်။ ဦးထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ ဖြစ်သွားကြပြီး တနှစ်ခန့် အကြာ နွေရာသီ တခုတွင် မိုးနိုင် ရွာသို့ ပြန်လာလေသည်။
အရွယ်ရောက်ကာစကတည်းက မြို့သို့ သွားနေရသူ ဖြစ်သဖြင့် မိုးနိုင်မှာ ရွာတွင် သူငယ်ချင်း များများ စားစား မရှိပေ။ များသောအားဖြင့် ရွာပြန်လာလျှင် ဦးထွား အလုပ်သို့ လိုက်သွားကူခြင်း၊ အိမ်ရှေ့မှာ ထိုင်၍ ရွာသူရွာသားတို့ တခါတလေ လမ်းဖြတ်လျှောက်သွားသည်ကို ငေးမောကြည့်ခြင်းတို့သာ လုပ်မိလေသည်။
ညနေပိုင်း ရွာသူကလေးများ ရေခပ်ပြန်တာမျိုးက မျိုးနိုင် အကြိုက် ရှုခင်းပင်ဖြစ်လေသည်။ လူပျို ပေါက် ဟော်မုန်း ကြွချိန် မျိုးနိုင် အတွက် ရေစို ထမိန်ဖြင့် တစ်တစ်ရစ်ရစ် အိမ်ရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသော ရွာသူ ပိန်ပိန် ဝဝ တို့ကို ငေးမောရင်း ညဘက် ဂွေလှိမ့် သည့် အလုပ်မှာ သူ့အတွက် အလုပ်ကြီး အကိုင်ကြီးတခု ဖြစ်နေလေသည်။
တညနေ ခင်း လူသွားလူလာပင်မရှိ ရှင်းလင်း လှသော မြေလမ်း ကလေး ဖုံထ ပြီး သွားသည်ကို ထိုင်ကြည့်ရင်း သူ့မျက်လုံးက သူတို့ ခြံဝင်းတွင်း ရေတွင်းနားမှာ အဝတ်လျှော်နေသော သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် ဘက်ကို မျက်လုံး ရောက်သွားမိလေသည်။
တင့်တင့်နိုင်၏ ဖင်ကြီးများ မှာ ကားစွင့် လုံးဖွံ့လှပြီး ရေမစိုတစို ထမိန်ကြောင့် ဖင်အကွဲကြောင်းကို ပါ မြင်နေရရာ၊ ကြည့်ရင်းက လီးတောင်လာလေသည်။ ဟာ ငါကြည့်နေတာ ငါ့အမ ပါလားဟု၊ စိတ်ကို ထိန်းကာ ရွာ လမ်းဖက်ကို မျက်နှာပြန်ပြုလိုက်ရင်းက အတွေးထဲတွင် သူမြင်ခဲ့ရသော ရွာသူ များ၏ ကိုယ်လုံး များနှင့် သူ့အမ ကိုယ်လုံးကို နိုင်းယှဉ် ကြည့်မိနေလေသည်။
သူ့အမ ကိုယ်လုံး မှာ အပြတ်အသတ်သာ သည်ကို တော့ သူမငြင်းနိုင် ခြေ။ နောက်တော့ ငါ ကြည့်ရုံ ကြည့်တာပဲ လေ ဘယ်သူမှ မသိ ရင် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ နောက်ပြီး ဘာမှ လဲ လုပ်မှာ မှ မဟုတ်တာ ကြည့်ရုံလေးပဲ ဟာ၊ ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဆင်ခြေပေးရင်း မသိမသာ ခိုးခိုး ကြည့်နေမိလေသည်။တင့်တင့်နိုင် မှာ လျှော်ပြီးသား အဝတ်များကို သစ်ကိုင်းများကြား သွယ်ထားသော အဝတ်ကြိုးတန်းမှာ လှမ်းနေသည်ကို တွေ့နေရသည်။
တင့်တင့်နိုင် မှာ အဝတ်စကို တန်းပေါ် မလွှားခင် ရေကို ခါလိုက်တိုင်း တုံခါသွားသောတင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီးများကို ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေရလေသည်။ သူ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အသာအုပ်ကာ ဖိကိုင်ထားရလေသည်။အဝတ်တွေ လှမ်းပြီးနောက် ရေချိုးနေသော တင့်တင့်နိုင် ကို သူ့နေရာမှ ဘေးတိုက် မြင်နေရသဖြင့် ဖွံ့ထွားလှသောနို့ကြီးများ မှာရေစိုထမိန်အောက်မှ ကုံးရုံးထနေလေရာ မျိုးနိုင်အဖို့ ရောဂါပိုတက်လာရလေသည်။
ညဘက်အိပ်ယာဝင်ချိန်ထိ မျိုးနိုင်မျက်စေ့ထဲမှာ တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်လုံးကဖုံးလွှမ်းနေတုံး။ အိမ်လို့မပျော် တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်ဖြင့်အိပ်မပျော်၊လ ကလည်း ထိန်ထိန်သာ နေတော့ စိတ်ထဲ အတွေး တခု ပေါ်လာသည်။တကယ်လို့ တင့်တင့်နိုင် သူ့ယောက်ျားနဲ့ လိုးနေမလား၊ ဒါမှ မဟုတ် အိပ်မောကျပြီး ထမိန်များလှန်နေမလား၊ သူတို့ အခန်းကို သွားချောင်းကြည့်ရင်ကောင်းမလား။
စိတ်ကူးးပေါက်လာတာနှင့် အသာလေး ခြေဖွနင်းကာ ထလာခဲ့လိုက်သည်။တင့်တင့်နိုင် တို့ အခန်း ကို အခန်းအပြင်မှ အသာချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဇာခြင်ထောင်ပါးပါး အတွင်းထဲမှာ လှုပ်ရှားနေတာတွေ့တာနှင့် ရင်တွေ တအားခုံသွားသည်။
သူတော့ အောကား လိုက်ဖ် မြင်ရပြီဟု ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုံလာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ပြတင်းပေါက်မှ ဖြာကျနေသော လရောင် ဖွေးဖွေး ကြောင့် မြင်နေရသည်ကတော့ ခြင်ထောင်ထဲမှာ ထထိုင်နေသော သူ့အမ တင့်တင့်နိုင်။
တင့်တင့်နိုင်မှာ သူ့ဘေးမှာ တခေါခေါ အသံမြည်ကာ အိပ်ပျော်နေသော သူ့ယောက်ျားကို ငုံ့ကြည့်နေမိသည်။အခုတလော မောင်လေး ရောက်နေသဖြင့် အိမ်မှာ သူမ အဖေနှင့် လှုပ်ရှားဖို့ရာလည်း အဆင်မပြေ၊ သူ့ယောက်ျား ငမူး ကလည်း အားကိုးမရ၊ ကျန်းမာသန်စွမ်း သွေးအားကောင်းပြီး ဆန္ဒရမက်ကြီးသူ သူမ အဖို့ အလိုမပြည့်သည်က အိပ်လို့ မပျော်ဖြစ်နေရသည်။
ခုလည်း တပတ်ကျော် နှစ်ပတ်နီးပါး ဆန္ဒတွေကို အောင်းထားရလို့ မခံနိုင်တော့ခြေ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မျိုးနိုင် လာချောင်းသည့်ည မှ ဦးထွားဆီ ဆောင်တော်ကူးဖို့ သူမစိတ်ကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ကာ ထထိုင်လိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။
တင့်တင့်နိုင် သူမခြင်ထောင်ကို မကာ ထမိန်ဖရိုဖရဲကို ဖြစ်သလိုပတ်ပြီး ထွက်သွားတော့ မျိုးနိုင် စိတ်ပျက်သွားသည်။နောက်တော့ တင့်တင့်နိုင် သူ့အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းကြည့်လိုက်ရာ ပွင့်သွားသဖြင့် ခေါင်းဝင်ပြီး လှမ်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ကံအားလျှော်စွာပင် မျိုးနိုင်မှာ လိုရ မယ်ရ ခွလုံးအကြီးကြီး ကို စောင်ခြုံထားခဲ့သဖြင့်၊ တင့်တင့်နိုင် က မျိုးနိုင် အိပ်ပျော်နေသည်ဟု စိတ်ချသွားကာ မျိုးနိုင် အခန်းနှင့် ကပ်လျှက်က ဦးထွား အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းဝင် သွားကာ အထဲမှ တံခါးကို ပြန်ပိတ်သွားလေသည်။
မျိုးနိုင် မှာ စိတ်ထဲက ထူးဆန်းသည်ဟု တွေးကာ ကမန်းကတန်း သူ့အခန်းကို ပြန်ဝင်ပြီး၊ သူနှင့် နံရံခြင်းကပ် ရက်က သူ့အဖေ အခန်းကို သွားချောင်းတော့သည်။
မျိုးနိုင် က ပထမတော့ တင့်တင့်နိုင်တယောက် သူ့သားလေး မှာ အဖိုးနှင့် အိပ်နေသည်မို့ သွားပြီးကြည့်တာလား ဟုတွေးလိုက်သေးသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အခန်းကို ခေါင်းဝင် ချောင်းကြည့်တာရော၊ သူတို့ အဖေအခန်းထဲဝင်သွားပြီး တံခါးကို အတွင်းထဲက ပြန်ပိတ်သွား တာရောက သူ့စိတ်ကို သင်္ကာမကင်း ဖြစ်စေခဲ့သည်။တင့်တင့်နိုင် ဦးထွားအခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး အတွင်းမှ တံခါးကို ဂျက်ချလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ အခန်းနံရံတဖက်မှာ ကပ်ထောင်ထားသော ခြင်ထောင်ထဲမှ ဦးထွားကို အသာလှုပ်နိုးလိုက်လေသည်။
“ အဖေ..အဖေ..”
“ ဟေ သမီးပါလား၊ အတော်ပဲ ဖေဖေ လည်းမျှော်နေတာ.. မျိုးနိုင် ရှိနေလို့အဆင်ပြေပါ့မလားလို့”
သူတို့ မှာ တဦးနှင့် တဦး လေသံတိုးတိုးလေး ဖြင့် စကားပြောရင်းက ဦးထွားမှာ ခြင်ထောင် မှ ထွက်လာရင်း ခြင်ထောင်နှင့် ဝေးရာ ဘက်က နံရံကပ်ရက်မှာ ခင်းထားသော ဖျာဆီသို့ တင့်တင့်နိုင်နှင့် ရွေ့လာခဲ့ကြသည်။ခြင်ထောင်ထဲမှာ ဦးထွား မြေးကလေး အိပ်ပျော်နေသဖြင့် မနိုးစေရန် ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ မှာ ထိုသို့ လှုပ်ရှားနိုင်ရန် တမင်ပလန်ချကာ သူတို့ မြေးအဖိုး အိပ်သော ခြင်ထောင်ကို အခန်းနံရံတဖက် မှာ ကပ်ထားပြီး နောက် အခန်းနံရံတဖက်မှာ ဖျာသာ ခင်းထားသည်။
ထိုဖျာခင်းထားသော နံရံမှာ မျိုးနိုင် အခန်းနှင့် ကပ်ရက် ဖြစ်ပြီး ခါတိုင်းက လူရှိမနေသဖြင့် သူတို့ နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပွဲ ခင်းကျင်းလို့ ရသည်မဟုတ်လား။
“ ဟိုဘက်ခန်းမှာ မိုးနိုင်ရှိတယ်နော် သမီး သတိထားအုံး ”
“ သူအိပ်ပျော်နေတာ တုန်းနေတာပဲ သမီး ဒီမလာခင်လေးတင် သူ့အခန်းကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ပါတယ်”
နောက် တော့ သားအဖ နှစ်ဦး၏ ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းတွေ နှင့် တဦးကို တဦး တုန့်ပြန်ကြသည်။ ဦးထွားလက်တွေက တင့်တင့်နိုင် ထမိန်ကို တွန်းဖြေချလိုက်ပြီး လုံးဖွင့်သည့် ဖင်လုံးကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နှယ်နေသည်။
တင့်တင့်နိုင်က ဦးထွား လည်ကုတ်ကို တွဲခိုရင်း က ဦးထွား ပါးစပ်ထဲ သူမလျှာကလေးကို ထိုးထည့်ပေးနေသည်။ ဦးထွားလက်တွေက တင့်တင့်နိုင် အပေါ်အင်္ကျီ ကိုချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး တင့်တင့်နိုင် ၏ဖွင့်ထွားလှသော နို့ကြီးများကို တပြွတ်ပြွတ်စို့နေပြန်သည်။
မျိုးနိုင်မှာတော့ အံ့သြတကြီး ဖြင့် သူ့အဖေ နှင့် သူ့အမ တို့၏ ချစ်စခန်းဖွင့်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်နေမိသည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ ကိုယ်လုံးမှာ လရောင် အောက် မှာ ဝင်းနေသည်။ သူညနေ က သွားရည်ယို ခဲ့ရသည့် ကိုယ်လုံးကြီးကို အခုတော့ အနီးကပ် ကျကျနန မြင်ခွင့်ရနေသဖြင့်လည်း လီးကြီးမှာ တအားတောင်လာခဲ့ရသည်။
နောက်တော့ ဦးထွားမှာ တင့်တင့်နိုင် ကို ပက်လက်လှန်စေပြီး တင့်တင့်နိုင် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို သူ့ပုခုံး ပေါ်တင်ကာ ပေါင်ခွဆုံကြားမှ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး မှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ တဖတ်ဖတ် နှင့် ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။မျိုးနိုင်မှာ အောကားထက်ကောင်းသော လိုက်ဖ ဆက်ခ် ကို အနီးကပ် မြင်နေရပြီး ထိုသူများမှာလည်း သူ့အဖေ နှင့် သူ့အမ တို့ ဖြစ်သဖြင့် ဖီးအရမ်းတက်ကာ သူ့လက်ထဲမှ တောင်နေသော လီးကို ပွတ်ထုပေးနေမိသည်။
ဦးထွား တို့ တချီ မပြီးခင်မှာပင် မျိုးနိုင်မှာ လရေတွေထွက်ကာ ပြီးသွားရသည်။ ထိုအခါကျမှ မျိုးနိုင် တယောက် သူ့အိပ်ယာပေါ်မှာ သူ ခနပက်လက်လှန် နားရင်းက သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် ကို လိုးရအောင် ကြံမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။
မျိုးနိုင် ခန နားပြီးနောက်တကြိမ် ပြန်ချောင်းတော့ မတင်းတိမ်နိုင်သေးသည့် သားအဖ နှစ်ယောက် ဒေါ့ကီ ဆွဲနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်ရာ သူ၏ လီးမှာလည်း ပြန်မာတောင်လာရပြန်လေသည်။ မျိုးနိုင် စိတ်ထဲမှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်လို ဖြစ်သွားကြသည်ကို နားမလည်နိုင်သော်လည်း ဘာမှ ရှည်ရှည် ဝေးဝေး စဉ်းစားချင်စိတ် မရှိတော့ခြေ ယခု သူတွေ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်ကို အသုံးချပြီး သူ့အမကို ချိန်းခြောက်မည်ဟု တွှေးလိုက်မိလေတော့သည်။
နောက်နေ့ မနက် မျိုးနိုင် တယောက် သူ့အမ နှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ရှိမည့်အချိန်ကို စောင့်နေလေသည်။ သူ့ယောက်ဖ နှင့် တူကလေး ကျောင်းထွက်သွားကြပြီး နောက် ဦးထွားလည်း ပွဲရုံသို့ ထွက်သွားလေသည်။တင့်တင့်နိုင်တယောက် မီးဖိုတွင် နေ့လည်စာအတွက် ပင်ချက်ပြုတ်နေလေပြီ။
သို့သော်လည်း မီးဖိုတွင် တင့်တင့်နိုင် ကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးနေသော လက်တိုလက်တောင်းခိုင်းသတည့် အကူ ကောင်မလေး များရှိသဖြင့် အိမ်ရှေ့ပက်လက်ကုလားထိုင်တွင်ထိုင်ပြီး စာအုပ်ဖတ်နေလေသည်။ နောက်တော့ ထမင်းဟင်းချက်ပြီးသွားတော့ ကောင်မလေးများလည်းပြန်သွားတော့ တင့်တင့်နိုင် က အိမ်ရှေ့ထွက်လာပြီး၊
“ ဟေး မောင်မျိုး ထမင်းဆာရင် စားလို့ ရပြီ၊ ဒါမှ မဟုတ်ငါနဲ့ အတူစားချင် ခနစောင့်”
“ ရတယ်လေ စောင့်လိုက်မယ် နင်က ဘာလုပ်မလို့လဲ”
“ ငါတကိုယ်လုံး မီးခိုးစော်နဲ့ ချွေး တွေနဲ့ မို့ ရေလေးအမြန်ချိုးလိုက်မလို့”
“ အေးအေး ငါစောင့်မယ်လေ”
မျိုးနိုင် နှင့် တင့်တင့်နိုင်မှာ အသက်လေး နှစ်ခန့် ကွာသောလည်း တယောက်နှင့် တယောက် နင်နဲ့ငါသာ ပြောဆိုခဲ့ကြသည်မှာ ငယ်ငယ်ထဲက ဖြစ်လေသည်။ မျိုးနိုင်မှာ တင့်တင့်နိုင် ရေချိုးမည့်နေရာကို မြင်ရအောင် ပက်လက်ကုလားထိုင်ကို အနေအထား နည်းနည်းပြင်လိုက်လေသည်။
နောက်တော့ တင့်တင့်နိုင် က ထမိန်ရင်လျှားဖြင့် ထွက်လာပြီး ရေစချိုးလေတော့သည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ ရေစို ထမိန်အောက်မှ တုတ်ခိုင် သော ပေါင်တန်ကြီးများ၊ လုံးဖွံ့သော နို့ကြီးများကို ခိုးကြည့်ရင်းမှ ညတုံးက မြင်ရသည့် တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်တုံးလုံးပုံ နှင့် ဦးထွား နဲ့ ချစ်တလင်းခေါ်နေသည့် ပုံများကို ပြန်မြင်ယောင်လာရင်း မျိုးနိုင် လီးမှာ တအားကို တင်းမာ လာပြီး စိတ်ထဲက လည်း ဆုံးဖြတ်ချက်တခုကို ချလိုက်တော့သည်။
တင့်တင့်နိုင် ရေမိုးချိုးပြီး၍ သူ့အခန်းထဲ တွင် သနပ်ခါးသွေးနေချိန်တွင် မျိုးနိုင် သူတို့ အခန်းထဲ သို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ခါတိုင်းလည်း သူတို့ အခန်းထဲ သို့ မျိုးနိုင်တယောက် ဝင်လာနေကြဖြစ်သဖြင့် သိပ်မဆန်းလှသော်လည်း ယခု အခါမှာတော့ သူနှင့် မလှမ်းမကမ်း တွင် ထိုင်ပြီး သူ့ကို ကြည့်နေသော မျိုးနိုင်မျက်နှာမှာ တမျိုးဖြစ်နေသဖြင့် တင့်တင့်နိုင်က၊
“ ဟဲ့မောင်မျိုး ဘာဖြစ်လို့ လဲ နင်ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ”
“ အင်း နင် သနပ်ခါး အရင်လိမ်းလိုက်ပါဟာ ပြီးမှ ငါပြောပါ့မယ် ”
တင့်တင့်နိုင် က သူ့မျက်နှာ ကို သနပ်ခါးလိမ်း သွားပွတ်တန်ဖြင့် ပွတ် မျက်ခုံးတွေကို ပွတ်၊ ကျန်သော သနပ်ခါးများဖြင့် ပုခုံး လက်မောာင်းနှင့် ခြေသလုံးတို့ကို ပွတ်သတ်လိုက်ပြီးမှ သူ့ခေါင်းပေါ် ဖြစ်သလို ထုံးတင်ထားသော ဆံပင်ကို တပတ်လျှို ပြန်ပြင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ မျိုးနိုင် ဘက်ကို လှည့်လိုက်ရင်း၊
“ ကဲ ပြောစမ်းပါအုံး ဘာပြဿနာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”
“ ပြဿနာတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ငါညက နင်တို့ကို တွေ့လိုက်တယ် ”
တင့်တင့်နိုင် မျက်နှာ တချက်ပျက်သွားသော်လည်း အိနြေဆည်လိုက်ရင်းက၊
“ ဘာကို တွေ့တာလဲ နင်က အရင်းမရှိမဖျားမရှိ ”
“ နင် နဲ့ အဖေ နဲ့ ကို အဖေ့ အခန်းထဲမှာလေ၊ ငါဒီဘက်အခန်းကနေ ချောင်းကြည့်နေတာ အကုန်လုံးမြင်တယ်”
တင့်တင့်နိုင် မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းသွားပြီး မျိုးနိုင်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မကြည့်ရဲတော့ ခေါင်းကို ငုံ့ကာ ကြမ်းပြင်ကို သာ ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဘာပြောရမလဲ စကားရှာမရသဖြင့် အတန်ကြာ နူတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်။
“ အင်း ငါတို့ မှားပါတယ်ကွာ၊ နင် အဲဒါ ဘယ်သူ့မှ မပြောပါနဲ့နော်၊ ငါတို့ မိသားစု သူများ တံတွေးခွက်မှာ မျှောကြရမှာပါကွာ”
“ အင်းပါ အဲဒါကို ငါသဘောပေါက်ပါတယ်၊ ငါပြောချင်တာက ”
မျိုးနိုင် ဆက်ပြောရမှာ လည်ချောင်းနည်းနည်းကပ်သွားသည်။ မျိုးနိုင် ဘာဆက်ပြောမလဲဟု တင့်တင့်နိုင်က မော့ကြည့်လိုက်သည်။ မျိုးနိုင်မှာ မျက်နှာမှာ သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားလေးနှင့် လှနေသော တင့်တင့်နိုင်ကို ကြည့်ရင်း ထမိန်ရင်လျှားအောက်မှ ဖောင်းမို့နေသော ရင်သားအစုံကို ပါတဆက်ထည်းကြည့်လိုက်ရင် တံတွေးကို မျိုချလိုက်သည်။ပြီးမှ၊
“ ငါ.. ငါလည်း နင်နဲ့ အိပ်ချင်တယ်ဟာ”
“ ဟယ် မဟုတ်တာဟာ နင်နဲ့ ငါနဲ့ က မောင်နှမ အရင်းကြီးကို ”
“ နင် နဲ့ အဖေနဲ့ ကလည်း သမီးအဖ အရင်းကြီးပဲလေဟာ ”
“ အဲဒါက အမှတ်တမဲ့ မှားရင်းက ဖြစ်သွားရတာပါ ”
“ အဲဒါတွေ မသိဘူးဟာ ငါကတော့ နင့်ကို လိုးချင်တာပဲ သိတယ် ”
မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် အနားလျှောက်သွားတော့ တင့်တင့်နိုင်က လန့်ပြီး ဗြုံးကနဲ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည်။ မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင်ကို လှမ်းဖက်လိုက်ကာ သနပ်ခါးပါးကွက်ကြားကို ဖက်နမ်းလိုက်သည်။ တင့်တင့်နိုင်က ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း မျိုးနိုင်က အတင်းသိမ်းကြုံးဖက်ထားလိုက်တော့ တင့်တင့်နိုင်၏ နို့ကြီးတွေက မျိုးနိုင် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အိကနဲ ဖိကပ်လာသည်။
တင့်တင့်နိုင်ပါးပေါ်က သနပ်ခါးနံ့မွှေးမွှေးကရော၊ တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးတွေ ၏ အထိအတွေ့ကရော မျိုးနိုင် လီးကြီးကို ပိုမာတောင်လာစေသဖြင့် တင့်တင့်နိုင် ပေါင်ရှေ့ပိုင်းကို ထောက်မိနေလေသည်။ တင့်တင့်နိုင်က သူ့ပါးကို အနမ်းခံလိုက်ရသဖြင့် ရုတ်တရက် တဘက်သို့ လှည့်လိုက်ရာ မျိုးနိုင်ကို ကျောပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားရသည်။
မျိုးနိုင်က လည်း တင့်တင့်နိုင်ကို လွှတ်သွားမည် စိုးသဖြင့် အနောက်မှ လှမ်းဖက်လိုက်ရာ သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က တင့်တင့်နိုင် ရင်သား အစုံကို တဘက်တချက် အုပ်ကိုင်လိုက်မိလေသည်။ အိသွားသော အထိအတွေ့ကြောင့် မျိုးနိုင်က အသာ ဖိညှစ်ဆုပ်နှယ် လိုက်လေသည်။
မျိုးနိုင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာလည်း တင့်တင့်နိုင် ၏ပါးလွှာသော ထမိန်ပေါ်မှ တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားထောက်မိနေလေတော့သည်။ တင့်တင့်နိုင်မှာလည်း သူမ နို့အစုံ ကို ဆုပ်ကိုင်နှယ်နေတာ ခံရပြီး လီးမာမာကြီးက လည်း သူမဖင်ကြားကို ဝင်ထောက်နေသည်မို့ အားအင်ချည့်နှဲ့သလို ဖြစ်သွားကာ နုံးခွေသွားတော့သည်။
ထို့ကြောင့်လည်း မျိုးနိုင်တယောက် သူ့ရင်လျှားထမိန်ကို ဖြည်ချလိုက်သည်ကို ပင်တားဆီးဖို့ နှေးကွေးသွားရလေသည်။မျိုးနိုင် လက်တွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်နေပြီး မျိုးနိုင် က တင့်တင့်နိုင် လည်ကုတ်ကလေးကို လျှာဖြင့် ရက်လိုက်သည်။
“ အို့ ”
တင့်တင့်နိုင် ဖင်တယမ်းယမ်း ဖြင့်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်လည်း မျိုးနိုင် လုံခြည်မှာ ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားပြီး အောက်မှ ထောင်မတ်ထွက်လာသော လီးကြီးမှာ တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီးများကို ပွတ်သတ်မိပြီး ဖင်ကြားသို့ အလိုက်သင့် ဝင်ထိုးထောက်နေလေတော့သည်။
ကာမဆန္ဒပြင်းပြသူ တင့်တင့်နိုင်အတွက်ကလည်း ယခုလောက်အထိအတွေ့ ကပင် သူမ သွေးသားတွေကို ဆူပွက်စေလာခဲ့ပြီမို့၊ အရမ်းလည်း အတိုက်အခံမလုပ်တော့ပါ။ မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်လုံးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်ပါလာခဲ့ရလေပြီ။
မျိုးနိုင်က လုံးကြွ တုံခါနေသည့်တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးတွေကို ငုံ့ကာ စို့လိုက်သည်။ တင့်တင့်နိုင်က မျိုးနိုင် လည်ကုတ်ကို သူ့လက်ကလေးများဖြင့် ပြန်တွယ်ဖက်လာရလေသည်။နောက်တော့ မျိုးနိုင်က ရုတ်တရက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ရေချိုးပြီးကာစ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့မျက်နှာဖြင့် အပ်ကာ နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။
တင့်တင့်နိုင်က ကမန်းကတန်းထိုင်ချလိုက်သော်လည်း သူ့ပေါင်လုံးများကို ဖက်ထားသော မျိုးနိုင်ကြောင့် အနောက်သို့ ယိုင်သွားရာ မျိုးနိုင်က ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်ရပြီး အနားမှ ဖျာပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်စေရန် လှဲပေးလိုက်လေသည်။
ပြီးမှ တင့်တင့်နိုင် ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားသို့ ဝင်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို တွန်းကာ ချဲကားလိုက်လေသည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ စောက်ဖုတ်မှာ အမွှေးနက်နက်များ ဖုံးနေသောလည်း ဟသွားသည့် စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားများ ကြားမှ စိုစွတ် နီရဲနေသည့်စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို တွေ့နေရလေသည်။
မျိုးနိုင်က ကုန်းကာ သူ့လျှာကြီးဖြင့် ရက်ပြစ်လိုက်ရာ တင့်တင့်နိုင် မှာ ဖင်ကြီးများကြွတက်လာရလေတော့သည်။ နောက်တော့မျိုးနိုင်တယောက် သူဖတ်ဘူးမှတ်ဘူးသမျှ စာအုပ်တွေထဲက အတိုင်း သူ့အမ စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ကာ ကာမခလုပ်တွေကို တဆင့်ချင်း ဖြတ်ဖွင့်နေလေတော့သည်။တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ရက်ပြီမှ တင့်တင့်နိုင်ကိုယ်ပေါ်တွားတက်ကာ တင့်တင့်နိုင် မျက်နှာကို ငုံ့ကြည့်လိုက်လေသည်။
တင့်တင့်နိုင်မှာ ရှက်သဖြင့် မျက်စေ့တွေကို ပိတ်ထားပြီး ရှက်သွေးဖြန်းနေသည့် သနပ်ခါး အဖွေးသားမျက်နျာလေးမှာ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းနေပေသည်။ မျိုးနိုင်က သူ့လီးကြီးကို တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်အဝတွင်တေ့ကာ အသာဖိသွင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။
“ ဖလွတ် ဖျစ် ဖစ် ”
“ အို...ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..”
တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်မှာ အရေတွေ စိုနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် မျိုးနိုင် လီးကြီးမှာ စေးစေးကလေး ဝင်သွားလေတော့သည်။ မျိုးနိုင်လီးကြီးမှာ စံချိန်မှီ ခပ်တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ဖြစ်ပြီး တင့်တင့်နိုင်မှာလည်း အလွန်ယားနေပြီမို့ အထူးပင် အရသာတွေ့သွားရလေသည်။
သို့သော်လည်း မျိုးနိုင်မှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်မို့ ဘယ်လို သေခြာဆောင့်လိုးရမှန်းမသိခြေ၊ ထို့ကြောင့် တင့်တင့်နိုင်က သူ့ကိုယ်လုံးကို အနေအထားပြင်ပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ဖြင့် မျိုးနိုင် လုပ်ရ လွယ်အောင် အလိုက်သင့် လုပ်ပေးရလေသည်။ခနတွင်းမှာပင် မျိုးနိုင်မှာ အထာကျသွားပြီး လူငယ်ပီပီ ပင် အားသွန်ခွန်စိုက် တဖုံးဖုံးမြည်အောင်ပင် ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။
..ဖတ်...ဖတ်….ဖတ်….ဖတ်.....
“ အို့ ..မောင်မျိုး….အာ့… ”
မျိုးနိုင်မှာ ရက်အတော်ကြာကြာ စိတ်ကူးယာဉ်နေခဲ့ရပြီး အခု လက်တွေ့ချနေရပြီမို့ သိပ်အကြာကြီးထိန်းမထားနိုင်ပါ၊ လရေတွေ တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပထမဆုံး အချီ ပြီးသွားရလေတော့သည်။မျိုးနိုင် နှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ မှာ တဦးကို တဦး တင်းတင်းကျပ်ကျပ် အတော်ကြာ ဖက်ထားကြပြီးမှ ခနကြာတော့၊
“ မောင်မျိုး ခနဖယ်အုံး ငါတို့ အိမ်တံခါးကြီးလည်း ပိတ်ထားတာ မဟုတ်ဘူး အဲလို နေလို့ မရဘူး နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး ”
တင့်တင့်နိုင် အပြောမှာ လည်း မှန်နေသည်မို့ မျိုးနိုင်က အသာဖယ်ပေးလိုက်လေသည်။ တင့်တင့်နိုင်က ခုန ကွင်းလုံးပုံကျနေသော ထမိန်းကို ကောက်ကာ ရင်လျှားလိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့ဘက်သို့ ခန ထွက်ကြည့်လိုက်လေသည်။ နေ့ခင်းဘက် ထုံးစံအတိုင်း ရွာမှာ တိတ်ဆိတ်နေပြီး ခွေးဟောင်သံ ကြက်ဖတွန်သံတို့သာ တချက်တချက်ကြားနေရလေသည်။မျိုးနိုင်လည်း သူ့ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ကာ အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။
“ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးဟ၊ အဟီး”
“ အံမာ ကံကောင်းလို့ ဘယ်သူမှ မရှိတာ၊ နောက် အဲလို လုပ်လို့ မရဘူး ”
“ အေးပါ နောက် ကျရင် သတိထားလုပ်မှာပေါ့ ”
“ အယ် နောက်လုပ်မယ်လို့ ဘယ်သူက ပြောလို့လဲ ”
“ နင်ပဲ ပြောတာလေ နောက်အဲလို လုပ်လို့ မရဘူးဆိုတော့ လုပ်လို့ရတဲနည်းရှာတာပေါ့ ”
“ နင်ဟာလေ နာဘူးတော်တော်ထ ကိုယ့်အမတောင် မရှောင်ဘူး ”
“ အော် နင်ကရော၊ ဒါနဲ့ နေပါအုံး နင်နဲ့ အဖေနဲ့က ဘယ်လို ဖြစ်သွားကြတာလဲ ”
တင့်တင့်နိုင်က သူနှင့် ဦးထွားတို့ အကြောင်းကို အစမှ အဆုံးဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြလိုက်လေသည်။ ထိုဇာတ်လမ်းတခုလုံးကို နားထောင်ပြီး နောက် မျိုးနိုင် တယောက် လီးပြန်တောင်လာလေသည်။
“ ငါလုပ်ချင်သေးတယ်ဟာ ညတုန်းက အဖေလုပ်သလို လေးဘက်ကုန်းပြီ ”
“ နင်ဟာလေ ခက်တော့တာပါပဲ ”
“ လာပါဟာ ငါ့အခန်းထဲ တံခါးပိတ်ထားလို့ရပါတယ်၊ လူသံကြားရင် အမြန်ထွက်ကြတာပေါ့”
မျိုးနိုင် လက်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ရင်လျှားနဲ့ပင်ရှိနေသေးသော် တင့်တင့်နိုင်တယောက် လိုက်ခဲ့ရပြန်ပါပြီကော။အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် ထမိန်ရင်လျှားကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသော ကိုယ်လုံးကို အားရပါးရ အရသာခံကြည့်လိုက်လေသည်။
တင့်တင့်နိုင်မှာ အသားလေး ညိုစိမ့်စိမ့်ပေမဲ့ အတွင်းသား များက တော့ ဝင်းမွတ်နေလေသည်။ နို့ကြီးများမှာ အခွံခွာထားသော အုန်းသီးလုံးတွေလောက် ရှိလေသည်။တင့်တင့်နိုင်က ဆံပင်ကို တပတ်လျိုထုံးထားသဖြင့် လည်တိုင်လေးမှာလည်း ရှင်းကျော့နေသည်။
သူ့လည်ပင်းမှာတော့ တောသူဌေးသမီး ပီပီ ခပ်တုတ်တုတ် ရွေဘတ်ကြိုးတကုံးဆွဲထားလေသည်။ ခလေးတယောက်အမေမို့ ဘိုက်ကလေးကသိပ်မချပ်ပဲ အနည်းငယ်လုံးလုံးလေး ဖြစ်နေသော်လည်း စွံ့ကားသော အိုးကြီးကြောင့် သိပ်မစူသလို ထင်ရလေသည်။
ပေါင်လုံးကြီးများမှာတော့ အားရစရာ တုတ်ခိုင် လှသော်လည်း အဆီရစ်မရှိ ချောမွတ်နေသဖြင့် ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းလှလေသည်။
“ အမ ဟိုဘက်လှည့်ကြည့်စမ်းပါဟာ ”
မျိုးနိုင်က သူ့ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်နေသည်ကို နည်းနည်းတော့ ရှက်သလို ဖြစ်သော်လည်း သူမ ကိုယ်လုံးကို မျိုးနိုင် သဘောကျနေသည်မို့ ပီတိဖြစ်နေမိလေသည်။မျိုးနိုင် ပြောသလိုတဖက်ကို လှည့်ကာ မျိုးနိုင်ကို ကျောပေး လိုက်လေသည်။
```````````````````````````
မျိုးနိုင်က သူ့အမ၏ စွင့်ကား ဖွံ့ထွားလှသည့် အိုးကြီးကို ကြည့်ရင်း သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် တင်ပါးဆုံ တဖက်တချက်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်း ဆုပ်ညှစ်လိုက်လေသည်။
“ အား တင်းနေတာပဲ နင့်ဖင်ကြီးတွေက၊ လမ်းလျှောက်တော့သာ တုံတုံ တုံတုံ ဖြစ်နေတာ”
“ ခိ နင်က ကိုယ့်အမ လမ်းလျှောက်တာတောင် ဖင်ကို လိုက်ကြည့်နေတာပေါ့လေ ဟုတ်လား”
“ အင်းပေါ့ အဟီး ရွာထဲက အပျို တွေတောင် နင့်လောက် ဘယ်သူမှ မတောင့်ကြဘူး၊ သူတို့ ရေခပ်သွားပြန်လုပ်နေတာ ငါအိမ်ရှေ့က ထိုင်ကြည့်နေတာပဲ၊ နင်ရေချိုးတာကို ကြည့်ရသလောက်တောင် လီးမတောင်ဘူး “
“ စောက်ကောင် ပြောတော့မယ် တခါထဲ၊ ကဲ ကြည့်လို့ဝပလား ကိုယ်တော်ချော တော်ကြာ သူများတွေ ရောက်လာအုန်းမယ်”
“ ဖြန်း”
“ အား.. ဟဲ့ သေနာလေး ငါ့ဖင်ကို ဘာလို့ ရိုက်ရတာလဲ စပ်လိုက်တာ”
“နင့်ဖင်ကြီးက ရိုက်ချင်စရာကြီးမို့ပါဟာ၊ အဖေက တခါမှ မရိုက်ဘူးလား အဟီး နင်သာ ငါ့သမီးဆိုရင်တော့ ပေါင်ပေါ်တင် ထမိန်လှန်ပြီးတော့ ဒဏ်ပေးမိမှာပဲ ခနခန”
“ ခစ်ခစ် အဖေလား ငါ့ကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိဘူး”
“ လီးနဲ့ ပဲ လိုးတာပေါ့ ဟုတ်လား အဟီးဟီး”
“ သေနာလေး တော်ပြီ ဟာ နင့်လက်တွေကလည်း ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး လုပ်စာရှိလုပ်တော့”
မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်လိုက် ဆုပ်နှယ်လိုက် လုပ်ရင်းက ဖင်ကြားကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးဖြင့် ပွတ်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ပါ အနောက်က လှမ်းနှိုက်ရင်းပွတ်နေသဖြင့် တင့်တင့်နိုင်မှာ မနေနိုင်တော့ပဲ ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းရင်းက ပြောလိုက်လေသည်။
မျိုးနိုင်လက်တွေကလည်း တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေပြီဆိုတာကို စမ်းမိတော့ လိုးဖို့ ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပြီဆိုတာကို သိလိုက်သည်။
“ အာ့ဆိုလည်း လေးဘက်ထောက်ပေးဟာ နင့်ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး ဒေါ့ကီဆွဲချင်တယ်”
တင့်တင့်နိုင်လည်း မျိုးနိုင် အကြိုက် လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ မျိုးနိုင်က သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တော့ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ ဖြောင်းကနဲ ရုန်းထွက်လာသည်။
သူအမ ဖင်ကြီးနားမှာ ဒူးတဖက်ထောက် မုဆိုးထိုင် ထိုင်လိုက်ပြီး၊ တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးနှစ်ခု အောက်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအဝမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်သည်။
“ နင်တို့ ယောက်ျားလေးတွေကလေ၊ အဲလို ခွေးလိုး ကို အရမ်းကြိုက်ကြတာပဲ၊ အို့ အမေ့ အီး နင်က လည်းဖြည်းဖြည်းလေ”
တင့်တင့်နိုင် စကားပြောနေတုန်း မျိုးနိုင်က သူ့လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်မို့ တင့်တင့်နိုင် ငြီးငြူသွားရသည်။ နောက်တော့ မျိုးနိုင် စကားမပြောနိုင်တော့ပါ၊ နွေးထွေး အိညက်သော တင့်တင့်နိုင် ၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှ အတွင်းသားများက သူ့လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ဆုပ်နှယ်ထားသလို အရသာရှိလှသည်မို့ စိမ်ပြေနှပြေ ဖြင့် ခပ်မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေလိုက်သည်။
“ ဗြစ်..စွိ..ဖတ်..ဖတ်..”
သို့ပေမဲ့ ထုံးစံအတိုင်းနောက်တော့ အရှိန်တက်လာတော့သည်၊ တင့်တင့်နိုင်က လေးဘက်ထောက်နေရာမှ လက်နှစ်ဖက်တတောင်ဆစ်ကွေးကာထိုအ ပေါ်ခေါင်းကို ချကာ မှောက်လိုက်သဖြင့် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလို ဖြစ်သွားသည်။
ထိုအခါ စွင့်ကားတက်လာသော တင်သားကြီးများမှာ ပိုကြည့်ကောင်းလာလေသည်။ မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် ပေါင်အရင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ အားကုန်ကြုံးဆောင့်လေသည်။
“ ဖွတ် ဖတ် စွိ ဗြစ် “
“ အ..အ...အု...အု...အိ...အိ…”
“ အား အမ ငါပြီးတော့ မယ် အား မထိန်းနိုင်တော့ဘူး”
“ အိုးးးးးးးးးးးးးးးးးး”
မျိုးနိုင် က ပြီးကာနီးမှာ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လရေတွေကို တင့်တင့်နိုင် ခါးနှင့် ကျောပေါ်သို့ ပန်းထုတ်ချလိုက်လေသည်။
တကယ်က သူအောကားတွေမှာ တွေ့ဖူး နေသဖြင့် စမ်းလုပ်ကြည့်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း တင့်တင့်နိုင်၏ ဖင်လုံးကြီးများ ကျောပြင်တို့အပေါ် သူ့လရေများ ပန်းထုတ်လိုက်ရသည်မှာလည်း တမျိုးအရသာရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
.........................................................................................................................................
မျိုးနိုင်မှာ ဖြို၍ မကုန်နိုင်သော တင့်တင့်နိုင် အိုးကြီးကို ဇိမ်ခံကြည့်ကာ ဒေါ့ကီ တခါဆွဲပြီးသကာလ မောသွားကာ တင့်တင့်နိုင် ကို ဖက်ပြီး နားနေကြလေသည်။
“ နင်ကလေ ငါ့အမ မို့လားတော့ မသိဘူး လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ”
“ အောင်မယ် နင်က ဒိပြင် မိန်းမ တွေရောလုပ်ဖူးလို့လား”
“ ဟင့်အင်း မလုပ်ဖူးဘူး”
“ အွန် ဒါနဲ့များ ခစ်ခစ်”
“ ဟားဟား၊ ငါကလည်း အတွေးနဲ့ မှန်းထုတာတောင် တခြားမိန်းမတွေ မှန်းရတာ နင့်ကို မှန်းထုရသလောက်မကောင်းဘူးဆိုတာ တွေးမိလို့ပါ”
“ အဲဒါ မျိုးရိုးလိုက်တာဖြစ်မယ်”
“ အင် ဘာဖြစ်လို့”
“ အဖေ ငါ့ကို ပြောပြဖူးတယ်၊ သူတို့ ငယ်ငယ်တုန်းက လည်း သူနဲ့ ဒေါ်လေးမြ နဲ့ အမြဲလိုးနေကြတဲ့။ နင်က အဖေတူလို့ ဖြစ်မယ်”
“ ဟင် ဟုတ်လား၊ အဖေ က တယ်စွမ်းပါလား၊ ညီမ ကိုလည်း လိုး၊ သမီးကို လည်းလိုး”
“ ဟယ် နင့်ပါးစပ်က လည်း မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ”
“ မဟုတ်ဘူးလားလို့ နင်ကလည်း အခုငါလည်း နင့်ကို လိုးနေတာပဲလေ”
“ လိုးတော့ လိုးတာပေါ့ဟဲ့ ပါးစပ်က အဲလိုပြောတာ နားကြားရှက်တယ်ဟဲ့”
မျိုးနိုင်မှာ သူ့အမ ကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောနေရသဖြင့် လီးပြန်တောင်လာပြန်သည်။ တင့်တင့်နိုင်က လည်း သိသည်။ လူငယ်တွေ ဒီလောက် မြန်မြန်နှင့် ပြန်တောင်နိုင်သည်ကို သူက သဘောကျနေမိလေသည်။ သို့နှင့် သူတို့ နှစ်ယောက် ထိုနေ့ က နောက်ဆုံး အချီ အဖြစ် လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး ဖြင့် ပင် လိုးလိုက်ကြလေသည်။
“ နင် ငါ့ကို ဒီလောက် စိတ်ကြိုက်လိုးပြီးနေတာ ညကျရင် ငါအဖေ့အခန်းသွားတာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေနော်”
“ ဟင် နင်က လည်း အဲလောက်တောင် အလိုးခံပြီးတာတောင် မဝသေးဘူးလား”
“ ငါ့အတွက် မဟုတ်ပါဘူး ဟာ အဖေ့ကို သနားလို့ပါ၊ သူ့မှာ မိန်းမ မရှိတာ ကြာပြီလေဟာ”
“ နင့်ယောက်ျား ကျတော့ရော”
“ အဲဒီ ငမူး က ဆယ်ရေးတရေး ကိုးရေးတရာပါဟယ်။ သူ စိတ်လာနေရင် ငါ့ပေါ်တက် တချက်နှစ်ချက်ညှောင့်ပြီး လရေထွက်ပြီးသွားတာ ငါ့မှာ သာ ဆံ့တငင်ငင်နဲ့ ကျန်ခဲ့တာ”
“ အော် နင်က အဲဒါကြောင့် အဖေ့ဆီ သွားနေတာကိုး၊ နင်ပြောမှ ပဲ ငါ ဒေါ်လေးမြ ကို သတိထားမိတယ် သူလည်း တော်တော်တောင့်တာပဲ၊ ငါက ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းမို့ မပြစ်မှားမိအောင် ရှောင်နေရတယ်”
“ ခစ်ခစ် ခုတော့ မရှောင်တော့ဘူးပေါ့လေ”
“ ဒီတခေါက်ပြန်သွားရင်တော့ ကြိုးစားကြည့်ရမယ် ဟဲဟဲ”
နေ့ခင်းဘက်က တင့်တင့်နိုင်ကို ကောင်းကောင်းလိုးထားရသဖြင့် ညကျတော့ တချိုးထည်း အိပ်ပျော်သွားသော မျိုးနိုင်တယောက် တင့်တင့်နိုင် သူ့အဖေ အခန်းဆောင်တော်ကူးသွားသည်ကို ပင် မသိလိုက်ပဲ တခေါခေါ အိပ်မောကျနေလေတော့သည်။
....................................................................................................................
မိုးနိုင် ဒီတခေါက် ရန်ကုန်ပြန်တော့ အတွေ့အကြုံရော စိတ်ထားရောက ပြောင်းနေခြေပြီ။ ဒေါ်လေးမြမူ အပေါ်မှာလည်း စိတ်ထားတွေက မရိုးသားတော့၊ သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် ဆီမှ ရလာခဲ့သည့်အတွေ့အကြုံတွေ ကလည်း သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှုတွေ အပြည့်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
နောက်တခု ပိုပြီး အခွင့်သာလာသည့်တချက်က သူ့အမဝမ်းကွဲ၊ မြင့်မြင့်ခိုင် ခေါ်ခိုင်လေးမှာ ယောက်ျားရပြီး တော့ သူ့ယောက်ျား အိမ်မှာ နေတော့သဖြင့် သူတို့ အိမ်မှာ ဒေါ်လေးမြမူ၊ သူ့ယောက်ျား နှင့် မိုးနိုင်တို့ သုံးယောက်သာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ဒေါ်လေးမြမူ ယောက်ျား ဦးတင်မောင် မှာလည်း အလုပ်ဖြင့် ခရီး ခနခန ထွက်ရသည် ဖြစ်လေရာ၊ ဒေါ်လေးမြမူ နှင့် သူ တို့ နှစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်မှာ ရှိတတ်သည့် အချိန်များ ခနခနကြုံရလေသည်။
မိုးနိုင် မသိသေးသည့် အချက်မှာ ဒေါ်မြမူက မိုးနိုင်ကို သူ့အကို ကိုထွားနှင့် ချွတ်စွတ်လိုပင် အတော်တူသဖြင့် အကိုကို ချစ်သော မြမူက မိုးနိုင်ကို လည်း အရမ်းဂရုစိုက် ရုံမက၊ ကိုထွား နှင့် သူနှင့် ချစ်ခဲ့ကြသည့် ကာလများကို တမ်းတသသ နှင့် လွမ်းနေခဲ့ရလေသည်။
မိုးနိုင် ကတော့ ဒေါ်လေးမြမူ အတွက် သူ့မှာ တဦးတည်းသော တူ အရင်းခေါက်ခေါက် ဖြစ်သဖြင့် ဂရုစိုက်ခဲ့သည်ဟုသာ ထင်ခဲ့သည်။ ယခုတခေါက် ရွာအပြန်မှာ သိခဲ့ရသည့် သူ့အဖေ နှင့် ဒေါ်လေးမြမူ တို့ ဇာတ်လမ်းကြောင့် သူ့အမြင်တွေလည်း တမျိုးပြောင်းခဲ့ရလေသည်။
ယခင်က ဒေါ်လေးမြမူ အညှောင်းအညာပြေ နင်းနှိပ်ခိုင်းလျှင် ဘယ်လို စိတ်ထားမှ မရှိပဲ ကိုယ့်အဒေါ်လေး ကို ပြုစုသည့် စိတ်ဖြင့်သာ လုပ်ကိုင်ပေးခဲ့သော်လည်း ဒီတခေါက် ပြန်လာတော့ စိတ်တွေ ပြောင်းလဲ လာသဖြင့် အခွင့်အရေးရလျှင် ရသလို ဒေါ်လေးမြမူ နှင့် ပွတ်သီး ပွတ်သတ်နေ လာခဲ့ပြီး ဘယ်လို လိုးဖို့ ခွင်ဖန်တီးရမလဲ ဟု အမြဲ စဉ်းစားနေလေတော့သည်။
မမြမူ မှာ လည်း ငယ်ရာက ကြီးလာသည်သာ မက လိင်ကိစ္စ တို့မှာ တဏှာအားကြီးသူ ပီပီ ပင် မိုးနိုင် ၏ပြောင်းလဲ လာသော စိတ်အခြေအနေကို အကဲခတ်မိသည်။ သူ မျှော်လင့်ထားတာနှင့် အခြေအနေ အတော်နီးစပ် လာသဖြင့်လည်း ဝမ်းသာနေခဲ့ရသည်။ မိုးနိုင် ဘာလို့ ပြောင်းလဲ လာသည်ကိုတော့ သူမသိခြေ။
တညတွင် တော့ ဦးတင်မောင်လည်း ခရီးသွား၊ မမြမူ မှာလည်း ကိုရီးယား ရုပ်ရှင်တကားကို ကြည့်မိရာ၊ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီး ရှေ့နေမ က သူကို လိုက်ချောင်းနေသည့် ကျောင်းသား အရွယ်ကောင်လေး နဲ့ ဖြစ်ကြသည့် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်နေရာ စောက်ဖုတ်မှ အရည်များ စိမ့်လာသည်အထိ ဖီးဖြစ်မိလေသည်။
ထို့ကြောင့်လည်း မိုးနိုင် ကို ရသလောက် သွေးတိုးစမ်းကြည့်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ထို့ကြောင့် မိုးနိုင်ကို ညအိပ်ကာ နီး သူ့အခန်းသို့ ခေါ်ကာ ဇက်ကြောထိုးလို့ နှိပ်ပေးဖို့ ခိုင်းလေသည်။ မမြမူမှာ ရင်ဖုံး လက်ပြတ်အင်္ကျီကို ဘရာဇီယာ မခံပဲ ဝတ်ထားရာ၊ သူ့နို့ကြီးများ မှာ အင်္ကျီအောက်မှာ သူ ကိုယ်လှုပ်လိုက်တိုင်း လှုပ်ရမ်းနေလေသည်။
မမြမူက သွေးဆေးပုလင်းလေးကို ဟန်ပါပါ သောက်လိုက်ရင်း မိုးနိုင်ကို သူ့ ဇက်ကြောလေး ဆွဲပေးဖို့ ပြောလေသည်။ မိုးနိုင် ကလည်း ဒေါ်လေး မြမူ အင်္ကျီအောက်မှ တုံခါနေသော နို့ကြီးများကို ကြည့်ရင်း လီးက တောင်နေလေသည်။ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးတစောင်းလေး လှဲကာ မှိန်းနေသော ဒေါ်လေး မြမူ အနောက်ဖက်မှာထိုင်လိုက်ရင်း ဆံပင်ကို အပေါ်တင်ထုံးထားသဖြင့် ရှင်းနေသော လည်တိုင် လေးနှင့် ပုခုံးသားလေးများကို စနှိပ်ပေးနေလေသည်။
ဘေးတစောင်းလေး လှဲနေသဖြင့် ကားစွင့်နေသော တင်ပါးကြီးများကလည်း မိုးနိုင် စိတ်တွေကို ထကြွစေလေသညည်။ ညဘက်ကြီး အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဒေါ်လေးမြမူ ရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ သူရောက်နေသည် ဆိုသည့် အသိက သူ့ရဲ့ စိတ်ဆင်ရိုင်းကို ပို အားပေးသမှု ပြုနေလေသည်။
မမြမူ က သူ့ပုခုံးပေါ်မှာ ညင်သာ စွာ လှုပ်ရှားနေသော မိုးနိုင် လက်တွေ၏ အထိအတွေ့ကို ဇိမ်ခံနေရင်းက ဘယ်က နေစရမလဲ စဉ်းစားနေလေသည်။ ထိုအချိန်မှာမထင်မှတ်ပဲ မိုးနိုင် လက်ဖဝါးတွေက သူ့ ရင်သား တွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ လာပြီး အုပ်ကိုင်လိုက်သည်ကို သိလိုက်ရလေသည်။
“ ဟေ၊ မောင်မိုး ဘာ တွေလုပ် နေတာလဲ”
မမြမူ က မိုးနိုင် လက်တွေကို သူ့လက်တွေ နှင့် အုပ်ကိုင် လိုက်ကာ ဖိထားလိုက်သော်လည်း မိုးနိုင် ၏ နူတ်ခမ်းအစုံက သူ့နူတ်ခမ်းကို လာဖိကပ် ကာ စုပ်နမ်းသည်ကို ခံလိုက်ရပြန်သည်။
မမြမူ မှာ မိုးနိုင် ကို ဖြားယောင်းဖို့ စဉ်းစားထားသော်လည်း ထိုကဲ့သို့ သူ့ကို မိုးနိုင်က စကာ လုပ်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားသဖြင့် အံ့သြသွားမိလေသည်။
“ ဒေါ်လေးမြမူ ကို ကျွန်တော် ချစ်လို့ပါ”
“ ဟင် ဒေါ်လေးက လည်း သားကို ချစ်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုမျိုး မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဒေါ်လေး နဲ့ သားနဲ့ က တူအရီး အရင်းလေ”
“ ဒေါ်လေးမြမူ နဲ့ ဖေဖေ နဲ့ ကလည်း မောင်နှမ အရင်းပဲလေ”
“ ဟင်...သား ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”
“ မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေပါနဲ့ ဒေါ်လေးမြမူ ရယ် သားကိုသာ ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့”
မမြမူ စိတ်ထဲ အတော်တုံလှုပ်သွားမိသည်။ ကိုထွား နှင့်သူ နှစ်ယောက်ထဲသာ သိသည့် လျို့ဝှက်ချက် ကို မိုးနိုင် ဘာလို့ သိသွားရတာလဲ၊ ဘယ်သူတွေရော သိသေးသလဲ။
“ ဟင့်အင်း သား အဲဒီကိစ္စကို ဘယ်က သိသလဲ ဒေါ်လေးကို ပြောရင် ဒေါ်လေး စဉ်းစား မယ်”
မိုးနိုင် က ဒီတခေါက်ရွာပြန်သွားတော့ ကြုံလာခဲ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။ မမြမူ မှာ ဦးထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင် တို့ ဇာတ်လမ်းကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် အတော်တုံလှုပ်သွားပြီး ဖီးလည်းတက်လာခဲ့သည်။
နောက်တော့ မိုးနိုင် နှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ မောင်နှမ အဖြစ်အပျက်ကို နားထောင်ရင်း သူနှင့် ကိုထွား တို့ ငယ်ငယ်တုံးက အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်တွေ တတောက်တောက် စီးကျလာလေတော့သည်။
မိုးနိုင်မှာလည်း ဒေါ်လေးမြမူ မျက်နှာအမူအယာကြောင့် ဖီးတက်နေပြီ ဆိုတာကို ရိပ်မိသဖြင့် လက်က ဒေါ်လေး မြမူ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြတ်နေလေရာ မမြမူ ကလည်း ဘာမှ မပြောတော့ပေ။ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားသဖြင့် အင်္ကျီပွင့်သွားတော့ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသော နို့ကြီးများမှာ တင့်တင့်နိုင်လောက် မတင်းရင်း တော့သော်လည်း အရမ်းကြီး တွဲကျနေတာမျိုး မဟုတ်ပဲ နှင့် မိုးနိုင် မျက်စေ့ထဲမှာတော့ အရမ်းကို ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။
မိုးနိုင်က လက်မ အရွယ်နီးပါး ခန့် တုတ်ပြီး လက်မဝက်ခန့် ရှည်ကာ မာတောင်နေပြီ ဖြစ်သော နို့သီးခေါင်း ညိုညို များကို ငုံ့ကာ အားရပါးရစို့လိုက်လေသည်။
“ အား ဟဲ့ ကောင်လေး ဖြည်းဖြည်း ကွာ ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်”
ဒေါ်လေး မြမူ ကိုယ်လုံးလေးလွန့်လူးလာပြီး မိုးနိုင် ခေါင်းတွေကို သိုင်းဖက်လာခဲ့သည်။ မိုးနိုင်က ဒေါ်လေးမြမူ နို့တွေကို လက်တွေကလည်း နှယ်ကာ ပါးစပ်ကလည်း တဖက်ပြီး တဖက် တပြွတ်ပြွတ်စို့နေရင်းက အောက်က ထမိန်ကို ပါ ဆွဲချွတ်လေသည်။
မျိုးနိုင်က သူ့ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးမြမူ ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ဝင်လာတော့ မမြမူ က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို အလိုက်သင့်လေး ဖြဲကား ပေးလိုက်လေသည်။ မျိုးနိုင်က လည်း အချိန် မဆိုင်းတော့ပဲ၊ သူ၏မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဒေါ်လေးမြမူ ၏ပြဲဟလာသော စောက်ဖုတ်ကြီး အဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။
“ စွတ် ဖွတ်ပလွတ်”
စောက်ရည်တွေ ရွဲနေပြီ ဖြစ်သော ဒေါ်လေးမြမူ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ မိုးနိုင်လီးကြီးက ရှောရှောရူရူပင် ဝင်သွားလေသည်။ ဒေါ်လေးမြမူ စောက်ဖုတ်မှာလည်း အလိုးမခံရတာ ကြာပြီမို့ မိုးနိုင်လီးကြီး အတွက် စေးစေးလေး ဖြစ်နေလေတာ မကျပ်လွန်း မချောင်လွန်းပဲ၊ နှင့် လိုးလို့ ဆောင့်လို့ အနေတော်လေး ဖြစ်နေလေသည်။
စွတ်ဖတ်...စွတ်ဖတ်...စွတ်ဖတ်…
“ အား...အီး.. ကောင်းတယ် သား မောင်မိုး၊ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်”
“ ဟုတ်..ဒေါ်လေး..အီး”
“ စွတ်ဖတ်..စွတ်ဖတ်..စွတ်ဖတ်..”
မိုးနိုင် မှာ သူ့အမ နှင့် အတွေ့အကြုံ များရလာပြီမို့ အရိုင်းလေး မဟုတ်တော့ပေမဲ့ သူအရမ်းလိုးချင်နေကာ စိတ်ထဲ အမြဲ ပြစ်မှားနေမိသည့် ဒေါ်လေးမြမူ ကို တကယ်လိုးနေရပြီ ဆိုသော အသိက အရမ်းဖီးတက်စေသဖြင့် ခနတွင်းပင် လရေများ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားလေတော့သည်။
သူအရမ်း လုပ်ချင်နေရသော ဒေါ်လေး မြမူ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်တွယ်အမောဖြေရင်းက ဒေါ်လေး မြမူ မျက်နှာအနှံ့နမ်းရှုံ့ရင်း၊
“ ကောင်းလိုက်တာ ဒေါ်လေးရယ် ကျွန်တော် ဒေါ်လေးကို လိုးချင်နေတာ ကြာလှပြီ အခုမှ ပဲ ဆန္ဒပြည့်တော့တယ်”
“ ဒေါ်လေးလဲ ဒီအတိုင်းပါပဲ သားရယ်၊ သားကို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကိုထွားကို သတိရနေမိတာ၊ သားက ကိုထွားငယ်ငယ်တုန်းက အတိုင်းပဲလေ၊ ဒေါ်လေးက လူကြီးမို့ ကိုယ်က စလို့ မဖြစ်နိုင်လို့လေ”
“ ဒါနဲ့ ဒေါ်လေးနဲ့ဖေဖေ နဲ့ နောက်ပိုင်း မဖြစ်တော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”
“ ခစ်ခစ် ဘယ်ကလာ ဒေါ်လေးတို့ အချစ်က လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်ပျက်ပယ်ပါ့မလဲကွယ်၊ ခုချိန်ထိ ကိုထွား ဒီလာလို့ အခွင့်ရရင် ဒေါ်လေးတို့ ချစ်ဖြစ်ကြတုန်း”
“ ဟင် ဟုတ်လား”
“ အင်း ဒေါ်လေး သမီး ခိုင်လေး တောင်မှ အကိုထွားနဲ့လား ဒေါ်လေးယောက်ျားနဲ့လား၊ ဘယ်သူနဲ့ ရမှန်းတောင် ဒေါ်လေး မသိမပါဘူးကွယ်၊ အရေးလည်းမကြီးပါဘူးလေ၊ နှစ်ယောက်စလုံးကို လည်း ဒေါ်လေးက ချစ်တာပဲ ဆိုတော့ ဘယ်သူနဲ့ ရရပေါ့ ဟုတ်လား”
“ အဟီး ကျွန်တော်နဲ့ ရခဲ့ရင်ရော ဘယ်လိုလဲ”
“ အမလေး ငါက ဟိုဟာ ဖြတ်ထားလိုက်ပြီ၊ မရနိုင်တော့ဘူး ခစ်ခစ်။ အခု အသက် ၄၃ ကျမှ တော့ ကလေးလည်း နောက်ထပ်မမွေးပါရစေနဲ့တော့ကွယ် ခိခိ”
“ အင်း အာ့တာလည်းကောင်းတာပဲ၊ ဒေါ်လေးလည်း ဆေးသောက်စာ မလိုဘူး၊ ကျွန်တော်လည်း ကွန်ဒန်သုံးစာ မလိုဘူးပေါ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်လို့ ရတာပေါ့”
“ အောင်မယ် ဘယ်သူက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ချင်တယ်လို့ ပြောနေလို့လဲ”
“ ဒေါ်လေးက မပြောသေးပေမဲ့ ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြောနေတယ်လေ အဟဲ အရည်တွေကို ရွဲလို့”
“ နှမ လိုးလေး စကားပြောလိုက်တာ တခါထဲ ဘရမ်းဗတာနဲ့”
“ ခိခိ ခုတော့ အဒေါ်လိုးလေး ဆိုတဲ့ဘွဲ့ပါ ရသွားပြီလေ ဒေါ်လေးရဲ့”
ခိုင်လေး မှာဇာခြည့်ယောက်ျား ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေး နှင့် ချပ်ထားသည်တို့ကို ဖတ်ပြီးသွားတော့ ဖောင်းကြွလာသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်နေရင်းနှင့်၊ သူ့လျို့ဝှက်ဂျီမေးအကောင့်ကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။
“ ဟော ကောင်လေး အွန်လိုင်းရောက်နေပါလား.. ”
“ ဟေ့ကောင်လေး အတန်းမတက်ပဲဘာလုပ်နေတာလဲ အွန်လိုင်းပေါ်မှာ.. ”
“ မမ ကို လွှမ်းလို့လေ၊ မမများ တက်လာမလားလို့ ဟိုလုပ်ဒီလုပ်လုပ်ရင်းစောင့်နေတာ.. ”
“ အန်မာ အပိုတွေ.. နင့်အဒေါ်ရော ညက ချောင်းသေးလား.. ”
“ အင်း ချောင်းတာပေါ့.. သူတို့ အလုပ်မဖြစ်ကြဖူး၊ ဒေါ်လေးက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအာသာဖြေနေတယ်.. ”
“ ဟုတ်လား..အဲဒါဆို သူတော်တော်ဆာနေပုံပဲ..နင်လုံးလို့ ရပြီ.. ”
“ ဖြစ်ပါ့မလား မမ ရယ် ကိုယ့်အဒေါ်ကို ကိုယ်ကြံတယ်ဆိုတာ.. ”
“ အို နင်ပြောပုံ ဆိုရင် နင့်အဒေါ်အရင်းမှ မဟုတ်ပဲဟာ.. ”
“ အင်းလေ၊ ဝမ်းကွဲကလည်း အဒေါ်ပဲဟာကို.. ”
“ ဒါပေမဲ့ နင်လုပ်ချင်နေတယ်မဟုတ်လား.. ”
“ အဲဒါက စိတ်ထဲက ရှိနေတာလေ..ကိုယ်က စိတ်ထဲက ပြစ်မှားနေပေမဲ့ လက်တွေ့မှာက ဖြစ်မှ မဖြစ်နိုင်တာကို.. မမ နဲ့ ပဲ အပြင်မှာ တွေ့ပါရစေဗျာ.. ”
“ အေးပါ တွေ့ရမှာပေါ့ အရင်ဆုံး က ငါပြောသလို ပဲ လုပ်ကြည့်စမ်းပါ ငါပြောသလို ဖြစ်လာရင်တော့ မင်းပွပေါက်ပဲလေ..
“ အင်း ဖြစ်လာပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းရမှာပေါ့မမ ရယ်.. ”
ခိုင်လေး ထုံးစံအတိုင်း ဟန်းအောက်မှာ ကောင်ကလေးနှင့် အီစီကလီလုပ်ရင်းက အလုပ်ကိစ္စပေါ်လာသဖြင့် ချပ်တင်းကို ရပ်လိုက်ရသည်။ ထိုနောက်တော့ တနေ့လုံးအလုပ်များနေခဲ့သည်မှာ ရုံးဆင်းချိန်အထိပင်ဖြစ်တော့သည်။
တကယ်တော့ ခိုင်လေး ခေါ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အွန်လိုင်းမှာ ချပ်နေသူမှာ စိုးနိုင်ထွား ဖြစ်လေသည်။ သူက တော့ စိုးနိုင်ထွားကို သိပြီးစိုးနိုင်ထွားကတော့ သူနှင့် အွန်လိုင်းမှာ ကျူနေသော မမကြီးမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှန်းမသိပေ။
စိုးနိုင်ထွားမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏တဝမ်းကွဲအမ ဒေါ်တင့်တင့်နိုင်၏ သားဖြစ်ပြီး ယခု သူတို့ နှင့် အတူတူနေပြီး ကျောင်းတက်နေသည်မှာ တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ပင်ရောက်နေလေပြီ။ စိုးနိုင်ထွားမှာ ခိုင်လေးတို့ အိမ်သို့ ဆယ်တန်းလောက်ကတဲက လာနေပြီး ခိုင်လေးတို့ အိမ်မှ ကျောင်းတက်နေသူ ဖြစ်လေသည်။
ခိုင်လေးတို့ နှင့် စလာနေကာစက ပိန်ပိန်ညှောင်ညှောင်လေး ဖြစ်သော်လည်း တက္ကသိုလ်ရောက် အားကစားလေးဘာလေးလုပ်သဖြင့် ထွားတက်လာကာ ယောက်ျားကြီးတယောက်လို ဖြစ်လာတော့ သူ့အဖိုးဦးထွား နှင့် ခတ်ဆင်ဆင် ဖြစ်လာလေသည်။ခိုင်လေးမှာ ဘကြီးထွား နှင့် ဖြစ်ခဲ့ဘူးသူမို့ စိုးနိုင်ထွားကို ကြည့်ရင်း ဘကြီးထွား နှင့် ချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ဖူးသည်များကို အမှတ်ပြန်ရလာတတ်လေသည်။
နောက်တချက် သူ အိမ်ထောင်ကျကာစ တွင် တနေ့ သူ့မိဘအိမ်သို့ သွားလည်ရာ၊ အိမ်ရှေ့တံခါးပွင့်နေ၍ ဝင်လိုက်မိပြီးမှ သူ့မိဘ အခန်းမှ ကာမဆက်ဆံနေသည့်အသံကို ကြားသဖြင့် ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ သူ့အမေ နှင့် ခိုင်လေး၏ မောင်ဝမ်းကွဲလည်းဖြစ်၊ သူ့အမေ၏ တူအရင်းလည်းဖြစ်သော၊ မိုးနိုင် နှင့် သူ့အမေ ဒေါ်မြမူ တို့ ကောင်းကောင်းကြီး လိုးနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
ပထမပိုင်းတော့ ခိုင်လေးမှာ ရှော့ဖြစ်သွားပြီး မည်သူ့ကို မှ မပြောပဲ သူ့အမေ ၏ လျို့ဝှက်ချက်ကို သူနူတ်ပိတ်နေခဲ့လေသည်။ သို့သော်လည်း သူနှင့် ဘကြီးထွားတို့ ဖြစ်သွားကြပြီးနောက်တော့ ဘကြီးထွားနှင့် သူ စကားဖလှယ်ကြရင်းဖြင့် ဘကြီးထွား နှင့် သူ့အမေ ဒေါ်မြမူ တို့ ငယ်စဉ် က မောင်နှမချင်း အချစ် ကြီးခဲ့ကြကြောင်းသိလိုက်ရလေတော့သည်။
ထိုအခါတွင်တော့ ခိုင်လေး အဖို့မှာ သူတို့ ဆွေမျိုးတွေ မှာ သွေးထဲက ကို အမျိးချစ်စိတ် ပါလာကြောင်းကို သိသွားရတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိုးနိုင်ထွား လည်း လူကောင်ထွားလာပြီး ယောက်ျားကြီး ပုံဖြစ်လာတော့ စိုးနိုင်ထွားနှင့် အိပ်ချင်စိတ်တွေက တဖြည်းဖြည်း တိုးပွားလာရတော့သည်။စိုးနိုင်ထွားမှာ သူတို့ အိမ်တွင် သူ၏သားဖြစ်သူ ဆယ်တန်းကျောင်းသား မင်းစိုးထိုက် နှင့် တခန်းထည်းအိပ်ပြီး သူတို့ လင်မယားက သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အခန်းမှာ အိပ်လေသည်။
တနေ့ မင်းစိုးထိုက် ကို အိပ်ယာနိုးဖို့ သွားရင်း အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်ချထားသည့် စိုးနိုင်ထွား လက်တော့ကို စပ်စုလိုက်ရာ စိုးနိုင်ထွား ၏ အွန်လိုင်းတက်နေသော အကောင့်နာမည်နှင့် သူသွားကြည့်နေတတ်သော ဘလော့ များ၊ ဝက်ဆိုက်များ ကို လည်း မှတ်သားထားလိုက်မိလေသည်။
စိုးနိုင်ထွား သွားနေသော ဆိုက်များမှာ အင်းဆက် အသားပေး အောဆိုက်များ ဖြစ်လေရာ ခိုင်လေး အတွက်လည်း အကြိုက် ဖြစ်နေရလေသည်။ အချို့ဆိုက်များ မှာ ရီဂျစ်စတာလုပ်ရသဖြင့် ခိုင်လေးက လည်း နာမည်ဝှက်ဖြင့် လုပ်ကာ ဝင်ဖတ်နေမိလေသည်။ ထိုသို့ ဖတ်နေရင်းက စိတ်ထလာသည့်အချိန် နှင့် စိုးနိုင်ထွား အွန်လိုင်းဖြစ်နေသည်ကိုလည်း မြင်ရသည့် အခါတွင် ခိုင်လေးက မသိမသာ ဝင်ချပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း နှင့် စိုးနိုင်ထွားနှင့် အီစီကလီ ဖြစ်လာရတော့သည်။
သူ့ကိုယ်သူ အိမ်ထောင်သည်မမကြီး ဟု ပြောထားသဖြင့် စိုးနိုင်ထွားက အပြင်တွင်တွေ့ချင်သည် ဘာညာတို့ကို ဆင်ခြေအမျိုးမျိုးပေး၍ ရှောင်နေနိုင်ခဲ့လေသည်။စိုးနိုင်ထွား နှင့် သူနှင့် မှာ အင်းဆက် ဆိုက်တခုမှာ ခင်လာခဲ့သည်မို့ တယောက် ဖီလင်ကို တယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထုတ်ဖေါ်ပြောဆို ဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။
ခိုင်လေးက သူနှင့် သူ့ဘကြီးတို့ ဖြစ်ခဲ့ကြပုံတို့ကို အသေးစိတ်ပြောပြရာ စိုးနိုင်ထွား မှာ ဖီးတက်လွန်းသဖြင့် ဂွေလှိမ့်ပြီး ထိုဂွေလှိမ့်သည့် ဗီဒီယိုကိုလည်း ခိုင်လေးကို ပြန်ပြခဲ့သည်။ စိုးနိုင်ထွား ဒစ်ကြီးမှာ လူစဉ်မှီပင် ဘကြီးထွားခဲ့သို့ပင် ထွားထွားတုတ်တုတ် ရှိလှသည်မို့ ခိုင်လေးတယောက် အဖုတ်မှာ ရွဲရွဲစိုပြီး ဒီဂျေပွတ်မိခဲ့ရလေသည်။
စိုးနိုင်ထွားမှာ နောက်တော့ သူနှင့် အတူနေသူ သူ့ဒေါ်လေး တဝမ်းကွဲကို စိတ်လာနေကြောင်းပြောပြရာ၊ ခိုင်လေးမှာ သူ့ကို ဆိုလိုမှန်းသိနေသဖြင့် ပိုဖီးတက်ရလေသည်။ထို့ကြောင့်လည်း စိုးနိုင်ထွားကို မြှောက်ပေးရင်း အပြင်မှာလည်း သူက မသိမသာ လမ်းဖွင့်ပေးရင်း နီးစပ်အောင် ကြံနေခြင်းဖြစ်လေသည်။
အိမ်မှာက သူ့ယောက်ျား ကိုစိုးထိုက် နှင့် သားဖြစ်သူ မင်းစိုးထိုက်တို့ ရှိနေကြသည်မို့ လှုပ်ရှားဖို့က မလွယ်ခြေ။ ထို့ကြောင့်လည်း စိုးနိုင်ထွားကို ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည့် အခြေအနေတွင်းသို့ တွန်းပို့ရင်း သူလည်း မသိမသာ ခွင်ဝင်အောင် ကြံဖန်နေခြင်းဖြစ်သည်။
ယနေ့တော့ ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ယောက်ျားနှင့် ကောင်မလေးတယောက် အွန်လိုင်းချပ်တင်းကို ဖတ်ရင်း စိတ်တအားထလာတာမို့ စိုးနိုင်ထွားကို အတင့်ရဲရဲ စမ်းကြည့်ဖို့ မြှောက်ပေးလိုက်ပြီး ဒီည ခွင်ကို ရိုက်ဖို့ စဉ်းစားလာခဲ့လေသည်။
ညနေစောင်း ထမင်းစားသောက်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း တီဗီထိုင်ကြည့်ကြတော့ အိမ်နေရင်း အောက်ခံ ဘရာမပါပဲ ဘလော့စ်အင်္ကျီ ဝတ်ထားသဖြင့် ဖောင်းမို့နေသည့် သူ့ရင်သားတွေမှာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းတုံခါနေလေသည်။ ထို အရာကို တိတ်တခိုးချောင်းကြည့်နေသော စိုးနိုင်ထွားကို လည်းသူ့မျက်ထောင့်စွန်းမှ တွေ့နေရလေသည်။
အောက်ပိုင်းကိုလည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ မဝတ်ပဲ ထမိန်ပါးပါး ကို ခါးမှာ တင်းတင်းလေး ဝတ်ထားပြီး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တင်သားတွေကို တလုံးချင်းတုံခါစေအောင်လည်း သတိထား ကာ စိုးနိုင်ထွား မျက်စေ့ရှေ့ လျှောက်ပေးလိုက်သေးသည်။
နောက်တော့ မအိပ်ခင် နို့သောက်လေ့ရှိသော သားလေး မင်းစိုးထိုက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ကိုစိုးထိုက်တို့ကို ၊ အမှုန့်ခြေထားသော အိပ်ဆေးနည်းနည်းစီခပ် ကာတိုက်လိုက်လေသည်။ညဘက် လင်ဖြစ်သူကိုစိုးထိုက်နှင့် သားဖြစ်သူ မင်းစိုးထိုက်တို့ အိပ်ယာဝင်သွားကြပြီး စိုးနိုင်ထွားတယောက်ထည်း အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင် တီဗီကြည့်နေချိန် ခိုင်လေး တယောက် အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။
“ ဟဲ့ သား မအိပ်သေးဘူးလား”
“ မအိပ်ချင်သေးလို့ ဒေါ်လေး၊ ဒေါ်လေးရော”
“ ဒေါ်လေးလည်း မျက်စေ့တွေ ကြောင်နေလို့ ညနေက လဘက်ရည်တွေ သွားသောက်လိုက်လို့ လားမသိပါဘူးကွာ”
အိမ်နေရင်း ထမိန်ပါးပါး ကို တင်းတင်းလေး ဆွဲဝတ်ထားသဖြင့် ခါးလေးကျင်ပြီး ကားတက်လာသော တင်ထွားထွားကြီးများ က စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ အိတုံ ခါနေသည်သာမက သူ့ဘေးတွင် ပေါင်တလုံးချိတ် ထိုင်လိုက်သဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါင်လုံးခပ်တုတ်တုတ် ကြီးတွေက စိုးနိုင်ထွား နှလုံးသွေးကို တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် အခုန်မြန်လာစေလေသည်။
ထို့အပြင် အိပ်ယာဝင်ကာနီး ဆံထုံးကို ခနဖြည်ချထားသည်မို့ အုပ်ကောင်းလှသော ဆံပင်နက်နက်များက ကျောလည်နားသို့ ရောက်နေရာ၊ ဆံပင်ရှည်ရှည် ကြိုက်တတ်သူ စိုးနိုင်ထွား မျက်လုံးထဲတွင် ဒေါ်လေးမြင့်မြင့်ခိုင် မှာ အရမ်းကို ဆက်ဆီကျနေလေသည်။ အဲဒီဆံပင်ရှည်ကြီးကို စုကိုင်ပြီး အဲဒီအိုးကြီးကို ကြည့်ပြီး ဒေါ့ကီဆွဲလိုက်ရရင်တော့ အီစိမ့်နေမှာပဲဟု တွေးရင်းက စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်မှာ မာတောင် တောင့်တင်းလာရလေသည်။
ခိုင်လေး မှာလည်း စိုးနိုင်ထွား မျက်နှာအရိပ်အကဲ ကို ကြည့်ရင်း ကောင်လေး တင်းနေပြီ ဆိုတာကို သူသိသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိုးနိုင်ထွားဂွေလှိမ့်သည့် ဗီဒီယိုကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးမှ အရည်တွေ စို့လာနေပြီ ဖြစ်လေသည်။
သူက အကြီးမို့ သူက ပဲ စမှ ရမည်ဆိုတာကိုလည်း သူသိသည်။ တခါတလေကျရင် လည်း ဒဲ့ဒိုး သွားလိုက်တာက ပိုမြန်သည်ဆိုတာကို သူသိသော်လည်း တကယ်တမ်းက သူ့ပါးစပ်မှ မထွက်ပေ။ အခု တော့ အတော်လေးကို နှာထနေပြီမို့ ဘယ်လို ထင်ထင် ဒီညတော့ ဒီကောင်လေး သူ့ကို တက်လိုးဖို့ ကြံတော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
“ ဟဲ့ သား ဒေါ်လေး ဒီနေ့ လမ်းလျှောက်ရတာ များလို့ ခြေသလုံးတွေ တောင့်နေတာ နည်းနည်းလေး နှိပ်ပေးလို့ ရမလား၊ သားမအိပ်ချင်သေးမှပါ”
“ ဟာ ရတာပေါ့ ဒေါ်လေး ကလည်း သား မအိပ်ချင်သေးပါဘူး”
စိုးနိုင်ထွား မျက်နှာက အချိုရှာ သကာတွေ့သွားသလိုပင် သွား သုံးဆယ့် နှစ်ချောင်းစလုံးဖြဲကာ ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။ချက်ချင်းပင် ခိုင်လေး ထိုင်နေသည့် ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ခိုင်လေး မှ သူ့ထမိန်စကို အသာဆွဲပြီး ဒူးခေါင်းနားထိတင်လိုက်သည်။
စိုးနိုင်ထွားမှာ ရင်တုံပန်းတုံပင် ဖြစ်သွားရရှာသည်။ အသားညိုသော်လည်း ဝင်းနေသည့် ခြေသလုံးတုတ်တုတ်လေးများ ကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် မထိရဲ ထိရဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။
“ အား...အင်း….ကောင်းတယ်သား အဲလောက်လေးဆို အတော်ပဲ”
စိုးနိင်ထွားလက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ခြေသလုံးကြွက်သားလေးတွေကို အသာဆုပ်နှယ်ရင်း ဒူးခေါက်ကွေးမှ ခြေကျင်းဝတ်အထိ စုံဆန် ပွတ်သတ်ပေးနေတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က ဆိုဖါနောက်မှီပေါ် ခေါင်းမော့ ထားရင်းက ငြီးသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က တမင်ကို ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ခေါင်းကို တင်ကာ မော့ရင်း မျက်လုံးများကို ပိတ်ထားလိုက်သဖြင့် စိုးနိုင်ထွားတယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မျက်စေ့ကစားလို့ ရသွားသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လုပ်ထားပုံကလည်း ကြည့်အုံး ထမိန်စကို ကပိုကရို ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်ထားပြီး ပေါင်ကိုလည်းမသိမသာလေး ကားပေးထားသဖြင့် စိုးနိုင်ထွားနေရာမှ ကြည့်လျှင် ထမိန်စအောက်မှ ပေါင်အတွင်းသား တချို့ကို လှမ်းမြင်နေရ၏။
ဆိုဖာပေါ်မှာ ရင်ကိုကော့ ခေါင်းမော့ကာ ထိုင်နေသဖြင့်လည်း ဖွံ့ထွားလှသည့် နို့ကြီးများက ဘရာဇီယာ မပါသဖြင့် ထောင်မတ်နေသော နို့သီးခေါင်း တွေက အင်္ကျီသားကို ထိုးဖောက်တော့မလို တွန်းနေသည်ကို ထင်ရှားစွာတွေ့နေရသည်။
စိုးနိုင်ထွား မှာ မရဲတရဲနှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဒူးခေါင်းိနားအထိ သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ပွတ်သတ်လာပြီး ဒူးခေါင်းနှစ်ခုကို ဘေးဘက်စီသို့ အသာလေးတွန်းကာ ဖြဲကားလိုက်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က လည်း အလိုက်သင့်ပင် မျက်လုံးပိတ်မှိန်းနေရင်းက သူမ ဒူးတွေကို တဖက်တချက် သို့ ကားပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ကာမ ဆန္ဒ ရမက်မီးတွေက တောက်လောင်လာပြီမို့ လုပ်သင့်တာ မလုပ်သင့်တာတွေ သူတို့ စိတ်ထဲမှာ မရှိကြတော့။
တယောက်က လည်း နောက်တယောက် ဘယ်လောက်ထိ လိုက်လျောမည် ဆိုတာကို စမ်းနေသလို။ နောက်တယောက်ကလည်း ဟိုတယောက် ဘယ်လောက်ထိ တိုးလာမလဲ ဆိုတာကို စောင့်မျှော်ရင်း မသိမသာ လမ်းဖွင့်ပေးနေလေပြီ။
စိုးနိုင်ထွား လက်ဖဝါးတွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်အောက်မှာ တွားတွားဝင်လျှက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လာတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ဆိုဖာပေါ် ရှေ့ဖက်သို့ အသာလျှောချရင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို လည်း ကားပေးလာသည်။
စိုးနိုင်ထွားလက်တွေက သူမ အဖုတ်ကြီးပေါ်ရောက်လာတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပါးစပ်မှ အသံလေးထွက်လာခဲ့သည်။
“ အား...သားလေး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ် ”
စိုးနိုင်ထွားမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်နှစ်လုံးကြား၊ ဆိုဖာရှေ့မှာ ဒူးထောက်လျှက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏ အရည်စိမ့်ကျနေပြီ ဖြစ်သော အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးများဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment