ရုန်းမထွက်ချင်တော့ပါ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်
{အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။}
“ အိုးးး … အဖေကလည်း … သမီးလေး … ရှိတယ်လေ ”
“ မြေးမလေးက …သူ့ပါသာ အိမ်ရှေ့ ပန်းပင်တွေ ရေလောင်း နေတာ ဒီဘက် မကြည့်ပါဘူး သမီး ရယ် အဖေ့ ဟာကြီး ကိုင်ကြည့်ပါဦး … တအား တင်းနေပြီ ”
“ ဟွန့် … သွား တွေ့လိုက်ရင် ဒါပဲ သမီး ယောင်္ကျားက သူခရီးထွက်တုန်း စိတ်မချလို့ အဖေ့ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ ခေါ်ထားတာ တွေ့တာနဲ့ … မပြောချင်ဘူး ”
“ အား အား သမီး ရယ် ကောင်းတယ်ကွာ ထုထု …… ပြီးတော့မယ် ”
မြလေးနွယ်မှာလည်း သူမ လက်ထဲ ဖခင် ဖြစ်သူ လီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာသဖြင့် အချက် ၃၀ ခန့် ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေးရာ လရည်များ တဖျောဖျော ပုဆိုး အတွင်းထဲ ထွက်ကျလာ တော့သည်။
“ ကောင်းလိုက်တာ သမီး ရယ် အဖေ့လည်း … ပြန်ယက်ပေးမယ်နော် ”
“ အင်း ”
ပြောပြီးသည်နှင့် မြလေးနွယ် တယောက် ဧည်ခန်း နံရံဘက် လျှောက်ကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထား နှင့် ဒူးဖုံးစကပ် အပျော့သား လေးအား ခါးထိ လှန်ပေးကာ ပေါင်တန် တုတ်တုတ်လေး ၂ ဖက်အား ဖြဲပေးလိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ မှာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ပေါင်ဂွလေးအား နှာခေါင်းမြုတ်သည် အထိ ဖိကပ်ကာ စောက်ဖုတ်အား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
မြလေးနွယ် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား မချွတ်သေးပေ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှသာ အဖုတ်လေးအား လျက်ပေး နေ၏။ခဏအကြာ ဦးမိုးဆွေ တံတွေးများကြောင့် ဖေါင်းကြွ လာသော အဖုတ်နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီမှာ ကပ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်အရာကြီး ပီပီပြင် ထွက်ပေါ်လာသည်။
အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်ဖြင့် ဖိကပ် ထိုးခွဲကာ အပေါ်ဘက်ရှိ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်စဉ် မြလေးနွယ် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက် တုန်လာပြီး ဦးမိုးဆွေ မျက်နှာအား ပေါက်ဂွလေးထဲ ဆွဲကပ်ကာ စောက်ပတ်ဖြင့် မျက်နှာ တပြင်လုံး ဆွဲပွတ်တော့၏။
“ အမေ … သမီး ဗိုက်ဆာပြီ ”
ထိုစဉ် အိမ်တံခါးပေါက်မှ မြေးဖြစ်သူ နွယ်ဝတီ စကားသံလေး ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ဦးမိုးဆွေလည်း ထရပ်ကာ လူချင်း ခွာပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်မှာလည်း စကပ်အား ပြန်ဖုံးကာ ရေခဲသေတ္တာ နား လျှောက်ကာ ရေတဗူး ဖေါက်သောက် နေလိုက်သည်။
“ မနက်စာ ပြင်ပြီးသား သမီး … သွားစားလေ ”
မနက်ခင်း ခြံဝင်းရှေ့ ပန်းပင်များ ရေလောင်း ပြီးသည်နှင့် အိမ်ထဲဝင်လာသော သမီးဖြစ်သူအား လှမ်းပြောလိုက်၏။ မြလေးနွယ်မှာ အသက် ၃၉ နှစ်ထဲ ရောက်ရှိလာ သော်လည်း တင်တွေ ရင်တွေမှာ ကလေး အမေဟု ထင်ရက်စရာ မရှိပေ။ အသားအရည် ဝင်းလတ်ကာ နှာတံစင်းပြီး ထူကဲသော မျက်ခုံးများနှင့် မျက်ဝန်းနက်ကြီးများက အနည်းငယ် သွယ်လျသော မျက်နှာလေးအား အလှဆင် ပေးထား၏။
ရင်သားမို့မို့နှင့် ဆွံ့ကားနေသော ဖင်သား စိုင်ကြီးမှာ မြင်သူတိုင်း ပစ်မှာစရာမို့ လင်တော်မောင် ဦးစိုးသိန်းမှာ ခရီးထွက်တိုင်း ယောက္ခထီးအား အိမ်ခေါ်ကာ စောင့်ရှောက် ခိုင်းထားသည်။ သို့သော် လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်မှ မိခင်ဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားရာ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်နှင့် ခဏ နေပေးရာမှ သံယောစဉ် နယ်လွန် မိကြတော့၏။
မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်အေးနွယ် ဆုံးသွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေမှာ စိတ်ဓါတ် ကျနေတော့သည်။ အအိပ် အစားပင် မမှန်တော့ မနက်ကတည်းက ထွက်သွားပြီး ညပိုင်းမှ ပြန်လာတတ်၏။ မြလေးနွယ် အခက် တွေ့နေရသည်။
တမြို့ထဲ ဆိုပေမယ့် တောင်ပြင်နှင့် မြောက်ပြင် မို့ သွားလိုက် လာလိုက်ဖြင့် စိတ်ပင်ပန်း နေရှာသည်။ အိမ်အတွက် မနက်ပိုင်း ချက်ပြုတ် ပြီးစီးသည်နှင့် တက္ကစီ ငှားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ပြေးရတော့သည်။ နောက်ပိုင်း မြလေးနွယ် ခင်ပွန်း စိုးသိန်းမှာ မယားဖြစ်သူအား ယောက္ခ ထီး အိမ် ၅ ရက် နေခိုင်ပြီး စနေ တနင်္ဂနွေ ရုံးပိတ်ရက် တွင်သာ အိမ်ပြန်ခေါ်၏။
မြလေးနွယ်မှာလည်း ခင်ပွန်းသည် နားလည်ပေးမှု့ ကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းမှု့ လျော့လာခဲ့သည်။ ဖခင် ဖြစ်သူအိမ် ၅ ရက် ညအိပ်ပြီး စနေ တနင်္ဂနွေ ၂ ရက်လုံး လင်တော်မောင်အား တနေကုန် အလိုးခံတော့ ၏။ တနင်္လာနေ့ မနက် အိမ်အတွက် ချက်ပြုတ်ပြီး သည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ၅ ရက်စာ အဝတ်စားများ အိတ်ထဲ ထည့်နေသည်။
“ မြရေ … ပြီးပြီလား ”
“ ပြီးပြီ … ကိုစိုး … သွားရုံပဲ … ဟိုရောက်မှ ရေချိုးတော့မယ် ”
ခင်ပွန်း ဖြစ်သူအား ပြန်ဖြေရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ခဲ့ တော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ခြံဝင်း တံခါးအား သော့ခတ် ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။
“ မြ … အဖေ အပြင် ထွက်ပြီ ထင်တယ် ”
“ ဟူးးးး … ဟုတ်တယ် … ကိုစိုးရယ် ဒီလို မနက်ပိုင်း ထွက်ရင် တခါတခါ ညကြမှ ပြန်လာတတ်တာ မြလည်း စိတ်ညစ်ပါတယ် ”
“ စိတ်တင်းထားပါ … မြရယ် … ရုတ်တရက် … မိန်းမက ဆုံးသွားတော့ …… စိတ်မကောင်း ဖြစ်ပြီး … စိတ်ပြေ လက်ပျောက် လျှောက်သွားတာ နေမယ် ”
ခင်ပွန်းသည် ပြန်သွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အတွက် ချက်ပြုတ်ကာ ရေချိုးရန် ပြင်ဆင်တော့သည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှန်ရှေ့ ရပ်ကာ အင်္ကျီအား ချွတ်ရင်း ဘော်လီချိတ် ဖြုတ် ကာ ရင်လျား ထားလိုက်၏။ ပြီးမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ထမိန်အောက်နားစ မပြီး ချွတ်ချပစ်သည်။
အိပ်ခန်းမှ ထွက်လာပြီး ရေချိုးခန်း တံခါး ဖွင့်ကာ ရင်လျား ထားသော ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။ တယောက်ထဲမို့ သွားတိုက် ပြီးသည်နှင့် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ရေချိုး နေတော့သည်။ရေအဝချိုးပြီးမှ ခြေရင်း ပုံထားသော ထမိန်အား လျှော်ကာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား တဘက်ကြီး ပတ်ကာ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။
အဝတ်စား လဲကာ ဆံနွယ်များ ရေခြောက်စေရန် အိမ်ရှေ့ ထွက်ထိုင် နေလိုက်ပြန်သည်။ တနေကုန် ထင်သည့် အတိုင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ပြန်မလာတော့ပေ။ ဖုန်းဆက် ကြည့်တော့လည်း မရ။ စိတ် တထင့်ထင့်နှင့် စောင့်နေရာ ညနေစောင်း မှောင်မှ ပြန်ရောက်လာ၏။
“ သမီးရေ …… အဖေ ပြန်ရောက်ပြီ ”
“ အဖေရယ် …… တနေကုန် …… ဘယ်တွေ သွားနေတာ လဲ ”
“ ပျင်းလို့ စိတ်ပြေ လက်ပျောက်ပေါ့ …သမီးရယ် … သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ … သွားနေတာပါ ”
“ ဟင် … အဖေ အရက်တွေ … သောက်ထားလား ”
“ နဲနဲပါ … သမီးရယ် … ဒီနေ့ …… သမီး အမေကို သတိရ လွန်းလို့ပါ ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် ဘာပြော ရမှန်း မသိတော့။
“ ကဲ … ရေ အရင် ချိုးမှာလား … ထမင်း အရင် … စားမှာ လား အဖေ ”
“ ထမင်း အရင် စားမှာ သမီးရဲ့ … သမီး ချက်ထားတာ … စားမလို့ … သူများကျွေးတာ မစားခဲ့ဘူး ”
“ မယ့်လေး ဟုတ်ပါပြီ ထမင်းစားခန်းက စောင့် … သမီး ဟင်းရည်လေး နွေးပြီး … ထမင်းခူး လာခဲ့မယ် ”
ခဏအကြာ သားအဖ ၂ ယောက် ထမင်း အတူစားရာ စားရင်း တန်းလန်း မီးပျက် သွားတော့၏။
“ ဟောတော် မီးကလည်း ဒုက္ခ ထမင်း စားရင်း တန်းလန်းကြီး ”
“ အဖေ့ … အိပ်ခန်းထဲ … မီးအိမ်လေးသာ … ယူလိုက် သမီး … ခဏနေ ပြန်လာမှာပါ ”
“ ဟုတ် … အဖေ ”
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် ဝင်ကာ ဓါတ်မီး လိုက်ရှာနေသည်။
“ တွေ့လား … သမီး ”
“ ရှာတုန်း … အဖေ ”
ဟိုစမ်း ဒီစမ်းဖြင့် ကုတင်ပေါ် စမ်းကြည့်နေရင်း မြလေးနွယ် လှည့်အထွက် နဖူးပြင်လေး ပူကနဲ့ ဖြစ်ကာ ကုတင်ပေါ် လှဲကျသွားရသည်။
“ ဒုတ် …… ခွပ် … အ …… အမေ့ ”
တဆက်ထဲ သူမ ကိုယ်ပေါ် ခန္ဓာကိုယ် တခု ပိကျ လာပြန်၏။
“ အိုရ် …… အဖေလား ”
“ အင်း … သမီး …… ကျွတ်ကျွတ် ”
မြလေးနွယ် ကြာနေသဖြင့် ဦးမိုးဆွေ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာရာ ကုတင်နား အရောက် မြလေးနွယ်ဖြင့် တိုက်မိရာ ၂ ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား ဖြင့် ထပ်လျက် လှဲကျ သွားတော့၏။ ဦးမိုးဆွေ ရုတ်တရက် ရင်ခုန်သံ မြန်လာရသည်။ ကာမ အထိ အတွေ့ ဝေးကွာနေသလို အရက် သောက်ထားသည့် အရှိန်နှင့် မြလေးနွယ် ပါးပြင်လေးအား တဖြည်းဖြည်း ထိကပ်ကာ နမ်းလိုက်မိ၏။
“ အို အဖေ …ဘာ လို့ နမ်း တာ လဲ ”
မြလေးနွယ် စိတ်ရှုတ်ထွေးကာ အောက်မှ ရုန်းထွက် လိုက်သော်လည်း ဖခင် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ပိနေသဖြင့် အခက်တွေ့နေရသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ အရက်နံ့ တထောင်းထောင်း ကလည်း သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင် လာ၏။
“ အေးနွယ် …… နင် … ငါ့ကို … ထားပြီး … ဘယ်သွားနေတာလဲ … မိန်းမရယ် ”
မီးပျက်နေသော်လည်း အိပ်ခန်းထဲ ပြတင်းပေါက်မှ တိုးဝင်လာသော လ၏အလင်းရောင် ခပ်ဝါးဝါး လေးနှင့် မြလေးနွယ် မျက်နှာအား အနီးကပ်ကြည့်ရင်း သေဆုံးသွားသော မယားဖြစ်သူ အမှတ်ဖြင့် မက်မက် မောမော နမ်းရှိုက်နေသည်။
“ ဟာ အဖေ … ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ်ပါ သမီးလေ … မြလေးနွယ်ပါ ”
မြလေးနွယ်မှာ ပြောလည်းပြော ကိုယ်လုံးလေးအား လိမ့်ထွက် လိုက်ပြန်၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ ရုတ်တရက် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိတွေ့ရာမှာ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်အေးနွယ် အား စွဲလမ်းစိတ်ဖြင့် သမီးဖြစ်သူအား ထင်ရောင် ထင်မှား ဖြစ်ကာ နူတ်ခမ်းလေးအား အငမ်းမရ တေ့စုပ်နေသည်။
“ ပြွတ် … ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် ”
ရုတ်တရက် ဖခင်ဖြစ်သူ၏ လျှာနွေးနွေးလေးကြောင့် မြလေးနွယ် မျောပါသွားမိ၏။ ထိုစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ပါးစပ်ထဲ လျှာအား အတင်းထိုးသွင်းပြီး လျှာချင်း လိပ်ဆွဲကာ စုပ်ပေးနေသည်။ မြလေးနွယ် တကိုယ်လုံး ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်း ထလာရတော့သည်။
သူမဆီးခုံးပေါ် ထောက်မိနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ တဖြည်းဖြည်း မာလာပြီး လက်တဖက်က နို့အုံအား ညှစ်ချေပေးချိန် အတွေ့ကြောင့် ကာမ သွေးများ ဆူပွက်နေ၏။ သားအဖ ဆိုသော အသိဖြင့် စိတ်ထိန်းထားရင်း ဦးမိုးဆွေ လက်အား ဖယ်ချ ပစ်သည်။ သို့သော် ဦးမိုးဆွေ မှာ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း လက်နှစ်ဖက်မှာ နို့အုံ ၂ ဖက်လုံးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပေးနေပြန်၏။
တဖြည်းဖြည်း ဖယ်လိုက် ပြန်ညှစ်လိုက်မို့ မြလေးနွယ် မှာ ဦးမိုးဆွေ လက်၂ ဖက် အား မဖယ်တော့ပေ။ ရင်တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစားလာရသည်။ စိတ်လျော့ကာ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်စဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ တဆင့် တက်လာပြန်သည်။ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘော်လီထဲမှ လျှံထွက် နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်အား ထိထိမိမိ ညှစ်ချေနေ၏။
“ အာ … အ ဖေ ရယ် …… အဟင့် ဟင့် ”
ရှက်စိတ်နှင့် အတူ ဝမ်းနည်းစိတ်များ ဝင်ရောက်လာ သဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ ခွာကာ ခပ်တိုးတိုး ငိုညည်း မိသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် နေသဖြင့် သမီးဖြစ်သူ ငိုသံလေးအား ဂရုမစိုက် တော့ပေ။ ဘော်လီရှေ့ခြမ်း အလယ်အား လက်ဖြင့် ချိတ်ကာ အောက်သို့ ဆွဲချပစ်သည်။
နို့အုံ ၂ ဖက် အကာအကွယ် မဲ့စွာ ဘောလီရှေ့ခြမ်း မှ ပင့်တင် ထားသလို ဖြစ်သွားရ၏။ ထွက်လာသော နို့သီး ခေါင်းအား ပါးစပ်ဖြင့် အားရပါးရ ဆွဲစို့တော့သည်။
“ ရှီး… အဟင့် ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ …အ ဖေ ရယ် ”
မြလေးနွယ်မှာ ရုန်းသလိုလိုဖြင့် ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေး မိပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုက်ပေးနေ၏။ မြလေးနွယ် တကိုယ်လုံး တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား နို့အုံဖြင့် ဆွဲကပ် ထားမိသည်။
ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေ မှာ အပေါ်မှ မိုးထားရာမှ ခါးစောင်းကာ ပေါင်တဖက် တင်ခွရင်း မြလေးနွယ် ပေါင်ဂွလေးထဲ ထမိန်အပြင်မှ အုပ်ကိုင် ဖိချေပစ်၏။ မြလေးနွယ် ဒီအဆင့်ထိ ထင်မထားသဖြင့် ရုတ်တရက် ဖင်ကြီးကော့တက် သွားတော့သည်။
လက်က ပွတ်ရင်းသပ်ရင်း မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံးပေါ် ခြေတဖက် ခွထားလျက်မို့ ပုဆိုးထဲမှ လီးမှာ ထောင်ထွက် လာကာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်တန်အား ထောက်မိနေ၏။လက်ခလယ် လေးဖြင့် ထမိန်အပြင်မှ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ ဖိဆွဲပေးရာ မြလေးနွယ် မနေနိုင်တော့ပေ။ ထိန်းထားသည့် ကြားမှ တအအ ညည်းနေရသည်။
“ အ …… ရှီး… တော် တော် တော်တော့ နော် … အဖေ … အာ …… အ … အ ”
တတွတ်တွတ် ပြောနေသော မြလေးနွယ်အား ဦးမိုးဆွေ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောတော့။ အမှောင်ထဲ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထိကပ်ရင်း ကာမစိတ်များ တောက်လောင် နေသည်။ တဖြည်းဖြည်း မြလေးနွယ် မှာလည်း သူမ ပေါင်တန်အား ဖိထောက်ထားသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား မသိမသာ လက်ဖမိုးဖြင့် မရဲတရဲ လေး အုပ်ကိုင်လိုက်၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မပါသော ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးမှာ မြလေးနွယ် လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုး လာတော့သည်။
“ ရှီးး… အင်း …… ဟင်း ”
ဦးမိုးဆွေ ဆီမှ ပထမဆုံး ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာရ၏။ မြလေးနွယ် ပေါင်ဂွလေး နိူက်ပွတ် နေရာမှာ ထမိန် အောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်ရင်း စောက်ပတ်အုံ တပြင်လုံး ထိထိမိမိ ဖိချေပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ် ကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား ပုဆိုးပေါ်မှ ပွပ်သပ် အုပ်ကိုင် ရသည်ကို အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ ပုဆိုးခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ရင်း ဂွင်းထု ပေးနေ တော့၏။
သားအဖ ၂ ယောက်လုံး အမှောင်ထဲ ကာမ ဇောချွေးလေးများ ပြန်နေ ကြသည်။ ထိုချိန် ဖျက်ကနဲ့ မီးပြန်လာသဖြင့် ၂ ယောက်သား ရှိုးတို့ ရှန့်တန့် ဖြစ်သွားရ၏။
“ အဖေ … ဖယ်တော့နော် …ထမင်း သွားစား ရအောင် ”
မြလေးနွယ် သတိဝင်လာကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား မကြည့်ပဲ မျက်နှာလွဲပြီး ပြောလိုက်တော့သည်။ ဦးမိုဆွေမှာ ရုတ်တရက် အံအောမှင်သက် နေရ၏။ဇနီးဖြစ်သူ စွဲလမ်းစိတ်နှင့် အထိအတွေ့အောက် မလွန်ဆန်နိုင်ပဲ သမီးဖြစ်သူအား မှားမိသွားသည်။
“ ခုမှတော့ … မထူးပါဘူး သမီးရယ် အဖေ့ ဆန္ဒလေး … လိုက်လျောပေးပါ့လား ”
ဦးမိုဆွေ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန်နေသည်မို့ လက်ရှိ အနေထားအား မရပ်နိုင် တော့ပေ။ မျက်နှာလေး ရဲကာ ဘေးလွဲထားသော သမီးဖြစ်သူ စောက်ဖုတ် လေး ကြည့်ကာ လက်နဲ့ဖြဲပြီး ကုန်းယက်တော့သည်။
“ ရှီးး အ … ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် တာ လည်း …အ ဖေ ရဲ့ ”
ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် စကားအား ပြန်မဖြေပဲ လျှာထိပ်လေးနှင့် အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထိ ဖိထိုးကာ အပေါ်သို့ ပင့်ယက်လိုက်၏။
“ အင့် …အ … အားးးး ဟို ဟို သမီး … ငရဲ ငအုံ တွေ ကြီးကုန်ပါ့မယ် … အဖေရယ် …… ရှီးးးးး … ကျွတ် ”
မြလေးနွယ် ပါးစပ်က ငြင်းရင်း ဖင်ကြီး မသိမသာ ကော့ပေး နေမိပြန်သည်။ လင်ဖြစ်သူ စိတ်ကြွမှ တခါတရံ ယက်ပေးသော အဖုတ်လေးအား ဖခင်ဖြစ်သူမှ မက်မက် မောမော ယက်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေး ခံစား နေမိသည်။ သင့်တော်လား မသင့်တော်လား မစဉ်းစားမိတော့ပေ။ အစိလေး စုပ်ပေးတိုင်း ဖင်ကြီး ကြွကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား အဖုတ်လေးနှင့် ဆွဲကပ် မိနေ၏။
ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်မှန်း သိရှိသွား သော်လည်း ကာမ အရှိန်မှာ ရပ်မရသဖြင့် ရှေ့ဆက် တိုးနေမိသည်။ သမီးဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်လေးအား အငမ်းမရ ထိုးယက်ပစ်၏။.နောက်ဆုံး မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား လွတ်ပေး လိုက်တော့သည်။ သူမ ပေါင်းကြားမှ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ မျက်နှာ ပေါ်လာချိန် ပါးစပ်နား တဝိုက် စောက်ရည်များ ပေပွနေ၏။
“ ကောင်းလား …… သမီး ”
“ အာ …… အဖေ ကလည်း ”
မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြန်သည်။ဦးမိုးဆွေ မှာ သမီးဖြစ်သူအား မေးရင်း ဖင်ကြားထဲ စီးကျနေသော လက်ကျန် စောက်ရည်များအား လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ရာ မြလေးနွယ် ကိုယ်လေး တုန်တက် သွားရပြန်သည်။
“ အ … ရှီးးးးး တော်တော့လေ အဖေ ရယ် ”
ခန္ဓာကိုယ်အား ဘေးတစောင်း လှည့်ထွက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းမှ ပြေးထွက် လာတော့၏။ စားလက်စ ထမင်း ပန်းကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းကာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲချပစ်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် ထွက်ပြေး ကတည်းက တောက်လျှောက် ကပ်ပါလာပြီး နောက်မှ ဖင်သားစိုင်အား ပွတ်လိုက် နို့တွေ ချေလိုက်ဖြင့် လီးနှင့် ဖင်ကြားထဲ ဖိထောက်ထား၏။
မြလေးနွယ်မှာ ပြောမရသဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား မတားတော့ပေ။ ခုလည်း ကုတင်ပေါ် လှဲချသည်နှင့် ဦးမိုးဆွေမှာ ထမိန်ဆွဲလှန်ကာ စောက်ဖုတ် နှင့် ဖင်ဝလေးထဲ ပေကပ်နေသော စောက်ရည်များအား ပြောင်စင်အောင် ထပ်ယက် ပေးနေ၏။ မြလေးနွယ် စုပ်သပ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ယက်ပေး နေသည်ကို ခံယူနေစဉ် ခေါင်းရင်းဘက် ချထားသော ဖုန်းသံ မြည်လာသဖြင့် ယူဖွင့် လိုက်သည်။
“ မြ လား …ကိုစိုး ပါ “
“ ဟင် … ပြော လေ …အ … ကျွတ် …… ကိုစိုး ”
“ ဘာ ဖြစ် နေ တာ လဲ … မြ ရယ် … တ အအ နဲ့ ”
“ အဲ ဒါ ……… ဟို … ဟို … မြလေး …နောက်ကျော တက်လို့ … အ …… အ …… ဟို … ဟို လေ ရှီးးးးး အ ဖေ က … နှိပ်ပေး နေတာ ကျွတ် ကျွတ် … ကို စိုး ရဲ့ ”
“ ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ … မြရယ် …အဖေ့ကို … ပြုစု စောင့်ရှောက်ဖို့ … သွားတာဆို ……… ခိ ခိ ”
“ အင်းဟင်း …… အ …… အားးးး …… အင့် …… ဒါ …… ဒါ ပဲ နော် …… ကို စိုး ”
မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူအား စကားစ အမြန်ဖျက်နေ ရသည်။ မဖျက်လို့ မရတော့ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ပတ် တအုံလုံး ပြန်ဖေါင်းလာကာ အရည်ကြည် များ ပြန်စိမ့်လာ၏။
“ အေးပါ အဖေလည်း ပြန် နှိပ်ပေးဦးနော် … မြ …နက်ဖန် မနက်မှ ကိုစိုး လာခေါ် တော့မယ် ”
“ အင်း … အ …… ရှီးးးး … အဖေ ကလည်း …ကိုစိုး နဲ့ စကား ပြောနေတာကို … မစောင့်နိုင်ဘူး …ဟွန့် ”
လင်တော်မောင် ဖုန်းချ သွားသည်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူအား ခပ်ချွဲချွဲ ပြောရင်း ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်တော့သည်။
“ အဖေ …… မပြီးသေးလို့ပါ …… သမီးရယ် ”
“ ဟင် …အဖေ …… ဟို ဟို ဂွင်း ထု နေတာလား ”
“ အင်း …… ပြွတ် … ပလပ်ပလပ် …ပလပ်ပလပ် ……… ပြွတ်စ် ”
ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ်အား အင်းတလုံးသာ ဖြေပြီး စောက်ဖုတ်လေး ယက်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးအား တဘတ်ဘတ်နှင့် ဂွင်းတိုက်နေ၏။
“ အဖေ …မပြီးသေး ဘူးလား … ရှီးးးးး… အ ……… အားးးးး အားးးးးးးး အားးးးးးးးးးး ”
၁၀ မိနစ်ခန့် အကြာ မြလေးနွယ် ဒုတိယ အကြိမ် ကော့ပျံရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်လိုက် ပြန်သည်။ အမောဖြေနေစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ထပ်ယက်ရင်း စောက်စိလေး စုပ်နေသဖြင့် ကျင်တက် လာကာ တားယူရ၏။
“ တော် … တော် …… တော်ပါတော့ … အဖေရဲ့ …… သမီး စောက်ပတ်လေး ကျင်နေပြီ … အ … ကျွတ် ကျွတ် အ ဖေ့ …… ဟာ …သမီး ထုပေး ပါ့ မယ် ”
ပြောပြီးသည်နှင့် မြလေးနွယ် ထထိုင် လိုက်တော့ သည်။ အစိလေး ကျင်နေကာ စောက်ပတ်အုံလေး ပူထူနေရ၏။
“ အင့် … ပြီးအောင် …ထု ပေး နော် ……… သမီး ”
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ လီးအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်နေသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ နီညိုရောင်သန်းနေကာ လီအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ အပြိုင်းပြိုင်း ထနေသည်။ လီးတဝက် လောက်မှ ကော့တက် နေကာ ဒစ်ကြီးမှာ ပြဲလန် တင်းပြောင် လျက်ရှိ၏။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းသော လီးမှာ သူမရှေ့ တဆက်ဆက် ခါရမ်း နေတော့သည်။
ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ကြည့်ရာ လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥ ၂ လုံးမှာ အပေါ် ကြုံ့တက် လာ၏။ ညာလက်ဖြင့် လီးအား စုလိုက် ဖြဲလိုက် လုပ်ရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် လဥ၂လုံးအား ညှစ်ချေပေးရာ ဦးမိုးဆွေ တယောက် ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်ခါနေသည်။
လီးအား ကြည့်ရင်း မြလေးနွယ်မှာ ထူးထူးခြားခြား စုပ်ပေး ချင်သည့် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးအား လျှာဖြင့် သပ်ချကာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းမော့ထားရင်း တရှီးရှီး စုပ်သပ် နေ၏။
“ ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ် ပလပ် ……… ပြွတ် ”
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ အပ်ကာ နှုတ်ခမ်းဖြင့် လီးထိပ်အား နမ်းကာ ဆွဲစုပ် တော့သည်။
“ အားးးး …… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ ……သမီးရယ် ”
ဦးမိုးဆွေ မှာ စုပ်သပ်ရင်း လေးဖက်ထောက် ကုန်းစုပ်နေသော သမီးဖြစ်သူ အင်္ကျီထဲမှ ပြူးထွက် နေသော နို့အုံ ၂ ဖက်အား လက် ၂ ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ညှစ်ပေးနေ၏။
“ ဒီတိုင်းဆို …… မပြီးလောက်ဘူး … ထင်တယ် … သမီး စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ … လီးထိပ်ကို … ပွတ်ပေးပါ့လား ”
“ အာ အဖေရယ် တော်တော်ခက်တယ် … ဒုက္ခပါပဲ ”
“ လုပ်ပါ …… သမီးရယ် ”
မြလေးနွယ် ခပ်တိုးတိုး ညည်းကာ ပက်လက် ပြန်လှဲရင်း ပေါင် ၂ ဖက်လုံး ထောင်ကာ ဖြဲပေးလိုက် ပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ဒူးထောက်ပြီး ဘယ်လက် ထောက်ကာ ခါးညွတ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် လီးအား ထိန်းကာ မြလေးနွယ် ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက် သည်။
“ သမီး …စောက်ဖုတ်ကို … ကော့ထားနော် ”
ဦးမိုးဆွေမှာ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ရာ အစိလေးအား ဖိကလော် ပစ်သည်။
“ ဗွိ …… ပလောက် …… ပလွပ် …… ဗွိ ဗွိ ”
စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား ဒစ်ဖြင့် ပွတ်ရာ အရည်များ စိမ့်ထွက်နေသဖြင့် တဗွိဗွိနှင့် အသံလေး ထွက်ပေါ်လာရသည်။ စောက်ပတ် အတွင်းသား လေးများ လီးထိပ်ဖြင့် ပွတ်ပေး နေသဖြင့် ထိထိမိမိ ဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာ တွေ့နေကြ၏။ တချက်တချက် ဒစ်ကြီး အောက်ဆင်း သွားရာ စောက်ခေါင်း ဝနား အရောက် ဦးမိုးဆွေမှာ ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်သည်။
“ အာ … အဖေ …… အထဲ … ဝင်ဦးမယ်နော် …… ဗွိ …… ပလောက် … ဗွိ ပလွပ် …… အ …… အားးးး ”
မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအား သူမ စောက်ဖုတ် ထဲ ဝင်လာမှာ စိုးရိမ်နေပြန်၏။ ဦးမိုးဆွေမှာ အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ အထက်အောက် ဖိဆွဲလိုက် စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီးအား ဖိသွင်းလိုက် အပေါ်ဘက်ရှိ စောက်စိလေးအား ကလော်ပေးလိုက် နှင့် အဆက်မပြတ် လုပ်ပေးနေသည်။
တဖြည်းဖြည်း မြလေးနွယ် မျက်လုံးများ စင်းလာကာ စောက်ပတ် လေးအား မသိမသာ ကော့ပေးနေ တော့၏။ တအင်းအင်း ညည်းကာ ဖခင်ဖြစ်သူ လက်ထဲမှ လီးအား ထိချင်သည့် နေရာထိ ကော့ကော့ ထိုးနေမိသည်။ ဦးမိုးဆွေမှ စောက်ဖုတ် အဝလေး တေ့ပွတ်ရင်း ဆက်ကနဲ့ လီးအား ဖိထည့် လိုက်တော့၏။
“ ဗျစ် …… အမလေး …… ဇွိ …… ဘွတ် … ဟာ …… အဖေ … ဟို …… ဟို…… သမီး ဟာထဲ … ဝင်သွားပြီ … အဟင့် ဟင့် …… ပြန်ထုတ် လိုက် လေ ”
ရုတ်တရက် မြလေးနွယ် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ပြောနေတုန်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ လီးကြီးမှာ အရင်းထိ ဝင်ရောက် လာတော့သည်။ ခါးလေး တချက်တွန့်သွားရင်း ဦးမိုးဆွေ လက်မောင်းအိုး ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားမိ၏။
“ အား …… အားးးးးးးးး …အိုးးးးးးးးး …အရမ်းနာတာဘဲ …ကျွတ် … ကျွတ် ”
“ ခဏလေးပါ …သမီးရယ်… ဗျစ် ……ဘွတ် ……… အင့် …… ဇွိ ……… ဖွပ် … ဘွတ် ဘွတ် ”
ဦးမိုးဆွေမှာ စကားပြောရင်း ဖင်ကြီးကြွကာ ဖိလိုး နေသည်။ တုတ်ခိုင်သော လီးညိုကြီးမှာ မြလေးနွယ် အဖုတ်လေးထဲ တင်းကြပ်စွာ ဝင်ထွက်နေ၏။ စောက်ခေါင်းပေါက် နူတ်ခမ်းသားများ စူထွက်ကာပြည့်ဖောင်း လာတော့သည်။
“ တော် …… တော်ပြီ ……… နာတယ် …… အဖေရဲ့ …အ …အ …… အီး ”
“ အင့် … ဘွတ် ဘွတ် … အဖေ ပြီးကာနီးပါပြီ …သမီးရယ် …… ဗျစ် … ဗျစ် အင့် … ရှီးးးးးးး ”
“ အား … အားးးးးး … အမလေး … သမီး … မခံနိုင်တော့ဘူး… အဖုတ်လေး ကွဲလိမ့်မယ် … အဖေရဲ့ အဟင့် ဟင့် … တော်ပါတော့ … အားးး …အားးးးး… ပွတ်ရုံပဲ …… ပွတ်ပါ ”
မြလေးနွယ် လက် ၂ ဖက်မှာ ဦးမိုးဆွေ လက်မောင်းအိုး ဆုပ်ကိုင်ထားရာမှ ရင်ဘတ်အား တွန်းထားမိသည်။အတော်ကြာကြာ မနားတမ်း ဖိလိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ မောလာသဖြင့် လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ မြလေးနွယ် ကိုယ်ပေါ် မှောက်ချရင်း ခဏ အနားယူလိုက်တော့၏။မြလေးနွယ် အဖုတ်လေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီး အဆုံးထိ မြုတ်နေစဉ် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လေးအား ထောက်မိ နေသည်။
မျက်လုံးလေး စင်းကာ ဖခင်၏ ကျောပြင်အား ဖက်ရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီး နှဲ့ကြည့်ရာ နာကျင်မှု့ မရှိတော့ပဲ စောက်စိ လေးနှင့် ဦးမိုးဆွေ ဆီးခုံး ကြိတ်ပွတ်သလို ခံစား လိုက်ရတော့သည်။ တခါမှ မကြုံဖူးသော အတွေ့ ထူးမို့ ဖင်သားများ ကြုံ့ရင်း ထပ်ကာထပ်ကာ နှဲ့ပြီး နောက်ပိုင်း အဖုတ်လေး ကျင်စိမ့်လာကာ စောက်ရည် များ ပန်းထုတ်လိုက်ရ၏။
“ အာ …… အဟင့် ဟင့် … ရှီးးးး … အင်းဟင်း ”
ညည်းသံ တိုးတိုးလေး မြလေးနွယ် နူတ်ဖျားမှ ထွက်လာခဲ့၏။ ဦးမိုးဆွေမှာလည်း အမောပြေပြီမို့ လီးတံတလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားမိသည်နှင့် ဖင်ကြီး ဆက်ကနဲ့ ကြွကာ ဆောင့်လိုးတော့၏။ ဒီတကြိမ် မြလေးနွယ် မျက်တောင်များ စင်းကာ နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ရင်း ခါးကော့ ပေးလိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေ တရစပ် ဆောင့်နေသော်လည်း မြလေးနွယ် ဖင်ကြီး ပြန်မချ တော့ ခါးကော့ပေးလျက်ပင်။
“ အင့် … ဘွတ် …… ဇွိ …… ဖွပ် ဖွပ် …… အ …အားးး ဗျစ် …ဘွတ် …… ရှီးးးးး … ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… အ … အင်းဟင်း ……အသံတွေ အရမ်းထွက်တာပဲ … အဖေရယ် … အ ……အ ”
မြလေးနွယ် တယောက် အချက် ၃၀ ခန့် လေပေါ်တွင် အဆောင့်ခံပြီးမှ ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ချရင်း ပြောပြနေသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ စကားပြန်မပြောပဲ မြလေးနွယ် လည်တိုင်ပျော့ လေးအား ဆွဲစုပ်ကာ ခါးလေး ကော့တက်လာတိုင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေသည်။ ဦးမိုးဆွေ၏ အားပါသော ဆောင့်ချက်များ ကြောင့် မြလေးနွယ် ဖင်သားစိုင်ကြီး အိပ်ယာပေါ် ပြားကပ် သွားရ၏။
“ အင့် …… ဘွတ် ……… ဗြိ …… ဘွတ် …… ဘွတ် …… အားးး တအား ကောင်းတာပဲ … သမီးရယ် .အင့် အင့် … သမီးက …… အပေးကောင်းတယ် ”
“ အာ … အဖေကလည်း …ဘာ တွေ ပြော နေ လဲ ”
“ တကယ်ပြောတာ … သမီးရဲ့ … သမီး ယောင်္ကျား ကံကောင်းတယ်နော် ”
“ ဘာ လို့ ”
“ ဇွိ …… ဘွတ် ဘွတ် …… ဗျစ် … အ … လီးကို … ညှစ်ပေးတာတို့ … စောက်ပတ်လေး … ကော့ပေးတာတို့ ပေါ့ ”
“ အိုရ် …အဖေနော် … အာ …… ဟင့် …… ဟင့် ”
“ အဖေ ပြီးတော့မယ် …… သမီး …… ဆောင့်ပြီနော် ”
“ အင်း ဆောင့် … ဆောင့် … အ အားးး အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ …… အဖေရယ် အင့် အင့် ”
အစပိုင်း သားအဖချင်း လိုးမိသဖြင့် ရှက်စိတ်ကြောင့် ငြင်းဆန်နေသော မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ခါးအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဖက်ကာ အောက်မှ ပင့်ဆောင့် နေတော့သည်။ ၂ ယောက်သား ကာမစိတ် ငယ်ထိပ် ရောက်ချိန်မို့ တယောက်နှင့် တယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ မီးပွင့် မတတ် လိုးနေကြ၏…။
မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဆောင့်လိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တွန့်သွားသလို မြလေးနွယ် ခန္ဓာကိုယ်လေး တောင့်တင်း သွားကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးပေါ် ခြေ ၂ ဖက် လိမ်ချိတ်တင်ရင်း မျက်နှာလေး မော့တက် သွားတော့သည်။
၃ ရက်ခန့်အကြာ သမီးဖြစ်သူ မြလေးနွယ်၏ ခင်ပွန်း ပြန်ရောက် လာသဖြင့် နေ့လည်ပိုင်း ဦးမိုးဆွေ အိမ်ပြန်သွား၏။ ဦးမိုးဆွေ အိမ်ပြန်ရောက်စဉ် လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် ဦးမင်းဇင် ပါလာခဲ့သည်။
“ မြ လေး … ဒါက … ကိုစိုး မိတ်ဆွေ … ဦးမင်းဇင် … ဒီအိမ် ခဏလောက် နေလိမ့်မယ် … သူ့ တိုက်ခန်း ဝယ်ဖို့ ရှာတုန်းမို့ ”
“ ဟုတ် … မမြလေးနွယ် … ကျနော် မင်းဇင်ပါ … ကိုစိုးသိန်းနဲ့က … ခင်တာကြာပြီ … မမြလေးနွယ်ကိုတော့ ခုမှ မြင်ဖူးတာ … ကိုစိုးသိန်း ပြောတာထက် ……ပိုလှနေတယ်ဗျာ ”
“ အမလေး … မမြှောက်ပါနဲ့ရှင် … ဒီအိမ်နေတုန်း … ဟင်း ကောင်းကောင်း … ချက်ကျွေးမှာပါ ”
မြလေးနွယ် မျက်နှာလေး ပန်းရောင် ပြေးသွားရသည်။ ခုမှ တွေဖူးသော သူစိမ်းယောင်္ကျားမှာ လင်တော် မောင်ရှေ့ လှကြောင်းချောကြောင်း ပေါ်တင် ပြောနေ သဖြင့် အနေရခက် နေပြန်သည်။
“ တကယ်ပါဗျာ … အော် … ဒါနဲ့ … ကိုစိုးသိန်း သမီးလေး ရော …… ရှိတယ်ဆို ”
“ သမီးက ဒုတိယနှစ် တက်နေတာ …ကိုမင်းဇင်ရ …… ညနေကြ ပြန်လာရင် မိတ်ဆက်ပေးမယ် ”
ဦးမင်းဇင်မှာ ခန္ဒာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းနှင့် ရုပ်ရည် ကြည့်ကောင်းလှသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေး ပါးသိုင်းမွှေး များနှင့် စကားပြောလျင် ရယ်မော ပြောဆိုတတ်၏။ မြလေးနွယ် ခဏလေးဖြင့် ရင်းနှီးသွား ခဲ့ရသည်။ ညနေပိုင်း သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ပြန်လာရာ ဦးမင်းဇင် နှင့် မိတ်ဆက်ပေးရင်း မိသားစုလိုက် အပြင်ထွက်ကာ စားကြ သောက်ကြရင်း ညပိုင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်ကြ၏။
နွယ်နွယ်စိုးမှာ အိမ်အပေါ်တွင် တယောက်တည်း နေသဖြင့် ဦးမင်းဇင်အား အောက်ထပ် မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းနှင့် တခန်းကျော် အခန်းလွတ်တွင် နေထိုင်ရန် ရှင်းလင်း ပေးထားသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ စကား ထိုင်ပြောရင်း ည၁၀နာရီ လောက်မှ အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြ၏။
မြလေးနွယ်မှာ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် အဝတ် အစား များ ချွတ်ကာ ညဝတ် အင်္ကျီအပါးလေး လဲဝတ် လိုက်သည်။ အင်္ကျီလေးမှာ ပေါင်လယ်ထိ ဖုန်းသော စကပ်လေးဖြင့် တွဲလျက်မို့ အောက်က ဘာမ ခံမဝတ် တော့ပေ။ ဦးစိုးသိန်းမှာ သူ့ရှေ့ တုံးလုံးချွတ်ကာ အဝတ်လဲ နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအား ငေးကြည့် နေ၏။
အိမ်ထောင် သက်တမ်းတလျှောက် အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့သော်လည်း ခုထိ အချိုးအစား ကျသော ကိုယ်လုံး ကြောင့် အိပ်ယာထဲ ရောက်သည်နှင့် ကာမစိတ် အမြဲကြွ နေရသည်။ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် မြလေးနွယ် စကပ်နှင့် တွဲလျက် ညဝတ် အင်္ကျီလေးအား နို့ပေါ်အောင် ဆွဲတင် ပစ်သည်။
လင်တော်မောင် နူတ်ခမ်းတွေမှာ ပါးပြင်မှ တဆင့် လည်တိုင်သို့ ရွေ့လာပြီး နို့အုံ ၂ဖက်အား နမ်းရှိုက် နေသည်။ မြလေးနွယ် မှာလည်း ပက်လက်အနေထားမှ ဘေးတိုက် ခွနေသော လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ပေါင်တန်အား ပွတ်သပ် ပေးနေ၏။
ပေါင်မှ တဆင့် အဖုတ်ထဲဝင်နေကျ လီးဆီ လက်ရောက်သွားစဉ် မိမိရရ ဆုပ်ကိုင် လိုက်တော့သည်။ ဦးစိုးသိန်းမှာလည်း မယားဖြစ်သူ လက်သီး ဆုပ်လေးထဲ လီးအား ဆက်ကနဲ့ ဆောင့်ကာ နို့သီး ခေါင်း နီညိုလေးအား လျှာဖြင့် ဝိုင်းကာ ဖိစို့ပေးလိုက် ပြန်၏။
“ ရှီးးး……… အ ”
မြလေးနွယ် တယောက် နို့သီးခေါင်းလေး စို့ခံရစဉ် ဦးစိုးသိန်းလီးအား လေးငါးချက်ခန့် ဂွင်းထုပေးကာ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာသည်။ ဦးစိုးသိန်း မှာ မယားဖြစ်သူ နို့သီးခေါင်း ၂ ဖက်အား ဘယ်ညာ ပြောင်းစို့ရင်း မြလေးနွယ် ပုခုံးရှေ့ တံတောင် ၂ ဖက် ထောက်ကာ တက်ခွ တော့၏။
မြလေးနွယ် မှာလည်း လင်ဖြစ်သူ လီးအား ပွတ်သပ် ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ လက်လွတ်ကာ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ဖြဲပေး လိုက်သည်။ တင်းမာ နေသော ဦးစိုးသိန်း လီးမှာ သူမဆီးခုံးပေါ်တင်ကာ တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးကာ စောက်ဖုတ်ပေါ် ထိကပ်နေသည်။
“ ကိုစိုး …… လိုးတော့လေ ကွာ …… ရှီးးးး ကျွတ် ”
“ အင်းပါ … မြလေး ရယ် ”
“ ဘွတ် …… ဗြွတ် …… အင့် ဇွပ် … ဘွတ် ဘွတ် …… ဖွပ် …… အ … အ … အင်းဟင်း …… ကောင်းလိုက်တာ …… ဆောင့် … ဆောင့် … အင်း …… အ ……… အား ”
မြလေးနွယ် ကိုယ်လုံး တုန်ခါနေပြီး လင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်များအား ဖင်ကြီးကော့ကာ အားရပါးရ ခံယူနေသည်။
“ မြ လေး ”
“ ဘာလဲ … ကိုစိုးရဲ့ … လိုး စမ်း ပါ ”
“ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ … မြရေ … ခဏလေးနော် … ကုတင်စွန်း တိုးလိုက် ”
“ ဟင် … တ ကယ် လား ”
“ အင်း … တံခါးဘက် … မကြည့်နဲ့နော် ”
လင်တော်မောင့် အပြုမှုကြောင့် မြလေးနွယ် အလိုးခံရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန်လာရသည်။ လင်ဖြစ်သူ သတိပေးနေသည့် ကြားမှ အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်သို့ တချက် ခိုးကြည့်မိ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ ထရပ်ရင်း မယားဖြစ်သူ ပေါင်တန် ၂ ဖက်အား ကုတင်စွန်းအရောက် ဖြဲကြည့် နေပြန်သည်။
“ ကျွတ် … လိုးမှာဖြင့် … လိုးလေ …ကိုစိုးရဲ့ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ လိုးလက်စ မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား လက်နှင့်ဖြဲကာ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် မသိ မသာလေး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ကုတင်အောက် ဆင်းရင်း ကိုယ်တစောင်း ထားကား ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တချောင်းအား ဖြဲကာ တချက်ချင်း ဆွဲလိုးနေ၏။
တစုံတခုအား တွေးမိရင်း ရှက်စိတ်များ ဝင်လာ သော်လည်း လင်တော်မောင် လုပ်သမျှ အလိုက်သင့် နေပေးလိုက် သည်။ ရှက်စိတ်ကြောင့် ပက်လက် အနေထားဖြင့် မျက်နှာအား တဖက် လှည့်ထား သော်လည်း လီးအရည်ပြား နှင့် စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများ ထိတွေ့ ပွတ်တိုက် မှု့က ကာမစိတ် ကြွတက်လာရ၏။
အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား များ ဖောင်းကားလာပြီး စောက်စိ အရည်ပြားလေး မာထင် လာပြန်သည်။ လင်တော်မောင် မထားသော ခြေတဖက် အား ကုတက်ပေါ် ပြန်ချကာ ခြေ ၂ ဖက်လုံး ခြေဖျား ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကြွပြီး မသိမသာ အောက်မှ ခါးကော့ ပေးနေမိ၏။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ရှုံ့ချည်ပွချည် ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ မြလေးနွယ် တုန့်ပြန်မှု့များက ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးထူးကဲကဲမို့ ဦးစိုးသိန်း တယောက် တဘွတ်ဘွတ် ဆောင့်လိုးရင်း မထိန်းနိုင်တော့ပေ။
“ အ … အ … ကောင်း လိုက် တာ…… မြလေး ရယ် …… အ … အစ် … အစ် မ … မ မ ရ တော့ ဘူးးးး … ပြီးချင်နေပြီ … အင့် …… အားးးး ……အားဟားးးးး ”
“ အင်း … ဟုတ် … ခဏလေး … မ ရပ် လိုက် နဲ့ … မြ လေး လဲ … ပြီး …ပြီး …… ပြီးတော့မှာ ကို စိုး ရဲ့ … အ ……… အ ”
၂ ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးကာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။
“ ကျေနပ်သွားပြီလား ဟင် ”
“ အင်း … ကျေးဇူးတင်တယ် မြလေးရယ် ကိုစိုး ဆန္ဒကို … လိုက်လျောပေးလို့ … တအားချစ်တာပဲ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ဘေးနား လှဲချရင်း မယားဖြစ်သူအား မျက်နှာချင် ဆွဲလှည့်ကာ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရှိုက်နေ၏။
“ သူ … ရှိသေးလား … ဟင် ”
“ မရှိတော့ပါဘူး ထွက်သွားပါပြီ … အဲလို သူစိမ်းရှေ့ … လိုးပြရတာ … အရမ်း ကောင်းတယ်ကွာ … မြ လေး ရော ဟင် ”
“ အင် ……… မသိဘူးလေ … ”
မြလေးနွယ် ပြောပြီးမှ တစုံတယောက် မျက်နှာကြီး မျက်လုံးထဲ ပေါ်လာကာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ ခံစား မိရသည်။ လင်မယား လိုးနေတုန်း တခြားတယောက် ချောင်းကြည့် နေကြောင်း ကြိုသိနေတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် လာရ၏။
“ ကိုစိုး… အရမ်း ဆိုးတာပဲ မြလေး အဖုတ်ကို သူ့လူ … မြင်အောင် ဖြဲပြ နေသေးတာ … ဟွန့် ”
“ ရှက်လို့လား … မြလေးရယ် … ကိုစိုး ဆန္ဒကို … လိုက်လျောပေးမှာဆို ”
“ အဲတာတော့ အဲတာပေါ့ ဒါပေမယ့် မြလေး လုပ်နိုင် ပါ့မလား မသိဘူး ခုလို ဖြဲပြတာတောင် … တအား ရှက်မိတယ် ”
“ ဟူးးး ဟူးးးးး ”
ဦးမင်းဇင် တယောက် ဦးစိုးသိန်းတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဝမှ ပြန်လာပြီး မြင်ကွင်းများက မျက်လုံးထဲ မထွက်တော့ပေ။ မိန်းမ ဆုံးပါး သွားကတည်းက တခါတလေ ကြေးစား မိန်းမများနှင့် ပျော်ပါး ဖူးသော်လည်း လောလောဆယ် ကာမကိစ္စ မဆက်ဆံ ဖြစ်သည်မှာ ကြာပြီမို့ ကာမစိတ်များ နိူးထလာသည်။ ခုလို မြင်လိုက်ရသော် ဦးစိုးသိန်း နေရာတွင် ဝင်ရောက် ခံစားရင်း မြလေးနွယ်အား လိုးချင်သော စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေတော့၏။
ဒီအိမ် စရောက် ကတည်းက မြလေးနွယ်၏ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိသော ခန္ဒာကိုယ်ကြောင့် လူချင်းအနီးကပ် ဆုံတိုင်း ဆွဲလိုး ချင်သော စိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိန်းမနိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။သို့သော် လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဘက် မိတ်ဆွေ တစ်ဦး၏ မိန်းမမို့ ဖြစ်ပေါ်နေသော ရာဂစိတ်အား ချိုးနှိမ် ထားရ၏။ ကာမစိတ်အား ဘယ်လိုပင် ချုပ်တည်း ထားသော်လည်း သွေးသားဆန္ဒက ထကြွ နေလျက်ပင်။
ကုတင်စောင်း၌ ဦးစိုးသိန်း ဖြဲပြသော မြလေးနွယ် စောက်ဖုတ်အား မြင်ယောင်ရင်း ပုဆိုးထဲ မှ လီးမှာ မခံမရပ် နိုင်အောင် တင်းမာ လာတော့ သည်။ ထုံးစံ အတိုင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပြီး မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား လိုးပုံများအား မြင်ယောင် ရင်း ဦးစိုးသိန်း နေရာအား ဝင်ရောက် စိတ်သွင်းကာ ဂွင်းထု ပစ်တော့ သည်။
“ ကိုစိုး “
“ ဘာလဲ …မြလေး ”
မြလေးနွယ် အိပ်ခန်းတံခါးနားလေး အသံနိမ့်ကာ လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းအား ပြောပြနေသည်။ လင်မယား ၂ ယောက် လိုးပြီးသည်နှင့် အခန်းချင်း ကပ်လျက် ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းအား လာချောင်း နေကြ၏။
“ ကိုမင်းဇင် … သနားပါတယ်နော် ”
“ အော် … သူလည်း … အရွယ်ကောင်းတုန်း ဆိုတော့ … အဲဒီ စိတ်က … ရှိတုန်းပဲလေ ”
“ သူ့မိန်းမက ဆုံးတာ ကြာပြီလား ”
“ အင်း … ၁ နှစ်လောက် ရှိပြီ … သူ့မြို့လေးမှာ စိတ်ဓါတ် ကျပြီး အလုပ်တွေပါ ထိခိုက် လာလို့ ကိုစိုးက ဒီခေါ်လာခဲ့တာ … ဒီမှာလည်း ကိုစိုးတို့နဲ့ … ရှယ်ယာ လုပ်ငန်းတွေ ရှိတယ်လေ … တိုက်ခန်းဝယ် နေမှာ ပြောတယ် … သူ့တိုက်ခန်း မရခင်တော့ … ကိုစိုးတို့ အိမ်မှာပဲ နေပါစေ “
“ အိမ်မှာ နေတာက … ရပါတယ် … ကိုစိုးရယ် … ဒါပေမယ့် … သမီးလေးက … ရှိသေးတယ် ”
“ အင်း … သမီးရှေ့တော့ သတိထားပြီး … ဂရုတစိုက် နေကြရမယ် … ပြီးတော့ … ကိုစိုးလည်း အရင်လို … မြလေး ဆန္ဒကို … ဖြည့်ဆည်း မပေးနိုင်တော့လို့လေ ”
“ ကိုစိုးက … ဆေးလိပ် ဖျက်ဆို … ဖျက်မှ မဖျက်တာ … အဲတာကြောင့် … ဟိုဟာက မမာတော့တာပေါ့ … ပြီးတော့ … ကိုစိုး စိတ်ကြွရင်လည်း … မြလေးက အဖေ့အိမ် ရောက်နေတော့ … မြလေးကတောင် အားနာနေမိတာပါ ”
“ စိတ်ကြွလည်း လီးက အမြဲ မာမလာဘူးလေ … ခုနတောင် … ကိုမင်းဇင် ချောင်းကြည့်မှန်း သိလို့ … လီးက မာထင်နေတာပုံမှန်ဆို မြလေးလဲ သိသားပဲ … ခဏနဲ့ လီးက ပျော့ခွေသွားတာ … ဟိုး အရင်လို မလိုးနိုင် တော့လို့ မြလေးကိုပဲ … သနားမိတယ် ”
“ မလိုပါဘူး ကိုစိုးရယ် မြလေး စိတ်ကြွရင် တခြားနည်းလမ်းတွေ …… ရှိပါတယ် ”
“ အင်း ဒါပေမယ့် ခုနောက်ပိုင်း မြလေးကို တခြားတယောက်နဲ့ … လိုးတာ ပုံဖေါ်တွေးရင်း … စိတ်အရမ်း ကြွလာမိတယ် ဒါကြောင့် ကိုမင်းဇင်နဲ့ ကိစ္စကို မြလေး ပူဆာမိတာပါ ”
“ အဲဒီ ကိစ္စက လွယ်တော့ မလွယ်ဘူး … ကိုစိုး ရဲ့ … မြလေးလည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ် ခံစားတတ်တဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ … ကိုစိုး မလုပ်နိုင်တဲ့ခါ … ဆာလောင်မိတာ … ဝန်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် … ကိုယ်ချစ်လို့ ယူထားတဲ့ မိန်းမကို … တခြား တယောက် … ယောက် … ”
“ ဟာ … ခဏ ကိုစိုး သေချာ ရှင်းပြ ပါ့မယ် မြလေးက ဇနီးကောင်း တယောက်ပါ … သမီးလေးတောင် … ဒုတိယနှစ် ရောက်နေပြီလေ သိပါတယ် …ခုဟာ ကိုစိုး ဆန္ဒတွေပါ ”
“ အင်းပါ ကိုစိုး … စိတ်တိုင်းကျ မြလေး လိုက်လျောပေးမှာပါ … အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်ပဲ …အချစ်တွေ မလျော့ရင် ရပါပြီ ”
မြလေးနွယ် လင်ဖြစ်သူ အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေမိသည်။ ကာမစိတ် တောက်လောင်ချိန် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် ခိုးလိုးနေသည့် အဖြစ်အား အမှန်တိုင်း ဖွင့်ပြောရအောင်လည်း သတ္တိက မရှိသေးပေ။
“ အားးး အားးးး …… မြလေးနွယ်ရယ် … ရှီးးးးးး… အ … အ … ကောင်း လိုက် တာ ထွက် ပြီ ကွာ ”
လင်မယား ၂ ယောက် အိပ်ခန်းဝ၌ စကားပြောနေစဉ် အထဲမှ ဦးမင်းဇင် တယောက် မြလေးနွယ်အား ဂွင်းမှန်းထုရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်နေတော့သည်။
“ ဟော … ကိုမင်းဇင် … ဂွင်းထု ပြီးပြီး … မြလေး နာမည်ကို … ရွတ်နေတာကွ ”
“ အင်း … မြလေးကို မှန်းထု နေတာ နေမယ်နော် … ကိုစိုး ”
မြလေးနွယ်တို့ လင်မယား ၂ ယောက်လုံး ခဏ ငြိမ်သွားကာ ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းဝမှာ ထွက်လာပြီး သူ့မတို့ အိပ်ခန်းထဲ အရောက် ဒုတိယ အချီ ထပ်လိုးဖြစ်ကြသည်။ ထူးထူးခြားခြား ဦးစိုးသိန်း လီးမှာ လရည်ထွက်သည် အထိ မာထင်နေတော့၏....။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
နောက်ရက်မနက် တနင်္လာ နေ့မို့ မြလေးနွယ် တအိမ်လုံးစာ ချက်ပြုတ်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ သွားရန် ပြင်ဆင်နေသည်။
“ မြလေးရေ … ပြီးပြီလား ”
“ ပြီးပြီ ကိုစိုး လာပြီ လာပြီ ”
မှန်တင်ခုံရှေ့ ကိုယ်တပတ်လှည့်ကာ အင်္ကျီအား ခါးထိ ဆွဲဆန့်ပြီး အခန်းပြင် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
“ မနက်စာ… စားမသွားဘူးလား …မြလေး ”
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်နှင့် ကော်ဖီ အတူသောက်ရင်း သူမအား လှမ်းမေးနေသည်။
“ မစားတော့ဘူး … ကိုစိုး … ဟိုရောက်မှ အဖေနဲ့ အတူ စားလိုက်တော့မယ် ”
မြလေးနွယ် ပြောပြီးသည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်၏။
“ ကဲ … ကိုမင်းဇင် အေးဆေး နေခဲ့ဦး … ယောက္ခထီးကလည်း တယောက်ထဲမို့ … မြလေးကို … အဲဒီမှာ နေခိုင်းထားရတာ ”
ခဏအကြာ ဦးစိုးသိန်းမှာ စားသောက် ပြီးသည်မို့ ဦးမင်းဇင်အား နူတ်ဆက်ရင်း ထရပ်လိုက်၏။ လင်မယား ၂ ယောက် ကားလေးဖြင့် အိမ်မှ ထွက်လာရာ နာရီဝက်ခန့် အကြာ ဖခင်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။
“ ကဲ … ကိုစိုး … သွားတော့နော် … စနေ နေ့မှ … လာခေါ်တော့ ”
လင်တော်မောင့် ကားလေး ထွက်သွားသည် အထိ လက်ပြနူတ်ဆက်ပြီး ခြံဝန်းတံခါး ဖွင့်ကာ ဝင်လာ ခဲ့တော့ ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား အိပ်ယာနိုးကာ အသင့်ပါ လာသော မနက်စာ ထမင်းကျွေးရင်း သူမပါ တခါတည်း အတူစား လိုက်သည်။ ထမင်းစားပြီး သည်နှင့် စားပြီးသား ပန်ကန်များ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းလိုက်၏။
“ သမီး … ရေချိုး ကြစို့ ”
မြလေးနွယ် ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာစဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုဆိုးအပြင်မှ လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း လှမ်းပြောနေ၏။
“ ခ်ခ် …အဖေကတော့လေ မြင်တာနဲ့ … ဟွန့် … ရေချိုးခန်းက စောင့်နေ … သမီး အဝတ်တွေ တခါတည်း လျှော်ဖို့ … ယူခဲ့လိုက်မယ် ”
ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးခန်းဘက် ထွက်သွားသည်နှင့် မြလေးနွယ်မှာ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ အဝတ်စား များ ချွတ်ပြီး ရင်လျား လိုက်သည်။ ရင်လျားလျက်ဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ဝင်ကာ အဝတ်ဟောင်းများ ယူစဉ် သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေးအား တွေ့လိုက်ရ၏။
“ ဟင် ”
ဘောင်းဘီလေးမှာ မလျှော်တာ ကြာနေသဖြင့် စောက်ချီးနံ့ လရည်နံ့များ မွန်ထူနေရာ နှာခေါင်းလေး ရှုံ့သွားမိသည်။ အဝတ်ဟောင်းများ စုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာစဉ် ဖခင်ဖြစ်သူမှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ရေချိုးနေ၏။
“ သမီးလည်း … တုံးလုံး ချွတ်ချိုးလေ ”
အနားရောက်လာသော မြလေးနွယ်အား ဖခင်ဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောရာ အဝတ်ဟောင်း ထုပ်အား ရေချိုးခန်း နံရံဒေါင့် ပစ်ချကာ ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ဖြည်ချပစ်လိုက်သည်။ မြလေးနွယ်၏ ပန်းရောင်သန်း နေသော နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုမှာ မာထောင်ပြီး အိစက်ဝိုင်းကား နေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ နောက်သို့ ကော့ထွက်နေ၏။
အဖုတ်အုံလေး ဖေါင်းကြွနေကာ အက်ကွဲကြောင်း ထိပ်ရှိ အစိလေးမှာ အရည်ပြားတင်း နေလျက် ထိပ်ဆံလေး ပြူထွက် နေသည်မို့ ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် အရည်ကြည်လေး အိုင်ထွက် လာရသည်။ညပိုင်း လင်ဖြစ်သူနှင့် ၂ ချီ လိုးထား သော်လည်း သူမ ထားပစ်ခဲ့သော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဟောင်းလေး ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လရည်ကွက် များ တွေ့မိရာမှ ရမ္မက်စိတ် ငွေ့ငွေ့လေး တောက်လောင် လာရ၏။
ဖခင်ဖြစ်သူရှေ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ် ပြတိုင်း အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားရသည်မှာ အရသာ တမျိုးပင်။ ၂ ယောက်သား ရေအတူချိုးရင်း ဦးမိုးဆွေ အား ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရာ မြလေးနွယ် ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်း ခုန်နေမိပြန်သည်။
“ အဖေ့ ဟာကြီး … မာထင် နေတာပဲ သမီး ဘောင်းဘီထဲလဲ လရည်တွေ နော် ”
“ သမီးကို သတိရတိုင်း ဘောင်းဘီလေး … ရှုပြီး … ဂွင်းထု နေတာလေ ”
“ အဖေရယ် … ၁ ပတ်ကို … အဖေက ၅ ရက် လိုးနေတာ သမီး ယောင်္ကျားတောင် ၂ ရက်ပဲ လိုးရတာလေ … အားမရဘူးလား … ဟွန့် ”
မြလေးနွယ် ပြောရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ၏ လီးအား ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ဒစ်ကြားထဲထိ ပွတ်သပ် ဆေးကြော ပေးလိုက်သည်။ လဥ ၂ လုံးအား ပွပ်သပ် ဆေးကြောစဉ် သူမမျက်နှာရှေ့ လီးမှာ ထောင်မတ် ရမ်းခါနေ၏။
“ သမီး … ခဏ စုပ်ပေးပါ့လား … တအား တင်းနေပြီ ”
“ ဟင် … အဖေကလဲ … သမီး အဝတ်လျှော် ရေချိုးပြီးမှလေ … ခဏလေး မစောင့်နိုင်ဘူးလား ”
“ အင်းပါ … ခဏပဲ … စုပ် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ ဇွတ်ပြောနေသဖြင့် မြလေးနွယ်မှာ လက်တဖက်ဖြင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ရေလောင်း ချကာ လီးတချောင်းလုံး ဆပ်ပြာများ ပြောင်သွား သည်နှင့် လီးထိပ်အား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။ ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖျားဖြင့် ပင့်ယက်ကာ လဥ ၂ လုံးအား ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ပေးလိုက်၏။
“ ရှီးးးးးးး … အားဟား …… သမီးရယ် ……ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
ဦးမိုးဆွေ ညည်းသံ အဆုံး မြလေးနွယ်မှာ လီးအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ ပါးစပ်ဖြင့် လိုးပေး နေသည်။
“ အင်းဟင်း … ထုတ် … ထုတ် … ထုတ် လိုက် တော့ … သမီး …… ပါးစပ်ထဲ … ပြီးသွား လိမ့်မယ် ”
“ အု ……… ပြွတ် ပြွတ် … ပလွတ် ……… ပြီးချင် ပြီးလိုက်ပေါ့ …… အဖေရဲ့ ”
မြလေးနွယ်မှာ လီးစုပ်ရင်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ စကားပြန်ပြောနေသည်။
“ အဖေက … သမီး စောက်ဖုတ်လေး လိုးချင် သေးတာ ရေ မြန်မြန် ချိုးပြီး … အခန်းထဲ လိုးကြစို့နော် … အဝတ်တွေ … နေ့လည်မှ လျှော်တော့ ”
“ အင်းပါ … အဖေ … အအေးပတ်နေမယ် အဖေအရင်ချိုးပြီး … အိပ်ခန်းထဲက စောင့် ”
ဦးမိုးဆွေ ရေချိုးပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်သွားရာ မြလေးနွယ်မှာလည်း ရေချိုးပြီးသည်နှင့် ဆံနွယ်များ အခြောက်ခံကာ ခဏအကြာမှ ဖခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်း ဘက် ဝင်လာခဲ့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ ပက်လက် အနေ ထားဖြင့် ပုဆိုးလှန်ကာ လီးအား ပွတ်သပ်နေ၏။
“ လာလေ … သမီး ”
မြလေးနွယ် ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ကုတင်နား မရောက်ခင် ဖြည်ချလိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူပေါ် တက်ခွလိုက်၏။ ဦးမိုးဆွေ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးအား စောက်ပတ်အုံဖြင့် ဆီးခုံးပေါ် ဖိချလိုက်သည်။
တဆက်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ရင်ဘတ်ပေါ်လက်နှစ်ဖက် ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့သို့ ညွတ်ချလိုက် ပြန်၏။ လီးကြီး ဆီးခုံးပေါ် ကပ်သွားစဉ် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ညှပ်ကာ ခါးအားဖြင့် ဖင်သား စိုင်ကြီးအား ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေရာ ဦးမိုးဆွေ အံကြိတ် နေရသည်။ မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း မျက်လုံးများ စင်းကျသွားသည်အထိ စောက်ဖုတ်ဖြင့် လီးအား ဖိပွတ်ပေးနေ၏။
ဖင်ကြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးရင်း ရင်ဘတ်ပေါ် ထောက်ထားသော ညာဘက် လက်အား ခွာကာ သူမဖင်ကြားအောက် တွဲကျနေသော လဥ ၂ လုံးအား နောက်ပြန်စမ်းရင်း ညှစ်ချေ လိုက်ပြန်သည်။
“ အ …… ရှီးးးးးး … သမီးရယ် …ကောင်းလိုက်တာ ကွာ … အင်း …… ဟင်း … အားးးး …ရှီးးးးးး ကျွတ် ကျွတ် ”
၅ မိနစ်ခန့် ဖိပွတ်ပေးပြီး ခွထားသော အနေထားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား နောက်ဆုတ်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူလိုက်တော့သည်။ သူမ စောက်ရည် များ ရွှဲကာ ပေပွနေသော ဦးမိုးဆွေ လီးအား လက်တဖက် ဖြင့် ဖမ်းကိုင်ကာ စိုက်ကြည့် လိုက်၏။ ကြည့်ရင်း လီးအရည်ပြားအား ဖြဲချရာ နီညိုရောင် လီးကြီးထိပ်တွင် ဒစ်ကြီး ကားထွက် လာတော့သည်။ လီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း ထိပ်ဝ၌ အရည်ကြည်လေး ဥနေသော ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်ပြန်၏။
“ ရှီးးးးးးးး …… အင်းဟင်း … အ ……… အ ”
မြလေးနွယ်မှာ ဒစ်အား ငုံမိသည်နှင့် လျှာဖျားဖြင့် ထိပ်အပေါက် လေးအား ထိုးကာ အောက်ဖက် မေးသိုင်း ကြိုးလေးအား ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဦးမိုးဆွေ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရ၏။ ဒစ်ဖူးအား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပြီးသည်နှင့် လီးတံ တလျှောက် လျှာအပြားလိုက် ပတ်ယက်ပေးသည်။
“ အားဟား …… ရှီးးးးးး …… မရတော့ ဘူး … သ မီး ရယ် …အဖေတို့ ……… လိုးကြစို့ နော် ”
ဦးမိုးဆွေ မခံစားနိုင်တော့ ပါးစပ်မှ ဖွင့်ပြောလိုက်ရ၏။ သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း ထထိုင် လိုက်တော့သည်။
“ သမီး ပက်လက် … အိပ်လိုက် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် မြလေးနွယ် ပက်လက် လှဲချကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံလေး နေပေး လိုက်သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အား လက်တဖက်ဖြင့် ဖိပွတ်လိုက်၏။ ၂ ချက် ၃ ချက်ခန့် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်ရာ မြလေးနွယ် ပေါင်တန်များ စုလိုက် ဖြဲလိုက်ဖြင့် စောက်ရည်ကြည်များ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျ လာရသည်။ အဖုတ်လေးအား ဖြဲရင်း မျက်နှာ အပ်ပစ်တော့၏။
“ အာ …… အရင် …လိုးပေး … အဖေ … ပြီးမှ ယက်တော့ ”
ဦးမိုးဆွေမှာလည်း မြလေးနွယ် လျှာစွမ်းကြောင့် ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေရာ ချက်ချင်း မလိုးသေးပေ။ သို့သော် မြလေးနွယ် ပြောလာသဖြင့် ထိန်းလိုးရန် ပေါင် ၂ ဖက် မကာ ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင် လိုက်သည်။ မြလေးနွယ် ပေါင်တန် ၂ ဖက် ဖခင်ဖြစ်သူ ပုခုံးပေါ် အရောက် ပေါင်စိပေးရာ စောက်ဖုတ်မှာ ပိုပြီး ဖေါင်းကြွ စူထွက် နေတော့၏။ ဒူးထောင်လျက် အနေထားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့စိုက်ပြီး လက်၂ ဖက် ဖြင့် မြလေးနွယ် ချိုင်းကြားအောက် လှမ်းထောက် လိုက်သည်။
ပုခုံးပေါ်မှ ခြေထောက် ၂ ချောင်းမှာ ဦးမိုးဆွေ ခါးညွတ်လိုက်သည်နှင့် နို့အုံပေါ် ဒူးဆစ်များ ထိမတတ် ဖြစ်နေပြန်၏။စူထွက်နေသော အဖုတ်ထဲ ခါးအားဖြင့် လီးအား ဖိထိုးစမ်းစဉ် မြလေးနွယ် လက်တဖက်မှာ လီးအား လှမ်းကိုင်၍ သူမစောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း ၅ ချက် ၆ ချက်ခန့် ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေး လိုက်တော့သည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ သမီးဖြစ်သူစောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ် တေ့ပေးသည်နှင့် ဖိလိုး ပေးလိုက်၏။ လီးဝင်သည်နှင့် မြလေးနွယ် လက်၂ဖက်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ခါးအား ဆုပ်ကိုင် ထားသည်။
“ ဗျစ် … အ ……… ဘွတ် …… အ …… အ …… အင်းးးး ”
လင်တော်မောင် လီးထက် တုတ်ခိုင်သော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးအကြောင်း လိုးဖူးနေသဖြင့် ကြိုသိနေ၏။ လီးတဝက်ခန့် ဝင်လာသည်နှင့် စောက်ပတ်အုံလေး တင်းကာ အနည်းငယ် နာကျင်သဖြင့် အကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး ညည်းလိုက်ရသည်။ ဦးမိုးဆွေမှာ မဲ့သွားသော သမီးဖြစ်သူ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ခေါင်းငုံ့ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်နေ၏။ အဖုတ် လေးထဲ တဝက်ခန့် မြုတ်နေသော လီးအား အထုတ်သွင်း ၅ ချက်ခန့် လုပ်ပြီး လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး လိုက်တော့သည်။
“ အား …… ရှီးးး အ ……ဖြည်းဖြည်းနော် …… အ …… အီး ”
စောက်ရည် ရွှဲနေသော်လည်း အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်စွာ ဝင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြောင့် ဒုတိယ အကြိမ် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားပြန်၏။
“ အရင်းထိ ဝင်သွားပါပြီ … သမီးရယ် ”
ပြတင်းပေါက်များ ဖွင့်ထားသဖြင့် မနက်ပိုင်း လေနုအေး လေးကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ အေးနေသော် လည်း မြလေးနွယ် နဖူးကြောလေး တွန့်ကာ ချွေး စို့လာသည်။ တဖြည်းဖြည်း မှ စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်စွာ ဝင်ထွက် နေသော ဖခင်ဖြစ်သူ လီးကြီးမှာ အဝင်အထွက် ကောင်းလာရ၏။
နားထဲ ဗျစ်ကနဲ့ ဘွတ်ကနဲ့ အသံကြား တိုင်း အရှိန်ဖြင့် တိုးဝင်လာသော လီးထိပ်မှာ သားအိမ်ဝ လေး ဆောင့်မိသဖြင့် စောက်ပတ်အုံလေး ကျင်လဲကျင် ကောင်းလဲကောင်း နေရသည်။ ထိုချိန် ဦးမိုးဆွေမှာ ပုခုံးပေါ်မှ မြလေးနွယ် ခြေထောက် ၂ ဖက်အား ပြန်ချကာ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိရင်း ဆက်မလိုး တော့ပဲ ခါးအားဖြင့် ကြိတ်မွှေ ပေးနေ၏။ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းပေးရင်း တဇွိဇွိနှင့် မွှေပေးနေရာ စောက်ဖုတ် အတွင်း နံရံများအား လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်တိုက် ချိတ်ဆွဲ နေမှု့ကြောင့် မြလေးနွယ် မျက်တောင်လေး စင်းကာ ကာမ အရသာ လေးအား ထူးကဲစွာ ခံစား နေမိသည်။
“ အာ …… အဟင့် …ကောင်းလိုက်တာ …အဖေရယ် … အားးးး … ရှီးးးး ”
မြလေးနွယ် အသံထွက် ညည်းရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ကျောပြင်အား တင်ကျပ်စွာ ဖက်လိုက်စဉ် ဦးမိုးဆွေမှာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးတော့၏။ ဒီတကြိမ် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဆောင့်ချက်များအား ကျေနပ်စွာ ခံယူရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကော့ကာ ပြန်ပြန် ဆောင့်ပေး နေသည်။
“ သမီး … ပြီးချင်လာရင်ပြောနော် … အဖေတို့ အတူပြီး ရအောင် ”
မျက်လုံးလေး စင်းထားရာမှ မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ကြည့်လိုက်သည်။ ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြရာ ဦးမိုးဆွေမှာ သူမ ဖင်သားစိုင်များနှင့် နို့အုံများ တုန်ခါသွားအောင် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ မြလေးနွယ် အိပ်ယာခင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တိုးတိုးလေး ညည်းနေ ပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ အားပါသော လိုးချက်များ ကြောင့် အဖုတ်လေး ယားတက် လာရသည်။
“ ရှီးးးးးး … ကျွတ် ကျွတ် …အဖေရယ် … အာ … ပြီး … ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် … အ အားးးးး “
မရပ်မနား ဆောင့်ချက်များကြောင့် ကုတင်တိုင်များ ရမ်းခါနေ၏။
“ အဖေလည်း …… ပြီး တော့ မယ် … သမီးရယ် … ဗျစ် … ရှီးးးးး …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”
ဦးမိုးဆွေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိလိုးကာ စုပ်သပ်နေစဉ် လီးအရည်ပြား တလျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ သဖြင့် မြလေးနွယ် ပြီးသွားမှန်း သိရှိလိုက်ရ၏။ အချက် ၃၀ ခန့် တရစပ် လိုးရင်း နောက်ဆုံး တချက် ဆောင့်လိုးပြီး ထိန်းမရတော့ သဖြင့် လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထည့်ရင်း လီးအား အရင်းထိ မြုတ်ကာ စိမ်ထားလိုက်တော့သည်။
မြလေးနွယ် ဖခင်ဖြစ်သူ လက်မောင်းအိုး ၂ ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီးကော့ကာ ခဏအကြာမှာ ဘုတ်ကနဲ့ ဖင်အား အိပ်ယာပေါ် ပြန်ချရင်း ငြိမ်သက် သွားရ၏။
လူက ငြိမ်သွားသော်လည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များနှင့် ဦးမိုးဆွေ လီးအား ညှစ်ပေး နေသည်။ ခဏ အကြာမှ ဦးမိုးဆွေမှာ ပျော့ခွေသွားသော လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်၏။ မြလေးနွယ် မှာလည်း အဖုတ်ထဲ လီးကျွတ်ထွက်သွား သည်နှင့် ပက်လက် အနေထားမှ ဖခင်ဖြစ်သူဘက် ခန္ဓာကိုယ် တစောင်း လှည့်ကာ ခွလိုက်တော့သည်။
~~~~~~~~~~~
“ ကျွီ … ကျွိ …… အိုရ် … ”
“ ဟာ … ဆောရီးနော် … ”
နွယ်နွယ်စိုး တယောက် မနက်ပိုင်း ထကာ ကျောင်းမသွားခင် ရေအရင်ချိုးလေ့ရှိသည်။ အိမ်အပေါ်ထပ် ရေမတင်မိ သဖြင့် အောက်ထပ် ဆင်းလာကာ ရေချိူးရန် တံခါးဆွဲ အဖွင့် ဦးမင်းဇင်မှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ချိုးရင်း လီးအား ဆပ်ပြာ တိုက်ကာ ပွတ်ဆေးနေ၏။ ရုတ်တရက်မို့ နွယ်နွယ်စိုး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြင့် မျက်နှာလေး လွဲထားမိသည်။
“ ရ … ရ … ရပါတယ် ဦး… သမီးက …လူ မ ရှိ ဘူး ထင် လို့ ”
ခေါင်းငုံပြောရင်း ရေချိုးခန့် တံခါးအဝမှ ပြန်လှည့် အထွက် အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် တံခါး အောက်ခြေ ထောင့်စွန်းအား ခလုပ်တိုက်ကာ ကိုယ်လုံးလေး ယိုင်ထွက်သွားသည်။ သူမ နောက်ကျော ဘက်မှ ဦးမင်းဇင်မှာ အလျင်အမြန် ကပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုယ်လုံးလေအား လှမ်းဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သဖြင့် လှဲကျ မသွားခဲ့ပေ။ ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းရသဖြင့် ခါးလေးပြန်မတ်စဉ် တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း သွားခဲ့ရသည်။ နောက်ကျော ဘက်မှ ခပ်မာမာ အရာတခုမှ သူမ ဖင်သားစိုင်အား ထိကပ်နေတော့၏။
“ သမီး ”
“ ရှင် ”
“ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ “
“ ဟင့် အင် ”
“ ဆောရီးနော် … မနက် အစောပိုင်းမို့ … အန်ကယ်လည်း … ရေချိုးခန်း တံခါး … မပိတ်မိတာပါ ”
“ ရှင် …အင်း … ဟုတ် ”
ဦးမင်းဇင်မှာ သူမ နားနား ကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောရင်း ရှင်းပြနေ သဖြင့် ခေါင်းလေး ညိတ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။ စကားပြောရင်း သူမ ဖင်သားစိုင် အလယ်ကြား ထောက်မိနေသော လီးထိပ်မှာ တင်းကနဲ့ ခံစားမိသဖြင့် မျက်နှာလေး နီမြန်း လာရသည်။ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြင့် သူမကိုယ်လုံး လေးအား ဆွဲဖက်ထားသော ဦးမင်းဇင် လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်ကာ ပြေးထွက် လာခဲ့တော့ သည်။
အိမ်အပေါ်ထက် ပြေးတက်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာသည်အထိ ရင်ခုန်နေရ၏။ ဆပ်ပြာမြုပ်များ ကြားမှ လီးကြီးအား မျက်လုံးထဲမှ မထွက်တော့ပေ။ ခဏအကြာမှ ရေဆင်းချိုးပြီး ကျောင်းသို့ ထွက်လာ ခဲ့သည်။ တနေကုန် စိတ်နှင့်ကိုယ် မကပ်တော့။ အတန်းပြီးသည်နှင့် ချစ်သူ ရန်နိုင်အား ခါတိုင်းလို စကားအကြာကြီး ပြန်မပြောဖြစ်တော့ ခေါင်းမူး သည်ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။
“ သမီး … နွယ်နွယ်စိုး …ဒီနေ့ ပြန်လာတာ စောတယ်နော် ”
“ ရှင် … ဟုတ် ”
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဦးမင်းဇင်မှာ ထိုင်ရာမှ ထကာ တံခါးဝအရောက် ရပ်မေးနေ၏။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲသေးပေ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ဖြေရင်း ဦးမင်းဇင် ခန္ဓာကိုယ်အား ကွေ့ပတ်ကာ ဝင်လာခဲ့ တော့သည်။ အိမ်ပေါ် ရောက်သည်အထိ မျက်နှာလေး နီနေရှာ၏။မိခင်ဖြစ်သူမှာ အဖိုးအိမ် သွားနေပေးရာ ဖခင်ဖြစ်သူ မှာလည်း အိမ်ပြန် မရောက်သေးသဖြင့် အိပ်ခန်း လေးထဲ အောင်းနေရသည်။
ခါတိုင်း ကျောင်းပြန် လာစဉ် ဦးမင်းဇင် နှင့် ရောက်ရာပေါက်ရာ စကား ပြောနေ တတ်သော်လည်း မနက်ပိုင်းမှ အဖြစ် ပျက်ကြောင့် မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲတော့ပေ။ စိတ်ကျင်းကြပ်လာကာ မိခင်ဖြစ်သူ ရှိသော အဖိုးအိမ်သို့ ခဏသွားရန် အောက်ထပ် ပြန်ဆင်း လာခဲ့၏။
“ ဟော … အပြင် ထွက်မလို့လား သမီး ”
“ ဟုတ် … ဦး ”
အောက်ထပ် ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေ သော ဦးမင်းဇင် လှမ်းမေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက် သည်။
“ သိပ် မိုးမချုပ်စေနဲ့နော် … ဒီနေ့ ကိုစိုးသိန်းလည်း … အပြန် နောက်ကျမယ် … ဖုန်းဆက်နေတယ် ”
“ အင်း ပါ ”
နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းလေး မော့လာပြီး ဦးမင်းဇင်အား မရဲတရဲ ကြည့်ကာ ပြန်ဖြေရင်း အိမ်ရှေ့ သူမ ကားလေး ဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။ ကားနားလေး အရောက် ကိုယ်လုံးလေး လှည့်ကြည့်ရာ ဦးမင်းဇင်မှာ သူမအား ရပ်ကြည့်နေသည်ကို မြင်လိုက် ရပြန်၏။ ကားထဲ ဝင်ထိုင် လိုက်စဉ် ဦးမင်းဇင် ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး ခြံဝန်း တံခါး လိုက်ဖွင့် ပေးနေပြန်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ကားလေး မြင်ကွင်းထဲ ပျောက်ကွယ် သွားမှ ခြံဝင်း တံခါးကိုပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင် လာခဲ့၏။
“ ဟူးးးးး ”
ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ခုံပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုက်ချရင်း သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်ထုတ် လိုက်တော့ သည်။ ဦးမင်းဇင်မှာ မနက်ပိုင်း နွယ်နွယ်စိုးအား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် လီးအား ပြသလို ဖြစ်ကာ သူကိုယ်တိုင် လည်း မျက်နှာပူနေမိ၏။နွယ်နွယ်စိုး အဖိုးဖြစ်သူ အိမ်ရှေ့အရောက် ခြံဝန်းတံခါး ဆင်းဖွင့်ကာ မောင်းဝင် လာခဲ့သည်။
ကားလေးအား တိုက်ရှေ့ထိ မောင်းလာကာ စက်ပိတ်ပြီး ကားပေါ်မှ ဆင်းရင်း အိမ်ထဲ ဝင်လာလိုက်၏။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်အထိ အသံမကြားရပေ။ ခုံအလွတ် တလုံးပေါ် ဝင်ထိုင်ရင်း ကားသော့နှင့် လွယ်နေကြ ပိုက်ဆံအိတ်လေးအား စားပွဲခုံပေါ် တင်စဉ် ညည်းသံ ကြားလိုက် ရတော့သည်။
အသံလာရာ ဧည့်ခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး အိပ်ခန်းနား လျှောက်လာရာ အခန်းတံခါး ပွင့်နေသဖြင့် ရုတ်တရက် ကြည့်လိုက်မိ၏။ မိခင်ဖြစ်သူ မြလေးနွယ် မှာ အဖိုးဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေ ခေါင်းအား ကိုင်ရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းကာ တွန့်လိမ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။
ဦးမိုးဆွေမှာ မြလေးနွယ် နို့အုံ ၂ ဖက်အား လက် ၂ ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင်လေးအား တလှည့်ဆီ စို့ရင်း အောက်သို့ ရွေ့နေပြန်သည်။ ပေါင်အတွင်းသား များအား ဘယ်ညာ နမ်းကာ ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဆက်ကနဲ့ မျက်နှာအပ်ရင်း စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်ပစ်၏။
နွယ်နွယ်စိုး မျက်လုံးလေး ပြူးကာ တကိုယ်လုံး ကြက်သီး မွှေးများ ထောင်ထ လာရသည်။ မြင်ကွင်းအား ဆက်ကြည့် ရမလို လှည့်ထွက်ရမလိုနှင့် စိတ်ထဲ ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိ၏။ ထိုစဉ် သူမ ပုခုံးပေါ် လက်တဖက် ကျရောက် လာသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားရပြန်သည်။
“ ဟာ … အ …… အ …… အဖေ ……… ဟို ဟို …… ”
“ ရူးးးးး …… တိုးတိုး … သမီး ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ အလုပ်ထဲမှ ကိစ္စတခု နှင့် ထွက်လာစဉ် ယောက္ခထီး အိမ်ဘက်နီးနေသဖြင့် မယားဖြစ်သူအား ညစာကျွေးရန် ဝင်အခေါ် သမီးဖြစ်သူမှာ လိုးပွဲအား ချောင်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။မျက်လုံးလေး ပြူးကာ တဟိုဟို ဖြစ်နေသော သမီးဖြစ်သူ ပါးစပ်အား ဦးစိုးသိန်း လက်ဖြင့် အမြန်အုပ်ကာ တံခါးဝမှ အိမ်ရှေ့ ခေါ်လာခဲ့၏။
“ ဟို … ဟိုလေ …အမေက …ဖိုး ဖိုး နဲ့ … ”
“ အဖေ သိတာ … ကြာပြီ … သမီးရဲ့ …လာလာ …အဖေတို့ တနေရာ … သွားရအောင် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး ခြံဝင်းထဲမှ မောင်းထွက်ရာ နွယ်နွယ်စိုးမှာ သူမ ကားလေးဖြင့် ကပ်လိုက် လာခဲ့တော့သည်။ နာရီဝက်ခန့် မောင်းပြီးသည်နှင့် မြို့စွန်ဘက် ရောက်ရှိလာ၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားလေး လမ်းဘေး ထိုရပ်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာလည်း ကပ်ရပ် လိုက်တော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ကားတံခါး ဖွင့်ပြီး ဆင်းလာစဉ် အိကနဲ့ ရှိုက်ကာ ငိုမိတော့သည်။
“ ဟင် …… သမီး ငိုနေတာလား ”
နွယ်နွယ်စိုး ရင်ထဲဝမ်းနည်းမှု့များ လှိုက်တက်လာကာ သူမ ကားရှေ့ခန်း တံခါးဖွင့် ဝင်လာသော ဖခင်ဖြစ်သူ အား ဖက်ငိုလိုက်ပြန်သည်။
“ အဖေရယ် … အမေလေ ဖိုးဖိုးနဲ့ …… အဟင့် ဟင့် ”
“ မငိုပါနဲ့ … တိတ်ပါ … သမီးရယ် ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ရည်များ သုတ်ပေးရင်း ပြန်ဖက်ကာ နှစ်သိမ့် နေသည်။
“ ဟိုလေ … အဖေက … သိတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ … မတားဘူးလား ဟင် ”
“ ဟူးးးး … အဖေ့ အားနည်းချက်လည်း … ပါတယ် ”
“ ဟင် ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ …… အဖေ ”
“ အင်း ”
ဦးစိုးသိန်းမှာလည်း ရင်ဖွင့်စရာ ဒီသမီး တယောက်ပဲ ရှိတာမို့ ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။
“ သမီး အဖွားဆုံးတော့ သမီးအဖိုးက တယောက်ထဲ မနေတတ် မထိုင်တတ်ပေါ့ ..အရက်တွေသောက် စိတ်တွေလွင့်နေခဲ့တာ … အဖေရော သမီးအမေရော ဂရုစိုက်နေတဲ့ ကြားက … အအိပ်မမှန် အစားမမှန် ဖြစ်လာတော့တယ် ”
“ အင်း … သမီးက ကျောင်းတက်နေတော့ … အဖေတို့ ကိစ္စတွေ … မသိလိုက်ဖူး ”
“ ကြာတော့ အဖေလည်း စိတ်မကောင်းတာနဲ့ သမီး အမေကို သူ့အဖေအိမ် … ၁ ပတ် ၅ ရက်လောက် နေခိုင်းပြီး အနီးကပ် ပြုစုခိုင်းလိုက်တာပေါ့ ဖြစ်ချင်တော့ …အဖေကလည်း ဆေးလိပ် အသောက်များပြီး … အောက်က သိပ်မမာတော့တာ …သမီးအမေကို … အိမ်ထောင်ရေး သုခ ပြည့်ပြည့်ဝဝ မဖြည့်ဆည်းနိုင်တော့ဘူးလေ တခါတခါ လင်မယား သဘာဝ ဆက်ဆံရင်း … တန်းလန်း ဖြစ်နေရတယ် … အဲဒီမှာ မယားဆုံးလို့ စွဲလမ်းစိတ်ကြောင့် ကာမ အထိအတွေ့ လွတ်နေတဲ့ သမီးအဖိုးနဲ့ အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံတဲ့ … သမီး အမေတို့ မှားကုန်ကြတာ ”
“ အော် ”
“ ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် ”
ရုတ်တရက် ဦးစိုးသိန်းမှာ မယားဖြစ်သူတို့ သားအဖချင်း လိုးခဲ့ပုံများ ပြန်ပြောရင်း နွယ်နွယ်စိုး နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ကာ မျက်ရည်များ သုတ်ပေး လိုက်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး ကြောင်သွားပြီး ခဏအကြာ ဖခင်ဖြစ်သူအား အလိုလျောက် ပြန်နမ်း နေမိ၏။
သူမစိတ်ထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ပြောပြသော မိခင်ဖြစ်သူတို့ သားအဖ လိုးနေသည့် ပုံရိပ်များနှင့် လောလော လပ်လပ် အဖိုးဖြစ်သူမှ မိခင်ဖြစ်သူအား အဖုတ် ယက်ပေး နေသည်ကို မြင်ထားရာ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ နွေးကနဲ့ ခံစားမှု့ ပြင်းထန် နေရ၏။
ချစ်သူနှင့် နမ်းရှိုက်မှု့ထက် ဖခင်၏ အထိအတွေ့အား ပိုပြီး သာယာနေမိသည်။ ထိုချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာမှ လည်တိုင်ပျော့လေးအား ပြောင်းစုပ်ကာ နို့အုံ ၂ ဖက်အား ညှစ်ချေ ပေးလိုက်၏။
“ ပြွတ် ပြွတ် … ရှီးး… အင်းဟင်း … အဖေ ……ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … အာ …ပလပ် ပလပ် …ပြွတ် ”
ကားရှေ့ခန်းထဲတွင် ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူအား အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘရာစီယာအောက်မှ နို့အုံလေး အား နူတ်ခမ်းဖြင့် ဖိပွတ်နေပြန်သည်။
“ ရှီးးးးး … အ …… မ လုပ် …အာ ကွာ အဟင့် ဟင့် ”
နို့အုံ အပေါ်ခြမ်းအား စုပ်ကာ ဦးစိုးသိန်း လက်များ တရစပ် လှုပ်ရှားလိုက်၏။ ထမိန်အောက်နားစထဲ လက်သွင်းကာ ပေါင်ကြားထဲမှ စောက်ဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးသည်။ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ရမ္မက်စိတ် ထကြွချိန်မို့ အထိအတွေ့အောက် အရာရာအားလုံးကို မေ့ကာ မျောပါနေရ၏။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အပြင်မှ ဖိချေပေးစဉ် အရည်ကြည်များ ရွှဲနှစ်လာတော့သည်။
“ သမီး … ကားတံခါး မှီပြီး … ခြေတဖက် ခုံပေါ်တင်လိုက် နော် ”
“ ဟင် …ဘာ …… ဘာ …… ဘာ လုပ် မလို့ လဲ ……… အဖေ ”
နွယ်နွယ်စိုး ပြန်မေးချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ ခြေတဖက်အား မကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် ထမိန်အောက် နားစ အား ခါးထိ ဆွဲတင်ပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အလိုက်သင့် ကားတံခါးဘက် မှီကာ ခြေထောက်လေး ထောင်ထား လိုက်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လုပ်သမျှ လိုက်လျော ပေးရင်း ရင်ခုန်သံ မြန်နေမိသည်။
“ ဟာ … အဖေ … မ ယက် ပါနဲ့ … မ ယက် ယက် ……… ယက် … ”
ရုတ်တရက် ဒူးကွေး ထောင်ထားသော သူမ ပေါင်တန်အား ဖြဲကာ ဖခင်ဖြစ်သူမှာ မျက်နှာ အပ်လိုက်သဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်တက် သွားရ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားလေးထဲ ခေါင်းတိုးကာ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဂွလေးအား ပေါင်ခြံတဖက်သို့ ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ဖိယက်တော့သည်။ နွယ်နွယ်စိုး မျက်ဖြူလန်မတတ် ခံစားနေရ ရှာ၏။ တခါမှ မကြုံဖူးသော အထိအတွေ့ လေးမို့ ကာမစိတ်လေး တရှိန်ထိုး တက်လာကာ ဦးစိုးသိန်း ဆံပင်များအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားမိပြန်သည်။
“ အဖေ ……… မ လုပ် ပါ နဲ့ …… ရှီးးးးး …… အမလေး ……… အ …… ဟာ ဟာ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ စကားအား ဂရုမစိုက် တော့ပေ။ အဖုတ်အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ လျှာဖျားလေး နှင့် အထက်အောက် ဖိဆွဲကာ အစိလေးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပစ်၏။ ၃မိနစ်ခန့် အကြာတွင် အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ခေါင်း ပေါက် လေးအား နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်သလို လျှာထိုးသွင်းရင်း ဆွဲစုပ်ရာ နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ဖင်ကြီး ကြွတက် လာရသည်။
“ အဟင့် ဟင့် … ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိဘူး မရတော့ဘူး …အဖေရဲ့ … ထွက် … ထွက် ထွက်ကုန်တော့မယ် အမလေးးး … အ ရှီးးး… အားးးး အားးးးးးး… အဟင့် ဟင့် ဟင့် …… အ ……… အ … အားးးး ”
နွယ်နွယ်စိုး တယောက် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက်ကာ ဖင်ကြီး အောက်ပြန်ချပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ပေါင်ဂွထဲ လက်ဖြင့် ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက် နေတော့၏။
“ ကောင်းလား … သမီး ”
သူမပေါင်ဂွလေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ ခေါင်းလေး ထောင်လာစဉ်စောက်ရည်များ ပေပွနေသော မျက်နှာအား ဆွဲနမ်း ပစ်တော့သည်။
“ အွန့် … ပြွတ် … ပလပ် …ကောင်း တယ် အ ဖေ ……… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် “
“ တီတီ ……… တီ …… ဝရော …… ဝူးးးး …… ဝူးးးး ……… တီတီ ”
ဦးစိုးသိန်းမျက်နှာအား နမ်းပေးနေစဉ် ဘေးနား ဆိုင်ကယ်များ ကားများ မီးဖွင့်ကာ ဟွန်းသံပေးရင်း မောင်းနေသဖြင့် ညအမှောင်ထု ရောက်ရှိနေမှန်း သိလိုက်ရ၏။
“ မှောင်နေပြီ … သမီး အိမ်ပြန်ကြစို့ ”
“ ဟုတ် ”
နွယ်နွယ်စိုး အဝတ်စားများ ပြန်ဆွဲဆန့်ပြီးချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ကားလေးထဲမှ ထွက်လာပြီး သူ့၏ ကားလေး ပေါ် တက်ကာ သားအဖ ၂ ယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ထိုနေရာလေးမှ မောင်းထွက် ခဲ့တော့သည်။ လမ်းမကြီးပေါ် ကွေ့ပြီး မေးတင် ပြီးသည်နှင့် မြို့ထဲရှိ အိမ်သို့ ဦးတည် လိုက်ကြ၏။အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ဦးမင်းဇင်အား တွေ့လိုက်ရစဉ် ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်း အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့တော့သည်။သူမ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်အထိ ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်နေမိသည်။
ဖခင်အရင်း ခေါက်ခေါက်မှ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးလိုက် သဖြင့် စိတ်ထဲ ကြည်နုးသလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလို စိတ်ခံစားမှု့ ရှုပ်ထွေးနေရ၏။ မှန်တင်ခုန်ရှေ့ ရပ်ကာ သူမကိုယ် သူမ ပြန်ကြည့်ရင်း ပေါင်ဂွလေးထဲ စိုစိစိုစိ ဖြစ်နေ သဖြင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အား ချွတ်ပစ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ စောက်ရည်များအား ခပ်ဖွဖွ သုတ်ပစ် လိုက်၏။
“ ကျွီ......ကျွီ ”
“ ဟင် …… အဖေ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်အား စကားထိုင်ပြောရင်း ခဏ အကြာမှ အိမ်ပေါ်တက်ကာ သမီးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ချလာ၏။ တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ထမိန်လှန်ကာ ပေါင်ကြားလေးထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနှင့် သုတ်နေ သော သမီးဖြစ်သူအား တွေ့လိုက်ရသည်။ ဦးစိုးသိန်း အနားတိုးကပ် လာစဉ် နွယ်နွယ်စိုးမှာ စောက်ရည်များ ပေကပ်နေသော ဘောင်းဘီလေးအား လုံးကိုင်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက် အဝတ်ဟောင်းထည့်သော ခြင်းနား လျှောက်လာခဲ့၏။
“ သမီး … ခဏ ”
“ အာ … အဖေ ကလည်း … ”
နွယ်နွယ်စိုး နောက်ပြန်လှည့်စဉ် သူမလက်ထဲမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဦးစိုးသိန်းမှ ဆက်ကနဲ့ ဆွဲယူကာ နှာခေါင်းဝ တေ့နမ်းလိုက်သည်။ ဖခင် ဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ ခံစားလိုက် ရပြန်၏။ သူမ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီအား ဖအေမှ နမ်းနေသဖြင့် မျက်နှာလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်ကာ ကုတင်စောင်း ထိုင်ချ လိုက်တော့ သည်။
ဦးစိုးသိန်းမှာ အားရအောင် နမ်းရှိုက်ပြီးမှ သမီးဖြစ်သူ ဘောင်းဘီ လေးအား အဝတ်ဟောင်း ခြင်းထဲ ပစ်ထည့်ကာ ကုတင်ဘက် ပြန်လျှောက်လာပြီး နွယ်နွယ်စိုးရှေ့ မတ်တပ် ရပ်လိုက်၏။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ကုတင်ပေါ် ထိုင်လျက် အနေထားမို့ သူမရှေ့ မတ်တတ် ရပ်နေသော ဦးစိုးသိန်း ခါးနှင့် တည့်တည့် ဖြစ်နေသည်။
“ သမီးရယ် … ကြည့်ပါဦး ”
ဦးစိုးသိန်း ပုဆိုးအား အောက်ပုံချလိုက်စဉ် အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲမှ လီးကြီးမှာ အမြှောင်းလိုက် ဖေါင်းကား နေ၏။
“ ဟာ … အဖေ …… ဘာ … ဘာ … ဘာ လုပ် တာ လဲ ”
နွယ်နွယ်စိုး ကိုယ်လုံးလေး တုန်ရီလာကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ခြံအား မသိမသာ ခိုးကြည့်မိသည်။
“ အဖေ … တအား တင်းနေပြီ …… သမီးရယ် …… ကြည့်ပါဦး ”
စကားပြောရင်း ဦးစိုးသိန်း မှာ အမြှောင်းလိုက် ထနေသော လီးအား အတွင်းခံ ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပွတ်ရင်း ဘောင်းဘီ မျှော့ကြိုးအား အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ပြန်၏။
“ အာ …… ပြန် … ပြန် …… ပြန် ဖုံး ထား လိုက် ပါ … အ ဖေ ရဲ့ … ”
ဘောင်းဘီ အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်နှင့် ဦစိုးသိန်း လီးမှာ အကြော အမြှောင်းမြှောင်း ထကာ ရုန်းထွက် လာရင်း နွယ်နွယ်စိုး မျက်နှာရှေ့ ငေါက်ကနဲ့ ငေါက်ကနဲ့ တုန်ခါနေသည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ရှက်စိတ်ကြောင့် မျက်နှာလေး ရဲလာ သော်လည်း မျက်လုံးမှ ကြောင်ကြည့် နေမိ ပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးမှာ ညနေမှ မြင်ခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူ လီးလို ဖြောင့်တန်း မနေပဲ အပေါ်သို့ ကော့ကာ ဒစ်ကြီးမှာ တင်းပြောင် ကားထွက် နေသည်။
“ သမီး …… ပါးစပ် …… ဟလိုက် နော် ”
“ ဟင့် အင် …… အု ……… ဖလု …… ပလွပ် ”
နွယ်နွယ်စိုး မျက်လုံးလေး ဝိုင်းကာ နူတ်ခမ်းလေး ဟနေစဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ ဘယ်လက်ဖြင့် ခေါင်းအား ဖမ်းထိန်းရင်း ညာလက်ဖြင့် လီးအား ကိုင်ကာ နွယ်နွယ်စိုး ပါးစပ်ထဲ ဖိသွင်း လိုက်တော့၏။ ချက်ချင်း လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း သူမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာကာ အသက်ရှု ရပ်မတတ် ခံစား လိုက်ရရှာသည်။ ခေါင်းလေး နောက်ဆုတ်စဉ် ဦးစိုးသိန်းမှာ အလွတ် မပေးတော့ လီးကိုင်ထားသော လက်အား လွတ်ကာ နွယ်နွယ်စိုး ခေါင်းအား လက်၂ ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ထိန်းရင်း ပါးစပ်လေး လိုးနေလိုက်၏။
၅ မိနစ်လောက် ပါးစပ်အား လိုးပြီးမှ လီးဆွဲထုတ်ကာ နွယ်နွယ်စိုးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန် လှဲချလိုက် ပြန်သည်။ ဦးစိုးသိန်း လက်များမှာ အငြိမ်မနေ တရစပ် လှုပ်ရှား ပစ်သည်။ နွယ်နွယ်စိုး အံအောချိန်မရ ထမိန်အား ဆွဲချွတ် ခံရပြန်၏။ ဖခင်ဖြစ်သူအား ကြည့်ရာ ပေါင်ကြား လီးတရမ်းရမ်း ဖြင့် သူမ ပေါင်တန်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ် လေးအား စိုက်ကြည့် နေသည်ကို တွေ့နေရသည်။
“ သမီး … စောက်ပတ်လေးက … လှလိုက်တာ … သမီး ရယ် ”
“ အာ … ကျွတ် ”
နွယ်နွယ်စိုး၏ အနည်းငယ် မို့တက်နေသော ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေး အောက် အမွေး ပါးပါးလေး များဖြင့် စောက်ပတ် နီတာရဲလေးမှာ အရည်လဲ့ နေရှာ သည်။
“ အခုနောက်ပိုင်း … သမီးအမေနဲ့ … လိုးရင်တောင် … အဖေလီးက … ဒီလောက် မမာဖူးဘူး ”
“ အိုရ် … ဘာ တွေ ပြော နေ တာ လဲ … အဖေ ကလည်း နော် … ဟင့် ”
စကားပြောရင်း ဦးစိုးသိန်း ရုတ်တရက် ကုန်းယက်ရာ နွယ်နွယ်စိုး ထိတ်လန့်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ထိုးမိသည်။ ထိုချိန် မွှေ့ယာနှင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး လွတ်ထွက် သွားချိန် ဦးစိုးသိန်းမှာ စောက်ပတ်လေး ယက်နေရာမှ တဆက်ထဲ စောက်ခေါင်းလေးထဲ ညာဘက် လက်ခလယ် ထိုးသွင်း ပစ်လိုက်၏။
“ အ … ရှီးးးးးးး …… အီးးးးး …… အမေ့ … ကျွတ် ကျွတ် ”
နွယ်နွယ်စိုး ဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျလာကာ ခါးလေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ အဖုတ်လေးအား လက်ခလယ်ဖြင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်း အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားမှ ခန္ဓာကိုယ်အား ရှေ့တိုးကာ အင်္ကျီ ကြယ်သီးမျာအား ဘယ်လက်ဖြင့် ဖြုတ်ပစ်နေသည်။
နွယ်နွယ်စိုး ငြင်းဖို့ အားမရှိတော့ အထိအတွေ့ အောက် ပြုသမျှ လိုက်လျော နေတော့၏။ အင်္ကျီနှင့် ဘရာစီယာ ချွတ်နေစဉ် သူမကိုယ်တိုင် ကူညီကာ ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အား တဖက်စီ စောင်းပေး လိုက်သည်။ ဘရာစီယာ ကျွတ်သွား သည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ နို့အုံကြား ကုန်းနမ်းပြီး မာခဲလာသော နို့သီးခေါင်း ပန်းရောင်လေး အား ဆွဲစို့ပစ်၏။
နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ဖခင်ဖြစ်သူ နှင့် ဒီလို ဖြစ်လာမယ်လို့ မတွေးမိခဲ့။ ချစ်သူ ရှိသော်လည်း သူမချစ်သူ ရန်နိုင်မှာ သူမအား တန်ဖိုး ထားခဲ့သည်မို့ နို့လေး ကိုင်ရုံဖြင့် ဟိုနမ်းဒီနမ်းသာ နမ်းဖူး၏။ တခါတရံတော့ လူရှင်းသည့် နေရာမျိုး၌ လီးဖြင့် မသိမသာ ထောက်တတ် သည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ရှက်စိတ် ကြီးစိုး နေသဖြင့် ရန်နိုင်မှာ ရှေ့ဆက်မတက်ပဲ ရသလောက် အခွင့်ရေး လေးဖြင့် ကျေနပ်နေတော့၏။
သိုသော် ထိုသို့ ထောက်ခံ ရသည့် နေ့မျိုးတွင် နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ကာမစိတ် ထိန်းမရအောင် ကြိတ်မိတ် ခံစား နေခဲ့ရသည်။ ရမ္မက်စိတ် ပြင်းထန် တတ်သော သူမကိုယ်သူမ နားမလည်ခဲ့ပေ။ ဦးစိုးသိန်း၏ ဇွတ်တရွတ် ပွေ့ဖက်နမ်းရှိုက့်မှု့ များနှင့် အတွေ့ထူးများကြောင့် မျောပါခဲ့ရတော့သည်။
“ အာ …… အဟင့် ဟင့် …… အင့် ……… အင်းဟင်း ”
မဖြစ်သင့်မှန်း သိလျက်နဲ့ပင် ငြင်းဆန်နိုင်သည့် အင်အားများ ယုတ်လျော့ လာ၏။
“ အို့ …… အဟင့် ဟင့် ”
ချစ်သူ နို့စို့ ခံရသည်နှင့် မတူပေ နို့အုံအား ပါးစပ်ထဲ ရသလောက် သွင်းကာ နို့သီးခေါင်းအား လျှာထိပ် လေးနှင့် ဝိုက်ယက်ရင်း စို့နေသဖြင့် အဖုတ်လေးထဲ အရည်ကြည် များ အိုင်လာရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ကာမစိတ်များ ငယ်ထိပ် တက်လာ ခဲ့၏။
ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်တန် ၂ ဖက်ကြား ဖေါင်းကြွလာသော စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ကြည့်ကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်မှ အဝတ်အစားများ ချွတ်ချနေပြန်သည်။ ပေါင်ကြားမှ မိခင် ဖြစ်သူအား တသက်လုံး လိုးထားသော လီးအား အနီးကပ် ကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်စိုး တယောက် စောက်ပတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစားနေရ၏။
သူမ၏ အမွေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ် လေးမှာလည်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း လီးအား ငေါက်ကနဲ့ ခါရမ်းစေသည်။ ဦးစိုးသိန်း တယောက် သူ့ကိုယ်သူ အံအော နေမိ၏။ မယားဖြစ်သူနှင့် လိုးစဉ် နိုးရ ခက်သော လီးမှာ သမီးဖြစ်သူရှေ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ တင်းမာ နေတော့သည်။
နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ဘယ်လက်နှင့် လီးအား ပွတ်သပ်ရင်း ညာလက်ဖြင့် အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်လိုက် တော့၏။ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား လက်ဖဝါးဖြင့် ညှစ်ကာ ဖိပွတ်ပေးစဉ် နွယ်နွယ်စိုး ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တုန်ခါလာပြီး ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခြေဖျား ထောက်ထား ရ၏။
“ အား …… အမလေး …… သေပါပြီ … အဖေရယ် …… နာလိုက်တာ … အဟင့် …… အား အား အားးး ”
စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်သည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး အော်ဟစ် နေရသည်။ လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး လိုက်သော ဖခင် ဖြစ်သူကြောင့် အပျိုမှေး ပေါက်ကာ နာကျင်လာပြီး အဖုတ်နံရံထဲ လီးတံမှာလည်း တင်းကြပ်နေ၏။ ဦးစိုးသိန်းမှာ စီးကျပ်နေသော အဖုတ်လေးအား ပထမ တချက်သာ ဆောင့်လိုးပြီး လီးထိပ် သွေးစလေးများ ကပ်လာသည်နှင် အနည်းငယ် စိုးရိမ်ကာ ပုံမှန်လေး ဆွဲလိုးနေသည်။ နွယ်နွယ်စိုး လက်သီးလေး ဆုပ်ကာ ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းရင်း အံကြိတ်ခံနေရ၏။
“ အား …… မ ခံ နိုင် ဘူး …အဖေရယ် … နာလိုက်တာ အဟင့် ဟင့် …… အီးဟီး …… အားးးး ဟင့် ဟင့် ”
သူမ ဖုန်းထဲ ကြည့်ဖူးသော ကာမ အရသာနှင့် လက်တွေ အရသာမှာ ကွာဟ နေတော့သည်။ မြို့စွန် လမ်းမဘေး ကားရှေ့ခန်းထဲ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးစဉ် အသဲ ခိုက်အောင် ကောင်းသလောက် ယခု အိပ်ခန်းထဲ လီးဖြင့် အလိုးခံရစဉ် မခံမရပ် နိုင်အောင် နာကျင်နေရ၏။
ဦးစိုးသိန်းမှာ သမီးဖြစ်သူ ခံစားနေရပုံအား ကြည့်ကာ အားရ ကျေနပ်နေမိသည်။ အဖုတ်ဘေးမှာ စီးကျပ်နေပြီး အလိုအလျောက် စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များက ညှစ်ပေးနေသဖြင့် အရသာ ထူးကဲနေပြန်သည်။
“ ဗျစ် … ဘွတ် …… အင်း အင်း …… အားးးးး… အာ ”
ဖြူဖွေးတင်းမောက် နေသော နို့အုံလေး ၂ ဖက်အား ညှစ်ပေးကာ အချက် ၅၀ ခန့် ပုံမှန်လေး လိုးပေးရာ နွယ်နွယ်စိုး ညည်းသံလေး ခပ်တိုးတိုးလေးသာ ပေါ်ထွက်လာ၏။
“ သမီး နာရင် …ခဏ နားမယ်နော် ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ဆက်မလိုးသေးပဲ လီးအရင်းထိ ကြိတ်မွှေရင်း ခန္ဓာကိုယ် မှောက်ချပြီး လက်၂ ဖက်မှ နို့အုံ ၂ ဖက်အား ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး ၂ ခုအား လျှာဖျားဖြင့် ဝိုက်ပေးလိုက်၏။
“ အာ …… အဖေရယ် …… အို့ …ကျွတ်ကျွတ် ”
မသဲမကွဲ ရေရွတ်ရင်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကျောပြင်အား ခပ်တင်းတင်း ဖက်တွယ် ထားလိုက်၏။ ထို့နောက် သူမ၏ ပေါင်တန်၂ဖက်အား ကားထုတ်ရင်း ဖင်ကြီးကြွတက်ကာ မရဲတရဲလေး ကော့ထိုးနေသည်။
“ အင်းဟင်း …… ဟင်း …… ဟို ……… ဟို …… ထပ်လုပ်လေ …အ ဖေ က လည်း ”
စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ နွယ်နွယ်စိုး ချိုင်းအောက် လက် ၂ ဖက်အား လက်လျိုသွင်းကာ နို့စို့ မပျက်ပဲ တချက်ချင်း ဖိလိုးပေးနေသည်။ သမီး ဖြစ်သူ၏ အိစက် ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ် လေးထဲ ခုထိ လီးမှာ ကျမသွားပဲ မာထင်နေ၏။
“ ဇွိ ……… ဘွတ် … ဟင့် …… ဗျစ် ……… အ …… အင့်အင့် ”
စောက်ခေါင်းပေါက် အကျဉ်းလေးထဲ ဖခင်ဖြစ်သူ လီးဝင်လာစဉ် လီးမြုတ်ဝင်သံနှင့်အတူ နွယ်နွယ်စိုး အသက်ရှုသံ ခပ်တိုးတိုး ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ် လာပြန်သည်။ ဦးစိုးသိန်းမှာ ၅ ချက်ခန့် ဆောင့်လိုး ကြည့်၏။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ အစပိုင်းလောက် နာကျင်ဟန် မပြတော့ ဖခင်ဖြစ်သူ ကျောပြင်အား ကုတ်ခြစ်ကာ အဖုတ် အတွင်းသားများနှင့် လီးအား ပြန်ညှစ်ပေး နေ၏။
“ အ … အိုးးးး …… သမီး …… ခုနလို … ထွက်ချင် ပြန်ပြီ …အဖေရယ် … ရှီး … အိုးးး …… အားးးးး ဟို ဟို …… ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် ……ဆောင့်လိုး အဖေ ……… အင်းဟင်း ”
နွယ်နွယ်စိုး ညည်းသံ အဆုံး ဦးစိုးသိန်းမှာ နို့စို့မပျက် လိုးပေးနေရာမှာ နို့အုံပေါ်မှ ပါးစပ်အား ခွာလိုက် တော့၏။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဆောင့်ဆောင့် လိုးရင်း နွယ်နွယ်စိုး လည်တိုင်အား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။
“ အာ …… ဟာ …… လုပ် လုပ် နာနာလေး လုပ် … အဟင့် အ အ …ဟုတ်တယ် ……… ရှီးးးးး …… အမလေးးး … မ ရ တော့ ဘူး အဖေ ရဲ့ … ထွက် … ထွက် ထွက်ပြီ … အ …… အားးးး အားးးး ”
နွယ်နွယ်စိုး ခပ်စူးစူး အော်သံအဆုံး လီးတချောင်းလုံး နွေးကနဲ့ ခံသားမိကာ သမီးဖြစ်သူ ပြီးသွားမှန်း သိသည်နှင့် ဦးစိုးသိန်းမှာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးရင်း အချက် ၆၀ လောက်တွင် လီးထိပ်မှာ ပူကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ နွယ်နွယ်စိုးမှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်း ကျောပြင်အား လက်သီးဆုပ်ဖြင့် တဘုံးဘုံး ထုကာ ပုခုံးအား ကိုက်ရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွား၏။
သားအဖ ၂ယောက် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးနေစဉ် အိပ်ခန်းဝမှာ ချောင်းကြည့်နေသော လူတယောက်အား သတိမထားမိတော့ပေ။ဦးမင်းဇင် ဒီရက်ပိုင်း ကာမစိတ်များ ထိန်းမနိုင် သိန်းမရ ဖြစ်လာတော့သည်။ ဒီအိမ်ရောက်သည့် နေ့တွင် မြလေးနွယ်မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမိုးဆွေနှင့် လိုးနေသည်ကို အမှတ်မထင် မြင်ခဲ့ရသဖြင့် မြလေးနွယ်အား အကျပ်ကိုင် လိုးရန် စဉ်းစားဖူးသည်။
ဒီတပတ် မြလေးနွယ် သူမ အဖေအိမ်မှ ပြန်လာ သည်နှင့် ပေါ်တင်ဖွင့်ပြောပြီး လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထားချိန် နွယ်နွယ်စိုးကလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဦးစိုးသိန်းနှင့် သားအဖချင်း အလိုးခံနေရာ စိတ်ကူးများ ဗျာများ နေရ၏။
“ ကိုမင်းဇင် ခင်ဗျား ဝယ်ထားထဲ့ တိုက်ခန်း ရေက အဆင်ပြေပြီ … မီးပဲ ကျန်တာ … မီတာပေါက် လျှောက်ဖို့ အိမ်ထောင်စု ဇယားနဲ့ ခင်ဗျား မှတ်ပုံတင် … မိတ္တူ ပေးဦး ”
“ အော် … ဟုတ် … ကိုစိုးသိန်း … မှတ်ပုံတင် မိတ္တူက ကူးပြီးသား … အိမ်ထောင်စု ဇယားပဲ ကူးပေးရမှာ ”
မနက်ပိုင်း နိုးလာသည်နှင့် နွယ်နွယ်စိုး ပြင်ဆင် ထားသော ပါမုန်ကြက်ဥကြော် စားရင်း ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် ဦးစိုးသိန်း ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ပြောနေသဖြင့် ပြန်ဖြေ နေ၏။
“ ဟုတ် … ဒီနေ့ … လျှပ်စစ် မီတာ လျှောက်မယ် ပြောတယ် … တခါတည်း ကူးပေးလိုက်ဗျာ ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ဦးမင်းဇင်အား ပြောရင်း ခုံအလွတ် တလုံး ဝင်ထိုင်ကာ ကော်ဖီ ဝင်သောက်လိုက်သည်။
“ မီတာပေါက် ကျရင် … ကျနော် … ပြောင်းနေလို့ ရပြီပေါ့ … ကိုစိုးသိန်း ”
“ ဟာဗျာ … မီတာပေါက်ကျရင် … တိုက်ခန်း မီးစဉ်ရဦးမှာလေ … အေးဆေးပေါ့ … ကျနော့်အိမ်နေတာ … အဆင်မပြေ လို့လားဗျ ”
“ အော် …ပြေပါတယ် …ကိုစိုးသိန်းရာ … သိချင်လို့ မေးကြည့်တာပါ … ခဏ ကျနော် … အိမ်ထောင်စု ဇယား ပေးလိုက်မယ် … ခင်ဗျားပါသာ ကြည့်လုပ်ပေးဗျာ ”
ဦးမင်းဇင်မှာ ပြောရင်း ထရပ်ကာ ဧည့်ခန်းထဲမှ ထွက်ရင်း ခဏအကြာ အိမ်ထောင်စု ဇယား စာရွတ်လေး ကိုင်ပြီး ပြန်ဝင် လာတော့၏။
“ ရော့ဗျာ … ကိုစိုးသိန်း … အိမ်ထောင်စု ဇယားရော မှတ်ပုံတင်ရော … ပြီးမှသာ ပြန်ပေးတော့ဗျာ ”
“ အမ် မူရင်း မလိုပါဘူးဗျာ … ခဏ သမီးကို လမ်းထိပ် … မိတ္တူ ကူးခိုင်းလိုက်မယ် ”
ဦးစိုးသိန်း ပြောပြီးသည်နှင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ကာ နွယ်နွယ်စိုးအား ခေါ်ပြီး လမ်းထိပ်က ဆိုင်တွင် မိတ္တူ ကူးခိုင်းလိုက်သည်။ မိနစ် ၂၀ ခန့်အကြာ နွယ်နွယ်စိုး ပြန်ရောက်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ဖခင်ဖြစ်သူအား အိမ်ထောင်စုဇယားနှင့် မှတ်ပုံတင် မိတ္တူများ ပေးလိုက်၏။
“ မူရင်းတွေ … ကိုမင်းဇင် ပြန်ပေးလိုက် … သမီး အဖေ အလုပ်သွားတော့မလို့ ”
“ အို့ … အဖေနော် … မနက် အစောကြီးကို … ဟွန့် ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ဧည့်ခန်းဝဖက် တချက်ကြည့်ရင်း အနားရောက်လာသော သမီးဖြစ်သူ နွယ်နွယ်စိုး ပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်း စမ်းနေသည်။
“ ညကျ … အဖေ … စောစော ပြန်လာမှာနော် … သမီး … အမွှေးတွေ ရိတ်ထားဦး ”
“ အင်းပါ … ခဏနေ ကျောင်းမသွားခင် … ရေချိုးရင်း ရိတ်လိုက်မယ် ”
“ Ok … ခု … အဖေ့ ဟာကြီး … နမ်းပေးဦး ”
“ အာ … ဦးမင်းဇင် … ရှိတယ်လေ အဖေရဲ့ ”
“ ကိုမင်းဇင် … သူ့အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါပြီ … သမီရယ် …… လုပ်ပါ မြန်မြန် ”
ဦးစိုးသိန်းမှာ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် စကားပြောရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်း ဆွဲတင်လိုက်တော့သည်။
“ အဖေ ကလည်း နော် ”
နွယ်နွယ်စိုး တယောက် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ဒူးထောက် ထိုင်ကာ ဘေးတိုက် အနေထားဖြင့် ဖခင်ဖြစ်သူ ပေါင်ကြား ငိုက်ကျနေသော လီးအား ကုန်းနမ်း လိုက်ရ၏။ တဆက်ထဲ ပျော့ခွေနေသော လီးတံအား လက်ဖြင့် ဆွဲမကာ အောက်ဖက် တွဲကျနေသော လဥ၂လုံးပါ တခါတည်း ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက် တော့သည်။
“ ထိပ်ကလေး … ခဏ စုပ်ပေးဦးလေ ”
“ ဟွန့် ”
ဖခင်ဖြစ်သူ မျက်နှာအား ပြောမရ ဆိုမရ ပုံစံဖြင့် မျက်လုံးလေး ပင့်ကြည့်ကာ ခေါင်းပြန်ငုံ့ရင်း ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာသော ဒစ်ကြီးအား လျှာဖျားလေးဖြင့် ဝိုက်ပေးပြီး ခဏအကြာမှ ဦးမင်းဇင် ထွက်ခွာ သွားတော့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် နူတ်ခမ်းလေးအား လက်ခုံဖြင့်သုတ်ကာ အိမ်ထောင်စု ဇယားနှင့် မှတ်ပုံတင်လေး ကိုင်ပြီး ဦးမင်းဇင် အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။
“ သမီး … ကိုစိုးသိန်း သွားပြီလား ”
“ ဟုတ် … ဒီမှာ … ဦးရဲ့ … အိမ်ထောင်စု ဇယားနဲ့ မှတ်ပုံတင် ”
နွယ်နွယ်စိုး အိပ်ခန်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာရာ ဦးမင်းဇင်မှ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်း လှမ်းမေးသဖြင့် ပြန်ဖြေကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘေးမှ စားပွဲခုံပေါ် အိမ်ထောင်စုဇယား စာရွတ်နှင့် မှတ်ပုံတင် ကဒ်လေး တင်ပေးလိုက်သည်။
“ ဟင် …… ဘာလုပ်တာလဲ … ဦး ”
ဦးမင်းဇင်မှာ ကုတင်ပေါ်မှ ထလာပြီး နွယ်နွယ်စိုးအား ဖက်နမ်းလိုက်သဖြင့် ရုတ်တရက် ကြောင်သွားကာ ချက်ချင်း ရုန်းလိုက်သည်။
“ ချစ်တယ် … နွယ်နွယ်ရယ် … ဦး … မနေနိုင်တော့လို့ပါ ”
စကားပြောရင်း ဦးမင်းဇင်မှာ လည်တိုင်ပျော့လေးအား လျှာဖြင့်ယက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်ပစ်၏။
“ အွန့် … ဖလု …… ပြွတ် …… ပြွတ် … ပလွပ် … မ သင့် တော် ပါ ဘူး …လွတ် ပါ ”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် »»»»»»
No comments:
Post a Comment