ဒီအနေအထားကို ကျေနပ်ပါတယ် "BFF" (စ/ဆုံး)

ဒီအနေအထားကို ကျေနပ်ပါတယ် "BFF" (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Steven Job

" ဟလို မင်းမင်း"

" အေး ဘာလဲ ဂျမ်းဘုံ"

" မသာ ငါရန်ကုန် လာမလို့"

" ဘာ လာလုပ်မှာလဲ"

" အလုပ် လုပ်မလို့ပေါ့ဟဲ့"

" အော်..အေးအေး"

" အေးအေး...လုပ်မနေနဲ့ မနက်ဖြန်မနက် လာကြိုပေး"

" ဘယ်ကို လာကြိုရမလဲ"

" အောင်မင်္ဂလာကိုပေါ့"

" အေးပါ လာကြိုမယ်"

" နောက်မကျစေနဲ့"

" အေးပါ"

မင်းမင်းမှာ သူ့သူငယ်ချင်း သက်ထား ရန်ကုန်လာမယ်ဆိုလို့ ပျော်တဝက် စိတ်ညစ်တဝက် ဖြစ်သွားရတယ်။ သက်ထားက သူ့ကိုဆို အမြဲအနိုင်ကျင့်နေကျမို့ ညစ်တာပါ။ မင်းမင်းက ဆောက်လုပ်ရေးဆိုဒ် တစ်ခုမှာ တာဝန်ခံဖြစ်နေပြီး လခ လေးသိန်းခွဲကျော် ရနေပါပြီ။ နေစရာ တိုက်ခန်း အလွတ်တစ်ခုကို ကုမ္ပဏီကပေးထားတဲ့ အတွက် အိမ်လခမကုန်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အိမ်ကို နှစ်သိန်းထောက်ပံ့ ပေးနေရတော့ အပိုအလျှံသိပ်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အလုပ်ရှင်က ကိုယ့်အပေါ်လူယုံလို သဘောထားပြီး သင်ကြားပြသပေးတဲ့အခါ ပျော်နေပါတယ်။

သက်ထား ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းကတော့ ငယ်ငယ်ကတည်းက ခင်မင်နေကြတဲ့ သူငယ်ချင်းပါ။ အနိုင်ကတော့ ကျင့်သလား မမေးနဲ့။ နယ်မှာနေပြီး ဖုန်းဘေကအစ မှာတတ်တယ်။ နောက်တနေ့ သက်ထားကို စောစောသွားကြိုရတယ်။ ကားရောက်တာနှင့် ကားတံခါး ပေါက်နားအထိ သွားရတယ်။ တော်ကြာ ဂျမ်းဘုံမစိတ်ကောက်နေမှာ စိုးလို့ပါ။ ဂျမ်းဘုံမသက်ထား ကားပေါ်က ဆင်း လာပါပြီ။

" သက်ထား ငါဒီမှာ"

" အေး မင်းမင်း"

အထုတ်အပိုးများကို မနိုင်မနင်း သယ်လာရင်း သက်ထားက ပြောတယ်။

" ငါ့ အထုတ်တွေ ရွေးရအုံးမယ် မင်းမင်း"

" အေးပါ...ဘယ်မှာလဲနင့်ရဲ့ကဒ်တွေ"

" ဒီမှာ ရော့"

အထုတ်ရွေးရမယ့် ကဒ်ပြားများကို လှမ်းယူရင်း ကားသမားဆီ ပြကာ အထုတ် ရွေးလိုက်ရတယ်။

" နင် Taxi ငှားမထားဘူးလား"

" မငှားရသေးဘူးလေ"

" သွားငှားလေ"

" အေးပါ"

" ဒါနဲ့...နင် ဘယ်ကို သွားမှာလဲ..အဲဒါပြောမှစျေးစကားပြောလို့ရမယ်"

" တောင်ဒဂုံ စက်မှူ့ဇုံနားပဲ"

" အော် အေးးပါ"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Taxi ကို စျေးစကားပြောကာ ငှားလိုက်ပြီး တောင်ဒဂုံကို သွားလိုက်ရသည်။ တောင်ဒဂုံ သူပြောတဲ့ လိပ်စာကအဆောင်ဖြစ်ပြီး အခန်းကျဉ်းမှာ နှစ်ယောက်သုံးယောက် စုငှားတဲ့ နေရာမျိုးဖြစ်နေတယ်။ အထုပ်ကို အခန်းထဲအထိ ပို့ပေးပြီးနောက်..

" ငါပြန်မယ် ဂျမ်းဘုံ"

" ဟဲ့ဒီမှာ အဲနာမည်မခေါ်နဲ့ဟ"

" အေးပါ"

" နင်ကလဲ..အစောကြီးရှိသေးတယ် ပြန်မလို့လား"

" အေးပြန်မှ၊အလုပ်ထဲသွားရအုံးမယ်"

" အေးပါ..အာ့ဆိုလဲပြန်"

မင်းမင်းလဲ အလုပ်ကို ထို Taxi နဲ့ ပဲ သွားလိုက်ရတယ်။ ညနေရောက်တော့ သက်ထားဆီက ဖုန်းလာတယ်။

" မင်းမင်း"

" ဟေ ဘာလဲ"

" နင် ဘာလုပ်နေလဲ"

" ထမင်းချက်မလို့ဟ"

" နင်က ထမင်းချက်စားတာလား"

" အေး ထမင်းကတော့ ချက်တယ်.ဟင်းတော့ ဝယ်စားတယ်"

" အော်အေး ပါ၊ နင့်အလုပ်က ဘယ်နေ့ပိတ်လဲ"

" တနင်္ဂနွေနေ့တော့ ပိတ်ပေးတယ်"

" ဟုတ်လား အဲနေ့ ငါဘုရားသွားချင်လို့ လိုက်ပို့ပေး"

" အေးအေး"

သက်ထား အလုပ် ဝင်နေပြီ။ သူအလုပ်~ လုပ်နေလို့ ဖုန်းမဆက်ဘူးလို့ မထင်ပါနဲ့။ ထမင်းစားချိန် ဆက်တယ်။ ည ဆက်တယ်။ ဖုန်းဆက်တယ် ဆိုပြီး သူက Miss Call ပဲခေါ်တာ။ ကျနော်က ပြန်ဆက်ရတယ်။ ပြန်မဆက်ရင် စိတ်ကကောက်သေးတယ်။ သူက အားရင် ဆက်နေတာ။ သူပြောတဲ့ ပိတ်ရက်ရောက်တော့ ရွှေတိဂုံကို သွားရန်သူ့ကို ခေါ်ပြီး သွားရတယ်။

" အလုပ်ကအဆင်ပြေလား"

" အဆင်ပြေပါတယ်..အလုပ်သင်ဆိုတော့ သိတဲ့ အတိုင်းပဲ၊ လစာ နည်းတယ်"

" အေးပေါ့...တတ်သွားရင် ပိုရမှာပေါ့"

" အင်းပါ"

ရွှေတိဂုံက ဆင်းတော့

" နင်...ဘာစားမလဲ သက်ထား"

" ထမင်းပေါင်း စားမယ်"

" အေး..စားလေ"

ထမင်းပေါင်း စားကြပြီးနောက်

" မင်းမင်း ငါယုဇန ပလာဇာ သွားချင်တယ်၊ လိုက်ပို့ပေး"

" ဘာဝယ်စရာရှိလို့လဲ"

" အိမ်နေရင်းဝတ်မယ့်..ဘောင်းဘီ"

" အေးပါ..လိုက်ပို့မယ်"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ယုဇနပလာဇာ ရောက်တော့ သူက အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ ဘောင်းဘီတွေ ဝယ်တယ်။ ပြီးတော့ ဟိုလျောက်ကြည့် ဒီလျောက်ကြည့်နဲ့၊ ကျတော်ကတော့ တော်တော် ညောင်းတယ်။ ဆိုင်တစ်ဆိုင် ရောက်တော့ အင်္ကျီတစ်ထည်ကိုကြည့်ပြီး

" လှတယ်နှော် မင်းမင်း"

" အင်း...လှတယ်"

" လကုန်ရင် ဝယ်နိုင်ပါ့မလား မသိဘူး"

" အခု ဝယ်သွားပေါ့"

" ပိုက်ဆံကုန်ပြီ"

" လကုန်လို့..နင်ပိုက်ဆံ ရလဲ ဒီအင်္ကျီကရှိချင်မှရှိတော့မှာ"

" အင်း"

သူတော်တော် ကြိုက်နေပုံရပါတယ်။ စဉ်းစားနေပုံပဲ

" တော်ပါပြီဟာ၊စျေးလဲကြီးတယ်"

" ကဲပါ..ငါဝယ်ပေးမယ်"

" တကယ်လား"

" အင်းလေ"

သူအရမ်းကြိုက်နေတဲ့ အင်္ကျီရတော့ သူ အရမ်းပျော်နေတယ်။ သူ့ကို လိုက်ပို့ပြီး အိမ်ပြန်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ သူနေမကောင်းရင် စားစရာတွေ ပို့ရတယ်၊ ဆေးခန်းပြပေးရတယ်။ သူလိုချင်တာလေးတွေ နည်းနည်းစီဝယ်ပေးရတယ်။ ပိတ်ရက်တိုင်း သူကအပြင်ကို ထွက်ချင်တယ်။ ကျနော်က လိုက်ပို့ရတယ်။ ကျနော်က ကျွေးတယ်။ လမ်းစရိတ် အကုန်ခံတယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျနော်က အသုံးစရိတ် ချွေတာလာရတယ်။ အဝတ်အစားတောင် ပုံမှန် မဝယ်နိုင်တော့ဘူး။ဖုန်းလေးက စုတ်လာပြီ ဆိုတော့ ဖုန်းအသစ်လဲဖို့တော့ စုဆောင်းရသေးတယ်။ အိမ်ကိုတော့ ပုံမှန်ပို့ပါတယ်။ လေးလလောက်ကြာတော့ ကျနော် သူက ကျနော်နေတဲ့ အခန်းကို လိုက်မယ်ဆိုတော့ ကျနော် ခေါ်ခဲ့တယ်။အိမ်ရောက်တော့

" နင့်အခန်းက အကျယ်ကြီးပဲနှော်"

" မကျယ်ပါဘူး...အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းပဲ ပါတယ်"

" မဆိုးပါဘူးဟ၊ ငါတို့ဆို အိပ်ခန်းမှာ သုံးယောက်ပေါင်း နေရတာ"

" နင်တို့က ခွက်ကျတာကိုး"

" အဲဒါ တလတစ်သိန်း နှစ်သောင်းဟ တစ်ယောက် လေးသောင်းကျတယ်"

" အော်..အေးပါ"

" နေ့လည် နေ့ခင်းဆိုလဲ ဆူညံ့နေတာ အိပ်လို့မရဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ပိတ်ရက်တိုင်း နင်နဲ့ အပြင်မှာလျောက်လည်ရတာ"

" ကောင်းရော ငါက နေ့လည် အိပ်မရဘူးပေါ့၊ ပြီးတော့ ငါလဲတရက်ပဲ ပိတ်တာ..အလုပ်နောက်ကျတဲ့ နေ့ဆိုအဝတ်အစားတွေ..မလျှော်နိုင်ဘူး၊ ပိတ်ရက်ကျမှစုလျှော်ရတာ"

" နင်ကလဲ ဒီလောက်တော့ လုပ်ပေါ့"

" အေးပါ...မယ်မင်းကြီးမရယ်"

" ဒီနေ့..ငါလျှော်ပေးမယ်၊ ညနေကျရင် ငါ့ကို မာလာရှင်းကောကျွေး"

" နေပါဟာ ငါ့ဟာငါ လျှော်ပါ့မယ်"

" နင် ငါ့ကို မကျွေးချင်လို့လား"

" မဟုတ်ရပါဘူး ဂျမ်းဘုံမရယ်"

" အဲဒါဆိုလဲ..ပြီးရော"

" နင်ဘာစားမှာလဲ"

" ဘာရှိလို့လဲ"

" နင်စားချင်တာ သွားဝယ်မလို့"

" ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ရတယ်၊ လက်ဖက်ရှိလား"

" ရှိတယ်"

" လဖက်နဲ့ကြ က်ဥကြော်ဆို ရတယ်"

" အေးပါ၊ ငါကြက်ဥကုန်နေလို့ သွားဝယ်လိုက်မယ်"

" အေး..ငါ..ပျင်းလို့ နင့်လက်တော့ ဖွင့်ပေးခဲ့"

" အေးအေး၊ ငါပြတာပဲ ကြည့်နှော်"

ကျနော် လက်တော့ကို ဖွင့်ပြပြီးကြက်ဥ သွားဝယ်ရတယ်။ မပြောခဲ့လို့ မဖြစ်ဘူး၊ ကျနော့်လက်တော့ထဲမှာ Movies file ဆိုပြီး ဇာတ်ကားအားလုံး ထည့်ထားတာ၊ အပြာကားတွေလဲ ပါတယ်၊ သက်ထားက ကျနော် ပြတဲ့ ဇာတ်ကားကို ကြည့်ကျန်ခဲ့တယ်၊ ကြက်ဥဝယ်ပြီးပြန်လာတော့

" မသာကောင် ဟိုဇာတ်ကားတွေ အများကြီး ဘာလို့ထည့်ထားလဲ"

" ယောက်ျားလေးပဲ..ရှိတာပေါ့ဟ"

" တကယ်နှာဘူးကျတယ်"

" အေးလေ ဗူးရင်ဗူး၊ မဗူးရင်ဒူးတာပဲ ငါက ဂန်ဒူးမှမဟုတ်တာ"

" အေးပါ နှာဗူးရယ်"

" ငါ့ အဝတ်လျော်လိုက်ဦးမယ်၊ နင့်ဘာသာ ကြည်တော့"

" အေးပါ"

ကျနော် ထမင်းအိုး တည်လိုက်ပြီး အဝတ်တွေလျှော်တယ်။ အဝတ်လျှော်ပြီး လက်ဖက် သုတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကြက်ဥကြော်မယ် လုပ်ပြီးမှ

" သက်ထားကြ က်ဥကို ဘယ်လို ကြော်ပေးရမလဲ"

" မွှေကြော်ခရမ်းချဉ်သီးနဲ့"

" အော်..အေးပါ"

ခရမ်းချဉ်သီး ပါးပါးလှီးပြီး၊ ကြက်သွန်ဥနီ တစ်လုံး ပါးပါးလှီးလိုက်တယ်။ ငရုတ်သီး သုံးတောင့်ကို ပါပါးပါးလှီးကာ ကြက်ဥနဲ့မွှေပြီး ဒယ်အိုးထဲ ထည့်လိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ ပုဇွန်ခြောက် နည်းနည်း ဖြူးပေးလိုက်တယ်၊ ကျက်သွားတော့ မီးပိတ်လိုက်ကာ၊ ထမင်းခူးပြီး

" ထမင်းစားလို့ ရပြီ သက်ထား"

" အေး လာပြီ"

အိပ်ရာပေါ်မှာ ဇာတ်ကား ကြည့်နေတဲ့ သက်ထား ထလာကာ ထမင်းထစားတယ်။

" ကြက်ဥ ကြော်လေးက ကောင်းသားပဲ မင်းမင်း"

" နင်ကြိုက်ဖို့ လိုတယ်"

" ဟီးကြိုက်တယ်"

ထမင်းစားပြီး နောက်တော့

" ငါခန အိပ်အုံးမယ် မင်းမင်း"

" ငါလဲ အိပ်ချင်တာ"

" အေး..အိပ်လေ"

သူက ကျနော့် အိပ်ရာပေါ် အခန့်သား အိပ်နေတော့ ကျနော့်မှာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိပါဘူး။

" လာအိပ်လေ မင်းမင်း"

" အေး နင် ဟိုဘက်ရွှေ့ပေး"

" အေးပါ"

ခနတော့ မှေးလိုက်ရသေးတယ်။

" မင်းမင်း"

" အေးပြော"

" ထတော့ဟာ"

" ဘာလို့လဲ"

" မာလာရှမ်းကောကျွေးမယ်ဆို"

" အင်းလေ"

" သွားရအောင်"

" အေးပါ"

ကျနော် အိပ်ရာကထပြီး ရေထချိုးလိုက်တယ်၊ သူက မိတ်ကပ်ပြင်နေပြီး

" မပြီးသေးဘူးလားဟ"

" ပြီးပါပြီဟာ"

သဘက်ပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ကထွက်လာကာ ရေသုတ်လိုက်ပြီး အဝတ်အစားရွေးပြီး ဝတ်လိုက်တယ်။နောက်တော့ Shopping Mall တစ်ခုကို သွားပြီး မာလာရှင်းကောလိုက် ကျွေးရတယ်။ သက်ထားက ဆိုင်တွေကိုငမ်းနေပြီး..

" ဟေ့ မင်းမင်း ဟိုစကဒ်လေး ငါနဲ့လိုက်မယ်နှော်"

" ကြိုက်ပြန်ပီလား"

" အင်း"

" ကြိုက်ရင်ဝယ်"

" တကယ်နှော်"

" အင်းပါဟာ"

~~~~~~~~~~~~~

ဒီလိုနဲ့ ခြောက်လအထိ သူနဲ့ကျနော် သွားလိုက် လာလိုက် လုပ်နေတာ သူ့အတွက် တစ်လတကြိမ်အဝတ်အစား၊ နှုတ်ခမ်းနီ အစရှိသဖြင့် တစ်လတမျိုး ဝယ်ပေးရတယ်။ ဖုန်းဘေလ် က တလတစ်သောင်းအနည်းဆုံးပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်မှာသာ ဖုန်းအသစ် မလဲနိုင်သေးဘူး။ ဒါပေမယ့် အပြစ်မမြင်ဘူးဗျ။ ဒီလိုနဲ့ တရက်မှာတော့

" မင်းမင်း"

" ဟေ"

" ငါ..နင့်ကို တစ်ယောက်နဲ့..မိတ်ဆက်ပေးမယ်"

" ဘယ်သူနဲ့လဲ"

" ငါ့..ကောင်လေးနဲ့"

" အော်အေး မိတ်ဆက်ပေးလေ"

" အဲ့ ဝိုင်းနင်ရှင်းနှော်"

" အေးပါ"

ကျနော် ဝမ်းသာသွားတယ်ဗျ၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သူ့ရဲ့လို အပ်ချက်တွေကို ဖြည့်ပေးမယ့်သူ ရောက်လာရင်ကျနော် သက်သာသွားမှာပေါ့၊ ဒီလိုနဲ့ ပိတ်ရက်ရောက်တော့ သူချိန်းတယ်။သူကြိုက်တဲ့ မာလာရှင်းကောဆိုင်မှာ။

" လာလေ မင်းမင်း"

" ကိုကို သူက သက်ထား သူငယ်ချင်း မင်းမင်းခန့်တဲ့၊ သက်ထားတို့ ရွာကပဲ"

" ဟုတ်ကဲ့"

ကောင်လေးက ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

" မင်းမင်း သူက ကိုခန့်နိုင်တဲ့ တဲ့"

" ဟုတ်ကဲ့ ကိုခန့်နိုင်၊ ကျနော်ကို မင်းမင်းလို့ ခေါ်နိုင်ပါတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ ကိုမင်းမင်း"

ကိုခန့်နိုင် မျက်လုံးက ကျနော်နဲ့ သက်ထားကို သိပ်မင်္ကာသလို ကြည့်နေမှန်း ကျနော် သတိထားမိတယ်။ အဲဒီနေ့က စားသောက်သမျှ ကျနော်ရှင်းပါတယ်။ သက်ထား ရည်းစားရသွားတော့ ကျနော် သက်သာသွားမလားမှတ်တယ်။ မသက်သာပါဘူး။

ကျနော့်ကိုတော့ အပြင်သွားဖို့ မခေါ်တော့ပေမယ့် သူ့ဘဲနဲ့သူ သွားရင်သုံးမယ့် ပိုက်ဆံချေးတယ်ဗျ။ ကျနော်ကပေးပါတယ်။ သူ့ဘဲနဲ့သူ သွားပြီး သူမျက်နှာငယ်ရမှာ စိုးလို့ပါ။ ပြီးတော့ ခုမှဖုန်းဘေလ်က သူ့အတွက်ပိုကုန်လာတယ်။ သူ့ဘဲနဲ့ပြောတာကြောင့်လေ။တနေ့တော့ သူဖုန်းဆက်တယ်ဗျ။သူများဖုန်းနဲ့ပါ။

" မင်းမင်း"

" ဘာလဲဂျမ်းဘုံ"

" ငါဖုန်းလေ မှန်ကွဲသွားလို့၊"

" ဟင်...ဘာလို့မှန်ကွဲသွားရတာလဲ"

" ငါ့..ဘဲနဲ့ စိတ်ဆိုးပြီး ငါကိုင်ပေါက်လိုက်တာ"

" ဟာ နင်ကလဲ စိတ်ဆိုးရင် ပါးစပ်နဲ့ ပြောပေါ့ဟဲ့၊ ဘာလို့ ဖုန်းကိုင်ပေါက်ရတာလဲ"

" အဲဒါ..နင့်ကြောင့်သိလား"

" ဟင် ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"

" သူကနင်နဲ့သဝန်တိုပြီးပြောနေလို့"

" အော်ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ"

" အခုငါ့မှာ ဖုန်းဆက်စရာ မရှိတော့ဘူး၊နင်ဝယ်ပေး"

" ဟင်"

" ဘာလဲ..နင်က သူငယ်ချင်း ဒီလို ဖြစ်နေတာတောင်မှ ဘာမှ လုပ်မပေးချင်တာလား"

" အေးပါဟယ်၊ ငါဖုန်းဝယ်ဖို့ စုထားတာ ရှိတယ်၊ နင်ယူလိုက်ပါ"

" ဟေး ဒါမှ ငါ့သူငယ်ချင်း"

သူက ပျော်ပေမယ့် ကျနော့်မှာတော့ ကျနော့် ဖုန်းစုတ်လေးကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်ရတော့တယ်။ သူ့ကို Oppo ဖုန်းတစ်လံုး ဝယ်ပေးလိုက်ရတယ်။ ဖုန်းရတော့ မှိုရတဲ့ မျက်နှာနဲ့ပေါ့ဗျာ။ သူ့ဘဲနဲ့သူ အဆင်ပြေတော့လဲ ဖုန်းမဆက်ပြန်ဘူး၊ တစ်ခုခုလိုချင်ရင် ဆက်တယ်။ ကျနော် ကံကောင်းပါတယ်။ ဖုန်းအသစ်မဝယ်နိုင်ပေမယ့် သူဌေးက သူ့ဖုန်းပြောင်းကိုင်တော့ သူ့ i phone အဟောင်းကို ကျနော့်ကို ပေးတယ်။ သူကိုင်ထားတာလဲ ခြောက်လလောက်ပဲ ရှိသေးတော့ အသစ်လိုပါပဲ။ သဌေးက ပြောတယ်။

" မင်း ဖုန်းစုတ်နေတာ ငါသတိထားမိတယ်တဲ့၊ ငါဖုန်းယူလိုက်၊ မင်းက ငါ့အလုပ်ကို တာဝန်သိသိနဲ့ လုပ်ပေးလို့၊ ငါ့ဖုန်းက ခြောက်လလောက်ပဲ ကိုင်ထားတာ"

ကျနော် အိုင်ဖုန်းကိုင်ဖူးသွားတာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ တစ်လလောက်ကြာတော့ သက်ထားနဲ့ တွေ့တယ်။

" ဟယ် မင်းမင်း နင်က အိုင်ဖုန်းကြီးနဲ့ပါလား"

" အေး..ငါ့သူဌေးပေးတာ"

" ငါကိုင်ကြည့်မယ်ဟာ"

" ရော့ ကိုင်ကြည့်"

သက်ထား ဖုန်းကို ကိုင်ကြည့်ပြီး

" ဒီဖုန်းနဲ့ ငါ့ဖုန်းနဲ့ လဲပါလားဟယ်"

ကျနော် ဝယ်ပေးထားခဲ့တဲ့ ဖုန်းနဲ့ လဲဖို့ပြောတာပါ။

" အာ..မလုပ်နဲ့ဟ၊ သူဌေးပေးထားတဲ့ ဖုန်းမို့ လဲလို့မဖြစ်ဘူး"

" နင်ကလဲ ငါကိုင်ဖူးချင်လို့ပါဟယ်"

" ငါ့မှာ ပိုက်ဆံရှိရင် ဝယ်ပေးပါတယ်ဟာ၊ ဒီဖုန်းတော့ မဖြစ်လို့ပါဟာ"

" မင်းမင်း နင်က ငါ့ကို မခင်ဘူးနှော်၊ နင်ဒီဖုန်းလဲ ကိုင်လဲရတာပဲ"

" သူဌေးမြင်ရင် စိတ်မကောင်း ဖြစ်မှာပေါ့ဟ"

" သူဌေး လာရင်ဝှက်ထားပေါ့ဟ"

" သူမေးရင် ငါဘယ်လို ဖြေရမလဲ"

" ကျကွဲသွားလို့ ဖြေပေါ့ဟာ"

" နင်ကလဲ..ငါမလိမ်ချင်ပါဘူး သက်ထား ငါ့အပေါ် သူက အဲလောက်ကောင်းတာကို"

" မင်းမင်း သူဌေးဆိုတာလေ၊ နင်ဆန်ပေးလို့ ဆီပေးတာ၊ ဘာကို အဲလောက် ဂရုစိုက်နေရမှာလဲ"

" နင် ဘယ်က အသိတွေ သိလာတာလဲ သက်ထား၊ နင့်ကို ငါအံ့ဩတယ်"

" မဟုတ်လို့လား"

" ငါသူ့ အပေါ်ကောင်းမှ သူက ပြန်ကောင်းတာ ဟုတ်တယ်၊ ငါ့အလုပ်ကို ငါတာဝန်ကျေအောင် လုပ်လို့ သူက ငါ့ကိုလခပေးပြီးပြီ၊ သူက တန်ဘိုးထားပြီး ငါ့ကို ဆက်ဆံတယ်၊ ငါ့အပေါ်ကောင်းတယ်၊ သူ့ကျေးဇူးကို ငါကန်းလို့မရဘူး"

" နင့်ကို ကျေးဇူးကန်းခိုင်းတာမှ မဟုတ်တာ"

" သက်ထား နင်ကလေ ငါ့ရဲ့စိတ်ကို လဲနားမလည်ဘူး၊ ငါ့စေတနာကိုလဲ ဂရုမစိုက်ဘူး၊ တော်ပီဟာ ငါနင်နဲ့စကားမပြောချင်တော့ဘူး"

" နင်က အဲလိုလားရတယ် မင်းမင်း၊ နင်မခေါ်လဲငါကဘာမှမဖြစ်ဘူး"

" အေး နင်ငါမခေါ်လို့ ဘာမှ မဖြစ်ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်.. သက်ထား၊ နင်အဆင်ပြေလာပြီ မဟုတ်လား၊ ငါနင် အဆင်ပြေအောင်လေ၊ ငါအကုန် လုပ်ပေးခဲ့တယ်။ နင်က အခုတော့ ဒီလိုပြောပြီပဲ၊ နင်အဆင်ပြေအောင်ငါ့မှာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တောင် မထိုင်နိုင်ဘူး၊ ဘီယာဆိုင်မပြောနဲ့၊ နင့်ကိုတလတမျိုး အဝတ်တွေ ဝယ်ပေးခဲ့တယ်..."

" ငါ့မှာ မဝယ်နိုင်ဘူး၊ နင်စားချင်တာ ကျွေးနိုင်အောင် ငါလေ ကြက်ဥခေါက်ဆွဲခြောက်နဲ့ နေ့တိုင်း စားခဲ့ရတာတွေက နေ့တိုင်းပဲ၊ နင့်ဘဲနဲ့ နင်ဖုန်းဆက်နိုင်အောင် ငါဖုန်းဘေတွေ ပို့ပေးရတာလဲ နင်တွေးကြည့်စမ်း၊ နင့်ဖုန်းကို နင်ရိုက်ခွဲခဲ့လို့ ငါ့မှာဖုန်းဝယ်ဖို့ စုထားတဲ့ ငွေတွေနဲ့ နင့်ကို ဖုန်းဝယ်ပေးခဲ့လို့ ငါဖုန်းစုတ် ကိုင်ခဲ့ရတာ၊ ငါ့သူဌေးက မမြင်နိုင်လို့ ပေးတဲ့ဖုန်းတောင် နင်မရလို့ ပြဿနာရှာတာ ငါနင့်ကို စကားပြောချင်စိတ်ကုန်သွားပြီ၊ နင်သွားတော့ဟာ"

သက်ထား ဒီတစ်ခါမှာတော့ ကျနော့်မျက်နှာကို သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး တွေတွေကြီးရပ်နေတယ်။ သူထွက်မသွားတာကြောင့် ကျနော်လဲ စားသောက်ထားတဲ့ ကုန်ကျစရိတ်ကို ကြည့်ပြီး ပိုက်ဆံချထားခဲ့ကာ ထွက်လို့လာလိုက်တယ်၊ လုံးဝ စိတ်မကောင်းပါဘူးဗျာ။

ညရောက်တော့ သက်ထား ဖုန်းဆက်တယ်။ ကျနော် မကိုင်ပါဘူး၊ ဖြစ်နိုင်ရင် ဖုန်းနံပါတ်ပါ ပြောင်းပစ်ချင်တယ်။ အလုပ် လုပ်နေတဲ့ ဖုန်းမို့သာ မပြောင်းဖြစ်တာပါ။ ဒီလိုနဲ့ တပတ်ကြာသွားတယ်။ စနေနေ့ညနေ အိမ်ကိုရောက်တော့ သက်ထားကို အိမ်ရှေ့မှာ တွေ့လိုက်ရပြီး..

" နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ"

" ငါတောင်းပန်မလို့ပါဟာ"

" မလိုပါဘူး သက်ထား၊ နင်ပြန်တော့"

" ငါစကား ပြောပါရစေဦး"

" ဟင့်အင်း ..နင့်ဘဲနင့်ကို စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ် နင်ပြန်တော့"

" နင်ငါ့အတွက် ဒီလောက်တောင် စဉ်းစားရလားဟာ"

" နင်က ငါ့သူငယ်ချင်းလေ၊ ငါစဉ်းစားပေးရမှာပေါ့"

" မင်းမင်းရယ်၊ ငါလေ အသိတရား မရှိခဲ့ဘူး၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

" ရပါတယ်ဟာ ပြန်ပါတော့"

" ဒီနေ့ ငါမပြန်ဘူး မင်းမင်း၊ နင်ပြောခဲ့တာတွေကို ပြန်စဉ်းစားမိတယ်၊ နယ်မှာ ရှိစဉ်ကတည်းက နင်က ငါ့ရဲ့တကယ့် သူငယ်ချင်းကောင်းပါ၊ ငါက နင်အလို လိုက်လွန်းလို့ ငါစိတ်တွေ ပျက်စီးသွားတာ၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"

" နင်ပြန်ပါ၊ နင်မပြန်ရင် နင့်ဘဲ စိတ်ပူလိမ့်မယ်။

" သူက နင့်လောက် ငါ့အပေါ် စိတ်မပူဘူး မင်းမင်း"

" ဟုတ်ရဲ့လား ဟာ"

" ဟုတ်တယ်၊ ငါဖုန်းရိုက်ခွဲတဲ့ ကိစ္စက သူက ငါ့ဆီတောင်းတာကို ငါမပေးခဲ့တာကို သူကနင်နဲ့ ဖြစ်ထားလို့ ထင်တာ။ အဲဒါကို ငါစိတ်ဆိုးပြီး ဖုန်းရိုက်ခွဲခဲ့တာ"

" အခုနင့်ဘဲနဲ့ နင်အဆင်ပြေသွားတာ နင်ပေးလိုက်လို့လား"

" မပေးပါဘူး၊လက်ထပ်ပြီးမှ ရမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်"

" သူက ယုံလို့လား"

" ယုံတယ်"

" ဘယ်လိုကြောင့် ယုံသွားတာလဲ"

" ဒါတော့ တော့စီးကရက်လေ""

" နင်ငါ့ကို မှ မပြောရင်ဘယ်သူ့ကို ပြောပြမှာလဲ"

" အင်း နင်က ငါ့ရဲ့ BFF မို့ပြောပြမယ်..ငါသူ့ကို ပြလိုက်တယ်။ သူကြည့်ပြီး ယုံသွားတာ"

" အဲဒီ အဆင့် ဆိုရင်ငါတော့ နင့်ဘဲနဲ့နင် မဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ မယုံတော့ဘူး"

" နင်နှော်"

" တကယ် ပြောတာ၊ နင်ဘယ်လိုပြောပြော ငါမယုံဘူး"

" နင်ကလဲ အဲဒီအဆင့် မရောက်ပေမယ့် ကျန်တာတော့ လုပ်ဖြစ်ပါတယ်"

" ဘာတွေလုပ်ဖြစ်လဲ ပြောပြ"

" နင်က ဘာလုပ်မလို့လဲ"

" နင်အလှည့်ကျတော့ တွန့်တိုနေတာလား"

" မဟုတ်ပါဘူးဟာ၊ သမီးရည်းစားဘဝ ဘာညာတော့ လုပ်ပေးပါတယ်"

" ငါမယုံပါဘူး"

" တကယ်ပြောတာ"

" ဘာနဲ့သက်သေပြမလဲ"

" ဟင် နင်လူလည်မလုပ်နဲ့"

" မလုပ်ပါဘူး..သိချင်တာပါ"

" ဟင်းနှော်  နင်ငါ့ကိုတော့ ဒီမှာအိပ်မယ်ဆိုပြီး မလုပ်ရင်ပြမယ်"

" အင်း နင့်ဘဲကို နင်ခွင့်ပြုသလောက်တော့ ခွင့်ပြုပေးလေဟာ"

" ဟယ် မသာလူလည်မကျနဲ့"

" အင်းပါ"

" ဒီမှာကြည့်"

သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်ချပြီးပြတယ်။

" ဟုတ်လား မဟုတ်လား ငါအနီးကပ်ကြည့်မယ် သက်ထား"

" အင်းကြည့်"

သက်ထား အိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။ ကျနော်က သူ့ပိပိလေးကို သေချာကြည့်လိုက်ပြီး

" အရမ်းလှတယ် သက်ထား"

" ငါ့ဘဲလဲ ပြောတာပဲ"

တကယ် လှပါတယ်။ အမွေးစုစုလေးတွေနဲ့ ဖောင်းအိနေတဲ့ သူ့အဖုတ်က ဆွဲဆောင်မှု့ ကောင်းလွန်းနေတယ်။ သူ့ အဖုတ်လေးကို အသာအယာလေး ကိုင်လိုက်တော့ သက်ထား တွန့်သွားတယ်၊ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ပိပိနှုတ်ခမ်းသားကို ကိုင်တွယ်ဖြဲလိုက်တော့ အတွင်းသားလေးက နီရဲလို့နေတယ်။

စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ လျှာဖျားသွင်းကာ ယက်လိုက်တယ်။

" အိုး  ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ"

" ငါ ငါမနေနိုင်လို့ယက်မိတာခွင့်ပြုပေးပါဟာ"

" အင်းပါ"

ကျနော်လည်း စိတ် အရမ်းထန်ကာ သူ့ပိပိကို မျိုးစုံယက်လိုက်တယ်။ သူ့ဖင်ကို ထောင်ပြီး ဖင်ပါယက်တော့ သူ့ ညည်းသံက တော်တော်ကျယ်လာတယ်၊ ဖင်ဝကို တံတွေးထွေးထည့်ပြီး လက်ညိုုးထည့်ကာ ပိပိကိုယက်ပေးလိုက်တယ်။ အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်လာလေ ပိုယက်ကောင်းလေ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် ယက်ပေးနေတော့ သူ့လက်က ပိပိ အပေါ်ရောက်လာကာ ပွတ်ပေးပြီး

" အားး ငါအရမ်းကောင်းနေပြီ မင်းမင်း"

ကျနော်လဲ လက်ညိုးကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ရင်း သူ့အဖုတ်အတွင်း လျှာထိုးသွင်း ပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ သူကတရှီးရှီး အသံထွက်ကာ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။

" နင်ပြီးသွားတာလား သက်ထား"

" အင်း"

" ငါ..နို့စို့ချင်တယ်"

" အဝှာကိုသာ မလုပ်နဲ့..ကျန်တာ နင်လုပ်လို့ရတယ်"

" အင်း"

ကျနော် သူ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်တယ်။ အရသာ အရမ်းရှိတယ်၊ နို့မထွက်ပေမယ့် ဖီလ်းက အရမ်းကိုရှိတယ်။ သက်ထားက ကျနော့်လီးကို လာကိုင်ပြီ းကွင်းထုပေးတယ်။ နို့စိုတာ စိတ်ကျေနပ်သွားတော့ ကျနော်က သူ့ပါးစပ်နားကို လီးတေ့ပေးပြီး သူ့အပေါ်က 69 ပုံစံ လုပ်ပြီး သူ့ပိပိကို နမ်းတယ်။

သက်ထားကလဲ ကျနော့်လီးကို ပြန်စုပ်တယ်။ အရမ်းကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့ပါပဲ။ လီးက အရမ်းကို တောင်လာတယ်၊ ကျနော်က သက်ထားကို ဖက်ပြီး သူ့ကို အပေါ်တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့တင်သားကို ဖြဲပြီးယက်ပေးလိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက် လုပ်ပြီးတော့ ရပ်လိုက်တယ်။

" သက်ထား ငါမရတော့ဘူးဟာ၊ ပိပိကို မလုပ်ရရင် ဖင်တော့ လုပ်ခွင့်ပေး"

" လုပ်လေ"

" နင့်ဘဲက ဖင်လုပ်သေးလား"

" အင်း"

ကျနော် သက်ထားကို ပက်လက်ထားပြီး ဖင်ကို မြှောက်ကာ ဖင်ဝနဲ့ လီးကို တံတွေးဆွတ်ပြီး တဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တယ်။

" ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်"

လီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ မြည်ကာ ဝင်သွားတယ်ဗျ၊ နောက်တော့ နို့ကို ကုန်းစို့ပေးလိုက်ပြီး

" သက်ထား ငါ လုပ်တော့မယ်"

" အင်း"

သက်ထား နို့ကိုစို့ရင်း လီးကို ဖြေးဖြေးနှင့်မှန်မှန် အသွင်းအထုတ် လုပ်တယ်။ ဖင်ဆိုတာ အဖုတ်လို မဟုတ်ပေ။ အဖုတ်ကသာ အရည်ထွက်ပြီး ချောချောမောမော လုပ်နိုင်သော်လည်း ဖင်က စေးကျပ်လို့လာတယ်၊တံတွေးထပ်ဆွတ်ပြီး လုပ်တယ်။

" သက်ထား ခံနိုင်ရင် ငါဆောင့်မယ်"

" အင်း"

သက်ထား ခံနိုင်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ ဆောင့်လိုးလိုးလိုက်တယ်၊

" ဗျစ် ဖွတ် ဖွတ် ဖန်းးဖန်းး"

" အာ့! အင်းး ဟင်းးဟင်းးး"

" ဗျစ် ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းးး"

ရှစ်မိနစ်လောက် လိုးလိုက်တော့ သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ်။ သက်ထား ဖင်ထဲမှာ လီးကို အဆုံးထိ ထည့်ထားလိုက်တယ်။ သုတ်မထွက်တော့ပဲ ပျော့ခွေသွားမှ လီးက ပြန်ထွက်လာတော့တယ်။

" ဟူး.....ကောင်းလိုက်တာ သက်ထားရာ"

" ကဲ ကျေနေပ်ပြီလား ကိုယ်တော်ချော"

" နင်မချော့လဲ ငါက နင့် အတွက်ဆို ကျေနပ်ပြီးသား"

" အင်း ငါလဲကျေနပ်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ခနခနမတောင်းနဲ့"

" အေးပါဟာ"

" နင်နဲ့ငါနဲ့ နောက်လဲ  သူငယ်ချင်းပဲနှော် မင်းမင်း"

" အင်းပေါ့  Bff တွေပဲ"

" အင်း "

သက်ထား တနင်္ဂတွေနေ့ တရက်လုံး ကျနော်နဲ့ နေသွားတယ်။ ကျနော်လဲ သူ့ဆီက ရသမျှ တောင်းပြီး လုပ်တယ်။ လေးကြိမ်လုပ်ပြီး လူလဲ ပျိုင်းသွားတော့ သူပြန်သွားတော့တယ်။ သက်ထားနဲ့ ကျနော် ခုထိ တွဲနေတုန်းပါပဲ။ သက်ထားက အလုပ်တွေ အဆင်ပြေနေပါပြီ။ သိပ်မပူဆာပေမယ့် အနိုင်တော့ ကျင့်တုန်းပါ၊သက်ထား လင်ယူသွားရင်တော့ ကျနော်လုပ်လို့ မရတော့ဘူးပေါ့ဗျာ။ ခုလဲ အချိန်တိုင်း မရပါဘူး၊ လုပ်ခွင်ပေးလဲ သူ့အဖုတ်ကို ထိခွင့်မပြုဘူး၊ ရရအောင်လဲ ကျနော်မကြိုးစားပါဘူး။

အဲဒီဟာက သူယောက်ျားယူမှ သူ့ယောက်ျားအတွက် ဖြစ်မှာပါ။ ကျနော်က သူရည်းစား မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ Bff ပါပဲ။ သို့သော်လဲ ဒီအနေအထားကို ကျေနပ်ပါတယ်။

The End

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။